Tweakers aan het werk –‘Ga gewoon het gesprek aan, je hebt niets te verliezen’

’Criminelis twijfelde of zijn werk nog bij hem paste. Lag het aan het type werk of aan de werkgever? Hij werkt sinds januari als front-end developer bij een consultancybedrijf. Hiervoor werkte hij naar eigen zeggen bij een ‘prima werkgever, met een prima team, en prima werkzaamheden.’ Toch had hij geregeld te weinig werk en besloot hij ergens anders aan de slag te gaan. Wij vroegen hem naar wat hij belangrijk vindt in zijn werk en waarom hij de overstap maakte.

Wat doe je precies?
‘Ik werk sinds januari van dit jaar als front-end developer bij een consultancybedrijf. Ik zit momenteel gedetacheerd bij een verzekeraar.’

Profiel

Naam: Criminelis
Leeftijd: 30
Woonplaats: Haarlem
Opleiding: HBO Informatica
Werkervaring: 7-8 jaar
Werkgever/branche: Consultancy/detachering
Functie: Front-end developer
Werklocatie: Regio Amsterdam
Uren per week: 32
Reistijd: 20 minuten

En wat deed je hiervoor? Waarom ben je daar weggegaan?
‘Hiervoor werkte ik ook als front-end developer, bij een instelling voor huiswerkbegeleiding voor middelbare scholieren. Periodes van drukte en deadlines werden afgewisseld met rustige periodes waarin er weinig werk was. Het team bestond uit front-end developers en back-end developers en de meeste last lag bij de back-end. Dus als ik klaar was met iets, was de back-end vaak nog bezig en was ik aan het wachten totdat zij klaar waren. Daardoor voelde ik me niet echt volledig onderdeel van het team.’

Wat was voor jou de druppel?
‘Ik kwam terug van vakantie, en ik had gewoon écht geen zin om weer te werken. De eerste dagen had ik ook heel weinig te doen. Dus ik dacht meteen: “daar gaan we weer”. ‘Er was altijd wel een reden voor de pieken en dalen, en daar had ik ook alle begrip voor. Maar ik kon daar weinig voldoening uit halen. Dus toen heb ik besloten om rond te gaan kijken.’

Wat is nu het grootste verschil vergeleken met je vorige baan?
‘Ik werk nu met alleen maar front-end developers. Er zit heel veel kennis in het bedrijf, ik ben omringd met slimme collega’s die veel meer weten, en dat vind ik heel inspirerend. Daar kan ik veel van leren en daardoor heb ik het plezier in mijn werk weer helemaal teruggevonden.’

Je schreef dat je twijfelde of het werk nog wel bij je past. Waarom ging je twijfelen?
‘Ik heb altijd front-end development gedaan. Omdat ik mijn baan niet meer leuk vond, ging ik twijfelen of dat misschien aan front-end lag. Vind ik het nog wel echt leuk, of is alleen mijn huidige werk niet leuk? Toen ik ergens anders het gesprek aanging, werd ik meteen weer enthousiast. Dat maakte voor mij duidelijk dat front-end werk wel bij mij past, en dat ik vooral behoefte had aan een andere werkomgeving.’

Was salaris doorslaggevend bij jouw overstap? Of waren andere factoren voor jou belangrijker?
‘Ik wilde er wat geld betreft in ieder geval niet op achteruit gaan, en uiteindelijk ben ik er twintig procent op vooruit gegaan. Maar het belangrijkste was voor mij dat ik ergens veel kan leren. Ik wil niet degene zijn op de werkvloer met de meeste kennis. Ik wil juist veel leren van slimmere mensen om mij heen.

‘Verder wilde ik flexibiliteit: ik heb kinderen, dus af en toe wil ik ook iets later binnen kunnen lopen of een dagje thuiswerken, zonder dat daar meteen raar van op wordt gekeken. Daarnaast vind ik sfeer en gezelligheid belangrijk. Ik heb weleens bij een werkgever meegemaakt dat het stil was tijdens de lunch. Dat vond ik niks, ik vind het belangrijk dat je gewoon naar elkaars weekend kunt vragen.’

Zou je carrière heel anders zijn met de kennis van nu?

‘Ik heb geen spijt van mijn keuzes. Natuurlijk kan ik achteraf zeggen dat ik al eerder weg had moeten gaan. Maar ik had ook tijd nodig om die stap maken. De twijfels die ik had, heb ik toentertijd uitgesproken tegen mijn werkgever. Hij vond het heel fijn dat ik dat deed en heeft toen actie ondernomen om het werk voor mij interessanter te maken, hoewel het ook aan de werkwijze lag dat er geregeld weinig te doen was.’

Wat vond je van de salaris-inschatting die Tweakers Elect voor jou heeft gemaakt?
‘Ik kende Elect nog niet, maar toen ik las over de salaris-inschatting was ik wel heel benieuwd. Dus heb ik een profiel aangemaakt, mijn gegevens ingevuld, en kwam er een kloppende inschatting uit. Dat was wel fijn om die bevestiging te krijgen, dat het met mijn salaris goed zit momenteel.’

Hoe zit het met doorgroeimogelijkheden? In hoeverre is dat gekoppeld aan salaris?
‘Er is hier in house heel veel kennis bij collega’s, dus daar kan ik nog veel van leren, en er zijn ook verschillende opleiding- en cursusmogelijkheden. Bij ons is er een extra salarisstijging van 2,5 procent per jaar als je proactief bent in zelfontwikkeling en kennisdeling. Dus als je interessante artikelen deelt, meedoet aan workshops, blogs schrijft, of spreekt op een Meet-up, dat soort dingen. Hoe dat precies beoordeeld wordt weet ik nog niet, dat moment moet voor mij nog komen.’

De favorieten van Christiaan

Favoriete apps: YouTube, Brave, Spotify, Headspace
Favoriete websites: Tweakers, iCulture, Nu.nl
Favoriete gear: MacBook, Bose QC35, PlayStation 4, Nintendo Switch
Favoriete film: Captain Fantastic
Favoriete muziek: ‘Spotify weet wat ik leuk vind. Als ik naar een festival ga is het techno, op het werk luister ik naar Spotify-playlists met focus/deepfocus/ambient.’

Is dit voor jou je droombaan? Of zou je bij Facebook of Google willen werken?
‘Bij die twee sowieso niet. Ik heb het idee dat de werkdruk daar écht heel hoog is. Ik wil flexibel mijn werkdagen in kunnen delen. Ik werk nu 4 dagen, en ik wil zeker niet meer gaan werken. Ik werk om te leven, en leef niet om te werken.

‘Het lijkt me heel gaaf om ooit aan een eigen product of software te werken, zodat je voor langere tijd aan één ding werkt en je dus echt volledig de diepte in kunt gaan. Maar voorlopig zit ik nog prima op mijn plek!’

