Versimpeld realisme?
Jarenlang probeerde Codemasters ook andere games dan racers op de markt te brengen. De ontwikkelaar, die zijn basis in het Engelse Southam heeft, deed zijn best om maar niet bekend te staan als een studio die louter racegames maakt. Na jaren van middelmatige actiespellen, shooters en zelfs cricketgames heeft de uitgever annex ontwikkelaar zijn identiteit als racegame-ontwikkelaar inmiddels omarmd. En met succes: de racespellen van Codemasters draaien al jaren mee in de top van het genre.
Toch is er ook kritiek op de racegames van Codemasters. Die kritiek is meestal afkomstig van een groep gamers die vooral houdt van realisme. Hoewel ontwikkelaars vaak roepen dat de auto's in hun game zich realistisch gedragen, is het geen geheim dat games die geschikt moeten zijn voor een brede markt uiteindelijk niet het extreme realisme bieden dat die groep gamers wel zoekt in een game. Om je meteen uit de droom te helpen: Grid 2 zal daar geen verandering in brengen. Het spel biedt een rij-ervaring die weliswaar zijn oorsprong vindt in het realisme, maar die daarna flink is versimpeld.
Wat overblijft is een racegame die de gulden middenweg probeert te vinden tussen realisme en arcade. Dat is riskant. Er is immers een kans dat beide doelgroepen op die manier afhaken: de sim-fans zijn na drie bochten uitgekeken op het rijgedrag van de auto's, terwijl de game voor arcadefans dan weer niet vergevingsgezind genoeg is. Te oppervlakkig voor de een, te gecompliceerd voor de ander. Het goede nieuws voor Codemasters: ondanks dat lastige parket is Grid 2 wel enorm vermakelijk.
Daarbij komt dat we over de uiteindelijk besturing nog geen finaal oordeel kunnen geven, want daarvoor hebben we het spel nog te kort gespeeld. Ook hebben we nog niet de kans gehad Grid 2 aan onze playseat-setup met daarin het Logitech G27-stuurwiel te hangen. En dat is voor de review, die je rond de release van het spel op 31 mei kunt lezen, natuurlijk nog wel een puntje.
Audiovisueel: auto's aan gort rijden
Waar kunnen we nu dan wel al iets over zeggen? Wat dacht je van de singleplayer, de multiplayer en de audiovisuele kant van het geheel? Om maar met dat laatste te beginnen: Grid 2 doet precies het omgekeerde van wat Gran Turismo 5 en Forza Motorsport 4 deden. In die games kun je auto's buiten races om in hoog detail bekijken, en ze zien er dan fantastisch uit. Die grafische prestatie zie je in de races vervolgens niet helemaal terug. In Grid 2 is dat opvallend genoeg andersom: bekijk je een auto in je garage, dan valt de weergave in het niet bij de eerder genoemde racegames. Op de baan zien de auto's in Grid 2 er echter beter uit dan in de garage. Raar, maar waar.
Focus op auto's
Net als in veel andere racegames maken de omgevingen in Grid 2 vooralsnog niet al te veel indruk. Het spel opent met een race in Chicago, waarbij je wat in-game beelden van de skyline van Chicago te zien krijgt. Dat ziet er niet heel indrukwekkend uit, en dan drukken we ons nog erg voorzichtig uit. De focus van de ontwikkelaars lag duidelijk niet op het maken van een grafisch piekfijne wolkenkrabber. En dat is terecht.
/i/1367226498.jpeg?f=imagenormal)
De opbrengst van die keuze is namelijk al snel merkbaar in Grid 2. In een racegame zijn een schademodel en zwaartekrachtsimulatie natuurlijk essentiële onderdelen van het audiovisuele verhaal, en in deze game zit het met beide wel snor. Aan het begin van je carrière - over de opbouw van de singleplayer lees je op de volgende pagina meer - kies je een moeilijkheidsgraad en de mate waarin je auto schade kan oplopen. Kies je voor 'Full', dan kun je je auto compleet aan gort rijden, en dan zul je ook de gevolgen daarvan voorgeschoteld krijgen.
