Inleiding: een familie met broertjes
Inleiding: een familie met broertjes
In de telecomsector valt het woord 'familie' steeds vaker. En nee, dat is niet omdat er steeds meer gebabbeld wordt over het privéleven van betrokkenen, maar omdat smartphones steeds vaker deel uitmaken van een lijn producten met uiteenlopende groottes en prijsklassen, maar die er wel hetzelfde uitzien. Fabrikanten noemen dat graag een 'familie', waarbij een goedkoper model dus al snel een 'klein broertje' wordt genoemd.
Een bekende familie op smartphonegebied is uiteraard de Galaxy S4-lijn van Samsung, met daarin, volgens de fabrikant zelf, in volgorde van schermdiagonaal van klein naar groot: de S4 Mini, S4 Zoom, S4 Active, de reguliere S4 en de Mega 6.3. Allemaal delen ze hetzelfde design en veel dezelfde features, al zijn er grote verschillen tussen de 'familieleden'.
HTC heeft ook lijnen van telefoons, maar die vormen niet echt families. Zo is er de Desire-serie, die loopt sinds in 2010 de eerste Desire uitkwam en die nu wordt voorzien van nummers. De One-serie met de One X, One S, One SV en One X+ zijn ook niet echt familie, maar met de One en de One mini lijkt HTC eindelijk een naam en een ontwerp gelijk te trekken.
De One mini is een klein beetje kleiner dan de One, maar vooral goedkoper en gestript van enkele elementen, zoals optische beeldstabilisatie en de infraroodzender. Is het desondanks een kleine One en is het toestel de moeite waard?
Uiterlijk en design: een brede rand
De One mini doet denken aan de One, maar net niet helemaal. Het is meer alsof een stel Chinezen de One heeft willen klonen in een kleinere behuizing, maar het productieproces niet kon namaken en er dus een brede, witte rand omheen heeft gezet.
In de praktijk is daardoor veel van de charme en aantrekkingskracht van de One mini weg; hij voelt wel prettig aan, maar minder luxe en minder goed afgewerkt. Je hebt eigenlijk nauwelijks door dat bijna de hele telefoon van aluminium gemaakt is en dat is zonde. Bovendien is de eerste indruk van velen een stuk minder positief dan bij de One en dat is allemaal terug te leiden tot die rand die de aanblik van de telefoon verandert. Dat komt deels doordat de witte rand een beetje boven de rest van de behuizing uitsteekt, als een hoesje. Bovendien zie je daardoor aan de voorkant een extra kleurtint, wat het toestel minder strak maakt. Dat maakt de One mini niet lelijk, integendeel, de telefoon is nog altijd beter ontworpen dan veel van zijn concurrenten, voelt uitermate stevig aan en is bovendien goed afgewerkt. Hij is weliswaar niet zo mooi als de One, maar nog altijd een mooi ding.
Hoe 'mini' is de One mini nou? Om dat te meten, grijpen we naar een minder wetenschappelijke methode. We doen net alsof de Ones noch de Galaxy S4's afgeronde hoeken hebben en meten dan de oppervlakte van de voorkant. Erg exact is het niet, maar het geeft een beeld.
| One mini | One | S4 Mini | Galaxy S4 | iPhone 5 |
Hoogte (cm) |
13,2 |
13,8 |
12,5 |
13,7 |
12,4 |
Breedte (cm) |
6,3 |
6,8 |
6,1 |
7,0 |
5,9 |
Dikte (mm) |
9,3 |
9,3 |
8,9 |
7,9 |
7,6 |
Scherm (inch) |
4,3 |
4,7 |
4,3 |
5,0 |
4,0 |
Gewicht (g) |
122 |
143 |
107 |
130 |
112 |
Oppervlakte (cm²) |
83,42 |
93,70 |
76,37 |
95,34 |
72,54 |
% kleiner dan groot model |
-10,0% |
- |
-19,8% |
- |
- |
De One mini heeft een oppervlakte die nog geen 11 procent kleiner is dan die van de originele One, die op zichzelf geen overdreven grote telefoon is. De S4 Mini daarentegen is bijna 20 procent kleiner in oppervlakte ten opzichte van de Galaxy S4. Dat verklaart waarom de One mini helemaal niet klein aanvoelt; het verschil met de grote One is miniem.
