Inleiding
- Hisense U7HQ
- LG UQ9100
- Panasonic LX650E
- Samsung QLED Q60B
- TCL C635
Samengevat
De Hisense U7HQ valt op omdat het een van de weinige betaalbare tv's is met een 120Hz-scherm en ondersteuning voor vrr. De tv levert goede sdr-beeldkwaliteit, maar heeft helaas een matig contrast en tegenvallende geluidsweergave.
Samengevat
De UQ9100 is een betaalbare 4k-televisie van LG, voorzien van een 60Hz-ips-paneel en Alpha 5-beeldprocessor. De tv maakt gebruik van webOS en wordt geleverd met een gyroscopische Magic Remote. De beeldkwaliteit van de tv is goed bij sdr-weergave, maar de tv komt duidelijk tekort voor hdr, niet in de laatste plaats omdat het contrast tegenvalt. Een positief punt is de geluidsweergave, die mooi gebalanceerd is.
Samengevat
De LX650E van Panasonic is een 4k-tv met 60Hz-ips-scherm en Googles Android TV als smart-tv-systeem. De tv laat in sdr-modus goede kleurweergave zien, maar komt tekort op het gebied van helderheid en contrast. Ook de geluidskwaliteit valt tegen, waardoor deze tv wat ons betreft geen aanrader is.
Samengevat
De Q60B is het instapmodel uit Samsungs qledserie. De tv maakt gebruik van een 60Hz-VA-paneel en levert een hoge helderheid en goed contrast. De kleurweergave van de Q60B is ook goed, net als de geluidsweergave. De minpunten zijn de wat tegenvallende kijkhoeken en het feit dat de tv soms opzichtige reclames toont in het Tizen-smart-tv-systeem.
Samengevat
De TCL C635 is het goedkoopste model van de Chinese fabrikant dat voorzien is van een quantumdotfilter voor een groot kleurbereik. De tv beschikt over een 60Hz-VA-paneel dat een hoog contrast biedt. De kleurweergave van de tv is goed, wat ook geldt voor de geluidskwaliteit. De nadelen zijn de wat tegenvallende kijkhoeken en matige verkrijgbaarheid van de tv.
In tv-tests op Tweakers besteden we meestal aandacht aan de duurdere modellen, high-end tv's met een oledpaneel of een miniledbacklight die de beste beeldkwaliteit leveren, maar waarbij je vaak ook ruim meer dan 1000 euro neertelt voor een 55"-model. Lang niet iedereen kan of wil zoveel geld uitgeven aan een televisie en daarom bekijken we in deze test vijf 55"-televisies die tussen de 600 en 700 euro kosten.
Uiteraard krijg je voor dat geld niet hetzelfde als wanneer je een topmodel koopt met een tweemaal zo hoge prijs. Maar waar zitten die verschillen hem eigenlijk in? Wordt er bespaard op beeldpanelen, backlights en luidsprekers? Is de beeldverwerking een stuk minder, krijg je minder aansluitingen en features of is er bespaard op het design en de materiaalkeuze van de behuizing? Die vragen zullen we in deze round-up beantwoorden.
Voor deze test bekijken we de Hisense 55U7HQ, LG 55UQ9100, Panasonic TX-55LX650E, Samsung QLED QE55Q60B en de TCL 55C635. Philips kon ons helaas geen geschikt model leveren en Sony lijkt de markt voor 'goedkope' televisies helemaal achter zich gelaten te hebben: het heeft geen nieuwe 55"-televisies meer in de prijsklasse onder de 700 euro.
De vijf tv's die we testen hebben overeenkomsten, maar vooral ook veel verschillen. De belangrijkste overeenkomst is dat al deze tv's gebruikmaken van een lcd-paneel; oled komen we in deze prijsklasse niet tegen. Wil je een 55"-oledtelevisie kopen, dan is het goedkoopste model in onze Pricewatch de LG 55A1, die op het moment van schrijven 809 euro kost, aanzienlijk meer dan de tv's die we in deze test bespreken. Wat verder opvalt, is dat de geteste tv's op een na allemaal over een 60Hz-paneel beschikken, zonder local dimming. De enige tv met een 120Hz-paneel en local dimming is de U7HQ van Hisense, die met 680 euro ook meteen de duurste van de geteste tv's is. Verschillen zijn er zoals gezegd ook. Zo bevatten de tv's een mix van ips- en pva-panelen, elk met zeer zichtbare voor- en nadelen. Ook is er een groot verschil in de maximale helderheid, loopt de geluidskwaliteit sterk uiteen en maken de vijf tv's allemaal gebruik van een ander smart-tv-systeem.
We zullen op de volgende pagina's de belangrijkste uiterlijke kenmerken en de interfaces van alle televisies kort bespreken, waarna we energiegebruik, gamefuncties, geluidskwaliteit en beeldkwaliteit van de toestellen met elkaar vergelijken.
Hisense U7HQ
We bespreken de toestellen op alfabetische volgorde, wat betekent dat we aftrappen met de Hisense U7HQ. Deze tv kost op het moment van schrijven minimaal 680 euro volgens de Pricewatch en is bij een beperkt aantal winkels verkrijgbaar, waardoor de (minimale) prijs behoorlijk schommelt.
De U7HQ is een tv met een voor deze prijsklasse imposante specslijst. Zo heeft de tv een fullarraylocaldimmingbacklight, ofwel fald-backlight, met een quantumdotfilter voor een breder kleurbereik en wordt er gebruikgemaakt van een 120Hz-ips-paneel met ondersteuning voor vrr met een bereik van 44 tot 120Hz.
