Inleiding: professioneel?
Samsung heeft de opvolger van de populaire 830-serie uitgebracht, met nog betere specificaties. Zo claimt de fabrikant dat de 840 Pro-ssd 100.000 random read-iops kan halen en met 540MB/s kan lezen. De ssd moet ruimschoots sneller zijn dan zijn voorganger en dan ssd's van concurrenten. Het energieverbruik moet ook lager liggen, terwijl de ssd zijn snelheid behoudt, ook als hij wordt volgeschreven met data.
Samsung gaat twee versies van de 840-serie uitbrengen: de reguliere 840-serie en de 840 Pro-serie. Wij testten voor deze review een Pro-exemplaar van 256GB. De Pro-versie zou sneller moeten zijn, heeft een langere garantie en biedt onder andere 256bit AES-encryptie. Beide series maken gebruik van Samsungs vernieuwde MDX-controller, die zijn werk doet in combinatie met 512MB lpddr2-geheugen.
Uiteraard hebben we claims van Samsung onder de loep genomen, maar zoals de synthetische benchmarks op de volgende pagina lijken aan te tonen, heeft de Samsung 840 redelijk wat in zijn mars, terwijl de realworld-benchmarks uitsluitsel geven./i/1348218596.jpeg?f=imagenormal)
De Samsung 840 ontleed
Samsung deed de 840-serie pas serieus uit de doeken tijdens een presentatie in Seoul, Zuid-Korea. De fabrikant wil de dia's niet met ons delen, dus moeten we het doen met foto's daarvan. De 840 en de 840 Pro delen het platform, maar verschillen in firmware, het gebruikte flashgeheugen en meegeleverde accessoires.
/i/1348468775.jpeg?f=imagenormal)
Het platform kreeg ten opzichte van de 830-serie een flinke update. Zo wordt nu toggle ddr 2.0 gebruikt, met een doorvoersnelheid van 400Mb/s. De controller, met de naam MDX, bestaat nog steeds uit drie cores, maar is gebouwd rondom de Cortex R4-architectuur in plaats van de Cortex ARM 9-architectuur. De Cortex R4-cores moeten zuiniger zijn en zijn op 300MHz in plaats van 266MHz geklokt. De MDX-controller wordt op een kleiner procedé gebakken dan de MCX-controller, maar welk procedé is onduidelijk. Ook kreeg de controller hardwarematige ondersteuning voor 256bit-AES-encryptie. Als laatste is de hoeveelheid cache verdubbeld, van 256MB ddr2-geheugen naar 512MB lpddr2-geheugen.
Het grootste verschil tussen de 840-serie en de 840 Pro lijkt te zitten in het gebruikte 21nm-flashgeheugen; de 840-serie maakt gebruikt van triple-level-cell geheugen, terwijl de 840 Pro-serie van het traditionelere mlc-geheugen is voorzien. Dat is ook meteen de reden waarom de 840-serie langzamer zal zijn dan de 840 Pro-serie. Verder zou tlc-geheugen minder write/erase-cycles aankunnen, maar Samsung claimt dat zijn tlc-geheugen een vergelijkbare levensduur heeft als mlc-geheugen van de concurrent. Dat ligt momenteel rond de 3.000 w/e-cycli.
:fill(white)/i/1348468776.jpeg?f=thumb)
Daardoor wordt de 840 Pro-serie met vijf jaar garantie geleverd, terwijl de normale 840-serie drie jaar garantie meekrijgt. De hoeveelheid opslagcapaciteit verschilt ook, omdat Samsung een deel van het flashgeheugen op de normale 840-serie onzichtbaar maakt, ook wel bekend als overprovisioning. Hierdoor moet de ssd goed blijven presteren, ook als hij bijna wordt volgeschreven. Verder heeft de Pro-serie ondersteuning voor AES-encryptie-, device activity signal en andere firmware, die vooral hoge prestaties moet bieden tijdens zwaar en langdurig gebruik.
Synthetische benchmarks: AS-SSD
Om de doorvoersnelheid en de random i/o-prestaties met 4kB-blocks te meten maken we gebruik van AS-SSD. Een bijzondere eigenschap van AS-SSD is dat de schrijftests worden uitgevoerd met niet-comprimeerbare data. Zo zijn we ook bij de Sandforce-ssd's, die realtime-compressie toepassen, in staat om de worstcase-schrijfsnelheid te meten.
