Inleiding: op zoek naar de weg omhoog
Inleiding: op zoek naar de weg omhoog
Het is niet eens zo lang geleden dat HTC zichzelf gelukkig prees; de Taiwanese fabrikant stapte als eerste op de trein die Android heet en profiteerde daarvan. In 2009 en 2010 namen de verkopen fors toe en behaalde HTC mooie winsten. Elk kwartaal kwamen er recordcijfers in de financiële boeken.
Toen kwam echter grootmacht Samsung op stoom. Met zijn Galaxy S-serie en afgeleide goedkopere toestellen walste de Zuid-Koreaanse gigant over alle concurrentie heen. Terwijl de smartphonemarkt al hard groeide, groeide Samsung nog harder. HTC viel stil en met zijn Sensation-serie in 2011 maakte het weinig indruk tegenover de Galaxy S II. Dat de One X van vorig jaar zich in veel opzichten wel prima kon meten of zelfs beter was dan de Galaxy S III mocht niet baten; Samsung gooide er rondom de Olympische Spelen een marketingcampagne van naar verluidt een miljard dollar tegenaan en de S III veroverde de markt. Inmiddels is Galaxy een merk op zich geworden, dat haast groter is dan Android zelf. Veel mensen hebben voor hun gevoel geen Android-telefoon, maar een Galaxy-telefoon.
Wat Samsung kan met marketing, kunnen wij ook, dacht HTC. Bovendien maakt een kat in het nauw rare sprongen en dus sloot HTC een groot sponsorcontract met de UEFA voor sponsoring van de Champions League en genereerde het aandacht door de naam van de One al een week voor de presentatie op reclameborden bij de wedstrijden te zetten.
HTC zal wel moeten; Samsung is weliswaar buiten bereik, maar er zijn veel gegadigden voor de plek achter de Koreanen. Sony, Huawei, ZTE, Lenovo, LG en diverse kleinere makers van smartphones azen allemaal op een lucratief eigen plekje achter Samsung en Apple. Om die plek te bereiken, heeft HTC een paar keuzes gemaakt. Ten eerste blijft de One het enige high-end toestel van 2013. Ten tweede wil HTC de marketing beter voor elkaar hebben. Dat bleek al tijdens de perspresentatie, waarbij voor diverse features klinkende marketingnamen zijn gekozen, zoals Zoe-camera met Ultrapixels, Blink Feed voor het homescreen en voor het geluid onze favoriet: BoomSound.
Uiteraard moeten we al die nieuwe functies proberen. Tweakers ging aan de slag met de One om te kijken of het geluid 'boem' doet, of de camera echt beter is dan die van andere telefoons, of Blink Feed een handig homescreen is en of dit dus inderdaad de übertelefoon is die HTC belooft dat hij is. De One die Tweakers heeft gebruikt voor deze review, is een prototype. Daardoor kan niet worden gegarandeerd dat de bevindingen in deze review een-op-een gelden voor toestellen die in de winkel te koop zijn.
Accu: verrassend goed
De accu van de HTC One is van lithium-polymeer en heeft een capaciteit van 2300mAh. Dat is niet bijster groot: de One X+ heeft een 2100mAh-accu, maar die beschikt over een scherm met veel minder pixels. Omdat de pixels bij de One dichter op elkaar zitten, is meer backlight nodig om tot dezelfde helderheid te komen. Of de magere vergroting genoeg is, valt op papier dus te betwijfelen.
Wij meten de accuduur aan de hand van vier tests: browsen, video bekijken, bellen en de telefoon in stand-by laten staan. Daarbij staat wifi aan, en bij telefonie en in stand-by is 3g ingeschakeld. De omstandigheden zijn voor alle iOS-devices dezelfde en uiteraard zijn de Android-toestellen ook in zo veel mogelijk identieke omstandigheden getest. Uitleg over onze testmethode en wat we verstaan onder zwaar, gemiddeld en licht gebruik, vind je in het achtergrondverhaal over onze accutests. In de praktijk hangt de accuduur natuurlijk ook af van zaken als het gebruikte netwerk en de geïnstalleerde apps. Bovendien kan het verbruik van exemplaar tot exemplaar verschillen.
Er zit een energiebesparende functie op de telefoon, die onder meer het scherm dimt en de processor terugklokt als de accu bijna leeg is. Die functie gebruiken we voor de accutests niet, omdat die de metingen bemoeilijkt. De functie staat niet standaard aan en is uitgebreid aan te passen. Bovendien hebben veel telefoons een dergelijke functie, die we nooit meewegen in metingen.
Al met al is de accuduur van de HTC One gezien de grootte van de accu, de schermresolutie en de soc indrukwekkend. Hij houdt het veel langer uit dan de vergelijkbare Sony Xperia Z, de andere full-hd-telefoon die we tot nu toe hebben getest. Hij houdt het bovendien langer uit dan veel 720p-telefoons. Alleen de kleine en geoptimaliseerde iPhone 5 doet het beter.

Bij zwaar gebruik komt de One tot 16 uur en dat is, verrassend genoeg, even veel als de Galaxy Note II van Samsung met zijn grote accu. Ook de Optimus G van LG doet het in dit opzicht goed. Met 16 uur kun je dus met zwaar gebruik de dag doorkomen, mits je er geen extreem lange dag van maakt. De iPhone 5 komt op 19 uur en doet het dus nog beter, maar de verschillen tussen de iPhone en andere telefoons worden kleiner.
Onder gemiddeld gebruik is hetzelfde beeld te zien. De One staat in hetzelfde rijtje als de Galaxy Note II en Optimus G, en doet het beter dan HTC's eigen telefoons van vorig jaar. Met 43 uur kom je bij gemiddeld gebruik dus twee dagen wel door en kun je hem de tweede dag 's nachts aan de lader doen.
Met licht gebruik komt de One tot 141 uur, bijna zes dagen. Bij licht gebruik wordt het scherm, dat immers de meeste stroom verbruikt, weinig gebruikt. De stand-by-test weegt daarom zwaar bij deze benchmark; de One gebruikt in 16 uur tijd zonder iets te doen 5 procent van de accu. Dat deden de One X en One X+ van vorig jaar overigens beter; die kwamen beide op 3 procent uit. Die toestellen gebruiken echter bij browsen en video's kijken weer veel meer energie, waardoor die in deze benchmark lager uitkomen dan de One.
Scherm: full-hd lcd
/i/1363012583.jpeg?f=imagenormal)
Het scherm van de One heeft net als dat van de One X een diagonaal van 4,7", maar er is een groot verschil: de resolutie. Waar het scherm van de One X een resolutie van 1280x720 pixels heeft, is dat van de One 1920x1080 pixels: inderdaad een full-hd-resolutie dus. Het aantal pixels per inch gaat daardoor omhoog van 312 naar 469, het hoogste ooit in een uitgebracht mobiel apparaat.
Scherm | One | Xperia Z | One X | HTC 8X | Galaxy SIII | BB Z10 | iPhone 5 |
Diagonaal |
4,7" |
5" |
4,7" |
4,3" |
4,8" |
4,2" |
4,0" |
Resolutie |
1920x1080 |
1920x1080 |
1280x720 |
1280x720 |
1280x720 |
1280x768 |
1136x640 |
Pixels per inch |
468 |
441 |
312 |
341 |
306 |
356 |
326 |
Subpixels per inch |
1406 |
1322 |
936 |
1023 |
612 |
1068 |
978 |
Het scherm is een lcd met ips-achtige technologie en heeft gek genoeg geen marketingnaam. Toch lijkt het erop dat HTC het zelf een SoLux-display noemt; dat kwam althans naar voren uit eerdere geruchten en mensen van HTC gebruikten de naam ook nog na de aankondiging. Eerder verwees HTC met de naam slcd3 naar het full-hd-scherm van de Butterfly, een telefoon met een 5"-scherm, die eind vorig jaar in sommige landen uitkwam.
