Developers Summit - Guszti Eiben over Artificial Life

Artificial Life-onderzoeker Guszti Eiben (VU): "Een dagje uit in de toekomst is een bezoek aan de robotzoo”

De grens doorbreken tussen het kunstmatige en het 'echte' leven: Professor Guszti Eiben (VU), die twee jaar geleden wereldberoemd werd als vader van de eerste robotbaby, droomt ervan. "Ik wil Artificial Life uit computersimulaties bevrijden en naar de echte wereld brengen."

Guszti Eiben [57] werd geboren in Boedapest en kwam eind jaren tachtig als wiskundige naar Nederland om hier zijn PhD te halen. Tijdens zijn onderzoek binnen informatica kwam hij in aanraking met evolutionary computing, getriggerd door het boek 'Genetic Algorithms' van David Goldberg. "Het gegeven dat we de evolutie kunnen nabootsen in een computer maakte op mij een ongelooflijke indruk. 'Dit is wat ik ga doen', wist ik meteen. Sinds enkele jaren ben ik vooral bezig met Artificial Life, wat meestal afgekort wordt tot ALife. Dit is overigens een relatief klein vakgebied. We hebben één wetenschappelijk tijdschrift, ‘Journal of Artificial Life’, en ieder jaar twee conferenties. Het vakgebied is een mix van wetenschappelijk onderzoek en soms ook ietwat vage, zelfs kunstzinnige ideeën. Een interessante mix. Het is ieder geval nooit saai."

Eerste robotbaby

Waar het veel bekendere AI draait om het ontwerpen van intelligente systemen om moeilijke taken uit te voeren, gaat het bij ALife niet zozeer om intelligentie als wel het bouwen van systemen die tekenen van leven vertonen. Het onderzoek brengt inzichten voort over het ontstaan van leven op aarde, maar heeft soms ook een hoog “pretgehalte”, zoals Eiben het zelf omschrijft. "Het is leuk om te zien hoe virtuele wezens ontstaan in een imaginaire werelden, die zich vervolgens voortplanten." Maar soms wordt ALife ook in de fysieke wereld tot uitvoer gebracht. In 2016 onthulde Eiben op het Tech Festival in Utrecht de eerste robotbaby, het resultaat van een complex paringsritueel tussen twee robots. "De meeste ALife projecten zitten opgesloten in een computersimulatie, maar mijn visie is dat we ze uit de computer bevrijden en naar de fysieke wereld brengen. De robotbaby was het eerste bewijs dat dit mogelijk is."

Met onder meer de kennis van de robotbaby ontwikkelt het vakgebied zich nu verder. Op de Universiteit van York, waar Eiben eveneens bijzonder hoogleraar is, is eind 2018 een project gestart dat vier jaar zal lopen, gericht op zichzelf voortplantende robots die actief zijn in omgevingen waar mensen niet kunnen komen. "Het gaat om robots die helpen met het ontmantelen van afgeschreven kerncentrales. Het is een complex project, want alles wat we doen met fysieke robots is duur en langzaam. Het is foutgevoelig werk; motortjes branden door, kunststof behuizingen zijn soms niet sterk genoeg, draden raken in de kluwen, enzovoort. Maar zelfs als het ons niet lukt met meerdere generaties robots een kerncentrale op te ruimen, zal dit project voor verschillende doorbraken zorgen."

GET YOUR TICKETS ⟩

Dagje uit naar de robotzoo

Het creëren van een 'robotfokkerij' kan op het gebied van engineering zorgen voor betere robotdesigns, geschikt voor meer soorten toepassingen. Tegelijkertijd bieden ALife-toepassingen de mogelijkheid om samen met biologen onderzoek te doen naar het ontstaan van leven en het samenspel van lichaam en brein. Maar Eiben fantaseert hardop over toepassingen voor entertainment. "Ik droom over een 'robotzoo', of een kinderboerderij waar generaties robots leven die voor bezoekers te bezichtigen zijn en waar je er misschien wel eentje kunt laten maken om mee naar huis te nemen."

Het beeld van zich autonoom voortplantende robots brengt al snel discussies op gang over 'Terminator-scenario's', waarin robots de macht van mensen op aarde overnemen. Hier hoeft echter niemand bang voor te zijn volgens Eiben. "Ik begrijp de angst, die is al zo oud als het onderzoeksgebied. Maar er is vaak sprake van slecht onderbouwde antropomorfisatie, wat erop neerkomt dat we robots menselijke eigenschappen toedichten. Bijvoorbeeld: wij zijn slecht, dus robots zijn dat ook. ALife systemen hebben geen drivers richting een slechte ontwikkeling.

Wat Eiben bezoekers van de Developers Summit wil meegeven? "In het Engels komt dat neer op twee zinnetjes: 'Artificial Intelligence is already here. The next step is Artificial Life.’ Ik wil enthousiasme creëren voor ALife. Ik hou van dit werk en van mijn onderzoek. Als dat enthousiasme kan aanwakkeren bij anderen vind ik dat heel mooi. Ik begrijp dat de meeste mensen een gewone baan hebben en misschien geen carrière ambiëren binnen ALife, maar je kunt ook als hobby volgen wat er op dit gebied gebeurt. Want het is ontzettend interessant en er staat de komende jaren veel te gebeuren."

