De Prins is terug! Nee, niet Hollywood-'pretty boy' Jake Gyllenhaal, maar het gamepersonage dat al jaren meegaat. Nadat Prince of Persia niet werd wat Ubisoft er van had gehoopt, keert de serie weer terug naar de Sands of Time-verhaallijn. Prince of Persia: The Forgotten Sands is de sequel van The Sands of Time en de prequel van PoP: Warrior Within. De nieuwe titel kan dus worden bestempeld als zijnde een 'midquel' in de serie. Ubisoft liet Tweakers.net alvast kennismaken met het nieuwste avontuur van onze favoriete prins. Bovendien werd Animation Director Jan Eric ingevlogen vanuit het Canadese Montreal, om ons daarbij te begeleiden.
Getest op: Xbox 360
Verschijnt ook op: PS3, pc, Wii, NDS, PSP
/i/1269007070.jpeg?f=imagenormal)
Als een profeet die zijn boodschap verkondigt, zo geeft Eric zijn toehoorders mee dat The Forgotten Sands niets te maken heeft met de film, maar een volledig losstaande productie is. Feitelijk klopt dat. De film die nu wordt gemaakt, gebruikt PoP: The Sands of Time als inspiratiebron en dit spel is een vervolg daarop, waardoor de ontwikkelaar inderdaad de vrije hand heeft. Iets wat in de regel een game ten goede komt. Gezien het gemiddeld lage niveau van 'filmgames' is het begrijpelijk dat Ubisoft er op hamert dat The Forgotten Sands geen filmgame is, maar de uitgever maakt uiteraard wel dankbaar gebruik van de film en brengt de game ongeveer gelijktijdig uit. Dan stellen wij ons al snel voor dat iemand die niet veel van games weet en in de winkel de naam 'Prince of Persia' ziet, dat toch snel zal associëren met de film...
Terugspoelen
Voor wie het al was vergeten: in 'The Sands of Time' beschikte de prins over een aantal magische krachten dat voortkwam uit The Sands of Time. Meest in het oog springend was de optie om de tijd terug te spoelen. Deze kracht werd gebruikt bij verschillende puzzels en hij kon ook worden ingezet als de speler een foutje maakte; het spel kon dan 'on-the-fly' worden teruggespoeld. In The Forgotten Sands beschikt onze prins ook over deze gaven, al is hij niet de ultieme krijger die we nog kennen uit Warrior Within. Het hangt er een beetje tussenin, en daarmee past de game goed in de serie.
Datzelfde kan gezegd worden over het verhaal. Prince of Persia-games kenmerken zich vaak door veel platform-elementen, gevechten en puzzels, en wat minder door een ijzersterk plot. Hoewel we in onze korte speelsessie uiteraard niet al teveel meekregen van het verhaal, lijkt het niet voor veel opschudding te gaan zorgen. De prins toogt naar het Koninkrijk van zijn broer, dat wordt aangevallen. Het nietsvermoedende - of toch? - broertje laat het Zandleger vrij, maar dat blijkt een fout. De uit de kluiten gewassen zandmannetjes laten zich niet controleren en doen voornamelijk waar ze zelf zin in hebben. Tijd voor de Perzische prins om in te grijpen en het zandleger weer op te sluiten.
Prince of Persia: The Forgotten Sands beschikt op het oog dus over een lekker dun plotje. Dat laat alle ruimte voor platformen, puzzelen en vechten, en over die elementen beschikt de game ruimschoots. Om ons dat te laten zien, zet Jan Eric van Ubisoft ons neer voor level acht, negen en tien van het spel. Inmiddels beschikt de prins over speciale aanvallen en wordt van de speler verwacht dat hij gewend is aan een aantal nieuwe technieken, waarvan de mogelijkheid om water te 'bevriezen' de belangrijkste is. De werking is simpel: de prins kan een waterstraal bevriezen en deze dan vastpakken alsof het een paal of een ander platform-element is. Een kind ziet aankomen dat dit een grote rol gaat spelen in de puzzels.
Bevriesknop
En jawel! Nog voor we een stap hebben gezet, wordt de prins geconfronteerd met een constante waterstroom die van boven naar beneden klatert. Met een druk op de knop laat deze waterstroom zich bevriezen, en zo ontstaat er een pilaar die de prins kan beklimmen om naar een hoger gelegen gebied te komen. Zolang de speler de 'bevriesknop' ingedrukt houdt, loopt een balkje langzaam leeg, waardoor er wel enige haast geboden is bij de klauteravonturen. Dat speelt bij zo'n enkele pilaar geen rol, maar bij vlagen zul je een aantal water-obstakels op rij passeren, en dan gaat de tijd wel degelijk een rol spelen.
