Inleiding
Het releaseschema van nieuwe Android-versies ging in de laatste jaren volgens hetzelfde stramien: in juni, tijdens zijn I/O-ontwikkelaarsconferentie, bracht Google een update voor Android uit om een halfjaar later, net voor de feestdagen, opnieuw met een update te komen. De zomerupdate ging in de laatste twee jaar vergezeld van een nieuwe Nexus-tablet, terwijl de najaarsrelease tegelijk met een nieuwe Nexus-telefoon werd uitgebracht.
Dit jaar doet Google het anders. De komende Android-release, die door Google vooralsnog wordt aangeduid als 'Android L' komt dit najaar uit, vermoedelijk zonder nieuwe Nexus-telefoon, maar Google brengt nu al een previewversie uit. Die is bedoeld voor ontwikkelaars en telefoonfabrikanten, en Google hoopt dat zij zich dankzij de previewversie goed kunnen voorbereiden op de échte release, die in het najaar moet plaatsvinden. Dat zou dan moeten betekenen dat apps en hardware sneller compatibel zijn met de nieuwe Android-versie.
Google noemt deze L-release de grootste release van Android tot nu toe en als we de vernieuwingen op papier bekijken, lijken ze niet te overdrijven. Zo krijgt 'Android L' een nieuwe visuele stijl, een nieuwe runtime, uitgebreide notificatiemogelijkheden, een nieuwe camera-api, slimmere ontgrendelmogelijkheden en een betere accuduur, om maar een paar voorbeelden te noemen. Genoeg redenen voor ons om deze previewversie op zowel een Nexus 5 als een Nexus 7 te installeren en op ontdekkingstocht te gaan.
/i/1403803848.png?f=imagenormal)
Een nieuwe visuele stijl: Material Design
De laatste keer dat Google een compleet nieuwe visuele stijl voor Android introduceerde, was met Android 3.0 Honeycomb. Deze Holo-interface leek zo weggelopen uit de film Tron en bestond grotendeels uit zwarte achtergronden met veel blauwe accenten, en enigszins futuristische details en vormen. Google is de ontwerptaal van Android sindsdien gewoon 'holo' blijven noemen, maar het uiterlijk van de apps en interface veranderden wel degelijk. Zo introduceerde Google 'cards'; kleine witte rechtoeken met informatie, die we vooral kennen van Google Now. Ook werd de kleurstelling steeds lichter en ging de manier waarop apps ingedeeld waren op de schop.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Met de L-release van Android wordt de 'holo'-aanduiding met pensioen gestuurd en introduceert Google een nieuwe stijl die het 'Material Design' noemt. De nieuwe stijl is volgens Google gebaseerd op papier en inkt, in virtuele vorm natuurlijk. Apps moeten worden opgebouwd uit stukjes virtueel papier, waarbij van elk stukje papier bekend moet zijn op welk niveau het zich bevindt. Een app kan op die manier diepte bevatten en die informatie kan vervolgens ingezet worden bij het opzetten van animaties. Onderdelen van de lay-out kunnen dan over- of onder elkaar doorschuiven, bijvoorbeeld als een gebruiker binnen een applicatie naar een nieuwe pagina gaat. Animaties zijn dus belangrijk in Material Design.
Het klinkt allemaal een beetje zweverig, maar het resultaat vinden we mooi ogen. Het betekent in de praktijk ook dat je in Android L meer animaties binnen de apps van Google zal zien en ook meer kleine details op dat gebied in de interface. Tik je een element aan, dan zie je wat Google een 'touch ripple' noemt en bereik je het einde van een scrollbare lijst, dan zie je een soort golvende schaduw om dat aan te geven. Gecombineerd met enkele nieuwe animaties voor de transities tussen verschillende apps heeft het tot gevolg dat Android L wat levendiger oogt dan voorgaande versies.
