'Kleine satellieten met aandrijving en geen encryptie moeten worden verboden'

Een groep universitaire onderzoekers stelt dat kleine satellieten die van aandrijvingssystemen zijn voorzien, niet in de ruimte moeten worden toegelaten als ze niet ook zijn voorzien van beveiligde controlesystemen.

Volgens een team van PhD-studenten vormen kleine satellieten met aandrijvingssystemen en onbeveiligde controlesystemen een risico, doordat ze gehackt kunnen worden en zodoende andere satellieten in gevaar kunnen brengen. De website Space Intel Report meldt dat de onderzoekers hun onderzoek tijdens de Utah State University Conference on Small Satellites hebben gepresenteerd. De wetenschappers willen dat de ruimtevaartindustrie stappen zet om te voorkomen dat dergelijke onbeveiligde kleine satellieten worden gelanceerd, om daarmee incidenten te voorkomen die kunnen leiden tot 'overdreven reagerende overheidsinstanties'.

Bij het onderzoek is gekeken naar vele verschillende aandrijvingssystemen van cubesats die zich op niveau TRL-6 of hoger bevinden, waarmee wordt aangegeven hoe dichtbij het moment is dat de satelliet op de markt wordt geïntroduceerd. Op basis van schattingen en gegevens concludeerden de wetenschappers dat een satelliet met aandrijvingssysteem met een enkele chemische stof in de ruimte 2000km kan afleggen binnen twee uur. Voor systemen met warm gas is dat 475km in 27 uur en bij koud gas 350km in drie weken.

De aanbeveling komt op een moment dat de ontwikkelaars van kleine satellieten steeds vaker kijken naar de mogelijkheden om meer geavanceerde chemische en elektrische aandrijvingssystemen te integreren. De toevoeging van aandrijvingssystemen is interessant door de mogelijkheid van het uitvoeren van koerscorrecties en het voorkomen van botsingen met ruimtepuin of andere satellieten.

Sommige van deze technieken kunnen de snelheid en baan van de kleine satellieten flink doen veranderen. Volgens de onderzoekers is het lastig om een gehackte en van koers veranderde kleine satelliet te volgen en op tijd waarschuwingen af te kunnen geven. Vooral bij chemische aandrijvingssystemen met brandstof aan boord kan het gevaar aanzienlijk zijn.

Volgens onderzoeker Andrew Kurzrok van de Yale-universiteit is er nog geen geval bekend waarbij een kleine satelliet met een aandrijvingssysteem is gehackt, maar volgens hem is dat slechts een kwestie van tijd. Hij vindt dat dit vooral moet worden voorkomen door zelfregulering bij de sector.

Het gaat hier om SmallSats, die veelal een massa van 180kg of minder hebben. Satellieten die bijvoorbeeld door overheidsinstanties of commerciële partijen worden gebruikt, zijn veelal wel voorzien van encryptie, maar dat geldt door geldgebrek bijvoorbeeld niet altijd voor kleinere satellieten van bijvoorbeeld academische instellingen.

Door Joris Jansen

Redacteur

17-08-2018 • 12:00

64

Reacties (64)

Sorteer op:

Weergave:

...maar dat geldt door geldgebrek bijvoorbeeld niet altijd voor kleinere satellieten...
Huh... ?!? :?

Zo duur is encryptie toch niet ? Een paar programmaregels en klaar !
Paar regeltjes code, plus nog een paar KB voor een lib, zodat het voor jouw maar een paar regeltjes code is :).
En daar zit vaak een probleem, die paar KB.
Je kan jammer genoeg niet een raspberry pi met een sd gebruiken, ivm de straling in de ruimte.
Leuk om te zien!

Wat me trouwens altijd wel verbaast: Die enorme 'clean room' operatie eromheen. Mondkapjes, handschoenen enz. Terwijl dat juist statische electriciteitsopbouw stimuleert.

Terwijl het ding daarna gebombardeerd wordt met straling en deeltjes die er met 10.000km/u tegenaan knallen :) Als het daar tegen kan dan moet het ook wel tegen een paar stofjes kunnen of niet?
Hoofdmoot van de clean room is het reduceren van 'foreign objects' (zoals stof, huidschilfers, haren) in de satelliet. Tijdens de lancering trilt de gehele raket verschrikkelijk had en al die losse deeltjes komen los welke vervolgens binnen de satelliet blijven rondzweven / botsen.