Een ander punt waarom de naam verkeerd gekozen is: de One mini deelt veel features met de grote One, maar een kleinere versie van de One is het beslist niet; daarvoor komt het in sommige opzichten tekort. Een naam die aanduidt dat het een One is met iets minder features was beter geweest: One Lite bijvoorbeeld. Dat neemt niet weg dat voor een midrange-telefoon de One mini nog altijd een luxe model is, zowel op het gebied van design als qua features.
/i/1377090583.jpeg?f=imagenormal)
Scherm: is minder ook genoeg?
Hoe goed is het scherm van de HTC One mini? Laten we met de deur in huis vallen: HTC heeft niet beknibbeld op het scherm van de One mini. Het is al met al een prima scherm, dat in veel opzichten niet onderdoet voor dat van veel duurdere concurrenten. Vooral op het gebied van helderheid, scherpte, kijkhoeken en afleesbaarheid in direct zonlicht is het prima.
/i/1377090585.jpeg?f=imagenormal)
Het gaat om een ips-lcd met een diagonaal van 4,3" en een resolutie van 720p. Dat leidt tot 341 pixels per inch, veel minder dan de ongekende 469 pixels per inch van de grotere One, maar nog altijd meer dan het Retina-scherm van de iPhone 5. De lcd is gelamineerd en dat betekent dat er zo min mogelijk lucht tussen de pixels en de oppervlakte zit. Dat vermindert reflecties, belangrijk als je het scherm bij meer zonlicht wil bekijken, en ziet er mooier uit.
Uit de resultaten van de schermtests vallen enkele zaken op. Ten eerste is de helderheid van het scherm heel hoog; met 470 nits benadert de One mini de One en laat hij veel andere concurrenten achter zich. Voorheen, toen de pixeldichtheid van schermen lager was, zagen we nog helderheden die hoger lagen, maar met de hoge resoluties van tegenwoordig heb je zo veel backlight nodig, dat je dan een zware wissel trekt op de accu en de telefoon dus sneller leeg zou zijn.
Het enige punt waarop het scherm faalt, is het contrast. Dat is simpelweg niet hoog met 849:1 en dat zie je aan de tamelijk fletse manier waarop bijvoorbeeld iconen afsteken tegen de achtergrond. Het verschil met de One op dit gebied is in een oogopslag zichtbaar. De One mini heeft als voordeel dat de kleurtemperatuur beter is, waardoor de algehele tint van het scherm mooier is en helderder oogt.
De weergave van kleuren is, zoals we dat eigenlijk van HTC gewend zijn geraakt, nagenoeg perfect. Met 2,9 Delta E 1994 zit hij onder de grens van 3, waaronder alleen puristen nog kleurfouten zullen waarnemen. Voor ieder ongetraind oog zijn de kleuren op het scherm dus zo goed als perfect, een dik pluspunt voor iedereen die serieus foto's en video's wil bekijken.
Ook met de kijkhoeken zit het goed. In deze prijsklasse zitten veel telefoons met goede kijkhoeken, dus het is niet iets waarmee de telefoon zich erg onderscheidt van de concurrentie, maar vanuit elke hoek blijft het contrast in orde en blijven de kleuren zoals ze zijn. Dat is fijn voor wie de telefoon op tafel legt om filmpjes te zien en beluisteren, met behulp van de luidsprekers, en dus onder een hoek kijkt.
Het scherm is bovendien buiten in de zon goed af te lezen. Het is niet zo goed als de absolute topper op dit gebied, de hier verder niet genoemde Xperia P van Sony met zijn krankzinnig hoge helderheid door de aawezigheid van witte subpixels, maar van zijn directe concurrenten doet alleen de Lumia 920 van Nokia het beter. Laatstgenoemde past bij fel zonlicht de kleurtint aan om het scherm beter leesbaar te houden.
/i/1374675593.png?f=imagenormal)
Hardware en features: boemgeluid
Features
Net als de grote One heeft ook de One mini luidsprekers aan de voorkant, iets wat HTC aanduidt met de koddige naam BoomSound. Hoe vaker je die naam uitspreekt, hoe grappiger hij klinkt. HTC claimt dat in de One mini dezelfde luidsprekers zitten als in de grote One en dat blijkt; we konden geen verschil ontdekken in volume en in toon. Het leek alsof de grotere One net iets meer diepte in het geluid had, maar het verschil is in elk geval verwaarloosbaar.
