Dit zijn echter allemaal al initiatieven die op lokaal niveau al een aantal jaar plaatsvinden. Er is dus al een berg aan ervaring opgedaan, alleen nog niet op een landelijk niveau zoals bij de Tweede Kamer het geval is. Het twitterdebat is daar ook een voorbeeld van. Zoals je in de sollicitatiebrief waar het artikel naar linkt hebt kunnen lezen (*hint*) is het zeer zeker niet zo dat een twitterdebat voor alle soorten onderwerpen mogelijk zal zijn. Er zullen een klein aantal onderwerpen zijn waarbij een twitterdebat een mogelijkheid is. Dat is iets wat we ook bij de lokale politiek hebben gezien. De reden waarom men dit wil doen is vrij simpel: het dicht de kloof tussen politiek en burger.
Juist het feit dat je maar 140 tekens per bericht hebt is hierin het grote voordeel. Het publiek beschuldigd sinds jaar en dag de gemiddelde politici van het houden van saaie langdradige verhalen. Als je maar 140 tekens per bericht hebt betekent dat er een technische beperking is en je dingen wel bondig
moet houden. Je hebt geen andere keus. Een ander voordeel van het gebruik van twitter is het feit dat het een tweewegscommunicatiemedium (oeh, galgje!) is. Je kunt als politici op elkaars standpunten reageren...maar dat kan de burger ook! Wat we bij de lokale initiatieven hebben gezien is dat dit ook gebeurd. Mensen retweeten, reageren, keuren doen af, etc. Daarnaast is het ook digitaal en hoef je niet iedere spreker voor de volle duur van z'n praatje aan te horen. Je kunt wat selectiever zijn in wat je leest, dus ook de berichten van buitenstaanders (lees: burgers).
Het kan dus wel degelijk een nuttige toevoeging zijn aan het arsenaal van de Tweede Kamer. Of dat ook echt het geval is valt niet vooraf te zeggen, dat zal de praktijk moeten uitwijzen. Laat dat nou heel mooi in het plaatje van het moderniseren van de Tweede Kamer passen

Ook de Tweede Kamer moet experimenteren met nieuwe mogelijkheden zoals technische snufjes, social media dingen, etc. Wat men echter niet moet doen is dingen blijven hanteren als blijkt dat het niet of niet goed werkt.
Wat betreft het kunnen lezen op internet wat de uitslag is: dat is dus helemaal niets nieuws want dat hebben we nu al. Nieuwssites die erover berichten zijn er te over plus dat je een en ander ook online van die stemmingen kunt volgen via de website van de Tweede Kamer. Daarnaast is het ook zo dat als je geteld hebt of een hoofdelijke stemming hebt gedaan dat direct op internet kunt publiceren. Het lukt al enkele jaren om op deze wijze verslag te doen van diverse Apple evenementen zoals de WWDC of evenementen van andere bedrijven zoals Google dus waarom niet van de Tweede Kamer? Een liveblog dus. Het stemmingssysteem hoeft daarvoor niet op de schop. Elektronisch stemmen is vooral makkelijk voor de Tweede Kamer zelf omdat het sneller is en in theorie een lagere foutmarge kent. Volgens mij speelt hier het afluisterprobleem zoals van de stemmachines niet omdat toch vrijwel alles openbaar is. Voor wat dat niet is kan men een andere stemmingsprocedure gebruiken.
Overigens is het verhaal van het milieu te simplistisch. Zo'n tablet gaat langer mee dan een velletje papier. Papier heb je een boom nodig die verwerkt moet worden. Dan moet er nog iets van inkt op papier geproduceerd worden voor de tekst, afbeeldingen, diagrammen, grafieken, enz. Inkt moet ook geproduceerd worden en is vaak lang niet zo milieuvriendelijk. Dan moet de inkt en het papier ook nog samengebracht worden middels iets als een printer of door te schrijven (je weet wel, pen en papier zoals heel vroegah). Dan heb je uiteindelijk je papiertje met tekst...en dan? Dan moet dat ook nog ergens worden opgeslagen. Daar moet dus weer een gebouw voor komen die dan weer een systeem voor klimaatbeheersing moet hebben. En zo gaat het verhaal nog wel even een tijdje door. Al die systemen die bij papier aan te pas komen gebruiken veel meer schadelijke materialen zoals lithium dan wat er in zo'n tablet zit. Daarnaast kennen we voor elektronica ook een inleverbeleid. Daar betalen we voor wanneer we een nieuw product kopen, daar hebben we de bekende Wecycle reclames op tv voor (gooi niet weg maar lever in!), hadden we de chemokar voor en hebben we nu de afvalbrengpunten voor. Net als papier is een elektronisch apparaat zoals een tablet te recyclen zodat we er weer iets nieuws van kunnen maken. Moet ook wel want de gebruikte metalen zijn moeilijk te verkrijgen, nogal zeldzaam spul. Als we dan even de energiekosten voor het produceren van papier, inkt, printers, klimaatbeheersingsystemen, etc. optellen bij de energienota die men krijgt voor het in bedrijf houden van het archief dan zullen die vast en zeker een heel stuk hoger uitvallen dan zo'n tablet. Je verhaal is dus absoluut niet doordacht.