Door Imre Himmelbauer

Redacteur

De wet is er, maar wanneer gaan ontwikkelaars games toegankelijk maken?

01-10-2025 • 06:00

125

Tekst

Eerder schreef Tweakers een artikel over de stappen die de gamingmarkt in de afgelopen jaren heeft gezet richting inclusiviteit, onder meer door de European Accessibility Act. Hoewel er vooruitgang is geboekt, zijn er nog veel stappen te zetten, zowel in de technische ontwikkeling als rond wettelijke verplichtingen. Wanneer gaat dat gebeuren?

Marijn Rongen houdt zijn adem voorlopig niet in. Hij is een van de drijvende krachten achter de Amerikaanse website Can I Play That?, die nieuws en reviews publiceert over toegankelijkheid in games. In zijn rol volgt hij het nieuws over toegankelijkheid in gaming op de voet. "Ik ben voorzichtig in het hopen op veel grote veranderingen in één keer. Het grootste effect, en dat zie je nu al, zal bij Steam en dergelijke e-commerceplatforms zijn. Die vallen onder die regels en moeten dus aan bepaalde voorwaarden voldoen. Ook daar worden overtredingen echter in het begin vaak gedoogd als een soort 'overgangsperiode', om de bedrijven de kans te geven de problemen op te lossen in plaats van meteen boetes uit te delen of rechtszaken te starten."

Bovendien zijn de teksten in die wet nog wat vaag, zegt Rongen. Daardoor is het onduidelijk welke platforms precies onder de wet vallen en zijn de toekomstige effecten moeilijk in te schatten. "Uit voorzichtigheid kun je er als gameontwikkelaar waarschijnlijk beter wel aan voldoen. Het hangt echter ook weer af van het apparaat waarop je gamet. Een Nintendo Switch is bijvoorbeeld geen computer, waarop je heel vrij bent in allerlei activiteiten. Daar zit ook weer verschil in." In de EAA staat dat de wet betrekking heeft op onder andere 'gewone computerapparatuur voor consumenten en besturingssystemen voor die apparatuur' en 'eindapparatuur voor gebruik door consumenten, met interactieve computerfuncties voor toegang tot audiovisuele mediadiensten'. Daar vallen pc's in elk geval onder, maar over spelcomputers heerst nog onduidelijkheid. "Ik denk dat het misschien wel afwachten is tot er een rechtszaak over komt en de rechter moet gaan beslissen wat er precies wel en niet onder die wet valt", aldus Rongen.

In de afgelopen jaren zijn er onder meer op het gebied van gamen voor slechtzienden veel goede ontwikkelingen geweest, waardoor games als Forza Motorsport en The Last of Us Part II te spelen zijn door blinden. Toch denkt Rongen dat er voor deze groep nog veel te winnen is. "Zowel letterlijk in het aantal spelers als in de mogelijkheden die er zijn in spellen om ze inclusiever en toegankelijker te maken. Games zijn vaak een visueel medium; in veel gevallen is het nog een flinke mentale brug hoe je zoiets toegankelijk kunt maken voor iemand die helemaal niets ziet."

Ook cognitieve en sociale beperkingen krijgen weinig aandacht bij gameontwikkeling

Ook aan mensen met een cognitieve beperking wordt niet altijd gedacht, ziet Rongen, terwijl die functies voor allerlei soorten mensen nuttig zijn. "Ik ben er zelf ook altijd heel blij mee als er bijvoorbeeld een soort encyclopedie of blog met informatie is. Voor mensen met geheugenproblemen is het heel prettig als ze bij het opstarten van het spel een samenvatting krijgen van wat er tot dan toe gebeurd is, vergelijkbaar met Netflix."

The Witcher 3: Wild Hunt laat aan het begin van elke speelsessie een korte samenvatting van het verhaal tot dusver.
The Witcher 3: Wild Hunt laat aan het begin van elke speelsessie een korte samenvatting van het verhaal tot dusver zien.

Dat er weinig aan deze mensen wordt gedacht is zonde, omdat gamen voor hen juist ontzettend belangrijk kan zijn. Dat zegt Steven Dekker. Hij heeft het belang van gaming voor mensen met een handicap van dichtbij meegemaakt. Dekker is specialist op het gebied van toegankelijkheid en Game Derived Skills, oftewel het ontwikkelen van vaardigheden door middel van games. "Games vragen veel cognitieve aandacht op verschillende manieren, dus probleemoplossend denken, maar ook letterlijk de verwerking van je visuele informatie en reactievermogen. Al dat soort onderdelen kun je versterken door videogames te spelen, afhankelijk van welk genre en hoe hard het gaat."

Daarnaast kunnen mensen met sociale problemen veel baat hebben bij het spelen van games, heeft hij gezien. "Dat geldt niet alleen voor mensen met een aandoening, maar ook bijvoorbeeld om geïsoleerde mensen uit de isolatie te halen. Mensen met een autismespectrumstoornis hebben er zeker ook baat bij. We hebben er ervaring mee dat we hen op een laagdrempelige manier betrokken kunnen laten raken bij bijvoorbeeld de klas waarin ze zitten of hun collega's op het werk."

Ook Dario Andriola, op Tweakers beter bekend als Linksquest, onderschrijft het sociale belang van games. Hij haalde het hoogste niveau, level 4, op de Xbox Ambassadors Accessibility-cursus in Microsofts Xbox Ambassador-programma, waar het bedrijf in oktober 2024 plots een streep door zette. Als Accessibility Ally was het zijn taak om gamers met allerlei soorten beperkingen, van fysiek tot mentaal tot sociaal, te ondersteunen om het gamen voor hen toegankelijk te maken. Voor level 4 moest hij een examen afleggen waarin hij uitgebreid werd getoetst op zijn kennis over toegankelijkheid in gaming.

De Xbox Ambassador Accessibility Ally-badge

Hij onderstreept het belang van een gemeenschap voor gamers met een handicap en mede daarom vindt hij het zo jammer dat Xbox besloot de stekker uit het Ambassador-programma te trekken. "Ik weet niet of er een financieel plaatje voor Microsoft aan zat. Bij de jaarwisseling is ook de Discord offline gegaan; daar zaten toen nog alleen ambassadors in. De plannen waren om dit uitgebreid te gaan aanpakken voor gehandicapten en mindervalide mensen. Dat is eigenlijk nooit van de grond gekomen, omdat Microsoft dus de stekker eruit heeft getrokken."

Andriola ziet dat er vanuit Microsoft nu geen goede plek is waar gamers met een handicap terecht kunnen. "Dan kom je eigenlijk op de gewone forums van Microsoft uit, maar dat zijn geen specifieke forums voor mensen met een handicap." Voor Tweakers heeft hij inmiddels een speciaal topic geopend voor gamers met een handicap om met elkaar te praten over hun ervaringen.

Waarom komen ontwikkelaars niet met veranderingen?

De invoering van de EAA zorgt ervoor dat platforms als Steam, Epic Games en GOG moeten voldoen aan bepaalde toegankelijkheidseisen. Daar hebben gehandicapte gamers echter weinig aan als de games op de platforms niet toegankelijk zijn. Is het mogelijk dat deze platforms ook van gameontwikkelaars gaan eisen dat hun producten toegankelijk worden? Rongen denkt dat het zo'n vaart niet zal lopen: "Dat zal lastig zijn, vooral bij Steam. Dat is een systeem waarop iedereen heel makkelijk zijn spel kan uitgeven. Daar is ook heel weinig controle op. Als een spel problematisch is, dan moet dat vaak aangekaart worden voordat men er actie op onderneemt. Dat is ook het probleem met de accessibilitytags op dat platform: een publisher moet zelf aangeven waaraan zijn spel voldoet en ze kunnen dus dingen aangeven die misschien niet kloppen."

Bovendien spelen voor veel ontwikkelaars ook de kosten mee, omdat zij nog te weinig ingesteld zijn op het toegankelijk maken van games, zegt Rongen. "Bij toegankelijkheid geldt over het algemeen: hoe vroeger je ermee begint, hoe minder het kost. Als je bijvoorbeeld een game toegankelijk wilt maken voor kleurenblinden, moet je niet alleen kleurverschillen maar ook symbolen gebruiken. Als je dat vanaf het begin al in het spel verwerkt, kost het eigenlijk niets extra. Als je daar later mee begint, moet je er weer een extra functie voor ontwikkelen."

Politieke situatie remt toegankelijkheid

Ook de politieke situatie helpt volgens Rongen niet mee. "Toegankelijkheid wordt door de regering-Trump eigenlijk meegenomen in de hele inclusiviteitssfeer. Dat helpt op het moment natuurlijk niet mee. Amerika is een heel grote speler, die ook heel veel vooruitgang heeft gebracht op de toegankelijkheid en daarop leveren ze nou eigenlijk in." Rongen noemt als voorbeeld de Twenty-First Century Communications and Video Accessibility Act of 2010 (CVAA). Die wet schrijft voor dat chatfuncties in multiplayergames altijd toegankelijk moeten zijn voor gehandicapten. Voicechats moeten daardoor compatibel zijn met hulpsystemen en gezamenlijke in-gameteksten, zoals berichten en chats, moeten toegankelijk zijn voor visueel beperkten, bijvoorbeeld via een schermlezer.

Dat betekent niet dat de ontwikkeling van toegankelijkheidsfuncties binnen gaming zal stilvallen. "De laatste tien jaar zijn er wel grote dingen gebeurd wat betreft toegankelijkheid. Het bekende voorbeeld is natuurlijk The Last of Us Part II met ruim zestig toegankelijkheidsopties." De ontwikkelingen gaan volgens Rongen echter langzaam omdat gameontwikkeling een weinig uniform proces is: games zijn verschillend in genre en gebruiken allerlei verschillende engines. Daardoor zijn toegankelijkheidsfuncties vaak moeilijk te kopiëren. Daarnaast vergt het toegankelijk maken van games vaak een significante investering en dat geld is er in de game-industrie momenteel niet, ziet Rongen: "Er wordt nu natuurlijk erg veel bezuinigd binnen de game-industrie. Daarom blijf ik toch erg voorzichtig met mijn verwachtingen."

Redactie: Imre Himmelbauer • Eindredactie: Marger Verschuur

Reacties (125)

Sorteer op:

Weergave:

Ik vind dit soort artikelen altijd een beetje moeilijk. Een kleurenblind modus is er in veel games omdat het gewoonweg geld oplevert. Ik weet dat het in League of Legends zit bijvoorbeeld. Dat is gewoon marktwerking. Maar met andere handicaps, is het aan game uitgevers om mensen met autisme te helpen? Je kan met alles wel roepen dat het inclusiever en inclusiever moet, maar hoe mogelijk is het. Uiteindelijk hebben we het gewoon over bedrijven die geld willen verdienen. Als ik arm en beenloos zou zijn kan ik ook niet eisen dat de kartbaan om de hoek investeert in karts die mij laten karten.