Sequentiële leessnelheden verschillen tegenwoordig weinig, maar de Samsung 840 weet wel als enige ssd de 500MB-grens te doorbreken.
De schrijfsnelheden verschillen wel degelijk en waar de Samsung 830 al een van de snelste was, doet de 840 daar nog een flinke schep bovenop. De sandforce-ssd's, zoals die van Intel en Kingston, hebben moeite met de incomprimeerbare data die AS-SSD ze voorschotelt.
Een van de interessantste tests is de random leessnelheid en daar laat de Samsung 840 een aanzienlijk verschil zien met de andere ssd's. Enkel de Plextor M3 kan nog aanhaken, maar de rest is al snel 30 procent langzamer.
De random schrijfprestaties zijn minder vooruitstrevend. Deze liggen bij praktisch alle ssd's iets onder de 60MB/s in AS-SSD en de Samsung 840 kan daar geen verandering in brengen.
Synthetische benchmarks: IOMeter
IOMeter: random en sequentiële i/o
Een transfer van 4kB is slechts een van de vele soorten transacties die een ssd in de praktijk voor zijn kiezen krijgt. Om een compleet beeld van de prestaties te krijgen, meten we met behulp van IOMeter ook de lees- en schrijfsnelheden bij sequentiële en random i/o's met een exponentieel oplopende transfergrootte van 512 bytes tot en met 256kB.
Om te onderzoeken in hoeverre de ssd's voor command queuing geoptimaliseerd zijn, worden de tests met een queue-diepte van achtereenvolgens één en acht gelijktijdige i/o's uitgevoerd. Een wachtrij van acht i/o's kan in zware multitaskingscenario's voorkomen. Een grotere queue-diepte is voor desktopgebruik onwaarschijnlijk. IOMeter schrijft data die goed gecomprimeerd kan worden door ssd's met een SandForce-controller.
De eerste twee grafieken laten de doorvoersnelheden van random leesacties zien met een queue van respectievelijk een en acht uitstaande i/o's.


De random leesprestaties van de Samsung 840 zijn uitstekend, net zoals in AS-SSD al bleek. Deze liggen bij de kleinste transfer-sizes al snel een kwart hoger dan bij andere ssd's.


De random schrijfprestaties zijn goed, maar de 840-ssd blinkt niet uit ten opzichte van andere ssd's. Pas bij een queue-diepte van 8 laat de Samsung 840 hogere prestaties noteren dan de rest.


Samsung lijkt een goede balans te hebben gevonden voor sequentieel lezen. Zo zien we bij een kleine transfer-size geen denderende prestaties, maar neemt de transfer-size toe, zoals eigenlijk altijd het geval is tijdens sequentieel lezen, dan zijn de prestaties uitmuntend.


Sequentieel schrijven gaat de Samsung 840 ook goed af, maar omdat we met comprimeerbare data te maken hebben, zijn de Sandforce-ssd's ook erg snel. De 840-ssd is wel ruimschoots sneller dan de 830-ssd.
Realworld-benchmarks
Om een beeld van de praktijkprestaties van de ssd's te geven, gebruiken we de door Tweakers.net ontwikkelde StorageMark-benchmarks. Het hoe en waarom van deze trace-based benchmarks vind je in deze .plan.
Boot StorageMark 2011
Boot StorageMark 2011 laat de prestaties zien van een bootdrive waarop het besturingssysteem, applicaties en games zijn geïnstalleerd, en waarop een kleine hoeveelheid gebruikersdata aanwezig is.
Het indexcijfer bestaat voor 60 procent uit de resultaten van twee traces van het booten van Windows 7 en het starten van veelgebruikte applicaties. De resultaten van de desktopworkload-trace worden voor 15 procent meegewogen. In deze trace worden webbrowsers, e-mailprogramma's, eenvoudige beeldbewerkingsprogramma's en kantoorapplicaties gebruikt. 20 procent wordt bepaald door gametraces. De resterende 5 procent komt voor rekening van een trace waarin een groot softwarepakket wordt geïnstalleerd, terwijl er downloads plaatsvinden en lichte applicaties worden gedraaid, zoals een browser. De traces worden uitgevoerd door Intels NAS Performance Toolkit, die niet-comprimeerbare data genereert.
