Door Jurian Ubachs

Redacteur

PoP - The Forgotten Sands

26-03-2010 • 09:00

66

Multipage-opmaak

Terug van weggeweest

De Prins is terug! Nee, niet Hollywood-'pretty boy' Jake Gyllenhaal, maar het gamepersonage dat al jaren meegaat. Nadat Prince of Persia niet werd wat Ubisoft er van had gehoopt, keert de serie weer terug naar de Sands of Time-verhaallijn. Prince of Persia: The Forgotten Sands is de sequel van The Sands of Time en de prequel van PoP: Warrior Within. De nieuwe titel kan dus worden bestempeld als zijnde een 'midquel' in de serie. Ubisoft liet Tweakers.net alvast kennismaken met het nieuwste avontuur van onze favoriete prins. Bovendien werd Animation Director Jan Eric ingevlogen vanuit het Canadese Montreal, om ons daarbij te begeleiden.

Getest op: Xbox 360
Verschijnt ook op: PS3, pc, Wii, NDS, PSP

Prince of Persia The Forgotten Sands

Als een profeet die zijn boodschap verkondigt, zo geeft Eric zijn toehoorders mee dat The Forgotten Sands niets te maken heeft met de film, maar een volledig losstaande productie is. Feitelijk klopt dat. De film die nu wordt gemaakt, gebruikt PoP: The Sands of Time als inspiratiebron en dit spel is een vervolg daarop, waardoor de ontwikkelaar inderdaad de vrije hand heeft. Iets wat in de regel een game ten goede komt. Gezien het gemiddeld lage niveau van 'filmgames' is het begrijpelijk dat Ubisoft er op hamert dat The Forgotten Sands geen filmgame is, maar de uitgever maakt uiteraard wel dankbaar gebruik van de film en brengt de game ongeveer gelijktijdig uit. Dan stellen wij ons al snel voor dat iemand die niet veel van games weet en in de winkel de naam 'Prince of Persia' ziet, dat toch snel zal associëren met de film...

*Terugspoelen

Voor wie het al was vergeten: in 'The Sands of Time' beschikte de prins over een aantal magische krachten dat voortkwam uit The Sands of Time. Meest in het oog springend was de optie om de tijd terug te spoelen. Deze kracht werd gebruikt bij verschillende puzzels en hij kon ook worden ingezet als de speler een foutje maakte; het spel kon dan 'on-the-fly' worden teruggespoeld. In The Forgotten Sands beschikt onze prins ook over deze gaven, al is hij niet de ultieme krijger die we nog kennen uit Warrior Within. Het hangt er een beetje tussenin, en daarmee past de game goed in de serie.

Datzelfde kan gezegd worden over het verhaal. Prince of Persia-games kenmerken zich vaak door veel platform-elementen, gevechten en puzzels, en wat minder door een ijzersterk plot. Hoewel we in onze korte speelsessie uiteraard niet al teveel meekregen van het verhaal, lijkt het niet voor veel opschudding te gaan zorgen. De prins toogt naar het Koninkrijk van zijn broer, dat wordt aangevallen. Het nietsvermoedende - of toch? - broertje laat het Zandleger vrij, maar dat blijkt een fout. De uit de kluiten gewassen zandmannetjes laten zich niet controleren en doen voornamelijk waar ze zelf zin in hebben. Tijd voor de Perzische prins om in te grijpen en het zandleger weer op te sluiten.

Puzzelen, platformen en vechten

Prince of Persia: The Forgotten Sands beschikt op het oog dus over een lekker dun plotje. Dat laat alle ruimte voor platformen, puzzelen en vechten, en over die elementen beschikt de game ruimschoots. Om ons dat te laten zien, zet Jan Eric van Ubisoft ons neer voor level acht, negen en tien van het spel. Inmiddels beschikt de prins over speciale aanvallen en wordt van de speler verwacht dat hij gewend is aan een aantal nieuwe technieken, waarvan de mogelijkheid om water te 'bevriezen' de belangrijkste is. De werking is simpel: de prins kan een waterstraal bevriezen en deze dan vastpakken alsof het een paal of een ander platform-element is. Een kind ziet aankomen dat dit een grote rol gaat spelen in de puzzels.