Ik heb drie kinderen, mijn oudste heeft autisme en een hierdoor een behoorlijke ontwikkelingsachterstand. Hij kan sommige dingen niet. Want hij is gehandicapt. Dat hebben we nu eenmaal te accepteren, het leven is oneerlijk, handicaps belemmeren je. We focussen op wat wel kan. Ik verwacht niet dat mijn omgeving zich aan gaat passen aan de handicap van mijn kind.
Ik vind dit soort artikelen altijd een beetje moeilijk. Een kleurenblind modus is er in veel games omdat het gewoonweg geld oplevert. Ik weet dat het in League of Legends zit bijvoorbeeld. Dat is gewoon marktwerking. Maar met andere handicaps, is het aan game uitgevers om mensen met autisme te helpen? Je kan met alles wel roepen dat het inclusiever en inclusiever moet, maar hoe mogelijk is het. Uiteindelijk hebben we het gewoon over bedrijven die geld willen verdienen. Als ik arm en beenloos zou zijn kan ik ook niet eisen dat de kartbaan om de hoek investeert in karts die mij laten karten.
Als je als maatschappij vind dat mensen met een beperking , welke dat dan ook is, mee moeten kunnen doen dan moet je daar als maatschappij ook wetten en regels voor opzetten die dat regelen. Dat een bedrijf geld wil verdienen dat ontslaat dat zelfde bedrijf er niet van om zich in de maatschappij te voegen naar de grillen van die maatschappij. Als we zo gaan denken dan kunnen we ook de gehele arbo wetgeving op de schop nemen want ja, ach als er eens een keer iets gebeurt is dat het probleem van het bedrijf of was dat gewoon een domme fout van de werknemer? Snap je waar ik heen wil?
Ik heb drie kinderen, mijn oudste heeft autisme en een hierdoor een behoorlijke ontwikkelingsachterstand. Hij kan sommige dingen niet. Want hij is gehandicapt. Dat hebben we nu eenmaal te accepteren, het leven is oneerlijk, handicaps belemmeren je. We focussen op wat wel kan. Ik verwacht niet dat mijn omgeving zich aan gaat passen aan de handicap van mijn kind.
Sorry, nee. "Ik verwacht niet dat". Daar gaat het fout. Die zelfde maatschappij zegt toch ook dat mensen met een handicap er mogen zijn? Dat die mensen zich moeten kunnen ontplooien ( participatiesamenleving..) ? Dan is het toch aan diezelfde maatschappij om daar randvoorwaarden aan te stellen zodat mensen dat ook kunnen? Als je al uit gaat van dat je niet verwacht wat is dan nog het bestaansrecht?

Bedrijven willen winst maken , ja klopt, maar dat is geen vrijbrief om maar alles te doen en laten waar je zelf zin in hebt. Als je zo denkt kunnen we ook de halve arbo wetgeving de deur uit gooien want ja we willen winst maken of wat dacht je van de ziektewet. Niet nodig, kost alleen maar geld. Snap je waar ik heen wil?

Bedrijven bevinden zich in een maatschappij en zullen zich moeten bewegen naar de wetten/regels van die maatschappij. Als de maatschappij zegt we willen dat mensen met een handicap/beperking mee moeten kunnnen doen en daar wet/regelgeving voor invoert om dat ook te kunnen doen dan dient een bedrijf zich daar gewoon aan te houden. En als de maatschappij ziet dat bedrijven het niet uit eigen beweging doet dan komt er een punt waar die maatschappij blijkbaar zegt. Nu gaan we het helemaal anders doen...
Die laatste alinea is waar het om draait.

Je ziet nu dan ook dat mensen best wel tegen het hele inclusiviteit in opstand komen, het slaat in veel gevallen gewoon te ver door. En dat werkt averechts, zie Amerika.

Ik denk ook dat de kans groot is dat dit soort wetgeving op termijn ook weer gaat verdwijnen, simpelweg omdat de maatschappij het er niet mee eens is, simpelweg omdat het te ver is doorgeslagen. Dan komt er altijd een tegenreactie.
Maar dat het "te ver door zou zijn" is natuurlijk enkel een probleem tussen de oren. Ideologisch en gepoliciteerd, dat heeft helemaal niks te maken met het feit dat het onpraktisch of kostbaar zou zijn. Of dat nu om een afbeelding van een regenboog gaat, genderneutrale badkamers (die kunnen je zelf geld besparen als bedrijf) of een kinderboek waar het hoofdpersoon toevallig in een rolstoel zit.

Ik kan de argumenten die tegenstanders van de inclusiviteitsbeweging aandragen waarvan ik daadwerkelijk dacht "ach hier heb je misschien een punt" op 1 hand tellen. En dan ben ik nog erg inclusief...
Natuurlijk is het wel kostbaar,

Stel ik ben eeen solo developer, en ik maak een game, mooie game, leuk,

Ik wil die releasen maar nu zijn er N landen met andere inclusiviteits regels

Nu moet ik mijn chatfunctie veranderen, andere controllers supporten etc.

Nou ben ik van memong dat dat het vaak gewoon waard is, maar laten we niet doen alsof dat gratis is ofzo, of dat dat geen barriere op kan werpen voor developers.

zeker als er verschillende regels zijn die tegenwtreidig zijn kan dat enorme complexiteit opleveren.
Nu heb je het specifiek over games, maar mijn reactie was op Arjant2 die het over inclusiviteit in zijn algemeenheid had.
Solo-ontwikkelaars hoeven helemaal niet te voldoen aan deze wetgeving. Er zijn uitzonderingen voor micro-enterprises, en ook weer andere uitzonderingen voor small- en medium enterprises.
Dat andere controllers moeten ondersteunen valt in de praktijk heel erg mee. Als je Xinput ondersteunt dan ben je voor het overgrote deel al klaar. De Xbox adaptive controller handelt eigenlijk alles zelf af en doet naar de PC toe gewoon alsof het een xbox controller is. Van hetzelfde laken een pak met de Sony versie, je PC ziet dat ding gewoon als een controller.

Dus met basic controller ondersteuning ben je er voor de grote bulk van de fysieke toegankelijkheid al.

Voor screen reader support kan ik me voorstellen dat je dingen wellicht moet aanpassen, geen idee hoe dat tegenwoordig werkt. De laatste keer dat ik daarmee gehannest heb was het een kwestie van een windows api call en MS Sam deed een dappere poging on dingen voor te lezen.

Dingen als hoog contrast heb je wel gelijk dat het gewoon extra werk oplevert. Je zult extra shaders etc. moeten maken.
Aan de andere kant kan je ook van te voren al dingen meenemen in je ontwerp, kijk naar Rocket League waar de teams oranje-geel en paars-blauw zijn. Door handige kleur keuze dekken ze de bulk van de problemen voor mensen met kleurenblindheid af. En dat kost praktisch geen extra moeite.
Maar is het te ver doorgeslagen, of niet ver genoeg? Het "doorslaan" dat ervaren wordt is bedoeld om jaren aan "doorslaan" de andere kant op te compenseren. Bijvoorbeeld, vrouwen in de IT; dat is tientallen jaren doorgeslagen richting mannen totdat het normaal gezien werd dat er voornamelijk mannen in werken, en abnormaal dat vrouwen er werken. Dat bedrijven dan "doorslaan" om toch vrouwen aan te nemen is de enige manier om een poging te doen om de balans weer terug te krijgen naar "normaal".
Of het te veel is doorgeslagen is nou juist de vraag

De maatschappij bepaalt is waar ik op reageer. Dat kan 2 kanten op bewegen. Rapporten dat er in NL te weinig inclusiviteit is doen er in dat opzicht niet zoveel toe. Uiteindelijk bepaalt de maatschappij wat men wil.

Vergelijk het met de energietransitie. Er zijn legio rapporten dat we echt meer moeten doen maar wat wil de maatschappij? Dat kan dus alle kanten op, alle rapporten ten spijt.
Degenen die het hardst schreeuwen lijken oververtegenwoordigd, waardoor het dus lijkt alsof dat "de stem van de maatschappij is". Dat is natuurlijk onzin.

Een goed voorbeeld is dit artikel over het onderzoek naar standpunten over migratie in Nederland. Waaruit blijkt dat de grote meerderheid gewoon erg gematigd denkt over migratie en een balans zoekt, terwijl je eigenlijk alleen de minderheid hoort schreeuwen over hoe het allemaal we niet anders moet:

https://nos.nl/artikel/2561886-nederlanders-genuanceerder-over-migratie-dan-debat-doet-vermoeden
Je zegt het goed.

Daarnaast is de maatschappij nooit eensgezind. Het mooie van onze democratie is dat we niet leven in een 'tirannie van de meerderheid', maar juist ook ruimte laten en maken voor minderheidsbelangen. Zelfs als een meerderheid het nut niet inziet van inclusie kunnen onze volksvertegenwoordigers en het maatschappelijk middenveld (belangengroepen, adviesorganen van experts, etc.) toch tot de gezamenlijke conclusie komen dat inclusie van minderheden in het belang is van de gehele maatschappij.
Die deels-geïmporteerde cultuuroorlog rondom inclusie staat niet in verhouding tot de werkelijkheid in Nederland. Wij lopen structureel achter op het gebied van toegankelijkheid voor mensen met een beperking. Er is hier helemaal niets doorgeschoten voor mensen met een beperking. Eerder het tegenovergestelde: Er wordt juist consequent te weinig gedaan.Dit is slechts een kleine greep uit wat er geconstateerd is in de afgelopen paar jaar.
Als je als maatschappij vind dat mensen met een beperking , welke dat dan ook is, mee moeten kunnen doen dan moet je daar als maatschappij ook wetten en regels voor opzetten die dat regelen.
Vinden we dat? Ik niet namelijk. Ik vind die nobele ambitie veel te absoluut en extreem verwoord. En jij? Ja het is natuurlijk heel aanlokkelijk en correct om hier een volmondig 'ja natuurlijk' op te antwoorden, maar concreet...
  • Moet élke kartbaan een kart hebben voor mensen zonder armen en benen? En een voor slechtzienden? En voor slechtzienden zonder armen en benen?
  • Moet élke snackbar een glutenvrije dieet bieden (merk op: dan heb je het hier vermoedelijk over een aparte ruimte, aparte frituurs, aparte diepvries en aparte afzuiging).
  • Moet elke trampolinepark aangepast zijn voor mensen met evenwichtsstoornis?
  • Moet elke lasergamehal ook voor blinden werken
  • Moet elke escaperoom toegankelijk zijn met een rolstoel...
Natuurljk kunnen er wetten gemaakt worden die dit afdwingen, maar is dit het waard? In mijn ogen is het inhererent aan een beperking dat je, hoe vervelend het ook is, in SOMMIGE dingen beperkt bent. En dat betekent dat je niet 100% mee kan doen maar zeg 70-90%. Ik ken eigenlijk niemand die 100% overal mee kan doen, en dat hoeft in mijn ogen niet erg te zijn.

Ik denk dat, zelfs als kosten geen rol spelen, er geen activiteiten denkbaar zijn voor iedereen toegankelijk zijn. Als de ambitie is om alleen voor iedereen toegankelijke activiteiten aan te bieden aan de maatschappij dan heeft die maaatschappij straks geen enkele activiteit meer om te doen. "Ademen in het zonnetje' kwam nog in me boven, maar je hebt mensen die niet zelfstandig kunnen ademen, en mensen met een zonnen-allergie..

Zulke ambities zijn mooi maar moet je niet absoluut formuleren. Dan kan er namelijk niets meer.

