GreedFall
GreedFall is een goed voorbeeld van hoe een verwachtingspatroon bepalend is voor de perceptie van een game. Wie zou immers hebben gedacht dat een role-playing game van een kleine, Franse ontwikkelstudio een vergelijking met games als Dragon Age: Inquisition en The Witcher III aan zou kunnen? Dat wil niet meteen zeggen dat GreedFall beter is dan die games. Dat de vergelijking wordt gemaakt, zegt echter al genoeg. GreedFall scoort punten met zijn diepgang en levert enkele van die punten in op technisch vlak. Bij dat laatste aspect is het duidelijkst te zien dat hier geen sprake is van een miljoenenproject van een grote uitgever, maar dat mag het spelplezier nauwelijks drukken. Andere zaken, zoals het schrijfwerk, de acteerprestaties en sommige animaties, hadden ook best beter gekund. Maar dat doet allemaal weinig af aan het feit dat GreedFall een fijne en diepgaande role-playing game is die gamers tientallen uren mee kan nemen op een interessant avontuur op het magische eiland Teer Fradee.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2002902420.jpeg?f=thumblarge)
Ken je de Franse ontwikkelstudio Spiders? Waarschijnlijk niet, of je moet tot het relatief selecte groepje gamers behoren dat titels als Of Orcs and Men, Bound by Flame en The Technomancer een kans heeft gegeven. Velen zullen echter niet bekend zijn met de studio, die onlangs is overgenomen door BigBen Interactive. Dat betekent dat die uitgever het nu voor het zeggen heeft, al geldt dat contract nog niet voor het meest recente project van Spiders. En laat dat nu net een behoorlijk speciale game zijn. GreedFall kwam bij ons 'onder de radar' binnenvliegen, maar heeft zijn kans dubbel en dwars gegrepen.
GreedFall is een role-playing game in optima forma, en eentje die je kunt vergelijken met een titel als Dragon Age of The Witcher. Dat klinkt als een overdreven vergelijking en een lat die veel te hoog ligt voor een studio met net iets meer dan twintig werknemers, maar dat is niet het geval. GreedFall verklapt af en toe best dat hij niet door een gigantische studio met tientallen miljoenen aan budget is gemaakt, maar de game komt voor het grootste deel wel zo voor de dag. En zo kan het gebeuren dat we de afgelopen anderhalve week aan de slag waren met een game die de denkbeeldige award voor 'Verrassing van 2019' bij voorbaat lijkt te hebben verdiend.
De game speelt zich af in een fictieve wereld met een redelijk herkenbare middeleeuwse fantasiesetting. Alles draait om het eiland Teer Fradee en een expeditie die daar naartoe is gestuurd. Die expeditie wordt geleid door Heer of Vrouwe De Sardet en zijn of haar neef Constantin. Die laatste staat op het punt om de nieuwe gouverneur van het eiland te worden, namens de 'Congregation of Merchants', de factie die geleid wordt door het koningshuis en dus de macht heeft in deze wereld. Die macht is echter mede afhankelijk van de verstandhouding met de andere facties. Dat is precies de reden waarom De Sardet - het speelbare personage - mee gaat naar het eiland. Hij is aangesteld als ambassadeur van de Congregation, en in die rol mede verantwoordelijk voor het onderhouden van de relaties met de overige facties.
Dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan, voel je natuurlijk al aankomen. Het eiland kent drie grote steden. In New Sérène zit Constantin, terwijl hier ook de Admiraal van de Nauts kan worden gevonden. De Nauts vormen een onafhankelijk zeemacht die nauw samenwerkt met de Congregation. De twee andere grote steden worden geleid door Thélème enerzijds, en de Bridge Alliance anderzijds. Thélème is de sterk religieuze factie in het spel, terwijl de Bridge Alliance alles baseert op kennis en wetenschap. De twee partijen zijn verwikkeld in een oorlog met elkaar op het vasteland, maar ondanks dat ze beide aanwezig zijn op Teer Fradee is het daar nog niet tot confrontaties gekomen.
Dat komt mede doordat beide partijen te druk zijn met andere zaken. Het eiland is namelijk ook het thuis van een fiks aantal groepen 'Natives'. Hun stammen vormen samen een volgende factie op het eiland. Een groot deel van de problemen die De Sardet moet oplossen, draait om conflicten tussen de Natives en een van de Westerlinge partijen. En dan speelt er ook nog iets groters. De Sardet is namelijk ook naar het eiland gestuurd om een medicijn te vinden voor een geheimzinnige ziekte die veel mensen op het vasteland heeft getroffen. Deze 'Malichor' is dodelijk en maakt veel slachtoffers. Of het antwoord te vinden is op het eiland is niet duidelijk. Er zouden echter magische krachten aanwezig zijn, dus het is het proberen waard. Na een korte proloog in een havenstad op het vasteland trekken De Sardet en Constantin richting Teer Fradee, waar het spel eigenlijk pas echt begint.
:fill(white):strip_exif()/i/2002902420.jpeg?f=thumbmedium)
/i/2003065966.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2003710576.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2002503820.jpeg?f=fpa)