In de Boot-traces pakt de Samsung 840 256GB meteen de leiding. Het verschil is een kleine 8 procent, aanzienlijk, aangezien de rest zo weinig voor elkaar onderdoet.
Home & Office StorageMark 2011
Deze index geeft een indicatie van het gebruik van een disk als primair opslagmedium voor het besturingssysteem, applicaties en data, ingezet voor kantoor- en webgebruik. De desktop-workload-trace is goed voor 60 procent van de index. Voor deze trace worden 90.000 lees- en 33.000 schrijfbewerkingen uitgevoerd, die voor de helft uit sequentiële bewerkingen bestaan. In de index zijn verder boot-, game-, kopieer- en software-installatietraces meegenomen.
In deze traces moet de Samsung de Corsair Performance Pro voor zich dulden, maar daar hebben we een verklaring voor, waar we op de volgende pagina op terugkomen. De prestaties zijn overigens nog steeds uitstekend te noemen.
Workstation StorageMark 2011
De Workstation StorageMark geeft een beeld van de prestaties van de primaire drive in een systeem dat wordt gebruikt voor professionele beeld- en videobewerking. De index wordt voor 55 procent bepaald door twee traces van respectievelijk een grafisch workstation en een video-editing-workstation. Het zwaartepunt van deze benchmark wordt gevormd door 370.000 random leesacties en 250.000 random schrijfacties.
In de beeldbewerkingstrace wordt gewerkt aan zeer grote Photoshop-bestanden en worden fotocollecties met grote raw-bestanden bekeken en bewerkt in Lightroom. Deze trace bestaat voor 55 procent uit schrijftransacties; als we naar het datavolume kijken, komt zelfs twee derde van het verkeer voor rekening van de schrijfacties. Het gaat daarbij overwegend om niet-sequentiële schrijfacties op de scratchfile van Photoshop en de pagefile van Windows. Voor de videobewerkingstrace wordt Sony Vegas Pro losgelaten op een groot videoproject met tientallen lossless gecomprimeerde full-hd-videofragmenten. Deze trace bestaat bijna helemaal uit niet-sequentiële leestransacties.
Met een geringere weging maken ook de desktop-workload-, boot-, filecopy- en software-installatietraces deel uit van deze index.
In de zwaarste traces pakt de Samsung 840 weer de leiding, met een redelijke marge. Wereldschokkend zijn de verschillen echter niet.
Gaming StorageMark 2011
De Gaming StorageMark-test biedt inzicht in de prestaties van een drive die in een game-pc wordt gebruikt. De index wordt voor 70 procent bepaald door gametraces en verder door de prestaties in de boot- en software-installatietraces.
Ook het laden van games gaat de Samsung 840 sneller af dan zijn concurrenten en wel ruim 5 procent.
Performance-degradatie
In elke ssd- of hdd-review kijken we naar prestatieverschillen die het gevolg zijn van het gebruik van de opslagmedia. Zo maakt het bij hdd's uit of de data zich op de binnen- of buitenkant van een platter bevindt. Bij ssd's zijn de prestaties vaak alleen optimaal als er nog voldoende ongebruikt geheugen is.
Het flashgeheugen in ssd's zal echter al snel een keer beschreven zijn. Functies als trim en garbage-collection kunnen dan met data schuiven om geheugenblokken vrij te maken, maar om fysieke degradatie te voorkomen zijn controllers hier vaak terughoudend mee.
Om normaal gebruik van een ssd te simuleren, worden tijdens de benchmarks drie runs gedraaid. Tijdens de eerste run staat er 80GB aan data op de schijf. Bij een ssd met de veelgebruikte capaciteit van 120GB is er dan nog 40GB aan onbeschreven geheugen vrij. Hoeveel geheugen er tijdens de tweede run nog vrij is, is afhankelijk van de grootte van de ssd. Tijdens de derde run zorgen we ervoor dat er nog maar 10GB vrije ruimte beschikbaar is. Tijdens run vier wordt de ssd helemaal volgeschreven, op 4GB na, die nodig is om tijdens de test nieuwe bestanden te kunnen wegschrijven.