Agressieve AI
Nu is het in de regel in een singleplayer-spel niet zo heel lastig om redelijk schadevrij rond te scheuren, maar in Grid 2 ligt dat even anders. De AI houdt er in sommige races een behoorlijk agressieve rijstijl op na en voor je het weet heb je, in de racetypes waarin dat te verantwoorden valt, een flinke beuk te pakken. Daarbij ontstaan ook regelmatig spectaculaire crashes waarbij de bolides zelfs af en toe het asfalt verlaten en een stukje door de lucht vliegen of over de kop slaan.
De audio is, zoals we inmiddels wel gewend zijn van Codemasters, in orde. De auto's en geluidseffecten klinken goed. De soundtrack was, toen wij het spel speelden, nog niet vrijgegeven en zou nog onderhevig kunnen zijn aan aanpassingen, dus daar kunnen we nog niet te veel over zeggen. De mechanic die je bijpraat vanaf de pitmuur klonk wat saai, maar ook hier was Codemasters naar eigen zeggen nog mee bezig.
Singleplayer met verhaal
Tijdens ons voorproefje kregen we de kans om zowel de singleplayer als de multiplayer uit te proberen en over beide valt behoorlijk wat te vertellen. De singleplayer wordt gekenmerkt door de terugkeer van een verhaallijn. Ooit, toen Codemasters nog werkte aan de Race Driver-serie, was dat al zo. In latere games verdween de verhaallijn ineens uit het spel, maar in Grid 2 brengt de Britse ontiwkkelaar de oude aanpak weer terug.
Poster Boy
Als jonge coureur word je benaderd door de steenrijke Patrick Callaghan, die zijn eigen World Series of Racing wil promoten, en daar heeft hij jou voor nodig. Jij wordt de 'poster boy' van zijn racekampioenschap en moet als zodanig racers uit andere kampioenschappen zien te verslaan. Uiteindelijk groeit het kampioenschap natuurlijk uit tot een groot mediacircus, waarbij jouw groeiende macht als racekampioen niet per definitie iets is waar meneer Callaghan op zit te wachten. Klinkt een beetje voorspelbaar? Dat denken wij inderdaad ook, maar laten we niet oordelen voor we het verhaal daadwerkelijk hebben uitgespeeld.
/i/1367226495.jpeg?f=imagenormal)
Doordat het uitdagen van racers over de hele wereld bij je takenpakket hoort, krijg je allerlei soorten races voor je kiezen. Zo kom je bijvoorbeeld ook Drift- en Elimination-events tegen, maar twee andere spelmodi hadden meer onze voorkeur. In de eerste plaats blijven de races in de wat officiëlere race-auto's op officiële circuits er voor ons uitspringen. Daar liggen toch een beetje de wortels van de Race Driver- en Grid-spelseries, en daar vermaken we ons uiteindelijk het best mee.
LiveRoutes
Daarnaast zijn er de nieuwe LiveRoute-events. Dit zijn in principe normale races door de straten van, in dit geval, Dubai, met als groot verschil dat de rondjes niet hetzelfde zijn. De lay-out van de track wordt doorlopend aangepast. Waar in de eerste ronde nog een hairpin naar links zat, kan nu ineens een recht stuk of een bocht naar rechts zitten. Zo moet je als speler dus continu scherp blijven. Ervaren racegame-spelers zullen beamen dat het rijden op een baan die je goed kent haast automatisme is, zeker als je voorop rijdt. Die 'pur sang racefans' zullen de Live Routes niet per definitie heel erg waarderen, maar het zorgt zeker voor extra spanning.
Multiplayer en Racenet
Dat is leuk in de singleplayer, maar de spanning van LiveRoutes komt in multiplayer nog veel beter tot zijn recht. Er is weinig zo hilarisch als een race die enkele honderden meters voor het einde nog op zijn kop wordt gezet omdat het halve veld een plotseling ingevoegde bocht naar links even niet zag aankomen. Het zorgt ervoor dat je steeds blijft 'pushen', want een wijziging in het parkoers kan je even verderop zomaar nog wat plaatsjes winst opleveren.
Dat systeem heeft natuurlijk ook een keerzijde, want tegelijkertijd is het erg frustrerend als je de hele race hebt gedomineerd en plotseling wordt verrast door een net verschenen bocht. Elk nadeel heeft dus zijn voordeel en het zal een kwestie van smaak zijn of je de Live Routes wel of niet kunt waarderen. Voor wie besluit LiveRoutes helemaal linkste laten liggen, kent Grid 2 goed en slecht nieuws. Het grootste deel van de online races lijkt te lopen via zogenaamde playlists, en daar komen LiveRoute-races ook in voorbij. Het is echter ook mogelijk om zelf races en playlists aan te maken, en daar ligt dan wel weer een oplossing.