Bron: https://space.stackexchan...t-assembled-in-cleanrooms
Volgens mij hebben we die clean rooms zodat we geen/zo min mogelijk biologisch materiaal de ruimte in schieten.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 22:00]

Dat maakt in Low Earth Orbit (die satellieten waar burne naar linkt) niks uit. Bij bezoek aan andere hemellichamen is besmetting inderdaad een belangrijk ding. Maar in LEO is het toch alleen menselijke troep die er rondcirkelt :)

Het zal trouwens wel ergens goed voor zijn hoor! Ik vraag me alleen af wat.

[Reactie gewijzigd door GekkePrutser op 22 juli 2024 22:00]

Om de hoeveelheid "foreign objects" tot een absoluut minimum te beperken. Stofdeeltjes of vingerafdrukken kunnen een gigantische impact hebben op hypergevoelige apparatuur. Met dergelijke clean rooms wordt besmetting met troep van buitenaf zoveel mogelijk voorkomen.
Dank je, maar dit is wel met voldoende bescherming tegen straling.
Je kan jammer genoeg niet een raspberry pi met een sd gebruiken, ivm de straling in de ruimte.
Dank je, maar dit is wel met voldoende bescherming tegen straling.
Eh
Je kan jammer genoeg niet een raspberry pi met een sd gebruiken, ivm de straling in de ruimte.
Kan wel, maar niet een enkele. En mogelijk niet zo lang. Je kan er bijvoorbeeld drie meenemen en die hetzelfde laten uitvoeren. Bij een meningsverschil winnen twee van de drie.

Voor minder kritische taken (interactie met astronauten) zijn ook wel eens gewone consumentenlaptops meegenomen. Als dat kan, dan kan een Pi ook onder de juiste omstandigheden. Dan nog is dit een slecht idee en kan je beter hardened computers meenemen. :P

Over encryptie: hou er rekening mee dat voor het juist implementeren van encryptie er ook een mogelijkheid nodig is om programmacode te vernieuwen. Je wilt niet een satelliet lanceren met OpenSSL (punt ;) ) in ROM en erachter komen dat de meegestuurde versie een kritieke kwetsbaarheid heeft. Tegelijkertijd wil je encryptie niet zelf implementeren, want dan ga je zeker nare fouten maken. Tevens is dat een verspilling van middelen, terwijl je ook gewoon iets van de plank kan pakken (en onderhouden).

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 22 juli 2024 22:00]

Die consumenten laptops worden toch enkel in de ISS gebruikt? Waar al voldoende bescherming tegen straling is.

Misschien was ik te kort door de bocht, met te zeggen dat je geen raspberry pi met een sd in de ruimte kan gebruiken.
Ik had er bij moeten vermelden, zonder voldoende bescherming tegen straling.
De developers bij mij op het werk die zo praten over "een paar regeltjes" code, zijn degenen die in de projecten zitten waar de meeste budgetoverschrijding plaats vindt wegen chronische onderschatting van de complexiteit en chronische overschatting van zichzelf.
Zo duur is encryptie toch niet ? Een paar programmaregels en klaar !
Een frisse kijk op software engineering !

En maar klagen als dingen maar half werken.
Hij heeft het enkel over de encryptie.

Decryptie is extra bij te betalen.
En in bitcoin only, met die hoge transactie kosten, kost het te veel geld om een nieuw commando te sturen...

[Reactie gewijzigd door jeanj op 22 juli 2024 22:00]

Maar die paar programmaregels betekenen wel meer overhead voor de processor die daardoor nét iets meer energie verbruikt en nét iets meer warmte produceert. Met zonnepanelen is het energieverbruik misschien geen issue (hoewel er vooral bij kleinere satellieten ook weer niet heel erg veel vermogen beschikbaar is) maar in de ruimte is warmte kwijtraken vrij lastig. Encryptie betekent ook nét iets meer te verzenden data wat ook weer meer vermogen kost en je verbinding effectief trager maakt. En als je echt goede encryptie wilt hebben kan het wel eens meer worden dan een "paar" regels.