:strip_exif()/i/2005590402.jpeg?f=imagenormal)
Uiterlijk en aansluitingen
(In) de doos
De Hisense U7HQ wordt geleverd in een full-color bedrukte kartonnen doos. Het scherm is verpakt in een schuimzak met daaromheen PS-hardschuim (piepschuim) dat niet biologisch afbreekbaar is.
De verpakking bevat naast het scherm en de voet van de tv een afstandsbediening, batterijen, netsnoer en een handleiding. De volledige handleiding is ook online beschikbaar.
Het opvallendste kenmerk van U7HQ is zijn brede, open voet die van linksachter de tv naar voren buigt en voor het scherm doorloopt om rechtsachter weer te verdwijnen. De voet is mat antraciet en hoewel het een kwestie van persoonlijke voorkeur is, vind ik hem wel mooi. Het nadeel van dit ontwerp is dat het lastig is een soundbar voor de tv te plaatsen, behalve als je die een heel stuk naar voren zet.
De afwerking van de tv is verder netjes. Het scherm heeft dunne bezels en iets verdiept achter het ips-paneel van de tv ligt een dunne metalen rand die de U7HQ een chique uitstraling geeft.
Wat aansluitingen betreft biedt de tv eigenlijk alles wat we mogen verwachten. Recht naar achteren gericht, niet ideaal als je de tv dicht tegen de muur wilt hangen, zijn er een lan-, een USB- en een Toslink-aansluiting. Opzij gericht vinden we een tweede USB-poort, vier HDMI-aansluitingen, een koptelefoonaansluiting, een analoge video-ingang en een CI+ CAM-slot en tuneraansluitingen voor de ingebouwde DVB-C-, DVB-S- en DVB-T-tuners. Van die HDMI-aansluitingen zijn er twee geschikt voor verwerking van 120Hz-signalen, niet onbelangrijk, omdat de Hisense U7HQ de enige tv in deze test is met een 120Hz-beeldpaneel.
Smart-tv
Hisense gebruikt zijn Vidaa U5-smart-tv-platform. Dit platform is wat minder bekend, maar Hisense heeft het al jaren in gebruik en blijft het verder doorontwikkelen. Het voordeel van Vidaa U is dat het relatief 'licht' lijkt te zijn, en dus lekker soepel draait. Het hoofdscherm opent standaard met een grote banner die doorlinkt naar Hisenses Vidaa Free-dienst die gevuld is met gratis te bekijken streamingcontent, voornamelijk bestaande uit oude films en series van C-garnituur.
:strip_exif()/i/2005593716.jpeg?f=imagenormal)
Direct onder die banner zijn links te vinden naar alle geïnstalleerde apps die als vierkante tiles worden weergegeven. Navigeer je naar een app in dit overzicht, dan verandert de inhoud van de grote banner bovenaan het hoofdscherm afhankelijk van de inhoud van de app, zodat je bijvoorbeeld gemakkelijk verder kunt gaan met het kijken van een bepaalde film of serie. Het appaanbod voor Vidaa U is inmiddels goed op orde. Naast de grote internationale streamingdiensten zijn er ook apps voor Videoland, NPO, KIJK en NLZiet.
Als we verder naar beneden op het hoofdscherm scrollen, krijgen we 'aangeraden content' te zien. Tijdens onze testperiode ging het hierbij om content van Disney+, Prime Video en Plex, maar mogelijk dat dit wijzigt afhankelijk van deals die Hisense sluit met verschillende aanbieders.
Interface
De interface van de U7HQ is overzichtelijk, maar het aanpassen van sommige (beeld)instellingen werkte naar mijn idee net even niet intuïtief. Een kwestie van gewenning en het gros van de menu's zit gelukkig wél logisch in elkaar. Wat opvalt is dat de U7HQ veel instelmogelijkheden biedt, zowel voor beeld als geluid. Wil je de tv op jouw voorkeur afstemmen, dan is daar dus alle mogelijkheid voor.
Afstandsbediening
De meegeleverde afstandsbediening functioneert prima, heeft alle belangrijke knoppen op logische plekken en is in de basis dus prima. Minder prima is wat mij betreft de enorme berg reclameknoppen die Hisense aan de remote heeft toegevoegd. Het zijn er maar liefst twaalf, een nieuw (diepte)record. Het hangt er natuurlijk helemaal van af welke diensten je gebruikt en persoonlijk kan ik directe toegang voor Disney+, Netflix, Prime Video en YouTube wel waarderen, maar de ruimte die Deezer, Rakuten TV, Facebook Watch, NBA League Pass(!), Vidaa en Vidaa Free innemen, had ik liever teruggehad of zelf aan specifieke apps kunnen toekennen. De opkomst van steeds meer reclameknoppen is een ontwikkeling die we al jaren zien, met deze afstandsbediening van Hisense als voorlopig toppunt.
LG UQ9100
De UQ9100 is de hoogste serie binnen de normale uhd-4k-televisies, die LG positioneert onder de Nanocell-modellen met een groter kleurbereik en de topmodellen met oledpanelen. Dat maakt de UQ9100 in de praktijk een echte middenklasser, met een laagste prijs van net geen 600 euro in onze Pricewatch voor de 55"-variant.