[Reactie gewijzigd door B Tender op 1 oktober 2025 13:42]

@B Tender laat ik het er op houden dat als je het niet vanuit de overheid/maatschappij verplicht steld er geen zak gebeurt dan is het niet meer een kwestie van 'sommige dingen dan is het een kwestie van alles behalve daar waar mensen er toevallig een keertje aan hebben gedacht.. En dan kunnen we weer moeilijk doen / oh wat erg roepen op het moment dat er iemand is die wel zijn mond open trekt , op tv komt. Krijgt de persoon in kwestie een bloemetje en hopla klaar is het probleem.

Er zit een groot gaat tussen een nobele ambitie en ook daadwerkelijk daar naar handelen.

* Webgnome spreekt uit ervaring

[Reactie gewijzigd door Webgnome op 1 oktober 2025 15:40]

Begrijp ik, maar begrijp je ook de GIGANTISCHE consequenties van verplicht stellen? Helemaal als 'alles' voor 'elke' beperking toegankelijk moet zijn/worden. Ambities maar vooral ook wetten die met zulke absolute termen verwoord zijn leveren onwerkbare situaties op.

Mijn rug is niet (meer) denderend dus ik ga niet (meer) van de tien-meter-duikplank heb ik me voorgenomen. Wat moet een zwembad, dat nu vaak al bijna financieel kopje onder gaat (hehe), doen zodat ik alsnog van de 10-meter af kan (als ik dat al zou willen...). En dat is één van letterlijk ontelbare voorbeelden.

Het valt niet mee denk ik om een wet te formuleren die wel enige mate van toegankelijkheid voor mensen met een beperking afdwingt zonder door te slaan in álles voor iedereen want dat kan ben ik bang gewoon niet.
Jij hebt het steeds over voorbeelden, maar jouw "voorbeelden" zijn geen afspiegeling van wat mensen met een beperking wensen, en wat de European Accessibility Act als doel heeft.

In de tekst van de wet staat:
The determination of the products and services falling within the scope of this Directive is based on a screening exercise which was carried out during the preparation of the Impact Assessment that identified relevant products and services for persons with disabilities, and for which Member States have adopted or are likely to adopt diverging national accessibility requirements disruptive to the functioning of the internal market.
En natuurlijk zijn er situaties waarin dat niet 100 zwart of wit is, maar jouw voorbeelden lijken mij duidelijk niet relevant voor mensen met bepaalde beperkingen. Kun jij me daadwerkelijke voorbeelden geven van mensen die willen dat blinden kunnen karten, of lasergamen bijvoorbeeld? Er is een bepaalde redelijkheid in deze wens voor inclusiviteit en jouw voorbeelden lijken vooral bewust ver voorbij deze redelijkheid te gaan om te kunnen beargumenteren dat de wens onredelijk is.
Ik heb hier inderdaad vrij bewust wat tamelijk ver-gezochte voorbeelden erbij getrokken om de potentieel verstrekkende implicaties te illustreren. Ik sloeg aan op reactie
Als je als maatschappij vind dat mensen met een beperking , welke dat dan ook is, mee moeten kunnen doen
op in mijn ogen redelijke stelling
Maar met andere handicaps, is het aan game uitgevers om mensen met autisme te helpen? Je kan met alles wel roepen dat het inclusiever en inclusiever moet, maar hoe mogelijk is het.
NATUURLIJK wil je dat mensen met een beperking , welke dat dan ook is, mee moeten kunnen doen. Maar mijn boodschap met mijn (inderdaad wat gezochte voorbeelden) is: maar soms kán het gewoon niet, of althans niet tegen redeljke kosten. Vaak wel maar niet altijd, helaas.
Ik heb hier inderdaad vrij bewust wat tamelijk ver-gezochte voorbeelden erbij getrokken om de potentieel verstrekkende implicaties te illustreren.
Maar daardoor zijn je voorbeellden helemaal niet realistisch, want er is gewoon een verschil tussen de wens dat mensen met een beperking mee kunnen doen in de samenleving, met de implicatie dat het op een redelijke manier is, en gaan roepen dat de gevolgen zijn dat alles voor iedereen te gebruiken moet zijn. Je kan zeker een discussie houden over situaties waarin deelname moeilijk of duur is, maar ik kan me niet voorstellen dat mensen gaan verwachten dat blinden mee kunnen doen met karten. En die potentieel verstrekkende implicaties zijn wat betreft gewoon onrealistisch en daar stoor ik me enorm aan want ze voegen niks toe.
Ik snap je sentiment. Guitar Hero toegankelijk maken voor iemand die doof is, is allicht niet realistisch. Maar er zijn gigantisch veel mensen die beperkingen hebben en die wel geholpen kunnen worden door aanpassingen. ADHD/bepaalde autisme-spectra: Surround/Stereo-geluid uit kunnen zetten. Epilepsie. Extreem flitsende beelden verminderen. Mensen met cognitieve beperkingen. Een samenvatting van de progressie weergeven bij het inladen van het spel. Mensen die moeite hebben met lezen. Grotere letters, helderdere spraak, opake achtergrond. (en zo zijn er nog 200 andere dingen.)

Het is absoluut onmogelijk om voor iedereen het een 'optimale' ervaring te maken. Sommige dingen 'kan iemand gewoon niet' (meer) door een beperking/handicap/ziekte/wat dan ook. Maar als door relatief simpele aanpassingen, kunnen grote groepen mensen iets wel kunnen is het toch fijn?

Bij zwembaden zie je steeds vaker dat er ook een 'trap' is die het water in gaat, en niet alleen een ladder. We zetten platen over drempels van winkels, maken bussen/trams/metros 'gelijkvloers'. Nou is OV natuurlijk een 'essentieel' iets en is die vergelijking absoluut scheef, maar even voor beeldvorming. :)

Ik zie het als iets goeds dat gamestudios dit luxeproduct toegankelijk moeten maken voor 'meer mensen'. Kijk voor de gein naar is naar iOS op de iPhone. iOS heeft gigantisch veel opties om het apparaat beter toegankelijk te maken voor heel veel mensen. Dit was schijnbaar iets van Steve Jobs. Die was echt van mening dat iedereen het toestel moest kunnen gebruiken. (ook al vonden de aandeelhouders het zonde van de ontwikkelingskosten, om daar zoveel tijd in te stoppen.) (ik weet niet hoe dit op Android is. Dat zal vast ook prima geregeld zijn, hoor. Maar daar weet ik het niet :) )
Er zullen altijd groepen buiten de boot vallen, dat is ook niet wat ik ontken, wat je wel moet proberen is om de dingen zo goed mogelijk te regelen. Zoals gezegd, dat niet doen zorgt er voor dat er niks kan en niet 'sommige dingen' niet kunnen.

Tuurlijk, er zijn altijd dingen die niet kunnen. Er zijn maar een aantal kartbanen in Nederland waar je kan karten als je in een rolstoel zit (weet ik uit ervaring ) terwijl het wel gewoon kan. Hell, er zijn hordes mensen die met de gekste handicaps gewoon achter het stuur klimmen. Is dat iets dat je moet verplichten? Nee, echter je moet er wel regels/wetten voor hebben om te bepalen dat wanneer er over geklaagd word door iemand/instantie, er een reden is waarom iets niet kan en dan is 'het is te duur' een kul argument als je dat niet goed kunt beargumenteren.
Dat is namelijk het eerste argument waar mensen zich achter verschuilen. Het kost teveel.
Is dat iets dat je moet verplichten? Nee, echter je moet er wel regels/wetten voor hebben om te bepalen dat wanneer er over geklaagd word door iemand/instantie, er een reden is waarom iets niet kan en dan is 'het is te duur' een kul argument als je dat niet goed kunt beargumenteren.
Hmm ik denk dat we het stiekem misschien eigenlijk best wel met elkaar eens zijn. 'Het is te duur' ansich is indien niet verder onderbouwd 100% een kul-argument maar kan, mits onderbouwd met een business-case ook een prima argument zijn. Tegelijkertijd kan uit zon buca natuurlijk ook rollen dat het een hele interessante financiële investering kan zijn, nog even los van de maatschappelijke bijdrage die je maakt.

Maar met een serieuze berekening is er in ieder geval goed naar gekeken. Hierin kunnen ook bijdragen van overheidsisntellngen worden meegewogen natuurlijk.

Technisch gezien kun je zelfs de wandeltocht / klimtoch naar de Mount Everest geheel rolstoelvriendelijk maken rekening houdend met de maximale voorgeschreven hellingshoeken etc. mits je maar vroeg en ver genoeg begint met je pad (AI stelt bij mj voor een pad van 176.96km o.b.v. Bouwbesluit), maar de business case hiervoor zal waarschijnljk op 'te duur' uitkomen.

Daar waar beperkingen van mensen hen nog uitsluiten van deelname zijn technische restricties denk k zélden de factor die verbetering tegenhoudt. Ik denk dat er grofweg drie hoofdoorzaken heeft:

1) Ik en en de meeste van mijn klanten (kip/ei verhaal overigens) hebben het het niet nodig dus ik heb er nooit serieus over nagedacht (kwalijk)

2) Ik denk dat het te duur is dus laat maar zitten (kwalijk)

3) Ik heb er serieus naar gekeken en het is te duur.
>De maximale hellingshoek voor een rolstoelhelling hangt af van de toepassing en het hoogteverschil, maar in de meeste Nederlandse situaties geldt een maximale helling van 1:12 (ongeveer 4,76 graden) bij hoogtes tot 25 cm, aflopend naar maximaal 1:20 (ongeveer 2,86 graden) bij hoogtes boven 50 cm, aldus het Bouwbesluit.
We zitten inderdaad dicht bij elkaars mening. ;)
Bedrijven bevinden zich in een maatschappij en zullen zich moeten bewegen naar de wetten/regels van die maatschappij. Als de maatschappij zegt we willen dat mensen met een handicap/beperking mee moeten kunnnen doen en daar wet/regelgeving voor invoert om dat ook te kunnen doen dan dient een bedrijf zich daar gewoon aan te houden. En als de maatschappij ziet dat bedrijven het niet uit eigen beweging doet dan komt er een punt waar die maatschappij blijkbaar zegt. Nu gaan we het helemaal anders doen...
De keerzijde van dit soort maatregelen is dat er alleen nog ruimte over blijft voor grote spelers. Het verhoogd de zogenaamde entry barrier. Dat is de keerzijde van meer eisen stellen (ongeacht het achterliggende doel van die eisen).
Daarom zijn veel van deze regels pas van toepassing als bedrijven een bepaalde grootte hebben, in dit geval bedrijven van >10 mensen of >2 miljoen / jaar omzet (volgens deze link.

Dat gezegd hebbende, digitale toegangkelijkheid hoeft niet veel geld te kosten, maar je moet er rekening houden als je bijvoorbeeld een keuze maakt voor CMS of website thema. Maar veel off-the-shelf producten voldoen gewoon aan deze wetgeving.
Dat is waar. Daar staan dan als je het goed doet subsidies etc tegenover. En het is toch vaak een gevalletje denken dat het te duur is of geen tijd voor want andere hogere prioriteiten. Zo gebeurt er nooit iets.
Ik snap je tekst, er is ook enorm veel waar mijn kind wel heen kan, zoals gymmen wat hij iedere zaterdag ochtend doet met "lotgenoten", wordt betaald door de gemeente. En dat is een groot goed, en deel van onze participatiesamenleving. Alleen ga ik niet verwachten dat ieder bedrijf rekening gaat houden met mijn kind en zijn beperkingen.

