Inleiding
Cooler Master heeft met de Silencio 550 de opvolger geïntroduceerd van de Sileo 500-behuizing uit 2009. Met de Silencio 550 heeft Cooler Masters een tweede tegenhanger van de Sonata-serie van Antec. Die serie is bedoeld voor mensen die een simpele, strakke kast om hun hardware willen hebben en die bovendien niet te veel geld willen uitgeven.
In maart van dit jaar hebben we al uitgebreid naar een prototype van de Silencio gekeken. Dat prototype stond op de Cebit-beurs onder de werktitel Project Silent M. Het uiterlijk van de behuizing lijkt sinsddien maar nauwelijks te zijn veranderd, maar in ons testlab konden we doen wat op de beursvloer niet kon: de prestaties meten.
Prijzen en specificaties
Merk en Type |
Merk |
Cooler Master |
Type |
Silencio 550 |
Technische Specificaties |
Behuizingtype |
tower |
Form Factor |
atx, micro-atx
|
Behuizing bay intern |
2,5", 7x 3,5" |
Behuizing bay extern |
2x 5,25", 1x 3,5" hotswap |
Aansluitingen voorzijde |
3,5mm headset, microfoon,sd-kaartlezer, usb 2.0, usb 3.0 |
Fysieke specificaties |
Kleuren |
zwart |
Afmetingen |
Breedte |
505mm |
Diepte |
210mm |
Hoogte |
415mm |
Koeling |
Front |
2x 120mm of 1x 140mm (1x 120mm meegeleverd) |
Achter |
1x 120mm |
Uiterlijk
De opvallendste feature van de geheel in het zwart uitgevoerde Silencio 550 is het frontpanel. Dit is in hoogglans afgewerkt en spiegelt aanzienlijk. Hoewel een glimmend oppervlak meestal een bijzonder hoge gevoeligheid voor vingerafdrukken betekent, is dit deurtje vingerafdrukwerend - en dat werkt ook redelijk goed.
Bovenop de kap die de voorkant omsluit, zijn de gebruikelijke poorten en bedieningselementen aangebracht. Van links naar rechts zien we een usb 3.0-poort, aansluitingen voor een hoofdtelefoon en een microfoon, een usb 2.0-poort, en - het komt maar zelden voor maar is daarom nog niet minder welkom - een sd-kaart-slot. Helemaal rechts zijn de reset- en power-knoppen en de statusleds te vinden.
:fill(white)/i/1305618546.jpeg?f=thumb)
Afgezien van de achterkant zijn de enige zichtbare roosters ookin de frontbezel te vinden. In de onderste helft van de zijkant hiervan zijn schuine sleuven gefreesd; hierdoor kan lucht worden aangezogen door de ventilator die schuil gaat achter het deurtje. Zowel de zijkanten als de bovenkant zijn van zwart metaal gemaakt.
/i/1305618548.jpeg?f=imagenormal)
Het glimmende deurtje geeft toegang tot drie 5,25"-drivebays. De onderste daarvan heeft een gat voor een 3,5"-drive, waarachter een zich een sata-backplane bevindt. Zo kan een schijf hotswappable aan het systeem worden gehangen. Onder de drivebays houdt een klem een groot rooster op zijn plaats. Als dit wordt verwijdert zien we de 120mm-intakeventilator en, daaronder, ruimte voor een tweede fan. Aan het rooster is een afwasbaar stoffilter vastgeschroefd. Het deurtje is aan de binnenkant bekleed met geluidsisolerend materiaal.
:fill(white)/i/1305618559.jpeg?f=thumb)
De achterkant van de Silencio is nogal standaard uitgevoerd. Bovenin is, naast de opening voor het i/o-shield, een rooster met daarachter de 120mm-exhaust te vinden. Daaronder zijn zeven uitbreidingssleuven met ernaast twee gaten voor waterkoelingssystemen aangebracht en helemaal onderin is de uitsparing voor de voeding zichtbaar. Ook de onderkant is weinig opzienbarend: de behuizing staat op vier ronde, rubberen pootjes en het rooster voor de intake van de voeding is voorzien van een verwijderbaar stoffilter.
Binnenwerk
De binnenkant van de behuizing is weinig opvallend. De kast is ook hier volledig zwart afgewerkt. De twee 5,25"-drives kunnen met een kliksysteem in hun bays worden bevestigd; daaronder is de hotswap-bay voor 3,5"-drives geplaatst. De backplane voor deze hotswap-bay wordt met een normale sata-kabel aangesloten, maar voor de spanningsvoorziening is voor een klassieke molex-connector gekozen.