:strip_exif()/i/2005593730.jpeg?f=imagenormal)
Uiterlijk en aansluitingen
(In) de doos
De LG UQ9100 wordt geleverd in een bruine kartonnen doos met zwarte en witte bedrukking. Het scherm is verpakt in een schuimzak met daaromheen PS-hardschuim (piepschuim) dat niet biologisch afbreekbaar is.
De verpakking bevat naast het scherm en de voet van de tv een afstandsbediening, batterijen, netsnoer en een snelstartgids. De volledige handleiding is online beschikbaar.
Voor dat geld krijg je een tv met een 60Hz-ips-paneel, LG Alpha 5-processor en AI ThinQ-webOS als smart-tv-systeem. Aan het uiterlijk en de afwerking zie je wel meteen dat dit een wat goedkopere tv is. De lijst rond het scherm is van mat kunststof, net als de voet en de nek waarmee de voet met de tv verbonden is. Heel stijf is het geheel niet, als je de tv een duwtje geeft, staat hij nog enige tijd na te deinen. In de praktijk is dat niet zo'n probleem, behalve als je een houten vloer hebt die meebeweegt als je door de kamer loopt.
Wat aansluitingen betreft is het ook wat karig bij de UQ9100. De tv heeft drie HDMI-ingangen, tweemaal USB, tuneraansluitingen, een Toslink-audio-uitgang en een CI+ CAM-slot, maar een koptelefoonaansluiting ontbreekt. Of dat een probleem is, hangt natuurlijk af van het gebruik van de tv, wat ook geldt voor het ontbreken van een vierde HDMI-ingang.
Smart-tv
De LG UQ91000 maakt net als de duurdere tv's van LG gebruik van webOS als smart-tv-systeem en wordt geleverd inclusief een gyroscopische Magic Remote waarmee je met handbewegingen een cursor over het scherm kunt bewegen. De werking van webOS is zoals we dat gewend zijn van de duurdere modellen, al lijkt het opstarten van sommige apps op de UQ9100 soms iets langer te duren.
:strip_exif()/i/2005589436.jpeg?f=imagenormal)
Het appaanbod binnen webOS is groot en ik vind de interface fijn werken, al blijft het jammer dat LG een paar jaar geleden is overgestapt van zijn minimalistische interface naar een fullscreenhoofdscherm. Op dat hoofdscherm krijg je een overzicht met apps, maar ook aangeraden content in de vorm van een 'Nu trending'-balk. Gelukkig blijft het bij LG mogelijk om reclames in de interface uit te zetten. Deze functie zit een beetje verstopt, maar je vindt hem op de UQ9100 via Instellingen > Startpagina-instellingen > Home-promotie.
Interface
De interface is zoals we die de afgelopen jaren van LG gewend zijn, al valt op dat we ten opzichte van de duurdere oledtelevisies wel wat instelmogelijkheden missen. Dat komt niet alleen omdat deze tv een 60Hz-paneel gebruikt, maar ook omdat de gebruikte Alpha 5-processor minder in zijn mars heeft en dus minder opties biedt om vooral het beeld te finetunen.
Afstandsbediening
LG levert de UQ9100 met een relatief compacte Magic Remote met ingebouwde gyroscoop en een scrollwiel in het midden van de cirkelvormige d-pad. De afstandsbediening ligt fijn in de hand en biedt direct toegang tot alle veelgebruikte functies. Uiteraard ontbreekt ook bij LG een rijtje reclameknoppen niet, al maakt LG het met zes toetsen de helft minder bont dan Hisense.
Panasonic LX650E
De Panasonic LX650 is het instapmodel uit de huidige 4k-modelreeks van de Japanse fabrikant, waarvan de 55"-versie in onze Pricewatch terug te vinden is vanaf 599 euro.
Opvallend is dat Panasonic de tv op zijn tv-overzichtspagina alleen aanprijst als een Android TV, terwijl bij andere modellen ook logo's prijken die de hdr-functionaliteit en de gebruikte processor aanprijzen. Dat wil uiteraard niet zeggen dat deze tv geen hdr-signalen kan weergeven of geen beeldprocessing aan boord heeft, maar het is duidelijk een basismodel. De tv heeft een 60Hz-ips-paneel met, zoals we verderop zullen zien, beperkte lichtopbrengst.
:strip_exif()/i/2005593732.jpeg?f=imagenormal)
Uiterlijk en aansluitingen
De rand rond het scherm is vrij dik en gemaakt van glimmend kunststof. De platte vierkante voet is van aluminium en heeft een mooie slanke hals. Wat aansluitingen betreft is de LX650 redelijk uitgerust. De tv heeft maar drie HDMI-ingangen, maar er is wel een hoofdtelefoonuitgang, naast een LAN-aansluiting, Toslink-uitgang, twee USB-poorten, antenneaansluitingen en een CI+ CAM-slot.
(In) de doos
De Panansonic LX650E wordt geleverd in een bruine kartonnen doos met witte bedrukking. Het scherm is verpakt in een kunststofzak met daaromheen PS-hardschuim (piepschuim) dat niet biologisch afbreekbaar is. De verpakking bevat naast het scherm en de voet van de tv een afstandsbediening, batterijen, netsnoer en een snelstartgids. De volledige handleiding is online beschikbaar.