HTC koopt lcd's in bij diverse fabrikanten, maar toch zijn schermen van andere merken steeds iets anders. Elke fabrikant heeft zijn eigen technieken voor het lamineren van het scherm, waarbij zo veel mogelijk lagen in het scherm overbodig worden gemaakt, opdat de pixels vlak onder de oppervlakte komen te liggen. Vermoedelijk gebruikt HTC een variant op in-cell, waarbij de aanraakgevoelige laag op de lcd zelf ligt.
Inmiddels heeft de fabrikant een naam hoog te houden. De One X heeft het mooiste scherm van alle telefoons die we in 2012 hebben getest op het gebied van kijkhoeken, scherpte, kleurechtheid en contrast. Dat van de One is op het oog al niet minder; de kleuren lijken mooi en de kijhoeken zien er goed uit.
Wat direct opvalt, is dat het scherm fel is. Met zo'n hoge pixeldichtheid vereist het veel meer en een fellere backlight om dezelfde helderheid te krijgen als een 720p-scherm. Vandaar dat je zou denken dat de One een minder fel scherm heeft, maar die verwachting komt niet uit.
Wat beter had gekund, is dat er niets valt in te stellen aan het scherm. Sommige fabrikanten, zoals Samsung, Sony, binnenkort Nokia en de Chinese fabrikant Xiaomi, laten gebruikers zelf beslissen over de verzadiging van kleuren en de kleurtemperatuur, maar bij HTC kan dat niet; alleen de helderheid kan worden ingesteld.
Full hd: marketing of meer?
Er komt in 2013 vrijwel geen 'vlaggenschip' van een fabrikant op Android uit zonder full-hd-scherm; vrijwel alle panelen hebben een resolutie van 1920x1080 pixels. Nu we zowel bij de Xperia Z van Sony als bij deze One van HTC een full-hd-scherm hebben ervaren, is er iets zinnigs te zeggen over de stap in resolutie. Het punt is: je ziet er het grootste deel van de tijd niets van. Om het te testen kregen voor deze review enkele niet-telefoonexperts zowel de One als de One X+ met 720p-scherm onder ogen. Niemand zei een verschil te zien.
In de praktijk is wel wat verschil in resolutie te zien onder meer bij het bekijken van films of series, maar dan moet je echt op details zetten, zoals randen van kleding die er in video's strakker uitzien. De meeste mensen zullen minder geven om resolutie en meer waarde hechten aan een hoger contrast, mooiere kleuren - of ze nu realistische of juist verzadigde kleuren mooier vinden - en eventueel een mooier beeld onder een kijkhoek. De pixeldichtheidrace zou dan ook ten einde moeten lopen; mensen hebben geen behoefte aan nog meer pixels.

Het scherm getest
Uiteraard hebben we het scherm ook getest. Daarvoor gebruiken we zoals gewoonlijk een X-Rite i1 Pro Display-colorimeter met Calman-software, in een donkere ruimte om omgevingsinvloeden op de schermmetingen uit te sluiten. Alle telefoons worden op deze manier getest.
/i/1363012791.jpeg?f=imagenormal)
De helderheid van de One is hoog, flink hoger dan die van het enige andere full-hd-scherm in een telefoon dat we hebben getest: dat van de Xperia Z. Met een waarde van tegen de 500 nits kan hij de concurrentie goed aan. Alleen de Xperia P van Sony met zijn witte subpixels en de iPhone 5 komen tot een hogere waarde.
Dat leidt er ook toe dat het scherm redelijk tot goed is af te lezen in direct zonlicht. Vooral lichte elementen zijn goed zichtbaar, beter dan bijvoorbeeld bij de Nexus 4 of Lumia 920. De absolute top is het in dit opzicht niet, het toestel moet opnieuw de Xperia P voor zich dulden, maar het is voor een full-hd-scherm tot nu toe ongeëvenaard.
Zwartwaarde |
Telefoon / tablet | Resolutie | Schermtype | In nits, lager is beter |
Samsung Galaxy S III |
1280x720 |
Super Amoled HD |
*
0,00100 |
Nexus 4 |
1280x768 |
IPS lcd |
*
0,28000 |
HTC 8X |
1280x720 |
IPS lcd |
**
0,37600 |
HTC One X |
1280x720 |
IPS lcd |
**
0,39000 |
HTC One X+ |
1280x720 |
IPS lcd |
**
0,39300 |
LG Optimus G |
1280x768 |
IPS lcd |
**
0,40200 |
HTC One |
1920x1080 |
IPS lcd |
**
0,42170 |
Apple iPhone 5 |
1136x640 |
IPS lcd |
**
0,43200 |
Nokia Lumia 920 |
1280x768 |
IPS lcd |
**
0,49000 |
Sony Xperia Z |
1920x1080 |
IPS lcd |
***
0,60200 |
Sony Xperia P |
960x540 |
WhiteMagic |
****
0,96000 |
Vaak lijdt de zwartwaarde onder een hoge helderheid en dat is ook hier het geval. De zwartwaarde is aardig, ongeveer even goed als bij de iPhone 5 en bijna even goed als bij de One X, maar hij is niet wereldschokkend. De One kan goed meekomen met de concurrentie met lcd's, maar voor de betere zwartwaardes moet je bij amoled-schermen zijn.
Het contrast van de One is dik in orde. Het is niet zo hoog als bij de Nexus 4 of iPhone 5, maar het is wel een stuk hoger dan bij de Xperia Z of Lumia 920, of HTC's eigen One X+ en 8X. Met 1156 behoort hij dus tot de subtop en dat is een prima prestatie.
Wij meten het contrast van amoled-schermen niet, omdat daar waardes uitkomen die niet alleen onvergelijkbaar zijn met lcd's, maar waarbij ook kleine meetfouten kunnen leiden tot grote verschillen. Amoleds hebben al snel een contrast van 50.000 of 100.000, afhankelijk van de weerkaatsing die bij de meting wordt waargenomen.
Hier is er duidelijk iets fout gegaan bij de One. Waar het scherm van de One X bijna perfect gekalibreerd bleek, is de kleurtemperatuur van de One 8166 kelvin en dat is best hoog voor een telefoon in deze prijsklasse. Het gevolg is dat het scherm een blauwige waas kan hebben in sommige gevallen en dat zie je.
Overigens is het niet de eerste keer dat de kleurtemperatuur op het scherm van een HTC hoog is. De 8X en One X+ hebben daar ook last van. Ook de Xperia Z van Sony doet het op dit punt matig.
Gemiddelde kleurfout |
Telefoon / tablet | Resolutie | Schermtype | In Delta E 1994, lager is beter |
HTC One X |
1280x720 |
IPS lcd |
*
1,6400 |
Apple iPhone 5 |
1136x640 |
IPS lcd |
*
1,6900 |
HTC One X+ |
1280x720 |
IPS lcd |
**
3,1400 |
HTC One |
1920x1080 |
IPS lcd |
**
3,6900 |
HTC 8X |
1280x720 |
IPS lcd |
**
3,7100 |
Nokia Lumia 920 |
1280x768 |
IPS lcd |
**
3,7400 |
Nexus 4 |
1280x768 |
IPS lcd |
**
4,2000 |
Sony Xperia Z |
1920x1080 |
IPS lcd |
***
5,2800 |
LG Optimus G |
1280x768 |
IPS lcd |
***
5,7200 |
Samsung Galaxy S III |
1280x720 |
Super Amoled HD |
****
8,1600 |
De gemiddelde kleurfout van de One is 3,69 Delta E 1994 en dat is prima. De kleurfout is daardoor nauwelijks zichtbaar en valt niet op. Er zijn enkele positieve uitschieters; rood en groen worden vrijwel perfect weergegeven. Dat geldt niet voor de weergave van blauw en cyaan; die kleurafwijkingen zijn zichtbaar, maar ze storen niet. Al met al is de kleurweergave prima in orde, maar niet zo precies als bij de One X.
