Pro Evolution Soccer 2011

Voorgeschiedenis

Wie de afgelopen jaren de media-aandacht voor Pro Evolution Soccer en FIFA heeft gevolgd en de reacties heeft gelezen, begrijpt dat deze voetbalgames een genre op zichzelf vormen, met gamers die de serie van hun voorkeur haast religieus blijven volgen, ongeacht wat de andere partij hier tegenover zet. Dat geldt met name voor de fans van de Pro Evolution Soccer-serie. De hoogtijdagen van PES 4, 5 en 6 zijn vervlogen en het wachten op een echt goede Pro Evo-game duurt inmiddels alweer bijna vier jaar.

Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: PS3, pc
Afwijkende versies: Wii, PSP, PS2

We hebben ons wel eens afgevraagd waarom PES en FIFA door de jaren heen verschillende fanbases hebben gekregen. Waarschijnlijk heeft het te maken met de voorgeschiedenis van beide series. Waar PES eigenlijk al sinds International Superstar Soccer de betere voetbalgame van de twee was, behaalde EA jaarlijks de betere verkoopresultaten, doordat FIFA door een veel groter marketingteam werd ondersteund. EA sprak met tot de verbeelding sprekende reclamecampagnes de wat minder 'die-hard' gamers aan, de mannen en vrouwen die zo af en toe eens een spelletje speelden. PES-fans lieten zich hier echter niet door van de wijs brengen. Zij meldden zich jaarlijks in oktober bij de plaatselijke gamesboer en kochten 'hun' Pro Evo. Elk jaar staken zij op die manier weer een aantal nieuwe gamers aan, die de overstap van FIFA naar PES maakten. Een vorm van bevrijding, misschien wel.

Die tendens kende een hoogtepunt in 2006 en 2007, toen de nieuwe consoles hun intrede deden. Vooral dat laatste bleek geen zegen voor Konami. Pro Evolution Soccer 2008 werd de eerste game die door veel PES-fans op een van de nieuwe generatie consoles werd uitgeprobeerd, en dat bleek geen feest. Konami had er voor gekozen de engine, die het bedrijf zoveel succes had gebracht op de PlayStation 2 en de Xbox, klaar te stomen voor de nieuwe consoles. In plaats van de mogelijkheden van een geheel nieuwe engine te benutten, besloten de Japanners om de beperkingen van de oude engine voor lief te nemen en er zo goed mogelijk omheen te werken.

Lijdensweg?

Wat volgde was een traject dat de naam 'lijdensweg' misschien niet verdient, maar dat wel zo voelde als je het genot van bijvoorbeeld Pro Evolution Soccer 5 op de PlayStation 2 gewend was. Konami bleef trouw zweren aan de pijlers van zijn serie: de vloeiende gameplay en het pure voetbal waarmee de serie ooit groot is geworden. In de praktijk werd het niveau dat op de vorige generatie consoles werd bereikt echter niet meer benaderd. Natuurlijk, de fans verzoenden zich met PES 2008 en PES 2009. Ze waren vergroeid met de serie en konden er alleen al om die reden nog best mee uit de voeten. Online wilde het nog niet erg vlotten, maar voor zaterdagavonden op de bank bleken PES 2008 en 2009 nog goed genoeg.

Of dat veranderde met PES 2010? Wellicht, maar dat lag niet alleen aan Konami. Hoewel de Japanners te horen kregen dat het tijd werd voor vernieuwing, dat de licenties te wensen overlieten, dat de online-ondersteuning echt te matig voor woorden was, bleven de fans en ook de media achter de serie staan. PES 2009 had niet meer de mijlen voorsprong op de concurrentie die de games daarvoor nog wel hadden, maar de voorsprong was er nog steeds.

Trouw aan Konami

Dat veranderde een jaar later. FIFA 10 bleek de uitdager die Konami misschien wel nodig had. Je zou kunnen zeggen dat PES jaarlijks wel erg gemakkelijk als beste uit de bus kwam en dat de serie in de herfst van 2009 van zijn voetstuk viel. PES 2010 viel tegen, FIFA 10 maakte indruk en wist de media en zelfs een deel van de trouwe PES-aanhang te overtuigen van zijn klasse. Een deel, want tot op de dag van vandaag blijft een aanzienlijke groep gamers trouw aan de footie van Konami, in de hoop dat de aloude machtspositie van PES snel in ere zal worden hersteld. Want hoe goed de games ook zijn, die-hard PES-fans zullen nooit overstappen op FIFA.

• Volgende pagina 2. Gameplay