Smart-tv
De Panasonic LX650 maakt gebruik van Googles Android TV-smart-tv-systeem, voorzien van de nieuwste interface, waarbij je, in tegenstelling tot het nieuwere Google TV, de mogelijkheid hebt om het hoofdscherm vrij ver naar eigen voorkeur aan te passen. Over Android TV hebben we al veel geschreven en het is wat mij betreft een fijn platform. Niet alleen omdat het volledige Chromecast-functionaliteit heeft ingebouwd en je dus vanaf elke app met castfunctie audio en -video naar Android TV kunt sturen, maar ook omdat het appaanbod groot is en Android TV, over het algemeen, vlot werkt. Op de Panasonic LX650 bemerkten we soms wat kleine haperingen bij het opstarten van en wisselen tussen apps, maar over het algemeen draait Android TV prima op deze televisie.
:strip_exif()/i/2005589434.jpeg?f=imagenormal)
Interface
De menu-interface van de LX650 is vrij kaal opgezet en ziet er anders uit dan we van Panasonics oledtelevisies gewend zijn. Wat ook opvalt, is dat de Nederlandse vertaling van de menuteksten rechtstreek uit Google Translate lijkt te komen. Het menu met beeldinstellingen heet 'Foto', vermoedelijk een rechtstreekse vertaling van het Engelse 'Image'. Ook passen sommige woorden niet lekker in de beschikbare ruimte, wat tot vreemde woordafbrekingen leidt. Het is geen ramp, maar het geeft een onverzorgde indruk.
Afstandsbediening
De afstandsbediening van de LX650E is ruim opgezet, heeft alle belangrijke functies direct onder een knop en ligt prima in de hand. Vervelend is wel dat de ronde d-pad omgeven is door vier andere knoppen die ik tijdens het begin van de test af en toe per ongeluk indrukte. Het is een kwestie van gewenning, want later gebeurde het niet meer.
Samsung QLED Q60B
De Q60B is Samsungs instapmodel uit de qledrange; Samsungs serie met lcd-televisies die voorzien zijn van een backlight met quantumdotfilter voor een groter kleurbereik. De Q60B heeft een 60Hz-VA-paneel waarmee de tv een hoge helderheid behaalt, met afstand de hoogste helderheid van alle tv's uit deze round-up.
:strip_exif()/i/2005593734.jpeg?f=imagenormal)
Uiterlijk en aansluitingen
(In) de doos
De Samsung Q60B wordt geleverd in een bruine kartonnen doos met witte bedrukking. Het scherm is verpakt in een schuimzak met daaromheen PS-hardschuim (piepschuim) dat niet biologisch afbreekbaar is.
De verpakking bevat naast het scherm en de voet van de tv een afstandsbediening, netsnoer en een installatieposter. De volledige handleiding is online beschikbaar.
Het uiterlijk van de Q60B is sober, maar netjes. Van alle geteste modellen is de Q60B het dunste model, wat betekent dat je de tv goed strak tegen de wand kunt ophangen. De randen rond het scherm zijn dun en voorzien van een glimmende zwarte kunststof lijst. De Q60B staat op twee smalle voetjes die recht naar voren onder het scherm vandaan steken.
Samsung heeft de meeste aansluitingen van de Q60B opzij gericht. Dat is fijn als je de tv wilt ophangen. Helaas is een van de drie HDMI-aansluitingen naar achteren gericht, net als de Toslink-uitgang voor digitale audio. De twee andere HDMI-ingangen, twee USB-poorten, LAN- en tuneraansluitingen en het CI+ CAM-slot zijn opzij gericht en liggen deels verzonken in het achterpaneel van de tv.
Smart-tv
De Q60B maakt gebruik van Samsungs Tizen-smart-tv-systeem. Tizen werkt net als alle andere moderne platforms met een fullscreenhoofdscherm met daarop links naar apps en content. Het gebruiksgemak van Tizen is prima: de software werkt lekker vlot en heeft een groot appaanbod.
:strip_exif()/i/2005589458.jpeg?f=imagenormal)
Helaas is ook Tizen doorspekt met 'aangeraden content'-links naar diensten, films en series van aanbieders, ook als je daar geen abonnement op hebt. Tizen is daar niet uniek in; andere platforms doen dit ook. Wat wel vervelend is, is dat Samsung ook opzichtigere reclame in de interface blijft weergeven. Tijdens de testperiode kregen wij pontificaal bovenaan het hoofdscherm bijvoorbeeld een banner te zien die aanspoort om je te abonneren op HBO Max om The Last Of Us te bekijken. In de basis neemt deze banner niet (veel) meer ruimte in dan bijvoorbeeld de uitgelichte Disney+-content die vaak bij Android en Google TV getoond wordt, maar bij Tizen zijn de ads veel schreeuweriger.
Interface
De opzet van de menu's van de Q60B is identiek aan die van Samsungs andere qled-tv's. De interface is overzichtelijk en je kunt er eenvoudig doorheen navigeren. In vergelijking met duurdere qledmodellen missen sommige functies, omdat de Q60B minder geavanceerde processing heeft.
Afstandsbediening
Samsung levert de Q60B met de kenmerkende kleine afstandsbediening die het de afgelopen jaren bij alle qled-tv's levert. Dat betekent helaas dat er geen numerieke toetsen zijn en dat ook toegang tot het instellingenmenu bijvoorbeeld niet direct onder een knop beschikbaar is. De kleine afstandsbediening ziet er stijlvol uit, maar wat mij betreft schiet de drang naar minimalisering door. Het pijnpunt vind ik daarbij ook dat Samsung wél ruimte maakt voor vier reclameknoppen, terwijl voor andere knoppen dus geen ruimte is. Het pluspunt is dat de afstandsbediening aan de achterzijde voorzien is van een zonnepaneel. Leg je hem ondersteboven neer, dan laadt het apparaat zichzelf dus op.