Wat zou jij mede-Tweakers adviseren die twijfelen of ze wel op de goede plek zitten?
‘Kijk eens om je heen. Je hoeft echt niet direct ergens anders te gaan werken. Ergens op gesprek gaan kan je al heel erg helpen. Je gaat dan anders kijken naar het werk dat je op dat moment doet. En misschien denk je daardoor wel: “ik heb het eigenlijk heel goed”, en geeft dat een boost om weer vol goede moed aan de slag te gaan. En misschien bevestigt het juist de twijfel en is het tijd om verder te kijken. Maar dat weet je pas als je het gesprek aangaat. Echt doen, je hebt niets te verliezen!’

Dit artikel is geen redactioneel artikel, maar een advertorial. Mocht je ideeën met ons willen delen over deze vorm van adverteren, dan horen wij dat graag. Hierover kun je met ons in gesprek via [Discussie] Reclame algemeen, daar zullen collega's aanwezig zijn om jouw vragen en/of opmerkingen te bespreken/beantwoorden.

Reacties (77)

[Zoijar]

‘Bij die twee sowieso niet. Ik heb het idee dat de werkdruk daar écht heel hoog is. Ik wil flexibel mijn werkdagen in kunnen delen. Ik werk nu 4 dagen, en ik wil zeker niet meer gaan werken. Ik werk om te leven, en leef niet om te werken.

Ik snap niet dat men altijd zo snel bang is voor hoge werkdruk en veel werken: misschien is het wel heel erg leuk om een hoge werkdruk te hebben. Dat je elke dag met plezier naar je werk gaat omdat er nog zo veel te doen is, en je nog zo veel impact kan hebben met je werk en ideeen, met bijkomende waardering van collegas en gevoel van self-worth. Ik zou dat niet zo snel aan de kant schuiven: het is heel waardevol om druk bezig te zijn en te zien dat je werk impact heeft. Bijkomende nog het extra geld natuurlijk, hoewel dat niet noodzakelijk de drijfveer hoeft te zijn.

Zie bijvoorbeeld:

‘Ik kwam terug van vakantie, en ik had gewoon écht geen zin om weer te werken. De eerste dagen had ik ook heel weinig te doen. Dus ik dacht meteen: “daar gaan we weer”. ‘Er was altijd wel een reden voor de pieken en dalen, en daar had ik ook alle begrip voor. Maar ik kon daar weinig voldoening uit halen. Dus toen heb ik besloten om rond te gaan kijken.’

"Weinig te doen", "geen voldoening". Weet je zeker dat het niet juist werkdruk is dat je mist?

En de droombaan:

‘Het lijkt me heel gaaf om ooit aan een eigen product of software te werken, zodat je voor langere tijd aan één ding werkt en je dus echt volledig de diepte in kunt gaan.

Dat impliceert dus enorme werkdruk. Een eigen product en de diepte in gaan schrijft zichzelf niet

[Reactie gewijzigd door Zoijar op 22 juli 2024 19:38]

[tweaker2010]

Langdurig aan een opdracht werken hoeft niet perse hetzelfde te betekenen als enorme werkdruk. Zolang je goed kunt plannen en voldoende tijd voor overige zaken houdt moet het geen probleem zijn.

Er zit nogal een verschil tussen weinig te doen hebben en verzuipen in het werk en bijkomende stress.
Je hebt ook een middenmoot, waarin het druk is maar wel met momenten van rust, helaas is het in de IT vaak rennen en stilstaan dus een constante werkdruk is zelden mogelijk.

[Criminelis]

Voor mij zijn een hoge werkdruk en veel werk wel twee verschillende dingen. Onder hoge werkdruk, en eigenlijk bedoel ik een te hoge werkdruk, versta ik onrealistische deadlines of veel onnodig pushen van bovenaf. Mijn ervaring is dat dit een hele nare invloed kan hebben op je team, als je dan ook nog eens managers hebt die je met een scheef oog aankijken omdat je naar je gezin wil terwijl je werk nog niet af is... Dat heeft een impact op mij en daardoor ook op mijn gezin. Het is iets waar ik in ieder geval niet gelukkig van wordt. Ik ben het helemaal met je eens dat hard werken leuk is en heel veel voldoening kan geven, maar wel binnen de uren waarvoor je bent aangenomen. Tuurlijk kan het een keer gebeuren dat je door een deadline langer blijft zitten, dat hoort erbij. Maar dat moet toch eerder uitzondering dan regel zijn.

Klopt ook helemaal dat geen werkdruk ook verschrikkelijk is, dat heb ik zelf ook ervaren. Maar precies wat @tweaker2010 ook zegt, het klinkt nu als twee uiterste. Wat voor mij werkt is precies dat gebied wat hier tussenin zit. Het moet gewoon in belans zijn. Waar die balans ligt, of wat goed voelt is denk ik heel persoonlijk.

[Reactie gewijzigd door Criminelis op 22 juli 2024 19:38]

[Verwijderd]

Die balans lijkt mij heel belangrijk inderdaad. Dat dat voor iedereen anders voelt en persoonlijk is ben ik helemaal eens.

[addictive_rhymz]

Ik ben het helemaal met je eens w.b.t. de werkdruk. Bij ons hebben we altijd een uitpuilende backlog, dus er is altijd wat te doen. Tegelijkertijd worden er (meestal) geen onrealistische deadlines gesteld, wat werkdruk betreft dus perfect. Altijd wat te doen, maar ook de tijd krijgen om het in je eigen tempo te doen (fijn voor een perfectionist als ik, die er graag wat langer over doet).

Ik kan me ook heel goed voorstellen dat het fijn is om in een team te werken waar je nog heel veel van de collega's kan leren. Ik mis dat zelf momenteel ook wel, maar kan dat deels opvangen door gewoon zelf (ook tijdens het werk) veel uit te zoeken en daar veel van te leren. Daarbij komt het dan ook goed uit dat we weinig tijdsdruk hebben. En ik probeer binnen de organisatie met enige regelmaat van team te wisselen, dan kan je ook weer nieuwe dingen leren.

[bonyuri]

Het geen zin hebben in werk, mede omdat er weinig te doen is, is volgens mij echt typisch een bore-out
Lijkt me net zo vervelend als een burn-out om eerlijk te zijn...

[pictuner]

Eens. Sterker nog, ik herken de verhalen die hij heeft volledig. En ik zit nu bij mn tweede werkgever met weer dezelfde soort problemen. Alleen nu is de aanpak anders.
Bij mijn eerste werkgever had ik mijn twijfels over of ik wel bij de werkgever wilde blijven en of ik mijn functie wel wilde doen. Toen het bedrijf vervolgens werd overgekocht en de visie compleet veranderde was ik er klaar mee.

Vervolgens gewisseld van werkgever, na een half jaar begon het wederom te kriebelen. Zit ik wel op de goede werkgever, wil ik dit werk wel doen. Maar nu ben ik een ander pad ingeslagen: momenteel zit ik in een traject om mijn 'droombaan' in beeld te krijgen. Uiteraard wordt dat een unichorn, maar ik krijg wel in beeld wat ik echt belangrijk vind in mn werk en leven. En de vervolgactie? Kijken wat mn werkgever en ik voor elkaar kunnen betekenen daarin. Opzoek naar het compromis waarin we allebei gelukkig kunnen worden.