/i/1269007071.jpeg?f=imagenormal)
De echte uitdaging wordt echter gevormd door de twee functies die water kan hebben; de ene keer moet de prins namelijk door water heen, de andere keer moet hij het bevriezen en gebruiken als muur, pilaar of paal. Zo kwamen we langs een stuk waar we van waterstraal naar waterstraal moesten slingeren en waarbij we na elke sprong door een waterval heen moesten. In die situatie moet de speler het bevriezingsmechanisme steeds heel snel aan- en uitzetten. Dit werkt verrassend goed en het lukte ons al bij de eerste poging, wat een enorme kick gaf. Natuurlijk is dit slechts een voorbeeld, maar wij durven wel te voorspellen dat Prince of Persia: The Forgotten Sands zal slagen waar het om platformen gaat. Met vlag en wimpel!
Gelimiteerd
Ook op puzzelgebied zal het spel het waarschijnlijk prima doen. De puzzels die we tegenkwamen waren bij vlagen inventief, af en toe wat uitdagend maar zeker niet zo moeilijk dat het ten koste van je spelplezier gaat. Het enige dat ons irriteerde is dat je regelmatig toch een aardig stukje terug moet als je een keer te pletter valt. Het spel bevat wel checkpoints, maar die waren nog niet op alle plekken ingebouwd waar we ze graag zouden zien. Dat betekent dat je, als je al een heel eind op weg bent in een puzzel, dat hele stuk opnieuw moet uitvoeren als je per ongeluk naar beneden valt. Natuurlijk kun je een dergelijk foutje herstellen door de tijd even terug te zetten, maar op dat mechanisme is een limiet gezet. Bovendien heb je de vier mana-slots ook nodig voor speciale aanvallen. Iedere keer dat je het tijdmechanisme gebruikt, maak je het jezelf dus moeilijker in de gevechten.
/i/1269007068.jpeg?f=imagenormal)
Er moet inderdaad ook nog gevochten worden. De prins kan een aardig potje meppen, waarbij de manier waarop je hem bestuurt iets wegheeft van de manier waarop gevechten werken in Assassin's Creed. Slaan doe je altijd met dezelfde knop, terwijl je met andere knoppen kunt schoppen en wegrollen. Daar komt bij dat de richting en de positie van de personages bepalend is voor de manier waarop de prins zijn zwaard rondzwiept. Behalve het zwaard kan de prins ook magische krachten gebruiken om grote groepen vijanden ineens uit te schakelen. Dat is soms wel nodig, verschillende keren werden we belaagd door hordes zandsoldaten tegelijk, die we daarna met een tornado in één keer van ons afschudden.
Simplistisch
Het vechten beviel ons in dit level het minst, vergeleken bij de andere onderdelen van de gameplay. Niet dat het vechten vervelend is, sterker nog, het is soms best spectaculair, maar de kracht van Prince of Persia: The Forgotten Sands lijkt vooral te gaan zitten in de platform-elementen en de puzzels. Het vechtsysteem steekt daar wat simplistisch bij af. Er zit wel wat gelaagdheid in, bijvoorbeeld door de speciale finishing moves die de prins soms uit zijn mouw schudt, maar het heeft vooralsnog niet hetzelfde hoge niveau als de platform-elementen en de puzzels.
De prins sluit aan bij het gedeelte van de serie dat aanzienlijk meer succes boekte dan de game die eind 2008 op de markt kwam. The Forgotten Sands straalt herkenbaarheid uit. Grafisch lijkt het spel op zijn voorgangers, al is het kwalitatief natuurlijk wat beter geworden. Ook de gameplay sluit naadloos aan op wat The Sands of Time en Warrior Within waren. Wij kijken vooral uit naar de platform-elementen en de puzzels die het spel ons voor zal schotelen, aangevuld door de talloze valstrikken die een Prince of Persia-game hoort te hebben. Het vechten is niet zozeer een zorgenkindje, maar wat ons betreft tot nu toe wel het onderliggende spelelement van The Forgotten Sands.
Titel |
Prince of Persia: The Forgotten Sands
|
 |
Platform |
PC, Xbox 360, PS3, PSP, NDS, Wii
|
Ontwikkelaar |
Ubisoft Montreal |
Uitgever |
Ubisoft |
Releasedatum |
Mei 2010
|