NBA 2K11

His Royal Airness

Zodra de kerstperiode aanbreekt, verschijnen vaak de bekende lijstjes met topgames die het afgelopen jaar de revue zijn gepasseerd. Zo publiceerde Kotaku onlangs zijn lijstje met beste sportgames van 2010, waarbij NBA 2K11 aan de haal ging met de belangrijkste prijs, namelijk die voor de beste teamsportgame van 2010. Omdat die prijs aansluit bij de lovende kritieken die we al eerder om ons heen zagen opduiken, hebben we besloten 2K's basketbalspel, dat begin oktober op de markt kwam, alsnog nader te bekijken: onze virtuele kersttoegift voor onder de boom :)

Getest op: Xbox 360 en PlayStation 3
Afwijkende versies: PlayStation 2, Wii

NBA 2K11

Het meest in het oog springende aspect van NBA 2K11 is de afbeelding van basketballegende Michael Jordan. Sinds jaar en dag hebben ontwikkelaars en uitgevers moeite de rechten op 'His Royal Airness' te bemachtigen, maar klaarblijkelijk is dat 2K Games dit keer wel gelukt. De ontwikkelaar heeft hier ten volle van geprofiteerd, door van Jordan een centraal element in het spel te maken. Voordat je goed en wel aan de slag kunt gaan, gooit het spel je in het diepe door direct te starten met een klassieke NBA Championship-wedstrijd tussen de Bulls van Jordan en de Lakers van Magic Johnson. Geen slecht opwarmertje.

In de losse wedstrijdjes heb je daarna ook de mogelijkheid om een van de Bulls-teams te kiezen waar Jordan in heeft gezeten. Kies je voor het team van 1991-1992, dan kom je namen als Bill Cartwright en Horace Grant tegen. Vijf jaar later hebben ze plaatsgemaakt voor mannen als Dennis Rodman en Toni Kukoc. Als passende tegenstanders heeft 2K de belangrijkste concurrenten van die Bulls-teams in het spel gestopt. Denk daarbij aan de 1985-1986 Celtics met Larry Bird en de 1995-1996 Seattle Supersonics met Shawn Kemp. Erg leuk om eens aan de slag te gaan met dergelijke klassieke topspelers.

Legendarische wedstrijden

Al die teams krijgen een belangrijke functie zodra je de Jordan Challenges gaat spelen. In deze modus speel je de carrière van Michael Jordan na. Zo krijg je bij de eerste uitdaging, 'The Arrival', de opdracht om onder meer 63 punten te scoren in een playoff-wedstrijd tegen de legendarische Boston Celtics, die in de tachtiger jaren de NBA-titels aan elkaar regen. Volbreng je deze challenge, dan wacht er daarna een volgende legendarische pot. Zo komen alle belangrijke wedstrijden en hoogtepunten van Jordan aan bod. Voor wie Jordan nooit heeft zien spelen is het een leuke geschiedenisles over misschien wel de beste basketballer ooit, en tegelijkertijd biedt het nostalgie voor de mensen die de grootmeester van het basketbal wel aan het werk hebben gezien in zijn topdagen.

Enig smetje op deze kant van het spel betreft de diepgang in de selecties van met name de tegenstanders van de Bulls, of eigenlijk het gebrek daaraan. Waar de diverse teams van Chicago vaak goed zijn voorzien van de juiste spelers op de bank, kennen de andere klassieke teams buiten de vijf startende speler toch een aantal niet-bestaande leden. Zo zagen we bij verschillende teams de fictieve speler Jason Smith het veld oplopen. Een halszaak is het niet, maar zoveel extra moeite was het toch niet geweest om per team een stuk of vijf echte wisselspelers in het spel te verwerken? Opvallend is trouwens wel dat op internet in juli de volledige 'rosters' - oftewel spelerslijsten - van de klassieke teams werden geplaatst, maar die zijn in het spel dus lang niet zo compleet als op deze website.

Eigen speler

NBA 2K11 houdt natuurlijk niet op bij vergane glorie. Vanzelfsprekend is het spel voorzien van alle NBA-teams. Het spel werkt bovendien automatisch de rosters voor je bij, iedere keer dat je het spel opstart. Het is mogelijk om daar van af te zien, maar waarom zou je? Als je vandaag een potje Celtics - Rockets zou spelen, dan zet het spel automatisch spelmaker Rajon Rondo van de Celtics en center Yao Ming van Houston op de tribune; die zijn in het echt immers geblesseerd. Ook trades worden bijgehouden. Sommige sportgames vragen voor dit soort live updates geld, maar NBA 2K11 houdt het gewoon met dagelijkse updates voor je bij.