*Bevriesknop

En jawel! Nog voor we een stap hebben gezet, wordt de prins geconfronteerd met een constante waterstroom die van boven naar beneden klatert. Met een druk op de knop laat deze waterstroom zich bevriezen, en zo ontstaat er een pilaar die de prins kan beklimmen om naar een hoger gelegen gebied te komen. Zolang de speler de 'bevriesknop' ingedrukt houdt, loopt een balkje langzaam leeg, waardoor er wel enige haast geboden is bij de klauteravonturen. Dat speelt bij zo'n enkele pilaar geen rol, maar bij vlagen zul je een aantal water-obstakels op rij passeren, en dan gaat de tijd wel degelijk een rol spelen.

Prince of Persia The Forgotten Sands

De echte uitdaging wordt echter gevormd door de twee functies die water kan hebben; de ene keer moet de prins namelijk door water heen, de andere keer moet hij het bevriezen en gebruiken als muur, pilaar of paal. Zo kwamen we langs een stuk waar we van waterstraal naar waterstraal moesten slingeren en waarbij we na elke sprong door een waterval heen moesten. In die situatie moet de speler het bevriezingsmechanisme steeds heel snel aan- en uitzetten. Dit werkt verrassend goed en het lukte ons al bij de eerste poging, wat een enorme kick gaf. Natuurlijk is dit slechts een voorbeeld, maar wij durven wel te voorspellen dat Prince of Persia: The Forgotten Sands zal slagen waar het om platformen gaat. Met vlag en wimpel!

*Gelimiteerd

Ook op puzzelgebied zal het spel het waarschijnlijk prima doen. De puzzels die we tegenkwamen waren bij vlagen inventief, af en toe wat uitdagend maar zeker niet zo moeilijk dat het ten koste van je spelplezier gaat. Het enige dat ons irriteerde is dat je regelmatig toch een aardig stukje terug moet als je een keer te pletter valt. Het spel bevat wel checkpoints, maar die waren nog niet op alle plekken ingebouwd waar we ze graag zouden zien. Dat betekent dat je, als je al een heel eind op weg bent in een puzzel, dat hele stuk opnieuw moet uitvoeren als je per ongeluk naar beneden valt. Natuurlijk kun je een dergelijk foutje herstellen door de tijd even terug te zetten, maar op dat mechanisme is een limiet gezet. Bovendien heb je de vier mana-slots ook nodig voor speciale aanvallen. Iedere keer dat je het tijdmechanisme gebruikt, maak je het jezelf dus moeilijker in de gevechten.

Prince of Persia The Forgotten Sands

Er moet inderdaad ook nog gevochten worden. De prins kan een aardig potje meppen, waarbij de manier waarop je hem bestuurt iets wegheeft van de manier waarop gevechten werken in Assassin's Creed. Slaan doe je altijd met dezelfde knop, terwijl je met andere knoppen kunt schoppen en wegrollen. Daar komt bij dat de richting en de positie van de personages bepalend is voor de manier waarop de prins zijn zwaard rondzwiept. Behalve het zwaard kan de prins ook magische krachten gebruiken om grote groepen vijanden ineens uit te schakelen. Dat is soms wel nodig, verschillende keren werden we belaagd door hordes zandsoldaten tegelijk, die we daarna met een tornado in één keer van ons afschudden.

*Simplistisch

Het vechten beviel ons in dit level het minst, vergeleken bij de andere onderdelen van de gameplay. Niet dat het vechten vervelend is, sterker nog, het is soms best spectaculair, maar de kracht van Prince of Persia: The Forgotten Sands lijkt vooral te gaan zitten in de platform-elementen en de puzzels. Het vechtsysteem steekt daar wat simplistisch bij af. Er zit wel wat gelaagdheid in, bijvoorbeeld door de speciale finishing moves die de prins soms uit zijn mouw schudt, maar het heeft vooralsnog niet hetzelfde hoge niveau als de platform-elementen en de puzzels.

Voorlopige conclusie

De prins sluit aan bij het gedeelte van de serie dat aanzienlijk meer succes boekte dan de game die eind 2008 op de markt kwam. The Forgotten Sands straalt herkenbaarheid uit. Grafisch lijkt het spel op zijn voorgangers, al is het kwalitatief natuurlijk wat beter geworden. Ook de gameplay sluit naadloos aan op wat The Sands of Time en Warrior Within waren. Wij kijken vooral uit naar de platform-elementen en de puzzels die het spel ons voor zal schotelen, aangevuld door de talloze valstrikken die een Prince of Persia-game hoort te hebben. Het vechten is niet zozeer een zorgenkindje, maar wat ons betreft tot nu toe wel het onderliggende spelelement van The Forgotten Sands.

