Tweakers aan het werk: Gaat werken alleen over geld?

Hoe bepaal je wat je waard bent? In deze serie praten we met it'ers over salaris, prestaties, verschillen tussen collega’s en over de aanbiedingen die werkgevers doen. Voor Maarten is geld niet het allerbelangrijkste, maar hij heeft wel altijd een drempelbedrag in zijn hoofd als hij solliciteert.

Profiel van Maarten

Leeftijd: 30
Woonplaats: Zwolle
Opleiding: hbo technische informatica
Werkervaring: 8 jaar
Werkgever/branche: mkb e-commerce
Functie: cloudengineer
Werklocatie: Zwolle
Uren per week: 40
Reistijd: 15 minuten (fiets)

Wat doe je precies?
‘Als cloudengineer werk ik sinds een maand bij een mkb-bedrijf aan een nieuw saas-product voor e-commercetoepassingen. Ik ontwerp de omgeving waarop de architecten en developers verder kunnen bouwen.’

Zijn er collega’s die je bewondert?
‘In een vorige baan had ik een collega die zichzelf wilde weg-automatiseren, ook al zou hem dat zijn baan kosten. Die houding spreekt me aan: zoveel mogelijk voor je opdrachtgever willen betekenen.’

Heb je ook collega’s die niet veel toevoegen?
‘In elke werkomgeving heb je hoog- en laagvliegers. Ik heb ze ook meegemaakt: collega’s die structureel minder story points opleveren. Sommigen doen al jaren hetzelfde kunstje en zijn moeilijk te motiveren. Dat ergert me wel en het leidt ook tot frustratie in meetings. Als scrummaster werd ik dan selectiever in mijn werkverdeling; belangrijke zaken belegde ik bij anderen.’

Waaraan zie je of een collega beter of slechter werk levert dan jijzelf?
‘Ik kijk of ze generieke oplossingen maken of maatwerk leveren. Het eerste vind ik beter: zoveel mogelijk automatiseren. Daarnaast vind ik het belangrijk om open te staan voor nieuwe ontwikkelingen. Vijf jaar geleden waren development en beheer gescheiden werelden. Tegenwoordig moet iedereen van alles iets weten. Dat is een andere mindset en die zoek ik ook bij collega’s.’

Op welke manier ervaar je competitie met collega’s?
‘Ik ervaar niet zo heel veel competitie. Je werkt in teams waarbij expertises elkaar aanvullen en het belang van de klant voorgaat. Bij sollicitaties merk je er wellicht iets van.’

Wat weet jouw leidinggevende niet over jouw skills en vaardigheden?
‘Mijn huidige leidinggevende weet niet hoe diep of breed mijn skills en vaardigheden zijn, wel op welke vlakken deze liggen. Dit komt vooral doordat mijn leidinggevende een heel andere achtergrond heeft en mijn werk vooralsnog vrij onzichtbaar is.’

Is salaris gekoppeld aan prestaties in jouw baan?
‘Dat is lastig te zeggen. Loonsverhoging is wellicht gebaseerd op prestaties, maar dat wordt niet transparant gemaakt. Bonussen kreeg ik vaak alleen op basis van het aantal facturabele uren dat ik maakte, niet op basis van de kwaliteit van mijn werk.’

Hoe is salaris in jouw baan gekoppeld aan opleidingsniveau?
‘Aan het begin van je carrière telt het wel mee, denk ik. Dan word je tot op zekere hoogte betaald naar je opleiding. Daarna wordt het steeds minder belangrijk. Twee jaar geleden had ik een collega met vergelijkbaar werk maar zonder hbo-opleiding. Toch verdienden we hetzelfde salaris.’

Weet je wat je verdient, inclusief bonus en alle secundaire arbeidsvoorwaarden?
‘Ik weet wat ik maandelijks verdien. Niet jaarlijks trouwens. Ik weet hoeveel opleidingsbudget ik heb en vakantiedagen. Pensioen? Nee dat weet ik niet precies. Dat duurt ook nog heel lang. Van de reiskostenvergoeding weet ik ongeveer hoeveel het is.’

Hoe weet je wat mensen met vergelijkbare skills en ervaring verdienen?
‘Ik ben Tweakers heel dankbaar voor het topic waarin forumleden aangeven wat ze gemiddeld verdienen. Bij sommige vacatures geven werkgevers salarisindicaties mee, waaraan je je kunt spiegelen. Met een enkele collega bespreek ik weleens wat we verdienen, maar in het algemeen heerst er een taboe op het onderwerp. Persoonlijk vind ik dat niet erg, want het voorkomt ongemak. Stel dat je een collega hebt die minder goed presteert, maar meer verdient. Dat is vervelend om te weten.’

Hoe vraag je om opslag?
‘Ik heb nog nooit om opslag gevraagd. Ik krijg het altijd ongevraagd en dat zijn tot nu toe steeds stappen van meer dan vijf procent per jaar. Daar ben ik heel tevreden mee. Ik heb er nooit behoefte aan gehad om meer te vragen. Ik wil niet al te inhalig overkomen en ik heb ook niet erg veel nodig. Soms had ik het gevoel dat het opslagpercentage meer was dan wat in de markt gebruikelijk is, en dat voelt dan aan als extra waardering.’

De favorieten van Maarten

Favoriete apps: ‘WhatsApp en apps voor bankieren, verder zo min mogelijk.’
Favoriete websites: ‘Dilbert, Tweakers, Facebook, LinkedIn en YouTube.’
Favoriete gear: ‘Ik ben niet zo van de gadgets. Mijn laptop en muis zijn voldoende.’
Favoriete film: ‘Terminator 2. Hoe vaak ik hem heb gezien, is niet op twee handen te tellen.’
Favoriete muziek: ‘Dat wisselt heel erg: van klassiek tot pop, rock en folk. Op het werk draai ik veel classics, zoals Santana, Led Zeppelin, Beatles, U2 en Coldplay.’