TCL C635
De laatste tv uit de test is afkomstig van TCL. De C635 is het instapmodel uit de qledserie van het Chinese merk dat aan een opmars in Europa bezig is. De C635 heeft een 60Hz-VA-paneel met een groot kleurbereik en heeft Onkyo-sound aan boord. Wat dat oplevert, zullen we verderop bespreken.
:strip_exif()/i/2005593736.jpeg?f=imagenormal)
Uiterlijk en aansluitingen
Titel
De TCL 635 wordt geleverd in een bruine kartonnen doos met witte bedrukking. Het scherm is verpakt in een schuimzak met daaromheen PS-hardschuim (piepschuim) dat niet biologisch afbreekbaar is.
De verpakking bevat naast het scherm en de voet van de tv twee afstandsbedieningen, batterijen, een netsnoer en een installatiegids. De volledige handleiding is online beschikbaar.
Het uiterlijk van de C635 wordt vooral gekenmerkt door de twee omgekeerd V-vormige voetjes die links en rechts naar buitengericht onder het scherm vandaan komen. De tv staat relatief hoog op deze voetjes, waardoor je prima een soundbar voor het scherm kunt plaatsen. De onderrand van het scherm is net als de voetjes grijs en dikker dan de zij- en bovenranden die voorzien zijn van een dunne metalen afwerking.
TCL heeft alle aansluitingen achter het relatief dikke scherm opzij gericht. Ook deze tv heeft drie HDMI-ingangen, net als twee USB-aansluitingen, een LAN-poort, een analoge audio-video-ingang, een Toslink-uitgang, antenneaansluitingen, een C+ CAM-slot en een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting.
Smart-tv
TCL gebruikt Google TV op de C635. Google TV is de opvolger van Android TV en hoewel de interface van beide sterk op elkaar lijkt, zijn er wat verschillen. Zo werkt Google TV nog meer met (persoonlijke) aanbevelingen, maar heb je ook minder vrijheid om de interface naar eigen voorkeur aan te passen. Als je dus niet op die aanbevelingen zit te wachten, heb je veel minder mogelijkheden om er omheen te werken.
:strip_exif()/i/2005589494.jpeg?f=imagenormal)
Interface
De interface van de C625 is geheel in Google-stijl opgezet wat fonts en iconografie betreft, wat ervoor zorgt dat de overgang tussen het smart-tv-deel en het instellingenmenu naadloos aanvoelt. De menu's zijn overzichtelijk opgezet en bieden veel instelmogelijkheden. Helaas geldt ook bij TCL dat er wat vreemde vertaalfouten in de menuteksten zijn geslopen: een klein minpuntje voor de verder prima gebruikerservaring van deze tv.
Afstandsbediening
TCL levert de tv met twee afstandsbedieningen, een 'Exclusief' en een 'Normaal'. De exclusieve afstandsbediening is de compactere van de twee. Deze heeft een ingebouwde microfoon voor gebruik met Google Assistant en heeft snelknoppen naar zes diensten, waarvan wat mij betreft alleen Netflix, Prime Video en YouTube meerwaarde bieden. Numerieke toetsen ontbreken echter en daarvoor biedt de normale afstandsbediening uitkomst. Deze heeft meer knoppen met directe toegang tot alle veelgebruikte functies, maar mist een ingebouwde microfoon. Erg elegant vind ik deze oplossing met twee afstandsbedieningen niet en met een beetje goede wil en wat minder reclameknoppen, hadden de numerieke toetsen ook nog wel op de exclusieve afstandsbediening gepast.
Energiegebruik, inputlag en geluidskwaliteit
Het energiegebruik van televisies is met de hoge energiekosten en aangescherpte energielabels weer iets dat volop in de aandacht staat. De tijd dat elke tv met twee vingers in de neus een A-label haalde, ligt achter ons, en fabrikanten moeten door hoepels springen om aan de verscherpte eisen te voldoen.
Wij testen het energiegebruik bij weergave van een zwart-witschaakbordpatroon met twee verschillende helderheidsinstellingen: 120cd/m² en 250cd/m². Dat eerste scenario is een goede helderheid voor als je 's avonds in een gedimde ruimte kijkt, terwijl de hogere helderheid overeenkomt met een normale helderheid voor overdag.
Alle televisies in deze test gebruiken een lcd-paneel in combinatie met een ledbacklight, maar dat betekent niet automatisch dat ze allemaal evenveel energie gebruiken, zoals te zien is in de grafieken hieronder. Bij de lage helderheidsinstelling zien we de televisies van Samsung en TCL, de twee televisies met VA-panelen, als zuinigste naar voren komen. Bij 250cd/m² zijn de verschillen groter en blijft de tv van Samsung met afstand de zuinigste, terwijl het model van TCL relatief een stuk minder zuinig is.
- Energiegebruik 120cd/m² standaardmodus
- Energiegebruik 250cd/m² standaardmodus
Inputlag
Tv's in deze prijsklasse bieden niet alle gamefuncties die we bij duurdere modellen inmiddels wel gewend zijn. Vooral ondersteuning voor hfr en vrr moeten we bij de middenklasse missen.
