Nederlandse en Belgische kinderen waren te volgen door lek in kindersmartwatches

Een Nederlandse onderzoeker heeft een lek gevonden in de Nederlandse smartwatches HellOO en Belio en Belgische varianten daarvan. Daarmee was het dankzij een eenvoudige truc mogelijk om kinderen te volgen via de gps-locatie die het horloge alleen door zou moeten geven aan ouders.

De maker van de smartwatches heeft het lek inmiddels gedicht, meldt RTL Nieuws. Hackers konden mogelijk enkele jaren misbruik maken van het lek, al is onduidelijk of dat echt is gebeurd. Kwaadwillenden konden in de app in het request naar de backend het serienummer aanpassen. Daarbij was geen check of degene die de request deed ook echt de eigenaar is van dat horloge, waardoor iedereen inzage kon krijgen in ieders data, schrijft DearBytes.

De ethische hacker kwam erachter door de requests naar de server te onderscheppen en uit te lezen en daar parameters als 'watchid' in aan te passen. Door geautomatiseerd tienduizend mogelijke serienummers te checken, vond hij 508 horloges. Hetzelfde geldt voor het request van de locatie. Die locatie is uit te lezen en te plotten op een kaart.

Dezelfde truc werkt met hetzelfde model horloge bij andere resellers. Daarbij gaat het ook om modellen voor de Belgische markt. Daarnaast is het horloge onder andere namen te koop in elf andere landen, waaronder Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.

De makers van de horloges HellOO en Belio, een Chinees bedrijf die dit produceert voor bedrijven in veel meer landen, kwam binnen een week met een patch. De leverancier van het HellOO horloge zegt tegen RTL Nieuws in de toekomst meer beveiligingschecks te gaan doen op de apparaten.

Beide horloges hebben een simkaartslot en gps. Met een app kunnen ouders de locatie van hun kind volgen en bovendien bellen met het kind via het horloge. Het is onbekend hoeveel exemplaren van de HellOO en Belio in de Benelux in omloop zijn.

Reacties (121)

[soort van offtopic]Is er toevallig een Tweaker die ervaring heeft met kindersmartwatches? Ik zit te denken mijn zoontje eentje te geven, maar echt hele goede reviews van Nederlandse modellen vind ik niet. In ieder geval niet geheel onafhankelijk[/soort van offtopic]

Ik heb er ooit over nagedacht, waarom zou ik mijn kind zoiets geven?
Een leuke gadget voor mijn kind of handig voor mij, zodat ik kan zien waar het zich bevind.
En als ik het niet voor het kind kocht, welk probleem zou dit oplossen.

Het probleem dat ik niet weet waar mijn kind is, maar geef ik daarvoor mijn kind een tracker?
Waar is het vertrouwen dat ik zou moeten hebben in mijn kind, als ik een toevlucht zoek in de techniek.

Lost het een probleem op, als mijn kind ontvoert wordt? Nee, ook niet. Want dit soort dingen zullen als eerste verwijderd worden.

Dan heb je nog versies, die alarm slaan als ze geen hartslag voelen. Leuk dat je een melding krijgt, maar dan ben je al te laat.


Kortom, ik heb de conclusie getrokken. Dat ik mijn kind maar moet vertrouwen.

[Reactie gewijzigd door wica op 31 mei 2018 12:18]

Als ouder herken je vast wel het gevoel dat je kind eigenlijk (allang) thuis moest zijn, maar dat om een of andere reden nog niet is. Geen paniek, gewoon wachten. Na een uur word je toch enigszins bezorgd en ga je in de buurt eens rondkijken. Niet te vinden en bij vriendjes die je belt is hij/zij ook niet.
Uiteindelijk komt je kind thuis, tijd vergeten en de ouders van het vriendje hadden niet het idee om even te bellen.

Als je in zo'n geval even snel kunt checken, dan is dat goud waard en bespaard je wat zorgen zo af en toe.
Heeft niets met vertrouwen te maken. Gewoon inzetten van techniek die zeer betaalbaar is geworden in een wereld die helaas niet te vergelijken is met de onbezorgdheid die ik ken uit mijn jeugd.

Sorry, maar dit is heel ongezond. Een kind moet in zijn ontwikkeling de tijd en ruimte krijgen om ook beetje de grenzen op te zoeken. Als ze worden opgevoed met het idee dat ze getracked worden, dan kan ik niet eens beginnen wat voor psycho-sociale problemen dit in de toekomst gaat geven. Daarnaast is dit de gateway om andere dingen te gaan volgen. Eerst de locatie, en dan ook andere medische gegevens en naarmate de technologische ontwikkeling verder gaat, wil je ook meeluisteren en mogelijk meekijken. Dit heeft alles met vertrouwen te maken (en de onzekerheid van de ouder vandaag de dag). En als door een dag door een storing ze de kind niet kunnen volgen, zal de paniek uitbarsten

Laat je niet leiden door angst.

Ik heb hier eens over nagedacht, en de beste tussenweg lijkt me een tracker die zowel visueel aantoont wanneer de tracker geraadpleegd wordt, alsook via een overzicht via een (web)app door de drager. Daarnaast moeten er tussen ouder en kind duidelijke afspraken worden gemaakt wanneer de ouder de tracker mag raadplegen. (Mijn oplossing is dus niet puur technisch.)

Dat kan. Dan weten de kinderen waar ze aan toe zijn. Maar alsnog ergens ook ongezond. Ik ben in mijn kindertijd ook paar keer de tijd vergeten en dat mijn ouders bezorgd op zoek waren naar mij (bij vrienden langs zijn geweest etc.). Maar dat zijn juist leerpunten en momenten dat jezelf ontwikkelt. Inschattingsfouten maakt, weet wat de consequenties zijn (hoe bezorgd je ouders kunnen worden). Op moment dat je dit weghaalt bij de kinderen, creeër je niet alleen angst bij de kinderen maar ook onzekerheid. Ze voelen zich mogelijk dan onveilig als ze geen tracker meer hebben. Of juist ervaren ze mogelijk een bekneld gevoel. Ik weet dat ik bijv. niet verder mocht dan een straal van xxxx meters. Toch deed je het (mogelijk) onder druk van je vrienden, hoort bij je persoonlijke ontwikkeling. Wanneer kinderen bang zijn om dit te doen, omdat alle GPS gegevens terug te zien zijn... is dit gewoon een zorgelijke zaak. Ik begrijp zeker de redenen die ouders zelf aangeven. Maar het is echt een gateway. Het begint met alleen locatie, maar voordat je weet track je alles (bijv. een melding krijgt als je kind XXX meters van huis is of een hartslag heeft van 150). Want tja, de locatie alleen was niet voldoende dat het kindje weggesleept werd in de bosjes door een vreemde.

Mijn advies blijft, begin er niet aan. Doe je het wel (vrije keuze) maak er zo open en duidelijk afspraken hierover (hiermee kunnen we ook je locatie volgen, dit doen wij normaal gesproken niet. Als we dit hebben gedaan, dan zullen we dat ook tegen jouw vertellen).

[Reactie gewijzigd door FireBladeX op 31 mei 2018 09:21]

Ik laat me niet leiden door angst. Ik maak in dit geval (zeer, zeer beperkt) gebruik van de techniek, net zoals jij waarschijnlijk je vrienden eerst belt met je iPhone 8 om te vragen of je langs kunt komen. Kan ik dan stellen dat jij niet met teleurstellingen hebt leren omgaan en andere psychische stoornissen mogelijk hebt opgelopen door dat vooraf bellen? Kom nou toch.