/i/1403841125.jpeg?f=imagenormal)
Ook de balk met virtuele knoppen heeft een make-over gehad en Google lijkt daarvoor goed naar Sony gekeken te hebben. De terugknop is nu een driehoekje, de multitaskingknop een vierkant en de homeknop een rondje. Voeg nog een kruisje toe en je hebt de vier facebuttons van de PlayStation-controller. We snappen de wijziging niet goed, want aan deze abstracte figuren valt niet af te lezen wat hun functie is.
Nog lang niet alle apps zijn voorzien van een nieuw likje verf. Het overgrote deel van Googles apps, waaronder Gmail, Maps, Hangouts, de Play Store, en de kalender, moet nog geüpdatet worden. In de huidige versie zijn alleen de bel-app en de rekenmachine bijgewerkt. De ideeën van Google klinken echter goed en de nieuwe stijl staat ons in de apps waar hij al wel doorgevoerd is in ieder geval niet tegen.
Google heeft een speciale webpagina online gezet waarop het uitgebreid beschrijft wat deze nieuwe stijl allemaal inhoudt, met veel voorbeelden van typografie, animaties en lay-outprincipes. Wil je dus echt alles weten wat er te weten valt over Material Design, dan kun je het beste daar terecht.
Notificaties op veel meer plekken
De wijzigingen zijn natuurlijk niet alleen visueel, ook op functioneel vlak heeft Google wijzigingen doorgevoerd en op sommige gebieden is het een combinatie van beide. Van alle delen van de interface is de launcher misschien nog wel het minst aangepast. De knop om het app-overzicht te openen is nu wit in plaats van transparant, maar verder kun je aan de launcher eigenlijk niet zien dat het om een nieuwe versie van Android gaat.
Zodra je echter het notificatieoverzicht naar beneden trekt, word je begroet door de eerste grote vernieuwing. Voorheen kende dit overzicht eigenlijk twee pagina's waartussen je kon wisselen met een knopje in de rechter bovenhoek. Op de eerste stond een overzicht van al je notificaties, terwijl de tweede gereserveerd was voor verschillende quick toggles om zaken als wifi en bluetooth snel mee aan en uit te zetten. Google heeft die twee nu in één lay-out geïntegreerd.
Als je van de bovenste rand naar beneden veegt, zie je eerst je notificaties, als je dan nog een keer veegt, schuiven de notificaties verder naar beneden en wordt die ruimte opgevuld met een nieuw toggle-menu. Het gaat niet meer om een symmetrische grid zoals voorheen; bovenaan staan eerst knoppen voor wifi en bluetooth en daaronder staan minder vaak gebruikte instellingen als locatie, rotatie en vliegtuigmodus.
We vinden het niet per se makkelijker werken, maar ook niet slechter. Je moet nog steeds twee handelingen uitvoeren om bij de toggles te komen, dus wat snelheid betreft verandert er weinig. Wel storend is dat wanneer je het toggle-menu tevoorschijn haalt, de notificaties onderaan blijven staan, maar niet meer aan te klikken of weg te swipen zijn. Dat wordt visueel echter niet aangegeven en het werkt daardoor verwarrend. Ook ontbreekt een knop om alle notificaties in één keer weg te halen. Hopelijk is dat een foutje van Googles kant en zien we die mogelijkheid in de uiteindelijke versie wel terug.
Die notificaties zelf zijn in Android L ook op de schop gegaan. Om te beginnen visueel, ze worden nu weergegeven met zwarte tekst op witte achtergrond en ze zijn gescheiden van elkaar, net als cards in Google Now. Notificaties lijken geen samengepakte lijst meer, maar individuele elementen die in het notificatieoverzicht zweven.
Dat is niet de enige plek waar ze te zien zijn. Nieuwe notificaties verschijnen namelijk niet enkel als icoontje bovenaan, maar worden soms ook in beeld getoond, boven op de app die op dat moment openstaat. Deze Heads Up-notificaties maken het eenvoudiger om op een binnenkomende notificatie te reageren en we raakten er heel snel aan gewend. Ontwikkelaars kunnen bepalen of hun app ook Heads Up-notificaties moet laten zien en Android doet zelf ook aan filtering, zodat alleen belangrijke meldingen op deze manier weergegeven worden.
