Door Jeroen Horlings

Redacteur

Nikon Coolpix P900 Review

Extreme zoom met beperkingen

22-04-2015 • 06:00

80

Multipage-opmaak

Inleiding

Samengevat

De Nikon Coolpix P900 is een indrukwekkende camera, alleen al vanwege zijn ongeëvenaarde zoombereik. Hij begint op 24mm groothoek en eindigt op een astronomische 2000mm. Dat is absoluut indrukwekkend, maar je hebt er in de praktijk niet altijd wat aan. Hoe verder je inzoomt en hoe groter de afstand tot het onderwerp is, hoe slechter het resultaat wordt, wat ook te wijten is aan atmosferische omstandigheden. Daarbij is het lastig om het beeld stabiel te houden, al doet de beeldstabilisatie goed werk. Bovendien neemt de sluitervertraging toe naarmate je verder inzoomt. Al met al krijg je voor een adviesprijs van 639 euro best veel waar voor je geld.

Getest

Nikon Coolpix P900 Zwart

Prijs bij publicatie: € 639,-

Bekijk product

Begin maart kondigde Nikon de Coolpix P900 aan en vestigde hiermee nieuw record van maar liefst 83x optische zoom. Omgerekend naar kleinbeeldequivalent komt dat neer op een bereik van 24mm groothoek tot 2000mm tele. Het voorgaande record lag op 65x, gehaald door de Canon PowerShot SX60 HS, die weer een antwoord was op de in februari 2014 door Nikon geïntroduceerde Coolpix P600 met 60x zoom. Ondertussen hebben ook Panasonic, Sony en Samsung camera's met een zoombereik van 60 à 63x, maar met 83x neemt Nikon hier ruim afstand van.

Is zoom de nieuwe megapixel? Het zou ons niet verbazen als we voor het eind van het jaar de eerste camera met 100x zoom in handen hebben.

P900
De Coolpix P900 is een model dat boven de P610 met 60x zoom gepositioneerd wordt. De P610 werd in februari dit jaar aangekondigd als opvolger van de P600 en heeft features die vergelijkbaar zijn met die van zijn voorganger, plus enkele verbeteringen. De P900 bevat dezelfde verbeteringen, maar voegt daar dus 23x extra optische zoom aan toe. Hij is met een adviesprijs van 639 euro maar liefst 200 euro duurder dan de P610 en fors duurder dan andere camera's met 60x zoom of meer, maar daar krijg je dus wel een uniek zoombereik voor terug.

Natuurlijk is zoombereik niet alles. Welke features biedt de P900 zoal en hoe ziet het eruit om met 83x optische zoom uit de hand te schieten?

Features en specificaties

Body en lens

De body van de P900 wijkt niet erg af van die van de P600 en P610, beide 60x-zoomcamera's met een bereik van 24 tot 1440mm (35mm-equivalent). De P900 is net als de P610 een zogenaamde bridgecamera. Technisch gezien valt deze onder de noemer compactcamera, maar het uiterlijk doet sterk denken aan een spiegelreflex. Een bridgecamera kenmerkt zich doordat hij rondom de lens gebouwd is.

Een grotere lens maakt een groter zoombereik mogelijk en daardoor krijg je dus automatisch ook een grotere camera. De lens is niet verwisselbaar, maar met een dergelijk bereik is daar ook weinig aanleiding toe. Sterker nog, dit is juist het voordeel van een dergelijke camera; in praktisch iedere situatie kun je je redden. De camera-lenscombinatie laat zich bovendien prima voor macrofotografie gebruiken. De lens is niet bepaald lichtsterk, maar dat kun je ook niet verwachten met een dergelijk zoombereik. Aan de groothoekzijde begint hij weliswaar op f/2.8, maar op de uiterste telestand is dat f/6.5. Als je deze waarden, net als de brandpuntsafstand, omrekent naar fullframe-equivalent, kom je uit op f16-f36.

Uiteraard bevat de camera, net als een spiegelreflex, een programmawieltje, waarmee hij zowel volledig automatisch als handmatig kan worden gebruikt. Wat verder opvalt is de snapback-knop, die we ook op de P610 aantroffen. Deze knop zit direct naast de zoomschuif aan de linkerkant van de lens. Als je deze knop indrukt, zoomt de camera een stukje terug en dan weer terug naar het oorspronkelijke punt. Dat is een nuttige toevoeging, want met dit zoombereik verlies je je onderwerp al snel uit het oog. Het indrukken van de snapback-knop helpt je om het onderwerp weer in beeld te krijgen zonder dat je zelf hoeft uit- en in te zoomen. Verder valt op dat het draaiwieltje naast de PASM-knop nu bloot ligt en niet meer uit de body steekt. Eenzelfde ontwerpwijziging zagen we ook bij de D5500 in vergelijking met zijn voorganger, de D5300.

De aan-uitknop zit niet rondom de ontspanknop, zoals tegenwoordig vaak het geval is. Daar zit namelijk een zoomwieltje, zoals gebruikelijk is bij bridgecamera's. De aan-uitknop zit rechts van het programmawieltje en is op de tast redelijk goed te vinden doordat hij wat dieper in de body zit. Toch moet je je wijsvinger redelijk strekken om erbij te kunnen. Het duurt circa twee seconden voordat de camera gebruiksklaar is.

Nikon Coolpix P900 body
Nikon Coolpix P900 bodyNikon Coolpix P900 bodyNikon Coolpix P900 body

Omvang en gewicht

De Coolpix P900 is niet bepaald klein en licht. Hij weegt op een gram na 900g en is daardoor zwaarder dan menige spiegelreflex. Ter vergelijking, de Nikon D5500-body weegt 420g en komt samen met de 18-55 VRII-kitlens uit op 685g. Natuurlijk is een dergelijke set niet 1:1 te vergelijken, maar het geeft een indicatie.

De P900 is niet alleen zwaarder, maar ook groter dan menige spiegelreflex- en systeemcamera. Daar krijg je uiteraard een gigantisch zoombereik voor terug, maar toch is het iets om rekening mee te houden. Niet iedereen wil immers met een grote camera rondlopen. De camera is wel goed in balans. Voor zijn omvang voelt hij zelfs lichter aan dan je in eerste instantie zou denken. Als de lens uitschuift komt het gewicht merkbaar meer naar voren te liggen en is het belangrijk om de camera met de linkerhand te ondersteunen. De grip is verder prima.

Het knoppenspel zit verder logisch in elkaar. De zelfontspanner, belichtingscompensatie, macro- en flitsinstellingen zijn allemaal rechtstreeks bereikbaar. Voor het wijzigen van de witbalans en de iso-waarde moet je de Fn-knop gebruiken en de overige zaken vind je in het menu. Het is prettig dat er twee draaiwieltjes zijn, de grote bovenop en een klein wieltje aan de achterzijde, zodat je de sluitertijd en de diafragmawaarde snel kunt instellen. Het kantelbare scherm is ook links naast de camera uitklapbaar, net als bij de D5500 en zijn voorgangers. Hierdoor kun je vanuit alle hoeken zicht op het scherm houden. Dat scherm is overigens niet aanraakgevoelig.