Heb je nooit het gevoel gehad dat er meer inzat?
‘Een werkgever bood me meer salaris om te blijven. Dan vraag je je toch af waarom ze dat niet eerder hebben geboden.’

Tweakers Elect maakt een salarisschatting bij elk profiel. Hoe schat de tool jou?
‘Aan de hoge kant, vind ik. Mijn huidige functie bekleed ik pas net en volgens mij houdt het algoritme nog geen rekening met het aantal jaren dat je een bepaalde functie hebt uitgeoefend. Wel heel fijn om een indicatie te hebben.’

Wat is de belangrijkste factor bij een overstap naar een andere baan?
‘Of je kunt thuiswerken en of je ondersteund wordt in je ontwikkeling, vind ik belangrijke factoren. En de bedrijfscultuur telt ook mee. Als afdelingen elkaar de tent uitvechten, hoef ik er niet te werken. Wat salaris betreft heb ik altijd een drempelbedrag in mijn hoofd, waar ik niet onder wil komen, maar het geld is zeker niet het allerbelangrijkste.’

Uit het laatste gebruikersonderzoek van Tweakers blijkt dat een op de vier it'ers overweegt te vertrekken bij de huidige werkgever vanwege het salaris, de bedrijfscultuur of het gebrek aan doorgroeimogelijkheden. In hoeverre geldt dat voor jou?
‘Nu speelt dat niet direct, maar in de nabije toekomst wil ik zzp'er worden. Ik wil graag meer vrijheid om me te ontwikkelen in de richting die ik wil. Nu is het de cloud en straks misschien iets anders. Ook het zelf indelen van je tijd en vakanties lijkt me prettig.’

Tweakers Elect, ook voor jou?

Op zoek naar een nieuwe uitdaging, maar wil je niet lastiggevallen worden door recruiters? Ben je de ongeïnspireerde massamails via LinkedIn, het benaderen met een droombaan die niet bestaat en alle andere trucs om je cv in handen te krijgen zat? Maak dan een profiel aan op Tweakers Elect.

Tweakers Elect is het platform waar werkgevers bij jou komen solliciteren, op basis van onder andere je skills, je werkervaring, opleiding en gewenste salaris. Jij blijft daarbij anoniem, totdat je besluit om het aanbod van een werkgever te accepteren. Je krijgt geen recruiters meer achter je aan, want we werken alleen met de werkgever zelf. Je wordt gematcht door meer dan tachtig werkgevers op de ruim achthonderd vacatures. Dus tweaker met ambitie in de ict, waar wacht je nog op? Schrijf je in en laat ons je nieuwe droombaan voor je zoeken.

Reacties (36)

[loewie1984]

Ik heb 12 jaar als consultant gewerkt bij meerdere IT dienstverleners en zit nu bij een FinTech bedrijf in een managementpositie. De dingen die ik heb geleerd en beschouwd als waardevol die je helpen in je verdere ontwikkeling en het 'verkrijgen' van een goed salaris.

- Attitude en passie voor je vak zijn ontzettend belangrijk, je doet iets op basis van intrinsieke motivatie of omdat je het leuk vindt. Daarnaast heb je een goede werkhouding, dingen zoals afspraken en beloftes nakomen, zeggen wat je doet (communiceren) en zorgen dat je resultaten boekt zijn allemaal dingen die je zelf in de hand kunt hebben.

- Open en eerlijk zijn tegen je werkgever en dit vanuit een positief opbouwend gebeuren bekijken. Het is heel makkelijk voor iedereen om te zeiken en negativiteit te verspreiden tezamen met de gebruikelijke achterklap (zeiken tegen je collega's maar niet tegen je baas). In plaats daarvan probeer je realistische oplossingen vanuit positief denken voor te stellen. "Wat als we het zo zouden doen" is een heel andere insteek dan "dit is shit, dat is shit"

- Schrijf je persoonlijke mijlpalen gedurende het jaar op. Dit zijn vooraf gestelde targets die wellicht voortkomen uit een POP formulier n.a.v. een planningsgesprek, maar ook bijv. dat ene project wat je binnen deadline en naar tevredenheid van de opdrachtgever of werkgever hebt uitgevoerd.

- Toets je zelf tegen het bestaande functieprofiel en kijk wat je nog mist, toets je zelf tegen het volgende (hogere) functieprofiel en probeer dit realistisch te motiveren

- Maak een zichtbaarheidsverslag over activiteiten die je het afgelopen jaar hebt gedaan. Je bent naar conferentie x en y geweest, hebt daar intern een kennissessie over georganiseerd. Bent bij kennissessies x en y geweest etc.

- Evalueer je zelf nog voordat je manager of werkgever dat doet. Dat geeft aan dat je kritisch bent naar je zelf.

- Zorg dat je je declaraties of uren op tijd geboekt hebt (want het is een doorn in het oog van vele werkgevers die diensten verlenen) en bedenk je dan dat dit alles te maken heeft met de facturering naar opdrachtgevers toe die uiteindelijk jouw huis en hypotheek betalen en ervoor zorgen dat jij ongestoord het leven kan leiden wat jij wilt leiden en niet om jou te treiteren met een irritant uren boeksysteem (klinkt wat ver gezocht maar zonder doekoe ... je snapt het wel)

- Zorg dat je op meerdere plekken/organisaties/culturen werkt je werkende leven. Dit verbreed je horizon, leert je omgaan met verschillende mensen en organisaties waardoor je organisatie sensitiviteit ontwikkelt en die je helpen bij in politieke of diplomatieke situaties te acteren/handelen/ te gedragen.

