Inleiding
KIeine Android-tablets zijn in de afgelopen jaren enorm in prijs gedaald. In 2010 betaalde je voor Samsungs 7"-Galaxy Tab maar liefst 749 euro. Loop vandaag de dag je lokale speelgoedwinkel of drogist binnen en de kans is groot dat je een tablet ziet liggen met betere hardware dan die oude Galaxy Tab, voor een fractie van de prijs; sommige kosten nog geen tiende van wat de Tab ooit kostte.
/i/2001071247.jpeg?f=imagenormal)
Dat zette ons aan het denken; hoe goed zijn deze tablets eigenlijk? Dat je voor 200 euro en meer prima tablets kunt vinden, wisten we al, maar hoe zit dat als je 100 euro neerlegt? Is er een punt waarbij een tablet, hoe goedkoop hij ook is, niet meer fijn is om mee te werken en je beter kunt doorsparen?
Vanuit die vraag zijn we eens gaan rondkijken naar wat er allemaal te krijgen is en hebben we vier 7"-tablets op een rijtje gezet: de Asus ZenPad C 7.0, de Archos 70 Platinum, de Huawei MediaPad T1 7.0 en de Tab 3 Essential van Lenovo. We hebben voor deze tablets gekozen omdat ze rondom de 100 euro kosten, een 7"-scherm hebben, Android draaien, in het afgelopen jaar zijn uitgekomen en goed verkrijgbaar zijn.
Alle specificaties op een rijtje
Merk en productserie |
Archos |
Asus ZenPad |
Huawei MediaPad |
Lenovo Tab 3 Essential |
Type |
70 Platinum |
C 7.0 (Z170C) 16GB |
T1 7.0 WiFi |
ZA0R0033SE |
|
:fill(white)/i/2000777426.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white)/i/2000650723.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white)/i/2000813436.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white)/i/2001028593.jpeg?f=thumbmini) |
Beeldscherm |
Schermdiagonaal |
7" |
7" |
7" |
7" |
Resolutie |
1024x600 |
1024x600 |
1024x600 |
1024x600 |
Lcd-paneel |
Ips |
Ips |
Ips |
Ips |
Technische specificaties |
Cpu/soc |
MediaTek MT8127 |
Intel Atom x3-C3200 |
Spreadtrum SC7731G |
MediaTek MT8127 |
Aantal cores |
Quadcore |
Quadcore |
Quadcore |
Quadcore |
Klokfrequentie |
1,3GHz |
1,2GHz |
1,2GHz |
1,3GHz |
Geheugengrootte |
1GB |
1GB |
1GB |
1GB |
Opslag |
Opslagcapaciteit |
16GB |
16GB |
8GB |
8GB |
Geheugenkaart (Mobiel) |
micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
micro-sd, micro-sdhc, micro-sdx |
Accu |
Accucapaciteit (mAh) |
2.600mAh |
3.450mAh |
4.100mAh |
3.450mAh |
Draadloze verbindingen |
Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
5GHz-ondersteuning |
Ja |
Nee |
Nee |
Nee |
Gps |
Ja |
Ja |
Ja |
Ja |
Uiterlijke kenmerken |
Gewicht |
270g |
270g |
278g |
300g |
Hoogte |
188,5mm |
189mm |
191,8mm |
190mm |
Breedte |
108mm |
108mm |
107mm |
133,9mm |
Diepte |
10,4mm |
8,4mm |
8,5mm |
9,9mm |
Besturingssysteem |
Besturingssysteem |
Google Android 5.0 |
Google Android 5.0 |
Google Android 4.4 |
Google Android 5.0 |
Van buiten bekeken
Fabrikanten van telefoons en tablets doorlopen een aantal fasen als het aankomt op design en materiaalgebruik. Waar je een paar jaar terug nog wegkwam met een telefoon van kunststof, is het nu toch echt gewenst om metaal als primaire bouwsteen te gebruiken. Die trend werd door Apple ingezet en is inmiddels overgenomen door veel andere fabrikanten. Een andere trend is de drang naar steeds dunnere apparaten, vaak ten koste van de accuduur.
