Ace Combat Assault Horizon

Ace Combat als serie

Mirage, Super Hornet, Thunderbolt, Raptor, het lijken op het eerste oog codenamen voor X-Men die de eindselectie niet hebben gehaald, maar het zijn bestaande straaljagermodellen die momenteel onder andere boven Libië patrouilleren. Het besturen van zo’n prijzige vliegmachine is iets dat enorm tot de verbeelding spreekt, met name bij jonge mannen. Een gemakkelijk doelwit voor de game-industrie dus en als er één serie is die perfect vertolkt wat potentiële luchtmachtrecruten in het beroep van straaljagerpiloot zien, is dat Namco Bandai’s Ace Combat wel. Duur speelgoed, halsbrekende toeren en een jonge Tom Cruise met een zonnebril. Kortom, het coolste beroep dat er bestaat.

Gespeeld op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 3

Ace Combat is echter ook een logge serie geworden. Eentje die sinds het eerste deel uit 1992 weinig ingrijpende veranderingen heeft gekend. Wie de beelden er op naslaat, zal bijvoorbeeld zien dat de grafische stijl van de HUD al in Ace Combat 2 is neergezet en dat er sindsdien niets aan is veranderd. Inmiddels zijn er zo’n vijftien delen van Ace Combat verschenen, dus blijkbaar doen ze toch iets goed daar in Japan, maar om te zeggen dat er weleens een frisse wind doorheen mag zou een understatement zijn. Ace Combat: Assault Horizon is de nieuwste telg in de AC-familie en na Ace Combat 6: Fires of Liberation het tweede deel dat op deze generatie consoles verschijnt.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Eerste trailer van de Ace Combat-game van Namco Bandai

Verhaal

Assault Horizon speelt zich niet af in de wereld die in deel één tot en met zes is neergezet, en draagt dan ook niet het cijfer zeven in de titel. Noem het een spin-off, noem het een reboot; het is vooral de bekende Ace Combat-gameplay geprojecteerd op een herkenbaarder scenario dat zich afspeelt in onze eigen wereld. Dat wil ook zeggen dat het futuristische verhaal van de centrale serie, dat zich afspeelde op de fictionele planeet ‘Strangereal’, achterwege is gelaten en plaats heeft gemaakt voor een plot dat eerder aan Tom Clancy doet denken. Kortom: schimmige terroristische organisatie slaat ergens toe, blijkt groter dan aanvankelijk ingeschat en uiteindelijk volgt er een oorlog tussen het Westen en Rusland waarbij de dreiging van nucleaire wapens constant aanwezig is. Geen enorme Rail Gun-stellages en vliegende flatgebouwen met lasers meer, maar enkel vliegtuigen, heli’s en grondtroepen.

Ace Combat Assault Horizon

Cliché

Hoewel bijna alle hoofdrolspelers Amerikanen zijn, wordt het Westen in AC:AH vertolkt door de NAVO. De rebellen komen aanvankelijk uit Afrika, maar krijgen later bijval van Russische deserteurs. Het verhaal van de singleplayer wordt zeer competent uit de doeken gedaan, waarbij vooral de timing en aflevering van cruciale plotpunten onverwacht goed in elkaar steekt. Intriges en verraad komen op dode spelmomenten zomaar uit de lucht vallen, naadloos verweven in de stukken die je speelt, waardoor je toch weer even op het puntje van je stoel zit. Helaas komt het als geheel nooit écht van de grond, om de doodeenvoudige reden dat alle hoofdrollen vertolkt worden door wandelende cliché’s. Er is een zwarte helicopterpiloot met een hiphop-codenaam, een Latijns-Amerikaanse ‘wingman’ die enkel het beste wil voor iedereen en natuurlijk de blanke, breedgekaakte hoofdrolspeler die met de borst vooruit ten strijde trekt voor rechtvaardigheid. Je Russische bondgenoten heten allemaal Ivan en hebben het enkel over vodka drinken, bij wijze van spreken. Lezers die vaker Japanse interpretaties van Westerse mensen hebben gezien zullen dit ongetwijfeld herkennen.

Op je missie om de wereldvrede veilig te stellen zul je virtuele representaties van onder andere Dubai, Moskou, Miami en Washington bezoeken en heel wat grondtroepen en vijandelijke straaljagers opblazen. Want ondanks dat het hier om een rebellenleger gaat, heeft de vijand wel de beschikking over extreem geavanceerde apparatuur, waar de honderden straaljagers die je hoofdzakelijk zult bevechten slechts een klein deel van uitmaken. Maar goed, Ace Combat staat er dan ook om bekend enigszins ‘over the top’ te zijn.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Vlieg met een 'haai' in Ace Combat: Assault Horizon

Cinematografisch hoogstaand

Grafisch is Assault Horizon acceptabel. Het lijkt er op dat de engine van deel zes is gebruikt zonder op het polygonenvlak al teveel uit te breiden. De modellen van de vliegtuigen tellen er veruit het meest en voor de rest is er zo hoog in de lucht toch niet enorm veel werk voor de ontwerpers. Het spel draait dan ook zeer constant en zonder merkbare vertragingen. Ook als je dichter bij de grond of tussen de exploderende wolkenkrabbers van een grote stad door vliegt.