Al deze zaken vormen basis voor een constructief gesprek over je arbeidsvoorwaarden. Op basis van gevoel of sentiment bereik je nog niet eens de helft als je het niet kan onderbouwen of motiveren. Dat heeft mij enorm geholpen in mijn ontwikkeling als persoon. Het verschaft inzicht in de situatie bekeken vanuit het andere perspectief (dus niet alleen dat van de werknemer maar ook de werkgever)

Succes met deze gratis tips!

toevoeging: gaat werken alleen over geld? Nee, het is een combinatie van waardering vanuit je werkgever en dat kent vele gezichten buiten alleen maar geld. Een schouderklop, zeggen tegen je collega's dat ze het goed doen en dat ze lekker gewerkt hebben. Zorgt voor een goed gevoel en prettige werksfeer.

Maar uiteindelijk is het wel zo, dat als je werk niet meer leuk is, je arbeidsvoorwaarden beginnen te tellen. Als die in de basis in orde zijn, kan dat er nog wel eens voor zorgen dat je net wat langer op die plek blijft zitten dan wanneer deze niet in orde zijn of overtroffen worden door andere werkgevers. Dus geld is alleen belangrijk wanneer al het andere er niet meer toe doet.

[Reactie gewijzigd door loewie1984 op 22 juli 2024 17:02]

[Deathchant]

Het is natuurlijk hartstikke goed en bevredigend wanneer je werk écht je passie is. Dan kan ik me ook heel goed voorstellen dat salaris, mits het gewoon (ruim) genoeg is net wat ondergeschikter kan zijn dan zaken als opleidingen/persoonlijke ontwikkelingen.
Ik vraag me echter wel af hoeveel van de 10 mensen nou daadwerkelijk écht gepassioneerd zijn over het werk wat ze doen zoals jij beschrijft. Ik vermoed -maar dat zijn mijn eigen vermoedens- dat van de 10 mensen met een goede baan en dito salaris er zeker 8 zijn die hun passie toch in hun privéleven hebben zitten.

Mijns inziens ligt er best veel druk op mensen om helemaal verliefd te zijn op hun baan en dat dát de enige weg lijkt, samen met al die opsommingen die je hierboven maakt, om écht meer te verdienen.

Ik werk zelf al bijna 14 jaar voor een groot bedrijf en heb nog nooit de behoefte gehad om weg te gaan, mede omdat de arbeidsvoorwaarden goed zijn, het salaris wel OK is en dat ik om de zoveel tijd een andere functie heb gekregen. Nu zit ik al 4 jaar als Designer in een functie waarbij ik elke keer met nieuwe dingen in aanraking kom. Je hoeft je geen moment te vervelen bij wijze van. Toch voel ik de druk om steeds mezelf te blijven uitdagen, om gepassioneerd over mijn werk te zijn. De welbekende kreten dat je jezelf zichtbaar moet maken, dat je jezelf moet bijschaven (hardskills én softskills) voor dingen die je nog niet zo goed kent, en dat je vooral geen 'van 9 tot 5'-mentaliteit moet willen hebben, want je werkgever geeft je toch die o zo belangrijke vrijheid dat je zoveel thuis mag werken als dat je wilt.

Ik merk toch wat 'gevaren' hierin. Je gaat namelijk inderdaad al die dingen doen om jezelf beter te maken. Je gaat ff wat langer door thuis, je zorgt dat je nu na 2 jaar toch echt eens een beter plan moet maken om die leverancier wat meer sturen in je project, je zorgt dat je je vaker als kartrekker opwerpt voor initiatieven want dat staat weer beter op je zichtbaarheidsquota en je privéleven smelt samen met je werkleven...en op een gegeven moment begin je je af te vragen waar je 't eigenlijk allemaal voor doet en ergens voel je wat wringen. Ben ik wel een persoon die dit allemaal écht wilt of ga ik nou zo erg op in de cultuur en in de dagelijkse bezigheden dat ik 't niet goed kan beoordelen? Weet ik eigenlijk wat ik écht wil, ken ik mijn grenzen? Kan ik alles waar ik niet goed in ben nou écht bijspijkeren?
En dan kom je erachter dat je die dingen eigenlijk allemaal doet omdat de omgeving nou eenmaal deze situatie en verwachtingen creëeren en je er onbewust toch in mee gaat.

Om een goede medewerker te zijn, en om gewaardeerd te worden om je werk, je persoon, hoef je al die dingen niet altijd te doen. Soms kun je dingen gewoon niet en wil je ze niet bijspijkeren alleen maar omdat de omgeving dat wilt. Zelfs als je 't zelf wel wilt kun je erachter komen dat 't gewoon niet wilt lukken. Vooral bij softskills, omdat er gewoon dingen zijn die niet bij je persoonlijkheid passen. Ik ben bijvoorbeeld niet een persoon die met zijn vuist op tafel slaat, terwijl ik dat wel "moest" leren van mijn baas. Wat je niet past hoef je ook niet te leren, en daar moet begrip voor zijn, want onze cultuur veroorzaakt al genoeg druk om erin te rammen dat we zo'n persoon echt wel kunnen worden als we maar hard genoeg ervoor werken. We zijn nog steeds mensen, geen robots en we kunnen emotie en sentiment niet uitschakelen of het beredenerend te lijf gaan; emoties zijn cruciaal onderdeel van het mens-zijn en ook daar mag op de werkvloer meer ruimte voor komen. Daarnaast komt passie nooit zonder emotie/sentiment en juist die dingen kun je niet (vaak) onderbouwen/beredeneren omdat ze gewoon voor jou instantly goed voelen.

Nou wil ik absoluut je betoog niet onderuit halen, of pretenderen dan hetgeen ik hierboven schets voor iedereen geldt, maar slechts de nuance geven dat niet iedereen op deze manier gedijt, omdat niet iedereen dezelfde aspiraties heeft, of nog niet van zichzelf weet wat ie wel/niet wilt en daarbij met de stroom van de maatschappij/bedrijfsleven mee zwemt. Daarbij kan het zijn dat je je persoonlijke grenzen nog niet helemaal in de gaten hebt of ontwikkeld hebt. Daarnaast moet er ook meer ruimte en begrip komen voor mensen die gewoon "op de achtergrond" fatsoenlijk hun werk willen doen en van hen ook respecteren dat zij juist níet hun passie hebben in hun werk. Dat maakt ze niet per definitie minder goede werkers. Ook zíj verdienen een goeie beoordeling en een navenante salarisstijging.
Er heerst sowieso een bepaald taboe op het "slechts" werken voor geld, alsof het een doodzonde zou zijn dat je het om 't geld doet, want je zou 't met passie moeten doen. Plat gezegd: van gebakken lucht kun je niet rondkomen en uiteindelijk werk je om je leven te kunnen financieren en daar is niks mis mee.