Blijft overigens wel een lastige, en ik vind ook dat je goede argumenten hebt, vooral je laatste alinea.
Bedrijven willen winst maken , ja klopt, maar dat is geen vrijbrief om maar alles te doen en laten waar je zelf zin in hebt. Als je zo denkt kunnen we ook de halve arbo wetgeving de deur uit gooien want ja we willen winst maken of wat dacht je van de ziektewet. Niet nodig, kost alleen maar geld. Snap je waar ik heen wil?
Ik snap waar je heen wilt, maar ik vind de vergelijking krom. Je start een bedrijf om een bepaalde markt te bedienen en nu moet je volgens de wet ook een andere/extra markt bedienen, wat jou geld gaat kosten en weinig oplevert.
Dit vergelijken met een arbo-wet vind ik niet rechtmatig. Dat is een wetgeving om de veiligheid van je werknemers te waarborgen. Dat is heel iets anders want we hebben het hier over je eigen personeel in vergelijking met een markt die je wilt bedienen. En je kan niet zeggen 'snap je waar ik heen wil' om je vergelijking door te trekken waar het niet meer logisch is.

We gaan van een tampon merk ook niet eisen dat ze iets voor mannen maken. Dat is hun markt niet, klaar. Dat heeft ook niets te maken met eventuele arbo- of ziekte wetten.

[Reactie gewijzigd door OuweDorper op 1 oktober 2025 11:22]

We gaan van een tampon merk ook niet eisen dat ze iets voor mannen maken. Dat is hun markt niet, klaar.
Als je het over kromme vergelijkingen hebt, is dit wel een heel vreemde vergelijking. Het gaat hier niet over dat als je iets maakt dat een andere doelgroep ook inclusief is, maar dat je doelgroep ook mensen behelst met een handicap en die zul je ook moeten bedienen. En als je als bedrijf daar niet aan kan of wil voldoen, dan is je product niet goed. Dat kan een technisch probleem zijn, maar ook dat de productiekosten te hoog worden ten opzichte van de verkoopprijs.
Je bedient niet een totaal andere markt. Om in t genre van de tekst te blijven. Je blijft games maken en aanprijzen. Echter je verbreed je publiek waar je normaliter niet aan wil denken want "duur".
Dat laatste is natuurlijk een slecht argument om dingen niet te doen. Als het aan winkelcentra lag kwamen er ook geen aangepaste parkeerplaatsen. En toch zijn ze er. En zo zijn er genoeg voorbeelden te noemen.
Sinds wanneer is winstgevendheid van een bedrijf een slecht argument? Wie gaat die extra uren betalen om opties te ontwikkelen voor minder valide (De opties die er nog niet zijn)?

Een bedrijf bestaat er maar voor 1 reden. Dat is geld verdienen. (Ik ken in ieder geval geen ondernemer die maandelijks zijn eigen geld in zijn bedrijf steekt om het levend te houden) Je moest eens weten hoe vaak er voorstellen afketsen omdat die te "duur" zijn... Levert zo een investering geld op, dan is het een go. Kost het geld, geen bedrijf (eigenaar) die daar zijn vingers aan brand.

Begrijp me niet verkeerd. Mocht de overheid/heden een ontwikkelaars groep opzetten die dit soort technieken ontwikkelen die ze dan opensource maken voor ontwikkelaars en die dat dan implementeren. Of er echt bedrijven zijn die hier in willen investeren. Dan dikke prima. Maar om deze kosten ook weer op een bedrijf te leggen waar de kans groot is dat het een diepe put gaat zijn gaat nergens over natuurlijk.
Ik zeg niet dat winstgevendheid per definitie een slecht argument is. Het is een argument dat te vaak word gebruikt, zonder enige argumentatie, om dingen vooral NIET te doen.
Ik denk dat je een denkfout maakt door mensen met een beperking als anders of "moeilijk" te zien.

Iedereen wordt of kan mettertijd gehandicapt worden; meer dan 20% van 18+ draagt een bril, dit wordt meer dan 80% voor 65+ers. Als je als bedrijf je website of product niet geschikt maakt voor brildragers kun je dus miljoenen (alleen in Nederland al) aan klanten kwijt raken.

Maar het gaat niet alleen om geld of kosten, dat is een kortzichtig (ha), kapitalistisch oogpunt.

(en mbt je tampon vergelijking, de fabrikanten daarvan maken ook incontinentieproducten naar mannen gemarket)
Er zijn veel mensen linkshandig, dat is al soms een probleem bij controllers. Laat staan dat er opties zijn voor kleurenblindheid of maar één werkende hand hebben.

Een checklist hebben wat er bestaat en hoe je er iets mee kunt doen zou al helpen. Zo heb ik vroeger ondersteuning van opties voor mensen met een (ernstige) visuele beperking laten inbouwen in een website van een bekend bedrijf. Wat ik daar merkte is dat de ontwikkelaars dit graag deden. Maar het was lastig voor hun om zelf te bedenken hoe ze dit goed moesten doen. Een overzicht en uitleg hoe je dit kunt doen kan daar bij helpen.

Daarnaast verwacht ik dat het al lastig genoeg is om een leuk en goed werkend spel te maken. Wil je dit soort opties ondersteunen is het goed om dit vanaf het begin in de plannen en het ontwerp op te nemen. En als console maker kun je een deel al vanuit het platform/SDK faciliteren.
[...]


Als je als maatschappij vind dat mensen met een beperking , welke dat dan ook is, mee moeten kunnen doen dan moet je daar als maatschappij ook wetten en regels voor opzetten die dat regelen. Dat een bedrijf geld wil verdienen dat ontslaat dat zelfde bedrijf er niet van om zich in de maatschappij te voegen naar de grillen van die maatschappij. Als we zo gaan denken dan kunnen we ook de gehele arbo wetgeving op de schop nemen want ja, ach als er eens een keer iets gebeurt is dat het probleem van het bedrijf of was dat gewoon een domme fout van de werknemer? Snap je waar ik heen wil?

nee

Je haalt hier meer dan overduidelijk zaken door elkaar. Een arbeidsovereenkomst is een overeenkomst op vrijwillige basis (!!!) waar twee partijen afspraken maken, o.m. hoe om te gaan met verzuim (al is dat ook wettelijk middels ondergrens geborgd) en, en dat is m.i. zeer belangrijk, de partijen een symbiotische relatie ogen te hebben.

[...]


Sorry, nee. "Ik verwacht niet dat". Daar gaat het fout. Die zelfde maatschappij zegt toch ook dat mensen met een handicap er mogen zijn? Dat die mensen zich moeten kunnen ontplooien ( participatiesamenleving..) ? Dan is het toch aan diezelfde maatschappij om daar randvoorwaarden aan te stellen zodat mensen dat ook kunnen? Als je al uit gaat van dat je niet verwacht wat is dan nog het bestaansrecht?

Bedrijven willen winst maken , ja klopt, maar dat is geen vrijbrief om maar alles te doen en laten waar je zelf zin in hebt. Als je zo denkt kunnen we ook de halve arbo wetgeving de deur uit gooien want ja we willen winst maken of wat dacht je van de ziektewet. Niet nodig, kost alleen maar geld. Snap je waar ik heen wil?

nee
Er mogen zijn betekent niet dat alles maar moet kunnen. Waar keg je de grens in het doordrammen van gelijkheid? Laat jij terstond en zonder blikken of blozen 6 families je woning betreden omdat die van jou nu eenmaal wat groter en opgeruimder is als die van hun alleen maar als ze op de deur kloppen? Want ja, dat is de parabool die je hier maakt.

Bedrijven bevinden zich in een maatschappij en zullen zich moeten bewegen naar de wetten/regels van die maatschappij. Als de maatschappij zegt we willen dat mensen met een handicap/beperking mee moeten kunnnen doen en daar wet/regelgeving voor invoert om dat ook te kunnen doen dan dient een bedrijf zich daar gewoon aan te houden. En als de maatschappij ziet dat bedrijven het niet uit eigen beweging doet dan komt er een punt waar die maatschappij blijkbaar zegt. Nu gaan we het helemaal anders doen...
Wat wil je nu precies zeggen. Dat laatste wat je zegt is compleet irrelevant. En de eerste reactie op mijn arbo voorbeeld geeft aan dat je echt niet door hebt hoe dat die wet en regelgeving zijn ontstaan. Zoek even op hoe dat er in de jaren ~50 en daarvoor met fabrieksarbeid ers werd omgesprongen.
Ik pik even je signaal woorden eruit: irrelevant en niet door hebt.

Mooi.

Mijn hyperbool is zeer relevant.

Als ik jouw lijn doortrek, van "ik verwacht niet" naar participatiesamenleving en ontplooien met rv voor de rest (zo lees ik het). Dat betekent dus dat iedereen, ongeacht zijn of haar capaciteiten, niet alleen moet kunnen nastreven wat hij of zij ook maar denkt te moeten kunnen willen doen, maar dat ook de samenleving hier alle benodigde randvoorwaarden voor moet verzorgen. Heb je enig idee wat je hier eigenlijk betoogd?


Dat verhaal van die Arbo-wet laat ik maar even voor wat het is, het is overduidelijk dat je hier negatieve ervaringen mee hebt, ik kom uit een ondernemingsgezin wat door compleet doorgedraaide Arbo wetgeving helemaal ten gronde is gericht dus daar gaan we elkaar echt nooit kunnen vinden.
ik zou zeggen lees mijn reacties nog een keer. Ik zeg werkelijk nergens iedereen maar ongeacht alles moet kunnen en willen doen. De maakbaarheid van de samenleving kent zijn grenzen. Daar gaat het mij namelijk totaal niet over. Je kan er niet verder naast zitten. Wat ik zeg, herhaal het nog maar even, is dat als de samenleving bepaald heeft dat het een goed plan is dat mensen met een beperking ( of andere dingen die net afwijken van de 'standaard') te accepteren, er eisen aan te stellen ( participatiesamenleving ) dat diezelfde samenleving dan ook de plicht heeft om die mensen een basis te bieden om dat ook daadwerkelijk te kunnen bereiken. Dat is niet hetzelfde als zeggen dat iedereen altijd maar alles maar moet kunnen doen en willen.

Ik heb zelf totaal geen negatieve ervaringen met de arbo wet overigens. Integendeel ik ben blij dat die er is. Het ging mij om dit:
Je haalt hier meer dan overduidelijk zaken door elkaar. Een arbeidsovereenkomst is een overeenkomst op vrijwillige basis (!!!) waar twee partijen afspraken maken, o.m. hoe om te gaan met verzuim (al is dat ook wettelijk middels ondergrens geborgd) en, en dat is m.i. zeer belangrijk, de partijen een symbiotische relatie ogen te hebben.
Je hebt het zelf over een ondergrens en over een vrijwillige basis. Als het goed is weet je dan ook hoe dat die ondergrens is ontstaan. Dat is nou niet omdat die vrijwillige basis een goede basis was voor een gezonde samenwerking op bepaalde punten. Mocht je dat wel denken dan nogmaals, zoek even naar hoe die wetgeving langzaam maar zeker is opgebouwd door schade en schande.
Als je als maatschappij vind dat mensen met een beperking , welke dat dan ook is, mee moeten kunnen doen dan moet je daar als maatschappij ook wetten en regels voor opzetten die dat regelen.
Tot op zekere hoogte. Het moet wel praktisch blijven en haalbaar. Je kan ook symboolpolitiek spelen en wetten invoeren die en niet te handhaven zijn en/of niet praktisch een probleem oplost.
Een kleurenblind modus is er in veel games omdat het gewoonweg geld oplevert. Ik weet dat het in League of Legends zit bijvoorbeeld. Dat is gewoon marktwerking.
Dat is maar een deel van het verhaal. Als het puur marktwerking zou zijn, zou de relatief kleine groep kleurenblinde spelers* te weinig opleveren om structureel zulke opties te rechtvaardigen. De reden dat ze tóch standaard worden ingebouwd, ligt ook bij andere factoren. Zoals de lage meerkosten voor sommige technieken, zeker als je het in de ontwerpfase meeneemt, reputatiedruk vanuit pers en community, wettelijke verplichtingen en het bredere nut omdat ook niet-kleurenblinden gebruikmaken van deze functies. Het reduceren tot “gewoon marktwerking” negeert al die elementen of gaat er in ieder geval iets te gemakkelijk aan voorbij dat het niet slechts één factor bepalend is.