Ace Combat Assault Horizon

DFM en ASM

Nieuw in de serie zijn de Dog Fighting en Air Strike Modes, in de game lekker direct afgekort tot DFM en ASM, alsof ze bij de standaard-programmatuur van iedere straaljager horen. Deze arcade-toevoegingen zijn een primeur voor de serie. Voor het eerst in de geschiedenis van Ace Combat is de cinematografische beleving van een dogfight of bombardement in de gameplay verwerkt. Voor de DFM-mode geldt dat als je je vliegtuig achter een vijandelijk vliegtuig weet te positioneren, er een cirkeltje omheen verschijnt. Als je nu op de LB- en RB-knoppen drukt - L2 en R2 voor de Playstation 3 - drukt, kom je in een directe achtervolging met dat vliegtuig, waarbij je enkel globaal hoeft te sturen. De camera zoomt dan wat in en er verschijnt een cirkel in de HUD waarmee je je raketten kunt locken. Deze zullen dan altijd raken, waar ze buiten de DFM-mode veel vaker missen. Dit kun je echter afwisselen met de andere wapens die je kist rijk is, zoals de standaard gatling-gun en een selectie aan alternatieve raketten die je vóór je missie kunt uitkiezen. Voor ieder wapen wordt een andere camerahoek aangenomen, wat het geheel erg dynamisch maakt en het gevoel van snelheid en hectiek enorm goed overbrengt. Haal je het vijandige toestel eindelijk neer, dan volgen er een killcam-beelden waarin het vliegtuig aan stukken gereten wordt en neerstort. Om het allemaal nog dramatischer te maken, en ook een beetje om de hedendaagse shooter te imiteren, krijg je dan ook olie op je scherm. De ASM-mode is vergelijkbaar, maar wordt alleen voor bombardementen gebruikt en plaatst de camera onder je vliegtuig, zodat je je bommen goed kunt plaatsen.

Vijandelijke vliegtuigen kunnen jou ook aanvallen in de Dog Fighting Mode. Je krijg dan dezelfde cirkel op je scherm, maar nu is het de bedoeling dat je er zoveel mogelijk uit blijft, anders word je zelf zelf dus het doelwit van een raket. Door handig gebruik te maken van je naverbrander en luchtrem kun je een ‘counter manoeuvre’ uitvoeren, waardoor je met een korte, spectaculaire cutscene weer achter je achtervolger belandt. Dit is een van de sterkste punten van de game. Er gaat niets boven het gevoel van een perfect getimede counter, waarna je met de woorden ‘Critical Damage’ knipperend op je scherm een zwerm raketten op de vijandelijke ace die achter je zat afvuurt. Dit alles onder een koor van scheurende gitaren. Heerlijk.

Ace Combat Assault Horizon

Afwisseling te over

Naast het besturen van straaljagers zul je overigens ook achter de stuurknuppel van een Apache Longbow kruipen, de stoel van de boordschutter beklimmen in zowel een Black Hawk als een AC130 en tussen radarvelden door proberen te glippen met een stealth-bommenwerper. Aan afwisseling geen gebrek, al zijn al deze varianten duidelijk ondergeschikt aan de straaljagermissies. Vooral de Black Hawk-missies doen erg denken aan de light gun-games van eind nineties, zoals Time Crisis, en de AC130-missie is een regelrechte kopie van de iconische scene uit Modern Warfare. Nogmaals, het is goed voor de afwisseling, maar zijn niet meer erg memorabel.

Ace Combat Assault Horizon

Iets anders dat stoort zijn de ietwat onhandige controls. De flares die worden gebruikt om vijandelijke raketten in verwarring te brengen, zitten bij allebei de varianten bijvoorbeeld onder de linker-stick, die ook wordt gebruikt om te sturen. Dit had bij ons tot gevolg dat we bij ieder spannend moment, wanneer je automatisch wat harder op alle knoppen gaat drukken, al onze flares lanceerden. Vooral in de latere missies zijn deze echter enorm belangrijk voor het ontwijken van de steeds talrijkere vijandelijke raketten. En dan is het natuurlijk niet handig als je ze er allemaal in de eerste vier minuten al doorheen hebt gedraaid. Verder vinden wij het wat onhandig dat 'gas' en 'remmen' onder de triggers zitten en je wapens onder de gewone knoppen, maar dat is misschien een kwestie van smaak. Iets meer en verschillendere control schemes waren in ieder geval welkom geweest. Assault Horizon is zelfs op het standaard-moeilijkheidsniveau namelijk al geen gemakkelijke game.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Een diepere blik op de 'Close-Range Assault'-modus