In de praktijk zal het probleem waarschijnlijk wel meevallen maar ik kies maar een paar voorbeelden om aan te geven dat er meer bij komt kijken. Bij satellieten worden zaken die op de grond geen issue zijn opeens wél iets om rekening mee te houden.
Een moderne autosleutel kan tienduizenden keren AES doen op een enkele knoopcel. Als dat kan, kan een satelliet deze processing power ook wel opbrengen. Het probleem zit hem er meer in dat dit soort systemen zeer robuust (als in fault tolerant, en reliable, niet per se secure) gebouwd moeten worden, en elke uitbreiding op het protocol is veel werk om weer aan te tonen dat dit nooit invloed gaat hebben op het functioneren van de satelliet.

Uiteraard moeten satellieten gewoon moderne beveiligde communicatiekanalen gebruiken, maar vanuit het perspectief van de ruimtevaartorganisaties en de ontwikkelaars/leveranciers van de apparatuur is begrijpelijk dat ze nooit echt hebben geinvesteerd om dit op orde te krijgen. Hopelijk komt daar binnenkort verandering in, maar het is een industrie die slechts zeer langzaam (want: safety/availability garanties) ontwikkelt.
Simpelste en meest veilige manier van encryptie is een one-time pad. Je stuurt gewoon een codeboek mee die lang genoeg is om de levensduur van de satelliet te overleven (of in ieder geval die van het maximale aantal commando's dat de aansturingsmethode kan verwerken tot de brandstof op is) en zorgt dat je alleen zelf in bezit bent van de andere kopie van dit codeboek. Aan beide kanten je commando's XOR-en met dit codeboek en je bent klaar.
euh, dat is prima hackbaar. of nou ja steelbaar.

De enige veilige optie is geen verbinding of geen ontvangende verbinding. dus hacken wordt dan onmogelijk.
Tja, iemand kan ook een raket stelen en naar de satelliet toevliegen om 'm een zetje te geven. Volgens mij is de fysieke beveiliging wel zo te regelen dat niemand die ene kopie in handen krijgt.
Het lijkt mij een beetje onzinnig om een kleine salatiet een duwtje te geven met een raket als je met die raket zelf ook al voldoende kan uitrichten ;-).
Het lijkt mij een beetje onzinnig om te zeggen dat alles hackbaar is, terwijl OTP de enige manier is waarbij je 100% zeker weet dat niemand je communicatie af kan luisteren of manipuleren zolang ze geen kopie van het codeboek hebben.
Lijkt me goedkoper dan de hardware of dat ding in orbit te krijge
if(goingToCrashIntoEachOther)
{ don't(); }
a) Je moet de apparatuur hebben voor het hacken van zo'n satelliet op de wat kritischere hoogten
b) Je moet de kunde hebben om te berekenen wat je moet doen aan boost t.o.v baanverandering
c) Er is al genoeg onbekend ruimte puin in lagere banen in dus ook onbekende banen
d) Je moet weten waar andere satellieten zich bevinden en hun baan
e) De kans dat je een satellietje tegen een ander aanramt is nihiel als je niet een supercomputer bezit om de berekeningen uit te voeren.

M.a.w. een storm in een glas vacuum
De particulieren zullen dit niet gauw voor elkaar boksen, dat klopt !
Maar overheden wél.
China (of Iran, of Rusland, of...) die een satellietje hackt en richting het ISS stuurt kan een leuke kermis opleveren.

Bewijs dan maar eens wie de schuldige is geweest.

[Reactie gewijzigd door T-men op 22 juli 2024 22:00]

a) laten nou net al die grote overheden samenwerken in al die projecten die je noemt of convenanten gesloten hebben over het ISS
b) laten nu net al die overheden al de voor hun belangrijke satellieten in geheime of the hoge banen hebben
c) zowel Rusland als de USA hebben geprobeert satellieten te raken met raketten/lasers (space based), conclusie op het moment onbegonnen werk
d) laten nu net al die overheden hun kritische satellieten goed in de gaten houden om ze uit kritische zones te kunnen sturen

De kans dat de geheime dienst van Swahili mij wil opblazen met een nuclaire robo roach is de komende decennia toch echt hoger dan de kansen dat dit een issue wordt.
a) China werkt niet mee aan het ISS, uitgesloten door de Amerikanen. Zij zijn zelf aan het plannen om een eigen, permanent bewoond ruimtestation in een baan om de aarde te brengen. En Iran heeft al helemaal niets te zeggen in de ruimtevaart. Laat staan dat ze in de jaren 90 toegang zouden hebben gekregen tot zo een internationaal samenwerkingsverband.