:fill(white)/i/1305618555.jpeg?f=thumb)
Onder de 5,25"-bays zit een verwijderbare drivecage die plaats biedt aan vier 3,5"-schijven. Deze worden met behulp van adapters zonder schroeven, maar met pinnen die in rubber zijn opgehangen, in de bays geschoven. Wie een grote videokaart wil plaatsen, kan deze drivecage verwijderen, maar dan moeten wel eerst twee schroeven aan de achterkant worden verwijderd.
/i/1305618561.jpeg?f=imagenormal)
Onderin is een tweede, vaste drivecage, die plaats biedt aan drie harde schijven. Deze drivecage wordt in de standaardconfiguratie niet gekoeld: de 120mm-intake zit voor de verwijderbare drivecage en blaast zijn lucht daar doorheen. Er kan wel een extra 120mm-fan onder de meegeleverde intake worden gemonteerd; eventueel kan er ook voor een enkele 140mm-fan worden gekozen. In de onderste drivecage is verder een caddy te vinden waarin een 2,5"-ssd kan worden vastgeschroefd.
De moederbordtray is voorzien van een forse uitsparing om cpu-koelers met backplate in te kunnen bouwen. Cooler Master heeft overigens geen afstandsbusjes voorgeïnstalleerd: de koperkleurige bussen moeten zelf worden bevestigd. Onderin is ruimte voor de voeding gereserveerd, maar er is nauwelijks ruimte om de bekabeling door te voeren: de gaten worden grotendeels door de voeding zelf geblokkeerd. Kabelmanagement is dan ook tot een minimum beperkt.
/i/1305618556.jpeg?f=imagenormal)
Aan de zijkant is wel voldoende ruimte om de 24-pins voedingskabel weg te werken en er zijn mondjesmaat gaten om kabels doorheen te trekken. De beschikbare ruimte wordt overigens voor een belangrijk deel gevuld met het foam dat op de zijpanelen is geplakt. Dat maakt het plaatsen van het rechterpaneel een inspannend klusje. Het linkerpaneel is eveneens voorzien van foam, wat de ruimte voor een cpu-koeler beperkt. Onze Zalman CNPS10X drukt bijvoorbeeld stevig in het schuim wanneer het linkerpaneel wordt vastgezet.
Prestaties
De geluids- en warmteontwikkeling werd, zoals gebruikelijk, met een X58-testsysteem beproefd. Een Core i7-920 op een MSI Xpower-moederbord werd daartoe op 3,8GHz geklokt, bij een Vcore van 1,3V. De videokaart was een passief gekoelde AMD Radeon HD 4830 en de Zalman CNPS10X zorgde voor de cpu-koeling, waarbij de ventilator tussen 1000rpm en 1600rpm geschakeld werd. Windows 7 Ultimate werd op een 80GB Postville-ssd geïnstalleerd, terwijl een 500GB Spinpoint als tweede schijf werd ingebouwd. De HX850W van Corsair zorgde voor de voeding van het systeem.
Voor de metingen aan het onbelaste systeem werd de cpu-ventilator op 1000rpm ingesteld; de metingen onder load werden zowel met 1000rpm als met 1600rpm uitgevoerd. De systeemfans draaiden tijdens de tests op een vast toerental van 800rpm.
We gebruikten een Voltcraft-geluidsdrukmeter om de geluidsproductie op een afstand van 25cm van de voorkant van de behuizing te meten. De temperaturen van cpu, gpu en systeem worden gemeten met respectievelijk Real Temp, GPU-Z en SpeedFan. De belasting werd verzorgd door de torture-test van Prime95 en Furmark.
Tijdens de benches bedroeg de omgevingstemperatuur 20 graden Celcius en de gemeten geluidsdruk was 34,1dBA. Alle hieronder gegeven temperaturen zijn verschilwaarden ten opzichte van de omgevingstemperatuur.
Warmteproductie
Warmteproductie, idle, cpu-fan @1000rpm |
| Temperatuur in graden Celcius |
Cpu |
*********
26 |
Gpu |
*******
19 |
Systeem |
**********
28 |
Als alleen het bureaublad wordt weergegeven, lopen de temperaturen al fors hoger op dan we van andere behuizingen gewend zijn.