/i/1362751187.png?f=imagenormal)
Ontwerp: aluminium unibody
Waar HTC met de One X koos voor een behuizing van kunststof, keert het voor de One terug naar waar het om bekendstond: een aluminium behuizing. Eerder gaf HTC aluminium behuizingen aan bijvoorbeeld de Desire HD, Sensation en als eerste de Legend; al die toestellen hadden plastic strips nodig om signalen voor de antennes door te laten. Bij de One zit dat anders; de antennes zitten achter de lijntjes die in de metalen behuizing te zien zijn. Zo is de lijn die vanaf de cameralens omhoog loopt bedoeld voor het ontvangen van nfc-signalen.
Het bereik van de One is op het gebied van 4g iets minder dan dat van concurrerende smartphones. Zo toonde de telefoon op ons kantoor een 4g-bereik tussen de -97dBm en -108dBm, waar dat bij andere telefoons beter is dan -90dBm. Dat is te merken doordat het bereik van 4g eerder wegvalt dan bij andere 4g-telefoons als de Sony Xperia Z en Nokia Lumia 920. Het verschil is echter niet zo groot dat je van een 'death grip' kunt spreken en in het dagelijks gebruik heb je er alleen last van als het bereik toch al zwak was. Bij 3g en wifi is dat effect gek genoeg niet merkbaar.
De One voelt luxe aan; het gebruik van metaal geeft een degelijke en stevige indruk. Er zijn geen kieren te zien, hoewel diverse elementen bij elkaar zijn gevoegd: de metalen achterkant met kunststof strips, de kunststof zijkant en het glas aan de voorkant met metalen strips aan de boven- en onderzijde. Ook prettig: in tegenstelling tot bij veel vorige HTC's steekt de camera niet uit. Dat voelt prettiger in de broekzak en voorkomt wellicht dat er snel krasjes op de lens komen.
De metalen achterkant heeft ook een nadeel; het materiaal is temperatuurgevoelig. Als de telefoon een tijd buiten is geweest, voelt hij koud aan. Bij intensief gebruik, bijvoorbeeld tijdens het spelen van een game, wordt de telefoon juist weer warm, niet pijnlijk warm, maar wel meer dan comfortabel. De One wordt ook merkbaar warmer dan andere smartphones.
Dankzij zijn 4,7"-scherm is de One een van de kleinere high-end telefoons van dit voorjaar. Vooral de breedte valt op. Hij is met 68mm minder breed dan de One X, die een even groot scherm heeft, met dezelfde beeldverhouding. De randen zijn dus verder geminimaliseerd. De breedte is vooral van belang bij het vasthouden van het toestel. Met een breedte van meer dan 70-80mm wordt het voor veel mensen oncomfortabel om bijvoorbeeld lang te bellen met een telefoon, hoewel het belang van de breedte door het toenemende gebruik met twee handen wel afneemt.
De One is niet in alle opzichten kleiner dan de One X. Hij is iets langer, mede door de randen boven en onder, waarin de speakers zitten. Hij is bovendien iets dikker op het dikste punt, maar op het dunste punt juist weer dunner. Wat het totale volume betreft zullen ze elkaar niet veel ontlopen. De One is uiteraard veel groter dan een iPhone 5, maar kleiner dan bijvoorbeeld een Galaxy S III.
Het is haast een optische illusie; het toestel is meetbaar dikker dan de One X en even dik als bijvoorbeeld een iPhone 4S, maar dat lijkt totaal onzichtbaar en voelt ook niet zo. Omdat die dikte alleen in het midden wordt bereikt, voelt de telefoon in feite heel dun, dunner dan bijvoorbeeld een iPhone 5.
:fill(white)/i/1363012582.jpeg?f=thumb)
Hij is zwaarder dan de fabrikant opgeeft. HTC heeft het over 143g, maar op onze weegschaal bleek ons exemplaar 146g te wegen. De meeste telefoons, waaronder eerdere modellen van HTC, zijn vaak juist iets lichter dan de fabrikant zelf zegt in de specs.
Scherm | One | One X | Xperia Z | Galaxy S III | Note II | iPhone 5 |
Lengte |
137mm |
134mm |
139mm |
137mm |
151mm |
124mm |
Breedte |
68mm |
70mm |
71mm |
71mm |
81mm |
59mm |
Dikte |
9,3mm |
8,9mm |
7,9mm |
8,6mm |
9,4mm |
7,6mm |
Gewicht |
146g |
130g |
146g |
133g |
183g |
112g |
Scherm |
4,7" |
4,7" |
5" |
4,8" |
5,5" |
4" |
De voorkant wordt, in tegenstelling tot bij veel andere telefoons, niet alleen gedomineerd door het scherm. Hij is als het ware verdeeld in drieën; boven en onder zitten strips waarin de speakers zijn uitgeboord. Er zit een ledje links achter de speakergrill als notificatieled. Googles gewoonte om notificatieleds bij Nexus-toestellen onderaan te plaatsen is niet overgenomen.
In het midden zit het scherm, met daaronder twee knoppen. Terug zit links en home zit rechts. De menuknop wordt getoond op het scherm, maar kan als optie ook geactiveerd worden door lang op de homeknop te drukken. Het menu om van apps te wisselen zit achter een dubbeltik van de homeknop. Hoewel iPhones dit ook zo doen - en veel gebruikers vinden het daar ook niet logisch - zal dit leiden tot weinig gebruik van deze functie, omdat hij zo verstopt zit. De telefoons van vorig jaar hadden daar een eigen knop voor.
De vergrendelknop zit, helaas, weer aan de bovenkant. Veel merken, waaronder Samsung, Nokia, Sony en LG, plaatsen die aan de zijkant, omdat het minder moeite kost om daarbij te komen. HTC doet dat niet en dat maakt het lastiger om hem in te drukken, zeker bij een telefoon die zo lang is als de One. De micro-usb-poort zit onderaan, de 3,5mm-jack voor headsets is bovenaan te vinden. De accu is niet verwisselbaar en net als bij de One X moet de microsim in het toestel worden geplaatst via een klepje.
/i/1363012581.jpeg?f=imagenormal)
Geluid
De One heeft, zoals HTC zegt: BoomSound. Dat betekent dat er diverse elementen aanwezig zijn om het geluid goed te laten klinken. Dat gebeurt op diverse manieren. Ten eerste zijn er de luidsprekers; er zitten twee luidsprekers aan de voorkant, die stereogeluid geven. Luidsprekers op telefoons zitten traditioneel achterop of soms aan de zijkant. Dat heeft als reden dat er tot enkele jaren geleden geen noodzaak was om ze voorop te plaatsen. Mensen gebruikten de luidspreker voor bellen of voor muziek, twee zaken waarvoor je niet op het scherm hoeft te kijken. Inmiddels is video kijken een stuk gewoner op telefoons en dus is het logischer om luidsprekers aan de voorkant te plaatsen. Samsung deed dat al met onder meer zijn mp3-speler Galaxy Player 5.8 en tablet Note 10.1.
De luidsprekers zijn van zeer goede kwaliteit voor een telefoon. Hoewel je een goed setje stereospeakers met subwoofer niet de deur uit moet doen - de telefoon is simpelweg te klein om lage tonen goed te reproduceren - is het geluid het aanmerkelijk beter dan bij andere telefoons. De luidsprekers kunnen ook hard; als je ze op vol volume tegen je oor houdt, doet het pijn.
Een ander element van BoomSound is het geluid door de 3,5mm-jack. Er staat net als bij de One X+ meer spanning op de 3,5mm-aansluiting, waardoor hij een beter en voller geluid moet produceren. Dat blijkt ook nu geen leugen; het geluid klinkt meer dan goed.
Een ander element zit in de microfoons, met Sense Spraak: een tweak aan het geluid bij telefoongesprekken. Het volume van de luidspreker wordt aangepast aan het achtergrondgeluid, wat in combinatie met de ruisonderdrukking door de tweede microfoon in alle omstandigheden tot heldere gesprekken moet leiden. Dat lukt ook; bellen met de One lukt in alle omstandigheden, ook als je op het perron staat en er rijdt een trein voorbij.

