Inleiding:
Deze review maakt onderdeel uit van
TP-Link Thuisnetwerk Testpanel. In het kader van het testpanel heb ik zowel de
RE200 extender als deze powerline set van TP-LINK mogen testen.
De powerline set is getest op een KPN glasvezelverbinding met een snelheid van 100 Mb/s up en down.
Er zijn drie verschillende apparaten gebruikt om de metingen uit te voeren. Namelijk een HTC One m8, Nokia Lumia 930 en een HP Compaq 6730b notebook. De metingen gaven bij alle gebruikte apparaten een gelijkmatig beeld. De weergegeven testresultaten zijn afkomstig van de HP notebook.
Verpakking:
De verpakking waarin de extender wordt geleverd is stevig en fraai afgewerkt. De verpakking ziet er netjes uit maar is niet bijzonder. Na het openen van de verpakking treffen we diverse handleidingen, een mini cd, 2 utp kabeltjes, het access point (TL-WPA4220) en de basis unit (TL-PA4020P) aan.
De verpakking en de inhoud
De hardware
De basis unit (TL-PA4020P) heeft een stevige behuizing. Een mooie feature van de basis unit is dat deze voorzien is van een geaard stopcontact. Hierdoor verlies je dus geen aansluitpunten in de toch al volle meterkast. Door de geaarde aansluiting zit de basis unit stevig in het stopcontact. De drie ledjes aan de voorzijde laten zien of het apparaat aan staat en of de powerline en ethernet aansluitingen actief zijn. Daarnaast is er een pair knop aanwezig om het access point de koppelen aan de basis unit. Aan de onderzijde vinden we twee ethernet aansluitingen. Hiervan dient er eentje te worden aangesloten op bijvoorbeeld je router of modem. De andere aansluiting zou je kunnen gebruiken om bijvoorbeeld een NAS aan te sluiten. Echter gaat voor mij de voorkeur uit om deze rechtstreeks aan te sluiten op de router.
Ook het access point (TL-WPA4220) heeft een stevige behuizing en voelt degelijk aan. Echter is het AP niet voorzien van een stopcontact zoals de basis unit. Dit is over het algemeen niet een groot probleem omdat deze vaak op een plek wordt geplaatst waar er meerdere stopcontacten aanwezig zijn. Een gevolg is wel dat de het apparaat nu niet meer beschikt over een geaarde aansluiting waardoor het wat losser in het stopcontact zit. Aan de voorzijde vinden we dezelfde ledlampjes als op de basis unit. Bij het AP worden ze vergezeld door een extra ledlampje voor de wifi verbinding. Dit lampje kan ingedrukt worden of zo via WPS makkelijk je wifinetwerk uit te breiden. De onderzijde is weer voorzien van twee ethernet poorten. Ook vinden we hier de pair knop terug voor de koppeling. Als laatste vinden we een reset knop.
De basis unit (links) en het access point (rechts)
Installatie:
De installatie is vrij eenvoudig. Je sluit de basis unit aan op een stopcontact en verbind deze door middel van een UTP kabel met een modem of router. Daarna plaats je op de gewenst plek het access point in het stopcontact. Nadat beide apparaten zijn opgestart druk je op het AP op de pair knop. Daarna druk je op de pair knop van de basis unit. Nu zouden de apparaten met elkaar gekoppeld moeten zijn. Om onduidelijke reden moest ik deze handeling twee keer uitvoeren waarna pas de verbinding tot stand kwam. De volgende is om het AP te koppelen aan je bestaande wifi netwerk. Dit kan simpelweg door de WPS knop in te drukken.
Werkt dit niet dan is het mogelijk om het AP in te stellen via de ethernet aansluiting. Hier komen we echter op een wat problematisch punt van het systeem, de software. Om een verbinding tot stand te brengen levert TP-Link twee programma's. Zonder duidelijk reden hebben de basis unit en het access point beiden een eigen programma nodig. In eerste instantie had ik beide programma's gedownload van de website van TP-Link. Tijdens de installatie van het programma voor het AP liep ik tegen diverse foutmelding aan waardoor de installatie geannuleerd werd (Windows 8.1 64 bits). Het programma kon wel vanaf de cd worden geïnstalleerd. Het programma voor de basis unit is portable en hoeft gelukkig niet geïnstalleerd te worden.
Aan de instellingen van de basis unit is niet veel te veranderen. De mogelijke instellingen die je kunt doen zijn wat naamvoering van het netwerk en en het apparaat. Verder geeft het programma wat globale informatie over de verbindingen. Veel voegt dit programma dus niet toe.
Programma basis unit
Interessanter is het instellen van het AP. Dit gaat via het tweede programma van TP-Link. Eigenlijk doet dit programma niets meer dan het AP opzoeken in je netwerk zodat je een verbinding kunt maken via je browser. Om het apparaat zonder dit programma te kunnen benaderen kun je het beste vanuit je router een vast ip adres uitdelen aan het AP want het programma zelf is verder compleet nutteloos.