Mn vrienden zijn niet mijn kinderen. Je bent niet verantwoordelijk voor de opvoeding van je vrienden. Waar je wel verantwoordelijk voor bent is voor een gezonde opvoedingsklimaat zorgen voor je kind. Waarbij er sprake moet zijn van een gezonde stabiele hechting waarin vertrouwen centraal staat. Kind kan niet zichzelf ontwikkelen als ieder stap die hij zet, getracked wordt.

En de ouders die dit achter de rug om van hun kinderen zijn het ergst. Zeg maar gerust afscheid van wederzijdse vertrouwen als de kinderen daar achter komen.

Die laatste zin impliceert dat je iets heimelijk doet. Dat is niet het geval. Ze zijn (waren) ervan op de hoogte, en vonden het in het begin erg interessant. Daarna was het normaal. Totdat ze op een leeftijd kwamen dat het niet meer nodig (en cool) was, toen stopte het dus.

Maak het aub niet moeilijker dan het is en overdrijf het niet zo ontzettend. Ze worden niet "bij iedere stap getracked". Zoals ik hieronder ook schreef: 1x in de 2 jaar kwam dat gemiddeld voor.
Ik heb het gevoel dat je je een bepaald soort ouders voorsteld die er vast ook zullen zijn, maar ik reken mezelf daar niet onder. Er zijn vele nuances die jij gewoon botweg negeert en van worst case uitgaat en mij daarmee confronteert.

En het lijkt alsof je het voorbeeld van je vrienden opbellen, niet snapt. Dat ging over jou, niet over je vrienden...

Alleen is dat probleem een stuk minder groot onder een bepaalde leeftijd. Pas op een bepaalde leeftijd gaan dingen als privacy je echt wat uitmaken. En als iemand zich druk kan maken om privacy zijn ze ook volwassen genoeg om een telefoontje te plegen of berichtje te sturen of beantwoorden...

En dus ook volwassen genoeg om te beseffen dat moederlief en vaderlief jarenlang hebben zitten gluren waar je exact buitenspeelde of bij wie je thuis was. Dat zou voor mij echt voelen als een klap in m'n gezicht.

Dat begint op jongere leeftijd dan je denkt. Zodra kinderen zich bewust worden van hun 'ik' gaan ze zich ook druk maken om dit soort zaken. Soms bewust, soms onbewust. Denk maar aan het niet meer op de foto willen of de behoefte om iets stiekem te doen. Dat is echt al in de leeftijd dat je als ouder geneigd zou zijn om kinderen zo'n smartwatch om te doen.

Iedere ouder zal dit voor zichzelf/haarzelf moeten bepalen. In mijn ogen moeten kinderen wel in staat worden geacht om fouten te maken. De grenzen opzoeken leer je ook door er af en toe overheen te gaan.

"die helaas niet te vergelijken is met de onbezorgdheid die ik ken uit mijn jeugd. "

Probeer je hier nu feiten te verpakken in een mening of een mening te vermommen als een feit?

Ben jij zelf niet meer onbezorgd en projecteer je dat op je kinderen?
Ben je door de negatieve berichten in de media geïndoctrineerd dat het niet veilig is voor kinderen?

Ik mis de sofa en je volgende vraag: "Wat vind je zelf?"

Ik probeer helemaal niets te verpakken of te vermommen. Ik woon in een stad waar een aantal jaar geleden een zeer ernstig misdrijf heeft plaatsgevonden met een kind. Het eindigde na een paar dagen in het ergste dat je als ouders (en kind uiteraard) kunt meemaken.
Daar laat ik me niet door leiden en ik ben ook niet snel geïndoctrineerd, maar het is wel iets dat je altijd bijblijft en dat toch even bovenkomt als je je kind een tijdje kwijt bent. Is het dan zo raar dat we even kijken waar hij/zij uithangt als we ons zorgen maken? Het komt zelden voor, misschien 1x in de afgelopen 2 jaar.

Er is een aflevering van Black Mirror, "Arkangel", die wel een paar stapjes verder gaat, maar toch wel leuk is om te kijken in dit verband.

Als je je kind toch een smartphone geeft, kan je toch net zo makkelijk bellen, zonder dat je 24/7 je locatie hoeft te delen?

Mijn zoontje was 5 toen ik zo'n soort smartwatch kocht voor hem, echt een uitkomst. Goedkoop Chinees ding van €25 met sim, wifi en GPS. Gaat al ruim 2 jaar mee en werkt prima.
Hij is nog veel te jong voor een smartphone en klokkijken, of een idee van tijd hebben, zit er nog niet in.

GPS gebruik ik zelden, ik bel hem gewoon op en vraag of hij naar huis komt.
En soms belt hij ons om iets te vragen.

En dat hackers er in theorie bij kunnen, helaas, geloof niet dat het ook daadwerkelijk gebeurt.

Ja...en wat als het gebeurt, wat wil die hacker dan doen?
Het aantal rondjes op de glijbaan tellen?

Ja en dan? Het blijft kind X.
Iemand die op een bankje in de speeltuin zit, die kan toch ook zien waar kind X is?

En vergeet niet dat zodra je kind ouder is en ze krijgen een smartphone.
Dan krijgen ze de rest van hun leven "tracking" van Google, Facebook, enz enz.
En dat zou wel normaal zijn? Nee dat vinden we normaal.
@wica

[Reactie gewijzigd door Oxellaar op 31 mei 2018 09:05]

Nee, maar die figuren kunnen ook op het bankje in de speeltuin zitten.
We moeten de gevaren niet overdrijven natuurlijk.

Bezorgt zijn hoort erbij en ja ook ik heb in de buurt gezocht om exact het zelfde tegen te komen wat jij beschrijft.
Dit zijn de momenten om de regels in huis extra te versterken.

Kinderen op jonge leeftijd leren dat tracking oke is, vind ik slechter dan die paar keer dat ik mijn zorgen maak.

Ik snap dat, maar zo'n horloge gaat dan ook neit veel uitmaken, zoiets is het eerste dat ze dumpen. Dus als het écht mis is heb je er alsnog niks aan dan kom je op de plaats en ligt er enkel het horloge...

En daar heb ik respect voor!
Echter vertrouw ik mijn kleuter en peuter nog niet helemaal, en tot die tijd krijgen ze een enorm super cool horloge waarvan alle klasgenootjes: "WAUW" zeggen en waar papa heel af en toe eens op kan checken waar ze zijn als ze zich weer eens als ware Navy Seals hebben verborgen.

Lost het een probleem om, als mijn kind ontvoert wordt? Nee, ook niet. Want dit soort dingen zullen als eerste verwijderd worden.

Ontvoerd worden is natuurlijk niet de primaire use-case van zo'n apparaat, maar mocht zo'n ontvoering plaatsvinden dan kan zo'n apparaat wel waardevolle informatie geven (ervan uitgaande dat die om de zoveel seconden / minuten al z'n data naar de ouders / een server logt).

Zonder die informatie weet je niets, met die informatie weet je al wanneer het kind waar was op de momenten voor de ontvoering. Als je dat aan de politie geeft kunnen ze gerichter zoeken: misschien hangen er wel camera's in die omgeving, waren er verdachte personen daar, misschien verdachte voertuigen?

Kom je zonder informatie dan zal misschien eerst een tijdje gewacht worden, grote kans dat het kind niet ontvoert is. Dat is toch anders als er een camerabeeld is van het kind dat een busje ingeslingerd wordt (of met andere vreemde personen meegaat).

Kinderen liegen altijd en over alles. Een beetje controle kan geen kwaad.