Camera: vier grote megapixels en leuke software
Het moet HTC worden nagegeven: de fabrikant toont lef. Terwijl andere fabrikanten voor hun topmodellen de sprong maken of hebben gemaakt van 8- naar 13-megapixelcamera's, zet HTC een stap terug. De foto's die de One maakt, hebben een resolutie van ongeveer 4 megapixel. Dat staat slecht op specsheets en om dat te voorkomen drukt HTC de camereresolutie het liefst uit in 'ultrapixels'.
In plaats van meer pixels op een sensor met dezelfde grootte, propt HTC minder pixels op een sensor met dezelfde grootte. Waar 8-megapixelcamera's een pixelgrootte hebben van rond 1,4µm en 13-megapixelcamera's zelfs teruggaan naar 1,1µm, hebben de pixels van de One een grootte van 2µm.
De gedachte is dat grotere pixels meer licht kunnen vangen en dat moet de ruis verminderen. HTC is niet de enige die de ruis van smartphone-camera's wil verminderen. Nokia deed dat met een 41-megapixelsensor in zijn 808 PureView, waarvan de sensor de informatie uit gemiddeld zeven pixels samenvoegt tot één pixel. Dat is een andere benadering; Nokia kiest voor selectie op basis van info uit veel pixels, HTC kiest voor info uit minder, maar grotere pixels om hetzelfde doel te bereiken.
/i/1362411064.png?f=imagenormal)
De grotere pixels met meer lichtgevoeligheid moeten ook betere foto's bij weinig licht mogelijk maken, een terrein waarop veel smartphones het lastig hebben. Een telefoon heeft immers geen grote sensor en lensopening, simpelweg omdat er weinig ruimte is. Om betere low-light foto's te maken, is er meer nodig. De lensopening is f/2.0 en dat betekent dat er licht vanonder een bredere hoek in de camera kan vallen. Bovendien is er optische beeldstabilisatie, zodat de lens langer open kan blijven zonder dat de foto's er bewogen uitzien. Overigens heeft de One in tegenstelling tot de 808 PureView geen mechanische sluiter.

Eerdere geruchten wezen erop dat de One een Foveon-sensor zou hebben met meer lagen om licht op te vangen, maar dat bleek ondanks aanvankelijk tegenstrijdige info onjuist; het is 'gewoon' een Bayer-sensor, zoals op bovenstaande illustratie goed te zien is aan de gekleurde vakjes in de sensor.
Net als bij de toestellen van vorig jaar heeft HTC een aparte 'gpu' voor beeldverwerking in de telefoon gezet, met de naam ImageChip2. Het is nog altijd een beetje een raadsel wat die ImageChip precies is. Teardowns van de HTC One X van vorig jaar, bijvoorbeeld die van TechRepublic, toonden diverse onbekende onderdelen, maar geen daarvan had een HTC-label erop. Omdat HTC er zelf weinig over kwijt wil, blijft het onduidelijk wie de chip maakt, wat hij precies kan en hoe hij zijn functies uitvoert. Ook over de verbeteringen van deze ImageChip2 houdt HTC zich op de vlakte. Wel is duidelijk dat HTC hem niet zelf maakt. Alleen de algoritmes voor ruisonderdrukking, hdr-video en continue autofocus zijn door HTC zelf ontwikkeld.
Ook bij geluid heeft HTC iets nieuws in petto. De twee microfoons hebben beide twee membranen voor de juiste opname, zonder vervorming, van zowel harde als zachte geluiden. Dat lijkt op wat Nokia heeft gedaan met de haac-microfoons in zijn 808 PureView en Lumia 920, waarvan Nokia eveneens claimt, en terecht, dat ze lawaai van bijvoorbeeld een concert zonder vervorming kunnen opnemen.
Software
De lagere resolutie heeft enkele voordelen. Ten eerste gaat het delen van foto's via mobiel internet sneller, omdat de bestanden kleiner zijn. Waar veel smartphone-foto's al snel tussen 1MB en 3MB groot zijn, zijn de foto's uit de One rond 600-700KB. Dat scheelt een stuk bij het uploaden. Ten tweede kan HTC softwarematig meer doen met de foto's, omdat er minder pixels te verwerken zijn. Daar heeft HTC ten volle gebruik van gemaakt met een feature die Zoe heet. Zoe is een afkorting van 'zoetrope', in het Nederlands 'zoötroop'. Dat is een cilindervormige 'kijkdoos' uit de negentiende eeuw, waarmee met een reeks van statische afbeeldingen die door kleine gaatjes worden bekeken de illusie van bewegend beeld werd gecreëerd.
Wat HTC doet, is iets anders. In Zoe-modus wordt continu een film opgenomen, terwijl er ook twintig high-res foto's worden gemaakt. Het filmpje in mp4-formaat duurt 3,6 seconden; de 0,6 seconden voordat je de sluiterknop indrukt, wordt meegenomen, evenals de 3 seconden erna.
Die Zoe's zijn dus een combinatie van een 3,6 seconden durend 1080p-filmpje en twintig 4-megapixelfoto's die zijn geschoten op 6fps. Die Zoe's zijn zichtbaar in de Gallery, waar ze beginnen als foto en vervolgens het filmpje laten zien. De filmpjes zijn vergelijkbaar met Vine, de app van Twitter waarmee filmpjes van 6 seconden gemaakt kunnen worden. Vervolgens kunnen die Zoe's gebruikt worden voor diverse toepassingen. Uiteraard kan er een shot worden uitgepakt om te delen of op te slaan, maar ook kan hij integraal op YouTube worden gezet. HTC heeft er ook een aparte site voor, waarop een url 180 dagen blijft staan voordat hij verdwijnt.
Verder is er software om net als bij bijvoorbeeld BlackBerry Story Maker een filmpje te maken van diverse foto's van hetzelfde evenement met overgangen en een soundtrack. Dat doet hij automatisch, sterker nog, je hoeft niets te doen om die filmpjes te maken. De telefoon schikt foto's naar 'gebeurtenissen' op basis van tijd en eventueel locatie en maakt van het beschikbare beeldmateriaal een filmpje van ongeveer 30 seconden. De gebruiker kan eventueel bepaalde beelden selecteren en kiezen uit zes retrothema's. HTC zet er een filter overheen en gooit er vervolgens ook nog een vintagemuziekje onder. Dat is niet in te stellen. Uiteraard hebben we een voorbeeldfilmpje online gezet en eentje op basis van hetzelfde beeldmateriaal op onze eigen server gezet.
Deze software kan een gouden greep blijken te zijn. Immers, de telefoon maakt zelf filmpjes en de gebruiker hoeft ze alleen maar te delen. Meer opties zouden welkom zijn, maar deze functie is uitermate makkelijk en echt een leuke toevoeging.
Er is nog meer software. Een foto kan bewerkt worden met effecten, frames en basale retoucheermethodes. Dat werkt sneller dan op veel andere telefoons en is eenvoudig genoeg voor elke gebruiker; het zijn simpelweg een paar opties. Daarmee kan onder meer de huidskleur van personen op de foto worden aangepast; bij foto's kan die soms minder mooi uitkomen. Video's kunnen niet bewerkt worden, maar ze kunnen wel worden ingekort.
Camera in de praktijk
De One heeft twee camera's. Aan de voorkant gebruikt HTC een lens met f/2.0-diafragma voor de frontcamera, met een maximale resolutie van 2,1 megapixel, die kan filmen onder een hoek van 88 graden. Dat betekent dat er in de praktijk meer in beeld past en dat komt goed van pas bij bijvoorbeeld beeldbellen. De frontcamera is bovengemiddeld voor een telefoon. Wie de frontcamera een belangrijk element van een telefoon vindt, moet zeker HTC-telefoons overwegen, want zowel het beeld als de beeldhoek is aanmerkelijk beter dan bij de concurrentie.