[jqv]

Hoe mooi is het dat je er 2 punten uithaalt en interpreteerd als behoefte aan werkdruk.
Terwijl ik het heel anders lees.

Langdurig werken aan een eigen project kan namelijk ook continuïteit betekenen en eigenlijk werkrust. Niet van het ene naar het andere. Gewoon 1 doel.

En dat van die rustige periodes. Er zijn genoeg mensen die zich nuttig willen voelen en niet rijvulling van het koffieapparaat willen zijn. En daarnaast niet de frustratie willen hebben dat de backend nog niet klaar is.

[Verwijderd]

De persoon geeft aan dat hij niet leeft om te werken en tevens wat minder werkt om een gezin te ondersteunen.

En dan ga jij er met gestrekt been in om te stellen dat je dat niet snapt? Wat snap je precies niet? Er valt toch niets te "snappen" aan iemand die een bepaald idee bij werk heeft, behalve dan dat het idee anders is dan iemand die er 200% voor gaat?

Zoveel mensen, zoveel wensen.

[Praetextatus]

Vreemde opmerking in alle eerlijkheid. Paar punten die ik toch wil aankaarten:

1. Ik denk niet dat jij of ik over zijn ambitie iets kunnen roepen. Of vindt jij dat ambitie betekent dat je 40+ uren per week moet draaien? Hij geeft nog notabene aan dat hij iets voor zichzelf wilt doen in de toekomst, volgens mij betekent dat juist wel dat hij ambitie heeft.

2. Betekent leren van collega's voor jou dat je 40 uur per week werkt of een soort klas hebt paar uur per week? Professionals leren van elkaar in mijn ervaring door samen te werken, wanneer hulp nodig is bij elkaar langs lopen, brain stormen etc. Dus bij normale dagelijkse werkzaamheden en dat doet hij begrijp ik uit zijn woorden binnen 32 uur. Good for him toch?

En ook meteen een reactie op @gold_dust ambitie is meer dan 40+overtime moeten doen. Ik vindt het juist heel goed dat hij zelf besluit om dat niet te doen en ook tijd aan zijn kids te geven. Ik ken er genoeg die hun Kids in de avond 1 uur zien en de verdere opvoeding aan de opvang overlaten. En het is inderdaad handig om af en toe vanuit huis te kunnen werken als je Kids hebt. Even een tandarts bezoek of consultatie bureau bezoek kun je mooi combineren. En voordat iemand gaat mekkeren dat thuis werken=thuis werken, ik geef mijn teams altijd de vrijheid om tussen door dingen te regelen in alle redelijkheid, zolang het maar geen impact heeft op hun performance. En dat gaat al jaren perfect.

3. De gedachte dat loyaliteit= alles op offeren voor werk is zo vorige eeuw. En een werknemer kan zeer loyaal zijn met 32 uur per week werken, zelfs 4 uur per week werken blijkbaar heeft zijn baas voldoende aan iemand die 32 uur per week werkt en dat past mooi in wat hij als werknemer wilt. Win-win situatie toch?

[Reactie gewijzigd door Praetextatus op 22 juli 2024 19:38]

[mkools24]

Thuis werken en ook kids thuis werkt niet, geloof me dan kom je niet aan werken toe. Degene die dat zeggen wel te kunnen liegen.

Bovendien hebben we hier ook collega's die 2 dagen per week thuis werken of verschoven uren hebben en dat is gewoon echt dramatisch met communicatie. Die is om 3 uur weg, die pas om 6 uur, die is woensdag thuis, die is vrijdag weer vrij. Kortom je komt echt nergens aan toen, steeds wanneer je iemand nodig hebt is die er weer niet.

En dan zeggen ze ja maar je kunt me ook thuis bellen? ja paar keer gedaan, ja sorry was even boodschappen doen, ja sorry was even de kids van school halen. Dus als je dat twee keer gehad hebt denk je de derde keer naja die werkt thuis ik zal hem maar niet bellen, ik wacht wel tot hij er weer is.

Het werkt gewoon niet, om die reden geloof ik ook niet in thuiswerken. Thuis werken werkt alleen als je echt een doel hebt, een deadline wat die dag af moet en er is niets om je af te leiden, geen tandarts bezoek geen kids, hond etc maar anders is het gewoon een veredelde vakantiedag.

[Criminelis]

Je generaliseert enorm, omdat het in jou team niet werkt, deugen alle thuiswerkers niet. Alleen al uit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat dit de grootste onzin in. Wanneer ik thuis werk zorg ik ook gewoon dat mijn werk wat voor die dag op de planning staat allemaal netjes gedaan wordt. En wanneer blijkt dat dat niet lukt, omdat er vanwege het thuiswerken toch ongeplande afleiding is, dan klap ik 's avonds mijn laptop open of werk ik de volgende dag langer door.

Wanneer iemand thuiswerken ziet als een veredelde vakantiedag, ben je gewoon de boel aan het besodemieteren. En los daarvan zouden dit soort zaken ook direct aan het licht moeten komen als je gewoon beoordeelt wordt op je performace, precies dat wat @Praetextatus ook zegt bij zijn tweede punt.

[mkools24]

Ik ben zelf niet in loondienst maar kom bij veel bedrijven en daar ervaar ik het gewoon als ontzettend vervelend wanneer 'collega's' op onregelmatige tijden gewoon niet aanwezig zijn. Als je ze dan thuis belt voelt het toch een beetje als dat je ze stoort op een vrije dag, of inbreuk maakt op hun privétijd, ik snap wel dat dat niet zo is maar zo voelt het. Vaak genoeg belde ik dat ik kinderen op de achtergrond hoorde gillen en nauwelijks een gesprek kon voeren. Nu bel ik gewoon nooit meer iemand thuis.

Het zal voor sommige mensen zeker werken hoor, thuis werken maar ik denk maar voor een selectief groepje zonder kinderen en inderdaad enkel voor werkzaamheden waar je met deadlines werkt en mensen met ontzettend veel zelfdiscipline, maar anders?

Maar ik snap dat het niet populair is om tegen thuiswerken te ageren, omdat het het nieuwe werken is, tegen files, beter voor de werknemer etc. maar Google eens rond en je zult zien dat er ook genoeg argumenten tegen thuiswerk zijn.

Ik heb geen personeel, maar als ik het had zou ik thuis werken hoe dan ook verbieden. Je mist gewoon de connectie met het bedrijf als je thuis zit en je bent snel afgeleid naar andere dingen. Wat dat betreft ben ik nog wel redelijk ouderwets daarin.