[Reactie gewijzigd door Deathchant op 22 juli 2024 17:02]

[loewie1984]

Een aantal opmerkingen ten aanzien van je reactie:

Als je passie in je privé leven ligt, is werk maar gewoon werk. Dat kan prima natuurlijk maar in de IT is dat toch een uitzonderlijk gebeuren als je het mij vraagt. Mijn fascinatie is ontstaan sinds we eind jaren 80 begin jaren 90 een computer in huis kregen. Ik wilde er alles van weten en heb vanuit passie/hobby/interesse de stap gemaakt om te gaan werken bij een IT bedrijf. De whizkids van vandaag rollen ook in de IT omdat ze zich vervelen tijdens de les en dan maar gaan zitten programmeren of iets in die geest.

Er ligt altijd druk op mensen (zeker in de commerciële sector) in non-profit sector en overheidssector is dit een stuk minder nuance hierin is bijv. verplegend personeel of de politie agent op de straat, maar zeker de ondersteunende diensten van een organisatie of logge apparaten zoals Rijkswaterstaat of de APG's van deze wereld. Mijn indruk is met name dat de garantie van een cao je precies verteld waar je aan toe bent, en je merkt gewoon dat er een collectief gevoel is van: "het maakt niet uit of ik harder ren dan mijn collega, uiteindelijk krijgt iedereen aan het einde van het jaar zijn periodiek / ratificatie", waar je bij een commercieel bedrijf waarde moet toevoegen en je met hoofd en schouders boven het maaiveld uit 'moet' steken. De focus van elk bedrijf is gericht op groei. Om te groeien moet je zelf ook meegroeien met de ambities van je werkgever. Als dat niet meer samen gaat (zowel vanuit jou naar je werkgever of andersom) is het tijd om afscheid te nemen.

Work/life balance heb je zelf in de hand en is wat je zelf toe laat er in je leven te laten sluipen. In mijn positie wordt verwacht dat ik 24/7 bereikbaar ben. Mijn telefoon kan ook 's nachts af gaan en dat is herhaaldelijk gebeurd. Ondertussen heb ik de boel dermate onder controle / geoptimaliseerd dat ik durf te stellen dat ik vervangbaar ben voor de organisatie (en daar zit juist de waarde. Cliché: je bent pas onvervangbaar als je vervangbaar bent)

Jij zegt

Om een goede medewerker te zijn, en om gewaardeerd te worden om je werk, je persoon, hoef je al die dingen niet altijd te doen.

als je dat niet doet als medewerker ben je dief van je eigen portemonnee en doe je je zelf te kort. Het zou de taak van elke manager moeten zijn het beste in zijn of haar mensen boven moeten te halen tezamen met het behalen van het beoogde resultaat. Dan kun je discussiëren over type managers, maar los daarvan is mijn insteek dat ik van ondergeschikt belang ben. Ik moet mensen in staat stellen dat ze hun werk kunnen doen en waar nodig technisch of tactisch te begeleiden.

Als iemand niet weet dat ie een pop formulier moet bijhouden of bijv. zijn resultaten moet documenteren, ben ik er om hem daar op te wijzen. Ik moet samen met die medewerker een business case maken voor zijn doelstellingen en daaraan gekoppelde waarderingen (financieel maar ook gevoelsmatig)

Ik geef je gelijk dat als je baas zegt dat je wat harder moet worden en met de vuist op tafel moet slaan en dat niet in je zit, je dat vooral ook niet moet doen. Iedereen hanteert zijn eigen stijl. Zo zie je gewoon dat blauwe/groene mensen vooral analytisch heel sterk zijn en vooral volgen met voorstanders, terwijl gele/rode mensen tactisch en organisatorisch sterk zijn maar in hun werk weer heel chaotisch en ongestructureerd. Maar dit wel leiders zijn. En daaruit blijkt maar weer dat je elkaar nodig hebt om samen de klus te klaren.

Ik vind slechts werken voor geld geen taboe. Als iemand tegen me zegt: ik kom hier mijn werk doen, zet me er 100% voor in tussen 9 tot 5 en daarbuiten moet je niets van me vragen en verder heb ik ook geen ambities. Dan heb ik daar begrip voor, alleen denk ik dat je dan beter tot je recht komt bij een productie afdeling dan de IT afdeling. IT evolueert continue, de marktleiders in onze wereld bedenken steeds nieuwe technologieën en als je in de uitvoerende tak zit heb je een verplichting naar je zelf en je werkgever om je te informeren en bij te blijven over nieuwe technologieën. Bij managers is dat minder omdat ze alleen maar hoeven te sturen, maar daarom zijn ze ook vervangbaar

Een goede manager is er om je te wijzen op de blinde vlek van je persoonlijke ontwikkeling en waar nodig je daarin te helpen ontwikkelen.