In de prijsklasse waarin deze tablets vallen, staat design duidelijk niet boven aan de prioriteitenlijst. Hoogwaardige materialen zijn immers duur en hetzelfde geldt voor een precieze afwerking. En als je een apparaat heel dun maakt, moet je aan de slag met slim bedachte pcb-constructies en extra kleine componenten om alles te laten passen. Andere dure en moderne technieken, zoals draadloos laden en usb-c, zul je in deze tablets ook niet terugvinden. Tot slot komen we in deze round-up twee tablets tegen die een niet-gelamineerd scherm hebben, wat de beeldkwaliteit weinig goed doet. Meer daarover vind je verderop in dit artikel.
Wat bouwkwaliteit betreft zijn we eigenlijk best onder de indruk van de geteste modellen, met uitzondering van de Archos Platinum 70 en natuurlijk met de lage prijs in het achterhoofd. We zien geen overduidelijke naden en kieren, en ook zullen de tablets niet snel buigen.
Archos Platinum 70
De Platinum 70 van Archos heeft een simpel ontwerp: wit aan de voorkant en achterop een combinatie van zilverkleurige kunststof en een wit strookje plastic. Hoge ogen gooit hij op dat vlak dus niet, maar voor een tablet in deze prijsklasse valt het met de bouwkwaliteit gelukkig wel mee en de knoppen aan de buitenkant voelen fijn aan. De tablet wekt de indruk dat hij wel tegen een stootje kan, al sluiten de randjes niet naadloos aan, wat rommelig oogt. De Platinum 70 gebruikt een micro-usb-aansluiting voor koppeling met een computer of lader en heeft een micro-sd-slot om de 16GB aan ingebouwd geheugen uit te breiden. Dat slot is open, zodat er zich stof in kan verzamelen. Liever hadden we hier een klepje gezien.
Asus ZenPad C 7.0
Van alle tablets in deze test is de ZenPad C 7.0 zonder twijfel het model dat het meest solide aanvoelt en er het meest luxe uitziet. Asus heeft duidelijk aandacht besteed aan het design en dankzij de grove structuur aan de achterkant ligt deze tablet fijn in de hand. Het micro-sd-slot is netjes weggewerkt achter een klepje in de zijkant en verder biedt de tablet nog een micro-usb-poort voor laden en connectiviteit, en een 3,5mm-audiojack. Net als de Platinum 70 heeft de Asus 16GB opslaggeheugen ingebouwd en dat vinden we in deze prijsklasse erg netjes.
Huawei MediaPad T1 7.0
Huawei heeft eenzelfde idee als Archos gehad, maar het net even beter uitgewerkt. Ook hier zien we een combinatie van metaalkleur en wit, maar in dit geval gaat het daadwerkelijk om aluminium en niet om kunststof. Daarom voelt de tablet ook wat steviger aan. De witte delen zijn van kunststof en waarschijnlijk bedoeld om de signalen van de verschillende antennes door te laten. Het micro-sd-slot gaat schuil achter een klepje. waar bij de 3g-versie van deze tablet ook een simkaart geplaatst kan worden. Een micro-usb-poort en een 3,5mm-jack ontbreken vanzelfsprekend niet.
Lenovo Tab 3 Essentials
De Tab 3 van Lenovo springt direct in het oog door de felblauwe rand rondom het scherm. Zonder die rand was de verder zwarte tablet behoorlijk onopvallend geweest en had hij wel iets weg gehad van de eerste Nexus 7, vanwege de grove structuur aan de achterkant. Net als bij de ZenPad heeft die structuur tot gevolg dat de tablet zich lekker laat vasthouden en je het gevoel hebt dat hij niet snel uit je handen zal glippen. Ook bij de Tab 3 ontbreken micro-usb, een 3,5mm-jack en een micro-sd-slot niet. Dat laatste is vooral fijn, want de tablet heeft van zichzelf slechts 8GB geheugen. Vergeleken met de tablets van Huawei en Asus voelt de Tab 3 wat logger aan, door zijn dikte en gewicht, maar dat draagt ook weer bij aan de stevigheid.