Dat betekent ook dat de luidsprekers van de One en One mini, die geluid in stereo kunnen laten horen, behoorlijk hard kunnen en een relatief groot dynamisch bereik hebben, superieur zijn aan eigenlijk die van alle andere telefoons. Die van de iPhones komen nog een beetje in de buurt, maar wie hetzelfde geluid afspeelt met een Galaxy S4 Mini of Nexus 4, hoort een groot verschil. Het is net alsof je het geluid van een fatsoenlijke speakerset vergelijkt met dat van een stokoude radio die je voor een paar euro op een rommelmarkt koopt.
Ook aanwezig is de galerij met bewegende beelden en Highlight-filmpjes. Deze feature pakt alle foto's en filmpjes van een bepaald 'evenement', bijvoorbeeld een feestje, en maakt daar een compilatie van, compleet met overgangen en een muziekje eronder. Om die compilatie te maken hoef je niets te doen; hij verschijnt automatisch bovenaan in de galerij bij een map of evenement. De compilatie kan vervolgens gedeeld worden. De grootte is ongeveer 10MB en het is een standaard-mp4-bestand. Dit soort features zijn uitermate overtuigend. Het is niet alleen leuk om mee te spelen - je kunt zelf muziekjes uitkiezen en wat aanpassen aan de items - maar het is ook leuk om te laten zien en precies het soort feature waarmee HTC zich onderscheidt.
Er ontbreken ook features op de One mini en het meest missen we de infraroodzender. Wie eenmaal gewend raakt aan zappen met zijn telefoon laat zijn afstandsbediening vaker liggen. De grote One heeft deze feature wel en ook directe concurrent Galaxy S4 Mini is ermee uitgerust. Het is een kleine misser dat hij hier niet in zit.
/i/1377090589.jpeg?f=imagenormal)
Hardware
De One mini draait op een soc van Qualcomm, zoals vrijwel elke telefoon die je voor meer dan 300 euro in de winkel koopt. De dominantie van Qualcomm is logisch en begrijpelijk. Ze hebben een grote productiecapaciteit en maken hun eigen microarchitectuur, die superieur is aan die van ARM zelf. Cortex A15 van ARM heeft weliswaar een krachtigere core, maar deze is ongeschikt voor telefoons, omdat hij accu's snel leegslurpt. Ook op grafisch gebied heeft Qualcomm de concurrentie ingehaald. Bovendien was Qualcomm de eerste die 4g integreerde op de soc zelf, zonder aparte chip, wat enorm scheelt in het accuverbruik van 4g. Vrijwel elke telefoon met 4g op deze planeet, en dat zijn er veel sinds de grote doorbraak van 4g afgelopen jaar, draait daarom op een Qualcomm.
De One mini heeft een MSM8930, die voorzien van is van twee Krait 200-cores op 1,4GHz. De oplettende lezer weet dat Qualcomm deze processor op maximaal 1,2GHz klokt, maar de HTC-engineers hebben hem overgeklokt naar 1,4GHz om de 1,7GHz van de S4 Mini wat tegenwicht te geven. De S4 Mini heeft een MSM8930AB, die twee Krait 300-cores heeft en dus ook bij dezelfde kloksnelheid sneller zou zijn.
Laten we eerlijk zijn: het is geen rekenwonder, die Snapragon 400. Dat blijkt ook wel uit het Native-resultaat van CFBench, dat simpelweg dezelfde reeks berekeningen native door de processorkernen laat uitvoeren en dan bijhoudt hoe snel dat gaat. De One mini boekt geen progressie ten opzichte van de op 1,5GHz geklokte One S en dat is logisch. De S4 Mini is wel iets hoger te vinden, terwijl de quadcores in deze test gebruik kunnen maken van al hun cores en dus beter scoren.
De Adreno 305 van Qualcomm is een capabele gpu op lagere schermresoluties, maar met 720p vraagt HTC toch wat veel. Op de zwaarste test van GFXBench, T-Rex HD, komt hij tot iets meer dan 9fps en dat is verre van vloeiend. De One en directe concurrent S4 Mini komen tot 13fps, en de grote S4 zit zelfs nog iets hoger. De One S van vorig jaar profiteert van zijn lagere schermresolutie en komt ook hoger uit dan de nieuwe One mini.