[Reactie gewijzigd door loewie1984 op 22 juli 2024 17:02]

[Deathchant]

Een goeie manager kijkt naar hoe hij zijn team onderling goed kan laten samenwerken, daarbij lettend op waar mensen goed in zijn en dat te combineren. Uiteraard hoort daar ook bij dat ie de kanten waar mensen niet zo goed in zijn dient te respecteren.
Vaak is juist acceptatie dat iemand niet kan/wil groeien van groter belang om em efficient in te zetten, dan met man en macht proberen "het beste" eruit te halen. Vaak zie je dan dat zowel manager als medewerker een stuk beter in hun vel zitten; de manager omdat hij eindelijk de juiste manier gevonden heeft om een persoon op de juiste dingen in te zetten en em daarnaast niet "geforceerd" heeft om z'n zwakke punten sterker te maken en de medewerker omdat hij voelt dat ie op zijn plek zit en juist/correct werk aflevert en om 5 uur tevreden de deur achter zich dichttrekt.
Ik snap uiteraard dat het niet (bewust) willen doorgroeien opgevat kan worden als "dief zijn van je eigen portemonnee"; immers laat je een mogelijk potentieel, wat positieve financiële gevolgen kan hebben, liggen. Dit is echter wel de keuze van de medewerker zelf waarbij de manager slechts de taak heeft om het te proberen, maar wel als een manager, niet als een vader-figuur., en daarbij dien je als manager een stap terug te doen als je merkt dat de medewerker het niet wilt om welke reden dan ook. Het is niet de taak van de manager om te bepalen waar een medewerker zijn ambities liggen. Maar zo kun je eigenlijk alles wel dood-redeneren. Uiteindelijk draait het zich erom dat het een wisselwerking is tussen manager en medewerker waarbij persoonlijke ambities en grenzen gerespecteerd en geaccepteerd horen te worden.
Dan ben ik in jouw ogen maar een uitzonderlijk geval en dief van mijn eigen portemonnee: Ik zit in de IT, en hoewel ik het echt leuk genoeg vind om mijn 40 uur ermee vol te maken, ambieer ik verder niks en is werk "maar" werk. Ik zit overigens op de hoogst mogelijke positie. Als ik meer wil moet ik het management in en daar pas ik voor. Genoeg salaris groei in mijn huidige functie waar ik meer dan tevreden over ben. Ik hou daarnaast net als jij van Pc's en ben erg geïnteresseerd in de techniek, maar verder werk ik slechts om mijn leven te kunnen financieren. Ik heb mijn privéleven en daarin mijn passies en gelukkig heb ik een manager die geen MBTI-cursus op me loslaat en me blijft pushen om een zwak punt te verbeteren waar ik zelf niet beter in wíl/hoef te worden. Ik geniet van mijn 41 vrije dagen en mijn burnout heeft me geleerd mijn eigen grenzen te leren kennen, te bewaken en mezelf te leren accepteren dat het goed is hoe ik ben. Vanaf nu gaat om 17u écht de deur dicht en ik doe mezelf pas tekort als ik mezelf en mijn eigen grenzen niet accepteer zoals ze zijn

[Reactie gewijzigd door Deathchant op 22 juli 2024 17:02]

[Flozem]

Prima reactie, en griezelig herkenbaar...

[iWishmaster]

Ik vind slechts werken voor geld geen taboe. Als iemand tegen me zegt: ik kom hier mijn werk doen, zet me er 100% voor in tussen 9 tot 5 en daarbuiten moet je niets van me vragen en verder heb ik ook geen ambities. Dan heb ik daar begrip voor, alleen denk ik dat je dan beter tot je recht komt bij een productie afdeling dan de IT afdeling. IT evolueert continue, de marktleiders in onze wereld bedenken steeds nieuwe technologieën en als je in de uitvoerende tak zit heb je een verplichting naar je zelf en je werkgever om je te informeren en bij te blijven over nieuwe technologieën.

Waarom zou je in de IT met een 9 tot 5 mentaliteit per definitie ambitieloos moeten zijn? Ik heb het hier absoluut niet mee eens. Natuurlijk zijn er momenten (project go-lives of bijzonder drukke periodes) dat een 9-5 mentaliteit niet past. Maar Je kunt prima 40 uurtjes maken in een week, thuis met hele andere dingen als IT bezig zijn, en alsnog groeien in je functie, en ook groeien naar een andere (hogere) functie. Heb in mijn carrière slechts één keer een manager meegemaakt die letterlijk tegen mij zij dat nieuwe kennis opdoen in eigen tijd moest, en als ik niet wat vaker ging overwerken dat ik dan ook promotie en salarisverhoging op mijn buik kon schrijven. Daar ben ik dan ook HEEL snel vertrokken.

Ik maak netjes mijn uren, geniet van mijn vrije tijd en weet dat ik als de werksituatie erom vraagt prima wat gas bij te geven en als het andersom mogelijk is wat gas terug te nemen. Toch ben ik succesvolle IT'er die al jaren een positieve groei doormaakt. En zo ken ik er nog veel meer.

[debom]

Ik merk uit je reactie dat deze punten alleen gedreven worden op carrière maken. Ik ambieer dit niet. En ik denk met mij meerdere werknemers. Het is daarom ook zaak dat er niet alleen naar het werkt gekeken wordt, maar ook naar een persoonlijke situatie. Hier gaan veel werkgevers aan voorbij helaas. Dit heeft alles te maken met ervaringen uit het verleden waarbij ik mijn beste vriend ben verloren. Hij is 19 jaar geworden. Alles in perspectief. Waarom carrière maken als je content bent met wat je hebt. Ik geniet van het leven en kan mijn kinderen zien opgroeien. Je werk is een middel om dit genieten in stand te houden. Zorg ervoor dat dit niet wordt gedraaid wordt. Dat je werkt om later te leven. Later kan er helemaal niet meer komen.

[Reactie gewijzigd door debom op 22 juli 2024 17:02]

[loewie1984]

Ik begrijp je reactie. Alleen heb ik het nog niet eens gehad over carrière maken. Dan zul je in alles een tandje erbij moeten doen. Ik heb het over goed werkgeverschap v.s. goed werknemerschap niet alleen je werkgever heeft plichten. Ik vind dat jij die ook hebt.

