Inleiding
Plasmaschermen hebben de reputatie veel energie te gebruiken. Panasonic heeft zijn Viera TX-P42G-10E echter van een zogeheten NeoPDP-paneel voorzien. Deze techniek van de Japanse fabrikant zou het energieverbruik van de plasma-tv terug moeten dringen dankzij een hogere luminantie van de cellen, waardoor de tv niet al te veel stroom nodig zou hebben om toch een helder beeld te tonen.
Tweakers.net nam de full-hd-breedbeeld van Panasonic onder handen teneinde de beeldkwaliteit en het gebruiksgemak van de televisie te beoordelen. Hiertoe werd het toestel eerst gekalibreerd met behulp van een Spider2 PRO en bijbehorende software. Vervolgens werd de Viera aan de beeldkwaliteitsbenchmarks van HQV onderworpen, waarbij gekeken werd naar onder meer de effectiviteit van het trap- en ruisfilter en de beeldverbeterende technieken van de elektronica. Ook het gebruiksgemak werd onderzocht en vanzelfsprekend kwam ook de weergave van bewegend beeld aan bod. Ten slotte werd bekeken in hoeverre de NeoPDP-techniek zijn belofte van energiezuinigheid waarmaakt.
Specificaties en prijzen
Specificaties
| Merk en type |
Merk |
Panasonic |
Productserie |
Viera |
Type |
TX-P42G10 |
Beeldschermtype |
plasma |
| Beeld |
Hd-type |
full-hd |
Schermdiagonaal |
42" |
Beeldfrequentie |
100Hz |
Resolutie |
1920x1080 (full-hd 1080p) |
Kijkhoek |
180° |
Beeldverhouding |
16:9 |
Contrastverhouding (statisch) |
40000:1 |
Contrastverhouding (dynamisch) |
2000000:1 |
Ontvangstnorm |
ntsc, pal, secam |
| Verbinding |
Verbinding (video-uit) |
2x component-video, 3x hdmi, 2x scart |
Tunertype |
dvb-t |
| Geluid |
Speakers |
stereo, intern |
Vermogen |
2x10W |
| Afmetingen |
Breedte |
102cm |
Diepte |
33.4cm |
Hoogte |
70.4cm |
Gewicht |
25kg |
| Uiterlijk |
Kleur |
zilver, zwart |
| Energie |
Opgenomen vermogen
|
350W |
Opgenomen vermogen, stand-by |
0,4W |
| Overig |
Televisie-eigenschappen |
24p, osd |
Teletekst-pagina's in geheugen |
1500 |
Introductiejaar |
2009
|
Nader bekeken
Uiterlijk
De breedbeeld-plasmatelevisie is verkrijgbaar in een zwarte en in een zilverkleurige variant; Tweakers.net had de beschikking over een zwart exemplaar. Het zwart van de behuizing is van het glimmende type dat ook wel als pianolak bekend staat en dat voor erg veel consumentenelektronica wordt gebruikt. De rand rond het plasmapaneel is niet overdreven breed; de diepte maakt van de Viera zeker niet de dunste, maar ook geen ouderwets aandoende breedbeeld. De tv staat op een stevige ovalen voet en wordt met metalen staanders verbonden; een zogenoemde swivel-optie is beschikbaar. De onderrand van het toestel is voorzien van zilverkleurige accenten en uiteraard ontbreekt het logo van de fabrikant niet: deze is keurig in het midden geplaatst.
De achterzijde is gemaakt van zwart metaal en alle aansluitingen, de zij-inputs meegerekend, zijn hier te vinden. Verder zijn aan de achterzijde de ventilatiegaten van twee fans zichtbaar; veel geluid komt daar gelukkig niet uit. De twee interne speakers bevinden zich aan de onderzijde van de achterkant.