[Tielenaar]

Ikzelf vind thuiswerken ook helemaal niks, kind en vrouw leiden me erg af. Daarom liever op kantoor en aanspraak met directe collega's vind ik erg prettig.
Ik heb echter wel veel collega's die ook thuiswerken en altijd prima bereikbaar zijn en goed werk verzetten. Sommige collega's werken thuis vanwege reistijd, en hebben daar geen afleiding. Het valt en staat bij motivatie. Als een thuiswerker denkt dat 'ie effe lekker rustig aan kan doen en boodschappen kan gaan doen, dan is de motivatie er niet. Dan is zijn prive leven belangrijker dan het werk. Begrijpelijk, maar niet goed voor zijn werkgever.

Echter, je moet ook echt naar de mens zelf kijken. Developer zijn voor 40 uur per week is een enorm zware baan. Mentaal gezien vergt het enorm veel van je en persoonlijk vind ik dit ook veel te veel. Ik kan het zelf financieel niet lijden om minder te werken, maar ik vind 5 dagen werken eigenlijk onmenselijk.
We zitten nu gewoon in een arbeidsmarkt waar minder dan 5 dagen per week werken de norm is. Je kan wel zeggen dat je je niet moet aanstellen, maar daar schiet niemand wat mee op. Zo is de markt nu eenmaal, daar ga je met je opmerkingen niks aan veranderen.
Als developer heb je de luxe om het werk te kunnen uitkiezen. Ik zie geen enkele reden om daar geen gebruik van te maken. Je moet gewoon aan jezelf denken en niet aan je werkgever. Die redt het zonder jou ook wel, want iedereen is vervangbaar. Werkgevers ook, net zo makkelijk.

Vroeger werkte de man 40 uur en zat de vrouw thuis op de kinderen te passen. Nu wordt dat verdeeld. Vrouwen werken ook, dus je kan van een man niet verwachten dat hij 40 uur werkt en ook nog een deel van de kinder/huishoudtaken op zich neemt. 40 uur werken is zo ongelofelijk onpraktisch, dat werkt eigenlijk alleen als je alleenstaand bent.

[mkools24]

Dat heb ik dus ook, ik zit ook echt liever op kantoor. Heel de tijd kind die allemaal vragen komt stellen of de hond die eten wil, de vrouw die aandacht wil. Laat mij maar lekker op kantoor zitten stuk rustiger

Wat betreft die 40 uur het valt of staat een beetje met je reistijd. Als je elke dag 2 uur onderweg bent is het wel wat veel ja, maarja koop eens een huis tegenwoordig en ga ook nog eens op vakantie dat ga je echt niet redden met 2 parttime banen.

[CamelKnight]

Dan heb jij dus geen goede afspraken gemaakt met je vrouw en kinderen. Thuis werken = thuis werken dus papa heeft geen tijd voor afleiding.
In een apart kantoor zitten met gesloten deur scheelt al enorm. Duidelijke regels stellen voor de rest van de inwoners is daarnaast echt een must.

Mocht je last hebben van kinderen op de achtergrond als je thuiswerkende collega's belt, om even terug te grijpen op je eerdere post, dan kun je hen natuurlijk ook verzoeken om ergens naar toe te gaan om beter verstaanbaar te zijn. Heldere communicatie vanuit jou helpt hen enorm om jou beter te woord te staan.

[mkools24]

Dat zal allemaal vast wel waar zijn maar iedereen aanwezig op kantoor is is gewoon het meest efficiënt. Punt.

Ik ga niet iemand vragen of hij z'n kinderen stil kan houden, ik heb wel iets beters te doen.

[twcm]

Op zich ben ik het met je eens. face-2-face werkt het best.

Echter, je wist het hè?, bij mijn vrouw op kantoor zit 2/3 in India, een gedeelte in Brabant, een gedeelte in Noord-holland en nog wat volk in de USA/Duitsland/Frankrijk.

Vergaderingen zijn een uitdaging. Thuis werken is dan aanzienlijk interessanter dan naar kantoor gaan, waar iedereen je weg kijkt als je in een vergadering zit midden in een kantoortuin (alles via Skype). En de paar vergaderhokjes die er zijn, zitten vol. En, je de enige bent van alle aanwezigen die in die specifieke vergadering zit.

voor mezelf geldt: ik zit gedetacheerd bij een klant, waar ik 3 ochtenden per week aanwezig ben. 's-middags werk ik thuis (dingen die ik in alle rust moet doen/afmaken) en op vrijdag heb ik een echte thuiswerkdag (die duurt dan ook van 7-20). tussendoor ga ik sporten en de kids uit school halen. Echter, wel op tijden die bekend zijn bij de collega's. Dus men weet dat ik tussen 9:30-11:00 en van 13:45-14:15 niet bereikbaar ben.

Gaat al 11 jaar goed. (ja, ik zit al wat langer gedetacheerd).

[Olaf van der Spek]

en daar ervaar ik het gewoon als ontzettend vervelend wanneer 'collega's' op onregelmatige tijden gewoon niet aanwezig zijn.

Waarom dan? Kun je zelf niet verder werken zonder direct antwoord op vragen?

[mkools24]

Soms niet inderdaad. Soms ben je afhankelijk van anderen voor bepaalde zaken, al is het maar omdat je een wachtwoord ofzo nodig hebt of storage ofzo of iets anders.

[Verwijderd]

Klinkt meer als een verrotte cultuur.

Allereerst, de verwachting moet bijgesteld worden. Of je het leuk vind of niet, het moderne leven is een stuk complexer waarbij allerlei persoonlijke en werkzaken door elkaar lopen. 95% 40 uur per week op kantoor is gewoon niet meer de norm, en zal dat ook niet meer worden, wat je daar ook van vind. Het motto is dus aanpassen en het beste maken van de nieuwe realiteit.

Mijn persoonlijke advies is om je niet druk te maken over een eventueel slechte performance van een collega. Heel simpel: niet mijn probleem, ik betaal het salaris niet.

Het kan echter wel je eigen voortgang in de weg zitten. En dan documenteer ik dat ijskoud in ons systeem. Ik doe mijn kant van het verhaal en documenteer dat ik wacht op Pietje. Ik geef Pietje het vertrouwen dit op te pakken wanneer de gelegenheid er is. Of hij dat voor of na de boodschappen doet is mij een rotzorg. Mocht Pietje niet of laat reageren en het escaleert naar Kees de manager, dan zeg ik wat de situatie is: ik ben klaar, maar wacht op Pietje.

Ik ga dus uit van vertrouwen en goede wil. En mocht dat mislukken, dan is het niet mijn probleem.

Overigens zijn er allerlei etiquettes die je kunt invoeren. Zo kan de boodschappende collega gewoon eerlijk zijn en in zijn chat status aangeven dat hij weg is en wanneer hij weer terug is. Er zijn inderdaad vast mensen die eigenlijk nooit "aanwezig" zijn met jengelende kinderen de hele dag maar ook dat is een cultuur probleem. Het betekent dat er op aanwezigheid en de schijn van werk gemanaged wordt en niet op kwaliteit en kwantiteit van output. Oftewel, management heeft geen flauw idee waar iedereen mee bezig is.