Titel Prince of Persia: The Forgotten Sands
Box Prince of Persia The Forgotten Sands
Platform PC, Xbox 360, PS3, PSP, NDS, Wii
Ontwikkelaar Ubisoft Montreal
Uitgever Ubisoft
Releasedatum Mei 2010
Prince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten SandsPrince of Persia The Forgotten Sands

Reacties (66)

66
64
40
0
0
8
Wijzig sortering
Ik begrijp niet dat die vorige PoP niet doorontwikkeld wordt, en ook niet dat dat spel het zo slecht gedaan schijnt te hebben. Ik koop niet vaak spellen, maar heb daar toch de buidel voor getrokken, omdat ik altijd wel gecharmeerd ben van de PoP franchise, en heb me dan ook uitstekend vermaakt met de prins in nieuw jasje en en vrouwelijk schoon wat met je mee hobbelt.

Daarnaast was dat verhaal verre van afgerond, waarmee ik het zeer spijtig zou vinden als daar geen vervolg aan gegeven gaat worden.

Verder wordt dit wel weer een must-have, denk ik, alhoewel ik het wel jammer zou vinden als het vechtsysteem inderdaad achter zou blijven...
Misschien zijn ze toch slachtoffer geworden van piraterij. Was het bij die nieuwste Prince niet zo dat ze geen beveliging hadden ingebouwd?

Ik vond het ook geen slechte game, maar er werd wat mij betreft te weinig in geknokt. De boss fights waren superspectaculair, maar ik miste de leuke gevechten met hordes zandmannen zoals je die in de eerdere delen had.
maar ik miste de leuke gevechten met hordes zandmannen zoals je die in de eerdere delen had.
Heh van diezelfde hordes was ik nou net blij dat ze níet in die game van 2008 zaten, zie een andere reactie van mij op dit artikel hier ergens onder. Ik vond het juist doordat het hordes waren, af en toe knap frustrerend worden.
Het waren juist die gevechten waardoor ik me af en toe gewoon kapot ergerde aan SoT - zo erg dat ik WW eigenlijk nauwelijks gespeeld heb. Dat klimmen en klauteren was tof, maar de combat had er van mij gevoegelijk uitgesloopt mogen worden.
Was het bij die nieuwste Prince niet zo dat ze geen beveliging hadden ingebouwd?
PoP PC has no DRM
Dat is trouwens een post uit december 2008 en ging dus inderdaad over de vorige PoP (die zonder ondertitel, niet PoP The Forgotten Sands).
Ik vond het een erg middelmatige game (en boss fights waren ronduit waardeloos), maar toch blij dat ik hem gekocht heb; je moet de uitgevers toch op een manier duidelijk maken dat ze met DRM moeten stoppen.
mindere verkoop = piraterij?

8)7
Ik hoop dat deze beter wordt dan het deel uit 2008, wat was dat een ongelooflijk saaie PoP... het zag er allemaal wel leuk uit, het bestuurde ook vrij aardig, maar totaal geen diepgang in de gameplay. Saaie gevechten, lange stukken afleggen tussen punten zonder dat er ook maar iets gebeurd... :O Ik had de game voor €7,50 ergens uit een bak gehaald, maar zelfs dat vond ik naderhand teveel. Grote teleurstelling, zeker omdat ik eigenlijk alle voorgaande delen met vrij veel plezier heb gespeeld.

[Reactie gewijzigd door MicGlou op 29 juli 2024 08:18]

Ik hoop dat deze beter wordt dan het deel uit 2008, wat was dat een ongelooflijk saaie PoP...
Hm ik lees in het arikel dat Tweakers.net er net zo over denkt, en dat die game blijkbaar ook geen succes is geworden. Alhoewel ik de punten die je noemt wel kan begrijpen heb ik het helemaal niet zo ervaren. Ik vond het vooral een hele mooi game met mooie muziek, die lekker wegspeelde. Waardoor ik juist een beetje aarzel of andere Prince of Persia games, waaronder deze nieuwe, te proberen is het gepuzzel: op zich niets mis met een beetje puzzelen, maar als ik aan de lopende band van die stukje tegenkom die je 10x moet proberen voordat het eindelijk een keer lukt, dan gaat zo'n game mij al heel snel tegenstaan. Waar ik vooral een hekel aan heb zijn van die puzzels waarbij je binnen een bepaalde tijd een hindernissenparcour moet afleggen omdat er anders een of andere deur deur voor je neus dichtvalt... Als mij dat een paar x achter elkaar gebeurt dan heb ik al snel zo iets van f*** it, andere game! En volgens mij kan ik de gemiddelde Prince of Persia game dan beter links laten liggen. :P