Sensor

Ondanks zijn flinke omvang zit er een standaard 1/2,3"-cmos-sensor in de P900, een formaat dat we in de meeste compactcamera's aantreffen en zelfs in een enkele telefoon, zoals de Sony Xperia Z3. De beeldkwaliteit die je kunt verwachten is dus navenant en zal, op het zoombereik na, niet in de buurt komen van die van een spiegelreflex- of systeemcamera.

De lichtgevoeligheid van de sensor begint bij 100 iso en eindigt in de automatische stand op 1600 iso. In de PASM-standen laat dit zich opvoeren naar 3200 en 6400 iso. Er is ook nog een monochrome modus, waarbij de lichtgevoeligheid kan worden opgevoerd naar 12.800 iso. De lens heeft een brandpuntsafstand van 4,3 tot 357mm, wat met een cropfactor van 5,62 neerkomt op 24-2000mm. Wat wel jammer is, is dat de camera geen raw-bestanden ondersteunt, waardoor je wat beeldbewerking betreft bent aangewezen op jpegs. Sommige concurrenten, zoals de Canon PowerShot SX60, ondersteunen wel raw.

Connectiviteit

De P900 is voorzien van wifi en nfc, waardoor je er eenvoudig foto's mee kunt delen en de camera ook op afstand kunt bedienen met je smartphone. Hoewel er een lader is bijgeleverd, kan de accu alleen in de body worden opgeladen. Helaas kun je dus niet tijdens het laden blijven fotograferen met behulp van een reserveaccu.

Verder is de camera voorzien van geïntegreerde gps. Daarmee wordt de locatie-informatie in de exif-gegevens vastgelegd, zodat je achteraf precies kunt zien waar je was toen je een foto maakte. Ook kun je daardoor, met behulp van software, je foto's makkelijk terugvinden, bijvoorbeeld alle foto's die in een bepaald gebied zijn gemaakt. De camera toont de locatie ook in de zoeker en kan de onlangs gemaakte foto's ook op een kaart weergeven. De gps kan overigens uitgeschakeld worden en bijvoorbeeld alleen gebruikt worden als je op een bijzondere locatie bent, zoals met vakantie.

Video

De P900 biedt aardige mogelijkheden om te filmen. Zo kun je in full hd videobeelden vastleggen met maximaal 60fps en is er een slowmotionmodus die 120fps kan vastleggen in vga-resolutie. Video wordt opgeslagen in het mpeg-4-formaat met h264-compressie. Boven op de flitser zit een stereomicrofoon, maar er is geen aansluiting voor een externe microfoon aanwezig. Het filmen op de uiterste telestand is een serieuze uitdaging, zoals je op de volgende pagina kunt zien en tijdens het zoomen maakt de camera hinderlijk veel geluid, wat te horen is in de opname. Het is daardoor sterk af te raden om te zoomen tijdens het filmen.

Specificaties

Nikon Coolpix P900
Optische zoom 83x zoom
Zoom (wide) 24mm
Zoom (tele) 2m
Diafragma (wide) 2,8
Diafragma (tele) 6,5
Stabilisatie Digitale stabilisatie, Optische stabilisatie
Cameraresolutie 16,76Mp
Sensortype CMOS
Beeldverhoudingen 3:2, 4:3, 16:9
Videoresolutie 1920x1080
Sensorformaat 1/2.3"
Schermdiagonaal 3"
Geheugenkaarttype (camera) SD, SDHC, SDXC
Afbeeldingformaten Jpeg
Compactcamera-eigenschappen Gps
Verbinding (extern) Micro-HDMI, USB 2.0
Verbinding (wlan) 802.11b, 802.11g, 802.11n
Lengte 137,4mm
Breedte 139,5mm
Hoogte / Diepte 103,2mm
Gewicht (gram) 899g

In de praktijk

Het zoombereik van de P900 is echt indrukwekkend. Je kunt op flinke afstand een onderwerp vol in beeld krijgen. Voor situaties waarin je zelf niet dichterbij kunt komen, zoals tijdens een safari, kan dit ideaal zijn. Het zoomen kan op twee manieren: via de zoomring rond de ontspanknop en via een schuifje aan de linkerkant van de lens. Zoomen via de ontspanknop gaat wat traag, maar is wel heel precies, doordat je steeds in stapjes inzoomt naar logische brandpuntsafstanden: 24mm, 28mm, 35mm, enzovoort. Via het schuifje aan de zijkant van de lens kun je sneller inzoomen. De eerder genoemde, handige snapback-knop kan ook ingesteld worden om over te schakelen naar handmatige scherpstelling. Al met al werkt het prima, maar desondanks hadden we een grote zoomring rondom de lens prettiger gevonden.

Stabiel beeld

P900 maximale telestandMisschien wel de belangrijkste vraag is of het zoombereik van de P900, tot effectief 2000mm, stabiel kan worden gehouden. Dat is bij 60x zoom al een uitdaging, laat staan bij een camera met nog eens 25 procent extra zoombereik. Nikon heeft hierop geanticipeerd met een compleet vernieuwd vr-systeem voor de P900. Het Dual Detect Optical VR-systeem analyseert beweging via de sensor, maar gebruikt daarnaast accelerometers in de lens. Volgens Nikon is dit nieuwe systeem goed voor 5-stopsstabilisatie, wat zou betekenen dat je op de uiterste telestand kunt fotograferen met een minimale sluitertijd van 1/60e seconde.

Dit kunnen we in de praktijk niet echt bevestigen. De foto's die we op de uiterste telestand gemaakt hebben, waren in veel gevallen niet lekker scherp. De best werkbare methode is om verschillende foto's van hetzelfde onderwerp te maken en daarbij telkens opnieuw scherp te stellen terwijl je probeert de camera zo stil mogelijk te houden.

De stabilisatie doet zijn werk wel redelijk goed en houdt het beeld relatief rustig, zodat je je op de compositie kunt richten. Desondanks blijft het een uitdaging om de uitsnede precies zo te krijgen als je wil. Fotografeer je een bewegend onderwerp, zoals wilde dieren, dan is de uitdaging nog groter. Beweegt een dier ineens een meter naar voren, dan moet je niet alleen de compositie aanpassen, maar is er ook kans dat het onderwerp uit het focusgebied stapt, de onscherpte in. Opnieuw focussen kost op de uiterste telestand relatief veel tijd; 0,75 seconde. Dat maakt de camera weer minder geschikt voor veel wildlife-fotografie, maar wel voor vogels die goed stilzitten.

Het extreme zoombereik van de P900 is duidelijk terug te zien in de twee video's hierboven en -onder. De eerste is volledig uit de hand gemaakt, waarbij ingezoomd werd op een varend schip. De tweede video is gemaakt vanaf een statief. Daarbij wordt niet bewogen, los van de trillingen die zichtbaar zijn als we aan de zoomknop zitten.

We zijn niet echt enthousiast over de resultaten op de uiterste telestand. Deze zijn zelden lekker scherp en gedetailleerd. Op een statief is de kans op treffers wat groter, al is het dan moeilijker om snel de compositie te wijzigen, maar zelfs dan zijn de resultaten niet fantastisch en ogen de beelden niet scherp.