Overigens, vergeet ook niet het omgekeerde probleem: er zijn ook beroepen waar juist enig werk gedaan krijgen op kantoor onmogelijk is omdat de omgeving te verstorend is.

[Criminelis]

@Praetextatus Mooi verwoord, bedankt ook voor je uitgebreide reactie. Het is precies hoe ik er over denk.

[Reactie gewijzigd door Criminelis op 22 juli 2024 19:38]

[Verwijderd]

Ik zou er nog harder tegen in gaan: ik acht het geen belediging of tekortkoming wanneer iemand inderdaad niet ambitieus is.

Ambitie kan een heel mooi ding zijn voor mensen met bepaalde talenten die ook nog eens op de goede plek terechtkomen. Echt goed en succesvol worden in iets wat je ligt en wat je betekenisvol acht.

Wat dus niet opgaat voor miljoenen mensen die andere ideeen hebben. Ambitieuze mensen kunnen zich niet verplaatsen in mensen met minder ambitie. Maar dat is toch echt hun eigen gebrek.

Wij hebben een zeer grote familie aan beide kanten en ik heb helaas de laatste jaren aan menig sterfbed gestaan. Ik heb nog nooit iemand horen verkondigen dat ze wenste dat ze meer gewerkt hadden. Wat wel regelmatig te horen was is dat men teveel werkte. Te weinig tijd doorgebracht met familie. Te weinig tijd besteed aan die hobby of passie. Dat lijkt me nogal veelzeggend.

Natuurlijk, er zijn "geluksvogels" waarbij de passie en werk naadloos aansluiten. Maar het is de uitzondering, niet de norm. Als je dit niet geloofd, geef iedereen op kantoor financiele zelfstandigheid en kijk hoe leeg het gebouw morgen is. Wederom...veelzeggend.

Tevens worden moderne arbeidsuren verkeerd vergeleken met vroeger. Mijn vader werkte strak 40 uur. Letterlijk van voordeur tot werk en terug. Zowel reistijd als pauzes zaten in die 8 uur. Toen hij thuiskwam was hij klaar, want moeder de vrouw deed de rest. Volgens de "40" norm was mijn vader dus een harde, ambitieuze werker.

Nou, nee. Het was luilekkerland vergeleken met nu:
- Reistijden van 2 uur per dag zijn normaal en tellen niet mee
- Pauzes ook niet
- Het tempo (werkdruk) ligt 10 keer hoger, werk is veel intenser
- Veel grotere werkonzekerheid
- Huishoudelijk werk komt er nog bij
- Opleiding komt soms ook in eigen uren erbij
- De algemene verwachtig ligt hoger op alle vlakken: sport, sociaal leven, etc.

En zo kan het zijn dat je met je moderne 32 uur je alsnog kapot bent, en nergens tijd voor hebt.

[Smuey]

Ik kan niet helemaal peilen of je nou sarcastisch bent. Veel Nederlandse werkgevers pretenderen vaak dat ze inderdaad cutting edge zijn en graag met de nieuwste technieken werken, maar de realiteit is helaas maar al te vaak dat dit in de praktijk gewoon enorm tegen valt. Dat interessante, inspirerende en motiverende gedeelte is dus maar ten dele waar en geldt zeker niet voor iedere werkgever.

Dan het salaris. Ik kom maar al te vaak vacatures tegen die een afgeronde WO-opleiding, minimaal tien jaar ervaring en kennis van een lading frameworks, API's en nog veel meer vereisen en dan voor een salaris dat tientjes boven het minimum loon ligt. Nederlandse werkgevers betalen gemiddeld gezien helemaal niet zo top.

En wat betreft loyaliteit: Dat moet toch echt van twee kanten komen. Als een werkgever bij het minste of geringste z'n halve personeelsbestand als een baksteen laat vallen, waarom zou je je dan geroepen moeten voelen om ook maar iets van loyaliteit naar die werkgever te hebben? Kijk naar de vele flexcontracten in diverse branches. Als een werkgever die commitment om iemand zekerheid te bieden niet wil aangaan, waarom zou een werknemer dat dan wel moeten?

Nee, ik snap het heel goed. Als je ergens niet op je plek zit en je krijgt een beter aanbod, vooral doen.

Tenzij je natuurlijk gewoon sarcastisch was, in dat geval, nevermind

[gold_dust]

Was inderdaad sarcastisch bedoeld, uiteindelijk bij 'top-betalende Nederlandse werkgevers' , wat een contradictie is, hadden alle alarmbellen toch wel moeten gaan rinkelen .

[Brousant]

Inderdaad, typisch een millennial: meteen bij een post-vakantie dipje een andere baan zoeken.

Ik vind daar ook wel wat in zitten. Ik lees nergens dat hij een en ander eerst bij zijn vorige werkgever heeft proberen op te lossen, bijvoorbeeld zijn onvrede eens met zijn manager te bespreken. En zeker als it'er hoef je je in perioden met weinig werk toch niet te vervelen, legio mogelijkheden om je door zelfstudie verder te ontwikkelen.

[Tielenaar]

Er is niks mis met een baan zoeken die beter bij je past. Er kunnen enorm veel factoren zijn waardoor je niet met plezier naar je werk gaat, en een gesprek met een baas helpt daar he-le-maal niets bij.

[Brousant]

Er kunnen enorm veel factoren zijn waardoor je niet met plezier naar je werk gaat

Dat kunnen toch ook factoren zijn waar samen met de manager een prima oplossing voor is te bedenken? Misschien in dit geval niet, maar ik lees nergens dat hij dat geprobeerd heeft of waarom hij dacht te weten dat dat geen zin had. Nu komt het inderdaad over als "meteen bij een post-vakantie dipje een andere baan zoeken".

[Deathchant]

Dat kán ja, maar je bent niemand verschuldigd om tot het bittere einde door te gaan to make it work. Het mag dan wel nobel lijken voor iedereen om je heen wanneer je er alles op alles aan doet, maar wat heb je aan nobel-zijn voor de maatschappij als je zelf doodongelukkig bent? Je hoeft alleen aan jezelf verantwoording af te leggen.
Als het trouwens voor jou wél de manier is, perfectly fine, sterker nog: gefeliciteerd, want jij past precies in het beeld zoals de maatschappij dat graag hoort (getuige ook het aantal berichten in deze thread die gelijkstemmig zijn), maar probeer je er ook heel even in te verplaatsen dat everybody "ticks" differently en dat weggaan/kiezen voor iets anders evenveel validiteit heeft als doorgaan to make it work.
Persoonlijk vind ik het zelfs bewonderenswaardiger dat mensen écht durven te kiezen voor wat anders, omdat het mijns inziens kiezen is om rust te voeden ipv kiezen om onrust te bestrijden.
Teruggaan naar jezelf, luisteren naar wat je innerlijk zegt, dát is wat echt belangrijk is.

[Reactie gewijzigd door Deathchant op 22 juli 2024 19:38]

[Brousant]

Dat kán ja, maar je bent niemand verschuldigd om tot het bittere einde door te gaan to make it work.