Ik ken de PC-versie van "Sands of Time" en alhoewel ik hem kwalitatief wel goed in elkaar vond zitten heb ik hem niet uitgespeeld... op een gegeven moment vond ik het wel mooi geweest. Wat ik bij die game dan juist weer super irritant vond is die hele hordes monsters die tegelijk op je af komen en die echt fucking niet te doen zijn, zelfs niet met je magische zand-trucjes. Daarbij gold voor mij weer het zelfde: als het zelfde stukje me na 10x nog niet lukt; en ik beschouw me zelf toch niet echt als een "klunzige newbie" ofzo; dan heb ik het al heel snel gezien. Het is even geleden, maar ik herinner me nog wel ongeveer het stuk waar ik gestopt ben: ergens een behoorlijk eind in de game had je iets van een kasteel-achtige omgeving waarbij je bij het oversteken van een brede brug ineens een hele horde tegenkwam. Je wordt van alle kanten geraakt... dan probeer je terug te spoelen en dan is je zand weer op, en probeer maar eens 1 van die gastjes te "absorberen" in je dolkje terwijl er 3 andere op je in staan te hakken. AAaarrgh.. you get the point.
Wat dat betreft vind ik gameplay-technisch dat principe wat je bijv. in COD4, COD:MW2 en Uncharted hebt veel beter: als je vaak achter elkaar geraakt wordt ga je dood, maar als je ff schuilt is binnen 5 seconden ofzo je health weer aangevuld. Jaja, niet realistisch en cheap en weet ik veel wat nog meer... maar het speelt wel een stuk fijner en minder frustrerend. :P

[Reactie gewijzigd door RagingR2 op 29 juli 2024 08:18]

Ikzelf heb PoP uit 2008 ook helemaal niet als negatief ervaren. Ik heb Warrior Within en Sands of Time ook gespeeld en ook ik werd er soms een beetje moedeloos van als je een bepaald stuk 10x opnieuw moest doen omdat je sprong net ff niet lekker getimed was, of het onthouden van 80 toetscombinaties voor de aanvallen.

Ik kan begrijpen dat er mensen zijn die hier wel van houden en in dat opzicht de vorige game te makkelijk of te saai vonden, maar het was in ieder geval weer eens een vernieuwend deel, met een andere verhaallijn en compleet andere look & feel (minder "bedompt" en duister; sprak mij juist erg aan). Ik vind het teleurstellend dat nu weer het zoveelste deel in dezelfde stijl en verhaallijn lijkt te worden uitgebracht. Had dan voortgeborduurd op het open eind van het vorige deel en breng hierin nieuwe elementen en verander de veelal bekritiseerde zaken..
Zo te lezen komt juist het vechten er wat belabberd vanaf in deze POP. Een dezelfde knop gebruiken is hetzelfde als PoP1&2 (2D). Wat geniale games waren, voor die tijd.

De trilogie heeft het vechten enorme impuls gegeven, met voor mij als hoogtepunt Warrior Within, maar ik vond the Two Thrones stiekem het beste. Twee modussen, geniale aanvallen, misschien wat minder dan WW, maar TT had verder heerijke gameplay.

Prince of Persia met Eleika was ook erg leuk, maar totaal anders en daar moeten we maar niet aan terugdenken.