Voorbeeld

Maximale telestand (2000mm)P900 onbewerktMaximale telestand (2000mm)

De bovenstaande foto's zijn gemaakt vanaf Tweakers HQ en tonen een klein deel van de Russische duikboot bij de NDSM werf in Amsterdam. De afstand tot het onderwerp was circa 350 meter en de camera stond op een statief. De eerste foto is gemaakt op 24mm en toont het volledige uitzicht, met in het rood de uitsnede die bereikt is door volledig in te zoomen naar 2000mm. De tweede foto is de onbewerkte jpeg rechtstreeks uit de camera en de derde foto toont het bewerkte resultaat. Enerzijds is het enorme zoombereik indrukwekkend, anderzijds is het resultaat niet bijster gedetailleerd.

Atmosferische effecten

P900 max tele

Vooral als je op grote afstanden werkt, kunnen vocht en luchttrillingen door warmeverschillen desastreuze effecten hebben voor foto's. Het effect van de atmosfeer in foto's verschilt van dag tot dag. De bovenstaande foto toont een voorbeeld van dit effect. De foto is op 1 km afstand van de desbetreffende verkeersborden gemaakt op de maximale telestand van 2000mm. De letters zijn op die afstand amper leesbaar. De camera zelf kan hier in dit geval dus weinig aan doen, maar het maakt het zoombereik wel minder nuttig, tenzij je dus een onderwerp op kortere afstand fotografeert.

Overigens is het in de praktijk in veel omstandigheden niet nodig om gebruik te maken van de maximale telestand. Vaak is 1000 of 1200mm al meer dan voldoende. Alleen in bepaalde situaties, als je bijvoorbeeld de zon of maan goed in beeld wil krijgen, kan de volledige zoom van pas komen.

Als je van plan bent de maximale telestand te gaan gebruiken is een statief aan te raden voor het beste resultaat. Anders moet je volledig vertrouwen op de beeldstabilisatie en hogere iso-standen gebruiken om toch snelle sluitertijden te halen. Dat laatste komt de beeldkwaliteit nooit ten goede, want het is toch een relatief kleine sensor.

Wel is de P900 door zijn extreme zoombereik veelzijdig inzetbaar. Wat bereik betreft is er maar weinig dat je niet goed in beeld zult krijgen. Alleen de groothoekstand kan misschien tekortschieten, maar 24mm is in veel gevallen voldoende.

Macro

Met de macrostand van de camera konden we goed uit de voeten. Je kunt ongelooflijk dichtbij scherpstellen, al vanaf 1cm afstand. Het onderwerp kan dus zo ongeveer tegen de lens aanzitten, al moet je dan wel oppassen dat je zelf geen schaduw vormt. Door deze korte afstand krijg je onderwerpen zeer groot in beeld en kun je ook goed spelen met beperkte scherptediepte oftewel een onscherpe achtergrond.

P900 tie fighter
Nikon P900 macrofoto'sNikon P900 macrofoto'sNikon P900 macrofoto's

Evf

P900 evfDe evf van de P900 is niet fantastisch. De resolutie van 640x480 pixels is niet hoog, maar wel werkbaar. Het 0,2"-schermpje is vrij klein en niet erg helder. Bij fel zonlicht lijkt het niet voldoende helderheid te hebben, zodat dit niet altijd een goed alternatief is voor de lcd. Ook heeft de evf last van het zogenaamde rainbow-effect, wat we wel vaker bij eenvoudige elektronische zoekers zien. Maar voor deze prijs kun je natuurlijk ook geen hi-res oled-evf verwachten.

Andere bevindingen

Volgens de CIPA-cijfers gaat de accu ongeveer 360 opnamen mee. Wij kwamen gedurende anderhalve week iets hoger uit, op circa 450 foto's, waarbij we vooral gebruik hebben gemaakt van de lcd en deze soms ook best lang hadden aanstaan. We kunnen ons voorstellen dat de accu nog wat langer meegaat als de evf meer wordt gebruikt.

De P900 haalt in de burstmodus een snelheid van 7 foto's per seconde. Dat is netjes, maar de buffer zit daarna wel vol, waardoor je moet wachten totdat alle foto's zijn weggeschreven. Voor actiefotografie is dat niet handig. Ook niet omdat de P900 redelijk wat last heeft van sluitervertraging. De autofocussnelheid is doorgaans best hoog, maar naarmate je verder inzoomt, kost dit steeds meer tijd. In de groothoekstand bedraagt de vertraging 0,12 seconden, maar dit loopt op naar 0,75, oftewel bijna een volle seconde.

Beeldkwaliteit

We waren benieuwd hoe de Nikon Coolpix P900 zou presteren ten opzichte van andere camera's, bijvoorbeeld de eerder geteste Panasonic Lumix TZ70, een compactcamera die in een broekzak past, maar met 30x optische zoom ook een mooi bereik biedt. Hoewel we de TZ70 niet meer in bezit hebben, hebben we een aantal vergelijkbare praktijkfoto's gemaakt, uiteraard onder afwijkende lichtcondities.

P900 vs TZ70P900 vs TZ70

Links de P900, rechts de TZ70 (op een ander moment)

Als we de maximale telestand van de TZ70 vergelijken met circa 720mm op de P900, beide op circa 720mm, dan wint de P900 het wat scherpte en detail betreft. De TZ70 is net als de P900 wat soft op de maximale telestand.

Verder hebben we gekeken hoe de kwaliteit zich bij daglicht verhoudt ten opzichte van een camera met een veel grotere sensor en een telelens. We namen daarvoor een Canon 60D met 70-200 f2.8 L en stelden de P900 op een vergelijkbare beeldhoek in: circa 320mm (200mm x 1,6x).

Nikon Coolpix P900 vs Canon 60D + 70-200mm

Links de P900, rechts de Canon 60D met de 70-200mm-lens, beide op 320mm effectief

Zoals verwacht biedt de 60D meer detail en een beduidend beter dynamisch bereik, maar de mate van scherpte van de P900 valt niet tegen. Verder ingezoomd toont de P900 zeker meer detail op grote afstand. Oftewel, tijdens een safari in Afrika kun je met de P900 toch meer gedetailleerde foto's op afstand maken dan iemand met een technisch betere camera met een beperkt zoombereik.

Maximale zoom

Op de uiterste telestand zijn de resultaten van de P900 vaak soft. Als we de praktijkfoto's bekijken, zijn de foto's tot en met 1000mm goed scherp, maar daarboven worden de resultaten merkbaar minder, vooral wat scherpte betreft. Dat is goed terug te zien in de zoomreeksen die we hebben gemaakt, waarbij in een reeks van vier foto's van de groothoekstand wordt ingezoomd naar de uiterste telestand. Zie de testfoto's. Ook blijkt dat je in veel gevallen niet veel hebt aan de uiterste telestand, vanwege het beperkte kader, de kans op bewegingsonscherpte en vocht in de lucht. Toch zitten er een paar positieve uitschieters bij, zoals de foto's hieronder van een nijlgans.

P900 nijlgans
P900 nijlgansP900 nijlgansP900 nijlgans

Hierbij stonden we op slechts drie meter afstand, waardoor we dankzij het zoombereik extreme close-ups konden maken.

