De speler kan in The Simpsons Game slechts uit een speltype kiezen: het uitspelen van de queeste, bestaande uit zestien 'afleveringen' met elk vier hoofdstukken. De hoofdkarakters krijgen gedurende het spel hun eigen superheld-mogelijkheden: Homer kan flinke boeren laten en zijn postuur omvormen tot een enorme en allesvernietigende stuiterbal, Bart kan muren beklimmen en met een katapult schieten, Lisa is goed met grote objecten en is in staat bliksemschichten af te schieten, terwijl Marge grote groepen verontruste ouders kan mobiliseren om te protesteren tegen Grand Theft Scratchy.

Bij een aantal missies wordt geschakeld tussen de karakters, maar dankzij een co-op-modus kunnen twee spelers tegelijk proberen om een level te voltooien. Hierbij wordt helaas wel splitscreen-modus gebruikt, waardoor het gezichtsveld beperkt is. Een groter probleem vormt echter de camera: het komt regelmatig voor dat het zicht ernstig wordt belemmerd door het slecht meedraaien van de camera. Bovendien heeft EA gekozen om voor de aansturing van de camera de d-pad op de Wii-mote te gebruiken, maar de onnatuurlijke en onhandig plaatsing hiervan helpt de speler niet om het perspectief op tijd te kunnen corrigeren. Ook de plaatsing en de reactietijd van de controls voelen na uren gamen nog steeds niet lekker aan. Wij vermoeden dat Homer en zijn gezinnetje met een klassieke gamepad aanmerkelijk beter door de levels zijn te loodsen.
Feest der herkenning
De 3d-spelwereld komt door het gebruik van cel-shaded graphics en de herkenbare Simpsons-tekenstijl goed uit de verf. Zelfs de Wii, allesbehalve een krachtpatser op grafisch gebied, weet de vreemdsoortige levels zonder noemenswaardige haperingen over de speler uit te storten. Ook het geluid is goed afgewerkt. EA heeft alle originele stemmen uit de Simpsons-cast bij elkaar weten te brengen, zodat de grappen goed overkomen. De achtergrondmuziek is an sich weinig verrassend te noemen, maar vrijwel altijd functioneel.

Ondanks de camera- en controllerperikelen blijven we doorspelen, al is zelfs de originaliteit in het levelontwerp niet van een constant niveau. We willen immers toch weten op welke hilarische one-liner Homer ons nu weer gaat trakteren. Ook het feit dat het soms zelfs gunstig is om een level zo snel mogelijk te doorlopen, speelt hierbij mee. Wel is duidelijk dat de diverse items die in de zestien episodes verzameld kunnen worden, weinig meerwaarde bieden.
Een geoefende gamer zal in zes tot acht uur door The Simpsons Game gewandeld zijn. Helaas is EA er niet in geslaagd om de speler te verleiden het spel daarna nogmaals te doorlopen. Na het voltooien van een level is een race tegen de klok het enige wat de speler nog rest. De levensduur van deze titel is dus beperkt.