Dan de camera aan de achterkant; die schiet foto's met een resolutie van 2688x1520 pixels, een 16:9-sensor dus. Als je nagaat dat de resolutie van het scherm 1920x1080 pixels is, dan ligt het voor de hand dat je bij een 1x1-weergave, waarbij een pixel van de foto een pixel op het scherm is, ongeveer de helft van de foto kunt bekijken. Ver inzoomen kan dus niet; je zit al snel aan de limiet.
De sensor is 'backside illuminated', zoals bij veel high-end telefoons anno 2013. De telefoon kan maximaal 8 plaatjes per seconde schieten. Video's maken gaat maximaal op 1080p, met een framerate van 30. Als hdr bij video aanstaat, gaat dat terug naar 28fps. De video's worden opgenomen op maximaal 20Mbit/s. Bij lagere resoluties gaat de framerate omhoog, bijvoorbeeld om versnelde beelden te maken. Bij 720p is dat 60fps, bij de lage resolutie van 720x468 pixels kan de telefoon beelden schieten met 96fps. Daarmee loopt hij niet voor op de concurrentie. Zo kan de Xiaomi Mi-Two bijvoorbeeld video schieten op 720p met 90fps.
Foto maken |
Telefoon / tablet | Megapixel | In seconden, lager is beter |
HTC One X |
8 |
*
1,47 |
Samsung Galaxy S III |
8 |
*
1,47 |
HTC One X+ |
8 |
*
1,59 |
Apple iPhone 5 |
8 |
*
1,79 |
HTC One |
4,1 |
*
1,97 |
LG Optimus G |
13 |
**
2,92 |
Nexus 4 |
8 |
**
2,95 |
HTC 8X |
8 |
**
3,21 |
Sony Xperia Z |
13 |
****
5,41 |
Sony Xperia P |
8 |
****
5,61 |
De interface van de camera doet denken aan die van de One X. In beeld staat een sluiterknop voor de fotofunctie en de video. In Zoe-modus zie je wanneer het filmpje nog bezig is, omdat het camera-icoon op de sluiterknop langzaam rood wordt van links naar rechts: een mooie en duidelijke indicator.
/i/1362769413.png?f=thumb)

De foto's bij gewoon licht zijn simpelweg onder de maat. Er is veel minder detail zichtbaar dan bij andere dure telefoons als de iPhone 5 en Galaxy S III, maar daarnaast is er meer aan de hand. De details die er zouden moeten zijn, worden vermoedelijk door de software weggedrukt. Daardoor heb je dus niet alleen een lagere resolutie, maar ook minder detail dan bij die resolutie mogelijk was. De kleuren zijn iets meer verzadigd dan in werkelijkheid, maar de kleurweergave is wel dik in orde. Hij doet het een stuk beter dan veel andere telefoons. En we moeten het HTC nageven: de One is wel een verbetering ten opzichte van eerdere HTC's. Voor een telefoon waarvan de camera echter een belangrijk verkoopargument is, hadden we wel wat meer verwacht.

Bij minder licht maakt de One meer indruk. Hij vangt licht op momenten waarop andere telefoons dat niet meer kunnen, ook al zijn dat niet de mooiste foto's. De plaatjes zijn op die momenten vergelijkbaar met die van de Lumia 920 van Nokia, die ook is geoptimaliseerd om in het low-light goed te doen. Het meeste voordeel heb je daarvan in een donkere omgeving zonder flits.
Bij deze test, uitgevoerd terwijl de iPhone 5 en HTC One X+ even niet beschikbaar waren, moesten de telefoons een telefoonlader op de foto nemen in een half verduisterde ruimte met wit-groene achtergrond en zonder flits. De Lumia 920 stond op nachtstand, de Galaxy S III op 'weinig licht'. Bij de One zijn de minste details te zien, let bijvoorbeeld op de achtergrond, maar het plaatje ziet er verder goed uit. Dit is geen 100-procentscrop, maar een uitsnede van de foto die is verkleind om alle foto's naast elkaar te kunnen zetten.
Voor de volgende test moesten de telefoons de beste foto maken zonder flits in een donkere kast, waar alleen licht binnenkwam door een beetje openstaande deur van een half verduisterde ruimte. De hoeveelheid licht was dus zeer laag. De Lumia 920 stond opnieuw op de nachtstand en de Galaxy S III op 'weinig licht', terwijl de Nokia 808 het het best bleek te doen op een handmatige iso-waarde van 800. De foto's zijn weer een op maat gemaakte uitsnede van een tekstvak op een fles.

De One doet het hier het best; de tekst is het minst onleesbaar, al is die geen van de gevallen leesbaar. De Galaxy S III presteert hier het minste. Als de flits mag worden aangezet in dezelfde situatie, is het plaatje ineens totaal anders.

De One heeft hier last van het gebrek aan pixels. De tekst op de fles is niet leesbaar, terwijl dat bij de Nokia's wel het geval is. De Galaxy S III doet het door de resolutie ook iets beter dan de One. Kortom, de pixels vangen inderdaad meer licht, maar als de flitser wel zijn werk mag doen, is de One weer niet de beste. Onze testmethodes, waarbij we veel werken met uitsnedes, is in het nadeel van telefoons met minder megapixels, zoals de One. De One doet het echter ook minder dan de Nokia 808 PureView, die in deze test op 5 megapixel schoot, de standaardinstelling.

Als het helemaal donker is en de telefoon moet vertrouwen op de led-flitser, doet de One het ook prima. Het is uiteraard niet zo goed als de 808 PureView van Nokia met zijn Xenon-flitser, maar hij houdt de concurrentie beter bij dan in daglicht.
Al met al blinkt de camera van de HTC One vooral uit in software. De Ultrapixels doen hun werk in low-light goed, maar zodra er meer licht voorhanden is, is de camera simpelweg beneden gemiddeld. Wil HTC echt indruk maken met de camera, dan zal de kwaliteit ervan omhoog moeten, want nu is er geen reden om vanwege de kwaliteit van de foto's de One te verkiezen boven andere dure telefoons.
:fill(white)/i/1362762864.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762865.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762866.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762867.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762879.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762880.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762881.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762882.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762893.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762894.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762895.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1362762896.jpeg?f=thumb)
Software: Sense 5 met Blink Feed
De HTC One wordt uitgebracht met Android 4.1.2, terwijl Google zelf al bij Android 4.2.2 zit. Volgens HTC is dat nodig voor de stabiliteit: vermoedelijk is er iets mis gegaan bij de combinatie van Android 4.2 en de MSM9x15-baseband van Qualcomm, die in de toestellen zit. Inmiddels is dat probleem opgelost, maar versie 4.2.2 kwam vermoedelijk niet op tijd om het op de toestellen te zetten. Sony zat met de Xperia Z met hetzelfde probleem.
Van het verschil in Android-versie zie je overigens weinig terug: HTC heeft met Sense namelijk een zware skin die over Android ligt. Hoewel HTC al twee versies op rij claimt dat de skin lichter is gemaakt, is dat in praktijk eigenlijk nauwelijks te merken. De skin blijft zwaar en past het lockscreen, homescreen, de notificatiebalk, alle apps en alle menu's aan. Wel is het zo dat HTC iets dichter bij het Holo-thema van Android is gekomen, door onder meer veegbare tabs in te voegen en alle standaardapps te voorzien van de Action Bar.
Wel is de skin anders dan Sense 4: de iconen zijn minimalistischer en het hoofdmenu is gewijzigd: het weer staat erin, terwijl de iconen op verticale pagina's in een 4x3-opstelling zijn gegroepeerd. Het zal ongetwijfeld gedaan zijn om esthetische redenen, maar dat je meer veegbewegingen moet maken om bij dezelfde app te komen, is ronduit onhandig. Gelukkig kan het hoofdmenu ook op een 5x4-weergave worden gezet, waarbij beter gebruik wordt gemaakt van de schermruimte.