Hardware en prestaties
Drie van de vier geteste tablets gebruiken een quadcore-soc die is opgebouwd uit vier Cortex A7-kernen. Bij de tablets van Lenovo en Archos is dat in de vorm van de MediaTek 8127, terwijl de MediaPad van Huawei een quadcore-soc van het onbekendere Spreadtrum gebruikt. Asus gooit het over een andere boeg met de Intel Atom x3-C3200, al is dat ook een quadcore-model met vergelijkbare kloksnelheden, maar dan met x86-cores. Verder valt op dat de tablets van Archos en Asus 16GB opslaggeheugen hebben; eigenlijk hadden we in dit prijssegment niet meer dan 8GB verwacht.
|
Archos 70 Platinum |
Asus ZenPad C 7.0 |
Huawei MediaPad T1 7.0 |
Lenovo Tab 3 |
SoC |
MediaTek MT8127 |
Intel Atom x3-C3200 |
Spreadtrum SC7731G |
MediaTek MT8127 |
Aantal cores |
4 |
4 |
4 |
4 |
Kloksnelheid |
1,3GHz |
1,2GHz |
1,2GHz |
1,3GHz |
GPU |
Mali 450 MP4 |
Mali-450 MP4 |
Mali 400 MP2 |
Mali 450 MP4 |
Werkgeheugen |
1GB |
1GB |
1GB |
1GB |
Opslagcapaciteit |
16GB |
16GB |
8GB |
8GB |
Op papier lijkt het er dus op dat de tablets wat prestaties betreft aan elkaar gewaagd zijn, maar niets is minder waar. We hebben verschillende benchmarks gedraaid, die een divers beeld schetsen.
- AndeBench Native
- AndEbench Java
- Geekbench singlecore
- Geekbench multicore
Allereerst hebben we gekeken naar de rauwe rekenkracht, aan de hand van AndEBench en Geekbench. De native-test van AndEbench laat zien dat de Asus ZenPad de meeste absolute rekenkracht heeft. Android-apps maken bijna allemaal gebruik van Java en als we die vertaalslag maken, zien we dat de ZenPad terugzakt naar de derde plek. Dit komt vermoedelijk doordat de Java VM in Android minder goed geoptimaliseerd is voor x86-cpu's. De Spreadtrum van de MediaPad moet duidelijk wat terrein toegeven op de MediaTek-soc die we in de tablets van Lenovo en Archos terugvinden.
De PCMark-benchmark poogt een wat meer real life resultaat te laten zien door bijvoorbeeld te kijken naar de prestaties bij webbrowsen, officetaken en video kijken. Hier valt de MediaPad door de mand, terwijl de twee tablets met MediaTek-chip de ZenPad voorblijven. De lage score van de MediaPad is mogelijk te wijten aan het feit dat hij Android 4.4.2 draait, een oude versie, die over een minder geoptimaliseerde versie van de Java VM beschikt.
Grafische tests
Alle tablets uit deze round-up maken gebruik van een Mali-gpu, waarbij de MediaPad de tragere Mali 400 MP2 heeft, in tegenstelling tot de Mali 450 MP4. Dat verschil is in de resultaten duidelijk terug te zien. Dat de ZenPad met dezelfde gpu als de Lenovo en Archos toch bovenaan eindigt, heeft waarschijnlijk te maken met de grotere rekenkracht en wellicht met meer geheugenbandbreedte.
