Inleiding
Het hing al een tijdje in de lucht: sinds vorig jaar zomer deden steeds vaker en steeds luider geruchten de ronde dat HTC naast Android en Windows Mobile nog een derde besturingssysteem voor zijn toestellen zou gaan gebruiken. En dat zou géén smartphone-OS zijn, zo berichtten veel internationale blogs.
De maanden vergleden terwijl HTC op de markt kwam met toestellen die duidelijk wél smartphones waren: de HTC Hero, Touch2, Tattoo en natuurlijk de HD2. HTC bevestigde dat het graag marktaandeel wilde winnen in het goedkopere segment, maar veel goedkoper dan de 250-300 euro die voor een Tattoo of Touch2 neergelegd moesten worden zou het niet worden...
... tot in december foto's en specificaties opdoken van de HTC Rome. Waar in eerste instantie nog werd gemeld dat het om een Android-toestel zou gaan, bleek het al snel toch om iets nieuws te gaan: een mobieltje met Qualcomms besturingssysteem Brew Mobile Platform, kortweg Brew MP.
De geruchten werden begin dit jaar bevestigd, toen HTC de Smart onthulde: het goedkoopste toestel dat HTC ooit heeft gemaakt. Binnenkort zal het in de winkel liggen voor een prijs van ongeveer 160 euro. In deze preview kun je een eerste indruk vinden van dit toestel, dat HTC liet zien op het Mobile World Congress in Barcelona.

Specificaties
Merk en type |
Merk |
HTC |
Type |
Smart |
Eerste prijsvermelding |
29 januari 2010 |
Toestel |
Telefoonmodel |
bar |
Invoermethode |
touchscreen |
Beeldscherm |
Schermresolutie |
320x240 (qvga) |
Schermdiagonaal |
2,8" |
Schermtype |
lcd |
Multitouch |
nee |
Touchscreentechniek |
resistief |
Secundair scherm |
nee
|
Camera |
Resolutie |
3,2 megapixel |
Autofocus |
nee |
Functionaliteit |
Berichten |
e-mail, mms, sms |
Gsm-taal |
Nederlands |
Mp3-ringtone |
ja |
Audioformaten |
aac, amr-nb, midi, mp3, mpeg 4, qcelp, wav, wma |
Videoformaten |
3gp, mpeg 4 |
Gsm-functies |
A2DP (bluetooth stereo) |
Verbindingen |
Mobiele netwerken |
edge, gprs, hsdpa, hspa |
Frequentiebereik (gsm/umts) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz |
Bluetooth-versie
|
bluetooth 2.0 + edr |
Gsm-connector |
3,5mm headset, mini-usb |
Technische kenmerken |
Processorsnelheid |
300MHz |
Werkgeheugen |
256MB |
Opslaggeheugen |
256MB |
Extern geheugen |
sd-micro, sd-micro high capacity |
Accu |
Gesprekstijd |
7u |
Stand-by-tijd |
450u |
Accucapaciteit |
1100mAh |
Accutype |
Li-Ion |
Uiterlijk |
Kleuren |
zwart |
Gewicht
|
108g |
Lengte |
104mm |
Breedte |
55mm |
Dikte
|
12mm |
Overige specificaties |
Meegeleverde accessoires |
oplader |
Bijzonderheden |
Brew Mobile Platform besturingssysteem |
Waarom?
De grote vraag is waarom HTC deze stap zet en waarom de Taiwanese fabrikant deze stap juist nu zet. Daartoe zoomen we eerst even in op Brew MP.
Brew zal niet in de markt gezet worden als smartphone-OS: ontwikkelaars kunnen er geen native applicaties voor ontwikkelen. Een downloadwinkel met extra software voor toestellen met Brew komt er eveneens niet.