Bovendien is het hoofdmenu niet plat: apps kunnen gegroepeerd worden in mappen en er staan standaard al enkele mappen. Onervaren gebruikers zullen daardoor even moeten zoeken naar bijvoorbeeld de Muziek-app, die in een map verstopt staat.
Het lettertype is bovendien iets anders en menu's zien er iets gelikter uit. Wat wel jammer is, is dat de balk voor de oude Menu-knop terug is. Als de app geen Action Bar heeft, wordt de Menu-knop getoond als zwarte balk onderin. De balk is behoorlijke aanwezig en toont het driepunts-icoon. Bij de One-telefoons van vorig jaar kan die worden weggehaald door de Appswitch-knop als Menu-knop te laten fungeren, maar die optie is weer verdwenen. Dat is vermoedelijk omdat er maar twee knoppen zijn en dus minder combinatie-mogelijkheden. Toch is het jammer, want het kost veel schermruimte.
Ook troffen we nog een bug aan in de software: soms bleek de telefoon niet vergrendeld te zijn, ondanks dat het scherm was uitgezet. Daarbij ging het soms om een periode van meer dan een uur dat het scherm al was uitgeschakeld. Het is geen bug die elke keer optreedt en zal makkelijk in een kleine update kunnen worden aangepast.

De balk voor de oude Menu-knop wel en niet in beeld, hier op de One XBlink Feed
De grootste vernieuwing is echter het homescreen. De standaardhomescreens zijn nog aanwezig, maar het default homescreen is Blink Feed. Let wel: het is geen widget, het is een verticaal scrollbaar homescreen. Blink Feed is gemaakt in samenwerking met Mobiles Republic, dat alles op de achtergrond regelt om zaken van Facebook, Twitter en rss-feeds binnen te krijgen. Ook tv-shows uit de Sense TV-app komt daarbij naar voren.
De gedachte is dat veel mensen vaak op hun telefoon kijken om snel te checken wat er nieuw is. Die functie zou normaalgesproken door de notificatiebalk worden geregeld, maar dat betreft alleen meldingen van bijvoorbeeld breaking news en notificaties op Facebook, niet normale Facebook-statusupdates van contactpersonen. Het idee doet denken aan Timescape van Sony Ericsson uit 2010 en ook heeft het wat weg van de live tiles uit Windows Phone. Het werkt door het instellen van eigen accounts en feeds.
Blink Feed is een aardig concept en mooi uitgewerkt. Door tekst met relevante plaatjes als achtergrond te plaatsen en de animaties mooi te maken ziet het er slick uit en het combineren van gegevens uit allemaal apps maakt het relevant.
Toch vervult het zijn functie niet, en dat komt mede door de beperkte selectie nieuwsbronnen. Ten eerste zijn er weinig Nederlandse nieuwssites beschikbaar: alleen een ANP-feed en wat modebladen. Maar sites als Tweakers, Nu.nl en Telegraaf ontbreken bijvoorbeeld. Wel zijn bladen als Esquire aanwezig.
/i/1362769403.png?f=thumb)
Daarnaast selecteert Blink Feed zelfs tweets uit je Timeline en statusupdates uit je Nieuwsoverzicht op Facebook; hij laat niet alles zien. Daardoor vervult hij zijn functie niet optimaal: je ziet niet alles zonder de apps te openen. Bovendien zou het een goede toevoeging zijn om een Blink Feed-lockscreen te hebben, waardoor gebruikers echt snel op de hoogte zouden blijven.
Vanwege de aard van Blink Feed waren we bang voor het datagebruik van de widget, maar het valt alleszins mee; na de eerste setup en updates stond de datateller op 1,35MB en daarna bleek het telkens na elke update enkele honderden KB's te kosten. Ter vergelijking: de mobiele voorpagina van Nu.nl kost je per keer ongeveer 500KB. Bovendien staat auto-refresh over 3g uit; alleen over wifi ververst hij zichzelf. Dat is een voordeel als je een beperkt datalimiet hebt, maar een nadeel voor de functie: handmatig verversen en wachten op nieuwe content neemt het voordeel van 'snel kijken wat nieuw is' een beetje weg.
Andere toevoegingen aan Sense
Een van de meest omstreden toevoegingen aan Sense 4 van vorig jaar was het menu om van app te switchen: in plaats van de manier die standaard is in Android, hebben de One X en One S horizontaal neergezette grote thumbnails, waarvan er maar een of twee in het scherm passen; dit is een mooie, maar weinig efficiënte manier om te multitasken.
/i/1333107340.png?f=thumb)
In Sense 5 is dat totaal anders: het menu om van apps te switchen is nu niet minder dan de standaard-weergave in Android, maar juist beter: het schermt toont negen platte thumbnails in chronologische volgorde; de meest recente ligt rechts onderaan. De app is te openen door erop te klikken en een veeg naar boven sluit hem af.
/i/1362769426.png?f=thumb)
Bovendien is niet alleen de interface aangepast, maar ook het gedrag: waar in Sense 4 apps werden gesloten als erna een of twee apps waren geopend, is dat probleem in Sense 5 verholpen; alle apps blijven open staan en kunnen zonder vertraging geactiveerd worden. De 2GB aan ram zal daarbij ook helpen, maar het is in elk geval een grote verbetering.
/i/1362769425.png?f=thumb)
De One heeft een feature die we lang niet hebben gezien op telefoons: een infrarood-zender. Hij zit ingebouwd in de Power-knop bovenop het toestel en kan worden ingesteld om met diverse tv's en settopboxen te werken.
Daarvoor is de dienst Sense TV gemaakt; die laat een visuele weergave zien van de programmagids, waar de gebruiker doorheen kan scrollen en iets kan selecteren. Ook is een klassieke 'afstandsbediening-interface' beschikbaar.
De gebruiker moet eerst een 'afstandsbediening' toevoegen, waarna het merk tv, kabelbox en home-cinemaset gekozen kan worden. Hoewel het een logische methode is, zal het voor sommige gebruikers een obstakel vormen; bij veel kabelboxen is het lastig om het merk te ontdekken.
Vervolgens werkt het hetzelfde als bij universele afstandsbedieningen; de app TV probeert codes uit door de gebruiker op een knop te laten drukken en in te laten vullen of de tv, kabelbox of home cinema set reageert. Als dat het geval is, wordt het ingesteld.
De app en de infraroodsignalen werken vlekkeloos. Sterker nog: op een mediabox van UPC bleek zappen met de HTC-telefoon sneller dan met de gewone afstandsbediening.
/i/1362769400.png?f=thumb)
Toetsenbord
Aan het toetsenbord is niet veel gesleuteld. Het biedt ondersteuning voor tekstcorrectie in twee talen tegelijk en heeft een 'volgtoetsenbord', dat aan Swype doet denken, maar net niet even goed is. Het toetsenbord heeft een donkere kleurstelling met witte letters en blauwe accenten. Er is een optie om de pijltjestoetsen weer te geven of te verbergen, maar standaard zijn ze niet zichtbaar.
De tekstvoorspelling van het toetsenbord is goed en hij typt vooral fijn: er zit geen vertraging in, ook niet als je snel achter elkaar typt. Wie echter het toetsenbord niet fijn of niet goed genoeg vindt, kan altijd een alternatief toetsenbord downloaden als Swiftkey.
Software en browser getest

De HTC One voelt bij alle taken aan als een loeisnel toestel. Het switchen tussen applicaties gaat snel en soepel, het opstarten van apps gaat eveneens snel en nergens is vertraging zichtbaar. Nu is snelheid relatief en subjectief, en dus voeren we metingen en benchmarks uit om te kijken hoe snel de One nu echt is.
Het is onduidelijk hoe het kan, maar de Snapdragon 600 veegt bij de Java-score van CFBench de vloer aan met de concurrentie.Ook op prototypes met deze soc zagen we dit effect al, bijvoorbeeld bij de Padfone Infinity van Asus en de LG Optimus G pro. Deze benchmark laat de proccesor rekentaken uitvoeren in Java, waardoor het iets zegt over hoe vlot de Dalvik VM op een toestel wordt uitgevoerd.
Frontpage laden (automatisch) |
Telefoon / Tablet | OS | in seconden, lager is beter |
Apple iPhone 5 |
iOS 6.1 |
*
0,12 |
Samsung Galaxy S III |
Android 4.0 |
**
0,34 |
LG Optimus G |
Android 4.1 |
**
0,34 |
HTC One X+ |
Android 4.1 |
**
0,36 |
HTC One |
Android 4.1 |
**
0,38 |
Nexus 4 |
Android 4.2 |
**
0,47 |
HTC One X |
Android 4.0 |
***
0,57 |
Sony Xperia Z |
Android 4.1 |
***
0,58 |
Sony Xperia P |
Android 4.0 |
***
0,68 |
Nokia Lumia 920 |
Windows Phone 8 |
****
0,75 |
HTC 8X |
Windows Phone 8 |
****
0,83 |
Apples Safari-browser is bij deze benchmark heer en meester en daar brengt de HTC One geen verandering in. Van alle Android-toestellen komt alleen de Motorola Razr I - in deze tabel niet genoemd - in de buurt met 0,20 seconden. Deze benchmark laadt een statische frontpage van Tweakers 35x, waarna de hoogste en laagste scores eruit worden gehaald en over de rest een gemiddelde wordt genomen.
Met 0,38 seconden lijkt het verschil met bijvoorbeeld de HTC One X klein, maar relatief is de One dus bijna eenderde sneller. De One doet het dus redelijk goed, maar laat hier de concurrentie zeker niet achter zich.
Peacekeeper is een browserbenchmark van Futuremark die veel elementen van browsen meet en het resultaat bundelt in een score die kan worden vergeleken met browsers op andere apparaten. De HTC One scoort beter dan andere Androids en dat betekent dat hij veel voorkomende taken op websites goed en snel uit kan voeren. De iPhone 5 moet hij nog altijd voor zich dulden.
Mozilla heeft de Kraken 1.1-benchmark gemaakt om browsers te testen en een indicatie te geven over hoe 'futureproof' ze zijn. Browsers doorlopen een set van testen die zwaar leunen op nieuwe webtechnologieën en Mozilla houdt bij hoe lang dat duurt.
De HTC One scoort hier heel goed: hij pakt overtuigend het goud en laat alle concurrentie ver achter zich. Waar de iPhone 5 en Nexus 4 boven 20.000ms zitten, doet de One er iets meer dan 13.000ms over.
Hardware: kan alle taken aan
Hardware

HTC gebruikt voor de One een gloednieuwe soc, die Qualcomm onder de naam Snapdragon 600-serie op de markt brengt. Qualcomm is afgestapt van de S1- tot en met S4-serie, voornamelijk omdat het zelf onduidelijkheid schepte. Zo leek S4 eerst alleen bedoeld voor socs met cpu's op de Krait-core, maar ook goedkopere soc's met Cortex A5 werden daar onder geschaard. Omdat de rek eruit was, is voor een nieuwe naamgeving gekozen met driecijferige nummers: de 600-serie is de op een na hoogste serie die tot nu toe is gepresenteerd. De 800-serie komt later op de markt.
De Snapdragon 600 heeft een nieuwe Krait 300-core, een update van de vorige Krait-core. Deze kan niet alleen hoger geklokt worden, maar ook per kloktik meer werk verzetten. Het werkgeheugen is voortaan lpddr3 in plaats van lpddr2, iets wat ook de snelheid ten goede moet komen, zo claimt Qualcomm. De gpu is net als in de S4 Pro een Adreno 320, maar op een hogere kloksnelheid, waardoor hij iets sneller moet zijn dan voorheen.
De gpu is prima in staat om grafisch zware zaken op een acceptabele framerate af te spelen; hij zit iets boven 30fps bij bovenstaande test van GL Benchmark en dat maakt de weergave wel vloeiend. Het verschil met de Xperia Z met Qualcomm S4 Pro, die van dezelfde gpu is voorzien, is klein; het lijkt erop dat de gpu hier niet overgeklokt is.
Als de test niet op het scherm wordt gedraaid, scoort hij iets beter dan bij een weergave op het scherm: de Offscreen-test brengt de score op 34fps, de hoogste die we tot nu toe hebben gezien. De gpu lijkt dus tot meer in staat, maar een oorzaak voor deze afwijkende score hebben we niet.
De One scoort in de Native-test van CFBench, waarbij de processor volop wordt belast zonder dat de laag van Java ertussen zit, iets hoger dan bijvoorbeeld de One X+ en Galaxy S III, maar het verschil is niet bijster groot. De Krait 300 en de hogere kloksnelheid maakt dus een klein verschil in snelheid van de processor.
Om te kijken hoe de Krait 300 het doet tegenover andere procesorcores, hebben we CaffeineMark 3 er nog eens bijgepakt. Die test draait op slechts een enkele processorkern, maar kan daardoor de verschillen bij het uitvoeren van Java-code wel goed blootleggen. Krait 300 doet het prima op deze test; de One komt bijna op 18.000 en dat is de hoogste score die we op een telefoon hebben gemeten.
Het opslaggeheugen van de One is standaard 32GB of 64GB, maar in eerste instantie zijn alleen de 32GB-toestellen verkrijgbaar. Dat komt vermoedelijk door de prijs. Opslaggeheugen is een van de duurste componenten en in de afgelopen jaren is er daarom nauwelijks opslaggeheugen bijgekomen. De 32GB-versie krijgt een adviesprijs van 699 euro en een 64GB-versie zou daardoor op 749 of 799 euro uitkomen. Zoals gewoonlijk levert HTC wel Dropbox-ruimte mee, 23GB, maar geen mogelijkheid om het geheugen met een micro-sdhc-kaartje uit te breiden. Dat is jammer, omdat niet iedereen genoegen wil nemen met het ingebouwde geheugen.
Het geheugen is erg snel bij het uitvoeren van sql-handelingen. De One is na 21 seconden klaar met RL Benchmark en daarmee plaatst hij zichzelf in de top; HTC liep hier eerder mee achter. Deze benchmark geeft goed weer hoe de telefoon in de praktijk reageert op het openen en sluiten van apps; dat gaat erg snel.
Verder is het nog het vermelden waard dat de HTC One als een van de eerste telefoons de 802.11ac-standaard ondersteunt, een snellere versie van wifi dan de gebruikelijke wifi-n-standaard. Ook zaken als gps, glonass, bluetooth 4.0 en nfc ontbreken niet. De One zal bovendien werken op Nederlandse 4g-netwerken, door de ondersteuning voor 800MHz-, 1800MHz- en 2600MHz-lte. KPN, de enige die momenteel op grote schaal 4g aanbiedt aan consumenten, heeft hem opgenomen in zijn 4g-lineup.
Concurrentie: de hoogste prijsklasse
De HTC One heeft als adviesprijs 699 euro, bij het verschijnen in april. Dat is waanzinnig hoog. De duurste telefoon op de markt, met iPhone 5 kost in zijn 16GB-versie iets minder. Uiteraard is de adviesprijs slechts een indicatie. In de winkel zal hij al snel te koop zijn voor tussen 600 en 650 euro, maar het blijft een fors bedrag voor een telefoon.
Hij is officieel nog niet eens bekendgemaakt, maar toch kun je hem duidelijk aanwijzen als grootste concurrent: de Samsung Galaxy S 4. Samsung gebruikt ook Android, maar met een totaal andere skin. Ook is het scherm van de S 4 iets groter. De S 4 heeft een 13MP-camera, maar de grote pixels van de One ontbreken juist weer. Ze zitten wel ongeveer in dezelfde prijsklasse.
De eerste fabrikant die met een full-hd-telefoon op de proppen kwam, is Sony met zijn Xperia Z. De 'Z' is helemaal van glas, heeft een 5"-scherm dat minder mooi is dan dat van de One en draait op een iets oudere, maar niet merkbaar langzamere processor. De skin van Sony over Android is veel minder zwaar, iets dat veel fans waarderen. De Xperia Z is iets groter dan de One.
