Kennelijk is het schrijven van een virus niet strafbaar in Japan. Beetje krom wellicht
Waarom zou dat krom zijn. Als iemand een virus wil schrijven om daarmee de werking van het OS beter te leren kennen, of gewoon om te leren een programma te schrijven, moet dat in principe kunnen. Zolang dat virus dan niet buiten diens computer komt is er ook geen probleem. Echter het versprijden van dat virus moet wel strafbaar zijn.
Dan nog kan het zijn dat iemand een applicatie wilt maken met legitieme doeleinden maar door een programmeer-fout gedraagt het zich, in een bepaalde situatie, als een virus.
(Men heeft iets over het hoofd gezien, vergeten een loop af te breken, een komma verkeerd of niet gezet.) Moet dat dan ook bestraft worden? En dan, als die persoon het vervolgens verspreid, niet wetende dat zijn applicatie schadelijk is?
Indien de applicatie vervolgens tegen betaling wordt verspreid, zou men dus ook een aansprakelijkheidsverzekering kunnen hebben. Meestal wordt echter, zowel bij gratis als bij betaalde software eventuele gevolgschade zoveel mogelijk uitgesloten. De intentie van de man daarbij is dus cruciaal.
Beetje krom wellicht (ala: je mag wel films downloaden, maar niet uploaden, terwijl er voor het downloaden toch altijd eerst iemand ge-upload moet hebben).
De uploader kan toestemming hebben, en dan is er niets aan het handje.
Jij mag een foto in de krant bekijken (=downloaden), maar niet zelf verder verspreiden.
Een andere downloader mag dan wel van die eerste uploader downloaden, maar niet van jouw upload.
Als iemand anders die hetzelfde item wilt hebben, mag de uploader met toestemming daarin voorzien, maar jij niet. Idem mag hij die foto wel zelf in de krant bekijken, maar niet kunnen bekijken bij jou (bv in een blaadje dat jij verspreid).
Dat hij bij de originele uploader meestal daarvoor moet betalen, doet daarbij niet ter zake. Net zoals het niet ter zake doet dat hij voor het bekijken in die krant, eerst moet betalen om die krant te kopen.
Echter als jij die upload alleen aanbied in besloten (bv huiselijke) kring, dat blaadje alleen verspreid binnen je familie en vrienden, heb je daarvoor weer geen toestemming nodig. Echter waar ligt vervolgens de grens, de ene persoon heeft meer familie/vrienden als de andere, en ben je vervolgens ook verantwoordelijk als zij het weer binnen hun familie&vriendenkring verspreiden, zodat de gezamenlijke groep steeds groter wordt.
Dat er vervolgens gekozen wordt via de juridische weg van aangerichte schade, lijkt logisch, maar impliceert dat blijkbaar ook het verspreiden geen strafbaar feit is. Nu is de wetgeving in Japan anders als hier, maar in Nederland zou dan als enige overblijven dat men de man aanklaagt voor een onrechtmatige daad. Dat is echter een civiele procedure, geen strafrechtelijke,
Daarmij moet men vervolgens aantonen
1- dat er schade is geleden
2- dat er een oorzakelijk verband is tussen de schade en hetgeen de dader deed
3- dat hetgeen de dader deed onrechtmatig was en er dus ook geen toestemming was van de benadeelde en deze niet zelf (deels) schuld er aan heeft..
4- dat de dader hiervoor toerekeningsvatbaar is.
Een civiele procedure, betekent dat degenen die schade hebben geleden dit individueel moeten verhalen, of zich moeten verenigen en gezamelijk de procedure moeten aanspannen en zij dus moeten aantonen dat er schade is.
Bij het tweede zal men moeten vaststellen welke handeling de schade heeft veroorzaakt, en dus de onrechtmatige daad is: het maken van het virus of het uploaden/verspreiden. Gezien het maken van het virus zelf, niet noodzakelijk leid tot de schade lijkt dus het tweede. Dat betekend volgens mij dat ze moeten aantonen dat het virus rechtstreeks van bij hem komt, en niet via anderen (wordt lastig bij p2p, daarbij zouden ze dus ook zelf schuldig zijn aan schade veroorzaakt bij anderen).
Bij het derde kun je vervolgens aanmerken dat benadeelde zelf in het p2p-programma het desbetreffende bestand heeft geselecteerd, en dus zelf opdracht heeft gegeven tot het binnenhalen van het virus. Uiteraard kan men aangeven dat de bestandsnaam misleidend is geweest. Dan nog mag je aannemen dat mensen verifiëren of hetgeen ze downloaden wel is wat ze zochten en niet blindelings openen of uitvoeren. Kortom, in zekere mate treft hen dus ook eigen schuld.
Alles bij elkaar zou hem civielrechtelijk vervolgen omslachtig zijn en weinig kans maken, althans in Nederland.
Gezien het toch tamelijk onschuldige karakter van het virus, en ook wat de man ermee poogde te bereiken, ware het wellicht beter geweest die man wat psychologische hulp te bieden.
Naar onze maatstaven wel, maar volgens mij zit de Japanse maatschappij toch wat anders in elkaar.