b) En niet alle geheime satellieten zitten in een geheime of te hoge baan. Sommige hangen zelfs heel dicht tegen de aarde en die geheime baan? Die kan door de "vijand" gewoon gevolgd worden, al van tijdens de lancering.

c) Volgens de huidige geruchten werkt Rusland ondertussen onverstoord verder aan het ontwerpen van systemen om satellieten te vernietigen met behulp van ground based laser systemen. Onbegonnen werk? Ik denk het niet. Bijkomend is het in een andere baan brengen van een satelliet om deze te laten botsen met een andere nog net iets eenvoudigers, zeker als je de nodige tijd hebt.

d) En dat maakt geen drol uit wanneer je het systeem waarmee je een botsing gaat veroorzaken gewoon ook telkens van baan kunt laten veranderen. En waarom zouden die geheime satellieten een probleem vormen? Wat dacht je bijv. van het uit de weg ruimen van wat GPS satellieten?
a) China werkt niet mee aan het ISS, uitgesloten door de Amerikanen. Zij zijn zelf aan het plannen om een eigen, permanent bewoond ruimtestation in een baan om de aarde te brengen. En Iran heeft al helemaal niets te zeggen in de ruimtevaart. Laat staan dat ze in de jaren 90 toegang zouden hebben gekregen tot zo een internationaal samenwerkingsverband.
Zowel Iran als China hebben wetenschappelijke samenwerkingsverbanden betreffende onderzoek op het ISS waar ze belang bij hebben.

Hiernaast zoals je zegt had China de Tiangong 1 in de ruimte en zijn ze bezig aan de opvolger niet echt een motivatie op de ruimte een stukje onveiliger te maken.
b) En niet alle geheime satellieten zitten in een geheime of te hoge baan. Sommige hangen zelfs heel dicht tegen de aarde en die geheime baan? Die kan door de "vijand" gewoon gevolgd worden, al van tijdens de lancering.
Ja, en? Om er iets tegen aan te sturen heb je toch echt iets meer nodig, zelf met locking lukt het nog niet goed.
c) Volgens de huidige geruchten werkt Rusland ondertussen onverstoord verder aan het ontwerpen van systemen om satellieten te vernietigen met behulp van ground based laser systemen. Onbegonnen werk? Ik denk het niet. Bijkomend is het in een andere baan brengen van een satelliet om deze te laten botsen met een andere nog net iets eenvoudigers, zeker als je de nodige tijd hebt.
Ja ze zijn bezig, net als de Amerikanen, volgens beide zijn deze technologien ver weg van bruikbaar en dat is wetenschappelijk logisch ook.

Twee objecten in de ruimte laten botsen is extreem veel ingewikkelder dan iets uit zijn baan te duwen zodat het de ruimte ingeslingerd wordt of terug de atmosfeer ingestuurd wordt door er met een laser tegen aan te duwen.
d) En dat maakt geen drol uit wanneer je het systeem waarmee je een botsing gaat veroorzaken gewoon ook telkens van baan kunt laten veranderen. En waarom zouden die geheime satellieten een probleem vormen? Wat dacht je bijv. van het uit de weg ruimen van wat GPS satellieten?
En je dacht dat je "cube-sat" de zelfde mogelijkheden had voor bijsturing. En je weet hoe ver van de aarde GPS satellieten hangen toch?
Volgens de huidige geruchten werkt Rusland ondertussen onverstoord verder aan het ontwerpen van systemen om satellieten te vernietigen met behulp van ground based laser systemen. Onbegonnen werk? Ik denk het niet.
In de jaren 80 heeft de VS hier heel veel onderzoek naar uitgevoerd, project SDI ("Star Wars"). Het neutraliseren van een raket (of satelliet) met lasers was te doen. Het allergrootste en niet opgeloste probleem was echter herkennen dat zo'n satelliet was geneutraliseerd. In films zie je altijd grote explosies alsof de satelliet zich in de aardse dampkring bevindt, in de praktijk zie je helemaal niets.
Zolang Swahili niet bestaat, laat staan een geheime dienst heeft, is die kans nul.
Je begrijpt mijn punt, mooi.
Je hoeft zoiets niet eens direct naar het ISS te sturen. Als je zorgt dat deze satelliet in een andere baan terecht komt waar al 'iets' vliegt dan kun je al een probleem krijgen door het Kessler syndrome
Het ISS was uiteraard maar een voorbeeld. Maar: groot en dus relatief makkelijk te raken, bekend over de hele wereld én als bonus de astronauten die om komen zorgen ervoor dat het ISS voor een kwaadwillend land/organisatie best een reëel doelwit kan zijn.