Op een andere grafische benchmark, Ice Storm Extreme van 3DMark, heeft de One mini ook moeite om mee te komen met de concurrentie. Deze benchmark neemt resolutie niet in aanmerking en dan blijkt dat de telefoon grafisch toch een stuk minder krachtig is dan veel andere toestellen. Alleen de Ascend Mate van Huawei doet het een stuk minder, met zijn Vivante-gpu.
De prestaties van het geheugen van de One mini zijn ongeveer gelijk aan die van de One S van vorig jaar. De One S was echter een high-end model toen het uitkwam, dus dat is niets negatiefs. Bij het uitvoeren van sql-handelingen word je niet van je sokken geblazen, maar met 26 seconden is dat ook geen drama; hij doet het simpelweg prima.
Het opslaggeheugen van 16GB is niet uitbreidbaar en het is onbegrijpelijk dat er nog telefoons met 16GB zonder uitbreidbaar geheugen uitkomen. In deze tijd van het maken van full-hd-video en games die makkelijk richting 500MB of meer gaan, is het niet kunnen uitbreiden van het geheugen meer dan ooit een probleem. Het instellingenmenu meldt dat er 10,04GB beschikbaar is, maar je zult moeite hebben om de indicator boven de 6,5GB te zien. Na een verse set-up is er simpelweg niet meer beschikbaar door de extra apps in de firmware. Tja.
Het werkgeheugen heeft een grootte van 1GB. We hebben de telefoon niet veel zien stotteren tijdens de reviewperiode, dus het lijkt afdoende. Met een groter werkgeheugen zouden apps wellicht minder snel in de achtergrond worden afgesloten.
Software: zelfde Sense
HTC legt zoals gewoonlijk zijn zware skin over Android heen: Sense. Sense is niet alleen een schil, maar het vervangt vrijwel alle elementen in Android, van de menu's tot aan de standaard-apps. Omdat stock Android tegenwoordig in veel, maar niet alle, opzichten een prima interface heeft, is dat niet altijd een juiste keuze. HTC's skin is echter mooier en handiger dan veel andere en voegt op sommige punten echt iets toe aan de normale interface van Android.
Dat begint al met een ander lockscreen. Daarop staan vier snelkoppelingen naar apps die geopend kunnen worden door de iconen te verslepen. Het ontgrendelen van de telefoon gebeurt door de tijdsaanduiding van onder naar boven te verslepen. Het openen van apps is een functie die niet standaard in Android zit, maar widgets zijn wel te vinden op het standaardlockscreen van Android; die heeft HTC dus weggehaald.
Voor het homescreen heeft HTC twee alternatieven. Het ene is een klassiek homescreen met widgets en snelkoppelingen, maar het andere is controversiëler: BlinkFeed. De gedachte is dat veel mensen vaak op hun telefoon kijken om snel te checken wat nieuw is. Die functie wordt normaal gesproken door de notificatiebalk geregeld, maar dat betreft alleen meldingen van bijvoorbeeld breaking news en notificaties op Facebook, geen normale Facebook-statusupdates van contactpersonen. Het idee doet denken aan Timescape van Sony Ericsson uit 2010 en heeft ook wat weg van de live tiles uit Windows Phone. Het werkt door het instellen van eigen accounts en feeds.
Blink Feed is een aardig concept en mooi uitgewerkt. Door tekst met relevante plaatjes als achtergrond te plaatsen en de animaties mooi te maken ziet het er slick uit en het combineren van gegevens uit allemaal apps maakt het relevant. Bovendien kun je de feed van Tweakers toevoegen, naast die van diverse andere nationale en internationale techsites. Toch bleef BlinkFeed gedurende de reviewperiode grotendeels ongebruikt. Het is een beetje gissen waaraan dat heeft gelegen, maar vermoedelijk is het de volstrekte willekeur waarin de tegels verschijnen. Zonder enige controle verschijnen er updates van Facebook- en Twitter-contacten, maar niet de hele timeline en er wordt ook geen logische keuze gemaakt. Daardoor zie je niet alles wat nieuw is, maar slechts een deel.
Een verademing is het menu van HTC om van app te wisselen. Dat is een scherm met negen thumbnails, die kunnen worden aangeklikt om ze te activeren of weggeveegd om de apps te sluiten. Het werkt prima en het is bovendien handig om tussen de negen recentste apps snel te kunnen wisselen.
