Toki Tori, Switch

Toki Tori, het in Nederland bedachte kuiken, is terug, en ook deze keer voor de Nintendo Switch. De game had al een soort remake gekregen voor de Nintendo Wii U, maar is in 2018 ook uitgebracht voor de Nintendo Switch. In deze review ga ik niet naar de verschillen kijken, maar bespreek ik de game zelf.

Toki Tori is een game die al langer meegaat dan veel gamers zouden denken. De meesten kennen hem waarschijnlijk van de mobiele telefoon of de latere HD-upgrades op andere consoles. Maar de game stamt al uit 1994; hij was toen nog bekend onder de naam “Eggbert in Eggciting Adventure” en was in ontwikkeling voor de MSX. In 2001 heeft de game een officiële release gekregen voor de Nintendo Game Boy Color, met hulp van Capcom. Ikzelf heb het Game Boy-exemplaar en was toen al helemaal weg van deze game.






Maar goed, na die korte geschiedenis is natuurlijk de vraag: "Wat is het precies voor een spel?" Toki Tori is niets minder dan een puzzelgame. Je moet telkens proberen alle eieren te verzamelen om zo naar het volgende level te komen. De puzzels worden steeds vernieuwd met behulp van voorwerpen, die je nodig hebt om de puzzels te kunnen oplossen. Mocht je een klein foutje maken, dan kun je met de terugspoelfunctie een stukje terugspoelen. Meer is het niet en spannender dan dit kan ik het ook niet maken.






De besturing voelt voor een game die al meerdere updates heeft gekregen misschien wat stroef aan, vooral omdat de game op de Nintendo Switch een maand na deel 2 uitkwam (begin 2018). De besturing is verder prima en werkt vlekkeloos, alleen had Toki Tori voor mijn gevoel wat soepeler mogen bewegen. Voor de rest werkt de game prima en heeft het een simpele besturing. Het wisselen van items en het gebruik ervan gaat zonder problemen. De Switch-versie maakt gebruik van HD-rumble-support, en dat voegt net dat beetje extra toe aan de game.

Doordat het geen snelle game is, maar de focus voornamelijk op puzzelen ligt, is dit een game die iedereen zou kunnen oppakken. De puzzels zijn soms wel wat uitdagend, vooral in de wat latere levels. Maar met een beetje geduld en niet al te moeilijk denken, is dat allemaal goed te doen. Mocht je toch ergens een fout gemaakt hebben, dan heb je de optie om een stukje terug te spoelen. Buiten dat hij wat stroef aanvoelt voor een game die opnieuw is uitgekomen in 2018, is het een hele leuke game.






Grafisch is het een mooie en kleurrijke game. Hij ziet er, vergeleken met de Game Boy Color-versie, natuurlijk een stuk strakker uit. Maar ook als je hem grafisch vergelijkt met bijvoorbeeld de Wii U-versie, dan ziet de game er nog net ietsjes strakker uit. Dit komt omdat de game op 60 FPS draait, en dat geeft mooie resultaten. De gebieden hebben allemaal een eigen stijl en zijn op hun eigen manier leuk gemaakt. Alles is duidelijk te zien, en dat is voor een puzzelgame alleen maar goed.






De muziek is lekker vrolijk en past heel goed bij deze game. Elke wereld heeft zijn eigen muziek, en dat zorgt toch voor genoeg afwisseling. Sommige liedjes zijn zo leuk, dat ik ze soms gewoon even opzet om ernaar te luisteren. Zoals altijd is muziek iets dat je gewoon moet horen, en daarom deel ik graag een liedje met jullie.





Dan de bekende vraag: heeft deze game replaywaarde? Ik vind van wel, vooral omdat ik de manier waarop de game opgebouwd is erg leuk vind. De puzzels zijn niet al te moeilijk, en als je een foutje maakt, dan kun je terugspoelen. Maar door dit te combineren met items, zorgt het spel ervoor dat er genoeg afwisseling is in het oplossen van puzzels.






Toki Tori is nog altijd een geweldige puzzelgame. Hij was in 2001 op de Game Boy al geweldig en is, bijna 25 jaar na het originele concept, nog altijd geweldig. Als je van puzzels houdt, dan is deze game van Nederlandse bodem zeker een aanrader. Hij kost op het moment van schrijven slechts € 4,99 in de Nintendo eShop en dat is de game meer dan waard. Wat ik eerder al zei, de besturing had van mij nog iets soepeler gemogen, maar buiten dat kan ik er niets slechts over zeggen.