Poorten
Het onderste linkerkwadrant van de achterzijde wordt gedomineerd door de aansluitingen van de Viera. De analoge aansluitingen, bestaande uit twee scart-poorten, een component-aansluiting en, voor de audio, stereo in- en uitgangen. Twee hdmi-poorten en een digitale audio-uitgang vormen de modernere interfaces. De aanwezigheid van een netwerkpoort laat zien dat het om een modern toestel gaat.
De televisie heeft naast zijn analoge antenne-ingang een ingebouwde decoder voor dvb-t-signalen, waarvoor ook een antenne-ingang en antenne-doorlusaansluiting beschikbaar zijn.
Het poortenblok aan de achterkant heeft aan de zijkant van de tv de derde hdmi-poort. Hier bevinden zich ook een analoge composiet-aansluiting, een s-videopoort en een hoofdtelefoon-aansluiting. Een pc kan via een D-subpoort worden verbonden en foto's op een sd-geheugenkaart kunnen via de kaartlezer aan de zijkant worden bekeken.
Bediening
Uiteraard wordt de tv met afstandsbediening geleverd, maar aan de rechterzijkant van het toestel bevindt zich een aantal knoppen waarmee elementaire functies van het toestel bediend kunnen worden. Hiermee kan de input gekozen worden, is het mogelijk van kanaal te wisselen en kan het volume worden ingesteld. De afstandsbediening kenmerkt zich door zeer grote, goed leesbare primaire bedieningselementen. De toetsen reageren prettig. De indeling van het toetsenbord is over het algemeen logisch, maar naar de menu-toets kan het even zoeken zijn: deze bevindt zich niet, zoals normaliter, rond het D-pad, maar is dit keer bovenin te vinden.
Kalibratie en verbruik
Kalibratie
Om de beeldkwaliteit van een nieuw televisietoestel goed te kunnen beoordelen, moet eerst het scherm worden gekalibreerd. Hiertoe is bij de Panasonic-tv een Spider2 PRO-kalibrator gebruikt, die via een usb-verbinding met een laptop communiceert. Eerst werd de tv even tijd gegund om warm te draaien, daarna werd met behulp van de kalibrator het beeld afgeregeld.
Wanneer hij voor de eerste maal wordt aangeschakeld, schotelt de Viera de inmiddels bekende keuze voor: komt de tv in de woonkamer of in een winkel te staan. Wanneer voor de tweede optie wordt gekozen, dan worden vrijwel alle instellingen op maximaal gezet, zodat de kleuren en helderheid van het scherm spatten, in een poging om klanten te trekken. Deze overdreven instelling kiezen we natuurlijk niet: de Home-optie wordt geselecteerd.
Tijdens het kalibreren worden onder meer de luminantie, de helderheid, het contrast en de kleurweergave ingesteld. De kleurinstellingen lijken na het gebruik van de kalibratietool vrijwel perfect aan de ideale curves te voldoen: de curves van vooral rood maar ook groen volgen de 'target'-curves van de Spider bijna helemaal, alleen het blauw blijkt lichte afwijkingen te vertonen, maar dan nog: vergeleken met andere tv's mag het resultaat er zijn.

Zoals verwacht mag worden van een plasmascherm, is de luminantie van zwart zeer gering: 0,03cd. In de praktijk betekent dat simpelweg dat zwart ook echt zwart is, en niet grijs, een euvel waar lcd-schermen allemaal tot op zekere hoogte last van hebben. De wit-luminantie is met 54,8cd wat gering, maar toch leveren deze waarden een imposante contrastverhouding van 1827:1 op.
Energieverbruik
Plasmaschermen hebben nog steeds te kampen met een negatief imago wat betreft hun energieverbruik. Inderdaad kenden de eerste plasmapanelen een grote energiehonger, maar de plasmatechniek is voortgeschreden en inmiddels kunnen plasma-tv's zich wat betreft hun energieverbruik redelijk met lcd-tv's meten. Toch blijkt het opgenomen vermogen van de P42G fors hoger uit te komen dan dat van vergelijkbare lcd-tv's. In eerste instantie verstookt de tv in stand-by nog bijna 15W, maar na ongeveer dertig seconden is een klik hoorbaar, waarna het verbruik daalt tot 0W. In een overzicht:
- uitgeschakeld: 0,1W
- stand-by: 0,0W
- testbeeld: 209,3W
- piek: 848,3W.