*wat ik kan vinden een geschat percentage van 8% mannen, <1% vrouwen, waarvan niet iedere kleurenblinde speler problemen ervaart maar kan daar geen data van vinden en hangt natuurlijk ook af van het genre

Natuurlijk is het niet zo gemakkelijk als een paar vinkjes zetten, maar engines zoals Unreal en Unity hebben wel al ingebouwde modules en plugins voor toegankelijkheid, zoals ondersteuning voor schermlezers, tekst-naar-spraak en kleurenzienstoornissen, die ontwikkelaars als solide basis kunnen gebruiken. Het is uiteindelijk aan de ontwikkelaar om deze functies te integreren en uit te breiden maar er is zeker al een basis die prima te gebruiken is. Is dat volledig? Nee, maar daarmee praat ik al wel over grofwerk een marktaandeel van +/- 80% of +/- 57% afhankelijk van hoe je rekent en je definitie.
Als ik arm en beenloos zou zijn kan ik ook niet eisen dat de kartbaan om de hoek investeert in karts die mij laten karten.
Die vergelijking gaat naar mijn mening een beetje mank. Toegankelijkheid in fysieke infrastructuur kent ook hoge marginale kosten, maar digitale toegankelijkheid in games kan vaak schaalbaar en goedkoop worden ingebouwd, vooral als het al in de ontwerpfase gebeurt. Een betere analogie is in mijn ogen de bouw van een gebouw waar o.a. rolstoeltoegankelijke ingangen en liften bij nieuwbouw wettelijk verplicht zijn en de extra kosten relatief klein blijven als je er vanaf het begin rekening mee houdt.

Ook kun je kijken naar attractieparken. Die moeten op basis van toegankelijkheidswetgeving zorgen dat paden, ingangen en voorzieningen bruikbaar zijn voor mensen met een beperking, en bieden vaak regelingen voor gasten die extra ondersteuning nodig hebben. Tegelijk zijn niet alle attracties zelf toegankelijk, vooral vanwege veiligheidsnormen of technische beperkingen. Dat maakt de vergelijking niet volledig zuiver met digitale producten, waar schaalbaarheid en lage marginale kosten vaak wel haalbaar zijn, maar het laat wel zien dat ook in een sector met hogere kosten een normatieve verplichting tot toegankelijkheid bestaat.

In de digitale wereld ligt dat inmiddels ook vast met wetgeving die eisen stelt aan digitale diensten en platforms. Daarbij kun je toegankelijkheid ook naar schaal differentiëren want voor kleine ontwikkelaars zou je vaak soepelere normen of uitzonderingen kunnen laten gelden terwijl grote studio’s met ruime budgetten aan zwaardere verplichtingen moeten voldoen en een minimale basis voor iedereen.
Ik verwacht niet dat mijn omgeving zich aan gaat passen aan de handicap van mijn kind.
Dit is toch een beetje in strijd met de realiteit. In onderwijs, werk en publieke dienstverlening bestaan juist wél wettelijke verplichtingen tot redelijke aanpassingen, let op het bewust door mij gebruikte woordje redelijk. Gaming beweegt dezelfde kant op via wetten als de EAA hier in Europa en de CVAA in de VS. Het idee dat de omgeving zich nooit aanpast, klopt gewoonweg niet... de norm verschuift al decennia naar inclusie als juridisch en maatschappelijk vereiste. Het gaat er daarbij, naar mijn mening, niet om dat je als ouder stampvoetend en/of via karengedrag alles opeist, maar dat er een maatschappelijke basisnorm geldt voor toegankelijkheid waar ook commerciële partijen zich aan moeten houden (en tot op zekere hoogte dus wel verwacht mag of moet worden). Iets wat de samenleving in mijn ogen prettiger maakt nu zoveel meer digitaal en online plaatsvindt.

[Reactie gewijzigd door jdh009 op 1 oktober 2025 11:21]

Zoals met alles, zijn er gradaties. Voor mensen met zwaardere varianten van handicaps/ziektes/beperkingen zal het mogelijk weinig opleveren. Maar voor de Lichtere varianten kan het natuurlijk zorgen dat die mensen meer mee kunnen doen, en daarmee (sociaal/maatschappelijke) achterstanden verkleinen.

Het is uiteraard een kostenpost voor spelontwikkelaars. Het is onwaarschijnlijk dat ze de investering eruit zullen halen (dus meer verkopen door betere toegankelijkheid voor ‘Iedereen’), maar ik zie dit wel als een positief iets. Van mij mag het zelfs een subsidiepotje voor komen (onder specifieke regels, met maxima en handvaten om te voorkomen dat er ‘nepspellen’ uitgepoept worden om maar subsidie te ontvangen.)
Ik zou liever zien dat we dit door middel van subsidie aan zouden pakken ipv door wetgeving. Ik snap dat we dan de kosten potentieel bij de belastingbetaler leggen in plaats van het bedrijf, maar van wat ik nu lees over de wetgeving is het wel een wat onrealistische verwachting in veel gevallen. Ik kan me eerder voorstellen dat het er voor zorgt dat projecten helemaal niet van de grond komen, zoals bij indies, dan dat echt een postieve invloed heeft.
Ik vind dat we juist geen subsidie moeten gebruiken voor zulke zaken. Als het in wetgeving zit moet iedereen er aan voldoen. Als je subsidie geeft dan gaat dat geld naar elk klein pruttelbedrijfje die een game maakt en misschien nooit uitbrengt. Ik denk dat we ons belastinggeld wel beter kunnen gebruiken dan elk spel met overheidsgeld laten aanpassen.

Daarnaast begrijp ik ook wel dat niet elke game eraan kan voldoen. Denk dat je als je een beperking hebt ook de game(s) moet kiezen die wel bij je passen.

[Reactie gewijzigd door jongetje op 1 oktober 2025 07:20]

Het zit hem dus vooral in de details van die wetgeving. Zoals het er nu staat (van wat ik begrijp) voor grote platformen zoals Steam, prima. Verplicht stellen dat elke game die uitgebracht wordt aan strenge eisen gaat voldoen? Nee absoluut niet. Want dat kunnen veel kleinere ontwikkelaars niet en dan zou je juist heel veel games de nek om kunnen draaien.
Maar een platform als Steam maakt geen games. Dan heb je toch alsnog dat kleine ontwikkelaars die hun spel op Steam zetten aan de wetgeving moet voldoen?
Voor zover ik begrijp moet de winkel toegankelijk zijn, niet elk product in die winkel.
Dat lees ik idd ook, maar wat schiet je daarmee op? Is hetzelfde als een winkel die springtouwen en ladders verkoopt rolstoel toegankelijk maken.
Nee tuurlijk niet... alleen omdat niet ALLES toegankelijk is betekent niet dat NIKS toegankelijk is.
Waarom zou iemand in een rolstoel niet naar die winkel hoeven? Omdat diegene de producten niet zelf kan gebruiken voor het beoogde doel? Misschien wil die wel een cadeau kopen voor een vriend of familielid, of heeft die iets nodig voor een ander doel dan wat de verkoper of fabrikant beoogd heeft.
Dat is dus waarom er toegankelijkheid via wetgeving iets goeds kan zijn, het kan blinde vlekken helpen voorkomen door, waar mogelijk, een gelijk speelveld te creëren.
Een platform als Steam maakt het met SteamInput bijv wel mogelijk dat elke controlleractie te keybinden is naar een toetsenbord, of een xinput, directinput, switch en playstation controller. Dit neemt voor een legio aan mensen met een lichamelijke beperking al een barriere weg.

Een mooi voorbeeld vind ik nog altijd Rory Seel, welke met de xbox adaptive controller (waarschijnlijk ook makkelijk te doen met de playstation access controller) een complete custom setup heeft gemaakt zodat zijn dochtertje Breath of the Wild op de Switch kon spelen: https://www.hackster.io/news/this-incredible-dad-modified-an-xbox-adaptive-controller-for-his-daughter-c100d919b77c

Er zijn dus altijd acties waar een platform overkoepelend naar kan kijken, maar er zullen ook genoeg dingen zijn waar niet heel makkelijk aan te voldoen zijn. Misschien kan een Steam dmv een overlay eventueel nog de optie bieden tot een universele colorblind mode, wat vooral voor indie-devs een mooie oplossing zou zijn, maar uiteindelijk blijft de vraag nog altijd wat de daadwerkelijke criteria zijn wanneer je als platform of dev voldoende gedaan hebt.
Wat is er precies mis mee ? We willen ook dat games voldoen aan bepaalde leeftijds eisen en soms vinden we bepaalde games niet kunnen. Dat kan ook de doodsteek betekenen voor Indie developers. Dit moet je niet anders zien .
Leeftijd eisen? Dat houdt geen game tegen, hooguit dat er een 18+ label op komt wat mogelijk de verkopen kan schaden, maar vaak genoeg ook niet of juist niet.

Games die niet kunnen? Die echt illegaal zijn om te verkopen dan bedoel je? Tja dat is wel heel erg niche en dan heeft een indie dev nog altijd de keuze om een minder extreme game te maken.

Als je doelt op wat er gebeurt door druk van creditcard maatschappijen en die idiote Australiërs, dat vind ik ook heel verkeerd en zou iets aan gedaan moeten worden. Betalingsverwerkers zouden niet op mogen treden als politieagent.

Maar als je verplicht gaat stellen dat er allerlei toegankelijkheidsopties in elke game moeten zitten dan zou het zomaar kunnen dat dat zoveel extra investering kost dat kleine partijen het gewoon niet op kunnen brengen. Dat is heel wat anders dan wat jij aandraagt. Het is een verschil tussen 'misschien moet je je onderwerp iets bijstellen' of 'misschien moet je een investeerder voor je game vinden voor een paar miljoen'... Compleet andere orde van impact.
Zijn die subsidies niet onderhevig aan een aantal voorwaarden om het te ontvangen? Je noemt een game, ik kan me voorstellen dat ze zeggen "ja laat maar zien wat je al hebt" ipv geld geven voordat ze al begonnen zijn.
Ik zou liever zien dat we dit door middel van subsidie aan zouden pakken ipv door wetgeving.
Nee. Ten eerste, we hebben het hier over commerciële ondernemingen (binnen wettelijk vastgelegde kaders!). En ten tweede, wie betaalt die subsidies dan uit, als een game wereldwijd wordt uitgegeven? De VN?
Ook Europa, net zoals Chinese games die hier uitkomen ook subsidie van China kunnen krijgen. Ik bedoel als een Europees spel in het buitenland populair wordt, is het alleen maar positief voor Europa want dat geld komt onze kant op, net als de werkgelegenheid.