(En nee ik zeg niet dat dat met kwade bedoelingen is; ik zeg alleen dat kinderen de waarheid vaak iets mooier weten te maken dan dat ie is, om er zelf beter uit te komen).

[Reactie gewijzigd door DigitalExorcist op 30 mei 2018 23:06]

Ik heb er een voor mijn zoontjes, vooral als ze buiten gaan spelen en ik wil ze kunnen bereiken. Vroeger ook wel om op vakantie ze wel iets verder te kunnen laten lopen maar nog steeds te kunnen zien waar ze zijn.
Eerlijk gezegd ga ik er van uit dat deze dingen lek zijn, maar het gemak weegt op tegen de privacy aspecten. Bovendien gebruik ik hem niet vaak genoeg of regelmatig om die privacy aspecten zwaarwegend te laten zijn; hij staat het grootste deel van de tijd uit.

Welke gebruik je? Bevalt deze?

Wij hebben de one2track al weer enige tijd, maar dat was toen de leukste die op de markt was. Hoe het er nu bij staat heb ik niet bijgehouden eerlijk gezegd.
Nogmaals; ik ga er van uit dat die dingen lek zijn maar kies er voor op dit vlak de teugels iets te laten vieren ten faveure van gemak. Eerlijk gezegd zou ik hem nu zelfs misschien zonder GPS en smart features willen; het bellen is veruit het makkelijkst.
Voorbeeldje; onze zoon van 8 mocht laatst een stuk van 10 KM dat hij goed kent fietsen. Dan is het wel lekker dat hij je kan bellen of jij hem als het nodig is, en het is prettig te weten waar hij uithangt.

Voor het kind? Of zodat jij kan zien waar het kind is? Dat is echt heel anders.

Het mooiste zou een combo zijn, wat cool is om te dragen met eventueel een noodknop erop en de mogelijkheid om te kunnen zien waar hij/zij zich bevindt.
Er zijn wat modellen met appjes en spelletjes erop die tevens over een tracker en noodknop beschikken, maar allemaal Aziatisch prul.

Wij gebruiken voor onze kinderen de Wonlex GW400s (te koop bij meerdere Chinese webwinkels) met een goedkoop abonnement met 250mb data (overkill). Het bevalt ons fantastisch om de kinderen lekker vrij te laten spelen en ze met een alarm, belletje of eventueel een bezoekje te laten weten dat het tijd is om te komen douchen/slapen. De stress die ik in het verleden al vaak heb gehad met onze avonturiers van 9 en 5 is compleet achter de rug 😉!

Da's een goed voorbeeld van hoe dergelijke dingen gebruikt kunnen worden om kinderen meer vrijheid te geven dan ze anders zouden hebben. Van de andere kant zou je je kunnen afvragen of je ze ook niet gewoon een uurwerk kan geven en dan een alarm kan zetten wanneer het tijd is om weer naar huis te vertrekken.
Het verschil zal vooral zijn dat je als (normaal bezorgde) ouder je kind meer los zal durven laten, omdat je toch als het nodig is een berichtje kan sturen of kan zien waar ze zitten, ook al wordt dat tracken misschien niet vaak gebruikt, het feit dat het kan is al een geruststelling.
Mijn vader was vroeger overbezorgd, en eens ik een GSM had (er was nog geen sprake van smartphones), was gewoon al het feit dat hij me kon bellen als dat nodig was, of ik hem, al genoeg om hem gerust te stellen, wat me veel meer vrijheid gaf.

Onze jongste zoon heeft een Garmin Vivofit jr. 2. Omdat hij daar zelf al een jaar wildenthousiast over is, want ik voel niet zo'n noodzaak hem zo nauw op te volgen. Dat is een polshorloge (tijd, datum, timer, chronometer) met basic activity tracker (stappenteller, activiteitsmeter en basic slaapmonitor, 't ding heeft alleen een accelerometer, dus veel meer zit er ook niet in).

Hij is heel blij met die stappenteller en activiteitsmeter (en de timer-functie voor allerhande taken) en ik ben heel blij dat dat ding bij gebrek aan meer dan een accelerometer geen gevoelige data kán verzamelen. Voor die functionaliteit vind ik het een heel leuk ding; ik heb ook wat naar alternatieven gekeken (voor een 6-jarige), maar die hadden allemaal wel een pak meer issues allerhande.

Ik heb mijn zoontje er eentje gegeven. Handig om hem te bellen om hem te melden dat het al tijd was om thuis te zijn. O en het staat stoer bij zijn vriendjes om via zijn pols met zn pa te praten /kit

Misschien ligt het aan mij, maar ik vind het best zielig dat sommige ouders de locatie van hun kind op elk moment van de dag willen kunnen weten.

Jij hebt vast geen kinderen, dan zou je het begrijpen en ik zal je twee voorbeelden geven.

1) Mijn jongste leek het leuk verstoppertje te gaan spelen door de winkel (mijn vrouw heeft een winkel naast ons huis) in te glippen en zich daar te verstoppen in een kleedkamer. Nu hebben wij een vrij groot huis en erf en er zijn veel plaatsen waar je heen kan. Na 20 minuten hadden we hem gevonden. Enig idee hoe je je als ouder voelt na ongeveer 1 minuut als je kind ineens weg is?

2) Klasgenootje van mijn oudste (5 jaar) glipt na schooltijd de bus voor buitenschoolse opvang in, hij liep met een vriendje mee die buitenschoolse opvang had. We hebben ongeveer 60-90 minuten gezocht. Zijn moeder lag te huilen en te schreeuwen op de grond. Hele erge dingen werden al gefluisterd.

Wat zou het toch fijn zijn dat je heel even snel op je mobiel kan checken waar je kleine kroost zich bevindt, of zelfs dat ze een noodknopje hebben voor als er iets is.

Ik heb zelf kinderen, maar ik begrijp er helemaal niets van. Een gesprekje is dan een betere oplossing dan een horloge met gps locatie lijkt me? Die van mij (5 jaar) is ook weleens een tijdje weggeweest en heb het er met hem over gehad dat ik bezorgd was of alles wel goed ging e.d. Uiteindelijk houden ze daar gewoon rekening mee door wat regelmatiger langs te fietsen. Als je zoon/dochter te jong is om mee te praten is het misschien verstandig iets beter op te letten of het hek dicht te doen, dan weet je zeker dat hij/zij zich nog op het erf moet bevinden.

Dat een kind na schooltijd zomaar een bus in kan glippen kan ik met mijn verstand niet bij. Nu ken ik de situatie daar natuurlijk niet, maar ik, mijn vrouw en onze ouders hebben werkelijk waar nog nooit mijn zoon gemist met uit school komen. Ik praat ook weleens met een ouder, maar ik heb hier sterk het gevoel dat andere zaken op het schoolplein belangrijker waren voor die vrouw dan opletten op haar eigen kinderen. Natuurlijk kan iedereen weleens iets missen en iedereen maakt fouten als ouder, maar dat is dan w.m.b. een goede les, voor zowel de ouder als het kind. Opvoeden kost juist zoveel energie omdat je als ouder constant op scherp staat, of dat zou moeten staan.

Na je twee voorbeelden heb ik toch niet het gevoel dat het hiervoor nodig is om je kinderen vol spionagetoestellen te hangen.

Dit zijn ook vrij normale situaties die nu éénmaal gebeuren. Die zijn in mijn jeugd ook wel bij vriendjes gebeurd geweest. Dat waren toen, in de jaren 80 dus, de verhalen van de wijk. Tja. Beetje grappig. Gelukkig is alles goed afgelopen. En het leven ging verder.