Er is nog een derde plek waar notificaties weergegeven worden: op het lockscreen. In Android L hoef je dus niet meer je telefoon te ontgrendelen om notificaties te bekijken en dat vinden we een van de fijnste nieuwe features in deze release. Het is een functie die iOS al jaren heeft, maar daardoor niet minder welkom.
Als je gebruikmaakt van een wachtwoord of andere vorm van beveiliging, worden notificaties nog steeds getoond; om de telefoon te ontgrendelen moet je dan eerst omhoog vegen. Android zal in een dergelijke situatie niet bij elke notificatie de exacte inhoud weergeven. Zo kun je wel zien dat je een e-mail van iemand hebt ontvangen, maar krijg je niet de eerste regels van de tekst te zien. Welke notificatie-inhoud wel en niet zichtbaar is, wordt nu nog door Android bepaald, maar ontwikkelaars kunnen in Android L ook zelf aangeven of de informatie in een notificatie zichtbaar mag zijn in alle situaties.
Nieuwe features en instelmogelijkheden
De nieuwe visuele stijl en de uitgebreide notificaties zijn in het dagelijks gebruik de meest opvallende features, maar Android L zit verder nog vol met andere grote en kleine vernieuwingen. Een eerste is het multitaskingoverzicht. In de lijn van het Material Design worden de openstaande apps nu met diepte weergegeven, als een stapel screenshots waarbij de meest recent gebruikte app bovenop ligt. Als je hier doorheen scrollt, geeft het een leuk 3d-effect.
Belangrijker is dat het voor app-ontwikkelaars mogelijk is om meerdere onderdelen van een app terug te laten komen in dit overzicht. Het makkelijkste voorbeeld is de browser; bij Android 4.4 zie je enkel Chrome in het overzicht, maar niet welke tabs openstaan. In Android L is het mogelijk om elke tab een eigen plekje in het menu te geven, zodat je direct tussen apps en tabs kunt switchen. In de preview werkt dit echter nog niet.
Ook het instellingenmenu, dat eigenlijk sinds Android Gingerbread dezelfde look and feel had, is op de schop gegaan en heeft nu een witte achtergrond en turqoise letters en icoontjes. Daarnaast is er nu een zoekfunctie aanwezig, zodat je niet door alle instellingen hoeft te grasduinen, maar snel bij de instelling kunt komen die je zoekt. Vooral met dat laatste zijn we erg blij. Op grotere schermen, zoals bijvoorbeeld dat van een Nexus 7, wordt het menu nu in meerdere kolommen weergegeven, zodat er minder loze witruimte is en je minder hoeft te scrollen.
Do not disturb, accu-opties en schermhelderheid
Kijken we naar wat er allemaal te vinden is dat instellingenmenu, dan komen we enkele nieuwe features tegen, bijvoorbeeld de do not disturb-modus. Dat is opnieuw een feature die we al kennen van andere fabrikanten, maar het is fijn dat Google het nu standaard heeft ingebouwd. Je kunt er simpelweg alle notificaties mee uitzetten, handmatig, of tussen gezette tijden. Handig voor tijdens een vergadering of bijvoorbeeld 's nachts.
Het accu-overzicht geeft nu meer informatie over hoe het stroomverbruik verloopt over langere tijd en probeert daarbij ook te voorspellen hoe lang de accu nog mee zal gaan. Als de telefoon aan de lader hangt, wordt onder aan het lockscreen aangegeven hoe lang het nog duurt tot de accu vol is. Ook is er nu een besparingsmodus aanwezig, vergelijkbaar met wat Sony, HTC en Samsung al aanbieden. In die stand wordt de processor teruggeklokt en gaat de schermhelderheid omlaag om zo de accuduur wat te verlengen.