De One is misschien wel de eerste telefoon die wat prijs betreft vergelijkbaar is met de nieuwste iPhone van dit moment. De iPhone 5 heeft een veel minder groot scherm, maar eveneens een behuizing die grotendeels van aluminium gemaakt is. Het grootste verschil zit in de software: de iPhone draait iOS met alle voordelen en nadelen van dien. Beide zijn mooi ontworpen telefoons met snelle hardware, maar de filosofie achter de software verschilt radicaal.
LG probeert het met een 4g-telefoon zonder full-hd-scherm, de Optimus G. Hij draait wel op een rappe quadcore-processor van Qualcomm, maar hij heeft minder pixels aan te sturen. Of het verschil tussen full-hd en 720p merkbaar is, dat zullen je ogen zelf moeten bepalen. De skin van LG over Android is bovendien ook niet ieders smaak; hij lijkt het meest op Samsungs skin, die ook zwaar is.
Specs
Merk en uitvoering |
Merk |
HTC |
Product |
HTC One |
Uitvoering |
32GB |
Afbeeldingen |
:fill(white)/i/1361290173.jpeg?f=thumblarge) |
Prijs en beoordeling |
Prijs |
€653,40 |
Aantal aanbieders |
14 winkels |
Eerste prijsvermelding |
woensdag 20 februari 2013 |
Toestel |
Telefoonmodel |
Bar |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.1 |
Beeldscherm |
Schermdiagonaal |
4,7" |
Schermresolutie |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
LCD |
Multitouch |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Camera |
Cameraresolutie |
4M |
Cameraresolutie (voor) |
2,1MP |
Camera autofocus |
Ja |
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Resolutie video-opname |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Stabilisatie |
Optische stabilisatie |
Functionaliteit |
Berichten |
E-mail, mms, sms |
Audioformaten |
aac, flac, midi, mp3, ogg, wav, wma |
Videoformaten |
3gp, h.264, Mpeg 4, wmv |
GPS |
Ja |
Gsm-functies |
Bewegingssensor, DLNA, Kompas, Tril |
Verbindingen |
Mobiele netwerken |
edge, gprs, hsdpa, hsupa, umts |
Frequentiebereik (gsm/umts) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz |
Wi-Fi |
Ja |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11n, 802.11b, 802.11g |
Bluetooth aanwezig |
Ja |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Overige draadloze verbindingen |
IrDA, Near Field Communication (NFC) |
GSM-Connector |
Micro-usb |
Technische kenmerken |
GSM-Chipset |
Qualcomm Snapdragon 600 |
Processorsnelheid |
1,7GHz |
CPU Core |
Quad Core |
Werkgeheugen |
2GB |
Opslaggeheugen |
32GB |
Accu |
Accucapaciteit (mAh) |
2.300mAh |
Accutype |
Li-Polymer |
Uiterlijk |
Kleuren |
Zilver/zwart |
Gewicht (gram) |
143g |
Lengte |
137mm |
Breedte |
68mm |
Hoogte / Diepte |
9mm |
Kosten |
Telefoon maandlast |
€ 54,45 |
Telefoon totaallast |
€ 653,40 |
Gratis vanaf |
- |
Meer informatie |
EAN |
- |
SKU |
- |
Tweakers ID |
327724 |
Specs van fabrikant |
Productinformatie van de fabrikant |
Conclusie
Er hangt veel van af - en daarom getuigt het van veel lef dat HTC een andere richting op slaat met de One. De camera heeft minder megapixels, het homescreen is omgegooid, er zitten speakers aan de voorkant en het ontwerp is van aluminium, dat is een gewaagde keuze en kan op het gebied van ontvangst en productie een bron van problemen vormen.
De genoemde keuzes pakken vrijwel allemaal goed uit: het is een bloedmooie telefoon geworden, die dankzij zijn ontwerp dunner lijkt dan hij is, er futuristisch uitziet en lekker vasthoudt. Daarvoor moet je wel offers brengen: net zoals bij veel andere dure smartphones is de accu niet verwisselbaar. Omdat hij zo vlot werkt en een mooi scherm heeft, is het jammer dat je vast zit aan de harde grens van 32GB opslaggeheugen - je hebt de neiging zware games te downloaden en full-hd-films over te zetten, maar dan is die 32GB niet voor iedereen genoeg. De 64GB-versie staat nog niet voor Nederland gepland.
Maar er is meer dan alleen het ontwerp dat lof verdient. De accuduur is goed. BoomSound klinkt als een pompeuze marketingnaam, maar het geluid uit de stereo speakers uit de voorkant klinkt als een klok, zeker voor een telefoon. Het scherm is een plaatje, al was dat van de One X op gebied van kleurweergave en -temperatuur nog iets beter.
Ook in de software zijn er veel verbeteringen doorgevoerd, maar niet alles pakt goed uit. Blink Feed schiet vooralsnog zijn doel voorbij, maar de Gallery die zelf automatisch Zoe Clips genereert is een briljante toevoeging. De nieuwe versie van Sense is minimalistischer en is vooral beter in het schakelen tussen apps. Het is jammer dat de camera de verwachtingen die door HTC zijn geschapen niet waarmaakt, al zijn de foto's bij minder of geen licht relatief beter dan die bij veel licht.
Uiteindelijk is het naïef om te denken dat HTC met de One Samsung naar de kroon kan steken; de geoliede marketingmachine van Samsung met vrijwel ongelimiteerd budget kan van een drol met belfunctie en de Galaxy-merknaam nog een verkoopsucces maken.
De ware concurrentie van HTC zit bij fabrikanten als Sony, Huawei, ZTE, LG en in mindere mate BlackBerry en Nokia; zij zitten in hetzelfde schuitje achter 'De Grote Twee' Apple en Samsung en vechten met elkaar om de felbegeerde derde plek. Waar BlackBerry en Nokia zich al onderscheiden met hun eigen platform, is het onderscheid tussen de 'Android-fabrikanten' minder duidelijk.
Wat dat betreft slaat HTC een enorme slag. De One is een opvallende, mooie telefoon die veel mensen zal aanspreken en die aan het eind van het jaar in alle lijstjes voor 'telefoon van het jaar' tussen de nominaties zal staan. Hij is op veel belangrijke punten beter dan de concurrenten als Sony's Xperia Z, de BlackBerry Z10 en Nokia Lumia 920. Daardoor legt HTC de lat voor de concurrentie een stuk hoger - en zelfs de dominante marktleider Samsung krijgt er een zware dobber aan om met zijn Galaxy S 4 deze HTC One te overtreffen.
Pluspunten
+ Mooi, goed afgewerkt ontwerp
+ Scherm behoort tot top van de markt
+ Accu gaat relatief lang mee
Minpunten
- Hoge adviesprijs
- Geen uitbreidbaar geheugen en verwisselbare accu
- Camera is niet top
Samengevat
De HTC One (M7) heeft afgelopen jaar veel prijzen gewonnen en dat komt door zijn mooie, luxe ontwerp, met gebruik van veel metaal. De stereo-speakers aan de voorkant zijn een uitkomst en ze kunnen ook hard; een telefoontje missen omdat je de ringtone niet hoort is lastig bij dit toestel. Ook is het scherm uitstekend. De camera daarentegen valt tegen; hij kan in veel gevallen een redelijk kiekje maken, maar details vallen weg en de afbeeldingen zijn veelal niet mooi. Ook ontbreekt het de One aan uitbreidbaar geheugen en is hij niet te repareren als hij stuk gaat; zelfs de accu is niet te verwisselen.
Pluspunten
-
Mooi ontwerp
-
Goede speakers
-
Prima scherm
Minpunten
-
Camera valt tegen
-
Niet alle features zijn toevoeging
-
Geen uitbreidbaar geheugen of verwisselbare accu
Eindoordeel