Maar een lastige SpySat kan natuurlijk ook een mooi doel zijn. Dat is zeker waar !
Als het redelijk simpel is om een kleine satelliet te maken die bestuurbaar is en aanstuurbaar is dan zijn de stappen die jij noemt niet zo moeilijk meer.
- Als je een satelliet kan aansturen op grote hoogte is het hacken vrij makkelijk te realiseren: aansturen gebeurt door signalen er naar te versturen en hacken gebeurt op dezelfde manier. Stap 1 is dus makkelijk zat.
- Als je dus een satelliet hebt gelanceerd heb je dus ook de kunde om te berekenen hoe het zit met baanverandering e.d.; stap 2 in the pocket.
- Ruimtepuin is idd een probleem voor jouw satelliet dus ook voor de satelliet die je wil beïnvloeden, dat is sowieso nu al een probleem maar blijkbaar vind niemand dat echt zo onoverkomelijk. Stap 3 ook afgevinkt.
- Waar satellieten en hun baan zich bevinden zal makkelijk na te gaan zijn door gewoon eerst zelf een satelliet te lanceren, je moet immers weten waar andere satellieten zich bevinden om de jouw niet in hun baan te zetten dus daar is stap 4.
- gezien de huidige stand van zaken op computergebied en het clusteren van bv grafische kaarten zal je geen supercomputer hoeven te hebben in de trant van de top 5 hierin: de meeste ruimtevaarttechnologie is wat betreft computers immers nog heel wat minder geavanceerd omdat de betrouwbaarheid voorop staat. Ook punt 5 is dus niet moeilijk overkombaar.

Geen storm in een glas vacuum dus, zelfs geen storm in een glas water, gewoon een zeer serieuze mogelijkheid die zeker moet worden tegengegaan!
- Als je een satelliet kan aansturen op grote hoogte is het hacken vrij makkelijk te realiseren: aansturen gebeurt door signalen er naar te versturen en hacken gebeurt op dezelfde manier. Stap 1 is dus makkelijk zat.
Leg maar eens uit hoe en welke signalen jij naar een satelliet moet sturen voor dit als het zo makkelijk is.
- Als je dus een satelliet hebt gelanceerd heb je dus ook de kunde om te berekenen hoe het zit met baanverandering e.d.; stap 2 in the pocket.
Ah, je bouwt ook nog even zo eigen raket om je satelliet van 50kg te lanceren? Alle gekheid op een stokje, het vergunning traject voor lancering en het claimen van een baan is extreem complex. Je bepaalt hierin helemaal zelf niet welke baan je toegewezen krijgt dat doen de betrokken instanties die daar overgaan, je geeft je requirements door, je krijgt een baan toegewezen. De instantie die je satelliet lanceert zorgt dat hij in de juiste baan beland.
- Ruimtepuin is idd een probleem voor jouw satelliet dus ook voor de satelliet die je wil beïnvloeden, dat is sowieso nu al een probleem maar blijkbaar vind niemand dat echt zo onoverkomelijk. Stap 3 ook afgevinkt.
Mijn punt was dat er al zo veel ruimtepuin is dat 1 of 10 satelliet(en) niet echt iets gaat toevoegen.
- Waar satellieten en hun baan zich bevinden zal makkelijk na te gaan zijn door gewoon eerst zelf een satelliet te lanceren, je moet immers weten waar andere satellieten zich bevinden om de jouw niet in hun baan te zetten dus daar is stap 4.
Zie mijn antwoord boven.
- gezien de huidige stand van zaken op computergebied en het clusteren van bv grafische kaarten zal je geen supercomputer hoeven te hebben in de trant van de top 5 hierin: de meeste ruimtevaarttechnologie is wat betreft computers immers nog heel wat minder geavanceerd omdat de betrouwbaarheid voorop staat. Ook punt 5 is dus niet moeilijk overkombaar.
Je realiseert je dat baanberekeningen niet op de computer van de satelliet gedaan worden mag ik hopen.
Er worden nu al signalen naar satellieten verstuurd, als die mogelijkheid er is dan zal dat echt geen probleem zijn, al weet ik daar de finesses niet van, dat maakt mijn punt niet minder valide en jouw opmerking daarop is dus van nul en generlei waarde.