Fabrikanten kunnen Brew MP, een eenvoudig rtos, echter wel volledig van een eigen skin voorzien: alle uiterlijkheden kunnen worden aangepast door de fabrikant of - meer voor de hand liggend in de toekomst - door providers. Het is vergelijkbaar met eigen OS'en van Sony Ericsson, LG of Nokia, maar met het verschil dat iedereen het mag gebruiken.
Dat HTC met een Brew-mobieltje komt, is niet onlogisch als je bedenkt dat HTC een grootafnemer is van Qualcomm-chips: alle HTC's van de laatste jaren zijn uitgerust met een Qualcomm-chip, of dat er nu een uit de MSM-serie was of een Snapdragon, zoals bij de HD2 en de Desire. HTC gebruikt alleen een andere chip, namelijk een exemplaar van Texas Instruments, als er een smartphone met de Chinese versie van 3g aan boord moet worden gebouwd: de chips van Qualcomm ondersteunen namelijk niet de ontvangst van de Chinese variant van 3g.
Dat HTC Brew kan gebruiken, komt omdat de fabrikant het hele OS van een eigen look kan voorzien. En dat is ook gebeurd op de Smart: het toestel beschikt over dezelfde Sense-interface als Android-toestellen van HTC, met het verschil dat Android niet op het toestel staat. Hetzelfde uiterlijk, dezelfde soort widgets en zelfs dezelfde look voor het instellingenmenu: de Smart is HTC's Android-toestel zonder Android.
Daar zit ook precies de grote winst voor HTC: een heel nieuw publiek kan door de Smart kennismaken met de Sense-interface. De looks zijn immers dezelfde, alleen de functionaliteit van het toestel is beperkter. Touchscreentoestellen van circa 150 euro worden bovendien veelal gekocht door pubers: een jong publiek dat op deze manier HTC leert kennen zonder aan een duur tweejarig abonnement vast te zitten om een Legend of Desire te kunnen kopen. En de bedoeling is natuurlijk dat die kopers na de Smart, als ze wat ouder zijn en een wat dikkere portemonnee hebben, wél overgaan op een duurdere smartphone met Sense.
De Smart is daarmee de zoveelste manier om het merk HTC bekender te maken onder het gewone publiek. Want waar veel tweakers door de smartphones inmiddels wel bekend zijn met de Taiwanese fabrikant, geldt dat voor veel anderen niet. Tot drie jaar geleden bracht HTC immers geen toestellen onder eigen naam uit, maar maakte de fabrikant ze voor providers. Daardoor prijkte op die toestellen het logo van T-Mobile of Vodafone, maar nooit de eigen bedrijfsnaam.
HTC wil nu een merk op zichzelf worden en trekt daar sinds anderhalf jaar hard aan: het sponsort een wielerploeg en lanceerde dit najaar een grote campagne onder de slogan 'A phone that gets you': reclames waren te zien op tv en abri's hingen vol met posters. Die campagne loopt nog steeds.
Daarmee is de Smart voor HTC de volgende stap in de strategie om een algemeen bekend merk zoals Nokia of Samsung te worden. En wil je iedereen bereiken, dan kun je niet alleen telefoons van meer dan 250 euro verkopen.
Hardware en uiterlijk
Chip
De Smart mag ondanks zijn naam dan geen smartphone zijn, zijn afkomst laat zich niet verloochenen: in tegenstelling tot veel andere touchscreentelefoons in deze prijsklasse maakt HTC namelijk gewoon de specificaties van de Smart bekend, inclusief details over chip en geheugen.
Veel HTC-liefhebbers zullen een beetje moeten glimlachen om die specificaties: wie ze naast andere HTC-toestellen legt, ziet immers gelijk dat het niet om snelheid en geheugen te doen is. De 300MHz-chip was namelijk twee jaar geleden al zwaar verouderd - en twee jaar is in de markt waarin HTC zich beweegt een halve eeuwigheid.
Die chip is een MSM6290 van Qualcomm. De chipmaker is nog steeds bezig met zijn MSM-serie van chips, maar is zelf inmiddels aanbeland bij MSM7227 en de MSM76-serie.