Je wil kennelijk die kinderen beperken in hun vrijheden omdat iemand ligt te huilen en schreeuwen op de grond. Natuurlijk is het erg als je niet weet waar je kleine uithangt. En natuurlijk had die niet op de bus mogen stappen. Maar zulke dingen gebeuren nu éénmaal. En neen, er is op geen enkel moment gevaar geweest.

Je maakt twee aannames die niet kloppen.
1) Ik wil mijn kinderen niet volhangen met spionagetoestellen. Ik wil mijn oudste een horloge geven, waar hij op kan (leren) klokkijken, eventueel zelfs een spelletje doen en mocht ik hem ooit eens kwijt zijn ik even snel kan checken waar hij is.

2) Ik wil mijn kinderen niet beperken in de vrijheden. Met of zonder horloge kan hij nog steeds gaan en staan waar HIJ wil. Het maakt het wel een stuk lastiger voor een compleet onbekende om hem in zijn vrijheden te beperken.

Het zijn al een tijdje de jaren 80 niet meer.

Ik heb zelf 2 kinderen, ben zelf een techie die in z'n vrije tijd machine learning projectjes doet, maar (voorlopig) is er geen haar op m'n hoofd dat er aan denkt om m'n kinderen hun vrijheid en verantwoordelijkheid te ontnemen. Door ze van die watches aan te doen ontneem je hen de mogelijkheid om te leren verantwoordelijk en zelfstandig te zijn, want ja, dat toestel draagt de verantwoordelijkheid, dus het kind hoef met niks meer rekening te houden. Hoe fout is dat... Dat ik op lange termijn een mentaal gezond kind heb weegt op tegen de zorgen die ik af en toe ga hebben.

En ja ik zie het zitten om ze een uitbrander te geven als ze eens (veel) te laat thuiskomen. Ook dat kan je niet meer doen als je ze een smartwatch geeft.

Daarbij ga je dus uit van het feit dat je je kind de hele tijd aan het volgen bent en niet van het gebruik van de functie in uitzonderingssituaties. Het feit dat de mogelijkheid er is om te zien waar je kind is, betekent niet dat je 24 uur per dag moet kijken waar je kind is.

Het blijft wel een geruststellende gedachte dat de mogelijkheid er is en dat is voor veel ouders al genoeg.

Maar werkt dat wel in serieuze situaties? De meeste ontvoeringen etc zijn door familie/goede bekenden en die weten dan inmiddels wel dat dat kind zo'n soort horloge heeft en zal het ervan ontdoen. Dus dan heb je er ook helemaal niks aan.

Natuurlijk is het handig en kan er tegenwoordig veel. Maar ik hoop niet zo een "drone" ouder te worden

Het gaat er meer om dat je je vertrouwen in een toestel legt. Ik leg m'n vertrouwen liever in m'n kinderen zelf en wil ze leren om dus zonder zo'n stukje technologie ook te functioneren . Op de lange termijn ben ik dan veel geruster dan dat ze 'dependent' worden op dat stukje technologie.

Nog 2 bedenkingen.

1. Zelfs als je je kind belooft niet 24/7 te volgen (en zelfs als je dat dan ook daadwerkelijk niet doet), dan nog blijft het een item dat je rond hun pols doet met vanalle technologie in die het mogelijk maakt. Je bent je daar dan (als kind) continu van bewust.
2. Stel je voor dat je kind zo gewoon is om dat ding te gebruiken, en stel dan dat hij/zij dit dan om een of andere reden het niet kan gebruiken. Als je zo gewend bend om geconnecteerd te zijn, hoe reageer je dan als je plots niet geconnecteerd bent?

't zijn open vragen, iedereen zal een ander antwoord hebben waarschijnlijk

Wie zegt dat je kind het zich later in dank zal afnemen wanneer het ontdekt dat jij altijd mee keek over de schouders waar het was? Wie zegt er dat dit gezond is voor zijn of haar psyche?

Dat zou ik mijn ouders kwalijk genomen hebben. Maar zij deden dat niet. Ze vertrouwde me. Dat is allemaal goed gekomen.

Weten dat ze niet wisten wat ik aan het doen was, maar me toch vertrouwde dat het min of meer in orde was; is nu precies wat mij gevormd heeft. Namelijk dat vertrouwen.

Dat heeft eigenlijk niets met 'het is al een tijdje de jaren 80 niet meer' te maken. Dat geexperimenteer met de privacy-gevoelens van kinderen heeft nog niet bewezen dat het een goed idee is. De opvoeding van de jaren tachtig wel.

Wie zegt dat ze dat niet doen? Wie zegt dat dat ongezond is?
Het gaat niet om het vertrouwen van een kind, peuters en kleuters zijn minder betrouwbaar.
Ik heb het hier niet over smartwatches bij tieners.

Geef het maar op Redwood. Freaxje denkt dat we als ouders onze kinderen willen monitoren en hun vrijheid willen beperken met dit soort horloges. We weten wel beter ;-)

Mijn partner en ik gebruiken beide de zoek mijn vrienden iOS app en hebben standaard onze locatie gedeeld met elkaar. Dat vinden veel mensen ook raar, alsof het een gebrek aan vertrouwen is.

Ik sta iets tussen jullie in denk ik zo, misschien het meest naar @freaxje zijn/haar kant

Peuters en kleuters moet je zelf in de gaten houden, natuurlijk. Maar opvoeden is op ten duur ook loslaten. vanaf een zeg 7 jarige ging ik alleen naar de (muziek)school met de bus/fiets, natuurlijk zullen mijn ouders daarmee soms in de stress hebben gezeten maar het was voor mij een prima leer ervaring. Dan spreken we over de jaren '90. Natuurlijk zijn tijden verandert en kan er nu veel meer, zoals gps tracking. Maar is dat nu echt nodig? Is het nodig dat je altijd als een soort drone boven je kinderen hangt en meekijkt?

Baby monitors met camera's etc. Heb over dit onderwerp eens een heel goed stuk gelezen van volgens mij de correspondent en verschillende proffen kwamen aan het woord.
Je hoeft het inderdaad niet te gebruiken maar je kunt het gebruiken. Maar dan heb je natuurlijk mensen die dit altijd doen. Goed vertrouwen is een basis, ik denk dat ik het ook echt niet tof zou vinden moest ik dit achteraf te horen krijgen. Je moet als ouder niet alles willen weten wat je kinderen doen, zeker eens ze tiener zijn. Als je vetrouwensband goed genoeg is vertellen ze dat zelf wel. Ik kon alles vertellen en heb maar een paar dingen die ik verzweeg, de rest vertelde ik wel. Natuurlijk heb ik wel eens een bus gemist en kon dan niet even bellen want ja midden jaren '90

Als er écht iets aan de hand is is zo'n horloge ook niet de oplossing, een ontvoerder zal dat af doen en weggooien. En gezien statistisch ontvoeringen/andere erge dingen nog altijd familie/goede bekende zijn weten die van het horloge.

Daniel,

De redenen om het niet te doen zijn mij duidelijk en ik ben een privacy voorvechter. Als een drone boven mijn hoofd vliegt, heb ik ook de neigingen dat ding naar beneden te halen, ook al is het geweldig spul. Want daar zit de crux, gebruik deze op een respectvolle manier en er is niets aan de hand.

