Het Dune van Frank Herbert
Titel |
Dune: Spice Wars |
:strip_exif()/i/2005111262.jpeg?f=imagenormal) |
Platform |
Windows |
Ontwikkelaar |
Shiro Games |
Uitgever |
Shiro Games |
Releasedatum |
Niet bekend (game is in Early Access) |
Bij het horen van de naam Dune denk je misschien aan de film die vorig jaar in de bioscoop verscheen of aan de strategiegames uit de jaren negentig. Voor de oorsprong van dit scifi-verhaal moeten we nog wat verder terug, naar halverwege de jaren zestig, toen de Amerikaanse auteur Frank Herbert het genre definieerde met zijn boek Dune. Dit zou later een populaire boekenserie worden, met allerlei adaptaties.
Het is de bedoeling dat we later dit jaar een nieuwe titel aan de franchise kunnen toevoegen, als Shiro Games de strategiegame Dune: Spice Wars uitbrengt. Een universum van dit statuur vanuit de boeken vertalen naar een game is op zich al een grote opgave. Daar komt in het geval van Dune: Spice Wars nog wat extra druk bij voor de ontwikkelaars, want veel fans hebben ook warme herinneringen aan de Dune-strategiegames. Met name Dune II, dat werd ontwikkeld door Westwood Studios, werd erg populair. Het kreeg een gedeeltelijke remake, in de vorm van Dune 2000. De laatste Dune-game van de studio, Emperor: Battle for Dune, verscheen in 2001. Daarna bleef het lange tijd stil.
Dat duurde tot Shiro Games eind vorig jaar een nieuwe strategiegame aankondigde die zich gaat afspelen in het Dune-universum. Misschien voelt het Franse team de schaduw van de eerdere Dune-games al een beetje over zijn aankomende strategiegame hangen, want de studio brengt de game eerst als Early Access-titel uit op Steam. Dat is de ontwikkelaars blijkbaar goed bevallen bij hun vorige strategiegame, Northgard, die ook eerst in Early Access werd uitgebracht. Hetzelfde model wordt gebruikt voor Wartales, de andere game die de Franse studio momenteel ontwikkelt. Shiro Games mikt met Dune: Spice Wars op een Early Access-fase van circa negen maanden, waarin het verder kan werken aan de game en tegelijkertijd feedback kan verzamelen van spelers. Het stelt ons in de gelegenheid om alvast kennis te maken met de game.
Welkom op Arrakis
Dune: Spice Wars speelt zich net als de boeken en verfilmingen af op de woestijnplaneet Arrakis. Dit is de planeet waar het kostbare spice wordt gedolven. Het is een zeer onherbergzame planeet die voornamelijk uit zand bestaat. Dat klinkt saai, maar Shiro Games heeft met prachtige visuele (zand)effecten, natuurwonderen en regionale variaties op het woestijnthema toch leven gegeven aan de woestijnplaneet. Daar komt bij dat Arrakis je actief zal tegenwerken. Naast droogte zijn allesvernietigende stormen je vijand en ook maken de legendarische reuzezandwormen hun opwachting. Dat maakt dat de elementen minstens zo’n grote vijand zijn als de politieke slangenkuil die de Landsraad wordt genoemd.
:strip_exif()/i/2005110042.jpeg?f=imagearticlefull)
Bekende spelers uit de boeken
In Dune: Spice Wars zijn op dit moment vier speelbare facties opgenomen. Natuurlijk is het welbekende House Atreides onder leiding van hertog Leto Atreides aanwezig, net als hun grootste tegenstander, House Harkonnen onder leiding van baron Vladimir Harkonnen. Daarnaast is er een factie van smokkelaars en zijn er nog de oorspronkelijke bewoners van Arrakis, de Fremen. Elke factie heeft speciale eigenschappen, zoals eigen councillors die je bepaalde bonussen geven. Een leuk detail is dat dat dit bekende personages uit de boeken zijn. Helaas is hun rol op dit moment nog beperkt tot de bonussen. Het is te hopen dat deze personages wat verder worden uitgewerkt in een campagne. In deze Early Access-versie van de game is er überhaupt nog maar weinig lore aanwezig. Mogelijk dat dit later in een campagne wordt uitgebreid, maar op dit moment is Dune: Spice Wars meer een strategiegame met een Dune-thema dan een Dune-game pur sang.
Wat de vier facties gemeen hebben, is dat ze allemaal belasting moeten betalen aan het keizerrijk. Dit heeft als gevolg dat het veroveren van spice-bronnen je belangrijkste doel is in Dune: Spice Wars. Elke 25 dagen moet je een deel van je spice-voorraad afstaan aan de keizer en naarmate de dagen op Arrakis verstrijken, wordt er een grotere bijdrage van je verlangd. De spice kan ook voor een aardig bedrag worden verkocht en is dus een belangrijke inkomstenbron. Daarom moeten de facties constant hun spice-productie blijven opvoeren om zowel de oplopende belastingen te betalen als de toenemende onderhoudskosten van de steden en eenheden te financieren. Wanneer het niet lukt om deze wedloop bij te benen, zal de macht op Arrakis als los zand uit je vingers glijden.
