Bij Wired is een interessant artikel verschenen over de special effects gebruikt in de nieuwe Matrix film die over ruim een maand in première zal gaan. De eerste Matrix film was een enorm succes, mede dankzij de nog nooit eerder vertoonde speciale effecten. Vooral het effect waarbij de camera in slowmotion rond, bijvoorbeeld de hoofdpersoon, draaide terwijl de kogels langzaam voorbij vlogen maakte indruk. Het effect, nu bekend onder de naam Bullet Time, werd tot stand gebracht door 122 fotocamera's in een cirkelvorm op te stellen en deze snel achterelkaar een foto te laten nemen. Door deze beelden achter elkaar te plakken en vervolgens te bewerken ontstond de illusie dat er een camera was die snel ronddraaide.
Bij de nieuwe film zullen de special effects nog een stap complexer worden waardoor het bijna onmogelijk wordt om nog langer te werken met echte videocamera's en vervolgens de beelden te bewerken. Daarom zullen sommige scènes, inclusief de personen, nu compleet door de computer getekend worden zodat de 'filmcamera' compleet vrij kan bewegen zonder last te hebben van vervelende natuurwetten. Omdat de meeste mensen vrij snel zien wanneer personen echt zijn of getekend door de computer hebben de makers van de film er alles aan gedaan om een zo nauwkeurig mogelijk model te krijgen van alle objecten.
Zo zijn bijvoorbeeld de acteurs gefilmd met camera's die maar liefst één gigabyte data per seconde produceren om zo alle details te kunnen verwerken in het model. Voor de modellen van de kleding is gebruik gemaakt van een scanner met een nauwkeurigheid van 25 micron die normaal gebruikt wordt om de reflectiviteit van de verf op stealth bommenwerpers te analyseren. De enorme hoeveelheid gegevens werd vervolgens gevoerd aan het programma mental ray die hiervan vervolgens spetterende, niet van 'echt' te onderscheiden, filmfragmenten van maakte. Of dit ook daadwerkelijk gelukt is zullen we binnenkort kunnen zien in de bioscoop:
If the dojo fight in The Matrix was a kung fu sonata, the Burly Brawl is a symphony. Neo tears the sign from the ground and wields it as a kendo sword, vaulting pole, and battering ram. A woman walking by can't believe what she's seeing; suddenly her body is hijacked, she drops her grocery bag, and another Smith charges into the fray. Whole battalions of Smiths arrive, mount assaults, attack in waves, scatter, regroup, and head back for more. (At ESC, one massive pile-on was dubbed the "Did someone drop a quarter?" shot.) In the thick of it, Neo is dancing, chucking black-tied bodies skyward, pivoting around the signpost, and using shoulders as stepping-stones over the raging river of whup-ass.
Fans will wear out their remotes replaying the scene on DVD, but what they won't see, even riding the Pause button, is a transition that happens early on. When Neo and Agent Smith walk into the courtyard, they are the real Reeves and Weaving. But by the time the melee is in full effect, everyone and everything on the screen is computer-generated - including the perspective of the camera itself, steering at 2,000 miles per hour and screaming through arcs that would tear any physical camera apart.