Testkaart

P900 testkaart

200, 1600, 3200 en 6400 iso

De foto's van onze testkaart tonen een gebruikelijk beeld voor een 1/2,3"-sensor. Wat ruis en het dynamisch bereik betreft is er een duidelijk verschil met spiegelreflex- en systeemcamera's met een grotere sensor. In vergelijking met de TZ70 is de laatstgenoemde iets scherper op de lage iso's en blijven er op hoge iso's meer zichtbare details over. Tot en met 800 iso zijn de resultaten van de P900 goed, maar vanaf 1600 iso wordt de kwaliteit zichtbaar minder en neemt de kleurintensiteit af. We zouden afraden om boven de 1600 iso te fotograferen.

Verder viel ons bij de testfoto's op dat er soms wat chromatische aberratie zichtbaar is, vooral in de hoeken van de macrofoto's. Het dynamisch bereik is redelijk voor dit type sensor, maar omdat er geen mogelijkheid voor raw is, zul je regelmatig last hebben van uitgebeten delen in foto's, bijvoorbeeld reflectie van de zon in het water. Ook is er in de 24mm-groothoekstand wat vertekening zichtbaar.

Testfoto's

Hieronder vind je een flink aantal praktijkfoto's. De foto's zijn klikbaar en op volledige grootte te bekijken.

Zoom

De onderstaande foto's zijn reeksen van vier waarbij telkens verder ingezoomd wordt. De linkerfoto is op 24mm genomen en de rechter op 2000mm.

Nikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereikNikon Coolpix P900 zoombereik

Bewerkte foto's

De onderstaande foto's zijn bewerkt en bewust buiten de normale selectie gehouden. Het doel van de bewerking was het oppeppen van het beeld dat op grote afstand gemaakt is, onder andere door het verhogen van het contrast. Dit om te zien in hoeverre dergelijke vlakke beelden te corrigeren zijn.

Nikon Coolpix P900 bewerkte foto'sNikon Coolpix P900 bewerkte foto'sNikon Coolpix P900 bewerkte foto'sNikon Coolpix P900 bewerkte foto's

Overige foto's - onbewerkt

Hieronder staan overige, onbewerkte beelden.

Nikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sNikon Coolpix P900 onbewerkte foto'sP900 Maan

Alternatieven

Als je per se meer dan 65x optische zoom wil hebben, zijn er simpelweg geen alternatieven voor de P900, maar als je met iets minder toekunt, zijn er wel een paar camera's die je in overweging kunt nemen.

Basisonderdelen

Nikon Coolpix P610 Zwart

De P610 biedt 60x optische zoom en dat is ook niet misselijk. Hij is een stukje goedkoper, en bovendien kleiner en lichter: 565 versus 899g. Verder is hij redelijk vergelijkbaar, ook wat body en knoppen betreft.

3 van 5 sterren
(0 reviews)
Canon PowerShot SX60 HS Zwart

De SX60 van Canon biedt 65x optische zoom en heeft los van het zoombereik enkele voordelen ten opzichte van de P900. Zo ondersteunt deze camera wel raw, is er een aansluitingsmogelijkheid voor een microfoon en kan hij 240fps-slowmotionvideo's maken. Hij heeft ook een flitsvoet en biedt wat meer groothoek (21mm).

4.5 van 5 sterren
(1 reviews)
Sony Cyber-shot DSC-H400 Zwart

De Sony Cyber-shot H400 biedt 63x optische zoom. Hij begint bij 25 en eindigt bij 1550mm. Hij is een stukje lichter dan de P900 (628g), maar niet zo licht als de Canon SX60. Hij heeft geen wifi en gps.

5 van 5 sterren
(0 reviews)
Panasonic Lumix DMC-FZ72 Zwart

De FZ72 van Panasonic biedt 60x zoom, maar begint bij een grotere beeldhoek van 20mm. Hij eindigt op 1200mm, wat lager is dan de meeste concurrenten, maar nog steeds een flinke telestand. De FZ72 ondersteunt het raw-formaat en heeft een flitsvoet. Hij heeft echter geen kantelbaar scherm.

5 van 5 sterren
(1 reviews)
Samsung WB2200F Zwart
Samsung WB2200F Zwartvanaf Onbekend

De WB2200F van Samsung heeft hetzelfde bereik als de Panasonic FZ72; hij begint bij 20mm-groothoek en eindigt bij 1200mm. Hij heeft geen kantelbaar scherm en ook geen gps. Wel heeft de accu wat hogere CIPA-specificaties; hij zou 600 foto's kunnen maken. Verder biedt de WB2200F een 360fps-slowmotion-videomodus.

(0 reviews)
Panasonic Lumix DMC-FZ1000 Zwart

De Panasonic Lumix FZ1000 laat zich wat lastiger vergelijken met de P900, maar is toch interessant om te noemen voor consumenten die geen extreem groot zoombereik nodig hebben en daarvoor in de plaats liever een betere beeldkwaliteit hebben. De FZ1000 biedt 16x optische zoom, maar is uitgerust met een 1"-sensor die circa vier keer zo groot is als die van de P900. Hij kan in 4k filmen, heeft een microfooningang en ondersteunt een externe flitser.

4.5 van 5 sterren
(1 reviews)

Conclusie

Al met al is de Nikon Coolpix P900 een interessante camera. Geen enkele andere camera biedt op dit moment zo'n gigantisch zoombereik, al sluiten we niet uit dat dit zoomrecord dit jaar alweer wordt verbroken. Hij begint op 24mm groothoek en eindigt op een astronomische 2000mm. Dat is absoluut indrukwekkend, maar je hebt er in de praktijk niet altijd wat aan.

Boven de 1000mm boeten de foto's aan scherpte in, al heeft dat ook te maken met atmosferische omstandigheden. Hoe verder je inzoomt en hoe groter de afstand tot het onderwerp is, des te slechter het resultaat wordt. Bovendien wordt de compositie wel erg krap en is het best lastig om het beeld nog stabiel te houden, al doet de beeldstabilisatie goed werk. Een vleugje wind en je zit ineens meters naast het onderwerp. Bovendien neemt de sluitervertraging toe naarmate je verder inzoomt. Dit loopt op tot driekwart seconde op de uiterste telestand en dat maakt de P900 niet erg geschikt om actie of snel bewegend wild te fotograferen.

Voor een adviesprijs van 639 euro krijg je best veel waar voor je geld, al zijn er voldoende alternatieven als je genoegen neemt met wat minder zoom. Je moet alleen niet te hoge verwachtingen hebben van de beeldkwaliteit. Ondanks zijn flinke omvang en gewicht zit er een kleine 1/2,3-inch sensor in de P900, die even groot is als de sensor van een camera die in je broekzak past en zelfs als die van enkele smartphones. Wat ook niet helpt is dat de camera het raw-formaat niet ondersteunt, want daarmee zou je net wat meer dynamisch bereik uit de foto's kunnen persen.

Reacties (80)

80
77
56
3
0
1
Wijzig sortering
Ik gebruik al jaren superzooms van Panasonic en heb weinig te klagen over kwaliteit. Natuurlijk kan iedereen op zijn vingers natellen dat ik dus niet al te veel van fotografie weet en waarschijnlijk nog geen 20% van mijn camera optimaal gebruik.

De review is een mooie recap van wat er tegenwoordig mogelijk is met dit soort camera's. Ik heb alleen wel een kiritsche noot over het grote zoombereik en de atmosferische verstoringen. Als test-foto staat er onder andere de A10 bij waar de borden niet scherp zijn. Als er iets een lastig onderwerp is om op die afstand te fotograferen is het wel wegdek + stalen omheiningen + stalen overbrugging + uitlaatgassen + geluidsschermen + mogelijke wind.