Als je geen ambitie hebt om carrière te maken dan zij dat zo. Of dat gelijk staat aan het hebben van geen ambitie of geen zin om je te ontwikkelen laat ik vrij aan diegene die het zo interpreteert maar feit is wel dat je daar bij geen een commercieel bedrijf mee weg komt. Dat is overigens niet eens mijn eigen lezing. Maar ga maar eens ergens solliciteren en zeg dan: "Ik heb geen ambities en ik wil geen carrière maken", dan zal men zeggen: "bel ons niet, wij bellen jou wel" in plaats van "welkom, jou hebben we graag erbij". Dit alles is natuurlijk overdreven, maar je werkt wel in de IT en laten we ons dan ook tot deze sector beperken.

Medewerkers die dat vinden hebben dat vermoed ik niet recht in het gezicht van de manager/werkgever gezegd. En ook dat is communicatie. Als een werkgever jou verder wilt helpen in je ontwikkeling (omdat hij er vanuit gaat dat jij dat ook wilt) en jij wilt dat niet. Ben daar dan duidelijk over, dan zal je zien dat een werkgever geen energie meer in deze individu gaat steken. Maar om het alleen maar te denken en te doen en het niet te zeggen is niet fair richting de werkgever.

En dan heb ik het nog niet eens over carrière maken gehad. Dan breng je offers (zou kunnen beteken dat jij in de schoolbanken zit in de avond als je kinderen opgroeien) maar mensen die een natuurlijke motivatie/drive hebben om iets te bereiken calculeren die offers in. En welk waarde oordeel men daar aan hangt kunnen ook alleen maar zij die het er voor over hebben bepalen.

[PcDealer]

Wat nu als werkgever x vol bezet is en alleen een bepaalde positie ingevuld wilt hebben de komende jaren en alleen die positie? Dan heeft aangeven van ik wil graag doorgroeien weinig zin lijkt mij zeker bij de kleinere organisaties en zeker bij familiebedrijven.

[Zebby]

Het nare aan de discussie is dat het vooral van toepassing is bij mensen die over het algemeen al goed verdienen. Ik zie in de tekst geen salaris genoemd, maar het zou me niet verbazen als deze boven de 80k per jaar is. Iemand die (beneden) modaal verdient heeft die luxe niet. Nu heb ik het beeld dat men op Tweakers over het algemeen bovengemiddeld verdient gezien het ook een goede branche is, wat de discussie ook weer verkleurt.

Een ander aspect is dat werk lang niet altijd lastiger is eer je meer verdient. Vaak nemen je verantwoordelijkheden wel toe, maar dat hoeft niet te betekenen dat je er harder voor moet werken.

Onder de streep heb ik een target salaris die ik wil behalen op mijn 35e. Als ik daar ben kan ik comfortabel leven en doen wat ik wil, zonder excessen. Dat is ook het moment dat ik meer ga kijken naar wat ik wil dan wat ik moet. Als je eenmaal een hoog salaris hebt is het veel eenvoudiger om rond dat niveau te blijven zoeken en ook wat te vinden.

[roberttttt]

De hoogte van het salaris wordt door veel factoren bepaald zoals welk beroep in de ICT je uitvoert, hoe veel ervaring je hebt, maar ook in welke branche je werkt. Sommige branches betalen gewoon beter dan andere voor het zelfde beroep en soort werk.

Een ander aspect is of je leiding geeft of niet.
Meestal wordt de baas ontwikkeling beter betaald dan de ontwikkelaar.
Dat vind ik op zich niet juist.
Te vaak heb ik een steen goeie programmeur baas programmeringsafdeling zien worden waarna je dan een steen goeie programmeur kwijt bent en een slechte baas daarvoor in de plaats hebt gekregen en alleen maar omdat het baas zijn beter betaalt.
Het lijkt mij verstandiger om de steen goeie programmeur een hoger salaris dan zijn baas te geven.

[Zebby]

Dat komt omdat onze huidige economie geld toekent aan verantwoordelijkheden. En onder de streep ben jij als IT'er verantwoordelijk voor je systemen, maar je baas voor jou, en zijn baas weer voor hem.
Het promoten van specialisten naar management zie ik persoonlijk wel minder gebeuren, en ik heb ook gewerkt bij bedrijven waar specialisten even veel of meer konden verdienen dan een team manager, maar niet nog een stap hoger.

Uiteindelijk moet in een commerciele organisatie ieder persoon zijn eigen salaris verdienen + extra. Zo maakt het bedrijf winst. Dat is net zo voor de manager als voor de programmeur.

[Richh]

Developers met een gelijkwaardig salaris aan managers? Dat idee zal je hier eens moeten droppen

Wel volledig eens. Goede ontwikkelaars zijn goud waard.

[AlphaRomeo]

Ik denk dat je schatting van 80k ook wel aan de royale kant is. Vul zijn gegevens even in op een salariskompas en je ziet dat met zijn leeftijd en ervaring €3500-€4500 per maand realistischer is, dat komt neer op maximaal zo'n 57k (maandsalaris * 12.8).

[Torakk]

Wat wordt er precies bedoeld met: Minder story points opleveren. Wat is dat?
Ik ken het namelijk niet.


Edit: Voordat ik iedereen los ga reageren. Allen dank voor uw reacties.

[Reactie gewijzigd door Torakk op 22 juli 2024 17:02]

[CuBras]

@Torakk
Story points is een metric om aan te duiden hoe lang of hoe zwaar het project is waar iemand mee aan de slag kan.
Stel dat één story == tot één uur, en iemand werkt 32 uur per week, dan kan hij 32 story points toegewezen krijgen. Echter moet je ook tijd inruimen voor vergaderingen, reistijd, beheer e.d. dus is maximaal 20 story points beter haalbaar. Dit kunnen dan vier kleine 'projectjes' zijn van 4*5 uur of één grote van 20 uur.
Wel worden deze projecten over twee-wekelijkse sprints uitgesmeerd, dus komt iemand al gauw uit op 40 story points voor zijn sprint.

Dit zal je vooral tegenkomen bij Scrum/Agile werken en is bedoeld om het werk behapbaar te krijgen.

