Anders dan Hyper Light Drifter
Titel |
Hyper Light Breaker |

|
Platform |
Steam |
Ontwikkelaar |
Machine Games |
Uitgever |
Arc Games (voormalig Gearbox) |
Releasedatum |
Nog niet bekend, Early Access zomer 2024 |
Roguelikes en ik zullen nooit écht vrienden worden. Dat is jammer, want vaak spreekt de setting van zo'n game me ontzettend aan, maar haak ik na verloop van tijd af op de moeilijkheidsgraad. Het hoort immers bij het genre dat de moeilijkheidsgraad hoger ligt dan bij een gemiddelde andere actiegame. Toch zijn veel games het meer dan waard om er toch even je tanden in te zetten. Ik denk dan al snel aan Hades, maar tijdens het Summer Game Fest kwam ook Tears of Metal voorbij. Weet je niet meer welke game dat is, denk dan even aan doedelzakken en Schotse krijgers. Met dank aan de muziek vond ik Tears of Metal de sfeervolste game uit de hele show. Maar goed, die game was niet aanwezig op de Play Days, dus daar moeten we later eens naar kijken. Omdat ik echter de roguelike-liefhebbende medemens toch ook graag wat gun, hobbelde ik dan maar even langs bij Hyper Light Breaker, dat komende zomer al moet verschijnen.
De naam zal velen niets zeggen, maar ken je voorganger Hyper Light Drifter wél, dan is de kans groot dat je er een positief beeld van hebt. Ontwikkelaar Heart Machine heeft wat dat betreft een aardige undergroundhit afgeleverd. De game werd niet door massa's mensen opgepikt, maar de groep die het speelde, was er veelal positief over. Hyper Light Drifter is een 2d-actie-rpg uit 2016 waarin de speler als 'de Drifter' allerlei monsters moest zien te verslaan in een mysterieuze spelwereld. De game onderscheidde zich met name door de pixelartstijl en de manier waarop het verhaal verteld werd: zonder dialogen. De speler keek naar een reeks plaatjes, die begeleid werden door muziek. De makers wilden op deze manier een game uit het SNES-tijdperk simuleren. Volgens hen waren er in dat tijdperk games die de perfectie benaderden binnen de beperkte mogelijkheden die daarvoor werden geboden.
Meer als Solar Ash
Hyper Light Breaker laat veel van dat recept los. De game behoudt weliswaar een opvallende grafische stijl, maar is nu in 3d en dit keer bevat de game zeker wel dialogen. Een logische stap, maar ook een risico. Fans van het origineel zetten na de aankondiging namelijk meteen hun vraagtekens bij deze keuzes. In hun ogen verliest de game op deze manier juist een deel van zijn eigen 'smoel', en is hij met de nieuwe stijl meer gaan lijken op Solar Ash, een andere game van Heart Machine. Bovendien wordt er argwanend gekeken naar de eventuele inmenging van Gearbox als uitgever. Of eigenlijk moeten we zeggen: Arc Games. Gearbox Software werd verkocht door de Embracer Group en daarna is de uitgeeftak van het bedrijf hernoemd naar Arc Games, terwijl de ontwikkelstudio's van Gearbox nu voor Take-Two Interactive werken. Lees je dus Gearbox, dan is het een game van Gearbox zelf en gaat het om titels die het bedrijf slechts uitgeeft, dan is dat nu onder de noemer Arc Games.
Vijf levens in de Overgrowth
In Hyper Light Breaker, dat zich decennia eerder dan Hyper Light Drifter afspeelt, is de speler een Breaker die het in de bovenwereld, de Overgrowth, uiteindelijk moet opnemen tegen de Abyss King. Dat doe je door keer op keer vanuit een centrale basis die wereld in te gaan, om zo steeds verder te komen en steeds nieuwe stukken te ontdekken. Hyper Light Breaker kiest daarbij voor een aparte aanpak. De game wordt namelijk, zoals veel roguelikes, procedureel gegenereerd, maar dan wel eens per vijf levens, of wanneer de speler een bepaald gebied heeft afgesloten. Dat betekent dat de wereld, als je een keer doodgaat, niet meteen helemaal verandert. Je hebt vijf levens de tijd om een gebied door te spelen dat eindigt achter een poort waar een eindbaasgevecht wacht. De baas verslaan zorgt ervoor dat je dat gebied hebt afgerond en verder kunt met het verhaal, waarna het volgende stuk van de game wel weer nieuw wordt opgebouwd. Deze aanpak maakt de game overzichtelijker. Het helpt als je een paar levens de tijd hebt om je goed te oriënteren in de spelwereld.