Ik vertrouw mijn kinderen, zo voed ik ze op, net zo dat ze mij moeten vertrouwen. Liegen accepteren we niet, de waarheid wel. We leren de kinderen dat de waarheid gevolgen kan hebben, maar dat is meer de leerschool wat ze anders hadden kunnen doen. Ik zou zo'n horloge dus totaal niet als controlemiddel gaan toepassen, want dan schaad ik juist het vertrouwen. En ik ben ook niet zo naïef om te denken dat een ontvoering mij kan helpen in het terugvinden van mijn kinderen. Het zou mooi zijn, als de ontvoerder het niet door heeft. Voor mij zou het dus niet preventie inzetten zijn, maar proactief handelen als er iets is en mijn kind wilt contacten met mij of als ze langer weg zijn dan verwacht. Gewoon opbellen.

Waar ik me meer zorgen om maak zijn de tools die we kunnen gebruiken, waar ongeautoriseerden misbruik van kunnen maken. Net als de zoek mijn vrienden app. Zoals gezegd ik gebruik hem samen met mijn partner, maar in mijn achterhoofd is het vervelend dat wij dan niet de enige zijn. Ergens moet ik een grens trekken, anders is het psychisch er aan onderdoor gaan.

Daar kan ik zeker in komen. Mijn vriendin en ik gebruiken dat soort apps niet eigenlijk. Ja een gedeelde agenda maar daar houd het bij op. Oké, soms eens locatie delen als je ergens staat met een platte fietsband zodat de andere je kan komen ophalen. Ik kende toen de omgeving nog niet zo goed dus was dat het makkelijkste om te doen.

De meeste ouders zullen dit inderdaad niet 24/7 gebruiken. Uitzonderingen zijn er natuurlijk wel altijd, dat soort ouders heb ik ook op scholen en kdv's gezien en dat is echt heel triest voor die kinderen. Want een goede band met de ouders is er niet omdat ze zich voor alles moeten verantwoorden en de ouders op alles toe zien.

Ik hoop dat als ik kinderen heb ik inderdaad ook zelf kan loslaten en niet grijp naar dit soort dingen. En dat soort dingen zijn moeilijk! Maar ergens moet er toch nog iets van mijn pedagogische opleiding overschieten in gedachten. Je opvoeding probeer je zo goed mogelijk te doen en we leven nu in een toch wel technologische tijd waarin dit soort dingen kunnen.

Geweldige functie, hier maken wij ook al jaren gebruik van. Ik denk dat Freaxje wat vertrouwensissues heeft opgelopen in zijn jeugd, want ik heb er nog nooit aan gedacht om met ‘Zoek mijn iPhone’ te monitoren waar mijn vriendin op elk moment van de dag is.

Wij gebruiken het bijv. om te bepalen wanneer we beginnen met koken, is partner op +- 20 minuten afstand van huis? Mooi, dan kan het fornuis aan. Toevallig was mijn vriendin een paar weken geleden met de auto onderweg toen de melding ‘koelvloeistof laag, zet motor af’ op het dashboard verscheen. 1 Klik op mijn Apple Watch en de navigatie brengt je zo naar de exacte locatie.

En als ik kinderen zou hebben, dan kregen die gegarandeerd een dergelijk horloge. Want inderdaad, zoals hierboven al aangegeven wordt, al was het alleen al om het gevoel weg te nemen dat je je kind lange tijd kwijt zou kunnen raken in een pretpark, in een winkelcentrum, etc.

Vergelijk je nou een situatie waar twee volledig wilsbekwame volwassenen in een situatie van gelijkheid samen een beslissing maken (bevat wat aannames dat geef ik toe, maar ik hoop dat jullie relatie zo is) met die waar een ouder met / voor een kind beslist dat dit een goed idee is? Die twee situaties zijn compleet anders.
Ten eerste gaat men er algemeen vanuit dat een kind onder een bepaalde leeftijd, meestal is 12 jaar oud een redelijk minimum om wilsbekwaam te zijn, niet echt in staat is om te bepalen waar het wel en geen behoefte aan heeft. Ten tweede zijn ouder en kind niet elkaars gelijke in hun relatie met elkaar, een kind word geacht en geleerd zaken van volwassenen en in het bijzonder ouders aan te nemen en niet zomaar in twijfel te trekken.

En zo is het maar net.

Bij peuters en kleuters helpt zo'n horloge net niet want tegen de tijd dat jij die technologie gebruikt of na kijkt is uw kleine misschien al onder een auto gelopen. M.a.w. kan die horloge in geen geval de vervanging zijn voor ouderlijk toezicht.

Dus m.a.w. heb je je kind constant in de gaten. En indien niet, ben je dan al fout bezig.

Wat een hoop aannames in al (!) je reacties.
Voorbeeld in deze laatste, je aanname is dat het een vervanging is voor ouderlijk toezicht...

Een kind tot een bepaalde leeftijd heeft het besef niet dat 'oudere' kinderen wel hebben (ontwikkeld).
Juist om op bepaalde momenten de mogelijkheid te hebben om de locatie van je kind te achterhalen/controleren brengt meer veiligheid met zich mee.

Ja, ouders moeten zich bewust zijn dat dit ook bepaalde bewustwording van de ouders met zich meebrengt en dat je niet 24/7 kijkt waar je kroost rondhuppelt. Dit geldt voor zowel dit soort IoT gadgets als voor sociale media.

[Reactie gewijzigd door Zephyer op 31 mei 2018 11:38]

Vorige week heeft ons pa voor het eerst eens op mijn buikske geklopt. Blijkbaar ben ik wat aan het verdikken. Volgens hem ligt dat aan de wijntjes op terrasjes.

Perfect was ik niet. Ik woonde vlak bij de grens met Nederland. M.a.w. wanneer we niet zelf de (Nederlandse) grens gingen opzoeken met de fiets, waren er wel de weed taxies.

Anyway. Het gaat niet echt over mij he?

Geen idee wat je probleem is. Deze topic gaat niet over mij of mijn privé. Kan je je persoonlijke aanvallen voor jezelf houden?

Ik denk dat ik je voldoende heb beantwoord. Mijn opvoeding was prima. Bedankt voor je bezorgdheid daarover.

Ik ben als kind paar keer kwijt geweest, toch ben ik blij dat ik geen tracker heb gehad en je kan wel zulke dingen kopen.. maar het eerste wat men doet bij ontvoeringen is dat soort spullen weg smijten.

Bij de geboorte meteen hup een GPS tracker implanteren! Of nog beter, bij alle kidnappers een tracker implanteren, da's nog veel handiger!

Kinderen hebben ook recht op hun privacy. Door ze dat van hun te ontnemen maak je ze klaar voor een toekomst waar ze 0 privacy hebben en niet eens weten dat het niet vrij zelfstandig kunnen nadenken een groot probleem kan vormen in hun leven.

Zonder privacy kun je geen gedachten van je zelf hebben.

Ik snap dat het voor ouders heel makkelijk is om altijd te weten waar hun kroost is maar die ouders zouden eigenlijk gewoon hun kinderen zo moeten opvoeden zodat die kinderen er niet van door gaan.

Ouders worden hiermee geen betere ouders en kinderen groeien niet op tot volwassen. Dit heeft met verantwoordlijkheid te maken. Zo een spionage watch neemt bij ouders en kinderen verantwoordelijkheid weg.

Je kind van 5 een telefoon geven, nee dan ben je verantwoord bezig.

Waarom zou dat wel onverantwoord zijn, maar een tracker niet? Maar goed, uiteindelijk moet een kind gewoon leren communiceren. Hou je aan de afspraken, laat weten waar je bent, etcetera. Dat leer je niet als je ouders altijd kunnen zien waar je bent of contact met jou opnemen. Dan is de boodschap: ik kan gaan en staan waar ik wil want als ze me zoeken dan vinden ze me wel.