Natuurlijk niet, maar dat is dan wel het andere uiterste. Ik haal niet uit het artikel of hij ook maar iets heeft ondernomen om bij zijn toenmalige werkgever de situatie te verbeteren, dan wel een argument waarom dat geen zin zou hebben gehad.

En het zal wel zo zijn dat het voor deze Tweaker een goede beslissing was om naar ander werk op zoek te gaan, maar zoals een en ander in dit artikel wordt gepresenteerd propageert het naar mijn smaak om de handdoek maar wat al te gemakkelijk in de ring te gooien.

[Reactie gewijzigd door Brousant op 22 juli 2024 19:38]

[Deathchant]

Ik haal niet uit het artikel of hij ook maar iets heeft ondernomen om bij zijn toenmalige werkgever de situatie te verbeteren, dan wel een argument waarom dat geen zin zou hebben gehad.

Moet dat dan? Moet er altijd een argument zijn voor 100% van de maatschappelijke lezers om zijn keuze te rechtvaardigen? Is 'geen zin meer hebben' na frequente weinig-te-doen-momenten een niet goed genoege reden?
Hij heeft in zijn interview aangegeven:

Maar ik had ook tijd nodig om die stap maken. De twijfels die ik had, heb ik toentertijd uitgesproken tegen mijn werkgever. Hij vond het heel fijn dat ik dat deed en heeft toen actie ondernomen om het werk voor mij interessanter te maken, hoewel het ook aan de werkwijze lag dat er geregeld weinig te doen was.

Dus wat mij betreft heeft hij prima onderbouwd dát hij het zat was, waaróm hij het zat was en dat hij tijd nodig had om er o.a. achter te komen dat het niet aan het werk an sich lag maar aan de werkwijze.
Dus hij heeft wel degelijk iéts ondernomen, dat had je uit de context wel kunnen begrijpen neem ik aan.
Zelfs al had hij 0,0 ondernomen, zou dat minder validiteit aan zijn keuze geven?
Naar mijn idee niet, want dat zegt niks over of hij al dan niet snel de handdoek in de ring gooit, en verder zegt het ook niets over zijn persoonlijkheid of hoe hij in het leven staat. Daar hebben we te weinig informatie over. Zelfs dan nog komt wederom de vraag: valt het werkelijk zo "slecht" als het voor hem werkt om dan wel gewoon te switchen en dan gelukkiger te zijn?

Het resultaat kunnen we in ieder geval wél lezen: hij werkt 32 uur, hij heeft meer salaris, heeft werk dat beter bij hem past én de flexibiliteit die hij nodig heeft voor zijn gezinsleven.

[Brousant]

Hij heeft in zijn interview aangegeven:

[...]

Tja, dat maakt het wat betreft @Criminelis wel duidelijker, maar ik vind het nogal een gemis dat dat in de tekst van het artikel zelf dan niet naar voren komt.

Ik heb de indruk dat je mijn kritiek opvat als op die beste man persoonlijk gericht. Daar is wat mij betreft echt geen sprake van.

[Deathchant]

Ok fair enough Ik had het in ieder geval wel uit de context gehaald.

Ik heb de indruk dat je mijn kritiek opvat als op die beste man persoonlijk gericht. Daar is wat mij betreft echt geen sprake van.

Ik wil dat niet opzettelijk van je denken hoor, maar als je zegt dat je er wat in vindt zitten dat hij zich als een "typische milennial" gedraagt, dan ben je het er dus mee eens dat hij een post-vakantie-dip heeft en zijn biezen pakt, en dan vervolgens het idee hebt dat hij er weinig aan heeft gedaan om het voorzichzelf daar beter te maken...Hij wordt in feite door die oorspronkelijke post van gold_dust in een stereotyp gedrukt gebaseerd op geen feitelijke onderbouwingen of ontbrekende artikeltekst, en je gaf aan er wat in te zien.
Als je het zo schrijft, en uit de context op zich redelijk duidelijk zijn wat/hoe/waarom blijkt, hoe moet ik het dan opvatten anders dan dat het op de man gericht is?
Daarom reageerde ik met mijn posts met uitleg

[Brousant]

..., dan ben je het er dus mee eens dat hij een post-vakantie-dip heeft en zijn biezen pakt, en dan vervolgens het idee hebt dat hij er weinig aan heeft gedaan om het voor zichzelf daar beter te maken...

Lees mijn reacties maar eens terug... Ik heb nergens geschreven dat ik dat idee had, maar steevast dat ik uit het artikel het tegengestelde niet kon opmaken. De indruk die daarmee over de gang van zaken wordt gewekt, vind ik met dat "meteen bij een post-vakantie dipje een andere baan zoeken" van @gold_dust nog steeds niet zo gek gekenschetst.

[Tielenaar]

En terecht. Als je ergens ongelukkig bent dan moet je gewoon iets leukers zoeken. Ik laat het aan hem om te bepalen of er kans was geweest er met z'n manager uit te komen, maar uit het verhaal kan ik opmaken dat dat niet het bedrijf was waar je veel kan leren van je collega's.

[Brousant]

En terecht. Als je ergens ongelukkig bent dan moet je gewoon iets leukers zoeken.

Zonder eerst ook maar het minimum aan moeite doen om te kijken of het op je bestaande werkplek beter kan?

Jouw ervaring is wellicht dat dat geen zin heeft, maar zou het ook kunnen zijn dat je dan gewoon pech hebt gehad met jouw werkgevers?

[Tielenaar]

Zeker. En ik herken zo'n werkgever in zijn verhaal.

[Clarissa]

ik snap niet waarom hij (gold_dust) een - krijgt. Ik vind dat hij gelijk heeft. Een relatie met je werkgever is net als elke andere relatie, met pieken en dalen.. En tegenwoordig wordt er naar mijn inziens te snel de handoek in de ring gegooid.

[P_Tingen]

Dat laatste ben ik sowieso met je eens, maar dat geldt van twee kanten. Ik heb al iets te vaak gezien hoe loyale medewerkers vrij gemakkelijk aan de kant worden gezet vanwege bedrijfsbelang. Collega's met 20+ jaar ervaring: hupsakee, bedankt, tot ziens en doe ze de groeten bij het UWV. Als je dat een paar keer ziet gebeuren vraag je je wel af hoeveel je zelf moet investeren in de relatie.

[ucsdcom]

ik snap niet waarom hij (gold_dust) een - krijgt. Ik vind dat hij gelijk heeft. Een relatie met je werkgever is net als elke andere relatie, met pieken en dalen.. En tegenwoordig wordt er naar mijn inziens te snel de handoek in de ring gegooid.

Dat snap ik wel: veel tweakers gebruiken het modereren om iets weg te stemmen waar zij het niet mee eens zijn. Ook wordt weggemodereerd wat “niet hardop gezegd mag worden”. De onderstroom zeg maar laat haren overeind komen bij wie niet gewend is dat dat ook boven moet komen. Beide niet de bedoeling van gebruik van de moderatie optie.