Die schermhelderheid wordt nu anders geregeld dan je gewend bent. Je krijgt niet meer de keuze tussen handmatig instellen en een automatische stand, maar tussen handmatig en adaptive. Dat betekent dat de gebruiker met een slider instelt hoe helder het scherm grofweg moet zijn en de software rondom dat helderheidsniveau kleine correcties kan uitvoeren aan de hand van de lichtsensor. Apple gebruikt voor iOS een vergelijkbaar systeem. We hebben nog niet lang genoeg met Android L gewerkt om te kunnen zeggen of het een positieve of negatieve verandering is, dus dat oordeel laten we nog even op de plank liggen.
Wel zit er nog een bug in de nieuwe helderheidsregelaar, waardoor hij bij veel omgevingslicht terugschakelt naar zijn allerdonkerste instelling. Gevolg is dat het scherm niet meer leesbaar is en uit lijkt te staan. Daarmee is het apparaat na enkele seconden na het inschakelen telkens onbruikbaar. Wie deze bug ervaart - wij hadden hem op een Nexus 7 - kan hem niet oplossen met een harde reset of zelfs opnieuw flashen; de enige oplossing is een extreem donkere ruimte inlopen om daar de functie uit te schakelen.
Nieuwe look voor het toetsenbord
Het toetsenbord is ook visueel op de schop gegaan, maar daar zijn we op het eerste gezicht niet zo blij mee. Er is nu geen sprake meer van individuele toetsen, maar van één groot oppervlak waar de letters op zijn afgebeeld, zonder lijnen om ze van elkaar te scheiden. Het ziet er lekker minimalistisch uit, maar het werkt minder fijn, omdat je voor je gevoel veel preciezer te werk moet gaan. Gelukkig is de onderliggende techniek van het toetsenbord nog steeds dik in orde. De nieuwe look voegt naar ons idee niets toe en had achterwege mogen blijven.
Onder de motorkap: ART, 64-bit en Project Volta
Android L is de eerste versie van het besturingssysteem die niet meer met de virtuele machine Dalvik werkt voor het draaien van apps. Deze just in time compiler heeft plaats gemaakt voor de Android Runtime, of ART, die gebruikmaakt van ahead of time compiling. In de praktijk betekent het dat de java-code bij het installeren van apps gecompileerd wordt en niet als de app gestart wordt. Daarnaast zou de garbage collection in ART sterk verbeterd zijn. Niet alleen wordt er efficiënter met geheugen omgesprongen, maar als ongebruikt geheugen verzameld en vrijgegeven wordt, heeft dit volgens Google minder invloed op de algehele prestaties van de telefoon of tablet. Minder plotselinge haperingen dus.
ART is volgens Google in de ideale situatie twee keer zo snel als Dalvik. De benchmark AndEBench heeft een speciale subtest, die alleen naar de prestaties van java-code kijkt en in die test is het verschil fors, maar het gaat niet om een verdubbeling. De Nexus 5 is met Android L in die test een dikke dertig procent sneller en ook daar zijn we eigenlijk al van onder de indruk. Wat je er in de praktijk van merkt, is moeilijk te zeggen. De Nexus 5 was ook met Android KitKat een erg snelle telefoon en we vermoeden dat je het verschil tussen Dalvik en ART eerder bij midrange-telefoons zal merken dan bij high-end toestellen.
Een ander voordeel van ART is de 64bit-compatibiliteit, voor zowel ARM als x86. Dat betekent dat er bij Intels nieuwe Atom-socs gebruikgemaakt wordt van de x86-64 instructieset om zaken te versnellen en bij komende 64bit-ARM-chips zal gebruikgemaakt worden van de extra functies en instructies die de ARMv8-instructieset biedt. Natuurlijk is ook de rest van Android nu volledig 64bit-compatibel waardoor het in theorie mogelijk is om grote hoeveelheden geheugen aan te spreken. De noodzaak daartoe is tot nu toe niet groot gebleken, dus daarvan zullen we in de toekomst pas de vruchten plukken.