En van je fouten leer je meestal het meest. Dan ziet een kind dat de ouders bezorgd en/of boos zijn, en dan weet je dat het de volgende keer anders moet.

Op de grond liggen spartelen help in ieder geval niets (tenzij je de video op youtube plaatst en deze viral gaat en het kind de moeder herkent )

Een 5jarige is nou niet bepaald betrouwbaar op dat gebied. Maar zal er ook niet zoveel om geven dat de ouders meekijken.

Een kind van 10 zal daarentegen waarschijnlijk behoorlijk protesteren. Maar die kun je ook vertrouwen gewoon berichtjes en telefoontjes te beantwoorden. En als ze dat niet doen I'm bepaalde situaties weten ze heel goed dat ze verkeerd bezig zijn.

Waar privacy een ding begint te worden? Ik denk dat dat voor "ons" zo rond 9 a 10 was. Wanneer je de vrijheid kreeg om te doen wat je wilde als je maar op tijd thuis was.

Daar voor wisten mijn ouders toch altijd al waar ik was.

Whatsapp is tegenwoordig pas vanaf ‘16’ dus als ouder moet je over heel wat hordes om legally je kind te lune appen. Ik denk dat er veel kinderen ineens 16 zijn

Ik vind wel dat als je het als ouder gebruikt je wel gezond verstand moet hebben wanneer je het moet\wilt gebruiken.
Iets met pravicy van je kind.

Ik heb zelf geen kinderen, maar mijn broer wel. Als hij met de kinderen ergens naar toe gingen waar het drukker was (denk pretpark, strand), of waar ze ergens verloren konden geraken, kregen ze een armbandje om met de gsm-nummer van mijn broer of schoonzus, en de naam van het kind.
Helpt dit tegen kidnapping? Langs geen kanten. Helpt dit om kinderen die verloren zijn gelopen, terug te koppelen aan de ouders? Zeker wel. Eén keer een kind zichzelf verloren waant, zal het hulp inroepen (en "blèten"/schreien is ook een vorm van hulpvraag).
Ik denk zelfs dat deze bandjes via hun ziekenfonds gratis werden verdeeld.
Een kind dat jong genoeg is om niet te beseffen dat die met die smartwatch wordt gevolgd, is mijn opinie ook geholpen met een (analoog) bandje. Een kind (tiener) dat wel beseft dat die gevolgd wordt met die "horloge", en niet wil gevolgd worden, zal die smartwatch uitdoen.
:sarcasm: Zouden we volwassen dan ook niet moeten verplichten om dergelijk trackingsysteem aan te doen? Jaarlijks verschijnen er bij ons berichten in de pers dat ze het stoffelijk overschot hebben gevonden van persoon X, na zoveel jaar vermist te zijn na een wandeling in de Hoge Venen. Schotland staat er ook voor bekend dat er jaarlijks personen vermist geraken in de eindeloze vlaktes. De maatschappelijke kost voor de reddingsoperaties die steeds worden opgezet, zijn ook niet min.

Ben ik het met je eens. Kidnapping is nog veelal familie/bekende van de kinderen. Die weten dan ook wel dat ze zo'n horloge dragen en zullen die dumpen.
Die bandjes met naam +gsm nummer werkt heel goed.

Bij die watches krijg je als ouder wel direct een notificatie als het horloge af gedaan wordt vziw.

Je weet niet wat de reden is dat ouder elk moment van de dag willen weten waar hun kind is. Mijn zoon heeft epilepsie en moet daardoor eigenlijk continu onder toezicht zijn. Maar hij is 15 en zal toch langzamerhand zelfstandig moeten worden. Pas kort geleden is hij voor het eerst alleen van school naar huis gefietst, een ritje van ongeveer 5 kilometer. Voor hij vertrekt belt hij mij. Op zijn iPhone staat "Find friends" aan. Mocht hij niet op tijd thuis komen kan ik zien waar hij is. Wij zijn blij met de Find friends functie, omdat het ons mogelijk maakt je kind los te laten en zelfstandig te worden.

Mijn zoon zit op een LWOO school, leerwegondersteunend onderwijs, wat een beetje tussen gewone school en speciaal onderwijs in zit. Alle kinderen op die school hebben wel iets en hebben extra begeleiding nodig. Ik denk dat ik niet de enige ouder ben daar die graag precies weet waar zijn kind is. Ik vind die horloges met GPS geweldig, als mijn zoon geen iPhone zou hebben had ik hem ook zo'n horloge gegeven.

Bedankt voor je reactie - deze maakt het verreweg het duidelijkst. Ik kan me heel goed voorstellen dat zo'n horloge in bijvoorbeeld dit geval zeer nuttig kan zijn. Daar had ik totaal niet aan gedacht toen ik mijn reactie schreef.

Ook alle anderen bedankt voor de reacties en de discussies die eruit voort zijn gekomen, dat was de discussie die ik ook in mijn hoofd had, fijn om te zien wat anderen erover denken

Laat me raden, je hebt geen kinderen.

Vroeger kon dit ook niet... en we zijn er ook niet slechter van geworden (is trouwens op veel dingen van toepassing).

Lijkt me niet echt gezond om altijd maar te weten waar je kind uithangt. Qua veiligheid maakt het iig geen ene bal uit.

Mijn ouders hadden kinderen en voelden die behoefte ook niet. Mijn broer heeft kinderen, die voelt de behoefte ook niet. Dus tja.

Laat me raden; Jij denkt dat bij ontvoeringen men de kans krijgt 112 te bellen, alles houd etc?

Kinderen drukken ook de noodknop in waarmee ouders een notificatie krijgen. Dit helpt in praktijk daadwerkelijk tegen narigheid op straat. Wees niet te naïef.

Je bent nooit helemaal veilig. Statistisch gezien een kind slachtoffer van een familie lid of hele goede vriend/kennis van de ouders. Ontvoeringen zijn vooral door ouders vanwege voogdij etc, de kans dat het door een onbekende is is klein.

Tegen die mensen die bekende zijn heb je het al lang gehad over dat horloge en weten ze er dus van, het eerste dat ze dumpen is dan het horloge. Ook al krijg je een melding als het horloge afgedaan wordt, als dat kind 4 straten verderop is en je krijgt die melding, is het natuurlijk al veel te laat.

Nu, je hoopt natuurlijk dat er nooit iets echts gebeurd en dat je dit soort dingen niet nodig hebt maar voor de al paranoïde ouders, die zijn er, is dit nog een stap extra om hun kind te monitoren en die gebruiken het ook konstant. Denk aan het type dat ook veel bij de dokter gaat omdat er iets mis is met hun kind terwijl dat kern gezond zou zijn moest die ouder hen niet ziek maken.

Pedagogisch gezien ontwikkelen kinderen al vrij snel hun eigen "ik" en daar zijn ze dan ook best mee bezig. Denk aan als ze leuk spelen en dan boos worden omdat ze ineens door hebben dat je hen kon zien ook al deden ze helemaal niks ergs.Een vertrouwen band met ook zulke jonge kinderen van een jaar of 4/5 is heel belangrijk voor later. Daar zijn vele studies over te vinden hoe dat ontwikkeld en hoe je daar het beste mee om kunt gaan of wat je in ieder geval NIET moet doen.