Sleutel zoeken
De lay-out van de omgeving kennen, met de locatie van vijanden en items daarbij, is een voordeel, maar je moet ook een speciale vijand zien te vinden om de poort van het baasgevecht door te kunnen gaan. Deze elitevijand heeft namelijk de sleutel die daarvoor nodig is. Als je die sleutel eenmaal hebt, houd je die ook als je sterft, zolang je binnen die vijf levens zit waarin de spelwereld nog niet verandert. Kom je in de situatie dat je te vaak dood bent gegaan, dan verlies je de sleutel wel en moet je die vijand dus opnieuw verslaan.
:strip_exif()/i/2006775848.jpeg?f=imagearticlefull)
In mijn speelsessie werd ik door de aanwezige ontwikkelaars redelijk snel richting de elitevijand gedirigeerd, maar er is veel meer te zien en te ontdekken in de Overgrowth. Zo kun je er ook allerlei speciale items en wapens vinden en zijn er nog allerlei andere interessante vijanden. Om die te lijf te kunnen gaan, is het trouwens wel handig als je voordat je aan je run begint, investeert in je uitrusting. Hoewel je dus ook spullen in het veld kunt vinden, kan het immers verschil maken of je wel of geen tof wapen hebt gekocht van een van de handelaren in de hub. Alle items en wapens hebben daarbij een kleur die, als je vaker games speelt en weet hoe een kleurensysteem rond zeldzaamheid meestal werkt, duidelijk aangeeft wat de waarde is van dat item.
De wereld verkennen
De eerste stapjes in de Overgrown vond ik best overweldigend. Je betreedt de wereld via een soort lift omhoog en moet dan direct opletten, want er is een gerede kans dat er meteen vijanden in de buurt zijn. Die zijn meestal niet meteen heel sterk, maar kunnen je best wat schade toebrengen. Je kunt jezelf vijf keer genezen, dus een beetje schade is niet meteen een groot probleem, maar wil je de eindbaas kunnen verslaan, dan is het wel zo handig als je nog wat healing overhebt. Het is uiteindelijk zelfs de bedoeling dat je alle bazen, die verdeeld zijn over verschillende biomes, én de eindbaas in een enkele run weet te verslaan. Tegen de tijd dat je daar echt kans op maakt, ben je een stuk sterker en completer dan aan het begin. Gewoon de wereld verkennen, toffe items verzamelen en dan de wereld weer uit gaan zodat je die wapens veilig kunt stellen voor een latere run, is een prima strategie om aan te houden in de eerste uren van Hyper Light Breaker. Als je ervoor kiest om de wereld te verlaten via een extractie, zul je wel even opgejaagd worden door een assassin, maar dat kan alsnog de betere keuze zijn.
Look overtuigt meer dan gameplay
In de eerste uren kun je wegwijs worden met wat jouw Breaker zelf allemaal kan. Dat zal voor een deel ook afhangen van het type personage dat je hebt gekozen, maar voor deze demo werkten ze allemaal hetzelfde en was het verschil tussen de Breakers alleen visueel. Onze Breaker had in elk geval verschillende aanvalsmogelijkheden, met een meleewapen als meest gebruikte variant. Je hebt ook een vuurwapen, maar ik had toevallig een vuurwapen waarvan je niet veel kogels tegelijk bij je kunt dragen. Ik was na een paar keer schieten steeds door mijn munitie heen. Die schoten waren krachtig, dat wel, maar het is niet praktisch om steeds op zoek te moeten naar nieuwe kogels. Ik moest dus veelvuldig terugvallen op melee, wat als nadeel heeft dat vijanden jou dan ook kunnen slaan. Vijanden kunnen overigens allerlei soorten wapens hebben, dus je zult zeker ook van afstand onder vuur genomen worden.