De One mini voert alle taken snel uit. Hij is een haar langzamer dan de One, maar dat verschil merk je alleen als je ze naast elkaar houdt. Al met al is de One mini in elk geval voor veel mensen snel genoeg en nooit hinderlijk langzaam.
/i/1376559165.png?f=thumb)
Toetsenbord
Aan het toetsenbord is niet veel gesleuteld. Het biedt ondersteuning voor tekstcorrectie in twee talen tegelijk en heeft een 'volgtoetsenbord'-functie, die aan Swype doet denken, maar net niet even goed is. Het toetsenbord heeft een donkere kleurstelling met witte letters en blauwe accenten. Er is een optie om de pijltjestoetsen weer te geven of te verbergen, maar standaard zijn ze niet zichtbaar.
De tekstvoorspelling van het toetsenbord is goed en het typt vooral fijn. Er zit geen vertraging in, ook niet als je snel achter elkaar typt. Wie echter het toetsenbord niet fijn of niet goed genoeg vindt, kan altijd een alternatief toetsenbord als Swiftkey downloaden. Het formaat van de One mini maakt dat het toetsenbord iets minder fijn werkt dan op de One, maar het verschil is niet groot.
/i/1376559160.png?f=thumb)
Prestaties van de software
De One mini koppelt Sense aan een Snapdragon 400 en in alle tests is duidelijk dat het resultaat net een treetje onder dat van de Snapdragon 600 van de One ligt.
Het grote verschil in CFBench met de Galaxy S4 Mini is niet zozeer de software, maar de hardware. De Snapdragon 400 uit de S4 Mini is van een ander type, met nieuwere Krait-processorkernen en dat lijkt op deze test een verschil te maken bij het uitvoeren van processortaken in Java.
De browser van de One mini is geen snelheidsmonster, maar zeker snel genoeg. Pagina's worden vlot geladen en na het laden gaat het scrollen opvallend soepel, soepeler dan bij veel andere Androids. Dat maakt de browser tot een prettige applicatie en het lijkt erop dat HTC ook daar nuttige zaken aan toevoegt.
De One mini scoort op onze Frontpage-ladentest ongeveer als de One S en dat is prima, al zijn veel concurrenten een stuk sneller.
Op Peacekeeper excelleren zowel de One als One mini. Ze scoren veel beter dan bijvoorbeeld de Oppo Find 5, Nexus 4 en andere telefoons. Dat ligt aan optimalisaties die HTC heeft uitgevoerd in de browser. Het is in theorie mogelijk dat HTC de browser heeft geoptimaliseerd voor deze test, maar niet veel media gebruiken deze test en bovendien komt het resultaat redelijk overeen met hoe de browser voelt in de dagelijkse praktijk.
Op Mozilla's benchmark Kraken scoort de One mini eveneens uitstekend en eindigt hij ver voor veel concurrenten. Alleen de grotere One en de S4 Mini doen het op dit gebied beter, maar de verschillen zijn niet schokkend groot.
Camera: leuke features
HTC claimt dat het dezelfde cameramodule heeft gebruikt in de One mini als in de One. Het gaat om een 4-megapixelcamera van ST Microelectronics of Omnivision, die als belangrijkste kenmerk heeft dat de pixels fysiek groter zijn dan bij veel andere smartphonecamera's. De lengte van een pixel is bijvoorbeeld bij huidige toptoestellen vaak rond de 1,1 micrometer, bij de One mini is dat 2 micrometer. Dat leidt er volgens de fabrikant toe dat er drie keer zo veel licht in komt.
Het is een compromis dat je moet willen maken. De One mini kan meer licht opvangen en doet het dus beter in het donker, maar mist detail in foto's. Daardoor kun je van een groepsfoto van personen geen avatar maken of later nog inzoomen op een foto voor een ideale compositie. Daarvoor is de resolutie simpelweg te laag. Daar komt bij dat HTC optische beeldstabilisatie heeft weggelaten. Dat lijkt een kleinigheid, maar is het niet; optische beeldstabilisatie zorgt ervoor dat als bij minder licht de sluiter langer open blijft, het beeld niet al te wazig wordt. Immers, het is fysiek onmogelijk om de telefoon lang genoeg precies stabiel te houden om de camera zijn werk te laten doen. Daarom is het bij de One mini geen goed compromis. Je mist bij meer licht detail en bij minder licht zie je wel meer, maar zijn de foto's in sommige gevallen minder scherp dan bij de grotere One, door het gemis van optische beeldstabilisatie. In veel gevallen is er echter geen tot weinig verschil waar te nemen in foto's.