NBA Today 2.0

De band met de 'real deal' houdt daar niet bij op. Meer dan ooit heeft 2K geprobeerd om het basketbal onder te laten dompelen in wat de NBA in zijn totaliteit inhoudt. Verzamelnaam voor deze features is NBA Today, en eigenlijk omvat dat alles: van het prima commentaar en de fantastische sfeer tijdens wedstrijden, tot de stats die in beeld komen als het spel even stil ligt. Buiten de spelmodi om krijg je ook informatie over welke wedstrijden er in de echte NBA op het programma staan, en kun je het nieuws lezen.

NBA 2K11

Natuurlijk is dat allemaal bijzaak; het gaat om het basketbal zelf. NBA 2K11 beschikt over alle te verwachten spelmodi, waarbij My Player en de gangbare franchise- en seizoenmodi waarschijnlijk het populairst zijn. Die laatste twee spreken aardig voor zich: kies een NBA-team en leid dat team naar succes. In Season doe je dat vooral met basketballen en blijven randzaken beperkt tot een minimum, terwijl je in The Association ook bezig kunt zijn met alles wat bij het managen van een basketbalclub komt kijken, al kun je een groot deel daarvan ook aan de computer overlaten.

My Player

My Player is eveneens een bekende spelmodus, maar hij is daarom niet minder leuk. Net als in NBA 2K10 begin je weer met trainingen en oefenpotjes in de NBA Draft Combine, waarbij je prestaties bepalen wanneer je geselecteerd wordt in de draft. Daarna doorloop je het Summer Circuit van een NBA-team, waarbij je probeert een plek in de NBA-selectie van dat team te bemachtigen. Lukt dat, dan begin je als rookie op de bank bij een team en mag je je eerste bescheiden minuutjes in de NBA spelen, om uiteindelijk uit te groeien tot een bepalende speler of zelfs een superster.

Onze ervaring met My Player is absoluut positief, vooral omdat 2K een aantal minpunten van 2K10 onder handen heeft genomen. Heel belangrijk daarbij is dat de NBA iets toegankelijker lijkt te zijn geworden. In NBA 2K10 was het erg moeilijk je plek in de NBA te behouden en werd je net iets te vaak teruggezet naar de D-League, waar rookies zich verder kunnen ontwikkelen. Dit keer was het voor ons iets eenvoudiger om op het hoogste niveau te blijven spelen. Nadeel is nog wel dat het spel af en toe onrealistische eisen stelt aan je speler. Zo kregen wij als shooting guard de opdracht onze directe tegenstander tot acht punten te limiteren. Erg realistisch ja, als je tegenstander Kobe Bryant heet...

Realistisch basketbal?

De My Player-modus is af en toe vrij pittig, en dat komt voornamelijk doordat goed verdedigen in NBA 2K11 lastig blijkt. Dat is niet erg, want dat is het in het echt ook, maar voordat je goed en wel een mannetje kunt verdedigen, moet je best een tijdje hebben geoefend. Vooral als je als shooting guard of point guard speelt, word je vrijwel altijd geconfronteerd met spelers die, zeker in het begin van je carrière, sneller en behendiger zijn dan jij. Als rookie met een rating van 43 is het nu eenmaal zo goed als onmogelijk om Bryant uit te schakelen, met zijn gemiddelde van in de 90.

NBA 2K11

Ook in de andere spelmodi blijkt verdedigen vaak lastig. Dat is tegelijkertijd geloofwaardig en vervelend. Zeker als het even niet loopt in aanvallend opzicht, is het lastig dat stelen moeilijk is en je soms moet toezien hoe de computer een run van 10-0 tegen je noteert. Het omgekeerde is echter ook waar; als het wel lekker gaat, zul je merken dat de turnovers ineens ook wat meer jouw kant op vallen. Hoewel NBA 2K11 geen algemene visuele indicatie voor momentum heeft, durven wij met enige zekerheid te stellen dat dit wel degelijk meespeelt.

In de flow

Waar je het momentum wel aan af kunt lezen, is de kleur van de schotindicatie die spelers hebben voordat ze gaan schieten. Een speler heeft, als hij binnen schotbereik is, vijf streepjes onder zich, waarvan er een aantal is ingekleurd. Hoe meer streepjes vol, hoe groter de kans dat de speler vanaf die positie raak zal schieten. Is een speler even in extreem goede doen, dan verandert de kleur van de streepjes en zijn zeer lastige jumpshots die raak zijn eerder regel dan uitzondering. Terugkijkend naar de hoofdgedachte van de game sluit dit natuurlijk aan op de centrale man in het spel, Michael Jorden; zonder dergelijke hot streaks zou Air Jordan nooit aan zijn bizar hoge aantallen uit de jaren tachtig en begin jaren negentig zijn gekomen.

