Silent Hill: Shattered Memories

Ogenschijnlijk doodnormaal

In Shattered Memories kruipen gamers in de huid van Harry Mason, een ogenschijnlijk doodnormale man die met zijn dochtertje Cheryl op weg is naar Silent Hill. Midden in de nacht verliest Harry de macht over het stuur en botst met zijn wagen tegen een boom. Als hij bijkomt is Cheryl verdwenen en gaat Harry gewapend met slechts een zaklamp in het pikkedonker op zoek naar zijn kleine meid. Klinkt bekend? Dat is niet zo vreemd. Elf jaar geleden overkwam Harry Mason, de protagonist uit de allereerste Silent Hill-game namelijk exact hetzelfde.

Getest op: Wii
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 2, PlayStation Portable (afwijkende versie)

Toen Harry elf jaar geleden uitweek voor een meisje en van de weg raakte gebeurde dat op de originele Playstation. Shattered Memories, dat overigens alles behalve een remake is van voorgenoemde klassieker, introduceert de survival horror serie op de Wii. Uiteraard brengen de unieke bedieningsmogelijkheden van Nintendo’s console de nodige veranderingen in de bekende formule met zich mee. Uitdagingen en puzzels, maar ook het door de besneeuwde straten van Silent Hill heen navigeren, het gebeurt allemaal met behulp van de Wii-mote en Nunchuk, en veelal op sterke en vermakelijke wijze. Toch gaan de verschillen met voorgaande delen verder dan de bediening van het spel. Voor het eerst in de serie kun je namelijk geen wapens hanteren. Je hebt dan weer wel een multifunctionele mobiele telefoon. Bovendien stelt de game gaandeweg een psychologisch profiel van de speler op, dat uiteindelijk tegen hem of haar gebruikt wordt.

Analyze this

Dat Shattered Memories de dingen anders doet blijkt al wanneer nog voor de start een waarschuwing verschijnt dat de game de speler psychologisch zal scannen. De boodschap besluit met de woorden: this game plays you as much as you play it. In de stoel bij psychiater Kaufman wordt aan de hand van zeven tamelijk maffe vragen een begin gemaakt met het psychologisch profileren van de speler. Gedurende het avontuur zal de speler nog diverse keren psychische tests ondergaan die, samen met de keuzes die de speler maakt, bepalen hoe de game eindigt. Er zijn vijf verschillende eindes mogelijk. Hoe zwaar het profiel weegt blijkt wanneer de game een tweede keer gespeeld wordt en je de vragen van de psych anders beantwoordt.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Zieke spelletjes

Aanvankelijk beantwoordden we de vraag of we ooit waren vreemdgegaan met een resolute 'nee.' Toen we de keer erop juist beweerden dat we wel degelijk eens buiten de deur hadden gegeten, merkten we dat vrijwel alle vrouwen die we tegenkwamen wantrouwend en soms zelfs vijandig begonnen te doen. Toen we aangaven dat we binnen ons seksleven wel van de nodige verkleedpartijen hielden, liepen we prompt meer bijzonder geklede dames tegen het lijf. Verschillende antwoorden leveren niet alleen uiteenlopende situaties op, maar spelen zelfs een rol in de manier waarop het avontuur zich ontvouwt. Deuren die eerder gesloten waren staan nu open, mensen die je eerder niet tegen kwam spelen nu een belangrijke rol en ook de manier waarop angst wordt ervaren zijn directe gevolgen van het psychologische spel dat de game met de speler speelt.

Kort maar krachtig

Shattered Memories doet grofweg twee dingen heel erg anders dan zijn voorgangers. Het eerste verschil is dat de oudere Silent Hill games waren verdeeld in twee dimensies. De bekendste is de soort Twilight Zone variant waarin het stadje gehuld is in mist of sneeuw, waarin nauwelijks mensen rondlopen en waar het gevoel overheerst dat er iets heel erg mis is. Nightmare is de tweede dimensie, waarin Silent Hill compleet verduisterd is en er gruwlijke monsters achter de speler aanzitten. De stoel van doktor Kaufman is in wezen een derde laag, die nooit eerder in de serie werd gebruikt. Daarin is alles normaal en kun je als speler even op adem komen. Dat op adem komen is nieuw en de hardcore fan zal niet blij zijn dat de serie die altijd zo meedogenloos met zijn spelers omging nu zo nu en dan een korte pauze inlast. En ergens hebben ze daarin gelijk.

Veelzijdig mobieltje

De sessies bij doktor Kaufman zijn echter wel degelijk van belang en doen nergens afbreuk aan de beleving van het spel. Sterker nog, de sessies voegen juist erg veel toe aan een anders waarschijnlijk vrij eenzijdige game, alleen al vanwege het psychologische profiel dat de game in die sessies creëert. Het uitblijven van wapens, en dus van directe gevechten, is het tweede grote verschil met de eerdere games. Waar voorheen met loden pijpen kon worden gemept en vuurwapens opdoken, kan er nu nog niet eens een klap met de vuist worden uitgedeeld, wat op zijn minst opmerkelijk is. Wel beschikt Harry over een veelzijdig mobieltje waarmee hij niet alleen kan bellen, maar ook foto’s kan maken van onzichtbare zaken en met behulp van de GPS-functie ten alle tijden een kaart van de omgeving tevoorschijn kan toveren.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Heel hard rennen!