De kleuren van de foto's zijn wel goed. Soms zit de camera er iets naast en vaak is de verzadiging wat verhoogd, maar de kleuren kloppen in elk geval aardig. Bij video mis je eveneens de optische beeldstabilisatie. Beelden zijn wat schokkerig en zien er daardoor minder uit dan bij de One of bij Nokia's Lumia 920.
De camerasoftware daarentegen is briljant. HTC kan softwarematig meer doen met foto's dan concurrenten, omdat er minder pixels te verwerken zijn. Daar heeft HTC ten volle gebruik van gemaakt met een feature die Zoe heet. Zoe is een afkorting van 'zoetrope', in het Nederlands 'zoötroop'. Dat is een cilindervormige 'kijkdoos' uit de negentiende eeuw, waarmee met een reeks statische afbeeldingen die door kleine gaatjes worden bekeken, de illusie van bewegend beeld werd gecreëerd. Wat HTC doet, is iets anders. In Zoe-modus wordt continu een film opgenomen, terwijl er ook twintig high-res foto's worden gemaakt. Het filmpje in mp4-formaat duurt 3,6 seconden; de 0,6 seconden voordat je de sluiterknop indrukt, wordt meegenomen, evenals de 3 seconden erna.
Die Zoe's zijn dus een combinatie van een 3,6 seconden durend 1080p-filmpje en twintig 4-megapixelfoto's die zijn geschoten op 6fps. De Zoe's zijn zichtbaar in de Gallery, waar ze beginnen als foto en vervolgens het filmpje laten zien. De filmpjes zijn vergelijkbaar met Vine, de app van Twitter waarmee filmpjes van 6 seconden gemaakt kunnen worden. Vervolgens kunnen die Zoe's gebruikt worden voor diverse toepassingen.
/i/1376559167.png?f=thumb)
Mede door de eigen ImageChip 2 van HTC is de camera van de One mini behoorlijk snel. De software starten en een plaatje schieten is in iets meer dan twee seconden gepiept. Bovendien is de autofocus redelijk rap en is de shutter-lag bijna nihil.
:fill(white)/i/1374846203.jpeg?f=thumb)
Accuduur: een echte middenmoter
/i/1377090590.jpeg?f=imagenormal)
De auto-brightness van de One mini is niet zo agressief als die van veel andere telefoons. Het gevolg is dat het scherm vaak helderder is dan nodig en vooral dat de accu sneller dan nodig leeg gaat. Hou daar rekening mee en stel desnoods zelf de helderheid in op een niveau dat je prettig vindt. Samsung en BlackBerry proberen bijvoorbeeld actief de helderheid te verlagen om de accuduur te verhogen.
Het gedrag van de automatische helderheid heeft geen invloed op onze accutests, omdat wij op een vaste helderheid meten. Ook HTC heeft last van het 'ongelijke helderheids-slider'-syndroom. In procenten zou 250 nits op ongeveer de helft van de slider moeten zitten, maar 250 nits is volgens het schuifje bijna driekwart helderheid. Het is iets wat alle fabrikanten doen, enerzijds om gebruikers ertoe aan te zetten de helderheid lager te zetten en anderzijds om beter uit accutests te komen bij media die werken met een vast percentage van de helderheid. De helderheid op 70 procent betekent bij deze HTC dus iets onder de 250 nits, maar bij de Samsung Galaxy S4 Mini zit je dan al bijna onder de 100 nits.
We meten de accuduur aan de hand van vier tests: browsen, video kijken, bellen en de telefoon in stand-by laten staan. Daarbij staat wifi aan, en bij telefonie en in stand-by is ook 3g ingeschakeld. De telefoons zijn zo veel mogelijk onder dezelfde omstandigheden getest. Een nadere uitleg over onze testmethode en over wat we verstaan onder zwaar, gemiddeld en licht gebruik, vind je in het achtergrondverhaal over onze accutests. In de praktijk hangt de accuduur natuurlijk ook af van zaken als het gebruikte netwerk en de geïnstalleerde apps. Bovendien kan het verbruik van exemplaar tot exemplaar verschillen.