De MSM6290 hebben we vorig jaar echter nog een keer in een high-end smartphone gezien: de i8910 HD van Samsung, een toestel met Symbian S60v5, gebruikt de MSM6290 als secundaire processor, vooral voor het afhandelen van de verbindingen, zoals hsdpa en gprs.
De chip kan in de huidige telefoonmarkt onmogelijk een topper genoemd worden: de MSM6290 heeft een ARM11-core op een ARMv6-instructieset. Met de kloksnelheid van 300MHz maakt dat hem op papier half zo snel als de chip in bijvoorbeeld de HTC Hero, een smartphone die toch al geen enorme hoeveelheid processorkracht aan boord heeft.
De MSM6290 kan overigens wel snelle verbindingen aan: hsdpa heeft een maximale snelheid van 7,2Mbps, hsupa 5,76Mbps. Ondanks de relatief hoge leeftijd van de chip zijn dat snelheden die Nederlandse providers vooralsnog niet aanbieden bij smartphone-abonnementen.
:fill(white)/i/1247051275.jpeg?f=thumb)
Scherm
Het scherm van de Smart heeft, zoals in meer 'budgetmodellen' van HTC, een diagonaal van 2,8" en een resolutie van 320x240 pixels. Het tft-scherm is duidelijk minder helder en minder duidelijk dan dat van topmodellen zoals de Hero, Legend of zelfs maar de eerste Touch Diamond, die eenzelfde diagonaal had.
Het touchscreen is resistief, maar de recente resistieve schermen van HTC zijn beduidend beter dan de oudere. Met de vingertoppen kom je een heel eind op de Smart, al zullen veel mensen om te typen liever een nagel gebruiken.
Uiterlijk
De knoppen van de Smart hebben een ietwat vreemde layout. Ten eerste is er een kleine metalen knop, een beetje links boven de andere knoppen. Deze knop dient als een menu-knop en is vooral klein en dun gehouden. Het geeft een beetje het idee van de menuknop die Nokia bijvoorbeeld hanteert op veel N-serie-telefoons, zoals de N97 Mini.
Daaronder zitten drie veel grotere knoppen, gemaakt van kunststof: een belknop, een ophangknop en een knop met een grote pijl naar links. De bel- en de ophangknop hebben net als de menuknop een klein metalen randje. De terugknop is groot; waarom is eigenlijk een raadsel. We zouden haast denken dat HTC niet héél diep heeft nagedacht over deze layout.
De rest van de voorkant is voor het scherm. Om het scherm zit een grote zwarte rand, vermoedelijk om het groter te doen lijken dan het in werkelijkheid is. Daarboven is nog ruimte voor de luidspreker.
Aan de achterkant zit de camera, met flits. In de software zit nog een aardig extraatje: de flitsled kan ook als zaklamp worden gebruikt.
Software en interface
Android-imitator
Het zou een raadspelletje kunnen zijn: zoek de verschillen tussen een HTC met Android en een HTC met Brew MP. Want in Brew MP heeft de Taiwanese fabrikant geprobeerd om zoveel mogelijk elementen van Android terug te laten komen.
Te beginnen de homescreens: de Smart heeft zeven homescreens waarop widgets kunnen worden geplaatst. De klok-met-weerbericht-widget is inmiddels bekend, maar ook widgets als Friendstream staat voorgeïnstalleerd op de Smart. Daarnaast is er uiteraard een widget voor berichten en voor favoriete contacten. Dan nu een verschil: de contactenwidget lijkt niet op Sense van Android, maar op Sense op Windows Mobile: een grid van 3x3, waarbij contacten toegevoegd kunnen worden door op een plusteken te drukken.
Net als in Android heeft HTC in Brew een notificatiescherm gemaakt. Deze bevat een keuze voor de 'scenes', een feature in Sense die al op de Hero zat. Daarnaast kan weergegeven worden dat muziek wordt afgespeeld en staan notificaties van de agenda-applicatie, gemiste oproepen en nieuwe berichten in het scherm afgebeeld.