Warmteproductie, load, cpu-fan @1000rpm |
| Temperatuur in graden Celcius |
Cpu |
**********
72 |
Gpu |
*********
64 |
Systeem |
*****
37 |
Onder belasting blijkt nog duidelijker dat het schuim de warmte binnen de behuizing houdt. Met de cpu-ventilator op 1000rpm klimt de quadcore al snel richting kookpunt, terwijl ook de gpu en het systeem flink opwarmen. Vooral de gpu, die van de airflow afhankelijk is, heeft duidelijk meer koeling nodig.
Warmteproductie, load, cpu-fan @1600rpm |
| Temperatuur in graden Celcius |
Cpu |
**********
62 |
Gpu |
*********
55 |
Systeem |
******
36 |
Met de cpu-koeler op de 1600rpm-stand blijft de processor beter binnen de veilige marges: het verschil met de 1000rpm-score bedraagt tien graden. Ook de gpu profiteert duidelijk van de extra luchtverplaatsing van de Zalman, maar de systeemtemperatuur wordt nauwelijks beïnvloed.
Geluid
Geluidsproductie |
| Geluidsdruk in dBA (afstand 25cm) |
Omgeving |
********
34,1 |
1000rpm, deur dicht |
*********
37,5 |
1000rpm, deur open |
**********
39,6 |
1600rpm, deur dicht |
*********
38,9 |
1600rpm, deur open |
**********
41,3 |
De geluidsproductie van de Silencio is, onder meer vanwege de dikke laag isolerend schuim, bijzonder laag: met de cpu-koeler op de 1000rpm-stand is de behuizing nauwelijks hoorbaar en ook met de fan op 1600rpm komt de decibelmeter niet boven de 40dBA. Pas wanneer de deur geopend wordt en het geluid niet meer overal door het schuim wordt geabsorbeerd, zijn de fans goed hoorbaar. Ook dan is de Silencio echter allerminst een lawaaiige behuizing.
Conclusie
Cooler Master heeft met de Silencio 550 een waardige opvolger voor de Sileo op de markt gezet. Vergeleken met het eerder bekeken prototype zijn er geen schokkende veranderingen doorgevoerd. Hier en daar is wel wat verbeterd en mooier afgewerkt: zo zijn de frontpanel-kabels netjes in het zwart gestoken en is de coating van het staal wat aangepast.
De behuizing is netjes afgewerkt en heeft een chique uitstraling. Dat is ook aan de binnenkant te zien: naast de zwart meegespoten binnenzijde zijn ook de foam paddings netjes aangebracht. Dat was met de Sileo een ander verhaal: daar leek het meer alsof een standaardbehuizing achteraf van geluidsisolatie was voorzien.
De geluidsisolatie van de Silencio werkt uitstekend: we hebben in de recente geschiedenis geen stillere kasten in ons testlab gehad. De isolatie heeft echter ook een keerzijde: niet alleen het geluid, maar ook de warmte wordt in de behuizing gevangen. Voor een high-end systeem is de Silencio dan ook al snel te warm, maar een niet-overgeklokt systeem, gezien de beperkte ruimte bij voorkeur in een micro-atx-jasje, zal zich prima in de behuizing thuisvoelen.
Schoonheidsfoutjes zijn er evenwel nog steeds: de dikke foam beperkt de ruimte voor zowel kabelmanagement als cpu-koeler. Het op hun plaats schuiven van de zijpanelen is dan ook lang niet altijd even eenvoudig. Ook de ruimte voor kabels, vooral bij de voeding, is beperkt en voor kabelmanagement is weinig ruimte gereserveerd. Daar staan echter wel aardige features tegenover, zoals een sd-kaart-lezer in het frontpanel en een 3,5"-hotswap-bay.
De prijs moet geen al te groot struikelblok vormen: met een prijskaartje van 70 tot 80 euro is de behuizing iets meer dan een tientje duurder dan zijn voorganger. Voor dat extra tientje wordt een veel beter afgewerkte behuizing geleverd, die vooral erg stil, maar niet bijster koel is.
In hetzelfde prijssegment lijkt de Antec Sonata Proto een goede concurrent. De Sonata Elite, de Sonata III en de Sonata IV zijn alledrie duurder, hoewel de laatste twee wel al een voeding aan boord hebben.
Eindoordeel