Ik heb nooit gezegd dat IK een raket bouw maar iemand die hierin geïnteresseerd is, ook in het hacken van satellieten, zal wel meer moeite doen. Zelf een Microsatelliet maken en laten meeliften bij een lancering, wat met voldoende geld best te bereiken is voor terroristische groeperingen, moet dan niet zo'n probleem zijn. Al wordt jouw baan voor jou bepaald dan nog moet je wel weten waar deze zich bevindt om hem te kunnen aansturen en je moet weten waar je hem niet naartoe mag sturen, hiermee krijg je dus genoeg informatie om mee verder te kunnen.

Het gaat niet om het toevoegen, het gaat erom ze te beïnvloeden/te hacken. Daar maakt ruimtepuin dus niets voor uit. Hiermee geef je zelf eigenlijk aan dat dit punt in jouw oorspronkelijke betoog dus al invalide was.

Natuurlijk realiseer ik me dat, een cluster grafische kaarten zal je ook niet in een satelliet meesturen maar gewoon hier in je basis hebben. Punt is juist dat je niet perse een supercomputer hoeft te hebben. Je moet het juist hier berekenen om ze te kunnen vinden en te hacken met diezelfde computerkracht...
Communiceren met satellieten is niet zo makkelijk, natuurlijk kun je met de juiste kennis alles hacken er zijn echter wel interessanter objecten te bedenken voor je 14 jarige buurjongen om lol te hebben of Osama versie 2 dan een cubesat.

Een doelbewuste baancorrectie om iets te raken vergt dus kennis van jouw baan en van het andere object, gaat dus niet gebeuren met het door jouw beschreven scenario.

Mijn punt over ruimtepuin is extreem relevant:
a) Er is al heel veel ruimtepuin in deze orde van grote op een onbekende locatie en met onbekende baan (puur statistiek), een paar gehackte satellieten zullen dus niet veel extra risico toevoegen.
b) Je moet dus niet alleen een satelliet kunnen hacken als er random mee kunnen communiceren, nee je moet doelbewust de besturings software kunnen overnemen en dan de benodigde berekening uitvoeren voor het uitvoeren van het snode plan. Dan moet de cube sat deze maneouvre nog kunnen uitvoeren en als je er een miljardste naast zat in je berekening vliegt de cubesat de atmosfeer in of linea recta richting de kuiperbelt.

Baanberekeningen zijn simulaties van multiple body berekeningen er zijn niet zoveel instanties die dit nauwkeurig genoeg kunnen doen om object 1 tegen object 2 to laten botsen in low earth orbits als ze er al zijn.


Ik krijg het idee dat vrijwel iedereen geen idee heeft van de complexiteit waar hier over gespeculeerd wordt maar wat roept op zijn gevoel. Het artikel gaat over een verbod op een ontwikkeling die erg belangrijk is voor wetenschappelijk onderzoek naar de aarde gebaseerd op aannames die slecht of niet benoemd worden.

Dat er een valide punt aangedragen door de wetenschappers wordt als er 20 aannames gedaan worden waarvan enkele extreem kleine kansen hebben kan ik niet ontkennen echter de manier waarop het gebracht wordt is mogelijk zeer schadelijk voor wetenschappelijke ontwikkeling terwijl er genoeg opties zijn om het "dreigende" gevaar te beperken zonder verboden en extreem dicht getimmerde code.
Ik ga nergens beweren dat het niet complex zal zijn maar ik zeg juist dat de mogelijkheden er weldegelijk zijn en voor mensen die hier wat mee willen zal dit dus geen onoverkomelijk probleem zijn.
De waarschuwing is misschien aan de vroege kant maar hoe vaak is er in het verleden al niet gewaarschuwd, ruim van te voren, en werd er niets mee gedaan omdat ze dezelfde redenering volgden die jij volgt: Het is nu niet relevant! En dan ging het mis en werd er gezegd: dat hadden we niet in de gaten terwijl er duidelijk ruim op tijd was gewaarschuwd voor de mogelijkheid.

Juist van te voren zorgen voor veiligheid zorgt ervoor dat je niet de put hoeft te dempen als het kalf al verdronken is. Nu zeggen dat het niet relevant is en er niets mee doen is juist kenmerkend voor de arrogantie die hierbij vaak naar voren komt, en nee, ik bedoel niet te zeggen dat jij arrogant bent.
Ben ik helemaal mee eens maar hoe het nu gespeeld wordt is of er een doom scenario aankomt echter dat is helemaal niet het geval.

