FBI erkent misbruik zero-day-kwetsbaarheden bij onderzoeken

Ik ben er niet gerust op dat voor mejuffrouw Hess dit een 'uitdaging' is. In het originele bericht wordt het woord 'challenge' veelvuldig gebruikt.

Ik zie dat het woord 'uitdaging' vaak als synoniem wordt gebruikt wanneer men het zichzelf moeilijk maakt of men het moeilijk heeft met ethische kwesties. Het is een verbloemend, positiever woord dan 'probleem'.

We zien politici en managers van grote bedrijven en instellingen veel vaker dan vroeger praten over 'uitdagingen'. De 'uitdagingen van deze tijd zus en zo'. Politici zien geen problemen maar uitdagingen.

Als je een ethische of morele kwestie niet als probleem wilt zien omdat je eigenlijk het liefst, zoals in dit geval, de mogelijkheid wilt geven dankbaar gebruik te maken van zero-day kwetsbaarheden, dan ontwijk je de probleemstelling door het woord te veranderen in 'uitdaging'.

Want als het een uitdaging is dan zijn er opties, dan zijn er wegen om met de kwestie om te gaan. Een 'probleem' ofwel het woord 'probleem' suggereert dat als je tóch gebruik maakt van een middel waar ethische haken en ogen aan zitten, je iets fout doet. Je hebt immers een probleem. Het probleem is gelijk aan het overschrijden van een moreel-ethische grens, immers was er geen probleem als je bepaalde middelen niet zou inzetten, in dit geval zero-day kwestbaarheden.

En dus gebruikt men het woord 'challenges'.

Ik maak me altijd zorgen als mensen zichzelf voor de gek houden door d.m.v woordkeuze, het selecteren van verbloemende synoniemen, zichzelf een illusie van moreel rechtvaardig handelen aan te meten.

Het feit dát men het woord 'challenge' zo veel gebruikt is an sich het bewijs dat het niet lekker voelt als je als organisatie handelt op een bepaalde manier. Mevrouw Hess weet drommels goed dat er een grens wordt overschreden.

Wat mij betreft is het duidelijk dat politie in amerika niet een huis in mag zonder huiszoekingsbevel. Ook niet als de deur niet op slot zit. Er zijn regels die omschrijven in welke gevallen de politie ergens naar binnen mag. Hoewel dat helaas soms nogal vervelend uitpakt, bijvoorbeeld als het huis er heel rommelig uitziet dan zou er sprake kunnen zijn van inbraak. Dan mag de politie naar binnen.

Kwetsbaarheden in software kun je opvatten als rommel in de code en in die zin kun je een soort koppeling maken tussen de realiteit en de cyber-realiteit. Maar het is een feit dat de amerikaanse politie de regels nogal in haar voordeel uitlegt. Kijk dus uit als je een sloddervos bent in amerika en je hebt ergens een bong liggen of een wietje.

Als je een zero-day kwestbaarheid vergelijkt met een slot op een deur, een slot dat stuk is, ook dan mag de politie niet naar binnen. Ten zij ze dat kapotte slot zien als mogelijk het gevolg van 'forced entry'.

In ons land zoekt de politie de grens helaas ook op. Uit naam van inbraakpreventie komen ze te pas en onpas op privé terrein, voor je eigen veiligheid weer, en, denk aan de kinderen. Agenten zitten dan te morrelen aan deuren en ramen en hoewel dat allemaal goed bedoeld is vind ik het te ver gaan.

De politie heeft een duidelijke taakomschrijving en die wordt uitgebreid naar preventie en voorlichting. Dat vind ik alleen een zaak van politie als ze niet over de grens gaan en in huizen binnen lopen of op privé terrein komen. Doe dat op uitnodiging. Niet eerder en niet anders.

Burgers en bedrijven moeten zelf slim genoeg zijn om na te denken over inbraak en als ze dat niet doen moet de politie de boeven vangen. De verdeling is duidelijk.

Mensen moeten verantwoordelijk zijn voor hun eigen 'challenges' en de FBI in dit geval moet zero-day's niet exploiteren en zichzelf in een moreel dilemma storten maar het bedrijf informeren. Elke andere keuze leidt onmiddelijk tot corruptie.

Afgezien van het feit dat de FBI blijkbaar actief zoekt naar deze exploits, krijg je per definitie een dilemma van 'hoe vaak gebruik ik deze zero-day, kan ik er nog meer boeven mee vangen als ik nog een week er gebruik van maak, dat soort overwegingen corrumperen onmiddellijk simpelweg omdat men zich voorstelt dat het een 'uitdaging' is en de beslissing nog wat later kan nemen. De uitdaging loopt nog en dus kan men nog door-exploiteren.
En aangezien men zichzelf voorhoud dat het om ieders bestwil is, zoals Teeven zijn deal met die crimineel verdedigt als 'voor volk en vaderland' zo zal de FBI en mevrouw Hess zichzelf net zo verliezen in goed bedoelde corruptie.