In mijn eigen ervaring is een superzoom tot 50x best heel goed te doen op de momenten dat het onderwerp niet onderhevig is aan allerlei extra factoren. Zo is het geen enkele moeite geweest om de torentjes van de kathedraal van Milaan mee te pikken (relatief droge & hoge lucht) maar ook de Boboli-tuinen in Florence zijn zonder problemen te fotograferen geweest.

Geen idee of professionals een andere mening hebben maar een superzoom regelmatig gebruiken is alleen handig als de atmosfeer meewerkt maar zou niet mogen tellen als minpuntje in de beoordeling. Het is net alsof je zou zeggen dat een gemiddelde sterrekijker, geplaatst op zeeniveau, ook helemaal ruk is omdat een sterrekijker op meer dan 4000m hoogte wel een beter plaatje schiet; het verschil is niet het materiaal maar de atmosfeer.
Voordeel van deze camera's is dat ze nog relatief licht zijn leuk bereik hebben, handig mee te nemen op vakantie of onderweg. Bij genoeg licht zal het ding ook leuke foto's maken. Bij minder licht zal het ook stukken minder zijn.

Kijk je gewoon naar de prijs van een goede telelens dat kost die een veelvoud van deze camera. Je bent nu misschien tevreden met de foto's en scherpte. Maar eens je een keer een dure, goede scherpe lens hebt zie je het echte verschil in kwaliteit pas.

Neemt niet weg dat de prijs van dit soort camera's laag is. Vergelijken met een pro camera en lens zit er echter niet in. Voor deze prijs kun je ook niet verwachten dat je haarscherpe foto's krijgt.

Had voor mijn canon eerder een tamron 18-270 lens ook alle in 1. Leuk ding. Nu een canon 70-200 2.8 ii. Kost meer maar het verschil in beeldkwaliteit spreekt ook voor zich. Idem met dit soort supersuperzooms
Voordeel van deze camera's is dat ze nog relatief licht zijn leuk bereik hebben, handig mee te nemen op vakantie of onderweg.
Kijk, en daar heb je weer een groot bezwaar tegen deze camera: hij is groter en zwaarder dan een Nikon D5500 met kitlens!!!

Dus niks relatief licht, het is een groot en zwaar fototoestel, die stop je niet in je zak!

Een Sony DSC-HX50V stop je in je (jas)zak, een Nikon P900 niet!
Wel relatief licht, want een SLR met lenzen voor een vergelijkbaar zoombereik is veel groter en zwaarder. Je kan een bereik van 24-2000mm niet vergelijken met een kitlens van 28-80mm.
Zo kun je alles wel relativeren…

Er bestaat voor zover ik weet geen zoomlens die tot 2000mm (FF) gaat, dat is 1333mm voor een APS-C camera. Er is wel een Sigma 150-600mm zoom, en met 2 maal digitale zoom haal je 1200mm (APS-C), omgerekend naar FF is dat 1800mm. 2 maal digitale zoom houdt in dat je een kwart van je pixels overhoudt; een 24MP sensor wordt dan een 6MP sensor.

Dus op een APS-C camera heb je bv een 18-135 en een 15-600 zoom nodig om in de buurt te komen van deze P900. En die combinatie is wel groter dan de P900! En dan nog moet je trucs uithalen op je spiegelreflex.

Maar wees eens eerlijk: heeft de gemiddelde gelegenheidsfotograaf, die op vakantie lekker onbezorgd foto's wil kunnen maken, die "groot wild" op veilige afstand wil kunnen fotograferen, echt een P900 nodig? Of zou een HX50V ook volstaan?

De vuistregel: een compact camera is licht en compact, en makkelijk in een zak mee te nemen, en een spiegelreflex niet, gaat hier niet op als je het over de "compact camera" P900 hebt!

Ik denk, en ik hoop dat de verkoopcijfers dat gaan aantonen, dat de gemiddelde fotograaf vele malen beter af is met bijvoorbeeld een HX50V!
Deze camera is niet bedoeld voor de gemiddelde gelegenheidsfotograaf. Er zijn genoeg andere gemiddelde camera's voor de gemiddelde consument. Dat betekent niet dat een nichemodel geen bestaansrecht heeft.

En ik heb het niet over de P900 als compactcamera. Het is een bridgecamera, zoals deze soort al jaren genoemd wordt. En daar is al jaren een markt voor, er loopt al jaren een race om het grootste zoombereik, en ze worden nog steeds zodanig verkocht dat fabrikanten een markt zien voor nóg meer zoom. Daar verander je niks aan, ook niet als je deze P900 in drie reacties afbrandt ten faveure van de HX50V waar je blijkbaar helemaal verliefd op bent.
Ik weet wat een bridge camera is. Deze zit qua kwaliteit, grootte en instelmogelijkheden tussen compact en DSLR in, en biedt veel zoom (ter verduidelijking: ik vind 30 x zoom al erg veel zoom).

Tussen compact en bridge heb je de travelzooms: nog steeds compacte camera's met een sensor uit een compact camera, en redelijk wat zoom (minstens 15 x zoom). De Sony (ik heb geen aandelen!!!) die ik heb genoemd is daar een voorbeeld van.

De P900 heeft de sensor en daardoor de kwaliteit van een compact camera, en de afmetingen en het gewicht die boven een DSLR uitstijgen. Dat matcht niet. Dat is mijn kritiekpunt op deze camera.

Er zal vast een markt voor zijn, mensen die op cijfertjes geilen zullen dit vast fantastisch vinden. En het vult een niche van een niche gat. Maar voor de rest is dit een nutteloze demonstratie verpissen!
Voor die extra kwaliteit hoef je niet eens zo veel uit te geven; wat dat betreft is de 70-200 wel een extreem voorbeeld. Vervang die Tamron 18-270 eens door de kitlens (18-55) plus 55-250mm, en je hebt een goedkopere combinatie dan wat de Tamron kost, en toch een veel betere kwaliteit. Klinkt misschien lullig, maar die Tamron is echt een miskoop geweest.
Analoog aan jouw betoog:
Vervang de Nikon P900 door een mooie travelzoom, zoals de Sony HX50V, plus niks (dus laat het absurde zoombereik buiten beschouwing), en je hebt een goedkopere "combinatie" met een betere kwaliteit. Klinkt misschien lullig, maar die P900 is echt een miskoop geweest!

En als aanvulling: de Tamron 18-270 op een recente spiegelreflex maakt mooiere foto's dan een welke willekeurige compact camera met 15 x of meer zoom...
AuteurYero Redacteur @MAX340022 april 2015 08:06
Het voorbeeld van de snelweg (niet de A10 overigens, maar ergens in Friesland) is gekozen omdat het effect goed terug te zien is in de leesbaarheid van de letters. We zagen het ook in veel andere foto's terug.