Alle tv's hebben uiteraard wel een gamemodus waarbij de beeldverwerking tot een minimum wordt teruggeschroefd om een zo laag mogelijke inputlag mogelijk te maken. Als je graag games speelt op een tv met een pc of gameconsole, heb je namelijk baat bij een zo laag mogelijke vertraging tussen het moment dat de tv een signaal ontvangt en de daadwerkelijke weergave. Een hogere vertraging, of inputlag, betekent namelijk dat de tv er langer over doet om de beelden te vertonen, waardoor het spel voor je gevoel langzamer reageert op jouw commando's.
Wij testen inputlag met 60Hz- en 120Hz-signalen, althans wanneer televisies met beide overweg kunnen. Van de modellen in deze round-up kan alleen de Hisense 55U7HQ 120Hz-signalen verwerken, en het is ook de enige tv met een 120Hz-paneel. Bij aanvoer van een 1080p-120Hz-signaal laat de Hisense 55U7HQ 8ms aan vertraging noteren, wat netjes is als we dit vergelijken met duurdere televisies.
De invoervertraging bij 60Hz-signalen ligt bij alle televisies tussen de 9 en 13ms, bij zowel 1080p- als 4k-resoluties, waarbij de modellen van Samsung, Hisense en Panasonic in beide resoluties de beste scores noteren.
- Inputlag 1080p/120Hz
- Inputlag 1080p/60Hz
- Inputlag 2160p/60Hz
Geluidskwaliteit
We klagen er vaker over dat de geluidskwaliteit van platte tv's nooit geweldig is en na deze vijf televisies uitgebreid beluisterd te hebben, kunnen we concluderen dat dit in het middensegment bij sommige tv's een nog veel groter probleem is dan bij de high-end modellen. Dat klinkt op zich logisch, maar als je weet dat juist die high-end tv's meestal erg dun zijn en vrijwel geen klankkast hebben, zou het in theorie ook andersom kunnen zijn.
In de praktijk blijkt de geluidskwaliteit vooral sterk uiteen te lopen. Van de vijf tv's in de test vind ik de LG UQ9100 het best klinken. Alles is relatief en elke tv heeft baat bij een goede soundbar of externe luidsprekers, maar de LG biedt een mooi gebalanceerd geluidsbeeld met een duidelijk stereobeeld, goed verstaanbare spraak, helder hoog en zelfs redelijke basweergave. LG wordt op de voet gevolgd door de TCL C635. Ook deze tv heeft een mooi geluidsbeeld, zij het met wat (te) veel nadruk op het middenbereik. Dat is prima voor de verstaanbaarheid van stemmen, maar bij muziekweergave is het minder ideaal. Op de derde plek komt de Samsung Q60B wat mij betreft. Hoewel dit de dunste tv van alle geteste modellen is, weet Samsung er nog vrij goed geluid uit te krijgen, al mist deze tv duidelijk laagweergave en is ook het maximale volume beperkt.
Ik ben minder te spreken over de Hisense U7HQ. Hoewel deze zeker niet de dunste is en er dus ruimte zou moeten zijn voor redelijke klankkasten, klinkt het geluid standaard wat aan de schelle kant en ontbreekt laag. Dat is deels op te lossen door met de ingebouwde equaliser te spelen, maar helemaal goed kreeg ik het geluid niet. Dan blijft er nog één tv over en dat is de Panasonic LX650E. En hoewel Panasonic bij zijn high-end oledtelevisies in de Z2000-serie juist uitstekende geluidskwaliteit biedt, is dat bij de LX650E helaas anders. Ik heb uitgebreid met alle instellingen geëxperimenteerd, maar het geluid van deze tv is gewoon niet fijn te krijgen. De tv klinkt, wat je ook doet, nasaal, met weinig hoog en afwezige basweergave.
Beeldkwaliteit
We hebben alle televisies uiteraard doorgemeten in ons testlab, met sdr- en hdr-signalen. Daarnaast heb ik de televisies ook uitgebreid bekeken met een mix van echte beelden van wisselende kwaliteit en resolutie om de algehele beeldkwaliteit en beeldverwerking te beoordelen.
Kijkhoeken
Het eerste wat opvalt als we de televisie in een boogvorm rond de kijkpositie naast elkaar opstellen, is dat het contrast van de Samsung Q60B met afstand de beste van het stel is. De tv's van Samsung en TCL hebben dankzij hun VA-panelen een veel hoger native contrast dan de modellen van Hisense, LG en Panasonic die allemaal een ips-paneel gebruiken. Vooral als je in een wat gedimde omgeving kijkt, valt dat op; zwart is bij de tv's met een ips-scherm gewoon echt niet zwart. Vind je dat irritant, dan zullen deze tv's dus afvallen. Het voordeel van de Samsung Q60B is dat deze tv vrij goede global dimming heeft, waarbij de backlight als één geheel gedimd wordt afhankelijk van de gemiddelde helderheid van het signaal dat wordt weergegeven.
De Hisense U7HQ belooft fald om het contrast te verbeteren, maar in de praktijk blijkt de implementatie niet geweldig. De backlight is verdeeld in slechts 4x8 zones, wat duidelijk zichtbare blooming tot gevolg heeft als je local dimming op maximale sterkte inschakelt. De minimale stand levert een veel beter resultaat, maar dat komt vooral omdat de maximale helderheid van het scherm dan beperkt wordt en je dus lichtopbrengst verliest.
Toch zijn ook de VA-panelen die Samsung en TCL gebruiken niet zonder nadelen. Vooral de Q60B heeft last van een beperkte horizontale kijkhoek. Recht voor de tv is het beeld goed, maar van opzij bekeken nemen de kleurverzadiging en het contrast snel af, terwijl de modellen met ips-schermen nauwelijks last hebben van zichtbaar verminderde kleurweergave. Het filter dat Samsung op zijn duurdere tv's met VA-schermen gebruikt om de kijkhoeken te verbeteren, wordt bij de Q60B duidelijk niet gebruikt.