Tijdens het afspelen van een film varieerde het opgenomen vermogen van de Panasonic tussen ongeveer 190W en bijna 300W, waarbij door de bank genomen zo'n 230W werd gevraagd.
Prestaties
Met behulp van een HQV-blu-ray-schijfje en een PlayStation 3 werden de diverse beeldverbeterende technieken van het toestel onderzocht en werd gekeken hoe de ruis- en trapfilters functioneren.
De tv beschikt over een aantal modi voor de weergave van beeld. Voor console-games zou de 'Spel'-instelling gebruikt moeten worden, De instelling 'Dynamisch' regelt het beeld automatisch bij en zorgt onder meer voor hoge contrasten. In de 'Cinema'-modus worden technieken als 24p-weergave mogelijk, en ten slotte is er de 'Normaal'-instelling.
Ruisonderdrukking
De plasma-tv werd met de 'Cinema'-instellingen getest en gekalibreerd, waarna het ruisfilter van het toestel werden bemonsterd. Middels de tests van HQV, die ook voor onze andere tv-reviews werden gebruikt, werd allereerst het ruisfilter van de Panasonic aan de tand gevoeld. Het inschakelen van de pn-r ruisreductie, mits met mate geactiveerd, levert redelijke beeldverbetering op: ruis wordt aardig weggefilterd terwijl details nog zichtbaar blijven. Wanneer de pn-r echter op maximaal wordt gezet, is de verhouding tussen detailbehoud en ruisfiltering zoek: er verdwijnen te veel details in het filter. Hetzelfde geldt voor de scherpte-instellingen die via het beeld-menu zijn aan te passen. Wanneer dit filter gematigd gebruikt wordt - standaard wordt stand 5 aangehouden - dan draagt de scherpte bij aan de kwaliteit van het beeld, maar wanneer dit filter op maximaal wordt gezet, dan ontstaat een onprettig beeld. Volgens de vergelijkende test, onderdeel van de HQV-suite, zou de tv met optimale instellingen voor de ruistest ongeveer een ruime 8 scoren.
Film - en video-resolutietest
De beeldweergave op de volledige resolutie van 1920x1080 pixels is zeer stabiel. Niet alleen blijven de blokken van twee pixels keurig stilstaan, zelfs de één-pixelblokken, zowel horizontaal als vertical, staan als een huis. Dat blijft zo in de modi 'Game', 'Normaal' en zelfs 'Dynamisch'. Wel moet worden opgemerkt dat in alle standen het beeld kortstondig vertekend wordt door de ronddraaiende witte balk: daar waar de balk de lijnen passeert, veroorzaakt deze een soort rimpeleffect. Desalniettemin lijkt de Panasonic qua stabiliteit en beeldkwaliteit een van de beste tv-toestellen die we tot nu toe op de Tweakers.net-redactie mochten testen.

Terwijl het beeld in de video resolution loss test van HQV als een huis stond, wordt het beeld met de film-test voor het eerst wat geweld aangedaan. Vooral de blokken van één pixel breed zijn allerminst stabiel, maar ook de tweepixelblokken zouden strakker weergegeven kunnen worden. Het spelen met de instellingen heeft hier nauwelijks invloed op. De Panasonic maakt in het tweede deel van deze test, waar het stadion getoond wordt, echter veel goed of zelfs meer dan goed. De pan-beweging laat wat schokjes zien, maar de tribunes van het stadion worden keurig scherp weergegeven, terwijl ook de stadionreclame zeer goed leesbaar is. Deze combinatie konden we niet bijzonder vaak waarnemen: veelal waren ofwel de tribunes ofwel de reclameteksten onscherp.