Zie een subsidie als een investering. Soms gaat het mis, soms gaat het Heel Erg Goed en krijg je een bedrijf als Spotify of Rovio of Nokia die subsidies ontvangt en een wereldwijd miljardenbedrijf wordt, waarbij een deel daarvan weer de economie in gaat.
Dat ligt er maar net aan hoe groot de moeite is. Ik kan dat moeilijk inschatten. De categorie Indie-ontwikkelaars is natuurlijk ook superbreed. Dat gaat letterlijk van een student op een zolderkamer tot (kleinere) zelfstandige studio’s. Ook niet ieder spel zal alles nodig hebben. (Als je spel geen verhaal heeft, hoef je het verhaal ook niet te onthouden.)

Je hebt ook kans dat veel door de gebruikte engines afgevangen kan worden met standaardfuncties die aangeroepen kunnen worden. (Dan moet je het nog wel doen, maar is het makkelijker.)

Het is in elk hebben een superbreed onderwerp maar niet enkele, korte antwoorden, problemen en oplossingen.
Je zou kunnen zeggen dat bedrijven gemaakte kosten kunnen aftrekken van de omzetbelasting. Dan moedig je het in ieder geval aan.

Maar zeker omdat het om een kunstvorm gaat moeten we niet teveel willen klooien met regelgeving. Ook met aanmoedigen ben je al dingen aan het beïnvloeden. Ik zie meer brood in technische oplossingen om dingen makkelijker te maken, inderdaad.
Meer bewustwording ook. Het feit dat je nu in Steam moet aangeven welke toegankelijkheidsopties je hebt dient ook als bewustwording. Er stonden dingen bij die minutenwerk waren om te implementeren, en waar ik nooit aan gedacht zou hebben.

Hoewel het wel beter kan, want ik heb bij sommige dingen niet helemaal door welk nut het nou heeft.
Moet ik kleurenblindfilters gaan toevoegen? Zo gepiept, maar ik heb niet het idee dat iemand hier baat bij heeft. En waarom moet ik aangeven of ik stereo geluid ondersteun?

[Reactie gewijzigd door Wolfos op 1 oktober 2025 12:41]

En waarom moet ik aangeven of ik stereo geluid ondersteun?
Als het goed is kunnen bepaalde vormen van ADHD een overgevoeligheid voor stereo en/of surround-geluid hebben.
Zo gepiept, maar ik heb niet het idee dat iemand hier baat bij heeft.
Dat weet ik ook niet. Ik heb er geen ervaring mee, maar ik kan me voorstellen dat er wel over nagedacht is door mensen die hier verstand van hebben?
Ik denk wel dat je als game developer wel geld kunt krijgen uit Europa of andere innovatiefondsen, als je het echt nodig hebt (zie bijv. het DIGITAL programma).

Maar daarnaast, een game ontwikkelaar gebruikt vaak een off-the-shelf engine, bijv. Unreal heeft gewoon a11y opties ingebouwd. Kost het dan echt zoveel meer om dat mee te nemen?
Ik heb oprecht geen idee hoeveel geld het kost. Ik weet niet wat het allemaal omvat.

Ik weet niet wat er bij komt kijken. Is het voor de kleurenblind-filters, het 'alleen aanzetten', of moet je per object waarden meegeven om het bruikbaar te maken? Of moet je bij ieder object rekening houden met contrasten? Zaken als samenvattingen van het verhaal schrijven voor tijdens laadschermen kan ook tijdrovend zijn. (om de juiste verhaallijnen die al gedaan zijn toe te voegen, zonder spoilers, en dat het altijd een 'goed-lezend' verhaal is. En dat in 8 talen.) Iconen en tekstuele beschrijvingen. Filters die intense flitsen wegnemen, zonder het game-effect teveel te beïnvloeden. Stereo/ruimtelijk geluid wegnemen zonder dat de immersie te hard geraakt wordt. (ofwel, rekening houden met 'al je muziek en geluidseffecten'). Spellijnen die visueel afhankelijk of juist audio-afhankelijk zijn moeten ook via andere methoden speelbaar zijn, zonder dat het 'stom' wordt. (stel dat je moet afgaan om een piepend geluidje dat van links komt, en je stereo moet uit, dan is moet je het op een andere manier laten weten dat het geluid van links komt. En een tekstje links in beeld "squeek" is stom. (dus bijvoorbeeld de karakters naar links laten kijken op basis van het geluid of zo.)

En zo zullen er nog 50 dingen zijn die ik nu even niet uit m'n duim kan zuigen. Als bovenstaande voorbeelden (op de samenvattingen na) met 20 API-calls naar de engine geregeld is, dan loopt het inderdaad wel los. Maar als je echt ieder aspect van je spel moet bijwerken zodat de engine het snapt, dan wel het op de juiste manier interpreteert, dan kan het echt wel een ding zijn dat extreem tijdrovend is. En dat dan voor een relatief selecte groep mensen die ervan afhankelijk zijn, of überhaupt gebruik van willen maken.

Dus vanuit een commercieel oogpunt snap ik dat gamestudios er niet heel happig op zijn, en dan is een subsidiepotje misschien niet onrealistisch? (want ik ben absoluut een voorstander van het feit dat gaming (ook al is het veelal een luxeding waar je ook zonder kunt), voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk moet zijn.
Je hebt zeker weten gelijk en het forceren van oplossingen zal leiden naar minimum compliance. Standard oplossingen, pakketten die gewoon in games of andere media worden geintroduceerd die het absolute minimale doen om aan een wet te voldoen.

Je zult veel games krijgen die dan wel iets hebben maar of het goed werkt?
Ik vind dit soort artikelen altijd een beetje moeilijk. Een kleurenblind modus is er in veel games omdat het gewoonweg geld oplevert. Ik weet dat het in League of Legends zit bijvoorbeeld. Dat is gewoon marktwerking.
Even terzijde maar League of Legends is het goede voorbeeld van hoe je kleurenblind modus niet moet doen, het helpt maar één 1 van 4 vormen van kleurenblindheid (en voornamelijk de milde versie). Het is een knop die aantal objecten en effecten (maar niet alles) van groen naar blauw verandert en daarmee de meeste voorkomende vorm helpt, maar niet alle kleuren (zoals in dit voorbeeld waar zoals je kan zien alleen het effect is veranderd maar de achtergrond kleur is gewoon precies hetzelfde), en mensen met andere vormen die hebben pech. En als je zware vorm hebt van de meeste voorkomende kleurenblindheid is het ook behoorlijk ontoereikend voor hen, maar beter dan niks. Mensen die niet de milde vorm van die ene kleurenblindheid hebben echt niks aan de kleurenblindheid vorm. Het is misschien ook wel typisch marktwerking dat de meeste simpele oplossing hebben gekozen die alleen een beperkte groep (deels) helpt maar ze zullen wel dat ze voor iedereen willen doen.

Sorry ik moest even klagen over kleurenblindheid opties en vooral Riot. Ze zeggen dat het voor rood-groen kleurenblind is, maar alleen met mensen moeite hebben met groen hebben hier profijt van, niet degenen die problemen hebben met rood en mensen die moeite hebben met blauw-geel bestaan niet voor Riot. :)
Dat hebben we nu eenmaal te accepteren, het leven is oneerlijk, handicaps belemmeren je. We focussen op wat wel kan.
Wat wel kan hangt niet slechts af van jezelf. En wat eerlijk is ook niet. Dus het is eerder juist redelijk om als samenleving minimale eisen te stellen hoe rekening met elkaar gehouden hoort te worden.
kan je even uitleggen hoe een kleurenblindmodus plots voor inkomsten gaat zorgen?
Een kleurenblind modus is vrij goedkoop te implementeren en levert in potentie extra klanten op (namelijk mensen ment kleurenblindheid) die het spel met zo’n modus dan beter kunnen spelen.
We focussen op wat wel kan
En ik vind het mooi om te zien dat individuen en in dit geval de EU de moeite danwel de wetgeving introduceren om het stukje "wat wel kan" voor iedereen groter te maken.
Het is inderdaad de vraag hoe ver je als ontwikkelaar kunt gaan. Maar een kleurenblindmodus is wel het minste wat elke spelontwikkelaar kan doen. Bijna alle shooters en spellen zoals League of Legends werken met rood versus groen, onmogelijk goed te zien voor kleurenblinde mensen (vaak man, vaak roodblind). In Nederland 700.000 mensen kleurenblind hè!
En toch kom ik vaak nog games tegen die dat niet hebben geïmplementeerd. Zonde.
Het matigen van flitsende beelden (epilepsie) is ook te doen als een ontwikkelaar dat wil.
Ik heb ook autisme maar ben niet gehandicapt. ik vind dat zon verkeerd woord voor mensen met autisme.
Je hebt bepaalde beperkingen, maar op andere vlekken blinken ze uit.Je bent gehandicapt zonder been of als je in een rolstoel moet zitten. Maar met autisme ben je echt niet gehandicapt.Als je het zo gaat noemen logisch dat werkgevers de voorkeur er niet aangeven die mensen aan te nemen. Logisch dat autisten dan geen werk kunnen vinden. sorry totaal niet met dit nieuwsbericht te maken, maar het stoort me als ze ons gehandicapt noemen.
Vele gradaties. Mijn zoon is echt wel gehandicapt. Is nu 6, verstandelijk vermogen van een 3 jarige. We zorgen er voor dat ie alle kansen krijgt, maar hij zal geen 'normaal' leven gaan leiden.
Games producties staan al zwaar onderdruk in studio publsiher relatie. Al die extre wettelijke verplichtingen houd in op game mechanics en ui niveau design moet je voor klein deel aan audience deel resources in steken. Die toegankelijkheid voor die groepen gaat af van meerderheid. Tenzij publisher kwa funding hier ook rekening mee houd. En ge]ame dev die zoveel mogelijk in die planning wil stampen en ja zegger is tegen publsher wensen zal nog sneller in problemen komen. Denk aan die rushed out games en buggy unfinished en slecht uitgewerkte games.

Nou ben ik wat slecht ziend dus ik heb er zelf baat bij. Maar kleine producties zorgt het voor another level of crunch time. Bij grote producties kan die resources besteding mee vallen. Of ook ingeval ingecalculeerd en in planning.
Er staat dat blinden Forza kunnen spelen, hoe gaat dat dan? Het is toch echt een visueel ingesteld spel.
Je kunt Forza Motorsport spelen als je blind bent met behulp van de Blind Driving Assists (BDA)-functie in de game. Deze functie biedt gedetailleerde audiosignalen en beschrijvingen om te helpen bij het navigeren door circuits, bochten en de positie van je auto. De functie is ontwikkeld met input van blinde gamers. Deze assistenten zijn afhankelijk van stereopanning en een koptelefoon voor optimaal luisteren, en vereisen geduld en oefening om ze onder de knie te krijgen.
Het spel speelt verschillende geluiden af in je oor afhankelijk van hoe dicht je bij de track limits zit. Wel pittig moeilijk overigens.
Je kan Forza Motorsport spelen zonder dat je de controller in de hand hebt, zolang je om de zoveel tijd een input geeft zodat je niet als afk wordt gezien kun je de fame volledig automatisch laten rijden, online is dit wat lastiger omdat je daar bijvoorbeeld car collision niet uit kan zetten, maar automatisch gas geven, remmen, sturen visuele en automatische cues zijn allemaal in te stellen. Hierdoor kan je dus instellen wat je nodig hebt om te helpen met de beperking die je hebt en je kan er makkelijk mee afk farmen, al heeft dat wel weinig nut in deze game.