Of TCL iets doet om de kijkhoek te vergroten of dat het VA-paneel van de C635 in de basis een betere kijkhoek biedt, is mij niet duidelijk, maar naast elkaar bekeken, valt op dat het beeld van de C635 van opzij bekeken langer overeind blijft dan dat van Samsungs Q60B.
Beeldverwerking
De beeldverwerking van deze tv's is, in theorie, wat minder geavanceerd dan die van de topmodellen. Op de productpagina's van de fabrikanten wordt veel minder of zelfs geheel niet van de toren geblazen over slimme AI-functies die beeld en geluid optimaliseren. In de praktijk blijkt de basis bij al deze tv's wel gewoon aanwezig, en bovendien op orde. Mocht je graag beeldinterpolatie toepassen op 24Hz- of 25Hz-content, zodat films er vloeiender uitzien: al deze tv's kunnen dat. Daar krijg je wel beeldfouten voor terug, waarbij er geen tv uitspringt. Herkenning van filmbeelden die verpakt zijn in interlaced signalen, zoals bij films die op tv worden uitgezonden, doen alle geteste modellen bovendien foutloos. Alleen de Hisense U7HQ kan ook beeldinterpolatie toepassen bij 50Hz- en 60Hz-signalen, wat helpt om onder andere snel bewegende (sport)beelden met hogere bewegingsscherpte weer te geven. De andere modellen moeten deze functie missen. Kijk je beelden van matige kwaliteit met veel beeldruis of compressie, dan slaagt LG's UQ9100 er het beste in om deze beeldruis te verminderen zonder daarbij veel details te verliezen.
Nadat ik veel verschillende beelden heb bekeken, kan ik concluderen dat geen van de tv's door de mand valt en de beeldkwaliteit, zeker bij de weergave van signalen van goede kwaliteit, bij alle tv's in orde is.
Testmethode helderheid en kleurweergave
We meten de helderheids- en kleureigenschappen met een Spectracal C6-colorimeter en een X-Rite I1 Pro 2-spectrometer. Om beeld te genereren, gebruiken we de Spectracal Videoforge. Dit geheel wordt aangestuurd door Portrait Displays Calman Ultimate-software.
We testen zowel voor onze sdr- als hdr-metingen vooraf welke beeldpreset het nauwkeurigste grijsverloop levert en kiezen die preset om de rest van onze tests uit te voeren. We geven alle televisies een eerlijke kans door alle (AI-)beeldoptimalisaties uit te schakelen, omdat deze de meetresultaten verstoren. Opties zoals Dynamic Contrast en Live Colour zorgen voor een intensere kleurbeleving, maar ook voor verzadigingsfouten.
We meten de kleurechtheid in ΔE2000 en ΔE ITP, waarbij ΔE2000 de norm is die al decennia wordt gebruikt om een indicatie te geven van beeldprestaties. ΔE geeft aan in hoeverre de gemeten waarde afwijkt van de verwachte waarde, en voor ΔE2000 geldt als vuistregel dat waarden lager dan 3 als zeer goed en lager dan 1 als perfect worden gezien.
ΔE2000 heeft echter beperkingen bij hdr, waardoor vaak onrealistisch lage, dus goede, scores worden behaald, terwijl de beeldfouten wel goed zichtbaar kunnen zijn. ΔE ITP lost dit op en weegt de kleurafwijking ook anders, waardoor kleuren die we snel herkennen als goed of fout, zoals huidtinten en planten, meer invloed hebben op de score dan bijvoorbeeld neonkleuren. De resultaten van ΔE2000 en ΔE ITP zijn hierdoor niet onderling met elkaar vergelijkbaar.
Helderheid en contrast
Goedkopere televisies zoals de modellen die we in deze round-up bespreken, bieden uiteraard niet dezelfde beeldkwaliteit als (veel) duurdere modellen. Zoals we verderop zullen zien, zijn ook ook deze televisies prima in staat om sdr-beelden met een beperkt kleurbereik zeer nauwkeurig weer te geven, maar op andere punten blijven de meetwaarden (ver) achter. De belangrijkste daarvan is de maximale helderheid die de tv's kunnen produceren. De echte piekhelderheid wordt doorgaans in de dynamische beeldstand behaald, bij een te hoge (blauwe) kleurtemperatuur. Interessanter is om te zien welke helderheid de tv's maximaal behalen als de kleurtemperatuur op 6500K is afgesteld, de kleurtemperatuur waarvoor tv-beelden en films bedoeld zijn.
Meten we de maximale helderheid van alle tv's, dan zien we dat deze sterk uiteenloopt, waarbij Samsungs Q60B met kop en schouders boven de rest uitspringt. Houd er wel rekening mee dat ons oog niet lineair gevoelig is voor helderheid; een tweemaal zo hoge waarde betekent dus niet dat we het licht ook als tweemaal zo helder ervaren.