Opslagsnelheid en laadtijden
Cpu- en gpu-rekenkracht zijn voor het gebruik in de dagelijkse praktijk niet zaligmakend. Zo weet iedereen dat een krachtige pc zonder ssd heel traag kan aanvoelen. Nu hebben tablets geen traditionele harde schijven, maar er kan wel flink verschil zitten in de snelheid van het flashgeheugen.
Om daar verder in te duiken hebben we twee tests uitgevoerd: een synthetische, die simpelweg naar lees- en schrijfsnelheden kijkt, en een test die databasebewerkingen in een SQLite-database doet. Veel apps gebruiken SQLite om gegevens in te bewaren en als de prestaties hier tegenvallen, zul je dat merken bij het laden van apps.
- Seq. read
- Seq. write
- Random read
- Random write
Duidelijk is dat de fabrikanten hun geheugenchips op andere plekken inkopen, want de verschillen zijn fors. Het flashgeheugen in de Archos is duidelijk het traagst, wat ook terug te zien is in de SQLite-test. De ZenPad scoort goed bij sequentieel schrijven, maar blijft verder achter. Uiteindelijk zijn het de tablets van Huawei en Lenovo die het snelste opslaggeheugen hebben.
Snelheid in de dagelijkse praktijk
Benchmarks geven een goede indruk van waartoe de hardware in staat is, maar uiteindelijk bepaalt de combinatie van hardware en software hoe snel een apparaat in de praktijk aanvoelt. Als een bedrijf een apparaat vollaadt met bloatware en de software niet goed optimaliseert, kan daar geen snelle hardware tegenop.
De snelheid in de dagelijkse praktijk testen is moeilijk, maar we hebben met de app DiscoMark een poging gedaan. De werking hiervan is simpel; je selecteert de apps waarmee je wil testen, DiscoMark opent ze vervolgens een voor een en meet hoe lang dat openen duurt. Die reeks wordt vervolgens vijf keer herhaald en de tijden worden gemiddeld. Om een nog betrouwbaarder gemiddelde te krijgen, hebben we drie van die runs gedraaid met elke keer een reboot tussendoor. De apps die we in deze test gebruikt hebben zijn: Chrome, Google Play Movies, Play Store, Google+, Google Maps en YouTube.
Hoewel de ZenPad in de processorbenchmarks als snelste uit de bus kwam, eindigt hij hier onderaan. Dat komt overeen met onze ervaring in de dagelijkse praktijk. Wisselen tussen apps gaat traag, het installeren van apps uit de Play Store duurt veel langer dan bij de andere tablets en ook games lopen merkbaar minder vloeiend. Ook de matige score van de Archos sluit aan bij de praktijkervaring.
Dat de tablet van Lenovo goed uit de bus komt, is gezien alle eerdere benchmarkresultaten geen verrassing, maar de MediaPad van Huawei laat zien dat je ook met iets minder snelle hardware een redelijk goede gebruikservaring kunt neerzetten.
Dit alles is natuurlijk relatief. Geen van deze modellen is écht snel als je ze vergelijkt met tablets die rond de 200 euro of meer kosten. Als je veel apps tegelijk draait, merk je dat multitasking vaak met pauzes gepaard gaat, games schroeven de grafische effecten duidelijk terug om speelbare framerates te garanderen en scrollen op ingewikkelde webpagina's gaat vaak niet vloeiend, om een paar voorbeelden te noemen.
Beeldkwaliteit en accuduur
Op papier zijn de schermen van deze tablets vrijwel gelijk; we hebben viermaal te maken met een 7"-ips-paneel met een resolutie van 1024x600 pixels. Wat beeldscherpte betreft houdt het niet over, maar in deze prijsklasse is dat niet iets waar we ons echt aan storen. Opvallend is verder dat alle fabrikanten hebben gekozen voor een ips-paneel in plaats van een tn-paneel, zoals we in het verleden veelvuldig zagen. Ips-panelen hebben flink betere kijkhoeken en dat is handig bij een tablet.
/i/2001071249.jpeg?f=imagenormal)
In de praktijk blijkt er toch redelijk wat verschil te zitten in de wijze waarop de beeldpanelen gemonteerd zijn. Asus en Huawei hebben de schermen namelijk gelamineerd; dat wil zeggen dat het beeldpaneel zelf tegen de buitenste glaslaag aanzit. Dat geeft het effect dat het scherm op de tablet ligt in plaats van erin. Omdat er geen loze ruimte tussen het scherm en het glas zit, spiegelt het scherm minder en oogt het contrast beter. De tablets van Archos en Lenovo hebben helaas geen gelamineerd scherm en de displays ogen dan ook een beetje 'verzonken'. Bij deze apparaten heb je dus meer last van reflecties en een wat fletser beeld.
Enorm helder kunnen de schermen niet opgevoerd worden. De Tab 3 van Lenovo voert de lijst aan met een maximale helderheid van 340cd/m², wat prima is voor gebruik binnenshuis, maar op een zonnige dag in het park problemen kan opleveren. De Platinum 70 van Archos valt hier in negatieve zin op. De combinatie van een niet-gelamineerd scherm, een laag contrast en een lage helderheid maakt dat je deze tablet niet in fel verlichte omgevingen wil gebruiken
- Kleurtemperatuur
- Kleurfout
- Grijswaardenfout
Zoals altijd hebben we gemeten hoe accuraat de kleurweergave van deze tablets is, al waren onze verwachtingen op voorhand niet hoog. Uit de tests blijkt dat als je accurate kleurweergave op prijst stelt, je toch echt meer geld op tafel moet leggen. Alle tablets hebben een kleurtemperatuur die aan de hoge kant is, wat zich vertaalt in een wat blauwig beeld. Daarnaast worden primaire en secundaire kleuren niet weergegeven zoals het moet.
Accuduur
Iets wat in het oog springt als je de specificaties van deze tablets naast elkaar legt, is het grote verschil in accucapaciteit. Zo heeft de MediaPad ongeveer twintig procent meer accucapaciteit dan de tablets van Asus en Lenovo, en bijna zestig procent meer dan de Platinum 70 van Archos. Het is daarom dan ook geen wonder dat de tablet van Huawei in onze accutests als duidelijke winnaar uit de bus komt.
Hoewel de Tab 3 Essential van Lenovo de MediaPad niet weet bij te benen, pakt hij de tweede plek op flinke voorsprong van de tablets van Asus en Archos. Vooral in onze webbrowsetest is het verschil tussen de twee beste en twee slechtste tablets behoorlijk. Waar je met de MediaPad meer dan zeven uur kunt browsen, houdt de Archos er na minder dan vier uurtjes al mee op.
Software
Een tablet bouwen is één ding, hem voorzien van software en die software bijwerken, is een tweede. Daarom zagen we een tijdlang bij goedkope tablets kale versies van Android, die werden aangeleverd door de soc-fabrikant. Voor de tabletfabrikant is dat fijn, want die heeft geen eigen team nodig dat de software maakt, maar het maakt hem wel compleet afhankelijk van een derde partij. Toen Mediatek ooit besloot dat het voor een specifieke soc geen drivers voor Android 5 ging uitbrengen, zaten de fabrikanten die van die soc gebruikmaakten met de gebakken peren.
Ook bij deze tablets zien we dat de softwareversies wat achterhaald zijn. Drie modellen draaien Android 5, dat eind 2014 op de markt kwam, en de MediaPad draait zelfs het stokoude Android 4.4.2, dat uit 2013 stamt. Niet alleen de versies verschillen dus, maar ook de mate waarin fabrikanten wijzigingen doorvoeren. Vroeger zagen we dat weinig in deze prijsklasse, maar skins en bloatware doen nu ook hier hun intrede.
Archos is eigenlijk het meest conservatief. De Platinum 70 draait vrijwel stock Android, met als enige aanvulling de video-app van Archos. Zo zien we het graag. In theorie heeft dit als voordeel dat de software snel bij te werken valt, maar de praktijk is helaas anders. Heel snel draait de software overigens niet, iets wat we eerder al aanhaalden, toen we het over de prestaties en benchmarks hadden.
Lenovo gaat iets verder in de aanpassingen die het doet, maar het uiterlijk van stock Android komt nog steeds sterk naar voren in bijvoorbeeld het notificatieoverzicht en het instellingenmenu. Wel heeft de fabrikant een groot deel van de iconen vervangen en met de kleuren gespeeld. Helaas vond Lenovo het ook nodig om wat software mee te leveren waar de consument waarschijnlijk niet op zit te wachten, zoals een virusscanner van McAfee.
Asus gaat nog wat verder, met een skin die vrijwel elk onderdeel van Android op de schop neemt. Nu is dat niet iets waar we per se tegen zijn, maar de functionaliteit die Asus toevoegt, is maar zelden een verbetering. Zo blijft het bedrijf vasthouden aan het idee dat Android een 'ram cleaner' nodig heeft die oude apps uit het werkgeheugen knikkert, terwijl Google al jaren geleden heeft aangegeven dat je daarmee de prestaties verslechtert. Ook levert Asus een forse hoeveelheid bloatware mee, bestaande uit standaard-apps die het vervangen heeft, maar ook extra apps, zoals Amazon Kindle en Tripadvisor. Mensen die zulke apps willen gebruiken, kunnen ze prima zelf uit de Play Store halen wat ons betreft.
Zoals we eerder al schreven, is de ZenPad in het dagelijks gebruik niet zo snel als de concurrenten uit deze test en het kan heel goed zijn dat de grote hoeveelheid software en extra features daar debet aan is. Zonde.
Huawei is verreweg het meest losgegaan op de software, zoals we van het bedrijf gewend zijn. Dat de tablet onderhuids Android 4.4.2 draait, zal mensen niet snel opvallen, want werkelijk elk hoekje is voorzien van een nieuw likje verf. Dat niet alleen, Huawei heeft ook veel extra functies toegevoegd die gebruikers vooral meer controle geven over wat apps wel en niet kunnen. Zo kun je per app instellen of deze via wifi en/of 3g mag verbinden, kun je bepalen welke apps automatisch mogen starten op de achtergrond en kun je instellen welke apps actief mogen zijn als het scherm uitstaat.
Hoewel Huawei dus bijna alles op de schop heeft genomen, vinden we het nog steeds een groot minpunt dat de tablet een dergelijke oude versie van Android draait. Dat betekent namelijk dat apps minder snel zullen draaien vanwege de oudere Android-runtime en daarnaast zitten er een heleboel verbeteringen in nieuwe versies van Android die aan je neus voorbijgaan.
Software-updates en exploits
Als je tegenwoordig een dure telefoon of tablet koopt, weet je dat je minimaal een jaar of anderhalf updates kunt verwachten. Vaak moet je ten opzichte van bijvoorbeeld Nexus-apparaten wel flink langer wachten, maar uiteindelijk krijg je ze wel. Bij de tablets die we in dit artikel bekijken, is dat niet zo. Android 6 is al meer dan een halfjaar uit en de kans is klein dat een van deze tablets nog een update krijgt.
Dat betekent niet alleen dat je het zonder de nieuwste Android-versies moet stellen, maar ook dat je vatbaarder bent voor bugs en exploits. We hebben op alle tablets daarom de Stagefright-detector gedraaid van beveilingsbedrijf Zimperium. Deze kijkt voor welke van de verschillende Stagefright-exploits een apparaat kwetsbaar is.
De resultaten zijn overduidelijk: alleen Asus heeft zijn software netjes bijgewerkt om de exploits te dichten. Dat betekent overigens niet dat de ZenPad de nieuwste versie van Android draait; Asus kiest ervoor om gaten in de oude versie te dichten. Nog steeds niet ideaal dus, maar wel veiliger dan de concurrentie. Lenovo doet het met de Tab 3 ook niet slecht, met slechts één kwetsbaarheid die nog niet gepatched is. De tablets van Archos en Huawei vallen hier zwaar door de mand.
Er zijn geen gevallen bekend waarin de Stagefright-exploits daadwerkelijk misbruikt zijn, maar bovenstaande tabel laat wel duidelijk zien hoe hoog de verschillende fabrikanten veiligheid en software-updates op hun agenda hebben staan.
Update 03-10-2016: Huawei heeft inmiddels een update uitgebracht voor de MediaPad T1 7.0 die alle Stagefright-lekken dicht.
Conclusie
We begonnen deze round-up met de vraag wat je kunt verwachten van een goedkope tablet en we hebben in ieder geval één ding geleerd: je kunt geen tablet verwachten die op alle vlakken goed scoort. Alle tablets in deze round-up hebben duidelijke minpunten en welke de beste is, hangt dus af van wat je wel en niet belangrijk vindt in een tablet. Sowieso zijn ze allemaal niet écht snel en hoef je op softwareupdates niet te rekenen.
Hoe je het ook wendt of keert, de Archos Platinum 70 is duidelijk de slechtste van de groep. De behuizing doet het minst solide aan, de accu gaat het kortst mee, het scherm is het slechtst en de prestaties zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Dat hij slechts 69 euro kost, is een verzachtende factor, maar dat kan niet verhelpen dat het simpelweg geen goede tablet is.
Daarna wordt het al snel moeilijker om het kaf van het koren te scheiden, omdat de overgebleven drie ook duidelijk positieve eigenschappen hebben. Zo heeft de ZenPad van Asus de mooiste en dunste behuizing, en een prima scherm, en brengt Asus nog steeds patches uit om beveiligingsproblemen te repareren. Helaas zit de software ook vol bloatware, is de tablet in het dagelijks gebruik aan de trage kant en is de accuduur weinig indrukwekkend. Daarnaast is de adviesprijs van de ZenPad een paar tientjes hoger dan bij de concurrentie.
Wat ons betreft zijn het dus de Huawei MediaPad en Lenovo Tab 3 Essential 7 die om de winst strijden in deze round-up. En hier wordt het moeilijk, omdat de tablets op andere vlakken uitblinken. Zo heeft de MediaPad duidelijk het mooiere scherm, dankzij de gelamineerde afwerking, en gaat zijn accu het langst mee. Daartegenover staan de matige grafische prestaties, wat je vooral bij games kunt merken, en het feit dat hij een stokoude Android-versie draait. Daardoor mis je nieuwe features en optimalisaties, en is de tablet kwetsbaar voor verschillende exploits.
De winnaar is volgens ons dan ook de Tab 3 van Lenovo, die het beste compromis vormt. De behuizing is niet de dunste of lichtste en we hadden liever gezien dat het scherm gelamineerd was, maar met de snelheid zit het - relatief gezien - goed, de accuduur is ook prima en de software bevat weinig onnodige elementen of exploits. Dat maakt dat het in de dagelijkse praktijk simpelweg de fijnste tablet is om mee te werken.
Dit alles blijft natuurlijk slechts relatief. Dit zijn echt tablets voor erbij, leuk als je een jong kind hebt, maar niet voor als je er serieus mee aan de slag wilt. Daarvoor zouden we iedereen aanraden om door te sparen. In een segment hoger heb je namelijk de keuze uit tablets met flink mooiere schermen, die merkbaar sneller zijn en waarbij de softwareondersteuning veel beter in orde is.
Update 03-10-2016: Huawei heeft inmiddels een update uitgebracht voor de MediaPad T1 7.0 die alle Stagefright-lekken dicht.
Scorekaarten zijn geen exacte wetenschap. De verschillende subonderdelen in de tabel zijn niet allemaal even zwaar meegewogen voor het eindoordeel.