Evenementinformatie

• Datum: donderdag 14 februari 2019
• Locatie: DeFabrique, Utrecht
• Tijden: 09.00 tot 20.00 uur
• Partners: ABN Amro, Rabobank, Politie, Nedap, Adyen, IBM, ANWB, Inergy, Elect, Centric, TSS Group
• Early birds: uitverkocht
• Reguliere tickets: 275 euro
• 3-voor-2-tickets: 183,33 euro per ticket (550 euro voor 3 tickets)
• Studententicket: 75 euro
• Meer informatie: tweakers.net/developerssummit

Reacties (6)

[albatross]

"Ik begrijp de angst, die is al zo oud als het onderzoeksgebied. Maar er is vaak sprake van slecht onderbouwde antropomorfisatie, wat erop neerkomt dat we robots menselijke eigenschappen toedichten. Bijvoorbeeld: wij zijn slecht, dus robots zijn dat ook."

Bijna kinderachtig dismissive. Er zijn geesten veel groter dan hij die zich over dit vraagstuk gebogen hebben (zonder neerbuigend te zijn, dus), zoals Stephen Hawking, Elon Musk, en velen anderen, die allemaal tot de zeer goed onderbouwde conclusie komen, dat de ontwikkeling van superintelligence daadwerkelijk zeer riskant is. Het begint met een A.I. met het intellect van, zeg, een muis. Maar met zelf-lerende machines, die zichzelf kunnen verbeteren, gaat de groei opeens exponentieel snel, en is zoiets als 'een miljoen keer intelligenter dan een mens' helemaal geen onmogelijkheid. En dan moet je dus maar hopen dat de belangen van de A.I en die van jou overeenkomen -- of dat tegen die tijd de A.I. onze belangen ueberhaupt wel meeneemt in zjn eigen denken. Hij zou eens wat moeten googlen; bijvoorbeeld: https://www.vox.com/futur...ce-google-deepmind-openai

Ik vind het verder overigens prima dat ie zelf bij spielerij wil blijven, en leuk robotjes zichzelf wil laten vermenigvuldigen; maar de reele gevaren van superinteligence kun je niet gewoon wegwuiven met wat neerbuigende praatjes over al die domme mensen die maar aan het antropomorphiseren zijn.

[Reactie gewijzigd door albatross op 23 juli 2024 17:53]

[mekkieboek]

Maar met zelf-lerende machines, die zichzelf kunnen verbeteren, gaat de groei opeens exponentieel snel

Waarom zou de groei exponentieel moeten zijn? Oprechte vraag, want dat hoor je wel vaker als het over ai gaat. Vgl. een cel die zich splitst en van 2 naar 4 naar 8 etc.. En ook dat is beperkt door allerlei factoren (anders zou de aarde bevolkt zijn door allerlei enorme organismes).
Maar intelligentie, waarom zou dat moeten groeien volgens eenzelfde patroon (of wat mij betreft verdrievoudigen bij elke stap)? En zouden er bij toename van intelligentie (artificieel of niet) niet ook allerlei factoren zijn die de groei beperken?

[Mr.Nonflex]

op deze site wordt het uit de doeken gedaan:

https://waitbutwhy.com/20...ligence-revolution-1.html

[albatross]

Stel, je hebt een A.i. met een intelligentie vergelijkbaar met die van de mens. Omdat machines in principe zo goed als ongelimiteerd zijn in snelheid (vergeleken bij wat onze hersenen kunnen) zullen ze in ieder geval potentieel alvast een stuk sneller kunnen denken dan wij. En omdat ze zelf-lerend zijn (en al bijgedragen hebben aan de verbetering van hun eigen software), komt er al gauw een moment waarop zo'n ding ook zal zeggen: "Hmm, die PCB die jullie ontworpen hebben, dat kan een stuk efficienter. En dat quantum-computer gebeuren, dat doen jullie ook helemaal verkeerd. Hier, laat mij maar even."

En dan 'kickt' de exponentiele groei in: A.i maakt substantiele verbetering in zjn eigen hardware... en gebruikt die significante stap dan weer om, met hernieuwde kracht, ronde 2 van het verbeteringsprocess in te gaan -- maar dan vanuit een positie waarbij ie al 10x slimmer was dan daarvoor. Enzovoort. Of die groei letterlijk exponentieel zal wezen is natuurlijk niet gezegd per se, maar dat het vanaf dat moment wel duizelingwekkend snel gaan, moge duidelijk wezen.

Klein voorbeeldje. Ken je AlphaGO? Dat was the A.i die de beste GO-speler ter wereld versloeg. Dat is op zich al behoorlijk indrukwekkend (meer nog dan voor schaken, aangezien je GO met geen mogelijkheid kunt brute-forcen). En toen kwamen ze bij Google op het lumineuze idee om AlphaGoZERO te maken: vergelijkbaar met zjn voorganger, maar dan ontdaan van menselijke 'hulp' (zoals openingskennis, bekende strategieen, etc). ZERO menselijke interventie, dus. En wat bleek?! Binnen enkele uren al versloeg AlphaGoZERO zijn voorganger, AlphaGo, met 100:0. (Sic!).

Wat vertelt de bovenstaande anecdote? Ten eerste dat we onze eigen intelligentie aanzienlijk overshatten. En ten tweede, en belangrijker uiteraard, dat zo'n A.i., al binnen een paar uur tijd, strategieen bedacht had waar geen mens ooit op gekomen was -- of ook maar kan begrijpen. En dat al onze vermeende kennis eigenlijk alleen maar danig 'in de weg' zat, om het zo maar even te stellen. We werden dus als mens volledig overclassed, niet door domme brute-force, maar simpelweg door een 'wezen' dat het, binnen een dag, gewoon duizend maal beter had begrepen dan wij. Je schrikt soms echt als je je realiseert hoe 'gevaarlijk' snel die dingen kunnen leren, en tot welke hoogte. En een hoogte, zoals bij AlphaGoZERO, waar we met ons eigen verstand al totaal geen inzicht meer in hebben.

[wica]

Bluetooth pairing is ook complex, maar daar komen gelukkig geen baby van