Het minpuntje is niet gebaseerd op de atmosferische omstandigheden (waar de camera niets aan kan doen), maar wel op de vaak softe resultaten op de uiterste telestand plus vraagtekens over het nut van dit bereik. In sommige situaties (maan, zonsverduistering, close-ups) kan het absoluut van pas komen, maar in de praktijk maakten we betere en meer bruikbare foto's op lagere brandpuntsafstanden.
indd, de maan wil hier prima mee, ik heb zelf ook een superzoom camera, 63x zoom,
de maan kun je daarmee zeer goed op de foto krijgen, zelf venus is vanaf een standaard te zien als een banaan :)
Anoniem: 457607 @MAX340022 april 2015 20:56
"Geen idee of professionals een andere mening hebben maar een superzoom regelmatig gebruiken is alleen handig als de atmosfeer meewerkt maar zou niet mogen tellen als minpuntje in de beoordeling."

Of het moet meetellen weet ik niet, een camera kan natuurlijk niets aan de luchtcondities doen. Daarentegen, dit soort problemen heb je bij "normale" zooms veel minder of helemaal niet, en aangezien deze zoom uniek is in zijn bereik, is het een probleem was onlosmakelijk verbonden is met de camera zelf of waar hij voor bedoeld is.
Afgezien van atmosferische effecten heeft een camera met dergelijke kleine sensor al heel snel last van de diffractie van de lens. Hoe verder deze lens inzoomt, hoe kleiner het diafragma wordt. Op f/6.5 is de diffractie al zo groot dat je ongeveer 2MP aan detail overhoudt. Om fatsoenlijk gebruik te kunnen maken van de sensor, zou het diafragma niet echt kleiner mogen zijn dan f/2.8, dus met deze camera verlies je al detail zodra je maar iets gaat inzoomen (en het diafragma kleiner wordt).
Kortom: veel zoombereik in een "compacte" behuizing lijkt heel mooi, maar diffractie beperkt heel sterk het detail in de uiteindelijke foto. En dat staat dus nog los van atmosferische effecten en trillingen van je handen.
Volgens mij is diffractie ook afhankelijk van de brandpuntsafstand, niet alleen van het diafragma.

Het diafragma (verhouding tussen brandpuntsafstand en lensopening) wordt wel kleiner, maar de lensopening zelf niet. Op maximale zoom (357mm) heb je bij F/11 nog een lensopening van ruim drie centimeter. Dat levert echt geen zichtbare diffractie op.
Nope, staat los van elkaar. Komt echt alleen maar aan op diafragmawaarde.
http://www.cambridgeincol...ffraction-photography.htm
Klopt het dat die beperking (diffractie van de lens) niet geldt voor de superzoomcamera's van Panasonic (FZ20 etc) die op het volledige zoombereik een diafragma van 2.8 houden?

Dpreview: 24x 25-600mm equivalent lens with F2.8 across the zoom range.

[Reactie gewijzigd door pmeter op 22 juli 2024 13:56]

Bij iedere pixelgrootte hoort een limiet qua diafragma. Maar de FZ200 zal daar inderdaad op f/2.8 geen last van hebben.
Vindt het een interessante camera niet voor mezelf maar er is een groep mensen die mooie reizen maakt en bv safari's maar geen fotograaf zijn hiermee zijn ze in staat mooie herinneringen vast te leggen. 5 jaar geleden zouden we deze resultaten niet eens geloofd hebben. Dit is in mijn ogen geen camera voor serieuze fotografen dus de keuze om geen raw te bieden snap ik.
Op safari heb je meer aan een camera met een iets grotere sensor en veel minder zoom. 15 keer zoom is voldoende, je hebt dan omgerekend een telebereik tot ongeveer 400mm (360mm als de lens begint op 24mm, 420mm als de lens begint on 28mm), en dat is ongeveer het maximum om uit de hand mee te kunnen werken, en ruim voldoende om de beesten die je wilt vastleggen te fotograferen.

Stel dat je echt heel, heel erg wilt kunnen inzoomen. Dan is het ook nog wel te verdedigen dat je een 30 maal zoom wilt hebben.

Maar 50 maal zoom, of 60, of zelfs 80??? Totaal zinloos en onbruikbaar!
De voorbeelden laten duidelijk wel bruikbare beelden zien, bedenk wel wat de doelgroep is. Mensen die 1 camera mee willen meenemen en toch plaatjes willen schieten, met nog een zeer acceptabel resultaat.
Zou het mijn keuze zijn nee, maar ik snap wel de behoefte en de doelgroep. Verwacht hem ook niet in veel nederlandse winkels in het schap.
Verder is het natuurlijk ook een product wat laat zien waartoe men technisch in staat is.
Er is zeker behoefte voor een compacte superzoom! Maar ik denk dat 99% van de doelgroep beter af is met een camera die kleiner en lichter is, met minder zoom (15 tot 30 keer) en een hogere kwaliteit!

Dit lijkt op een wedstrijd verpissen: nutteloos, maar laat wel zien wat Nikon kan.
Anoniem: 5897 @Frogmen24 april 2015 17:31
"Bruikbaar" is wel heel subjectief he. Ik begrijp dat er mensen zijn die het bruikbaar vinden of zelfs fantastisch. Ik heb mensen in mijn omgeving die vinden alles mooi en kijken totaal niet naar kwaliteit. Ze meten de kwaliteit af aan hoever je kan inzoomen :P

Maar laten we eerlijk zijn, die plaatjes op 2000mm zijn natuurlijk gewoon bagger ;) En ja er is een markt voor. Eens.
Heb zelf de P900 en ben er zeer tevreden over. Er zitten wat nadelen aan zo'n camera maar daar moet je mee leren leven. Zorg er ook altijd voor dat je in goed licht fotografeer met zo'n zoomlens, het is geen lens voor het schaduwwerk. Alhoewel ik met deze camera betere resultaten op full zoom en onder moeilijke lichtomstandigheden krijg dan van de andere hoge zoom bridge camera's die ik gebruikt heb. (Canon SX50/60 en Fuji HS 35/50EXR) :)

Ben het trouwens niet eens met een aantal conclusies/specificaties die in de review genoemd worden:
- Focusvertraging op full zoom is alleen zo groot als je extreem buiten de focus zit. Dit is gemakkelijk op te vangen met een pre-focus op iets in de buurt en/of het uitzetten van de constant autofocus. Focus snelheid is dan bijna direct als de camera niet hoeft te "hunten".
- EVF is geen 640x480 pixels maar 920k-dot (+/- 1100x825), dezelfde resolutie als het scherm. Dit is een van de betere EVF's van de bridgecamera's, alhoewel hij van mij wel wat groter mag zijn.
- De zoom vertraging door de zoomstappen die worden genoemd met de zoomring (24, 35,50,85 etc) kunnen ook worden uitgezet (voor snellere zoom) of gedeeltelijk geselecteerd (bijv alleen 24, 105, 500 en 2000 voor grotere stappen)
- Tot slot wil ik nog even aangeven dat fotograferen op 2000mm uit de hand goed te doen is mits je de EVF gebruikt. Met de camera aan je hoofd kan je deze een stuk beter stil houden. Zachte zoomfoto's krijg je ook bij een geringe bewegingsonscherpte vanwege een lage sluitersnelheid (ook al doet de VR wonderen op deze camera.

Tot slot raad ik aan om foto's van dit soort camera's (met zo'n kleine sensor) niet op 100% te bekijken, maar gewoon fullscreen.. Er zit niet voor niets een 2000mm zoom op zodat je niet meer hoeft te croppen.