Multiplayer

En dan is er natuurlijk nog een multiplayer. Deze telt ‘Mission Co-op’ waarmee je alle campaignmissies nog eens dunnetjes over kunt doen met een vriend, en drie andere modes, variërend van de standaard ‘Deathmatch’ en ‘Domination’ tot ‘Capital Conquest’, waarin twee teams elkaars basis moeten vernietigen met bommenwerpers. Alle vliegtuigen, inclusief de tragere bommenwerpers en de Apache zijn beschikbaar, hoewel ze wel eerst moeten worden vrijgespeeld in de singleplayer. Ook zijn er perks te verdienen waarmee je je wapens en bepantsering sterker kunt maken.

Ace Combat Assault Horizon

Multiplayer DFM

De belangrijkste toevoeging aan de multiplayer is dat de Dog Fighting Mode meegekomen is uit de singleplayer. Ook online komt deze modus de hectiek sterk ten goede, maar met menselijke spelers geeft hij soms wel wat vreemde taferelen. Doordat de computer je als het ware automatisch aan de staart van een vijandelijk vliegtuig plakt, maak je voor toeschouwers soms erg vreemde bochten, zeker als er de verbinding niet optimaal is. Dat laatste zorgt sowieso voor problemen bij de snelheden in Ace Combat.

Een ander opmerkelijk puntje is dat je met de Apache, omdat die geen flares heeft, zijwaartse salto’s kunt maken om raketten te ontwijken. Anders dan bij de vliegtuigen, waarbij je een beperkt aantal flares hebt die je na gebruik ook moet opladen, kun je met de Apache salto’s blijven maken waardoor het voor anderen erg moeilijk wordt je neer te halen. Niet helemaal eerlijk natuurlijk.

Leercurve

Het is erg aan te raden de singleplayer eerst door te spelen voor je aan de multiplayer begint. Veel spelers zullen dit toch wel doen, maar mocht je al bekend zijn met de serie en hem juist voor de multiplayer kopen, let dan op. Het verschil tussen de vliegtuigen die je aan het begin van het spel tot je beschikking hebt en de machines die je later vrij speelt, is zo groot dat je de singleplayer bijna wel moet spelen, wil je online enige kans maken. En dan nog is de multiplayer in het begin lastig, want naast de verwarrende lijnen, pijltjes en blokjes die schematisch aan moeten geven wat er gebeurt, heb je als beginner ook nog eens geen perks. Die moet je namelijk eerst vrij spelen. Een vreemde beslissing, want zo maak je het de zogenaamde pubstompers - ervaren spelers die er plezier uit halen nieuwe spelers in de pan te hakken - wel erg gemakkelijk.

Ace Combat Assault Horizon

Conclusie

De Dog Fighting Mode, het aanzienlijk minder absurde verhaal en het dynamische cameragebruik zijn zeer welkome toevoegingen, maar Assault Horizon brengt uiteindelijk niet de vernieuwing die de serie nodig heeft. Zoiets als wat Paradise was voor Burnout bijvoorbeeld, daar zou Namco zich misschien op moeten richten om Ace Combat naar een hoger niveau te tillen. De potentie is er in ieder geval zeker en er worden een hoop stappen in de goede richting gezet, ook al blijft de liefde voor dit soort spellen natuurlijk een kwestie van smaak.

Toch is er meer dan genoeg pret te halen uit deze game. Hij kent misschien geen meeslepend verhaal dat je bij blijft, geen diepgaande tactische elementen waar uren mee geëxperimenteerd kan worden, of tot in het kleinste detail uitgebalanceerde gameplay, maar er zijn snelle vliegtuigen en explosies te over - en meer heeft Ace Combat nog nooit nodig gehad.

Ace Combat Assault Horizon

Pluspunten:

- Intense dogfights plaatsen je op het puntje van je stoel
- Dynamische camerahoeken geven de game tempo
- Uitdagend, zelfs op normal
- Actie en verhaal zijn bijna perfect met elkaar verweven

Minpunten:

- Alle hoofdpersonen zijn onsympathieke cliché’s
- Valt tegen het einde wat in herhaling
- Multiplayer is niet overal even gebalanceerd en heeft een steile leercurve

Eindcijfer: 8

Titel	Ace Combat Assault Horizon
Platform	Xbox 360, PlayStation 3
Ontwikkelaar	Project Aces
Uitgever	Namco Bandai
Releasedatum	Reeds verschenen