Heerlijk hoverboard
De gameplay van Hyper Light Breaker vond ik een tikkeltje wisselvallig. Ik vind het verkennen van de wereld en de trucjes die je daarbij hebt, heel sterk. Als je van grote hoogtes springt, kun je een zweefvlieger openen om rustig door te zweven en op land kun je gebruikmaken van een hoverboard, waarmee je sneller grote afstanden kunt afleggen, zowel op land als over water. Rondglijden op het hoverboard voelt heel soepel aan, waardoor het leuk is om te doen. Het werd zelfs binnen de kortste keren mijn favoriete bezigheid in deze demo van Hyper Light Breaker.
:strip_exif()/i/2006775856.jpeg?f=imagearticlefull)
Dat zegt meteen iets over de rest van de gameplay, waar ik logischerwijs minder goed over te spreken ben. Niet dat het schieten en meppen niet lekker werken, maar ik kreeg er in de tijd die ik op de Play Days kon spelen, niet voldoende handigheid in. Daarbij draaide de camera soms ook niet handig mee. Misschien is dit een game waar je gewoon even in moet komen voordat je hem begint te waarderen en die kans heb ik nu natuurlijk nog niet gehad. Hij bevat namelijk wel alle elementen die je van een game in dit genre verwacht, zoals de mogelijkheid om te pareren of te dodgen; je kunt vijanden staggeren en ga zo maar door. Hier zit behoorlijk wat diepgang die we nog niet hebben kunnen benutten.
Toffe stijl
De manier waarop de game gepresenteerd wordt, vind ik wel overtuigend. Of het beter of minder is dan Hyper Light Drifter, durf ik niet te zeggen, want hoe je de verandering in stijl op waarde schat, is onderhevig aan persoonlijke voorkeur. Dan kun je nog steeds zeggen dat Heart Machine op prachtige wijze uitpakt met de nieuw gekozen stijl, die trouwens door Unreal Engine 4 tot leven wordt gebracht. Tijdens het spelen vielen de soepele bewegingen van de personages zeker op, maar het zijn de opvallende stijl en het kleurgebruik die Hyper Light Breaker anders maken dan andere games. We zien gestileerde beelden die voorzien zijn van felle kleuren, waardoor je af en toe het idee krijgt dat je naar een bewegend stripboek zit te kijken, compleet met bijpassende, eveneens kleurrijke speciale effecten. De spelwereld belooft daarbij ook voor wat diversiteit te zorgen. Ik speelde in een bruine, rotsachtige omgeving met wat water om de rotsen heen, maar ik heb ook beelden gezien van mooie, groene zones, duistere bossen, oude ruïnes en ga zo maar door. De wereld wordt natuurlijk procedureel gegenereerd, dus die bouwstenen zul je misschien ook met elkaar gecombineerd zien worden.
Voorlopige conclusie
Of Hyper Light Breaker een echt goede roguelike wordt, is nog niet te zeggen, maar dat de game een aantal interessante dingen doet, staat vast. Dat begint met de grafische stijl, die dus afwijkt van voorganger Hyper Light Drifter, maar in elk geval iets biedt wat anders dan anders is. De opzet waarin je vijf levens krijgt voordat de wereld reset en je dus helemaal opnieuw moet beginnen, is ook interessant en daarnaast voelde het met name het zweven en hoverboarden door de spelwereld heel soepel aan. Het vechten ging nog niet lekker, wat ook kan komen doordat er op een evenement als de Play Days geen tijd is om rustig te wennen aan alle mogelijkheden. Dit onderdeel kan dus best beter uit de verf komen als ik wat meer tijd heb voor de game. Bovendien zijn er elementen die we nog helemaal niet hebben kunnen zien. De game is bijvoorbeeld ook speelbaar in co-op.
Is je interesse nu gewekt, dan is er goed nieuws, want Hyper Light Breaker moet ergens deze zomer al in Early Access verschijnen op Steam. De ontwikkelaar stelt dat het daarna waarschijnlijk nog een jaar duurt voordat de ‘1.0-versie’ verschijnt. Tegen die tijd wil Heart Machine ook bekijken op welke andere platforms Hyper Light Breaker nog zal verschijnen, maar vooralsnog is de game alleen voor Steam in ontwikkeling.