Het hoofdmenu is niet rechtstreeks van Android afkomstig: waar de Hero, Tattoo, Legend en Desire een lang, verticaal scrollbaar hoofdmenu hebben, is de Smart uitgerust met een hoofdmenu in drie schermen, die door horizontaal scrollen tevoorschijn gehaald kunnen worden. Deze manier om het hoofdmenu weer te geven gebruiken ook Samsung en Sony Ericsson in hun interfaces voor Android.
Het Instellingen-menu komt ons weer bekend voor. De zwarte achtergrond met grijze en witte letters in verschillende kleurstellingen, de verticale grijswitte lijnen: het doet veel denken aan Android. Een voordeel: HTC zet in het Instellingen-menu ook informatie over de versie en datum van de rom, de radio-versie en de versie van het OS. Dat is uitgebreidere info dan wat op de meeste featurephones te vinden is.
Tekstinvoer
De beste manier voor het invoeren van tekst is het gebruik van het qwerty-toetsenbord in landscapemodus. Niemand zal hele romans willen tikken op dat toetsenbord, maar voor een snel sms'je is het prima te doen. Het gebruik vergt echter wel wat concentratie, omdat je snel de verkeerde letter kunt aantikken; een gevolg van de spaarzame ruimte tussen de toetsen.
Het zou waarschijnlijk voor veel mensen een uitkomst zijn als HTC een Smart met fysiek toetsenbord uit zou brengen. Want waar de bediening van een interface via een touchscreen volgens vrijwel iedereen goed werkt anno 2010, heeft het invoeren van tekst via een scherm nog altijd een minder goed imago.
Applicaties
De Smart beschikt over een beperkte browser: het is de zevende versie van de Obigo-browser, die dienst doet in vrij veel mobieltjes. Het toestel meldt zich op websites als HTC Smart F3188 met Obigo Q7-browser.
Voor het overige is de Smart uitgerust met een paar applicaties waar HTC doorgaans spaarzaam mee is: spelletjes. Je kunt op de Smart een potje Memory doen of je vermaken met Rings en Whac'Em. Verwacht niet te veel van deze spelletjes: de chip kan geen zware 3d-graphics aan en de spelletjes zien er dan ook eenvoudig uit.
Daarnaast zijn er standaard-applicaties aanwezig zoals e-mail, een kalender, de sociale netwerkaggregator FriendStream - zonder ondersteuning voor Hyves trouwens - en een contactenapplicatie. Ook zit er een muziekspeler in én een fm-radio.
Tot slot
Voor wie het nog niet had afgelezen uit de specificaties en features van de Smart: smartphoneliefhebbers kunnen het ding zonder meer in de winkel laten liggen, waar hij vanaf maart te koop is. De Smart is op veel gebieden een gewone featurephone met de features en mogelijkheden van touchscreentelefoons die sinds een jaar voor pakweg 150 euro worden aangeboden.
Toch staat de Smart in de rangorde een treetje hoger dan toestellen als de LG Pop en de Samsung Corby, waar het toestel mee moet concurreren: HTC heeft de telefoon uitgerust met zijn eigen Sense-interface, die door veel mensen geprezen wordt om zijn features en gemakkelijke bediening. De homescreens met widgets werken domweg net zo goed als die op een veel duurder toestel als de Legend. En ondanks de goedkope en ietwat belegen aandoende componenten is de Smart prima toegerust voor de gebieden waarvoor hij bedoeld is. Het scherm is geen top-of-the-bill, maar kan ermee door.
Wie dus wel eens jaloers kijkt naar de Sense-interface op een Android-HTC, maar geen behoefte heeft aan alle mogelijkheden van een smartphone, heeft aan de Smart waarschijnlijk geen slecht toestel. HTC zet voor een redelijke prijs een redelijk toestel op de markt. Niet meer, maar zeker ook niet minder.

Gallery