Dit toekomstig extreem kleine risico weegt niet op tegen het risico van een overreactie als je zo wetenschap bedrijft door overheden en investeerders, ik schaar dit onderzoek dan ook onder clickbait voor naamsbekendheid. Dit is uitmate triest en schadelijk voor de wetenschap en ontwikkelingen op het gebied van small satellites (waar we in Nederland goed in meedraaien).

Type cubesat satellieten gaan hoogst waarschijnlijk voor een revolutie in onderzoek naar de aarde en haar atmosfeer vormen iets waar we met de huidige klimaat ontwikkelingen echt niet zonder kunnen.
Soms moet je het wat harder stellen om het gewenste resultaat te bereiken...
Of je hebt gewoon de apparatuur om alle satellieten binnen een bepaald bereik te bombarderen met willekeurige data en je ziet vanzelf wel welke satellieten niet slim genoeg zijn om ongeoorloofde commando's weg te gooien. Dat kan nog best wat chaos veroorzaken, ook als je niet naar een specifieke doelbaan toe manoevreert.
Wat voor chaos?

De ruimte rond de aarde mag dan "vol" zijn volgens mensen maar dat is toch echt 99.9999999999....% leegte waar we het over hebben.

Hiernaast zal random code voor het grootste gedeelte genegeerd worden en mocht je er al een door krijgen dan is de de kans de de baanverandering kritisch is ook nog eens nihiel, je kan all ekanten opsturen en maar een extreem kleine hoek is de juiste.
Moet je eens nagaan hoe vaak het ISS zijn baan moet aanpassen om puin te ontwijken.
Ongeveer 1.5 keer per jaar en dan is de kans dat het stuk het ISS geraakt had in de 1/1000-den
Misschien is het nu nog geen probleem, maar over 5 of 10 jaar, als er 10-tallen, misschien zelfs 100-tallen satellieten in de lucht hangen, zonder encryptie. Dan wordt het nog aantrekkelijker voor een dader (land, overheid, terroristische organisatie e.d.) om hier iets mee te doen.

Ik snap je punt, nu zie ik ook geen directe dreiging. En "Dr Evil" praktijken met een "Giant Lazurrr" zie ik ook niet snel. Maar nu makkelijke prooien de ruimte in schieten die we niet makkelijk kunnen updaten? Daar kunnen we nu wel over nadenken en een verbetering in aanbrengen.
Klopt, echter voordat we op het punt belanden dat dit een serieus issue kan worden zijn we tientallen jaren verder (deze kleine satellietjes storten allemaal terug naar de atmosfeer en vergaan daar in enkele jaren).

Goed om over toekomstige regeltjes na te denken alleen gaarne zonder nutteloze mug-olifant gedoe dat verstoord het proces alleen maar.
Ik denk dat er te veel nadruk op ligt dat dit scenario de rede is. Het is een scenario. Op het moment dat een onbevoegde de controle krijgt over een satelliet dan heeft die in principe controle over een investering. De oplossing is relatief goedkoop vergeleken met de mogelijke schade, maar verkleint wel aanzienlijk het risico dat de investering ongewenst verdampt of waardevolle gegevens prijs geeft aan onbevoegden.
Zeer begrijpelijk. Met de steeds goedkoper wordende lanceerkosten is de ruimte voor een steeds groter publiek toegankelijk. Het is echt oppassen geblazen dat er geen woekerindustrie ontstaat van jan-en-alleman die maar een satellietje in de ruimte wil hebben puur omdat het kan. Het grootste gevaar schuilt in het veroorzaken van een Kessler Syndrome wat onze ruimtevaartambities mogelijk ernstig zou kunnen belemmeren, dan niet voor decennia of eeuwen stil zou kunnen leggen.
Dan zal het voor de "simpele" consument ook mogelijk moeten zijn om binnen aanzienlijke tijd een eigen satelliet te lanceren, denk ik zo.
Met de steeds goedkoper wordende lanceerkosten is de ruimte voor een steeds groter publiek toegankelijk.
Wat kost dat dan ?