We zetten hieronder de testresultaten van de One mini af tegen uiteraard die van de grotere One, de vergelijkbare One S van vorig jaar en de concurrenten Samsung Galaxy S4 Mini, Nexus 4 van Google en LG, Nokia Lumia 920, Xiaomi Mi-Two, Huawei Ascend Mate en de Oppo Find 5.
De One mini scoort aardig met zijn 1800mAh-accu, maar niet meer dan dat; de scores zijn gemiddeld te noemen. Bij zwaar gebruik kom je de dag net niet door en zit je op ongeveer 14 uur. Dat doet de grote One toch beter, maar ook de vrijwel even grote One S zit iets hoger, net als concurrent S4 Mini.
Bij gemiddeld gebruik haal je ook het einde van de tweede dag niet. Met 37 uur ben je tegen de avond van de tweede dag op zoek naar een lader. De grote One heeft dat probleem niet: die haalt het einde van de tweede dag.
Bij licht gebruik doet de kleinere One het aardig, maar daar houdt het ook op. Met bijna 4,5 dag kom je een lang weekend net door, maar voor een langere accuduur bij licht gebruik ben je beter af met een grotere One, One S, een Nexus 4 of uiteraard de megatelefoon Ascend Mate van Huawei.
Alternatieven: keus genoeg
De One mini is een Android-telefoon in de middenklasse en dat betekent dat er veel concurrentie is. We hebben enkele alternatieven op een rij gezet, al is deze lijst uiteraard nooit volledig; daarvoor zijn er simpelweg te veel concurrenten.
Als je meer geld overhebt voor een telefoon dan de One mini kost, dan moet je de One overwegen. Het is immers een toestel uit dezelfde familie, maar is in vrijwel elk opzicht een betere telefoon dan de One mini: accuduur, geheugen, processor, features en design. Maar ja, hij is dan ook wel een stuk duurder.
Wie zijn oog heeft laten vallen op een HTC, kan ook bij deze One S terecht. Hij is iets ouder en blijft steken op Android 4.1, maar daar staat tegenover dat hij mooi ontworpen en een stukje goedkoper is. De camera heeft een hogere resolutie, maar met minder grote pixels. De processors ontlopen elkaar niet veel. Het scherm van de One mini is wel echt een slag beter.
Wie de ene mini noemt, moet de andere mini in één adem noemen. De S4 Mini is de kleinere versie van de Galaxy S4. Net als HTC heeft Samsung ongeveer hetzelfde ontwerp gepakt en in een kleinere behuizing gestopt. De S4 Mini is een stukje kleiner dan de One mini, heeft wél een infrarood-zender, maar heeft een iets minder mooi scherm dan de One mini. Bovendien voelen de gebruikte materialen iets goedkoper aan. De S4 Mini is in de afgleopen tijd als een baksteen gezakt in prijs, waardoor hij nu goedkoper is dan de One mini.
De Nexus 4 is iets groter dan de One mini, maar zit wel ongeveer in dezelfde prijsklasse. Hij beschikt over een groter en even mooi scherm, een mooie, maar breekbaardere glazen behuizing en draait op een krachtigere processor. Bovendien heeft de Nexus 4 stock Android, een belangrijk punt voor veel kopers van deze telefoon. Wel moet hij het stellen zonder 4g-ondersteuning.
De Xperia V is Sony's eerste 4g-telefoon voor de Nederlandse markt geweest en kan nog altijd prima mee. De V heeft net als de One mini een 4,3"-scherm met een 720p-resolutie, maar het scherm oogt een stuk minder mooi. De processor is iets ouder, maar even krachtig en hij is bovendien waterdicht.