We hebben de resultaten van de eerste drie runs gemiddeld en vervolgens verwerkt in de StorageMark-indices. De vierde run is uitsluitend bedoeld om te kijken of de prestaties afnemen als de ssd nagenoeg vol is.

We zien nu wat er gebeurt met de Samsung 840 256GB. Als de schijf genoeg vrije ruimte heeft, is deze ruim 10 procent sneller dan de andere ssd's. Als er nog maar 10GB vrij is, nemen de prestaties behoorlijk af, naar het niveau van de overige ssd's.

Kijken we naar de zwaarste benchmark, dan is de Samsung zelfs bijna 20 procent sneller dan de Corsair Performance Pro 256GB, totdat er nog maar 10GB vrije ruimte over is, dan is de Samsung zelfs iets trager.
De concurrentie
De Samsung 830 heeft zichzelf al bewezen. Hij is betrouwbaar en snel, en de prijs mag er ook zijn, met ongeveer 62 cent per GB. De Samsung 840 is sneller, maar zal waarschijnlijk ook iets duurder zijn.
De Crucial is inmiddels al anderhalf jaar oud, maar is voor ssd-begrippen nog steeds vrij snel. Net als de Samsung 830 biedt de M4-serie een goede prijs per GB en de betrouwbaarheid is ook onomstreden.
Voor wie nog minder wil betalen is er de Crucial V4-serie, die gebruikmaakt van de sata-300 interface. Dat betekent mindere prestaties, maar voor een ouder systeem zonder sata-600 is dat geen probleem en nog steeds een wereld van verschil met een ouderwetse hdd.
Als laatste is er nog de OCZ Octane 256GB, voor wie wel sata-600 wil, maar ook op de centen wil letten. Van harte raden we de ssd niet aan, omdat de controller nog niet lang genoeg uit is om zichzelf te bewijzen. De voorganger van deze controller was echter wel degelijk betrouwbaar.
Conclusie
De Samsung 840 Pro domineert in eigenlijk alle benchmarks en wie iets meer dan 10GB vrije ruimte overlaat, heeft een ssd die al snel 20 procent sneller is dan de concurrentie. Nog sneller starten en nog sneller multitasken dus. De Samsung 830-serie is erg populair, vanwege de hoge prestaties en de zeer lage prijs voor de 128GB- en 256GB-uitvoering. Met een adviesprijs van 279 euro is de 840 Pro 256GB aanzienlijk duurder, ook vergeleken met de concurrentie. Hopelijk doet de reguliere 840-serie weinig onder voor de Pro-variant, en heeft deze een lagere prijs.
Upgraden van een snelle sata-600-ssd naar de Samsung 840 Pro is namelijk niet aan te raden. Alleen de meest veeleisende gebruikers zullen nog verschil merken tussen snelle ssd's van nu en de nog snellere Samsung 840. Als de prijs echter goed is, raden we de Samsung 840 Pro-serie ten zeerste aan, extra prestaties zijn namelijk altijd mooi meegenomen en Samsung heeft een goede naam wat betrouwbaarheid betreft.
Het energieverbruik hebben we helaas niet kunnen meten, maar dat ligt eigenlijk bij alle ssd's al laag. Je kunt er mogelijk nog enkele minuten mee winnen, met een laptop die vier tot vijf uur op een accu meegaat, maar dat is voor ons nog nooit de doorslaggevende factor geweest bij de aanschaf van een ssd.
Samengevat
Samsung heeft de opvolger van de populaire 830-serie uitgebracht, met nog betere specificaties. Zo claimt de fabrikant dat de 840 Pro-ssd 100.000 random read-iops kan halen en met 540MB/s kan lezen. De ssd moet ruimschoots sneller zijn dan zijn voorganger en dan ssd's van concurrenten. Het energieverbruik moet ook lager liggen, terwijl de ssd zijn snelheid behoudt, ook als hij wordt volgeschreven met data.
Eindoordeel