Ik zoek nog een goede bestemming voor mijn vakantie-geld van dit jaar.
Met een beetje googlen op cube satellites geeft de eerste link http://www.albaorbital.com/unicorn2/
Unicorn-2 starts from 199k euro, with launch from 60k euro. This is approximately 50% the cost of a similar 3u cubesat mission with launch.
Maar blijkbaar ben je al met vakantie, omdat je dat niet zelf uitzocht. :)
SpaceX is momenteel heer en meester wat betreft prijs/kg naar een lage baan om de Aarde met zo'n $2500/kg voor de Falcon 9 (igv. hergebruik) en zelfs $1500 voor de Falcon Heavy (igv. hergebruik). Dit zijn wel vanaf prijzen en het kan zijn dat vanwege hergebruik de max. lading wat omlaag gaat, dus iets duurder.
Dit zal ook voorlopig zo blijven. SpaceX heeft naar verluid een flinke marge op de lanceringen en houdt de prijs eigenlijk nog kunstmatig hoog om zo hun ultieme raket te kunnen ontwikkelen, de BFR. Deze raket moet volledig herbruikbaar worden, bijna vergelijkbaar met vliegtuigen, en zou in het ideale geval met lanceerkosten van $7 miljoen 150 ton in een baan om de Aarde kunnen brengen, wat neer komt op minder dan $50/kg. Het is natuurlijk nog maar afwachten of dit daadwerkelijk mogelijk is. De enige raket die mijns inziens in de nabije toekomst concurrentie kan bieden aan SpaceX, is de New Glenn van Blue Origin, al zijn daar nog geen lanceerprijzen van bekend.
Het lanceren van een cubesat (1U) is $80.000 met Rocket Lab.
Via de link > scroll naar benenden > Book Now > Rideshare > Cubesat > Een kwartaal die niet vol zit > Zie de prijs)

Het voordeel van Rocket Lab t.o.v. andere lanceerders is:
  • Ondersteuning van een kickback stage om de cubsat in een eigen goede baan te krijgen, een eigen aandrijving is dan (mogelijk) niet nodig zoals in het artikel;
  • De lading is de hoofdmissie, bij grote lanceringen zijn cubesats de secundaire payload (waarbij de baan soms afwijkt van gewenst of niet word bereikt bij kleine problemen;
  • Reeds bewezen in een baan om de aarde kunnen komen;
  • De mogelijkheid om tot 1 keer per 3 dagen te lanceren in de toekomst de komende jaren door als (eerste) private ruimte haven.

[Reactie gewijzigd door JVos90 op 22 juli 2024 22:00]

Het is nou al een woeker industrie met het aantal wat er nu rond gaat. Dit advies is jaren te laat.
Alles wat ik van films/series/games ken over het overnemen van satellieten kan toch werkelijkheid worden! Stiekem toch wel een beetje beangstigend...
ja of als iemand zijn eigen satelliet lanceert met daarop een giant "lazurrr" :)
Het zou me niks verbazen :9
maar dat geldt door geldgebrek bijvoorbeeld niet altijd voor kleinere satellieten van bijvoorbeeld academische instellingen.
Sorry maar ik begrijp dit niet. Het bouwen van een satelliet kost al aardig wat geld. zelfs een klein ding de ruimte in schieten kost al aardig wat. Met een paar miljoen ben je er niet. snap dan ook niet waarom geldgebrek een reden is om geen encryptie uit te voeren. Kan me niet voorstellen dat alles hierdoor dubbel zo duur gaat worden ?
Waar rekening mee gehouden moet worden, is dat een satelliet een investering is en na lancering niet meer te onderhouden is. Zo wil je geen beta software of onbewezen hardware.
Mogelijk dat daar ook een stukje "beperking" bij komt.
Zo is in 2015 een satelliet (New Horizons) de lucht in gegaan met een PSX CPU (Oude Playstation 1) o.a. omdat dat stukje hardware zich bewezen had.
Huidige CPU's kunnen makkelijk hardware decoding/encoding. Enkele SSD's kunnen het ook. Maar leveren deze producten ook de continuïteit die het onderzoeksteam nastreeft?
En kan deze hardware wel een moderne encryptie aan? Want een oude/slechte encryptie is geen encryptie.

Zo vind ik de achtergrond van McLaren F1 productieauto ook bijzonder. Deze worden onderhouden met een 20 jaar oude Compac laptop. Omdat moderne hardware niet geaccepteerd worden door de auto. Zo ver ik weet, hebben ze nog geen moderne oplossing.
Misschien werkt het zo ook met een satelliet. Dat niet "modern" met extra regels programmeerwerk en een plugin opgelost kan worden.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.