Nieuwe Overlord
Denk je aan Nederlandse ontwikkelaars, dan denk je waarschijnlijk het eerst aan de Amsterdamse studio Guerrilla. Toch wordt elders in het land ook hard gewerkt aan games met internationale potentie. Het Delftse Triumph en uitgever Codemasters brachten in 2007 het spel Overlord op de markt. De game, waarin de speler de rol aanneemt van een in en in slechte alleenheerser, deed het prima en liet internationaal heel aardige cijfers noteren. Niet verwonderlijk dus dat Triumph nu een opvolger presenteert.
Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 3, pc
Afwijkende versies en titels: Nintendo Wii, Nintendo DS
Overlord II gaat verder waar het verhaal van Overlord gebleven was na het verschijnen van de Wii-game Overlord: Dark Legend. De oude Overlord is verdwenen en de Minions zijn op zoek naar een nieuwe leider. Die vinden ze aan het begin van Overlord II in de persoon van de zoon van de oude Overlord. Het duurt niet lang voor de Minions ervan overtuigd zijn dat dit ventje daadwerkelijk de innerlijke slechtheid heeft om de nieuwe leider te worden. Voordat hij echter in alle rust tot wasdom kan komen, wordt het kereltje door de inwoners van het stadje Nordberg overgeleverd aan de troepen van The Glorious Empire, die op jacht zijn naar magie-gebruikers, met als enige doel om ze uit te roeien. De nieuwe Overlord ontsnapt echter, en zweert wraak...
Gelaagd verhaal
Met deze gebeurtenis wordt een extra laag in het verhaal ingeleid. De Minions laten er namelijk geen onduidelijkheid over bestaan dat de positie van de Overlord toch vooral een tijdelijke is. Zodoende ben je, naast het verspreiden van zoveel mogelijk chaos en slechtheid in de wereld, ook bezig met het uitvissen van de vraag waarom de Overlords zo regelmatig op een onduidelijke manier aan hun einde lijken te komen. Dit maakt het verhaal in Overlord II wat gelaagder, maar echt dominant is het thema ook weer niet: Overlord II moet het vooral van andere elementen hebben.
Lol met Minions
Overlord II houdt vast aan de basisgameplay van het origineel. Je bent zelf dus de Overlord en je kunt wat klappen uitdelen en magie gebruiken, maar je echte taak is het slim inzetten van de Minions: die voeren het gros van de actie uit. Je begint met slechts de bruine Minions, die gespecialiseerd zijn in het brute knokwerk. Al snel kom je ook de andere typen Minions weer tegen, die elk hun eigen vaardigheden hebben. Voor de volledigheid: eenmaal compleet heb je de keuze tussen bruine Minions, rode vuur-Minions, blauwe water-Minions en groene Minions; die laatsten zijn gespecialiseerd in achterbakse, sneaky aanvallen.
De besturing van de combinatie Overlord en Minions is ook nagenoeg dezelfde als in het eerste spel. Dat houdt in dat je de Overlord bestuurt met de linker thumbstick, terwijl de camera en de Minions bestuurd worden met de rechter thumbstick. Deze combinatie werkt af en toe niet helemaal lekker, bijvoorbeeld als je de camera een stukje wil draaien. Heel hinderlijk is dit echter niet, in ieder geval niet zo vervelend als in het eerste deel. Ook de moeilijkheden met de camera, die in de eerste Overlord af en toe de kop opstaken, zijn in het tweede deel zo goed als verdwenen.
Mounts
Wanneer je met de Minions op pad bent, voelt het spel niet anders aan dan de eerste game. Wel kent de gameplay een aantal nieuwe elementen, die vaak erg handig en leuk zijn. De bruine, rode en groene Minions hebben bijvoorbeeld de mogelijkheid om verschillende beesten te berijden. Hierdoor blijken moeilijke obstakels, zoals volledig bewapende soldaten, opeens een stuk beter te bevechten. De gameplay regelt dit proces vrijwel automatisch; je Minions zullen hun mounts automatisch pakken, evenals wapens en andere spullen die ze bij het vechten kunnen gebruiken.
De wapens die je Minions oppikken zullen ze, net als in de eerste game, behouden. Zodoende ontwikkelen je Minions zich constant en worden ze steeds sterker, Dat was al zo in de eerste Overlord, maar nieuw is dat een dode Minion nu niet meer zomaar een dode Minion is. Een beetje Overlord heeft wat contactjes aan gener zijde, zodat het voortaan mogelijk is om gesneuvelde Minions tegen betaling weer tot leven te laten wekken. Zo kun je je favoriete exemplaren die door een strategisch foutje van jouw kant het loodje hebben gelegd, gewoon weer terugkrijgen. Het maakt de band tussen de Overlord en de Minions er een stuk sterker op.