Modereren is bedoeld om aan te geven wat binnen de discussie past. De reactie van @gold_dust past prima in de discussie, dus is on topic. Of je het ermee eens bent of niet.

Al met al is dit artikel een leuk reclamepraatje voor “Tweakers Elect”. Toch vind ik het mooi dat hier een discussie door ontstaat wat je fijn en minder fijn vind op je werk. Extra interessant dat te weinig werk hebben hier ook eens aan bod komt. Zoals “onderspannen zijn” ook steeds meer een thema wordt. Dat kan komen door te weinig werk, maar zeker ook dat je te weinig het gevoel hebt dat jouw werk nut heeft of dat je echt het verschil kan maken.

[Reactie gewijzigd door ucsdcom op 22 juli 2024 19:38]

[Verwijderd]

Uiteraard willen we graag aan jullie laten weten dat Tweakers er ook is voor je carrière maar nog mooier vind ik dat er een discussie ontstaat. Je ziet duidelijk dat het 'leeft' en dat is fijn om met elkaar te kunnen delen.

[PcDealer]

Als iemand gelijk op de persoon speelt en generaliseert, hoor die reactie een -1 te krijgen.

[Verwijderd]

Ja en nee, iedere relatie kent pieken en dalen maar een relatie met een werkgever is van een compleet andere aard dan iedere andere relatie.

Een echte relatie is gebaseerd op echte loyaliteit. Bijvoorbeeld een relatie met familie of je partner. Het behouden van de relatie is bijna heilig.

Een werkrelatie is vooral gespeelde loyaliteit. Ijskoud is het een zuiver economisch contract. Natuurlijk kun je lekker knus in dat warme familie bedrijf het idee hebben dat het veel meer is dan dat, maar dat is vooral de uitzondering, en niet de norm. Loyaliteit in dit type relatie blijkt niets waard bij de volgende crisis of wanneer je werk weggeautomatiseerd wordt. Loyaliteit is dus een flinterdun laagje, en meestal een illusie.

Dat wil niet zeggen dat je bij iedere tegenslag moet job hoppen, maar andersom...waarom ook niet. De arbeidsmarkt heet niet voor niets een markt. Markten zijn koud.

[Naafkap]

Het gaat er niet om of hij gelijk heeft, het gaat erom dat het ongepast is om alle millennials op deze manier weg te zetten. Dat is ongewenst en dus -1

[Hoover]

Omdat dat soort bedrijven ook niet loyaal aan hun werkgevers zijn.
Mijn vader,30 jaar bij groot bedrijf gewerkt, pats boem, oprotten…en kan niet meer aan werk komen omdat ie te oud is.
Mijn motto is, als het werk niet meer leuk is of geen uitdaging meer geeft, gewoon iets anders zoeken. Je wordt er nooit slechter van. Sterker nog, het heeft me gebracht waar ik nu sta.

[Jooz]

Een werkgever is net als een relatie: blijf bij diegen waar je de slechtste dingen het beste van kan hebben. Is dat op je huidige werkplek niet zo en kun je ergens anders werken, gewoon doen.

Het is alleen zo dat de meeste mensen weggaan en ergens anders gelijk of meer willen verdienen, maar dan ben je niet eerlijk naar jezelf. Een gedeelte salaris inleveren en daarmee een stuk gelukkiger worden is een kleine opoffering.

[Douweegbertje]

Als je goed zou lezen, dan kwam je er achter dat het zijn Nickname op Tweakers is. Daarnaast ben je sowieso erg laag bezig om iemand persoonlijk aan te vallen. Zit je te zeiken over millennials, zit je zelf als anoniempje mensen belachelijk te maken. Misschien nog eens nadenken wat "vervelender" is.

[Naafkap]

Wat een generaliseringen. Tijden veranderen. Als je er vrijwillig voor kiest om vier dagen te werken en daarmee dus vrijwillig 20% van je loon inlevert, wat is dan het probleem precies?

Ik ben blij dat we in een tijd leven dat we als vaders ook onze kinderen kunnen opvoeden en zien opgroeien.

En ach, carrière. Het is allemaal relatief en grotendeels uitsloverij voor de bühne. Overschat jezelf niet zo.

[Mr Ronman]

Volledig mee eens, heel veel mensen (zeker ook IT-ers) overschatten hun taak schromelijk. Zo extreem belangrijk is het allemaal niet.

[Zoijar]

En ach, carrière. Het is allemaal relatief en grotendeels uitsloverij voor de bühne. Overschat jezelf niet zo.

Het is grotendeels uitsloverij voor jezelf. Om je goed te voelen over wat je kan, doet en bereikt. Bij voorbaat jezelf "niet zo overschatten"; nee dat zal je een goed gevoel geven, vooral lekker gewoon en klein blijven Zie ook m'n post beneden.

[mjab93]

Je werk is je hele leven niet, dat geeft hij zelf ook al aan - gewoon rustig 4 dagen in de week draaien en dan 3 dagen wat voor jezelf doen.

[Hoover]

Want?
Sommige mensen zijn blij met wat ze doen.
Leren van collega's doe je altijd. Voldoende mensen hier die maar 3 dagen aanwezig zijn en mij steeds weer nieuwe dingen leren. Het aantal dagen dat je werkt staat daar los van, het is meer je drive om te willen leren.

[rnenator]

Fantastisch dat je geïndoctrineerd bent met het idee dat je voor 40 jaar lang, 40+ uur in de week aan je werkgever moet geven, maar waarom wachten tot je 67 bent voordat je wat tijd voor jezelf neemt? Nu ben je nog fit en kan je wat ondernemen. Je moet nog maar zien of je überhaupt een pensioenleeftijd haalt.

Ik werk zelf nu 40u in de week, maar zou veel liever max 3 dagen in de week aan een baas spenderen en de rest van de tijd mijn eigen onderneming(en) opbouwen. Zit vol ideeën en ambitie, maar een hypotheek die afgelost moet worden met als gevolg een 40-urige werkweek zitten daarbij redelijk in de weg.

[sjaakio79]

"Ik heb kinderen, dus wil kunnen thuiswerken".

Die snap ik niet helemaal.

[memphis]

2 werkende ouders is vandaag de dag heel normaal tot zelfs een noodzaak daar waar moeders de vrouw vroeger veelal thuis bleef als huisvrouw.
Dan heb je de keuze om iedere dag je kind te dumpen bij een opvang of op school als het al wat ouder is of iets te verzinnen dat het toch door ouders wordt opgevoed en opgevangen kan worden als er iets aan de hand is.

[himlims_]

kinderopvang is hier ~500,- per week; zie niet in hoe dat betaalbaar is, als in; beter dat vriendin niet werkt, en dus geen kinderopvang nodig is. Gaat ze wel werken, komt er niet voldoende binnen voor de opvang. Prijzen hier in nederlands zijn buitensporig

[sjaakio79]

Opvang is toch inkomensafhankelijk? Dus als je veel moet betalen, komt er blijkbaar ook zat binnen.