Ik hoop dat deze game sterker is dan zijn voorgangers in het platform element (ook sterker dan de laatste) en dat er nog altijd combo's inzitten voor het springen op de nek van een tegenstanders, om een pilaartje heenzwaaien, etc etc. Want het vechten blijft gewoon een enorm belangrijk onderdeel.
Dat het verhaal zwak is vind niemand erg, maar er mogen wel een beetje bekende elementen uit terugkomen, Sands of Time had toch wel net verhaal. Weer een prinses en nieuw element, the Sands. Einde O+

Ik vergeet nu alleen nog PoP3D ^^
Prince of Persia met Eleika was ook erg leuk, maar totaal anders en daar moeten we maar niet aan terugdenken.
Als je hem erg leuk vond, waarom wil je er dan niet aan terugdenken? :P
Ik vond hem ook leuk, maar dat hij anders is dan de andere PoP-games dat ben ik met je eens als ik het zo allemaal lees.
ik denk niet dat dit een game voor mij is, helemaal aangezien God of War 3 nu ook uit is.
Al die platform en puzzel elementen zijn wat mij betreft ondergeschikt aan de aktie, die dus minder goed uit de verf komt bij dit deel.
Ik ga deze overslaan.
God of War is dan ook meer een action-franchise dan PoP wat zijn roots in de platformers heeft. Ik neem aan dat jij geen platformers bent (Al die platform en puzzel elementen zijn wat mij betreft ondergeschikt aan de aktie,) Dus jij zit zoiezo niet in het doelpubliek van PoP.

Soms vergeten gamers weleens dat sommige spelers andere zaken belangerijker vinden dan zij dat doen. Persoonlijk trek ik me geen bal aan van graphics en erger ik me aan reviews die enkel maar aandacht spenderen aan de graphics.
Ben ik een hele slechte consument als ik nog steeds ben blijven hangen bij 'Sands of Time'? Ik heb de twee vervolg delen ook nog liggen, maar ik speel toch liever deel een uit van een trilogie voordat ik verder ga met deel twee en drie. Het ligt vast aan mij maar ik vind 'Sands of Time' bijzonder pittig, ik ben gewoon erg slecht met dit soort games. Misschien maar weer eens proberen...
Ben ik een hele slechte consument als ik nog steeds ben blijven hangen bij 'Sands of Time'? Ik heb de twee vervolg delen ook nog liggen, maar ik speel toch liever deel een uit van een trilogie voordat ik verder ga met deel twee en drie. Het ligt vast aan mij maar ik vind 'Sands of Time' bijzonder pittig, ik ben gewoon erg slecht met dit soort games. Misschien maar weer eens proberen...
Ik heb hetzelfde ervaren, en ik game redelijk veel en vind mezelf dan ook ook niet echt een dusdanige kluns dat je zegt van "ja dan ligt het gewoon puur aan jou n00b-skillz". De puzzels, alhoewel af en toe redelijk lastig waardoor je ze 5x moest doen voor het lukte, gingen uiteindelijk nog wel. Maar ik vond het vechten af en toeecht behoorlijk pittig en dat is ook de reden dat ik op een gegeven moment gestopt ben voordat ik hem uitgespeeld had. Vechten tegen *hordes* van die gastjes, waarbij je constant moest terugspoelen waardoor je zand binnen de kortste keren op is. En het idee van absorbeer een gastje dan heb heb je weer zand is erg leuk... maar lukt natuurlijk niet als je van 4 kanten aangevallen wordt, dus het was ook nog eens zwaar frustrerend af en toe. Je bent niet de enige. ;)

[Reactie gewijzigd door RagingR2 op 29 juli 2024 08:18]

Het enige minpunt aan SoT was dat het zo'n ontzettend kort spel was! Verder wel een heerlijke game en leuk om te zien dat ze nu terug gaan naar dat sfeertje.
Ik heb de vorige delen met veel plezier gespeeld, maar dat is al weer zo lang geleden. Ik denk ik niet dat ik deze direct bij de release ga kopen. Ik kan er nog niet super enthousiast van worden en ik heb te veel andere games die ik nog moet spelen en veel te weinig tijd! ;)

En tja God of War III...*glunder* Ik heb 'm nu bijna (denk ik) uitgespeeld, en no way dat een PoP game daar aan kan tippen, op wat voor manier dan ook, ongeacht of je meer een platform gamer bent. Hoewel de puzzels in PoP meestal beter uitgewerkt zijn (en een grotere rol spelen) heeft God of War mij altijd doen springen, PoP stukken minder.
Je kunt ze gwn niet vergelijken. Beide spellen hebben een andere manier van spelen, andere doelgroep en vooral andere zaken waar ze op concentreren.

Ontopic:

http://www.gametrailers.com/video/first-look-prince-of/62777

Mooi filmpje met heel wat gameplay materiaal.