Best lastig
De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat wij de verrijzenisfunctie een stuk vaker hebben moeten gebruiken dan ons lief was. Overlord II mag er bij vlagen soms wat kinderlijk uitzien, het spel is niet voor kinderen bedoeld en de moeilijkheidsgraad is over het algemeen zeer volwassen. Je zult dan ook zeker wat strategie moeten toepassen: een horde soldaten te lijf gaan met je bruine Minions is wellicht erg leuk, maar vaak niet het effectiefst. Je rode Minions kunnen van afstand met vuurballen gooien, terwijl je groene Minions diezelfde vijanden van achteren kunnen besluipen en afmaken. Het op de juiste manier aansturen van je Minions speelt dus een grote rol in Overlord II. Desondanks zul je geregeld moeten afdruipen na een desastreus verlopen gevecht. Het is dan ook raadzaam je saveslots af te wisselen, temeer omdat de checkpoints niet altijd even logisch geplaatst zijn: kijk niet gek op als je een checkpoint hebt net nadat je een half leger aan Minions bent kwijtgeraakt.
Behalve de 'standaard' gameplay, waarin je met de Overlord en de Minions zo veel mogelijk chaos veroorzaakt, kent Overlord II ook de nodige gameplay-passages die voor wat variatie zorgen. Zo zul je af en toe wat zwaardere wapens kunnen bemannen, waarmee je dan hele legers weg kan schieten. Ook blijken de Overlord en de Minions prima zeelui, want ook op het water kunnen ze behoorlijk tekeer gaan. Dit soort intermezzo's werken verfrissend en zorgen ervoor dat het tempo er lekker in blijft.
Graphics en multiplayer
De wereld van Overlord II is dan wel grotendeels dezelfde als die van de eerste Overlord, er zijn genoeg nieuwe omgevingen en toevoegingen om nooit tegen een déjà vu-gevoel aan te lopen. Behalve diverse nieuwe gebieden en anders aangeklede gebieden, waaronder een besneeuwd gebied waar je al vroeg in het spel zeehondjes mag neerknuppelen, kent Overlord II ook een flinke verdieping in de Netherworld, oftewel de thuiswereld van de Overlord en zijn Minions. In de Dark Tower is er weer ruimte om wat vrouwelijk schoon op te slaan voor wanneer het uitkomt, maar interessanter zijn de andere gebieden in de Netherworld. De Forge staat nu los van de toren en is in een apart gebied te vinden, waar je verder ook nog je Minions sterker kunt maken door ze te upgraden. Elders in de Netherworld is het 'woongebied' van de Minions, waar je ook moet zijn als je Minions uit de dood wil terughalen, of als je gewoon wil kijken wat voor Minions je zoal hebt in je leger.
Het spreekt voor zich dat de audiovisuele kant van Overlord II die van het origineel overstijgt. Zo doet Nordberg bij vlagen denken aan de sfeervolle dorpjes in Fable 2. De audio van het spel heeft veel aandacht gekregen en kan moeiteloos aan de graphics tippen. Toch ligt de charme van Overlord II vooral in de humoristische ondertoon die van het spel afdruipt. Alles in de Overlord-wereld is met een dikke knipoog vormgegeven, van de diverse Minions tot de vijanden die je bevecht. De milieubewuste elfjes die je af en toe tegenkomt, spannen daarbij, als karikatuur voor zweverige milieu-activisten, de kroon.
Multiplayer
Overlord II doet meer dan alleen voortbouwen op de singleplayer-fundamenten die er al lagen na het eerste spel. Voor het eerst kun je ook los gaan tegen, of juist samen met iemand anders, in de multiplayer-modus. Triumph schotelt de speler een viertal spelmodi voor die met twee spelers speelbaar zijn. In Invasion werken twee spelers samen om steeds sterkere vijanden uit te schakelen. Survival werkt ongeveer hetzelfde, alleen sta je dan in een soort arena en moet je zo lang mogelijk overleven. In Dominate neem je het tegen elkaar op en strijd je om het onder controle krijgen van diverse punten in de omgeving. Hierbij ontstaat een leuk tactisch spel, want je zult je Minions moeten inzetten om die punten te verdedigen, maar je hebt ze ook nodig om nieuwe punten te veroveren. Pillage volgt hetzelfde idee, alleen gaat het dan om het verzamelen van zoveel mogelijk goud, waarbij het hinderen van je tegenstander een aardige tactiek kan zijn.
Conclusie