Persoonlijk kreeg ik al vrij snel verantwoordelijk en ja door dingen fout te doen leer je. Ik kreeg ook onder mijn voeten als ik eens te laat thuis was omdat je de tijd was vergeten of je fietsband ging lek en je moest weer lopen. Ik was zo'n 7 als ik al alleen naar school fietste, als de school gedaan was mijn moeder er wel of ze liep in het nabije park met de honden. Ook naar de muziekschool ging ik zelf heen met de fiets of de bus. Midden jaren 90 had je nog geen mobiel dus ja ik miste wel eens een bus en was dan wat later thuis, dan legde je dat uit en was het klaar.

Ik hoop dat ook dat ik zelf als ouder niet snel zal grijpen naar dit soort middelen ook al hou ik erg van tech zooi.

Mooi voorbeeld vind ik het Nederlandse koningshuis ook al is dat anders. De kinderen van Alexander en Maxima hebben beveiliging rond hen maar hun ouders willen van die beveiliging niks horen over wat hun kinderen gedaan hebben, dat moeten die meiden zelf vertellen als ze dat willen. Ja het is niet te vergelijken met een normaal gezin maar zij zijn dan ook wel een groot target lijkt me.

Hoe lastig is het om het watchid aan ouders te koppelen, zodat je weet welk kind het is?

Als je de locatie met regelmaat zou pollen zou je op basis hiervan een redelijk goed idee kunnen krijgen van waar het horloge (en dus het kind) vaak is. Op basis hiervan zou je dingen als ouderlijk huis redelijk goed kunnen achterhalen.

Als ouder wil je eigenlijk altijd dat je adres bekend is als het om kinderen gaat.

Vele jaren terug heb in een 6 jarig meisje aangetroffen die verdwaalt was. Ze was zo in de war dat ze haar familienaam (die wat complex was) niet correct kon doorgeven. Omdat ze bij ons redelijk aanspreekbaar was heeft ze in onze woonkamer 6 uur zitten wachten tot de ouders gevonden waren. Ik had een fles wijn nodig om weer tot rust te komen maar de ouders en het kind hadden werkelijk professionele hulp nodig om weer wat evenwicht te vinden.

Bij een kind hoort een adres. Altijd.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 310408 op 30 mei 2018 20:36]

Uit mijn antwoord is niet echt op te maken dat ik vind dat dit soort informatie wel/niet 'bekend' (wat je daar dan ook mee bedoelt) moet zijn. Maar nu we het er toch over hebben: dit klinkt als een flink emotioneel gestuurd antwoord. Ondanks dat je mogelijk een goed punt maakt denk ik dat je hier iets rationeler naar moet kijken.

De informatie die hier lekt is de actuele locatie, niet het adres van het ouderlijk huis. Ja, je kan het adres hier uit opmaken, maar dat is niet het gevaarlijkste hieraan, je kan daadwerkelijk kinderen tracken, onafhankelijk wie/waar je bent. Redelijkerwijs denk ik niet dat een goedwillend persoon deze informatie nodig heeft (met uitzondering van de gebruikers, dus de ouders en het kind). Bovendien, als jij een verdwaald kind op straat tegenkomt heb je niks aan het feit dat je de actuele locatie van het kind kan tracken. En zelfs als je op illegale wijze het adres uit dit systeem zou kunnen halen, zou dit dan daadwerkelijk hetgene zijn dat je doet?

We hebben het hier over data die voor iedereen ter wereld, onafhankelijk locatie of tijdstip, beschikbaar is. Niet iedereen ter wereld heeft deze data nodig, en al helemaal niet op elk moment van de dag. Een kind zou zoiets ook in/op een ketting om hun nek kunnen dragen. Bovendien was dit geen designkeuze; dit was een serieus privacy-gevoelig lek. De gebruikers van deze elektronica (of je het hier nou mee over de ouders of het kind hebt) én de fabrikant waren hier niet van op de hoogte.

Je had met dat kind ook gewoon naar het lokale politiebureau kunnen gaan. Ze komen er wel achter waar het kind thuishoort. Dus addressen op kinderen plakken is niet echt nodig. Zoals hoe dat vroeger ook niet nodig was.

Vroeger had je een kettingje met naam en adres erin gegraveerd.

WIj hadden een soort van 'hondenpenning'.
Een hol waterdicht buisje die je uit elkaar kon draaien, binnenin zat een briefje met onze naam, adres en telefoonnummer.
We hadden er zelf helemaal geen problemen mee, het hangertje zag er wel wat beter uit dan het voorbeeld in de link.

Dat was het ja, de herinneringen komen terug.

Heb de ketting gedragen tot mijn 10e geloof ik. Toen zag ik een hond er ook mee lopen en wilde er vanaf. Dat was overigens ook de leeftijd dat mijn ouders genoeg vertrouwen (in zichzelf en mij) hadden om me zonder dat ding te laten spelen.
Nu woonden wij toen ik 10 was in een redelijk kind onvriendelijke buurt, achter ons huis was een klein industrieterrein met 2 auto garages, een accu-recycle bedrijf en wat middelgrote industrie. Het braakliggend terrein ernaast was een grote no-go-zone, omdat daar voorheen Galvano zat, die wel een en ander in de grond hadden laten lopen. Het straatje werd nogal hard door gereden door wat aso's. De kans dat er dus iets gebeurde was redelijk aanwezig....

Ik laat mijn kinderen (9 en 5) samen buiten spelen, zonder toezicht, wel moeten ze dan in de directe omgeving blijven, wat ze ook goed doen. Als de jongste alleen buiten wil spelen, ga ik gewoon bij de speeltuin op het bankje zitten en hou hem in de gaten.
De oudste moet zelf maar uitzoeken wat hij doet als hij naar buiten gaat. We hebben duidelijke grenzen aangegeven waar hij niet overheen mag (niet naar het winkelcentrum en geen geasfalteerde straat oversteken). Daarmee heeft hij ruimte genoeg om he-le-maal los te gaan. Kan bij klasgenootjes en voetbalvriendjes langs gaan. 4 speeltuinen en 2 voetbalveldjes.
Veel mensen (ouders, maar ook andere kinderen) in de buurt weet wie de ouders van onze kinderen zijn. Ik sta met regelmaat in de kantine bij de voetbal vereniging, mijn vrouw werkt al jaaaaaaren in dezelfde supermarkt, waar veel mensen komen. Als er iets met ze zou gebeuren, weten we zoiets binnen enkele minuten.
Gewoon een beetje gezonde sociale controle, zonder dat het hinderend is voor ons of de kinderen.

Dat lijkt me een betere oplossing dan een spionagetoestel. Waarschijnlijk vindt een kind zo'n kettingje ook nog leuk om te dragen ook. De kans is klein dat het zich daardoor bespioneerd zal voelen. Ook later niet wanneer het ouder is en alles begrijpt. Dat laatste kan wel het geval zijn met trackers.

Vroeger kon ik mijn fiets zonder slot neerzetten zonder dat die meegenomen werd. Als ik er nu geen twee kettingen aan hang is ie ook weg. Hetzelfde geldt voor mijn voordeur. Hoe graag we het allemaal wel zouden willen is het al een tijdje geen "vroeger" meer.

Geen idee waar je het over hebt. In Nederland daalt de criminaliteit spectaculair en jaar na jaar.

M.a.w. vroeger zou je fiets meteen gestolen worden daar waar dat vandaag niet meer of minder het geval is.

De perceptie van angst voor allerlei dingen, die is wel toegenomen. Maar die perceptie heeft geen basis in realiteit. Er is minder criminaliteit. Véél minder. Dan vroeger. Héél véél minder.