Dat gezegd hebbende, is vooral het verschil tussen Samsung en de rest goed zichtbaar, terwijl de Panasonic LX650E ook zichtbaar de minst heldere van het stel is. Aan de zwartwaarden is duidelijk te zien welke tv's over VA-panelen beschikken, want Samsung en TCL doen het op dit punt véél beter dan de rest, met als resultaat dat deze tv's dus ook de hoogste contrastwaarden laten noteren. De hieronder getoonde waarden van de Hisense U7HQ zijn met local dimming uit gemeten; schakelen we die functie in op de maximale stand dan veranderen de maximale en minimale helderheid naar 401cd/m² en 0,241cd/m², voor een contrast van 1664:1. Zoals gezegd, heeft local dimming bij deze tv echter duidelijk zichtbare blooming tot gevolg, waardoor ik het gebruik ervan niet, of hooguit in de laagst mogelijke stand, aanraad.
- Max. helderheid Film Modus
- Min. helderheid film modus
- Contrast 50% APL
Sdr-weergave
Onderstaande grafieken laten duidelijk zien dat de televisies uit deze round-up in staat zijn om kleuren zeer nauwkeurig weer te geven. De tijd dat je meer dan 1000 euro aan een televisie moest uitgeven om nauwkeurige kleurweergave te hebben, ligt duidelijk achter ons. Zelfs bij de uitgebreide colorcheckertest die bestaat uit een serie grijstinten en een groot aantal veelvoorkomende kleurtinten, komt geen van de geteste modellen gemiddeld boven de kritische grens van drie op de ΔE2000-schaal uit.
- Grayscale - gemiddelde grijsafwijking
- Gemiddelde ΔE colorspace
- Gemiddelde ΔE colorchecker
Hdr-weergave
Helaas zien we een ander beeld als we de tv's doormeten met hdr-signalen. Al deze televisies zijn technisch in staat hdr-signalen weer te geven, maar alleen de modellen van Samsung, Hisense en TCL slagen erin het bredere kleurbereik dat bij hdr gebruikt wordt daadwerkelijk weer te geven, en alleen Samsung komt wat helderheid betreft in de buurt van de 1000cd/m² van de signalen waar wij mee meten.
Laten we die helderheidscomponent buiten beschouwing en kijken we dus alleen of de tv's de kleuren van hdr-signalen nauwkeurig kunnen weergeven, dan zien we dat deze betaalbare tv's aanzienlijk minder goed scoren dan high-end modellen. De ΔE ITP-waarden komen in het geval van de Panasonic LX650E zelfs boven de 10 uit voor de uitgebreide colorcheckertest en alle tv's, behalve de Hisense, noteren ook slechte scores voor het grijsverloop.
- Gemiddelde ΔE ITP grayscale zonder luminantie
- Gemiddelde ΔE ITP colorchecker zonder luminantie
Conclusie
Als je niet per se op sprankelende hdr-beelden zit te wachten en ook niet in 120Hz wilt gamen met een console van de nieuwste generatie, dan koop je voor minder dan 700 euro een prima televisie. De geteste modellen van Hisense, LG, Panasonic, Samsung en TCL leveren een prima kleurweergave als we ze met normale videobeelden doormeten. Hdr-weergave is een ander verhaal: deze tv's bieden op de Samsung Q60B na niet de helderheid die nodig is om hdr er als hdr uit te laten zien en zelfs de Q60B blijft op dat punt ver achter bij de topmodellen.
Ook is duidelijk dat je in deze prijsklasse een keuze moet maken tussen een goede zwartweergave en dus een goed contrast of goede kijkhoeken. De tv's van Hisense, LG en Panasonic bieden binnen een grote sweetspot goede kleurweergave, maar het zwartniveau bij deze tv's is niet best. Het is prima voor overdag, maar 's avonds bij gedimd licht lijkt zwart eerder donkergrijs. De televisies van Samsung en TCL doen dat een stuk beter, maar voor een optimale kleurweergave moet je vrij recht voor het scherm zitten; dat is dus minder ideaal als de bank niet recht tegenover de tv staat.
Ook wat geluid betreft zijn er grote verschillen, waarbij de televisies van LG en TCL het beste klinken, gevolgd door de Samsung Q60B die vooral voor die twee onderdoet als het om basweergave gaat. De tv's van Hisense en Panasonic klinken het minst goed.
Verschillen zijn er ook als het gaat om de smart-tv-ervaring. Elke tv in deze test maakt gebruik van een ander platform, maar van een afstandje bekeken, zijn de verschillen eigenlijk niet zo groot. Alle platforms bieden ondersteuning voor de bekende streamingplatforms, inclusief Nederlandse diensten. Cast je graag audio of video vanuit andere apps dan YouTube, dan zijn de tv's van TCL en Panasonic in het voordeel, omdat deze volledige Chromecast-functionaliteit hebben ingebouwd.
Onder de streep zijn er wat ons betreft twee aanraders in deze test: de TCL C635 en de Samsung Q60B. Die tv's bieden het beste contrast, wat, zeker als je ook in een wat donkere kamer kijkt, een groot voordeel is. Ook op andere punten laten deze tv's weinig tot geen steken vallen. Het nadeel van de TCL C635 is dat deze niet breed verkrijgbaar is: op het moment van schrijven is de tv tijdelijk uitverkocht bij de meeste online winkels. Dat wordt dus goed zoeken of even geduld hebben tot er weer voorraad is. Dat geldt niet voor de Samsung Q60B; die tv is goed verkrijgbaar. Het enige pijnpunt is en blijft wat ons betreft de opdringerige reclame die Samsung toont binnen het Tizen-smart-tv-platform. Daarbuiten biedt de Q60B veel waar voor zijn geld.
- Hisense U7HQ
- LG UQ9100
- Panasonic LX650E
- Samsung QLED Q60B
- TCL C635