Ondanks het gebrek aan wapens zijn de makers er prima in geslaagd Shattered Memories een stevige dosis horror en een bijna dodelijke lading spanning mee te geven. Op de gekste momenten, zelfs tijdens cutscenes, bevriest alles om Harry heen en is het gedaan met elk gevoel van veiligheid. De ijzige stilte in de angstaanjagende bevroren hel wordt dan onderbroken door het hevig gekrijs van een grote groep gezichtloze, naakte wezens die als bezetenen achter de speler aankomen. En wat kun je doen zonder loden pijp of shotgun? Precies, rennen, heel hard rennen en vooral niet omkijken! Hoewel het eenvoudig lijkt om naar een aangegeven eindpunt te rennen, neemt paniek vrijwel altijd de overhand. Het is namelijk doodeng om achterna gezeten te worden. Deze manier van pure paniek went nooit en wordt versterkt door het feit dat je helemaal alleen en compleet ongewapend bent, met een kaart van de omgeving die vanwege de dimensiewisseling slechts tot op zekere hoogte klopt. Als je hem al tevoorschijn kunt krijgen voor de monsters bovenop je springen.

Slagroomtaart

Natuurlijk kun je de zaklamp uit zetten, die je positie keer op keer verraadt. Maar in het pikkedonker blijkt het erg moeilijk de weg te vinden, juist omdat je in paniek bent. Het klinkt allemaal wellicht wat flauw, maar juist deze scènes zullen de speler nog erg lang bijblijven. Nu we het toch over de zaklamp hebben, kunnen we meteen even aanhalen hoe geweldig de game er grafisch uitziet. De Wiimote fungeert als zaklamp, die verlicht wat je met de controller aanwijst. Dat levert zowel in de verte als dichtbij bijzonder geloofwaardige effecten op, waarbij de bundel letterlijk alles belicht. Tot aan de vallende sneeuwvlokken toe. De grafische hoogstandjes gaan verder dan alleen de uitstekende zaklamp. De character-modellen bijvoorbeeld, zijn erg gedetailleerd en de animatie ervan verloopt uiterst geloofwaardig en vloeiend. Daarnaast is ook de spelwereld strak, interessant en overtuigend vormgegeven. Dit alles wordt wonderwel ondersteunt door Akira Yamaoka’s zoveelste muzikale meesterwerk, waarbij de sterke voice-acting als sappige kers op de slagroomtaart fungeert.

Kort maar krachtig

Al met al is Shattered Memories een heerlijke audiovisuele traktatie vol originaliteit en vernieuwing. Desalniettemin kent de game ook een paar kleine missers, die de beleving weliswaar nergens in de weg zitten maar wel ruimte laten tot verbetering in mogelijke vervolggames. Want hoe eng het ook is om in het donker achtervolgd te worden door krijsende freaks, het spel is beduidend minder akelig is dan veel van zijn voorgangers. Dat maakt de game toegankelijker voor nieuwkomers, maar oudgedienden zullen de game wellicht als ietwat tam bestempelen. Daarnaast is de game zelfs voor een Silent Hill-game ietwat aan de korte kant. Het mag dan een sterke ervaring zijn, maar na een uurtje of zeven ben je klaar met de eerste run. Dan is het feit dat de game verschillende eindes kent een regelrechte zegen.

Conclusie

Met Shattered Memories hebben de makers behoorlijk wat risico’s genomen door sterk af te wijken van de bestaande formule. Maar al met al is men er opmerkelijk goed in geslaagd een sterke game neer te zetten die de naam Silent Hill meer dan waardig is. Het ontbreken van wapens blijkt geen gemis, de therapiesessies bij Kaufman werken intrigerend en effecten van het profiel dat de game aanmaakt zijn voelbaar aanwezig tijdens het spel. Toegegeven, de game is wat aan de korte kant, maar dit doet geen afbreuk aan de beleving. Daarnaast zorgen het sterke verhaal en diverse alternatieve eindes voor een flinke replaywaarde, wat uiteraard veel goedmaakt. Alles bij elkaar een prima introductie van de serie op de Wii.

Pluspunten:

- Sterk verhaal
- Audiovisueel sterk
- Aangenaam vernieuwend
- Psychologisch profiel

Minpunten:

- Ietwat kort
- Niet bijzonder akelig

Eindcijfer: 8,5

Titel	Silent Hill: Shattered Memories
Platform	Wii, PlayStation 2, PlayStation Portable
Ontwikkelaar	Climax Studios
Uitgever	Konami
Releasedatum	reeds verschenen