Trapfilter
Op gepaste afstand van het scherm, ongeveer twee meter, is het trapfilter van de plasma-tv zonder meer toereikend. Vertandingen in de drie witte balken die onderdeel van de test vormen, zijn bijna niet waar te nemen. Pas wanneer van kleinere afstand wordt gekeken, blijken kleine jaggies zichtbaar. Ook het ghosten van de witte balken op de zwarte achtergrond blijft achterwege. Wanneer een enkele witte balk volledig ronddraait, zijn vertandingen bijna uitsluitend in de uiterste hoeken zichtbaar wanneer de balk vrijwel horizontaal staat. Het aanpassen van de instellingen maakte hierbij weinig verschil.
Tv kijken en conclusie
Het kijken van video op de plasma van Panasonic is een gemengde ervaring. Enerzijds is de beeldkwaliteit uitstekend: de kleurweergave is dankzij het pdp-panel uitstekend en mede vanwege de goede ruis- en trapfilters worden blu-ray- en dvd-beelden goed weergegeven. Daarbij functioneert de 24p-stand om de video een cinema-look te geven goed, en van ghosting is bij snelbewegend beeld nauwelijks sprake, waarbij het inschakelen van de Intelligent Frame Creation-functie de laatste restjes ghosting bij snelle actiescenes in de blu-rayfilm Transformers wegpoetste. Het geluid is ook bij deze flatpanel adequaat, maar voor een thuisbioscoop zou een losse geluidsinstallatie geen overbodige luxe zijn. Wel prettig is het apart geregelde volume voor de hoofdtelefoon, maar verder kan alleen het hoog en laag van het geluid middels een equalizer worden ingesteld en kan een surround-optie ingeschakeld worden. Daarnaast kan gekozen worden voor muziek- of spraak-geoptimaliseerde instellingen.
Naast het ietwat beperkte, maar met de geluidsweergave van andere toestellen vergelijkbare geluid, heeft de tv nog enkele meer uitgesproken minder goede eigenschappen. Een van de meest in het oog springende daarvan is het schakelen tussen beeldverhoudingen: dat gebeurt onnodig vaak, wat op den duur hinderlijk kan zijn. Daarnaast heeft het toestel vrij weinig instelmogelijkheden. Wie niet zoek wil raken in menu's zal dat niet erg vinden, maar het naar eigen smaak instellen van de Panasonic wordt daardoor beperkter. Zo is het instellen van het beeld beperkt tussen het kiezen van instellingen voor Spel, Dynamisch, Cinema of Normaal.
:fill(white)/i/1247142605.jpg?f=thumb)
Extra's
Het toestel biedt vrij weinig extra's: veel meer dan het bekijken van foto's en video's die via een sd-kaartje aan de tv worden voorgehouden, is niet mogelijk. Een handige feature om de firmware up-to-date te houden is wel aanwezig: wanneer de televisie gedurende een uur in standby-modus heeft verkeerd, zoekt deze automatisch naar firmware-updates. Uiteraard is het ook mogelijk het zoeken naar updates handmatig te starten.
Conclusie
Wie een zeer goed beeld op een plasma-scherm wil zien, doet met de Viera een goede keus. De kleuren, het contrast en de kwaliteit zijn allemaal goed tot zeer goed te noemen. Daar staan echter een relatief hoog verbruik en beperkte instelmogelijkheden tegenover. Het geluid is niet geweldig, maar dat is inherent aan het ontwerp van platte televisies: er is geen ruimte voor grote drivers en resonantie-ruimtes. Kortom: de TX-P42G10 biedt uitstekende waar voor zijn geld, maar de 'tweakability' is wat karig.
Pluspunten
+ zeer goed beeld
+ solide gebouwd toestel
+ duidelijke menu's
Minpunten
- tamelijk hoog energieverbruik
- toestel schakelt hinderlijk vaak tussen beeldverhoudingen
- weinig extra's en opties