Rayman 1 was nostalgisch
Rayman 1 was een leuk spel dat me veel nostalgische gevoelens brengt. Soms speel ik het nog wel eens. Een avontuur dat je door de meest fantastische werelden brengt, variërend van een jungle tot een snoepwereld. Niet per se een heel episch avontuur, maar wel een leuk, doch moeilijk en soms frustrerend avontuur.
Op Rayman 1 kwamen heel wat uitbreidingen en varianten; zoals Rayman Gold (meer levels), Rayman Designer (level editor voor Rayman) en Rayman Junior (leren tellen en lezen met veel platformgame-elementen. Moeilijkste educatieve spel dat ik ooit gespeeld heb. Wel leuk. Beschikbaar in het Engels en het Nederlands. (!))
Rayman 2 was episch
Rayman 2: The Great Escape op N64, PC, Dreamcast, PSX, Nintendo DS en iPhone, Rayman 2 Revolution voor PS2, ze hadden iets weg van een episch avontuur. Bekende personages vielen weg (de 'wizard' en Betilla the fairy) maar in de plaats kwamen nieuwe personages, waaronder Ly, the fairy, de grappige Teensies en de nu o zo bekende Globox. Een 3d-avontuur dat qua kwaliteit in mijn ogen goed kan concurreren met Super Mario 64. Je komt in vele werelden, gameplay is nooit saai of frustrerend, maar ook nooit supergemakkelijk. Moeilijkheid zit juist goed, en de werelden zijn zeer gevariëerd. Snoeplanden en steden van penselen en kleurpotloden gaan weg, maar moerassen, lavatempels en the Cave of Bad Dreams geven een onvergetelijk gevoel met je mee. Hoewel compleet anders dan Rayman 1, wisten de makers het fantastische gevoel van Rayman 1 te evenaren, en op bepaalde punten, te verbeteren.
Uit Rayman 2 zijn enkele spin-offs gemaakt. Helaas niet zo veel als op Rayman 1, maar bekend is Rayman M, een racing game met Rayman in de hoofdrol.
Rayman 3 was fun
Rayman 3, het zwarte schaap in de reeks, liet Rayman de rol spelen van een puber, helemaal tegenstrijdig met de heroïsche Rayman uit Rayman 2 en de eerder verlegen Rayman uit Rayman 1. Echter is Rayman 3 op zich een goed spel. Het heeft niet de heroïsche look and feel, maar wel een fijne, aaneengesloten wereld en verhaal. De gameplay draait voornamelijk om fun, nietzozeer om epische avonturen, maar fijne gameplay die nooit verveelt. Werelden omvatten bossen, een woestijn, een moeras, iets wat het beste kan omschreven worden als een psychidelisch ogende discotheek, een tempel waarin je eigen linkerschoen racet tegen je rechterschoen, en meer.
Rayman 3 is niet het beste spel uit de reeks in mijn mening, maar wel een belangrijk onderdeel van de trilogie en zonder zou de trilogie niet compleet zijn.
En dan heb je nog de Raving Rabbids...