[Reactie gewijzigd door CuBras op 22 juli 2024 17:02]

[Muna34]

@CuBras Het is wel zo dat je vaak ziet dat er een vergelijking met uren wordt gemaakt maar in basis wordt er altijd op complexiteit geschat. Uren zijn daarmee totaal irrelevant. Je schat in hoe complex een taak is met het hele team (scrum poker) en op basis daarvan wordt de ticket ingedeeld.

Je kan n.l. in de meeste pakketten naast story points ook in uren schatten (Jira).

Het hele doel van dit systeem is dat het veel gemakkelijker is om als team technisch in te schatten hoe complex een taak is. Bijv. "Feature X heeft authenticatie en automatische logging nodig, hierdoor wordt deze taak complexer om op te leveren. Ik denk dat deze taak 13 story points is.". Is makkelijker in te schatten dan te zeggen "Ik verwacht er 16 uur mee bezig te zijn.". Er zijn altijd obstakels en hierdoor wordt schatting op tijd lastiger.

Het is daarnaast ook makkelijker in een retro(spective) te verantwoorden als je er langer dan verwacht mee bezig bent geweest. Je maakt namelijk een inschatting op basis van complexiteit en als je er dan lang mee bezig bent geweest kun je beter uitleggen waar de obstakels zaten, dit omdat het allemaal technisch besproken wordt, en was (vooraf), met het team. Dit i.p.v. uren te verantwoorden naar een manager die vaak niet technisch betrokken is bij het ontwikkelprocess.

Dus met scrum/agile maak je meer de overwegingen met je collega's i.p.v. een verantwoording naar een manager, ik denk dat het voornamelijk dat verschil is. De retro's en sprint meetings en standups helpen je makkelijker een sprint of dag te starten. Als een collega een obstakel heeft ben je sneller geneigd om je collega de eerste 10-20 minuten op weg te helpen. Hiermee zorg je dat je collega's minder snel vast komen te zitten.

Het gebeurd iedereen namelijk, dat je uren bezig bent en er gewoon niet meer uitkomt. Een collega kijkt een paar minuten mee en eureka! Wacht daarom nooit te lang met het inschakelen van je collega's wanneer je vast zit.

Anyhoe, ver offtopic gegaan maar misschien levert het wat inzicht voor de commentlezers in deze processen

@Torakk Het is puur een scum/agile metric die gebruikt wordt in de ontwikkelwereld. Als je software ontwikkeling doet dan hoor je dit soort termen dagelijks. Spinten, agile, scrum zijn allemaal processen in moderne software ontwikkeling.

[Reactie gewijzigd door Muna34 op 22 juli 2024 17:02]

[ZpAz]

Elke bug / feature die opgeleverd moet worden wordt beschreven, en er wordt geschat hoelang deze duurt door middel van storypoints. Bij sommige bedrijven zijn storypoints gepasseerd op uren (niet perséé 1 op 1), of relatief ten opzichte van een andere taak (eg deze taak neemt twee keer zoveel tijd in beslag als een andere).

Als jij aan het einde van een sprint (een periode van tijd, bijvoorbeeld twee weken) minder storypoints hebt opgeleverd (taken afgerond) ben je dus mogelijk minder efficient dan je collega's.

[theduke1989]

"Hoe vraag je om opslag?"
‘Ik heb nog nooit om opslag gevraagd. Ik krijg het altijd ongevraagd en dat zijn tot nu toe steeds stappen van meer dan vijf procent per jaar.

Nice, dit willen andere vast juist wel weten hoe vraag je dat precies. En heb je er dan echt recht op. Want sommige krijgen dit njet.

Hier in Duitsland staken ze erg vaak om loonsverhoging. Ook grote bedrijven waar ze al veel geld verdienen is het niet genoeg en staken ze. in Nederland is dat niet het geval ( waarom eigenlijk niet) ???

[Alsjemenou]

Ik denk dat dit heel erg aan je werkgever ligt. Bij mijn vorige werknemer moest ik het zelf elk jaar aankaarten, terwijl ik bij mijn huidige werkgever ook netjes elk jaar een loonsverhoging krijg. Waarom mensen in Duitsland meer staken dan in Nederland? Naar mijn weten doen ze dat in Nederland alleen wanneer er een vakbond bij is betrokken. Dus bij de kleinere werkgevers doen ze het nagenoeg niet. De reden daarvan is denk ik een cultuurdingetje. Ik voel dat we te bescheiden zijn en te loyaal naar onze werkgever. We denken dat we het maar niet moeten aankaarten bij onze werkgever, stel dat hij een vervanger zoekt voor je die het goedkoper doet. Terwijl de realiteit is dat het aannemen van mensen veel meer kost dan die loonsverhoging elk jaar.

Heb je recht op loonsverhoging? Alleen als je een CAO hebt of onder het minimumloon komt. En hoe vraag je dat precies? Tja, daar is geen makkelijk antwoord op. Ik vroeg het altijd gewoon met de jaarlijke functioneringsgesprekken als beargumentatie en de vaardigheden die ik dat jaar heb opgebouwd. Als je niet het gevoel hebt dat je op waarde wordt geschat door de werkgever, kan je altijd de stap nemen om een andere baan te zoeken.

[theduke1989]

In duitsland zijn ze inderdaad wat meer open tegen alles. En staken ze gewoon.

Een bedrijf als ZF hier in Duitsland is een multi-national en daar zaken ze alsnog voor 5-6% loonsverhoging + betere health insurance. Dit was nog 2 maanden geleden. Hier willen ze gewoon meer geld en kijken inderdaad niet echt naar hun CEO.

[Scriptkid]

Een van de beste dingen die je kunt doen is met een goede case komen dan kunnenze geen nee neer zeggen. Dus waarom zou jouw werkgever jouw meer geld moeten geven en zou je als een werknemer met dat verhaal bij je komt je hem ook opslag geven.

Als bijde ja zijn dan kom he met een goed verhaal. Teven kun je ook googlen naar wat de beste dagen zijn blijk heel veel verschil in te zitten ☺.