En daar loop je bij andere games wel tegen eem grens aan van in hoeverre kan je een game toegankelijk maken zodat het tegelijkertijd toegankelijk is voor iemand met een beperking maar dan ook weer niet richting cheaten gaat, dus met name multiplayer games.
Nu ben ik toevallig vrij kleurenblind, maar zo'n kleurenblind modus gebruik ik eigenlijk nooit omdat het vooral in elke setting alles lelijker maakt qua kleuren. En heb ik nog nooit een spel gespeeld waarbij ik het echt nodig had om het spel uit te spelen.
Het lijkt me vooral relevant voor games als FIFA wanneer je anders de teams niet uit elkaar kunt houden.

Niet de filters dan maar bijvoorbeeld de optie dat het ene team een zwart shirt draagt, en het andere team wit. Dan is het altijd duidelijk.

[Reactie gewijzigd door Wolfos op 1 oktober 2025 07:33]

Maar je hebt nu toch al de optie om verschillende outfits te kiezen per team, is een extra kleurenmodus dan nog nodig in dat geval?
Welke lang niet altijd werkt en je alsnog beperkt bent tot de combinaties die dan beschikbaar zijn. In FC26 zit nu een 'fullscale' modus, waar je veld, tenue en zelfs gezicht (speler, keeper en scheids) een vooraf ingestelde kleur kan geven, 1 van onze spelers is hier heel blij mee, want hij kan zijn eigen kleuren kiezen die voor hem het beste zichtbaar zijn.

[Reactie gewijzigd door SinergyX op 1 oktober 2025 09:50]

Mij lijkt kleurenblind heid ook mix van RGB verdeling.
Tja, N=1. Ik kan in een RTS of game als League of Legends het verschil niet zien tussen friend or foe als de kleurenblindmodus niet aan staat. Ik speel het liefst altijd met blauw/geel. En vaak gaat dat om een heel klein deel van de game (omlijning, aanduiding van scores etc.).
Het hangt echter ook weer af van het apparaat waarop je gamet. Een Nintendo Switch is bijvoorbeeld geen computer, waarop je heel vrij bent in allerlei activiteiten. Daar zit ook weer verschil in." [...] Daar vallen pc's in elk geval onder, maar over spelcomputers heerst nog onduidelijkheid.
Dan hoop ik toch dat consoles er ook onder gaan vallen. Anders vrees ik dat, net als vroeger, ontwikkelaars toch weer gaan voor console exclusiviteit. Misschien nog welblanger dan voorheen. Ik ben juist zo blij met de huidige staat van pc game land.
Ik verwacht eerder dat ze dan regio exclusiviteit doen. Kan een combinatie van beide zijn natuurlijk. Als europa te veel regels op legt dan komt het spel hier niet uit, of hier enkel op console. De grote amerikaanse PC gaming markt wordt dan wel bediend.
Interessant onderwerp. Heerlijk complex ook.

Ik denk dat de 'geest' van deze wet is dat mensen met een beperking mee moeten kunnen draaien in onze sterk gedigitaliseerde maatschappij. Terecht dat er dan eisen gesteld worden aan de toegankelijkheid van digitale diensten.

Die eisen moeten wat mij betreft niet afdwingen dat toegang voor iedereen geheel gefaciliteerd zijn, maar dat het niet onredelijk moeilijk of zelfs onmogelijk gemaakt moet worden.

Voorbeeld: een busmaatschappij hoeft geen rolstoel uit te delen aan mensen die niet kunnen lopen, maar moet wel zorgen dat mensen met een rolstoel gemakkelijk gebruik kunnen maken van de bus (oprijplaat, rolstoel plaatsen met gordels etc.).

Ik denk dat het voor gaming ook zo moet zijn: je hoeft als ontwikkelaar niet alle mogelijke vormen van toegankelijkheid vooraf in te bakken, maar je moet je game wel openstellen zodat mensen met eigen hulpmiddelen ook gelijkwaardig mee kunnen doen. Een game moet bijvoorbeeld een soort API's hebben voor inputdevices of de audiovisuele output moet aan te passen zijn (bijv met software van derden).

Het voorbeeld in het artikel voor samenvattingen voor mensen met geheugenproblemen vindt ik bijvoorbeeld geen logische verplichting voor de gamemaker. In mijn benadering voldoet de gamemaker al wanneer hij het niet onmogelijk maakt om overlays toe te staan, waarmee software van derden deze functionaliteit bijvoorbeeld wel faciliteert. Iemand die het nodig heeft kan deze dienst dan zelf aanschaffen.

Kortom: games en platforms moeten open en toegankelijk zijn op een manier dat mensen die daar behoefte aan hebben niet de kans wordt ontnomen om met eigen hulpmiddelen leuk mee te kunnen doen.

...en toen gingen cheaters ermee aan de slag. :+ Misschien op te lossen met digitale certificaten?
Ik denk dat het voor gaming ook zo moet zijn: je hoeft als ontwikkelaar niet alle mogelijke vormen van toegankelijkheid vooraf in te bakken, maar je moet je game wel openstellen zodat mensen met eigen hulpmiddelen ook gelijkwaardig mee kunnen doen. Een game moet bijvoorbeeld een soort API's hebben voor inputdevices of de audiovisuele output moet aan te passen zijn (bijv met software van derden).
Het eerste deel van deze alinea conflicteerd met de laatste toch? Je hoeft niet alle mogelijke vormen vooraf in te bakken maar je moet wel api's / mogelijkheden bieden om dat te doen. Dat is toch hetzelfde?
Het is dan ook te vrij blijvend als je het op deze manier doet. Immers, je kan er gebruik van maken maar je moet maar net iemand hebben die dat ook daadwerkelijk gaat doen. En daar wringt de schoen. Bekijk het kleiner bijvoorbeeld in de hulpmiddelen sector. Waarom zijn dingen daar zo stervensduur? Dat is 1 omdat het dingen zijn die mensen toch wel nodig hebben maar de echte reden is omdat het relatief gezien een zeer kleine groep is waar het voor gedaan word. Dus je kan de kosten niet spreiden over heel veel aankopen.

Dat is vergelijkbaar met een vrijblijvende aanpak voor games. Als je je game opensteld voor derden om dit toe te voegen dan moet je maar net iemand hebben die er tijd/geld in wil investeren om het te doen. En dan weet je uit ervaring dat dat gewoon niet gebeurt. Immers als dat wel zo was hadden we heel dit probleem niet gehad.

Dat is een onderwerp dat in de gehele acceptatie van mensen met een beperking in de maatschappij een rode draad is. Mensen roepen al decennia dat we mensen met een beperking moeten kunnen laten mee doen met de maatschappij, en ja 30 jaar geleden was het minder goed, echter zijn er nog steeds heel veel basisdingen niet goed geregeld of worden zelfs weer terug gedraaid. Vrijblijvendheid werkt niet. Als je als maatschappij zegt dat mensen met een beperking mee moeten kunnen draaien dan moet je daar ook regels en wetten en afspraken voor maken hoe dat te doen. Doe je dat niet of te vrijblijvend stop dan met zeggen dat deze groep mensen moet mee draaien en zeg gewoon eerlijk dat je daar geen zin in hebt.
[...]

Het eerste deel van deze alinea conflicteerd met de laatste toch? Je hoeft niet alle mogelijke vormen vooraf in te bakken maar je moet wel api's / mogelijkheden bieden om dat te doen. Dat is toch hetzelfde?
En dat is dus iets waar vooral de uitgevers van games allergisch voor zijn: Dat betekent namelijk dat ze andere partijen (de gebruikers van die API's) een kijkje in de keuken moeten bieden en een stukje controle over hun games op moeten geven, het is juist die controle waar ze altijd heel krampachtig aan vast hebben gehouden met zaken zoals DRM.

Een toegankelijkheids API zou bijvoorbeeld ook gebruikt kunnen worden voor cheat-tools zonder dat een game het verschil kan zien.
Als je als maatschappij zegt dat mensen met een beperking mee moeten kunnen draaien dan moet je daar ook regels en wetten en afspraken voor maken hoe dat te doen. Doe je dat niet of te vrijblijvend stop dan met zeggen dat deze groep mensen moet mee draaien en zeg gewoon eerlijk dat je daar geen zin in hebt.
Als maatschappij zeggen we allemaal heel veel en niet alles is mogelijk.
We willen gebouwen die rolstoelvriendelijk zijn, maar we willen ook monumenten behouden dus alles afbreken en opnieuw opbouwen is niet altijd een optie.
Bedrijven dwingen rolstoelvriendelijk te zijn betekent hogere prijzen (de klant betaalt alles) dus een slechtere concurrentiepositie. Een failliet bedrijf is ook niet wat je wil.
Het is niet alleen maar onwil, maar meer pragmatisme en realisme dat het ene doel nastreven boven alles betekent dat andere, ook belangrijke doelen misschien niet gehaald kunnen worden.
Misschien drukte ik mezelf niet goed uit. Ik vind dat game developers verplicht moeten worden om hun games zo benaderbaar te maken en open te stellen, dat derden hier hun diensten op kunnen laten aansluiten. Een zekere mate van flexibiliteit moet door de game maker gegarandeerd worden, maar het gebruik van deze flexibiliteit kan best door de gebruiker (met behulp van derden) worden ingevuld.

De API's zijn in mijn analogie de oprijplaat van de bus. De busmaatschappij/game maker is verplicht een oprijplaat/API te hebben, zodat iedereen zijn eigen rolstoel/gameinterface kan gebruiken. Iedereen blij toch? Gebruikers kunnen zonder zorgen met een rolstoel/game interface die in hun behoefte voorziet met de bus/gamen en busmaatschappijen/game makers liggen niet wakkert over welke soorten hulpmiddelen mensen die slecht ter been zijn allemaal (gaan) gebruiken.

Voorbeelden in games:
  • Een API waarmee on-screen teksten uitgelezen kunnen worden. Software van derden kan hier text-to-speech functionaliteit van maken, of een overlay met aangepaste lettertypes, etc.. De game maker hoeft niet zelf text-to-speech of alle 1.001 fonts te implementeren.
  • Een API voor controller input. Daarmee kan de markt elke vorm van controller ontwikkelen. De game maker hoeft niet voor elke exotische controller support in te bakken.
  • Een API voor benaderen van geluiden, zodat deze door gebruiker/derden naar behoefte veranderd kunnen worden.
Je hebt een terecht punt dat er dan wel derden moeten zijn die het invullen. In mij analogie: er moeten wel rolstoel fabrikanten zijn. Ik vind dat echter een probleem waar we de busmaatschappij/game maker niet mee kunnen opzadelen.

Dat het in NL in bredere maatschappelijke context allemaal traag gaat met inclusiviteit van mensen met een handicap beaam ik. Hier is veel bewustzijn te creëren.