Project Volta
Google houdt ervan om bepaalde wijzigingen te bundelen en een mooie naam te geven. Bij Android 4.1 werd bijvoorbeeld Project Butter geïntroduceerd, een reeks wijzigingen die het besturingssysteem sneller maakte. In Android 4.4 volgde Project Svelte, wijzigingen om het geheugengebruik terug te dringen, en Android L kent Project Volta, bedoeld om de accuduur te verbeteren. Volta bestaat voor een groot deel uit tools waarmee ontwikkelaars beter kunnen zien op welke manier hun apps de accu belasten, zodat ze dit kunnen verbeteren. Er zijn echter ook zaken aangepast waarvan de gebruiker als het goed is voordeel heeft.
Er is nu een Job Scheduler die achtergrondprocessen van apps kan verzamelen en uitvoert op het optimale moment. Ontwikkelaars kunnen bijvoorbeeld aangeven dat een bepaalde actie uitgevoerd moet worden als het apparaat verbinding maakt met wifi, aan de lader hangt of juist idle is. Op dit moment moeten ontwikkelaars daarvoor nog het apparaat van tijd tot tijd wakker maken om te kijken of de situatie veranderd is. Met de Job Scheduler kunnen ze dit door Android laten afhandelen waardoor het apparaat als het goed is minder vaak wakker gemaakt wordt.
Een nieuwe camera-api
Android L bevat verder de nieuwe camera-api waarover we maanden geleden al schreven. Momenteel maakt de Google Camera-app er ogenschijnlijk nog geen gebruik van, maar de nieuwe api maakt het mogelijk om een burstmodus te implementeren en daarnaast is er de optie om foto's op te slaan in het raw-formaat dng. We hebben aan ontwikkelaars van Googles camera-app gevraagd of deze feature in de toekomst toegevoegd zal worden, maar daar wilden ze nog geen antwoord op geven.
Tot slot
De versie van Android L die Google heeft uitgebracht is duidelijk nog niet af. Het nieuwe Material Design-ontwerp is nog lang niet op alle plekken doorgevoerd en de meeste apps van Google zien er onveranderd uit. De L-preview is op visueel gebied een soort monster van Frankenstein en dat maakt het moeilijk om een goede algehele indruk te krijgen van het nieuwe ontwerp. De mock-ups en demo's die Google heeft getoond maken echter indruk en de delen van het besturingssysteem die al wel aangepast zijn, zien er strak uit.
We snappen overigens goed dat Google nu al met een release komt, want deze interface zal het best uit de bus komen als ook third-party-apps netjes integreren. Anders krijg je hetzelfde effect als bij de introductie van iOS 7, toen sommige oude apps erg uit de toon vielen.
Op functioneel vlak bevat de L-release een paar nieuwe features die zeer gewenst zijn, zoals de lockscreen-notificaties en de do-not-disturb-modus. Het nieuwe notificatiemenu kan in onze ogen nog wel wat werk gebruiken, net als het toetsenbord. Features als het nieuwe multitaskingmenu, ART en Project Volta hebben daarnaast de potentie om de gebruikservaring flink te verbeteren.
De L-preview is vooral een voorproefje, want in de keynote werden zaken genoemd die nog niet in deze build te vinden zijn, zoals extra privacyinstellingen en 'slim ontgrendelen', waarbij gekozen kan worden om bijvoorbeeld alleen buiten de deur een ontgrendelpatroon te tonen. We kunnen ons goed voorstellen dat er zelfs features zijn waar Google het expres niet over gehad heeft, zodat er nog wat verrassingen overblijven voor de release.
Die release zal ergens dit najaar plaatsvinden. Of Google in de de tussentijd nog met nieuwe previews komt, zoals Apple met zijn iOS-bèta's doet, is nog niet bekend. Ten slotte moeten mensen die van plan zijn de preview te installeren weten dat er nog bugs aanwezig zijn en bepaalde apps, zoals die van Twitter, SwiftKey en Facebook, niet of niet goed werken. Op de redactie is zelfs een Nexus 7 tijdelijk onbruikbaar geworden doordat het scherm geen echt zichtbaar beeld weergaf. Het is dus niet aan te raden deze preview te installeren op een apparaat dat je dagelijks nodig hebt.