Brothers in Arms: Hell's Highway

Een brug te ver

Wie kent niet het verhaal van die generaal die dacht dat D-Day in de Straat van Dover zou plaatsvinden? Of dat van die andere generaal, die meende in september 1944 wel even door te kunnen stoten naar Duitsland? Ondanks hun bekendheid blijft de Tweede Wereldoorlog ons boeien, of de gebeurtenissen nu in boek-, film- of spelvorm aan ons gepresenteerd worden.

Brothers in Arms: Hell's Highway speelt zich af in het Brabantse land van 1944. Die setting is geen toeval: BiA-personage sergeant Matt Baker en zijn maten overleefden in eerdere afleveringen van het spel immers al D-Day en de nasleep daarvan, en worden in Hell's Highway dit keer richting Eindhoven en omstreken gestuurd, om daar de Duitsers definitief uit Nederland te verjagen. Dat dit niet zou gaan lukken, weten we nu: de Geallieerden kregen op hun falie van de 'Krauts' en moesten zich vervolgens in de besneeuwde Ardennen ingraven.

Als Matt Baker en zijn eenheid echter in september 1944 aan hun deel van Operation Market Garden beginnen, is dat alles echter nog ver weg: eerst wachten er nog talloze gevechten in onder meer Son, Veghel en Eindhoven. Die omgeving is niet volledig waarheidsgetrouw weergegeven, maar wel voldoende realistisch: inwoners van de streek zullen in het spel hun omgeving ongetwijfeld herkennen. Onze preview biedt een uitgebreidere blik op de realistische elementen in Brothers in Arms: Hell's Highway.

Balans tussen realisme en spel

Bij aankomst in Nederland lijkt er nog weinig aan de hand. De glider landt goed genoeg om Baker en de zijnen in de buurt van Son af te zetten. Al direct - althans, na het prolooglevel - heb je de leiding over een team dat van machinegeweren is voorzien. Op dat moment steekt de kenmerkende gameplay van Brothers in Arms de kop op. De besturing is niet of nauwelijks veranderd: voor wie ooit eerder BiA gespeeld hebt, is het een fluitje van een cent om orders te geven. Heel af en toe pakte het spel een gegeven order niet helemaal goed op. Vaak gebeurde dat wanneer er een 'suppressing fire' werd aangevraagd op een doel dat niet in het zicht van het betreffende team lag, maar soms was er geen duidelijk aanwijsbare reden.

Toch gaat het te ver om dat als minpunt aan te merken, want het werken met een, twee en later zelfs drie squads is heerlijk. De enige limiet is je eigen tactische inzicht. Nooit kom je in de situatie dat je je, bij gebrek aan andere opties, met een dodemansrun richting de vijand moet spoeden. Er is altijd - althans, als je logisch nadenkt en goed om je heen kijkt - wel een mogelijkheid om de vijand te flankeren. Het spel stimuleert je daar ook in. Het viel af en toe wel op dat sommige muurtjes of auto's vanuit tactisch oogpunt wel érg handig geplaatst zijn: je kunt je afvragen of die dekkingsmogelijkheden er destijds ook altijd waren.

In Hell's Highway is er dus genoeg dekking, en daar mogen jij en je teams gretig gebruik van maken. Daarbij is het ook belangrijk dat je erop let waar je welk team wil hebben. Zo is een bazooka-team niet zo handig voor vijanden die erg dichtbij zijn, terwijl je met je gewone Assault- team niet echt veel kunt uitrichten tegen goed verschanste vijanden. De reden om dit specifiek te noemen is dat Gearbox Software een aardige feature heeft toegevoegd: de action-camera. Vaak wanneer je een groepje soldaten met een explosie treft, schakelt het beeld over naar die speciale camera, waarin in slow-motion wordt getoond hoe de soldaten in kwestie aan stukken gereten worden. Vooral bij het gebruik van de bazooka biedt dat meerwaarde. Met het MG42-machinegeweer kun je al aardig wat dekking wegschieten, met de bazooka nog veel meer. Het voelt wel een beetje raar aan om in één level zeker dertig keer met die bazooka te kunnen schieten: hoeveel van die projectielen kan zo'n team daadwerkelijk met zich meezeulen?

Zo zijn er in de gameplay wel meer zaken die wat minder realistisch overkomen. Het gaat dan echter voornamelijk om knievallen die de ontwikkelaar naar de speltechnische kant van het verhaal heeft gemaakt: het moet wel een game blijven. Zo hoef je dus niet, zoals vroeger, met je gun te mikken, maar heb je 'gewoon' een crosshair en heal je automatisch als je even in dekking blijft, zonder dat daar een medic of wat dan ook aan te pas moet komen. Tja, als ze die luxe toen ook hadden gehad, was de oorlog wel in een dag of drie beslist geweest...

Dit zijn echter kleine puntjes in een verder heerlijk singleplayer-avontuur. In positieve zin viel het gedrag van de Duitse soldaten mij op. Zelfs op de makkelijkste moeilijkheidsgraad zochten de vijandelijke soldaten constant dekking en zochten ze steun bij elkaar. Zelfs komt het voor dat soldaten samen een nieuw team vormen op het moment dat de rest van hun respectievelijke teamleden al ter ziele is. Ook in de tank-levels viel op dat de AI een waardige tegenstander is. Vooral in het level dat zich in de straten van Eindhoven afspeelt, zit achter elke hoek een Duitser met een antitankwapen verscholen. Opletten geblazen dus.

Goede afwisseling, slechte afwisseling

Met de tank is direct een link gelegd naar een ander sterk punt van Brothers in Arms, namelijk de afwisseling. Weliswaar is het doel altijd hetzelfde: elke Duitser die je onderweg tegenkomt, moet worden neergelegd. Hoewel dat niet verandert, zit er genoeg afwisseling in de omgevingen, de samenstelling van de teams en de intensiteit van de levels om ervoor te zorgen dat de gameplay geen moment repetitief aanvoelt. Zo bestuur je in sommige levels een tank, neem je in andere een sniper rifle ter hand en sta je er in sommige missies helemaal alleen voor.

In dat laatste schuilt dan echter wel weer een klein minpuntje. De gameplay in Brothers in Arms is ontworpen om je met meerdere teams voort te bewegen. Een beetje verandering is nooit erg, maar de stukken die je alleen aflegt, vallen uit de toon. In deze gedeelten verandert het spel eigenlijk in een dertien-in-een-dozijn-shooter, en niet eens een goede. Zo kun je sluipen wat je wilt, maar tenzij een soldaat zo geprogrammeerd is dat hij zich nooit zal omdraaien, weet hij altijd waar jij je bevindt. Je steekt je hoofd om de hoek en als door een wesp gestoken springen de soldaten in de volgende ruimte op, of ze nu met hun rug naar je toe zaten of niet. Dat gebeurt in de andere stukken van het spel ook wel, maar daar ben je zelf ook met meerdere soldaten: het is dan een stuk logischer dat de Duitsers je snel opmerken. Overigens zit er buiten wel wat meer variatie in: je komt vaak genoeg Duitsers op patrouille tegen, waarbij je rustig je tijd kunt nemen om een kogel in een van hun hoofden te schieten. Hoe dan ook: jammer van de solo-gedeelten.

Daar staat gelukkig tegenover dat de tank-missies een zeer fijne afwisseling vormen. Bovendien voelt het goed om in je tank te cruisen en onderweg Duitsers aan stukken te schieten. Je krijgt heel goed mee hoe belangrijk de tanks waren, zeker als de Duitsers ook Tiger-tanks in de buurt hadden. Zoals gezegd: het is wel oppassen voor soldaten met antitankwapens, maar vaak kun je die ook met dekking en al opblazen. Ook aardig: de omgeving kan tot op zekere hoogte behoorlijk in puin gelegd worden. Historisch gezien is het logischer om Eindhoven een beetje heel te houden, maar als dat niet lukt... jammer dan.

Wat ook afgewisseld wordt, is het succes dat je teams hebben bij het innemen van hun posities. Zeker als je ze de order geeft om een flink stukje verderop te gaan stunnen, kun je er vergif op innemen dat ze onderweg meerdere keren in kanonnenvoer veranderen. Je teams hebben namelijk totaal geen oog voor hun dekking onderweg, maar stormen in een rechte lijn richting de plek die je hebt uitgekozen. Je moet je teams dus echt handmatig van dekking naar dekking sturen, terwijl een beetje AI met een beetje uitgewerkt 'pathfinding'-element toch zelf in staat zou moeten zijn om wat realistischer trajecten te kiezen. Door de onlogische routes die je teams kiezen, gebeurt het iets te vaak dat een niet zo heel lastige situatie in een drama verandert, doordat de helft van je soldaten ergens kermend op de grond achterblijft.

Prima presentatie ondanks techniek

De 'destructability' van de omgevingen is aardig, maar beperkt. Daarmee komt het grootste gebrek van Brothers in Arms: Hell's Highway bloot te liggen: de techniek. We hebben hier te maken met een spel dat een paar keer is uitgesteld, en eigenlijk een jaar geleden had moeten uitkomen. Je merkt aan alles dat je een technisch iets verouderde game aan het spelen bent. Tweakers-columnist Jan Meyroos haalde al eens aan dat Brothers in Arms zijn moment gemist heeft, en daar kan ik me alleen maar bij aansluiten.

Dat wil helemaal niet zeggen dat het spel er lelijk uitziet. De keuzes die de ontwikkelaar gemaakt heeft, zijn slim. Het blur-effect, waardoor de achtergrond in tussenfilmpjes extreem weinig detail kent, kun je mooi of niet mooi vinden, maar het zorgt er wel voor dat Gearbox meer detail in de voorgrond kon stoppen. Desondanks valt ook daarin op dat het detailniveau niet hoog ligt. Bovendien laden de textures vaak traag, waardoor je soms eerst een kale oppervlakte ziet voordat die met textures wordt ingevuld. Dit effect is onder meer te zien op de jeeps en in de gezichten van de soldaten.

Die gezichten zijn op zichzelf ook niet slecht: ze vertonen sporen van gevechten, ze zijn getekend. Toch halen ze het niet bij de gezichten die we kennen van moderne games als Heavy Rain, Half-Life 2: Episode 2 of Gears of War. Ook valt al snel op dat de lip-sync - het gelijklopen van de lippen van de personages met de gesproken teksten - te wensen overlaat. De mondjes maken wel vaag de juiste bewegingen, maar absoluut niet genoeg om van lip-sync te spreken. Dat is jammer, want de voice-acting is prima. Een van de personages spreekt zelfs Nederlands! Helaas kom je ook een Nederlandse verzetsstrijder tegen die Engels met een Nederlands accent zou moeten spreken, maar in werkelijkheid meer aan een slechte Borat-imitator doet denken.

Ondanks die minpunten wil ik niet direct een negatief stempel op de presentatie plaatsen. De game is namelijk wel enorm sfeervol. Je hoort constant het geluid van gevechten op de achtergrond, de achtergrondmuziek doet zijn werk en het geschreeuw van je teams en Baker zelf weet te overtuigen. De intensiteit van de actie werkt verslavend. Grafisch mag het spel dan geen topper zijn, dat doet weinig afbreuk aan de spelbeleving. Ik kom tegenwoordig niet al te veel games tegen die ik in één ruk wil uitspelen, maar Brothers in Arms schaart zich in dat rijtje.

Nog twee elementen zorgen ervoor dat ik het spelen van de game moeilijk kon onderbreken. Het eerste is dat het spel als één geheel aanvoelt, en niet als een aaneenschakeling van losse acties. Nooit zie je ineens 'een week later' of iets dergelijks: vanaf het moment dat Baker en de zijnen in Brabant landen, gaat de operatie aan één stuk door, om slechts onderbroken te worden door tussenfilmpjes, die meestal dienen om de volgende missie in te leiden. Hierdoor houd je constant het gevoel dat je verder moet: verder om het volgende doel in te nemen, verder om het volgende bataljon Duitsers uit te schakelen. Dat gevoel wordt nog sterker wanneer je de moeite neemt om onderweg de Recon-posities op te zoeken. Door op die plaatsen op de x-toets te drukken, krijg je informatie over de historische achtergrond van je missie.

Het tweede sterke element is het verhaal. In de meeste Tweede Wereldoorlog-games is de setting het verhaal. De personages hebben wel een naam, maar krijgen verder weinig diepte. Het verhaal beperkt zich tot de strijd tegen de Duitsers. In Hell's Highway ligt dat anders. Los van de Market Garden-operatie en alle daarbij horende missies, ontrafel je ook een mysterie rond het personage Matt Baker, en leer je de verschillende leden van het team goed kennen. Hierin doet het spel nog het meest denken aan de perikelen die de soldaten in de televisieserie 'Band of Brothers' bezighielden buiten de missies.

Saaie multiplayer

Brothers in Arms: 'Hell's Highway kent ook een multiplayer-modus. Bij het uitproberen hiervan kwam deze vraag onmiddellijk naar voren: is het altijd beter wél een multiplayer-modus te hebben dan niet? De multiplayer-modus van Brothers in Arms voelt namelijk zo anders aan dan de singleplayer-modus, dat we ons bij vlagen afvroegen of dit wel hetzelfde spel was. In de multiplayer-modus speel je weliswaar in teamverband, maar heb je zelf geen teams onder je hoede. Ieder speelt zijn eigen spel, waardoor het spel verandert in een standaard third person shooter.

Bovendien voelt het online schieten, zeker in vergelijking met de singleplayer-modus, enorm statisch aan. Het filmische aspect is weg: je speelt met nietszeggende soldaten. Daarbij komt nog dat de multiplayer-modus van Hell's Highway niets verrassends biedt. Het doel is om ofwel alle vijanden uit te schakelen, ofwel de vlag van de tegenstander te veroveren door deze te laten zakken. Misschien liep het toevallig zo in de potjes die ik heb gespeeld, maar vaak keek niemand naar die vlaggen om en ontaardde het spel in een deathmatch. Kortom: je zou de multiplayer-modus even kunnen proberen, maar doe je dat niet, dan mis je niets.

Conclusie

Een eindoordeel is moeilijk te geven. Brothers in Arms: Hell's Highway heeft enkele heel sterke kanten, en die hebben mij weten te overtuigen. Tegelijkertijd vallen de minpunten die aan het spel kleven, niet te ontkennen. De gebruikte technologie is gedateerd en drukt op de prestaties van het spel. De solostukjes zijn zwak en maken het spel minder geloofwaardig, en ook de manier waarop je squads hun route naar het volgende dekkingspunt zoeken blijft eigenaardig. Daarbij komt nog de ronduit teleurstellende multiplayer-modus. Desondanks heb ik me uitstekend vermaakt met Hell's Highway. De campaign is meeslepend, de missies zijn boeiend en de actiecamera is een interessante toevoeging. Die zorgen er wat mij betreft voor dat dit spel nooit een miskoop zal zijn. Bovendien biedt het spel ons een unieke kans om eens rond te kijken in het Brabantse land van 1944, en dat is ook wat waard.

Pluspunten:

+ Sterk verhaal
+ Realistische tactieken
+ Actiecamera
+ Nederland nadrukkelijk in beeld
+ Goede kunstmatige intelligentie vijand

Minpunten:

- Oogt verouderd
- Solo-stukjes saai
- Multiplayer-modus zwak

Cijfer: 8

Titel	Brothers in Arms: Hell's Highway
Platform	Xbox 360, PS3, pc
Ontwikkelaar	Gearbox Software
Uitgever	Ubisoft
Releasedatum	25 september 2008

Laagste prijzen voor: Brothers In Arms - Hell's Highway, PC

Winkel	Beoordeling	​	Prijs	Totaal	​
bol Plaza	2.5 van 5 sterren (10 shopreviews) (10)		€ 19,99	€ 19,99	Bekijk

Laagste prijzen voor: Brothers In Arms - Hells Highway, Xbox 360

Winkel	Beoordeling	​	Prijs	Totaal	​
bol Plaza	2.5 van 5 sterren (10 shopreviews) (10)		€ 49,99	€ 49,99	Bekijk

Laagste prijzen voor: Brothers In Arms - Hells Highway, PS3

Winkel	Beoordeling	​	Prijs	Totaal	​
bol Plaza	2.5 van 5 sterren (10 shopreviews) (10)		€ 27,39	€ 27,39	Bekijk

Reacties (46)

[MelvinB]

Oudere techniek?

Dit spel draait op de UnrealEngine3. Probleem is zeer waarschijnlijk dat de devs gewoon geen optimaal gebruik hebben gemaakt van deze engine.

Je zei al dat de gezichten het niet halen bij moderne games als GoW. GoW draait op diezelfde engine en is het bewijs dat de devs gewoon hier iets meer aandacht aan had moeten besteden.

Dat de textures soms niet goed laden, is een common UE3-kwaal. Had UT3 en GoW ook, maar zijn verholpen met patches.

[MeMoRy]

Precies: dit oogt voor mij totaal niet verouderd! Maakt gebruik van nieuwe effecten in videokaarten. Heel wat anders van Super Mario Bros...

Misschien doelt de schrijver op dat het zich afspeelt tijdens de 2e wereldoorlog

[PL JNS]

Als het voor jou niet verouderd oogt dan moet je toch echt uit die grot gaan komen... Toen dit spel werd aangekondigd zag het er echt goed uit, maar na, wat is het, 3 jaar loopt het echt achter op de rest.
De screens die ze lieten zien bij de aankondiging zijn nu nog precies hetzelfde, de techniek hadden ze toen af en hebben ze gewoon niks meer aan gedaan.

Volgens mij heb ik BiA 1 of 2 gespeeld, maar vond het nooit echt super. Al die commando;s onhouden en je troepen moeten sturen is mij teveel gedoe, ik heb liever een goede AI van me teammembers en dat ik lekker zelf kan beslissen wat ik doe dan een dergelijk systeem, al is dit natuurlijk wel realistischer...

[seal74]

Ik heb hem net uitgespeeld en me kostelijk vermaakt. De gameplay was een stuk langer dan verwacht. Ik probeer hem nu op "authentic" mode echter die is verschrikkelijk moeilijk. Daar heb je namelijk geen croshair, kompas en moet je aan de inslag van je kogels zien waar ze terecht komen. Ook kun je mikken door het richtmeganisme van je wapen. Helaas lang mikken is geen optie want iets te lang uit dekking en je bent dood.

Het grootste nadeel wat ik vond is dat als je uit dekkingmodus schiet je niet gebruik kan maken van het richtmechanisme op je wapen (muv de sniperifle) daardoor is spelen in "authetic" mode bijna ondoenlijk. Je moet dan uit je dekkjngmodus gaan, richten vuren en weer in dekking modus. Meestal kost dit je kop.

Dat healen waar de auteur het over heeft kan ik me niet echt in vinden. Het is namelijk zo dat als je geluk hebt je helm van je kop wordt geschoten, maar meestal ben je gelijk dood. Echter als je de kogels je rond de oren vliegen word de hele omgeving rood, dat betekend niet dat je bent geraakt, maar dat het wel heel gevaarlijk is en je snel dekking moet zoeken. Dit zijn dus geen hits.

De solo missies vond ik persoonlijk best vermakelijk omdat je hier niet kunt afleiden en flanken, maar het helemaal zelf moet oplossen.

[Moe_Szyslak]

Ik ben toch wat negatiever over de game. Er waren te veel minpunten om er nog lol aan te hebben. Ik heb em maar weer verkocht

De multiplayer was inderdaad zwaar onder de maat. Het zag er simpelweg lelijk en leeg uit en het liep niet echt lekker. De gameplay in de singleplayer is niet slecht maar er hadden toch nog heel wat dingen beter kunnen zijn. Je kunt niet springen, geen lean funtie, niet kunnen strafen tijdens het rennen, je kunt amper draaien tijdens het rennen en je hebt geen ironsight als je om de hoek schiet. Dat terwijl je wel je kop om de hoek steekt Granaten veroorzaken soms ook totaal geen verwondingen op vijanden. En vijanden gaan vrijwel altijd dood na een minimum aantal schoten. Meestal zijn 2 al genoeg en het maakt niet uit waar je ze raakt. 2 keer in de borst is blijkbaar net zo erg als 2 keer in de voet

Ik had er in het begin hoge verwachtingen van deze game maar het heeft geen enkele waar gemaakt Ik zou hem misschien maar een 6,5 geven.

Maar dit is natuurlijk maar mijn mening

[Reactie gewijzigd door Moe_Szyslak op 22 juli 2024 16:06]

[ToeingTheLine]

Haha, en als jij zelf sprint buiten kan jij wel strafen?

[Shal-Ziar]

Ik vind het een behoorlijk hoog cijfer voor een game met minpunten als een slechte multiplayer. Kan iemand dat uitleggen?

[Hahn]

Het spel is gemaakt voor de singleplayer, de multiplayer is er een beetje halfbakken bij gedaan en dat is natuurlijk zonde en jammer, maar dat zegt niet zoveel over de kwaliteit van de rest van het spel.

Maar waarom zou een spel met een slechte multiplayer geen 8 mogen krijgen? Of zou jij spellen zonder enige vorm multiplayer gelijk al bestempelen als 'slecht'?

[Anoniem: 50893]

Ben het met je eens maar de vraag rijst wel, waar heb je meer aan, een halfbakken MP of helemaal geen waardoor de ontwikkeltijden omlaag kunnen en zo ook de kosten ?

Ben zelf jarenlang een vervent MP gamer geweest maar ik vind het persoonlijk een grote teleurstelling als een MP game kwalitatief niet hetzelfde bied als een SP game. Met een game doe je vaak in de SP mode de sfeer op en met MP is het anders spelen aangezien je objectives moet halen. CTF vind ik in deze erg oudbollig en ik vraag me af waarom er eens niet nieuwe ideeen worden aangeboord voor MP games. Altijd statisch dezelfde plek waar de vlag staat en dus minder uitdagend.

Met MP games ligt denk ik juist de uitdaging om per ronde random de objective plaats te veranderen en niet zichtbaar op de map op te stellen. Zo creeer je een meer uitdagende game waar het niet alleen om fraggen gaat maar juist de nadruk word gelegd om de objective te behalen. Vandaar denk ik ook de ervaring van Jurian, en wat je steeds vaker ziet, dat men alleen nog maar speelt om te fraggen ondanks objectives. En daar ligt denk ik met name de uitdaging voor game ontwikkelaars in de toekomst, niet concentreren op grafisch geweld maar juist nieuwe speelwijze's toevoegen waardoor gamen in MP weer leuk en uitdagend word

Verder heb ik dit soort games al jaren geleden opgegeven die betrekking hebben op WW2, word een beetje eentonig

[Shal-Ziar]

Kijk, dat bedoel ik. Als je iets erbij stopt word je er ook op beoordeeld. Dus als het dan slecht is had je het er niet in moeten stoppen.

[Cameleon73]

Multiplayer is een onderdeel van een spel ... een erg goede single player ervaring kan dit weer rechttrekken.

[MAX3400]

Multiplayer is een toevoeging op een spel. Of een spel is multiplayer en zonder singleplayer. Maar te vaak komt het voor dat een fabrikant denkt een leuk spel te hebben ontwikkeld en daar nog even een multiplayer aan toe te voegen om maar een deadline te halen. In veel gevallen pakt dat dus uit in een misplaatst gevoel tijdens de multiplayer.

En andere games zijn multiplayer-only en en de singleplayer-campaign is erg kort/slecht uitgevoerd; het is maar net welk publiek of welk soort spel je wil neerzetten.

[Oxellaar]

Ik niet, speel nooit de MP.
Van niet 1 game, boeit me echt niks.
Mis de verhaallijn

Dus als hij met slechte MP een 8 krijgt is hij voor mij denk ik wel een 8,5 waard

[Reactie gewijzigd door Oxellaar op 22 juli 2024 16:06]

[jporter]

Ooit van coop gehoord?
Dan heb je je waarschijnlijk ook nooit een beetje verder verdiept als je nooit wat speeld. Beetje koppig om te zeggen dat het je niet boeit als je nog nooit hebt gekeken hoe die spellen zijn... naja whatever, wat jij wil

[poor Leno]

Dan heb je zeker ook nooit het oude RTCW multiplayer gespeeld? Dat kent eigenlijk zn gelijke niet... ik wacht nog steeds op een volwaardige opvolger

RTCW FTW! (/fan-mode )

[Oxellaar]

Ik probeer ze van bijna alle games, maar ze kunnen me echt niet boeien.
Je hoeft me echt niet over te halen hoor, lukt je niet
Ook RTCW heb ik gedaan, hoeft echt niet van mij.

[Anoniem: 247379]

Hij zegt dat hij nooit multiplayer speelt, dus nee, RTCW multiplayer dan ook niet he? En dat het geweldige multiplayer gameplay biedt betekent niets voor iemand die verhaal belangrijk vindt, zoals hij zelf al aangeeft.

[johnbetonschaar]

Precies, blijft gek genoeg moeilijk uit te leggen dat MP gaming je geen ruk interesseert, ik heb er zelf nooit iets aangevonden in geen enkele game, terwijl andere mensen er helemaal wild van worden. De enige game die ik af en toe nog wel eens online wil spelen is kolonisten van Catan ;-). Heeft niks met de kwaliteit van het spel te maken, ik zie er gewoon de lol niet van in om als een dolle gek door een level te rennen om continu door scheldende pubers omgelegd te worden zonder het gevoel te hebben dat het ook nog ergens naartoe gaat. Spellen zonder einde of doel zijn sowieso mijn ding niet...

[jporter]

Kolonisten van Catan......

Anyway, het gaat er om dat je samen het verhaal maakt. En er bestaan meerdere modus dan alleen deathmatch. Misschien moet je eens een keer weer een paar spellen proberen en de verschillende modus uit proberen.

En wat dacht je van Coop een campagne spelen? Het lijkt me ook bijv. veel leuker om tegen andere mensen een race spel te spelen dan tegen de computer.

[FireBladeX]

iedreen klaagt over Solo-stukken, ik vind het juist heel leuk. ( meningen verschillen )

Over het nederlandse accent / en taal. Tjah in de eerste stukje spreekt hij wel engels met een Russische accent maar later in het spel is het gewoon een nederlander die engels probeert te praten Gewoon slordig van gearbox om in de eerste filmpje iemand anders te laten praten

[BaT]

Dat viel mij ook al op... eerst klinkt die 'nederlandse' gast alsof het een rus is die net een spoed cursus engels heeft gehad en later in het spel als ie weer praat is het een 'echte' nederlander die engels praat.... vond ik wel slordig.

[PcDealer]

"Teammaten lopen naar een waypoint als domme slakken."
Je kunt in de oude versies toch aangeven dat ze naar wwn waypoint moeten en daarbij de vijand moeten beschieten en gaan dan ook dekking zoeken?

[Anoniem: 236150]

Tuurlijk kan je dat aangeven. Micromanagement van je sqauds werkt in dit spel dan ook uitstekend. De problemen komen naar voren als je je squad over langere stukken wilt verplaatsen. Ikzelf speel nu al een week met de PS3 versie van de game, en loop voornamenlijk tegen die problemen aan als ik zelf weer eens iets te enthousiast naar voren storm en mijn mannen wil verplaatsen terwijl ikzelf zwaar onder vuur word genomen. Uiteraard willen daarbij nogal eens wat van mijn mannen omkomen en ik kan eigenlijk niet anders concluderen dat de fout in 90% van de gevallen toch echt bij mij ligt.

