De sensor van de Mavic Air 2 zit in verschillende smartphones en heeft een redelijk goede reputatie. Zoals eerder beschreven is het een quadbayersensor waarmee via oversampling en pixel binning foto’s worden teruggerekend naar 12 megapixel. Dat moet betere hdr-beelden en gedetailleerdere foto’s met minder beeldruis opleveren. De uiteindelijke resolutie is dus gelijk aan die van de eerdere Mavic Air, maar toch moeten de resultaten beter zijn. Hoewel we ze niet naast elkaar hebben kunnen vergelijken, lijkt dat te kloppen. De teruggerekende beelden worden wel softwarematige extra verscherpt en de kleurverzadiging wordt ook een stukje opgevoerd. Lensvervorming, die vooral in de hoeken opvalt, wordt effectief gecorrigeerd, evenals chromatische aberratie.
:strip_exif()/i/2003592954.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003592958.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003592956.jpeg?f=imagegallery)
Drie foto's van hetzelfde onderwerp, als 12mp jpeg, 48mp raw onbewerkt en 48mp raw bewerkt in Lightroom
Overigens is het ook mogelijk om in de ruwe 48-megapixelmodus te fotograferen. Voor smartphones wordt dat vaak afgeraden, omdat het teruggerekende beeld een mooier plaatje oplevert. De scherpte van het ruwe beeld is een stuk grover en er is ook meer beeldruis. Als je het geoptimaliseerde 12-megapixelbeeld vergelijkt met de 48-megapixel-jpeg, is de laatste veel fletser en minder scherp. Beeldbewerking is daarom noodzakelijk als je in die modus wilt fotograferen. Wil je dat doen, dan raden we je sterk aan om in de raw modus te fotograferen, oftewel dng in plaats van jpeg. Als je toch moet bewerken, kun je dat beter in raw doen, want dan kun je veel meer uit het beeld halen en de belichting optimaal corrigeren. Je moet dan wel zelf de lenscorrectie toepassen of dat achterwege laten. Lightroom had ten tijde van de test nog geen ondersteuning voor lenscorrecties voor de raw bestanden van de Mavic Air 2.
/i/2003592976.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003592978.jpeg?f=imagegallery)
Een flinke vergroting van de foto's toont dat de 48mp-beelden daadwerkelijk meer details tonen. De 12mp-beelden hebben wel beduidend minder last van chromatische aberratie en lensvervorming.
Het voordeel van de 48-megapixelstand is dat deze overduidelijk meer details oplevert. Je kunt achteraf veel verder inzoomen op je gemaakte foto's en ziet dus meer. Aangezien de afstand tot het onderwerp met een drone meestal fors is, zien we hier wel meerwaarde in. Voor landschappen is het nut wellicht beperkt, maar als je een gedetailleerd onderwerp of uitzicht hebt, kun je een stuk meer details zien.
:strip_exif()/i/2003593000.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003592992.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003592990.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003592988.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003592994.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003592998.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003593002.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003592996.jpeg?f=imagegallery)
Een reeks onbewerkte en bewerkte raw-beelden (48mp)
:strip_exif()/i/2003593014.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003593006.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003593008.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003593010.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003593012.jpeg?f=imagegallery)
Tot slot nog een reeks onbewerkte 12mp-beelden rechtstreeks uit de camera
Video
Wat video betreft zien we dat het beeld duidelijk meer verscherpt dan bij hoger gepositioneerde consumentendrones als de Mavic 2 Pro. Het standaardprofiel past veel verscherping en kleurverzadiging toe. Als je de beelden zonder nabewerking wilt uploaden, is dat acceptabel, maar voor de beste beeldkwaliteit kun je beter kiezen voor het Cinelike-profiel, waarbij je de kleuren tijdens de nabewerking optimaal kunt bewerken en alles zelf in de hand houdt. Dat is uiteraard wel meer werk. Voorbeelden zie je in de video op de eerste pagina.
De Air 2 beschikt ook over een hdr-optie voor video, waarbij de lichte en donkere delen van het beeld beter verwerkt moeten worden. Bij onze testbeelden viel op dat daarbij vooral de kleurverzadiging een enorme boost kreeg en dat kwam het plaatje niet ten goede. Wel leek het detail daardoor hoger in de donkere delen van het beeld, zoals schaduwen.
In 1080p heb je de mogelijkheid om met 120 of 240fps te filmen, wat handig is voor het maken van slowmotionbeelden, vooral in combinatie met een snel bewegend onderwerp. De beelden worden opgeslagen als 30fps-video inclusief het slowmotioneffect. Een ander voordeel is dat video's nu worden opgeslagen met een bitrate van 120Mbps, wat vooral bij slechtere lichtomstandigheden een belangrijke plus is - zelfs ten opzichte van duurdere drones.
Verder is er nu een optie om een 8k-hyperlapse te maken. Dat is een timelapsevideo waarbij de drone bewegend of stil hangend een reeks foto's maakt, en die beelden achter elkaar plakt en verwerkt als video. Dit is verrassend eenvoudig in te stellen. Je kunt van tevoren naar verschillende punten toevliegen, waarbij je zowel de hoogte als de hoek van de camera per punt kunt instellen. Ieder punt kun je vastleggen als een soort waypoint en vervolgens voert hij de procedure uit. Tijdens het maken van de hyperlapse hoor je wanneer hij een foto maakt en zie je ook hoe lang het proces nog duurt. Het is aan te raden dit met een volle accu te doen, want je bent al snel een kwartier of meer bezig.
:fill(white):strip_exif()/i/2003566370.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/u/382117/crop5e5a2fba649af_cropped.jpeg?f=community)