NBA 2K11

Over het basketbal in het algemeen kunnen we zeggen dat het een realistische weergave van de sport is, met hier en daar een uitzondering. Zeer sterk is de manier waarop elke NBA-speler is voorzien van zijn eigen schottechniek. Dat betekent dat je elke speler afzonderlijk moet leren kennen; een speler kan 99 hebben voor driepunters, maar als je zijn release point niet goed kent zul je bar weinig raak schieten. Dit systeem heeft ook een keerzijde: als je het schot van een speler helemaal door hebt en de timing kunt dromen, vallen de driepunters wel heel gemakkelijk. Wij spelen meestal met de Boston Celtics en schieten daar met Ray Allen, Nate Robinson, Paul Pierce en Rajon Rondo de driepunters vaak vrij eenvoudig binnen. Vooral in het geval van Robinson komt dat door de timing tot in de puntjes door te hebben, want zo'n exceptioneel goede schutter is hij niet.

Tactiek

Het spel gaat verder behoorlijk de diepte in als het gaat om de tactiek. Die kun je naar eigen inzicht aanpassen en uitvoeren, of door de coach van je team laten dicteren. In het begin zul je de aanvallende bewegingen vaak negeren, maar naar mate je meer speelt, zul je merken dat het essentieel is om middels looplijnen en screens open ruimtes naar de basket te creeëren; zeker op hogere niveaus is het moeilijk om te scoren met alleen je eigen verzonnen trucjes en bewegingen.

2K en online...

Natuurlijk biedt NBA 2K11 ook ruimschoots de mogelijkheid om je talenten online te tonen. Dit is een onderdeel waar 2K traditioneel moeite mee heeft. NBA 2K10 was een prima basketbalspel, maar het online gedeelte stak bijzonder flets af bij al het moois dat offline viel te beleven. Verloren verbindingen en 'lag' waren aan de orde van de dag, en veel mensen klaagden over leagues die niet werkten en over andere problemen.

NBA 2K11

Hoewel het online gedeelte van NBA 2K11 niet zo soepel speelt als de offline-modus, is vrij eenvoudig te zien dat 2K een flinke stap vooruit heeft gezet. Vooral 'lag' tijdens de potjes is nauwelijks nog een probleem. De connectieproblemen hebben nog wel enigszins stand gehouden; het duurt af en toe een paar minuten voordat je een tegenstander hebt gevonden, terwijl er toch genoeg spelers online spelen. In de gameplay zelf is het, doordat er toch iets van vertraging is tussen beide spelers, lastig om driepunters te schieten. Daarnaast kampte het spel bij de lancering met een behoorlijk aantal bugs, die inmiddels door 2K zijn verholpen. Zo kon je de looplijnen van de andere speler zien, maar dat is verholpen.

Rariteiten

Toch is het zeker niet zo dat NBA 2K11 al bugvrij is, en dat geldt ook voor de offline-modus. Tijdens het spelen kwamen we verschillende rariteiten tegen. Zo dook een coach ineens op binnen de lijnen, en wel als massief object waar spelers tegenaan botsten. Daarnaast is het mogelijk een inworp te nemen naar een speler die buiten de lijnen staat, waardoor je de bal direct weer kwijt bent door een Out of bounds call. Een ander puntje is dat het selectiesysteem ten aanzien van de speler naar wie je wilt passen niet altijd even soepel werkt. Daardoor geef je af en toe een volstrekt onlogische pass, die niet zelden eenvoudig wordt onderschept.

Conclusie

Een perfecte game is NBA 2K11 niet, maar toch waarderen we dit spel met een hoge score. De reden daarvoor is simpel. Hoewel er best het een en ander mis gaat in NBA 2K11 en we op de uitwerking ook wel wat hebben aan te merken, is dit misschien wel de beste basketbalgame ooit. De gameplay zit uitstekend in elkaar en beloont spelers die de moeite nemen tactieken te leren en realistisch basketbal te spelen. Ook de diepgang in de spelers is indrukwekkend, dat geldt zowel voor de looks als voor de individuele bewegingen. Dat er af en toe een bug opduikt en dat sommige dingen niet helemaal kloppen, doet niets af aan het spelplezier. De Jordan Challenges bieden een prachtige duik in de basketbalgeschiedenis en ook My Player en The Association hebben de potentie om je wekenlang bezig te houden. Het online deel zal nooit echt de kracht van 2K Games worden, maar door het overtuigende offline aanbod zien we dat graag door de vingers.

Pluspunten

+ Enorm veel diepgang
+ Geweldige presentatie in commentaar en sfeer
+ My Player is verbeterd
+ Jordan Challenges
+ Mogelijkheid om realistisch basketbal te spelen