[Richh]

Het gaat pas "over meer dan alleen geld" als je met je inkomen kan voldoen aan je basisbehoeften. Jammer genoeg is dat met een enkele, goedbetaalde IT-baan bij lange na niet meer vanzelfsprekend.

[PcDealer]

Dat vind ik frappant, misschien moeten die basisbehoeften dan aangepast worden aan het inkomen? Voorbeeld: geen abonnement om Game of Thrones te bekijken.

[Richh]

Haha, als ik dat zou doen was die allang verdwenen.

De catch zit 'm in de woningmarkt. Als je teveel verdient voor sociale huur, verdwijn je in de void van de particuliere woningmarkt. Die begint in de Randstad praktisch niet lager dan 1000 per maand voor een klein appartementje. Onder de sociale huurgrens van 710 euro is er door heel Nederland niks meer. Goedkope woningen bestaan ook niet meer.

Het is niet meer mogelijk om te 'kiezen' voor een goedkope, betaalbare woning zodat er ruimte is om te sparen.

Of vind jij 'een dak boven je hoofd' geen basisbehoefte?

[PcDealer]

Ik kreeg vandaag nog een aanbieding van de woningbouw voor een woning in het centrum van Eindhoven (Anemonestraat) voor EUR 513,00. Zou ik daar met mijn gezin willen wonen? Nee. Maar als er geen andere mogelijkheid is, dan pak het met beide handen aan. Dan zit ik nu vrij confortabel voor 635,00 in een vrij nieuwe woning met label a en zonneboiler van eind 2004. Daarvoor huurde ik particulier een onderverdieping voor EUR 750,00. Je moet wat hè.

[Richh]

Aanbiedingen van de woningbouw? Holy crap, hoe kom ik aan zoiets?

Het klinkt een beetje als sociale huur. Mijn inkomen is daar te hoog voor; dat mag ik niet doen. Bovendien heb ik mij op mijn 18e, toen ik nog in Drenthe woonde, niet ingeschreven in een gemeente aan de andere kant van het land en kán ik geen 10 jaar op de wachtlijst hebben gestaan, wat waarschijnlijk de wachttijd is dat jij al op de lijst staat...?

Ik ben niet ontevreden; na extreem veel geluk hebben en meer dan een half jaar actief zoeken zit ik nu in een klein nieuwbouwappartementje in het onbestaande gat tussen de 700 en 1000 euro (870, en door gasloze nieuwbouw zit ik aan een stadsverwarmingmonopolie van 58 euro per maand aan enkel huur van de apparatuur exclusief verbruik).

Maar ja, als ik ergens binnen een uur reizen tot mijn werk (doe ik nu ook) kan huren voor zo'n 550 euro, dan teken ik direct en ongezien.

Wellicht is het handig als we op z'n minst het systeem hervormen zodat dergelijke goedkope woningen ook bereikbaar zijn voor alleenstaanden geboren na 1990, niet?

[holoduke51]

Gatver. Storypoints als metric gebruiken om iemand als lui of hardwerkend te beoordelen. Lijkt me een vreselijk bedrijf om te werken

[dooiedodo]

ja en nee. Snap je punt, het kan inderdaad zo zijn dat iemand niet zelfde competenties heeft bijvoorbeeld.

Maar in principe stelt het hele team vast wat bepaald soort werk aan story points is, daar is zo'n persoon ook bij. Dus als vervolgens altijd blijkt dat hij/zij niet kan klaren, is het wel zaak om daar eens tijd aan te besteden. Inderdaad hoor je dan niet het stemel lui te krijgen zonder dialoog.

[roberttttt]

Ik heb mijn hele werkende leven in de ICT gewerkt, bij verschillende bedrijven, en ben nu gepensioneerd.
Begonnen bij een verzekeringsbedrijf waar ICT toch niet onbelangrijk is, maar niet het primaire proces.
Toen ik overstapte naar een ICT-leverancier merkte ik een enorm verschil, o.a. in waardering.
Ik heb gemerkt dat als je werkzaamheden, ICT dus, een onderdeel uitmaken van het primaire proces dat je meer waardering van je bedrijf krijgt dan wanneer ICT ondersteuning van het primaire proces is.
Dat is natuurlijk niet zo vreemd. Bij een verzekeringsbedrijf is het de verzekeringsagent en de actuaris die als belangrijk gezien worden en niet de ICT-er.
Werkend bij de ICT-leverancier had ik het gevoel dat ICT echt belangrijk werd gevonden en daarmee je werkzaamheden en dat is een leuk gevoel. En het betaalde nog beter ook:-)
Ik weet niet of dat alleen maar zo was in het verleden, of dat dat nu nog steeds het geval is.

[RoffaboyS]

Voor mij draait het wel om geld. Zonder geld heb je niks en kun je ook niks doen. Maar ik weet dat je in deze tijd je inkomsten uit verschillende bronnen moet halen. Want niemand kan meer op de pensioen stelsel rekenen voor later vind ik.

[3DDude]

Nee maar als jij al op 70 a 80K per jaar zit, word geld iets minder belangrijk.
(en grote kans dat, dat voor degene in dit verhaal hierboven ook ongeveer van toepassing zit).
Die zal niet zijn werk doen in de range van 30 a 40k.. bruto op jaarbasis, wat jan modaal dus krijgt .

[Moosjes]

Ik vind de gedachte achter Tweakers Elect best goed. Maar die website is zó slecht. Als je inlogd krijg je de melding 'Oops er is iets mis gegaan' maar vervolgens als je doorklikt ben je toch wel ingelogd. Vervolgens wil je skills toevoegen aan je profiel, krijg je dezelfde meldingen en zijn de skills helaas niet toegevoegd. Het werkt allemaal nog niet bug-vrij zegmaar.

[roberttttt]

Maar als je het niet meer naar je zin hebt ga je toch gewoon ergens anders werken?
Met het huidige tekort aan ICT-ers zal dat niet zo moeilijk zijn.