[Reactie gewijzigd door Chrasher op 22 juli 2024 13:56]

Tot slot raad ik aan om foto's van dit soort camera's (met zo'n kleine sensor) niet op 100% te bekijken, maar gewoon fullscreen.. Er zit niet voor niets een 2000mm zoom op zodat je niet meer hoeft te croppen.
Dus heeft die 83x zoom geen enkele zin en kun je net zo goed een 40x zoom kopen en die wel croppen.
Heb ik vroeger veel gedaan dat croppen met mijn spiegelreflex, maar nadat ik nu bijna elke sessie gemiddeld 400 foto's maak, ben ik blij dat ik van het croppen af ben. :)
Heb nu direct resultaat en ben er niet ontevreden over.
Met de juiste software kan dat ook gewoon in een batch gedaan worden. En per foto alsnog correcties uit laten voeren. Ik neem aan dat als je zo'n camera koopt, je fotografie ook wel enigzins serieus neemt en je foto's een beetje bewerkt.
Fotograferen is een hobby, maar neem het wel degelijk serieus. Daarom probeer ik altijd het uiterste uit de camera zelf te halen (door de instellingen te perfectioneren), zodat ik zo min mogelijk hoef na te bewerken op de PC.
Als ik 400 foto's maak, zijn daarvan zeker 350 direct goed en hoeven (voor mij persoonlijk) niet meer bewerkt te worden. De andere worden voor een groot deel weggegooid (onscherp/mislukt) en een klein gedeelte heeft wat nabewerking nodig.
AuteurYero Redacteur @Chrasher22 april 2015 12:37
- EVF is geen 640x480 pixels maar 920k-dot (+/- 1100x825), dezelfde resolutie als het scherm. Dit is een van de betere EVF's van de bridgecamera's, alhoewel hij van mij wel wat groter mag zijn.
Die dots zijn nogal misleidend. Je hebt drie subpixels nodig voor een kleur. De resolutie kan dus nooit 1100x825 of 1280x800 (zoals je eerst schreef) zijn, want 1100x825 = 907500 x 3 = 2722500 (2772k).
Je hebt drie subpixels nodig voor een kleur.
Niet persee hoor.
Je kunt best wel asymetrische hoeveelheden r g en b pixels hebben.
Groen zie je het beste, daar haalt je oog ook de meeste scherpte uit.
Rood is daarna de belangrijkste kleur.
En uiteindelijk blauw waar je mischien nog maar een kwart van de informatie van nodig hebt vergeleken met groen.
Je kunt dus best wel een pixelopstelling hebben die niet gelijk verdeeld is over r, g en b.
Ja, maar we hebben het hier over evf's en daar werkt dit systeem gewoon zo. Fabrikanten noemen de resolutie in dots (zoals 921k). Maar ze noemen dus niet de daadwerkelijke resolutie. Wil je die uitrekenen, wetende dat er bij evf's dus drie dots gebruikt worden voor een pixels, dan moet je de werkelijke resolutie met 3 vermenigvuldigen. Dus 640x480=307200 x 3 = 921600 (921k dots).
Ooh, had niet opgemerkt dat het over de viewviender ging. :X
Ah dus toch 640x480 pixels. Weer wat geleerd.
Toch is deze EVF een van de betere van de bridgecamera's. Geloof dat alleen die van de nieuwe Panasonic wat groter is.
Anoniem: 535545 22 april 2015 07:50
De foto's:

Links de P900, rechts de Canon 60D met de 70-200mm-lens, beide op 320mm effectief


Volgens mij klopt er iets niet. De rechter foto is groter qua vergroting dan die van Canon?
Dat heet lens breathing. Daardoor kan het voorkomen dat een lens niet echt 200 mm is als je hem op 200 mm instelt. Dit komt meestal voor bij kortere afstanden tot je onderwerp maar op de testsfoto's dus in dit geval ook bij grote afstand blijkbaar.

OT: Best leuke camera hoor maar 2000 mm is in de handen van de doelgroep (casual shapshot makers) niet echt nuttig denk ik. Het is nog best lastig op die lengte en als ik zie hoe die vaak staan te bewegen met hun camera tijdens het schieten.... Ook vond ik de platen op kortere lengtes niet echt indrukwekkend. Je kunt volgens mij beter een instap DSLR/mirrorless met kit lens kopen. Even duur maar kwalitatief stuk beter en dan heb je ook nog een upgrade pad mocht fotografie toch aanslaan.
Geen lens breathing, maar focus breathing. En dat speelt inderdaad op korte afstanden.
Bij de P900 kun je niet heel nauwkeurig scherpstellen. Je kunt van 300 naar 400mm, maar er tussenin is een beetje gokken. De Canon - de rechterfoto - staat op 200mm oftewel 320mm effectief. Ondanks het (kleine) verschil kun je er alsnog wel conclusies aan verbinden.
Anoniem: 535545 @Yero22 april 2015 08:55
Oeps, het 'kleine' verschil.

Ik vind het een fors verschil.
Bovendien neemt de sluitervertraging toe naarmate je verder inzoomt.
Zou ook wat zijn, als het een lichtsterke lens over het gehele bereik was, dan was de camera onbetaalbaar geweest. De reviewer doet alsof dit heel vreemd is voor fotocamera's, maar eigenlijk is het niets anders dan normaal. Vremde conclusie dus van de reviewer.
Met sluitervertraging wordt gedoeld op de tijd die tussen het indrukken van de sluiterknop en het daadwerkelijke nemen van de foto zit. Daar heeft de lichtsterkte van de lens niet mee te maken.
De sluiter staat langer open, omdat er dan minder licht op de censor komt. Lichtsterkte heeft dus wel degelijk invloed op de sluitertijd (wat door de reviewer als sluitervertraging wordt bestempeld).
Altijd riskant om de betekenis van een gebruikte term te gokken zonder te weten wat de reviewer bedoelt. In dit geval is het echter niet alleen riskant, maar ook gewoon dom, omdat de reviewer zelf duidelijk aangeeft wat hij met sluitervertraging bedoelt: "Ook niet omdat de P900 redelijk wat last heeft van sluitervertraging. De autofocussnelheid is doorgaans best hoog, maar naarmate je verder inzoomt, kost dit steeds meer tijd. In de groothoekstand bedraagt de vertraging 0,12 seconden, maar dit loopt op naar 0,75, oftewel bijna een volle seconde."

De sluitervertraging wordt dus veroorzaakt door een trager wordende AF, niet doordat de sluiter langer open staat.
Maar daarbij heeft CptChaos wel gelijk dat een ingezoomde lens minder licht vangt en dus langer open moet staan voor dezelfde belichting.
Dat kan je niet zo algemeen stellen. Alleen als het diafragma bij het inzoomen verkleint.
Volgens mij klopt het natuurkundig gewoon. Als je inzoomt dan vallen er fotonen van een kleiner stukje van het beeld in je lens. Zoom je 2x in dan in het oppervlak waar fotonen vandaan komen ook 2x kleiner, dus 4x minder fotonen per tijdseenheid. Zoom je verder in dan vallen er nog minder fotonen op de ccd.

Ik denk eerder dat het diafragma opengaat om te compenseren voor dat verlies en dat houdt natuurlijk op een gegeven moment op als het diafragma niet meer verder open kan.