[Zoijar]

Prijzen hier in nederlands zijn buitensporig

Gat in de markt blijkbaar: als je zelf onder die prijs kan gaan zitten misschien proberen

[ViNcE]

Als je kind ziek is, is het fijn om vanaf huis toch nog wat te kunnen doen. Daarnaast heb je minder reistijd als je thuis werkt. Je kan dus werken als de kinderen naar school zijn en ze opvangen als ze thuis komen.

[jqv]

Een flexibele werkomgeving heet zoiets.
Als je met je werkgever afspreekt wat je werkboeken zijn van die dag, is dat een mooie deal.

Ik werk minimaal 1 dag per week thuis. En heb gewoon een afvink lijstje. Dat is mijn dagtaak.
Thuiswerken scheelt mij 1 uur reizen die dag die ik besteed aan het lijstje.

Niet omdat ik kinderen heb. Maar ook vanwege de rust. Geen collega's die mij "storen" met sociale praat. Levert ook weer een uurtje op.

En niet dat ik mijn collega's niet moet. Ik werk in een geweldig team.

[Criminelis]

Ik snap op zich je opmerking wel hoor. Zelf heb ik ook eigenlijk bijna nooit thuis gewerkt als mijn kinderen thuis zijn. Ik merk toch dat ik het fijner vind wanneer de kinderen er niet zijn. Maar het ligt er ook heel erg aan hoe oud je kinderen zijn. Toen ik een peuter in huis rond had lopen, kon ik absoluut niet thuis werken. Constant werd ik hierdoor afgeleid. Nu de kids ouder zijn en zich prima alleen thuis kunnen vermaken, kan dat wel. Als je ze 's ochtends naar school brengt, 's middags ophaalt van school en vervolgens weer je werkkamer in duikt om verder te werken, zie ik niet niet zou moeten kunnen.

Nogmaals, zelf vind ik, hoe zelfstandig mijn kinderen nu ook zijn, het toch fijner als de kids er niet zijn wanneer ik thuis werk. Maar in geval van bijvoorbeed een studiedag, of wat @ViNcE ook zegt, een ziek kind, is het heel fijn als je een werkgever hebt die daar niet moeilijk over doet.

[Naafkap]

Wat snap je daar niet aan?

[Sissors]

Ik denk dat je hem op twee manieren kan zien, de ene is zoals @ViNcE schrijft, reistijd beperken, en incidenteel als een kind ziek thuis is thuis werken. De andere manier is gewoon opvang kosten besparen door tegelijk te werken en op de kinderen te letten. Waarbij in de praktijk er bijzonder weinig werk gedaan wordt.

[P_Tingen]

Of - wat ook mogelijk is - flexibel met je tijd om kunnen gaan. Mogelijk scenario: 's morgens op tijd beginnen, dan de kinderen aankleden en naar school brengen en dan weer thuis aan het werk en als de kinderen weer thuiskomen ophouden met werken. Je maakt dan geen 8 uur, maar het kan prima passen in je werkritme en ik heb zelf ervaren dat thuis werken enorm productieverhogend kan zijn.

[turbojet80s]

"Waarbij in de praktijk er bijzonder weinig werk gedaan wordt."

Zal dat niet per kind en ook nog eens per werknemer verschillen? Als ik door mijn kind (bijvoorbeeld bij ziekte) overdag niet aan mijn werkzaamheden kom, dan maak ik het s'avonds of in het weekend af. Uiteindelijk wint de baas er tijd mee in mijn geval.

Op een thuiswerk dag werk ik van 7.00 totdat het eten klaar staat. Vaak zijn dit dagen van 11u. Ik word niet gestoord door collega's dus ik kan heel de dag vooruit. Op kantoor ben ik misschien 6 uur rendabel omdat je veel vragen krijgt of een babbeltje bij de koffieautomaat maakt.

[sjaakio79]

Precies wat ik bedoelde inderdaad. Laatst zijn bij ons twee ontslagen omdat ze inderdaad de opvang een dag minder hadden gedaan en hun thuiswerkdag hiervoor gebruikten. In de praktijk kom je dan inderdaad weinig aan werken toe.

[Verwijderd]

Totaal geen werk. Spreek uit ervaring. Maar hier is opvang gelukkig gratis

[Verwijderd]

Je wordt weer typisch gedownmod hier omdat mensen het niet met je eens zijn. Het moderatie systeem werkt voor geen meter, zoals gewoonlijk. Er wordt hier denk ik ook enkel vanuit het perspectief van de werknemer gekeken.

Maar je hebt een heel goed punt. "Ik heb kinderen" is een volledige onzinnige reden om thuis te werken.
Als je kinderen hebt dan ben je plotseling bevoordeeld om thuis te werken? Absurd natuurlijk. Sterker nog, een normale werkgever eist je dat men ongestoord thuis kan werken. Niet in de woonkamer terwijl je met de kleine bezig bent.. Het is ook ongezond om werk/prive zo door elkaar te mixen, voor zowel werkgever als werknemer.

Dan komen men aan met "als een kind ziek is".. Dat kan natuurlijk voorkomen en als je werkgever dan zegt dat het prima is dan geeft hij jouw een uitzonderingssituatie. Dit is geen normale situatie. Moet ik met 6 kinderen dan maar permanent thuis werken? Er is er altijd wel 1 ziekerig... Allemaal volledige onzin dus.

[Amadeus1966]

Ik klaagde vroeger ook over te weinig werk.
Nu zit ik rond 65 a 70 uur per week.
Ik wou dat ik mijn mond gehouden had.

[tweaker2010]

Maar je klaagt niet want je krijgt nu ook een stuk meer salaris dan vroeger, toch?

[Amadeus1966]

Nu nog de tijd vinden om het uit te geven 🤣

[Verwijderd]

Ik trok mn it baan niet meer. Dat 9 tot 5 en altijd meer en projecten die nooit afkwamen en zeikende managers. Ik zei tegen mn vriendin dit is niet wat ik de rest van mn leven wil doen. Zullen we naar zweden verhuizen. Ze vond het een prima plan. Ze heeft er gestudeerd. We wonen nu 50km ten noorden van vasteras. Mn partner werkt in het ziekenhuis. Ik zelf werk nu voor de bergingsdienst. Doe alles van sneeuw ruimen, ongevallen ruimen. Prachtig bestaan. Onze eerste buren zitten 5km verderop. We hebben 2 paarden, laatst wat geiten en schapen gekocht. En nu willen we ook wat runderen om zelf te slachten. Misschien ga ik er nog wel bij boeren. Kan t een ieder aanrader

[PeterM007]

In de IT werken is prima vol te houden, maar zo'n stap maken lijkt mij geweldig. Wellicht in de toekomst!

[intelpower]

Heel herkenbaar.

Ik heb zelf ook besloten om dezelfde stap te maken en zit momenteel middenin de overstap.