Inclusiviteit is in mijn optiek te creëren door je dienst flexibel te maken en niet star. Vooraf alle scenario's inbakken is niet realistisch en ook een vorm van starheid (met 1.000.000 scenario's is rekening gehouden, alleen die ene kan dan weer niet).

Over de kosten van hulpmiddelen: beetje off-topic, maar die zijn door maatwerk en 'marktwerking' inderdaad verschrikkelijk duur. Ik heb er geen moeite mee om hier via belastingen en zorgoremies mijn financiële bijdrage aan te leveren. Organisaties die deze behoefte uitmelken wens ik iets onaangenaams toe, maar is geen reden voor mij om het somber in te zien of om heel streng maximale inclusiviteit bij dienstverleners af te dwingen.

Flexibiliteit afdwingen, zodat inclusiviteit altijd kan, omdat dit moet.

Die laatste zin zet ik op een tegel, haha.

[Reactie gewijzigd door E!Ma0RB7 op 2 oktober 2025 08:23]

In principe kan iemand met een beperking gewoon via de reguliere HID apparaten gamen toch? Zie het als een 'aangepast toetsenbord' waarmee iemand met een beperking en geen toetsen kan indrukken alsnog ingame zich kan verplaatsen e.d.

Daarmee maak je het ook niet onnodig complex. Al ben ik zelf wel een pc-gamer, dus geen idee hoe dit op consoles geregeld is. Audiovisuele input aanpassen zoals flitsende beelden voor mensen met epilepsie bijvoorbeeld is wel te regelen ingame, je kan dan bepaalde dingen uit zetten zoals geweervuur in een shooter. Bij flashbangs wordt je beeld helemaal blurrig ipv wit. En er zijn natuurlijk grenzen, beperkingen zijn ten slotte... beperkingen. (natuurlijk heel bot, maar hopelijk snap je het punt).
Dat is correct, veel aangepaste input devices reageren gewoon alsof het een gewoon input device is.

Dat gezegd hebbende, hierom moet je (ook vanuit de wetgeving) je native app of website ook keyboard-accessible maken (al was het alleen maar dat je erdoorheen kunt tabben in logische volgorde), niet alleen touch screen, omdat bepaalde gebruikers andere invoermethodes gebruiken.
Ook dan kan je de cursor met pijltjes bewegen. Niet heel handig, maar het kan.
Dit vind ik met stip de meest zinvolle reactie en oplossing.

Ik denk zelfs dat het veel praktischer is dat dergelijke API’s en interfaces door het platform waarop het draait ontwikkeld moeten worden. Zover dat nog niet het geval is. Plus standaard instellingen met toepassingen, zoals zwart-wit modus, tekstaanpassingen, audio aanpassingen etc.

Verolgens kan een spel ontwikkelaar dan een eigen implemetatie doorvoeren die de standaard aanpassing overruled om de speler met beperking een betere ervaring te geven die past binnen de esthetiek van het spel.

Er kan van ontwikkelaars ook best vereist worden dat (essentiele) aanpassingen niet geblokkeerd of onmogelijk gemaakt worden. Denk bijvoorbeeld aan iets simpels als vergroten tekstgrootte. Daar zouden vele gewone gamers ook mee geholpen worden. Gewoon vergroten kan lastig zijn in bijvoorbeeld een interface, maar geef dan tenminste de mogelijkheid in te zoomen, waarbij eventueel de game gepauzeerd wordt.

Per ontwikkelaar vereisen dat ze toegankelijkheids opties toevoegen is gewoon niet realistisch. Dit kost in bijna alle gevallen een enorme hoeveelheid extra tijd, kosten en langere testfase. Dat is voor de meeste kleine ontwikkelaars al helemaal niet te doen, maar je krijgt ook een wildgroei aan eigen invullingen hoe dit toegepast wordt.
Ik ben voor onze game de (nieuwe) lijst van toegankelijkheidsfeatures op Steam door gegaan om te kijken wat er mogelijk was. Dus het heeft in ieder geval iets gedaan.

Maar sommige dingen blijven lastig te implementeren. Voor instelbare tekstgrootte zouden engines toch echt iets aan het UI framework moeten aanpassen want dat is momenteel zo goed als onmogelijk.
Wat ik me afvraag, in hoeverre wordt het creatieve aspect van de ontwikkelaar belemmert. Ik werk naast een boel kunstenaars en waar ik eerder veel vragen had over kunst, doe ik dat tegenwoordig steeds minder. Wat ik zag was dat veel kunstenaars helemaal geen gedachte of plan hadden maar vooral een gevoel volgden.

Is dat niet het belangrijkste? Sommige kunst is toch ook totaal niet toegankelijk voor mensen met een beperking en andere kunstenaars spelen daar juist handig op in. Dat maakt die kunstenaars die er specifiek aandacht aan besteden juist bijzonder.

[Reactie gewijzigd door Azbest op 1 oktober 2025 15:30]

Niet, want het is totaal vrijwillig. We hoeven alleen in te vullen wat we ermee doen.

Game design is vooral hoe je met feedback omgaat. Iemand komt bij je met een suggestie, dan kijk je naar het onderliggende probleem en wat je daar aan kunt doen.

Toegankelijkheid zie ik niet anders, en de meeste vragen hebben ook weinig invloed op de game. Het gaat er meer over of het in het schema past.
Ik als blind persoon juig dze ontwikkeling toe. Ik begrijp dat het geen makkelijke weg is maar dit zorgt er in ieder geval voor dat de discussie wordt gevoerd. en om te eindigen met een grappig recent voorbeeld: iemand heeft een mod gemaakt waardoor disco elizium te spelen is en door andere scripts kunnen we ons begeven in world of warcraft. Tenslotte word er gewerkt aan een hadesII mod. Ik zou zeggen begin met ondersteuning van deze vrijwillige inzet en maak het makkelijk op een platform als steam om games te vinden die bijvoorbeeld goed te spelen zijn als je niets ziet.
De EAA klinkt nobel, toegankelijkheid voor iedereen, wie maalt daar nou niet om? Maar laten we even realistisch zijn: deze wet dreigt de game-industrie te verstikken in plaats van te verrijken. Hier zijn een paar stevige tegenargumenten waarom het innovatie benadeelt:
  1. Exploderende kosten in een krimpende markt: Ontwikkelen van features zoals screenreaders, adaptieve controls of kleurblinde modi kost een fortuin, denk aan extra QA-testen en specialisten. Terwijl de industrie al kampt met massale layoffs en budgetcuts (kijk naar de recente ontslagen bij grote studios), dwingt de EAA minimale compliance af. Kleine indies? Die gaan eraan onderdoor en kunnen hun creatieve experimenten niet meer financieren.
  2. Tijdrovende bureaucratie boven creativiteit: In plaats van te focussen op baanbrekende mechanics of verhaallijnen, moeten teams nu checklists afwerken voor ‘universele design’. Dat remt de trial-and-error die innovatie drijft. Stel je voor: een revolutionaire VR-game die vastloopt omdat de wet eisen stelt aan audio-descriptie, terwijl de kernervaring juist uniek en niet-standaard is.
  3. Uniformiteit doodt diversiteit: Wetten zoals deze pushen naar ‘one-size-fits-all’ oplossingen, wat de wilde variatie in games smoort. Indie-titels bloeien op door niche-ideeën (denk aan roguelikes of abstracte puzzlers), maar als je alles moet aanpassen voor brede toegankelijkheid, verlies je die edge. Grote AAA-studios met deep pockets overleven, maar de echte innovatie komt van de underdogs en die worden het eerst geraakt.
  4. Vertraagde marktintroductie: Met deadlines zoals juni 2025, moeten devs rushes plannen of features uitstellen. Resultaat? Minder snelle iteraties en updates, precies wanneer de markt schreeuwt om agile ontwikkeling. Innovatie gedijt bij snelheid, niet bij juridische hobbels.
Kortom, de EAA is goedbedoeld, maar zonder slimme subsidies of flexibele richtlijnen wordt het een rem op de sector. Laten we pleiten voor vrijwillige standaarden en tools die het makkelijker maken, in plaats van top-down dwang.
Ik lees stuk voor stuk 'argumenten' om vooral iets niet te hoeven doen?
Enige waar ik het eens met je bent is de kosten die er bij komen want je moet het implementeren in de game. Voor de rest kan alles optioneel.

Simpel voorbeeld. Een simpele optie zoals in de Spiderman games dat je niet dood kan gaan kan al heel veel helpen voor mensen met een beperking.

Roguelike games zouden dit ook gewoon toe kunnen passen. Hades doet dat bijvoorbeeld al gedeeltelijk. Zolang alles maar optioneel is. Met multiplayer games word het een ander verhaal.

In dit geval valt het ook wel mee met het kosten plaatje.

[Reactie gewijzigd door MissMe NL op 1 oktober 2025 13:12]

Wat mij betreft is het heel simpel; het is geen mensenrecht om games te spelen. Basis toegankelijkheid van AAA-studio's afdwingen is helemaal prima, kleurenblind filters en tekstomschrijvingen voor dove mensen snap ik heel goed en is ook relatief weinig werk. Maar veel verder dan dat moet je niet gaan, en het moet voor een kleine indie studio ook niet een groot obstakel worden.
Deze/een vergelijkbare wet voor software die mensen moeten gebruiken die WCAG-compatibiliteit afdwingt snap ik, maar lang niet alle games kunnen toegankelijk zijn.
Lijkt mij ook zo.

Dat men probeert meer mensen, zelfs mensen met beperkingen, ergens in te betrekken is mooi.

Maar dat zoiets op grenzen zal stuiten is ook weer logisch en onoverkoombaar.

Maar hou a.u.b. wetgeving en regels weg van dit.

Het is vaak al erg genoeg daarmee gesteld.
Alle games kunnen toegankelijk zijn. Goed voorbeeld is hades. Roguelike game dat inhoudelijk een uitdaging moet zijn heeft een semi godmode.

Stel dat het een full godmode optie had maar wel optioneel dan zou het voor een groep mensen met een beperking al toegankelijker zijn. Ben het er mee eens dat er een grens is wat gedaan kan worden en dat je niet iedereen tevreden kan maken.

Een godmode optie is al 50% toegankelijker voor gamers met een beperking. En is heel makkelijk te implementeren. Heb het hier dan over sp games. Insomniac lijkt het al toe te passen bij elke game die ze ontwikkelen. Een handjevol andere games ook.

[Reactie gewijzigd door MissMe NL op 2 oktober 2025 20:11]

Heel mooi artikel Imre, blij dat ik een bijdrage aan je artikel kon leveren. We zijn er nog lang niet, maar elke stap in de goede richting is er weer een. En ik ben nog altijd van mening, samen spelen is leuker als iedereen kan deelnemen, ongeacht wat.
En ik ben heel blij met je bijdrage! Bedankt dat je wilde meewerken :)
Graag gedaan ;)

[Reactie gewijzigd door Linksquest op 1 oktober 2025 18:56]

Wellicht dat je contact op kan nemen met het accessible games initiative, wellicht dat zij iets kunnen betekenen voor je als vervanging van het ambassador programma van xbox of op een andere manier kunnen helpen

https://accessiblegames.com/

https://accessiblegames.com/contact/
Bedankt voor de tip, ga hier zeker naar kijken.


Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn