Logitech Z130

Ik liep de lokale Dixons binnen en mijn oog viel gelijk op deze trapenziumvormige schatjes van een oerdegelijk formaat en interessante vorm.

Ik vroeg aan een medewerker of ik ze eens mocht proberen, en terwijl de beste man een set ging zoeken in het magazijn keek ik nog eens naar het showmodel en zag ze al thuis naast mijn monitor staan.
Hij nam ze uit de robuust uitziende doos, en sloot ze aan op de netspanning via de circa honderdvijftig centimeter lange stekker. De 3.5 mm stekker ging in mijn telefoon, en ik startte een geluidsapplicatie.

Even was er in de winkel niets anders te horen dan de rijke klanken die verbazend diep en zuiver uit de kleine rakkers galmden, en zowel ik als de medewerker keken beide, als echte liefhebbers, begerend naar het verrassende setje.

Zonder enige twijfel in mijn hart trok ik de portefeuille en een kwartier later hoorde ik in uiterste zuiverheid het inloggeluid van Windows 7 door de woonkamer schallen. Het licht van de plafonniere wierp een intrigerende zeshoekige ster op de metalen meshes. Enige momenten later spraken de personages van mijn favoriete serie mij via Netflix toe alsof mijn monitor niet bestond, maar ze daadwerkelijk tegenover me voor mijn bureau stonden.

Nu, twee maanden later, geniet ik nog steeds van deze subtiele maar o zo verrijkende klankkastjes. 's Avonds als ik alle lichten doof, haal ik ook hun stekker uit de stekkerdoos en als langzaam het groene lampje in de rechterhelft van het duo dooft, weet ik dat de dag is afgelopen.