[Reactie gewijzigd door Relief2009 op 29 juli 2024 08:18]

Ik vind het jammer dat ze voor deze (en WarriorWithin) the titel Prince Of Persia gebruiken. Centraal stond in het oorspronkelijke verhaal namelijk de prinses, daar deed de prins het allemaal voor. En daar tegenover stond de slechte, sterke sultan.

In een nieuw spel had ik graag gezien dat de prinses net zo'n actieve rol kreeg als de prins. Waarbij je de ene keer de prins speelt en andere keer de prinses. En de ene keer misschien alleen door de levels gaat... en later in de 2e helft van het verhaal als ze elkaar hebben gevonden als supporting role en de andere keer als leading role. En misschien zelfs nog een game-optie toevoegen om bepaalde levels of een hele reeks levels met zn twee mensen te spelen.
Dit alles zou Prince Of Persia echt uniek maken. Het enige wat nog een beetje uniek is aan PoP zijn de puzzels... maar kan ook zo zijn dat ik te weinig spellen ken en dat zelfs dit niet uniek is aan het spel.

Jammer!

[Reactie gewijzigd door Jazco2nd op 29 juli 2024 08:18]

Ik vind het jammer dat ze voor deze (en WarriorWithin) the titel Prince Of Persia gebruiken. Centraal stond in het oorspronkelijke verhaal namelijk de prinses, daar deed de prins het allemaal voor. En daar tegenover stond de slechte, sterke sultan.
Tegenwoordig een spel maken waar de "Prins" de "Prinses" moet redden zou slecht aankomen, zowel bij gamers (we zijn toch geen kleine kindjes meer?) als bij feministen (waarom worden vrouwen altijd afgebeeld als zwakke personen die moeten gered worden).

Een spel waar je tussen karakters switch is moeilijker te maken, vooral dan verhaal technisch want het is lastiger om de speler zich in het personage te laten inleven als dit personage steeds verandert.

En voor zover ik weet was het de "slechte vizier" en niet de sultan
Een spel waar je tussen karakters switch is moeilijker te maken, vooral dan verhaal technisch want het is lastiger om de speler zich in het personage te laten inleven als dit personage steeds verandert.
Joh? In de vorige PoP game had ik anders niet iets van 'ik leef me in in de Prins', maar meer in de beide karakters zelf. Je kunt wel een spel maken met twee hoofdkarakters en beide karakters kunnen interresant zijn.

Zie bijvoorbeeld Call of Juarez.
waarom worden vrouwen altijd afgebeeld als zwakke personen die moeten gered worden

zodat ik mijn jas over een plas kan leggen zij er overhuppeld en dan 112 (speeddial)

voor een ambu en z'n witte jas met mouwen op de rug
Tegenwoordig een spel maken waar de "Prins" de "Prinses" moet redden zou slecht aankomen, zowel bij gamers (we zijn toch geen kleine kindjes meer?) als bij feministen (waarom worden vrouwen altijd afgebeeld als zwakke personen die moeten gered worden).
Geen Zelda-fan? :(
Ehhhh moet je van Warrior Within eens de 'secret' ending bekijken. In Warrior Within zit er wel degelijk een goede vrouwelijke tegenhanger van de prins, voor wieuiteindelijk die Dahaka (dat grote time-police beest :+) te lijf gaat.

Overigens zie ik persoonlijk juist liever dat er een goede storyline word uitgebouwd over meerdere delen, zoals nu, dan wat jij voorstelt een soort zelda-systeem waarbij er kenmerkende gameplay en elementen moeten terugkomen: Ik hoef juist niet steeds hetzelfde verhaal net iets anders, geef me een grote wereld met allemaal gekke details en verhaallijnen.
Lijkt weer veelbelovend te worden, ik bleef Sands of Time het beste vinden. De sfeer wordt hierboven in iedergeval goed weer gegeven. Ik ben benieuwd!

[Reactie gewijzigd door Dezorian op 29 juli 2024 08:18]

Zou de PC versie hier van ook die vreselijke DRM bevatten waar Ubi al een tijdje mee aan het spelen is? En dan doel ik met name op het feit dat ik niet kan gamen als m'n internet eruit ligt, of als ik ergens ben zonder internet. Dus juist als dit soort SP games super vermaak bieden.
over herkenbaarheid gesproken: in het allereerste deel dat ik nog op de 286 speelde kwamen er al van die skelleten in voor! erg leuk om dat weer terug te zien.
Ze zijn wel enger geworden :(

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.