Wat jij nu zegt lijkt, in de vorm waarin je het zegt, heel logisch. Maar feitelijk is het een cirkelredenatie. Wat je eigenlijk zegt, is dit: "Een wonder kan niet, want het gaat tegen de natuurwetten in." Uiteraard gaat het tegen de natuurwetten in, anders zou het geen wonder zijn. Als je beweert dat wonderen niet bestaan omdat ze niet overeenstemmen met natuurwetten, zeg je dus eigenlijk dat wonderen niet kunnen, omdat ze niet kunnen.
Om even aan te geven dat onze natuurwetten ook niet altijd gelden: Het heelal heeft een begin gehad, dat staat vast. Veel wetenschappers denken dat het heelal als een singulariteit is begonnen, aangezien het nog steeds aan het uitrekken is. Hoe die singulariteit is ontstaan, dat weet men niet, maar hóe het ook is ontstaan, bij dat proces van tot bestaan komen, zijn natuurwetten gebroken. Feit: natuurwetten gelden niet altijd.
@ Ramzzz:
Ik kan je echt niet bewijzen dat wonderen kunnen, hoor. Net zo min als dat jij me kan bewijzen dat ze níet kunnen. Geleerden van over de hele wereld trekken tegenwoordig in twijfel of natuurwetten wel eeuwig en altijd-geldend zijn. Lang is men er van uit gegaan dat dit wel zo was. En of iemand nu wel of niet in wonderen gelooft, kan mij niet zoveel schelen. Wat mij wél wat kan schelen, is dat veel andere dingen, die net zo min vaststaan als het bestaan van wonderen, en die net zo min bewezen kunnen worden, door de lagere wetenschap (docenten bijvoorbeeld) aan de gemiddelde man worden opgedrongen. Neem bijvoorbeeld evolutie: net zo vaag en onbewezen als het bestaan van wonderen, maar in ons westerse wereldje wordt het ons wel als waarheid onderwezen!
Het woord "wetenschap" is wel eens gedefinieerd als "het bedenken van een stelling, vervolgens bewijzen voor en tegen verzamelen, de bewijzen te analyseren, en uit het geheel een feit concluderen." Daar voldoet moderne wetenschap al lang niet meer aan, maar al te vaak is het helaas zo dat iemand een stelling bedenkt (neem bijvoorbeeld Darwin), deze stelling wordt bij gebrek aan beter lange tijd als uitgangspunt gebruikt, en verwordt zo langzamerhand tot een "feit". En zolang niemand dan kan bewijzen dat zo'n theorie uiteindelijk nog steeds theorie is, en niet op waarheid berust, blijft het maar als feit aangenomen worden. Feitelijk is het bestaan van wonderen net zo "wetenschappelijk" als de evolutietheorie.
Als men het dan heeft over schepping contra evolutie (beide zijn dus even wetenschappelijk - of liever, niet wetenschappelijk), dan kies ik voor schepping, aangezien mij dat veel logischer lijkt. Voor mijn redenen daarvoor, zie
www.tweakers.net/reacties.dsp?Action=Posting&ParentID=875231, een post van mij hierboven
@ Ramzzz:
Ik verbaas me een beetje over het feit dat je de C14 methode aanhaalt. Juist jij als iemand die zich blijkbaar voor wetenschap interesseert, weet dat de hoeveelheid C12 in de atmosfeer in het verleden erg heeft geschommeld (ijstijden etc), en dat de C14 methode dus zeer inacuraat is, aangezien de verhouding C14/C12 in een object als ijkpunt wordt beschouwd. Daarnaast is de C14 methode maar te gebruiken tot objecten van pakweg 60.000 - 70.000 jaar oud (en evolutie gaat veel verder terug). Natuurlijk, er zijn wel vergelijkbare processen met andere stoffen, maar die zijn van nature al vaak minder nauwkeurig, en het feit blijft dat al deze methodes uitgaan van een atmosfeer waarin de verhouding van gassen is zoals die nu is, en dat is een zeer foute veronderstelling. En juist door veel moderne wetenschappers (behalve evolutionisten, hoe toevallig) worden deze methodes dan ook niet meer gebruikt vanwege hun onnauwkeurigheid.
Maar goed, laten we even er van uit gaan dat de C14 dateringen kloppen. Wat we dan weten, is dat bepaalde levensvormen in bepaalde tijden hebben bestaan. Dat is verre van bewijs dat evolutie een feit is. Het is zelfs niet eens een aanwijzing dat evolutie een feit is, tenminste, ik zie in de verste verte geen verband. Het enige wat je eventueel zou kunnen aanhalen om evolutie aannemelijker te maken, is het feit dat er zeer lang geleden minder verschillende diersoorten waren naar het schijnt, en dat het aantal diersoorten talrijker werd naarmate tijd vorderde. Van de andere kant kan dat net zo goed voor schepping gebruikt worden, de meeste scheppingsverslagen zeggen namelijk dat de schepping in stappen ging, en niet in 1 keer.
Wat ik persoonlijk nog interessanter vind is het volgende: stel dat evolutie een feit is. Wat dan? Is er dan bewezen dat God en schepping niet bestaan? Theoretisch kunnen beide gevallen gewoon naast elkaar bestaan. Deze discussie gaat steeds meer over bewijzen voor en tegen mijn schepping, en jou evolutie. Maar daar komen we toch niet uit, aangezien we beide niets kunnen bewijzen, gewoon domweg omdat er geen bewijzen bestaan. Ik ben echter meer geïnteresseerd in het antwoord op de vraag hoe en waarom alles is begonnen, als het antwoord op de vraag hoe we, na dat begin, tot op dit moment zijn gekomen. Ik moet zeggen dat deze discussie me goed bevalt, en daarom zou ik graag jou reactie willen weten op mijn andere post op dit nieuwsitem, waarnaar ik hierboven heb gelinked.