Shiro Games noemt de game niet alleen een rts, maar plakt er ook het label 4X op. Dat doet de studio met reden, want het bouwen van een basis en het aansturen van troepen is niet genoeg in deze game. Politiek en spionage spelen een belangrijke rol. Dat is meteen terug te zien in de overwinningscondities van de game. Je kunt een klassieke overwinning behalen op je tegenstanders door ze uit te roeien, maar ook een politieke overwinning behoort tot de mogelijkheden. Verder kun je ook winnen door de hoogste score te bereiken
De strategie van Shiro Games
Op basis van de paar speelsessies met deze Early Access-versie van de game kunnen we stellen dat Shiro Games niet te veel naar de games van vroeger heeft gekeken. De Franse studio probeert zijn eigen stempel te drukken op zowel het Dune-universum als het rts-genre. De game ontleent de nodige elementen uit de vorige strategie-game van Shiro Games, Northgard, en voegt daar nieuwe lagen als spionage en politiek aan toe.
Keuzes met grote impact
Net als in Northgard probeert Shiro Games de kracht van de eenvoud te gebruiken om je keuzes extra gewicht te geven. Dat betekent dat je niet te maken krijgt met honderden legereenheden op het slagveld, maar met een kleine troepenmacht die je zeker in het begin maar op één plek tegelijk in kunt zetten. Hetzelfde geldt voor je hoofdkwartier en de verschillende nederzettingen die je op Arrakis verovert. Het aantal gebouwen dat je per nederzetting kunt bouwen, is op één hand te tellen. Hierdoor moet je constant moeilijke keuzes maken die grote impact kunnen hebben als je er de verkeerde weg mee inslaat. Een nederzetting aan de grens met een andere factie wil je waarschijnlijk voorzien van veel verdedigingswerken, maar als dit nu net een provincie met spice is, moet je kiezen: ga je voor extra verdedigingswerken of kies je voor productie van spice en hoop je dat je troepen snel genoeg ter plaatse zijn als je wordt aangevallen? Voor wie Northgard heeft gespeeld, zullen deze lastige keuzes vertrouwd aanvoelen.
Je moet ook rekening houden met de beslissingen die in de Landsraad worden genomen. Dit is het politieke toneel van Dune: Spice Wars, waar House Harkonnen en House Atreides de dikste vinger in de pap hebben. Deze onbalans tussen de facties is een bewuste keuze en wordt gecompenseerd door bonussen voor de smokkelaars en Freemen, die minder stemmen hebben in de Landsraad. Via de Landsraad kun je zorgen dat andere facties worden benadeeld, maar andersom kunnen je tegenstanders dat natuurlijk ook. Daarom is het belangrijk om een goede inschatting te maken van wat de gevolgen kunnen zijn van een stemming. Je kunt bijvoorbeeld al je stemmen inzetten om keizerlijke eenheden aan je leger toe te voegen. Dat klinkt goed, maar als je tegenstander op dat moment een maatregel door de Landsraad sleept om water meer te belasten en jij negatief uitkomt onder de streep, zal je eliteleger binnen de kortste keren uitdrogen onder de felle zon van Arrakis.
:strip_exif()/i/2005110044.jpeg?f=imagearticlefull)
Genoeg tijd om te multitasken
Op zich heb je met het besturen van je leger en het in de gaten houden van de politieke ontwikkelingen en de economie van je rijk genoeg te doen. Toch is er nog een belangrijk onderdeel: spionage. Gedurende het spel krijg je nieuwe agenten toegewezen die je kun inzetten om bepaalde bonussen te krijgen of te infiltreren bij een van je tegenstanders. Dit zorgt ervoor dat je meer intel krijgt, waarmee je weer speciale operaties kunt uitvoeren. Denk daarbij aan het saboteren van een nederzetting of het veroorzaken van een opstand in een vijandelijke provincie. Het is een onderdeel met veel potentie, maar voelt op dit moment nog iets te veel als opnieuw een resource die je in de gaten moet houden. Zoals het nu is geïmplementeerd, gaat het systeem geen spannende James Bond-verhalen opleveren.
Het tempo in Dune: Spice Wars ligt een stuk lager dan bij de meeste games in dit genre. Dat is ook nodig, want anders heb je geen tijd om naast je legers je spionnen aan te sturen en deel te nemen aan de stemmingen in de Landsraad. Je kunt de game in singleplayer pauzeren, maar als later de multiplayer wordt toegevoegd, zul je de extra tijd hard nodig hebben.
Voorlopige conclusie
Op dit moment biedt de Early Access-versie van de game alleen losse singleplayerpotjes. Hierdoor voelt de game wat kaal aan, zeker als je je wil onderdompelen in de wereld van Dune. Hopelijk verandert dit als Shiro Games de geplande campagne aan de game toevoegt en de multiplayermodus klaar is. Ook zien we hier en daar ruimte voor wat verdieping in de gameplay die we wel al hebben kunnen checken, zoals bij het spionagesysteem en de rol van de councillors. Daarnaast word je niet altijd even goed geïnformeerd over wat er precies gebeurt tijdens het spel. De meldingen die je krijgt over aankomende stormen of grote zandwormen kunnen zich linksboven in het menu letterlijk opstapelen. Zeker later in de game, als deze gebeurtenissen kort op elkaar volgen, kun je daardoor belangrijke waarschuwingen missen en een van je spice-oogstmachines zien verdwijnen in de buik van een zandworm. Gelukkig heeft Shiro Games de tijd genomen om nog even door te werken aan de game en zijn de ontwikkelaars wat ons betreft goed op weg om een sterke rts/4X-strategiegame neer te zetten. Dune: Spice Wars moet later dit jaar verschijnen, voor pc.
:strip_exif()/i/2005110048.jpeg?f=imagearticlefull)