Vergeleken met oudere versies van de game (zelf even bia:earned in blood gepakt en nagekeken) is de AI fenomenaal verbeterd en kan je de veranderingen pas echt op waarde schatten als je de oudere versie erbij pakt.

[MicGlou]

Ik moet zeggen dat ik de 8 nog een aardig gul cijfer vind. Als ik zo kijk naar de minpunten die de reviewer geeft dan was het bij mij hooguit een 7 geweest. Een zwakke multiplayer, oogt verouderd... maar ja, eerst spelen en dan oordelen ik ben sowieso een sucker voor WWII fps games, dus ik zal er wel weer veel plezier aan beleven

[GroGG]

Leuk!

Een keertje in mijn achtertuin knokken.


Zit het verhaal van Joe Mann er ook nog in??


http://nl.wikipedia.org/wiki/Joe_Mann

[Denzo]

Waarom klaagt niemand over het saving mechanisme? Ik heb vooralsnog niet echt een auto-save mechanisme gezien. Ik heb potdomme 3 uur gespeeld, en moest daarna kappen omdat ik eten moest gaan halen, start ik het spel weer, begin ik weer bij het eerste level waar je met die MG die boerderij moet verdedigen

[pcgek]

Kun je niet manual saven dan? ik ga hem morgen installeren, zal er om denken.

(wil niet 3 uur terug)

[Reactie gewijzigd door pcgek op 22 juli 2024 16:06]

[Hann1BaL]

Het spel saved bij elk checkpoint, dus dat lijkt me eigenlijk geen probleem. Ik vind het vooral wel een probleem dat de lipsync niet goed is. Wordt in de review wel genoemd, maar niet als zeer storend ervaren. Ik ervaar het wel als zeer storend, vooral ook omdat er heel veel filmpjes tussen de speelmoment door zijn. Dat is leuk voor het verhaal, maar dan moet het wel een beetje goed overkomen. Dat doet het wat mij betreft eigenlijk totaal niet.

De gezichten zijn zeer gedetailleerd, maar tonen geen emotie. Een probleem wat zich in best wat spellen voordoet, maar nu zeker vind ik dat ook een probleem. Je ziet een filmpje met een geëmotioneerd gesprek, maar dat is niet aan de gezichten af te lezen. Ik weet dat het moelijk is, maar er zijn zat spellen waarbij dat beter voor elkaar is gebokst.

Ook zie ik textures door elkaar lopen. Dogtaks die ineens half door een jasje heenlopen (tijdens filmpjes) of een kraag die ineens door andere kleding heenloopt. Zeer slordig gerenderd.

De game bevat bij mij op de pc ook redelijk wat bugs. Teams die soms niet meer reageren, waardoor je tot het volgende checkpoint alles alleen moet doen is daar een voorbeeld van. Ook heb ik meerdere keren alle tekst verloren in de menu's en in je map, waar ook je objectives staan. Niet altijd even handig. Ik merk ook wel eens dat teams niet reageren op je commando's, ook al geven de icoontjes in het spel aan dat bepaalde commando's wel mogelijk moeten zijn (aanvals icoontje bij een groepje tegenstanders.)

De game is wel zeer vermakelijk en alle geluiden die je hoort als je alleen door een gebouw loopt, zijn wel creapy en geven een echt goede spannende sfeer. Dat maakt de game wel leuk en ook de locaties maken het leuk voor een Nederlandse gamer. Een heel goed cijfer vind ik de game niet waard, maar het is zeker een vermakelijke game. Ik zou niet voor meer dan een 7 gaan, omdat de game wat mij betreft niet goed afgewerkt is.

[FireBladeX]

De gezichten zijn zeer gedetailleerd, maar tonen geen emotie. Een probleem wat zich in best wat spellen voordoet, maar nu zeker vind ik dat ook een probleem. Je ziet een filmpje met een geëmotioneerd gesprek, maar dat is niet aan de gezichten af te lezen. Ik weet dat het moelijk is, maar er zijn zat spellen waarbij dat beter voor elkaar is gebokst.

Heb je de laatste filmpje wel gezien? geen emotie ...grapjas xD