/i/1367226500.jpeg?f=imagenormal)
De LiveRoute-races zijn natuurlijk maar een onderdeel van de multiplayer-modus van Grid 2, die
verder alle events bevat die je ook in de singleplayer tegenkomt. Interessanter dan dat is echter het achterliggende systeem. Codemasters werkt al enige tijd aan Racenet, dat je kunt vergelijken met netwerken als EA's Football World, Battlefield's Battlelog en Call of Duty's Elite. Het is een netwerk dat Grid 2-spelers met elkaar verbindt en het beleeft met dit spel zijn officiële debuut; het netwerk was voorheen al actief, maar zat nog in de bètafase.
Volgers verzamelen
Racenet brengt een aantal interessante features met zich mee. Allereerst worden er natuurlijk statistieken bijgehouden, en daarin draait het om 'followers'. Dat is feitelijk een weergave van je online succes, want: hoe beter je het doet, hoe meer volgers je verzamelt. Dat betekent trouwens meteen dat je online voortgang in Grid 2 los staat van je offline voortgang in de singleplayer. Het was de laatste jaren heel 'hip' om een racegame te maken waarin beide kanten van het spel bijdragen aan dezelfde ontwikkeling in level, maar Grid 2 gaat daar dus niet in mee.
Rivalen
Behalve followers houdt Racenet nog een sloot data bij over jou en je rijgedrag, en die data komen op een andere manier van pas. De Grid 2-multiplayer leunt namelijk ook op een Rivals-systeem. Daarin maakt het spel onderscheid tussen verschillende soorten Rivals. Je kunt jezelf laten koppelen aan een 'weekly rival'. Dan selecteert het spel op basis van de gegevens in Racenet een andere gamer die past bij jouw stijl en niveau. Beide spelers hebben dan een week de tijd om elkaar af te troeven in verschillende events. Dat mag natuurlijk 'live' tegen elkaar, maar kan ook afzonderlijk: het gaat erom wie na een week de beste resultaten heeft, en die racer wint dan alle te vergaren volgers.
/i/1367226505.jpeg?f=imagenormal)
Dat is de ene kant van het verhaal. Het is natuurlijk ook mogelijk om een rivaliteit te starten met een van je vrienden, en zelf zien wij daar de grootste uitdaging. Of het nu in de oude Colin McRae-games was of in de hedendaagse Formule 1-titels: het aftroeven van vrienden, met name in het neerzetten van een tijd op een bepaalde track, blijft voor ons het summum van competitie in een racegame. Het Rivals-systeem is een spelmodus die rond dat idee is opgebouwd. Je kunt op je vingers natellen dat als twee vrienden op maandagmorgen een rivaliteit voor een week starten, beide gamers op zondagavond druk bezig zullen zijn elkaars tijden nog nét voor het sluiten van de week te verbeteren... spannendere competitie kunnen we ons bijna niet voorstellen in een racegame.
Voorlopige conclusie
De gameplay van Grid 2, in combinatie met de tot intense competitie uitnodigende spelmodi, maken het spel zelfs in niet afgeronde toestand al flink verslavend. Niemand zal het rijgedrag van de auto's in Grid 2 als erg realistisch aanmerken, maar uiteindelijk rijdt het wel gewoon soepel. Het is leuk om te zien dat Codemasters na jaren weer eens kiest voor een verhaal in de singleplayer, al vrezen we wel vast voor een al te voorspelbaar plot. De sleutel tot succes en de voornaamste herspeelwaarde zullen echter in de multiplayer-modus liggen, met het Rivals-systeem als belangrijkste wapen om de vaart erin te houden. Gelukkig komt Grid 2 eind deze maand op de markt, want wij hebben er nu al heel veel zin in.
Titel |
GRID 2 |
 |
Platform |
PC, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Codemasters |
Uitgever |
Codemasters (Distributie: Namco Bandai Partners) |
Releasedatum |
31 mei 2013 |