Onderzoekers zeggen zelfs dat ze voor een compleet raadsel staan, en dat de daling eenvoudigweg spectaculair te noemen is.

Dalende criminaliteit is in dit opinieklimaat politiek namelijk even explosief als stijgende criminaliteit. Veel partijen praatten de VVD en PVV na die van de burger als slachtoffer van onveiligheid een electoraal succesnummer maakten. Alleen werken de feiten hier dus definitief niet aan mee. De criminaliteit is op zijn laagste punt in veertig jaar beland, zowel de bij de politie geregistreerde criminaliteit als de ondervonden criminaliteit, gemeten in slachtofferenquêtes.

[Reactie gewijzigd door freaxje op 30 mei 2018 20:54]

Aantal inbraken voor het eerst gestegen -> https://www.nrc.nl/nieuws...-aantal-inbraken-a1585951
Meer kindontvoeringen -> https://www.zorgwelzijn.n...-meer-kinderontvoeringen/

[Reactie gewijzigd door Redwood op 30 mei 2018 21:26]

Driekwart van de kinderen (27) werd ontvoerd door de moeder en een kwart (9) door de vader.

M.a.w. is de stijging te wijten aan ontvoeringen van de ex partner die de voogdij niet gekregen heeft van de rechter. Dit is ook wat de woordvoerder van Child Focus in 2016 voor België bevestigde:

“Wanneer je maar met zo weinig gevallen geconfronteerd wordt, dan kan je al snel bij een verdubbeling uitkomen”, zo licht Maryse Rolland, woordvoerder Child Focus, de cijfers toe.
Van de 23 ontvoeringen, vonden er 22 binnen de familie plaats.

M.a.w. wat je hieruit zou kunnen opmaken is dat men bij echtscheidingen een betere regeling voor beide partners moet uitwerken.

De criminaliteit is op zijn laagste punt in veertig jaar beland, zowel de bij de politie geregistreerde criminaliteit
Tuurlijk gaat het omlaag als het geen zin heeft om te melde, als de politie toch niks doet.

https://www.elsevierweekb...d-voor-drugsbazen-583793/

[Reactie gewijzigd door raro007 op 30 mei 2018 21:09]

Het aantal meldigen is niet significant verminderd. In ieder geval niet zoveel verminderd als de criminaliteit zelf wel is. M.a.w. klopt de correlatie die jij maakt niet.

Ik heb in de laatste vijf jaar drie aangiftes gedaan. Tweemaal poging tot inbraak, waarbij bij de tweede het nummerbord en de daders helemaal herkenbaar in beeld waren en een poging tot gewapende overval, waarbij het kenteken van de auto ook duidelijk in beeld was.
In alle drie gevallen is er proces verbaal opgemaakt, kreeg ik een kopie mee naar huis en daar bleef het bij. Een aantal keer gebeld, maar nooit echt een update. Aangezien er geen veroordeling of überhaupt rechtszaak is geweest, vraag ik mij af of dit soort gevallen wel meegenomen worden in dit soort statistieken.

Die zitten normaalgesproken in de statistieken, ja. Vermoedelijk was het iets zoals dat de nummerplaat gestolen was of het een gestolen voertuig was en dat jij geen recht hebt (als slachtoffer) op de gegevens van de eigenaar van die nummerplaat (om te vermijden dat je die onschuldige persoon gaat lastig vallen, want ja: zijn voertuig was gestolen. Die persoon is dus zelf slachtoffer).

Het is immers vrij dom van een inbreker om met zijn eigen nummerplaat een inbraak te plegen. Ze zijn niet allemaal de slimste, maar zo ontzettend dom zijn er ook maar weinig.

Indien er daarna geen verdere bewijzen zijn en er geen schot in de zaak komt, dan is er effectief geen update te geven. Maar wanneer er een nieuwe inbraak is, dan is de kans groot dat men jouw geval terug bovenhaalt om bv. de feiten te vergelijken. Dus volledig zinloos is het ook niet geweest.

De politie van Amsterdam komt te weinig toe aan het opsporen van grote drugsbazen.
Als jij weinig tijd hebt om op te sporen dan zal jij ook wel minder vinden, ook kunstmatige zal het lijken als of er geen criminaliteit is.

Ik heb gewoon mijn fiets jaren lang zonder slot in de tuin laten staan toen ik kind was... nooit wat mee gebeurd.
Nu staat er een mooie tuinmeubelset bij mij op het balkon.... gebeurd nooit wat mee.

Geen idee hoe lastig dat is. Op RTL werd ook gezegd dat bij de gegevens die ze konden vinden ook telefoonnummers van ouders die gekoppeld zijn/waren aan het watchid konden inzien.

Dan heb je dus de locatie van het kind (tot 1 jaar terug) en het telefoonnummer van de ouders, daar kun je vast wel aardig wat rottigheid mee uithalen.

Het is in iedergeval veel meer dan dat ik openbaar zou willen maken

Kinder smartwatches.

Nou ik zou er nog maar 'even' mee wachten want schijnbaar is wel meer 'kinder-tech' zo lek als een mandje (bijv. dat Vtech-geneuzel).
Ga je lekker met je "Maar ik kan weet wel waar mijn kind uithangt én ik kan hem bellen (dat kon iedereen dus...).
Nee, ik heb (duidelijk) zelf geen kinderen maar als je het mij vraagt is dit vragen om issues.
Als je dan toch zo graag wilt 'pionieren', doe dat dan niet met kinderen als proef-object, ok?

Dit zal wel neergemod worden, maar: waarom geef je jonge kinderen uberhaupt een smartwatch? Beter houd je ze een beetje in de gaten of vertrouw je je kind? (Ja, externe factoren kunnen meespelen, want niet iedereen is te vertrouwen, maar als je zo paranoïde bent is het ook geen leven)

Toen ik vroeger buiten ging spelen had je dit niet (nodig) en bleef je gewoon in de wijk spelen. I turned out fine. (Nou ja... )

Een van de 10.000 redenen om niet te veel troep voor je kinderen te kopen.

Een smartwatch als kind, een enkelband als volwassene, Je kunt er niet vroeg genoeg aan wennen dat je in de gaten gehouden wordt.
Smoezen, excuses en drogredenen om die zaken goed te praten, Menig overheid ziet dat graag.

Vroeger als ik te laat thuis was kreeg ik een draai om de oren en moest ik naar boven. Nu wordt je gps getracked door je ma die op de bank zit te bingo'en op de ipad.

[Reactie gewijzigd door Xfade op 30 mei 2018 23:53]

tis sneu ja, maar volgens mij doen ze geen bingo. dat andere, hoe heet t op facebook zie je t de hele tijd voorbij komen. candy crush ofzo.

Tijdens het kijken naar het RTL Nieuws keek ik ook enigszins verontrust naar mijn eigen horloge. Hoewel daarop de laatste versie van het OS draait, is er namelijk wel altijd een Bluetooth verbinding met mijn telefoon. En het ding maakt automatisch verbinding met bekende Wi-Fi netwerken. Mijn hartslag mag iedereen weten, maar het zou wellicht de zwakste schakel naar mijn telefoon kunnen zijn. Mijn kinderen krijgen voorlopig i.i.g. alleen een dom horloge. 😌

Hoeveel sneller en makkelijker Ian het niet om bij bijv een speeltuin te gaan staan... tuurlijk is het niet wenselijk maar echt een enorm probleem vind ik het niet... misschien naïef maar ik zie meer voordelen dan nadelen aan zo’n horloge.

[Reactie gewijzigd door frumper op 30 mei 2018 20:44]