Hetzelfde zie je bij projectoren. Maak je optisch het projectievlak groter dan wordt de helderheid per oppervlak kleiner.

Is volgens mij dus prima algemeen te stellen.
Nee. Een 15mm F/2.8 vangt evenveel licht als een 200mm F/2.8. Vergeet niet dat het diafragma eigenlijk al een relatieve waarde is, die meeschaalt met de brandpuntsafstand.
Je stelt eigenlijk dat F nummers gelijk staan aan diafragma en dat is niet zo.

F nummers en diafragma (diameter) worden op de volgende manier gerelateerd:
F nummer = brandpuntsafstand/diameter diafragma-opening

Hieruit wordt dus gelijk duidelijk dat een willekeurig F nummer gelijk staat aan een bepaalde snelheid van de lens. F nummers is dus diafragma gerelateerd aan brandpuntsafstand.

Hieruit wordt ook duidelijk dat om het F nummer gelijk te houden je een grotere diafragma-opening nodig hebt als je de brandpuntsafstand groter maakt.
In een lens met een grotere brandpuntsafstand moet de diafragma-opening dus groter zijn (of er moet op een andere manier meer licht in de lens vallen) om hetzelfde F nummer te krijgen.

Er valt bij een hogere brandpuntsafstnd dus minder licht in de lens en dat wordt in eerste instantie gecompenseerd door de diafragma-opening groter te maken.
Maar dit heeft natuurlijk ook optische gevolgen. Door die grotere opening wordt de scherptediepte minder. Wil je dezelfde schrptediepte verkrijgen dan moet je de diafragma-opening kleiner zien te maken en dat kan op twee manieren, of je gebruikt langere sluitertijden, of je neemt zo'n achtelijke telelens met een veel groter diameter aan de voorkant (die dus meer licht vangt).

Als je dus puur naar de brandpuntsafstand kijkt dan leidt een grotere brandpuntsafstand tot minder licht en dat zul je linksom of rechtsom moeten compenseren.
Dit geld dus ook als je met dezelfde lens in- of uitzoomt. Je verandert daarmee letterlijk hoeveel licht er in de lens terecht komt. En voor jouw gemak wordt dat dan weer gecompenseerd door bijvoorbeeld het diafragma open of dicht te gooien of door sluitertijden aan te passen zodat jij hetzelfde F nummer krijgt.
Je bent gewoon aan het discussiëren om het discussiëren. Of om gelijk te krijgen. Prima, in beide gevallen ben ik er klaar mee. Wat ik wil zeggen is allang duidelijk, verder doe ik niet mee aan dit gemierenneuk.
De sluiter staat langer open, omdat er dan minder licht op de censor komt. Lichtsterkte heeft dus wel degelijk invloed op de sluitertijd (wat door de reviewer als sluitervertraging wordt bestempeld).
Jij haalt sluitervertraging en sluitertijd door elkaar.

Sluitervertraging is de tijd tussen het indrukken van de sluiterknop en het daadwerkelijk maken van de foto. Precies zoals Yero in zijn review zegt, en wat RSpanjaard heeft herhaald.

Sluitertijd is de tijd dat de sluiter open staat, dus de tijd dat de sensor wordt belicht.

De meeste zoomlenzen worden bij grotere brandpuntsafstanden minder lichtsterk, en AF wordt trager bij minder licht. Bij de meeste camera's iets trager, bij deze camera veel trager. Dus is het een terechte opmerking in de review!
Ik heb een spotting scope van 60x zoom. Spotting scopes gaan meestal niet verder dan 60x zoom.
Het verbaast me dat dit soort relatief compacte *hand* camera's een stuk verder gaan, en waarschijnlijk nog met beter en stabieler beeld ook, ondanks dat een spotting scope er eigenlijk voor *bedoeld* is.
Ben benieuwd naar de toekomstige camera van Canon, die het Canon patent van 100x gaat implementeren.
Een spotting scope werkt puur optisch, en zal dus genoeg licht door het oculair moeten gooien om voor het menselijk oog een mooi plaatje neer te zetten. Digitale camera's hebben die beperking niet; zo'n kleine sensor heeft veel minder licht nodig om een foto te maken.
Om even aan te geven hoe weinig licht de P900 vangt op 2000mm-equivalent en F/6.3: op een 35mm-camera met 2000mm-objectief zou je een diafragma van F/35 moeten gebruiken om dezelfde hoeveelheid licht te vangen. Als je dan op je diafragma-previewknopje drukt, is het beeld praktisch zwart.

[Reactie gewijzigd door Arumes op 22 juli 2024 13:56]

Natuurlijk heeft een 2000 mm lens beperkt nut door de invloed van luchtonrust; dat kan iedereen bedenken. Deze camera kan wel erg leuke resultaten geven voor vogelaars en andere natuurliefhebbers: http://www.camera-rumors....olpix-p900-sample-images/

(edit: Onder de foto's staat de daadwerkelijke brandpuntsafstand en niet het full-frame equivalent; d.w.z. 357 mm is de uiterste zoomstand (2000 mm equivalent).

[Reactie gewijzigd door Aham brahmasmi op 22 juli 2024 13:56]

Dat zijn goede fotos op zichzelf, maar zeggen niet zoveel over de zoom mogelijkheden en hoe de resultaten dan zijn.
Inderdaad, er wordt nog geen 20% van het beschikbare zoombereik gebruikt (in ieder geval bij de foto's) - niet echt representatief, lijkt mij.
Deze pagina geeft wat dat betreft een beter beeld: http://www.camera-rumors....-with-nikon-coolpix-p900/ - daar zijn de limitaties en tekortkomingen een stuk duidelijker zichtbaard.
nou daar vergis je je toch mooi. er is wel degelijk gebruik gemaakt van het maximale zoom bereik.
357mm is het maximale brandpuntafstand van de camera. 357mm staat dus gelijk aan 2000mm op full-frame. ;)

[Reactie gewijzigd door vjweirnogeenn op 22 juli 2024 13:56]

Daar twijfelde ik dus al aan, maar goed, dan nog zijn er veel foto's onder dat bereik gemaakt. Wat niet wegneemt dat het een goede camera voor low-end vogelaars kan zijn.
Ah, duidelijk. Dank voor de toelichting :)
Vond de uiterste telestand zelf wel goed bruikbaar, heb snel last van bewogen foto's dus was erg benieuwd of de vr nu echt goed genoeg was op 2000mm, wat geen bereik voor uit de hand is, kwam tot redelijk goede foto's door het contrast wat hoger te zetten, Toen was de scherpte-indruk meer dan redelijk. Je moet altijd wat met instellingen spelen voor je tot een goed resultaat komt, fabrieksinstellingen zijn zelden goed en denk dat ik dezelfde kamera in handen heb gehad als jullie nu (alleen 2-3 mnd terug ;) )
Anoniem: 637828 @AkhHorus5523 april 2015 15:59
2-3 mnd terug? Deze camera ligt toch nog maar net in de winkels?
Waarom de Sony h400 bij de alternatieven? Dit is een budget bridge camera met een ccd sensor.

De Sony hx400 was wel een goed alternatief geweest. Behoort tot de populairste bridge camera's van dit moment. Volgens kieskeurig is het de populairste.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.