Programma access point
Eenmaal in de web interface van het AP belandt kun je eigenlijk alle vertrouwde instellen doorvoeren. Zo kun je bijvoorbeeld de netwerknaam van de wifi veranderen, de kanalen aanpassen en de beveiliging aanpassen. Daarnaast zijn er de gebruikelijke systemtools. Zo kun je de firmware upgraden, de logingegevens aanpassen en het apparaat resetten. Een andere handig feature uit de
RE200 extender ontbreekt helaas. En dat is de mogelijkheid om de ledlampjes op het apparaat aan en uit te kunnen zetten. Dit is bijvoorbeeld prettig als je het AP op een slaapkamer willen plaatsen.
Een veel groter gemis is eigenlijk het ontbreken van de 5 Ghz band in het access point. Gezien de prijs van de zet mag deze eigenlijk niet ontbreken.
Interface
Snelheidtesten:
Om de effectiviteit van de powerline set te testen heb ik deze op verschillende plaatsen in onze woning getest. Namelijk de woonkamer, keuken, slaapkamer (1e verdieping), zolder en in de schuur achter in de tuin.
Op deze plaatsen heb ik het access point aangesloten op een stopcontact. Als eerste heb de snelheid getest via de ethernet aansluiting. Daarna heb ik de wifi snelheid getest op zowel 2 meter afstand als 10 meter afstand. De snelheid van mijn internet verbinding is 100 Mb/s up en down. Voor de test heb ik de basis unit rechtstreeks aangesloten op de experiabox van KPN
Woonkamer:
Van links naar rechts: Snelheidstest bedraad, wifi op 2 meter afstand en wifi op 10 meter afstand
Keuken:
Van links naar rechts: Snelheidstest bedraad en wifi op 2 meter afstand
Slaapkamer:
Van links naar rechts: Snelheidstest bedraad, wifi op 2 meter afstand en wifi op 10 meter afstand
Zolder:
Van links naar rechts: Snelheidstest bedraad, wifi op 2 meter afstand en wifi op 10 meter afstand
Schuur:
Van links naar rechts: Snelheidstest bedraad, wifi op 2 meter afstand en wifi op 10 meter afstand
Uit de verschillende metingen blijkt dat de snelheid een redelijk evenredig beeld geeft. De overgebleven snelheid (bedraad) is ongeveer de helft van de internetsnelheid. Dit geldt zowel voor de download als de upload snelheid. De enige positieve uitschieter is de slaapkamer. Hier blijft ongeveer 75% van de originele snelheid over. De ping is in alle gevallen dik orde. Als we gaan kijken naar de test resultaten over wifi ontstaat er een soortgelijk beeld. De snelheden zijn stabiel en liggen 5 tot 10 procent lager dan via de bedrade aansluiting maar dit was te verwachten. Zelfs in de schuur welke ongeveer 20 meter achter onze woning ligt is de snelheid prima.
Stroomverbruik:
Op verzoek heb ik na het schrijven van deze review nog een poging gedaan om inzicht te krijgen in het stroomverbruik van de adapters. Hiervoor heb ik standaard energiemeter gebruikt.
Het basisstation geeft tijdens de metingen vrijwel geen gebruik aan. Als het apparaat idle is staat het verbruik zelfs maar op 0,1 Watt. Het station met de wifi zender gebruikt beduidend meer stroom. Wanneer er geen apparaten via wifi zijn aangemeld of als de verbinding idle is verbruikt de adapter ongeveer 30 Watt. Als er een speedtest wordt gedraaid stijgt het verbruik tijdelijk naar een piek van ongeveer 60 Watt waarna hij terug zakt naar 40 Watt.
Dit verbruik lijkt wel aan de hoge kant zeker als je het verbruik vergelijkt met
metingen van hardware.info.
De betrouwbaarheid van mijn energiemeter zou mij dus wat in de steek kunnen hebben gelaten.
Conclusie:
De powerline set is relatief makkelijk in gebruik te nemen. Het aanpassen van instellingen vergt echter iets meer aandacht maar dit zal voor de gemiddelde tweaker geen probleem zijn. Het access point biedt de basis instellingen die je bij de gemiddelde router tegenkomt. Daardoor kun je het AP redelijk naar wens inregelen.
De powerline set heeft een groot voordeel te opzichte van range extenders doordat het via de electrakabel verstuurd wordt. Hierdoor kun je het access point op de ideale plek ophangen zonder rekening te moeten houden met het ontvangst van het originele netwerk. Als je problemen hebt met het bereik van je wifi netwerk kan het zich zeker lonen om net iets meer uit te geven en deze powerline set te kopen in plaats van een range extender.
Enig gemis is het ontbreken van de 5Ghz band in het access point.
Gebruikt in combinatie met:
terwijl ik bedraag rond de 75 mbit krijg, en tijdens Steam rond de 8.5... Dat is dus wel een aanzienlijk verschil... Zou ik met deze adapters wel gewoon een redelijke snelheid kunnen krijgen? Ik game ook regelmatig, dus heb wel wat sneller nodig :-)
.