Specs
Merk en uitvoering |
|
Categorie |
Mobiele telefoons |
Merk |
HTC |
Serie |
One |
Product |
HTC One mini |
Uitvoering |
Mini |
Afbeeldingen |
/i/1374139654.png?f=thumblarge) |
|
|
Toestel |
|
Telefoonmodel |
Bar |
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.2 |
Beeldscherm |
|
Schermdiagonaal |
4,3" |
Schermresolutie |
1280x720 (hd ready 720p) |
Invoermethode |
Touchscreen |
Multitouch |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Camera |
|
Cameraresolutie |
4Mp |
Camera autofocus |
Ja |
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Resolutie video-opname |
1920x1080 (full hd 1080p) |
Functionaliteit |
|
Berichten |
E-mail, mms, sms |
Mp3-ringtone |
Ja |
Audioformaten |
Aac, aac+, aax, aax+, ac3, aif, aiff, amr-nb, amr-wb, eaac, eaac+, flac, midi, mka, mp3, Mpeg 4, ogg, qcelp, wav, wma |
Videoformaten |
3gp, Divx 3, DivX 4, DivX 5, DivX 6, DivX HD, h.263, h.264, iso, mkv, Mpeg 1, Mpeg 2, Mpeg 4, realvideo, smv, wmv, xvid |
Gps |
Ja |
Gsm-functies |
A2dp (bluetooth stereo), bewegingssensor, dlna, fm-radio (headset), handsfree, kompas, tril, voicerecorder, wifi direct |
Verbindingen |
|
Mobiele netwerken |
Edge, gprs, hsdpa, hsupa, lte |
Frequentiebereik (mobiel) |
800MHz, 850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz , 2600MHz |
Wifi aanwezig |
Ja |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth aanwezig |
Ja |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Overige draadloze verbindingen |
Irda, near field communication (nfc) |
Gsm-connector |
3,5mm-headset, micro-usb |
Technische kenmerken |
|
Gsm-chipset |
Qualcomm Snapdragon 400 (onbek. variant) |
Processorsnelheid |
1,4GHz |
Cpu-core |
Dualcore |
Werkgeheugen |
1GB |
Opslaggeheugen |
16GB |
Accu |
|
Gesprekstijd |
20,72u |
Stand-by-tijd |
692u |
Accucapaciteit (mAh) |
1.800mAh |
Accutype |
Li-ion |
Uiterlijke kenmerken |
|
Kleuren |
Zilver |
Gewicht (gram) |
122g |
Lengte |
132mm |
Breedte |
63,2mm |
Hoogte / diepte |
9,25mm |
|
|
Conclusie
De HTC One mini is een telefoon die een veel betere naam verdient. Het is namelijk geen veel kleinere versie van de One, zoals je op basis van de naam zou verwachten, maar vooral een goedkopere en iets kleinere variant. Het formaat maakt dat hij iets, maar niet veel beter met één hand te bedienen is dan de grotere One.
HTC heeft niet bespaard op zijn belangrijkste verkoopargumenten voor de One: camera en geluid. Het is goed te zien dat de belangrijkste features 'gewoon' aanwezig zijn, al moet je wel de optische beeldstabilisatie missen. Die features zijn leuk en handig, en geven de One mini een voordeel ten opzichte van de concurrentie. Op het scherm is ook niet beknibbeld; dat is voor zijn prijsklasse dik in orde op vrijwel alle gebieden. De gebruikte soc is geen snelheidsmonster, maar in de dagelijkse praktijk is de telefoon snel genoeg op vrijwel alle gebieden.
Op het gebied van ontwerp lever je wel veel in. De dikke plastic rand maakt hem een stuk minder mooi dan de gewone One, al zijn de gebruikte materialen beter dan die van concurrenten in dezelfde prijsklasse. Ook de accuduur is niet echt goed en wie zijn tv wil bedienen met zijn telefoon, moet de infraroodzender van de grotere One missen, terwijl concurrent Galaxy S4 Mini die wel heeft.
Daarnaast erft de mini ook de nadelen van de grotere One. Hij is slecht te repareren door zijn stevige constructie en je moet het doen met het interne geheugen. Dat is met 16GB niet bepaald groot, zeker niet bij het maken van die leuke Zoe's van ongeveer 30MB per keer. De One mini heeft hard een micro-sdhc-slot nodig.
Midrange-telefoons worden met elke generatie beter en de huidige modellen zullen voor veel mensen voldoende zijn om de high-end telefoons te laten liggen. De One mini is in elk geval met grote, heel grote afstand de beste middenklasse-telefoon die HTC ooit heeft afgeleverd.
Pluspunten
-
Mooi ontwerp, zeker voor zijn prijsklasse
-
Scherm is prima in orde
-
Leuke features als Zoe-camera en speakers
Minpunten
-
Geheugen is 16GB en niet uitbreidbaar
-
Prijs is relatief hoog
-
Camera is niet top
Eindoordeel