Nintendo 3DS XL

Deze week brengt Nintendo de 3DS XL op de markt, een grotere variant van de 3DS, die een jaar geleden verscheen. Daarmee herhaalt de geschiedenis zich, want in 2008 kwam Nintendo met de DSi en een jaar later verscheen de DSi XL, een grotere variant die verder eigenlijk precies hetzelfde is. Dat gebeurt nu weer. Een jaar geleden verscheen de 3DS en nu, net iets meer dan een jaar later komt Nintendo met de 3DS XL. Dat is dus hetzelfde apparaat als de 3DS, maar dan in een groter jasje.

De 3DS XL is dus groter dan zijn voorganger. Dat betekent vooral dat de XL grotere schermen heeft. Het bovenste scherm is zelfs 90% groter. Om de getallen er even bij te halen, de 3DS heeft schermen van 3 inch en 3,5 inch diagonaal, bij de XL is dat 4,2 inch en 4,9 inch diagonaal, wat maakt dat beide schermen dus een beduidend groter oppervlak hebben. Dat is uiteraard prettig, want met name het onderste scherm van de 3DS is klein in tijden dat bij telefoons het scherm richting 5 inch doorsnee gaat.

Dat is helaas niet helemaal zo mooi als het klinkt. Die grotere schermen zijn absoluut prettig, maar de resolutie is gelijk gebleven, wat dus wil zeggen dat je naar 90% grotere pixels kijkt. En vanwege het 3d-effect was de resolutie van het bovenste scherm al niet echt hoog. Het 4,9 inch grote scherm van de 3DS XL heeft een resolutie van 800 bij 240 pixels, wat neerkomt op 400 bij 240 pixels per oog. Ter vergelijking: de Samsung Galaxy S III heeft met 4,8 inch een net iets kleiner scherm, maar heeft een resolutie van 1280 bij 720 pixels. Maar goed,dat kan natuurlijk geen 3d weergeven.

Die 3d-optie is natuurlijk de meest opvallende eigenschap van de 3DS en dus ook van de 3DS XL. Gelukkig heeft ook de XL de schuif waarmee de sterkte van het 3d-effect ingesteld kan worden en desnoods helemaal uitgeschakeld kan worden. Die schuif blijft essentieel, want ik moet er niet aan denken om altijd op vol 3d te moeten gamen. Het is ook nog steeds een functie die voor veel discussie zorgt. De een kan er goed naar kijken en de ander kan er niet tegen. Het probleem met het scherm, ook met dit grotere scherm, is dat het een erg kleine sweetspot heeft. Je moet dus eigenlijk het scherm stil houden, wil je van het 3d-effect kunnen genieten. Dat is lastig als je zit te gamen, waarbij je het apparaat als snel iets beweegt doordat je op allerlei knopjes drukt. Bij de XL is dat niet veel beter. Je moet het apparaat nog steeds erg stil houden om in de sweet spot te blijven. 3d blijft daarmee iets dat sommigen prettig vinden en waar anderen niet tegen kunnen. Bij de XL is dat niet anders dan bij de 3DS.

Behalve dat grotere scherm is de XL dus bijna gelijk aan de 3DS. Van binnen zijn ze helemaal hetzelfde, op de batterij na. Nintendo gebruikt de ruimte die in de behuizing ontstaat voor een grotere batterij, die dus ook langer meegaat. Het is geen spectaculair verschil; 3 uur bij de 3DS om 3,5 uur bij de XL. Maar goed, alle winst op dat gebied is natuurlijk meegenomen. Verder krijg je bij de XL een geheugenkaartje van 4 GB en da's mooi, want bij de 3DS zit een kaartje van 2 GB.

De veranderingen zijn dan misschien niet heel spectaculair, ze zijn wel prettig. Meer opslagruimte is fijn, vooral omdat Nintendo steeds actiever wordt met het leveren van downloadable games. Verder is een groter scherm gewoon comfortabeler, ondanks dat het evenveel pixels weer kan geven. En een grotere batterij kan natuurlijk helemaal geen kwaad. Een betere gpu en cpu en een hogere resolutie waren natuurlijk best aardig geweest, maar dan was de XL wellicht niet meer compatibel met de 3DS en dat is lastig. Het is daarom eigenlijk best logisch dat Nintendo de binnenkant gelijk heeft gehouden. Games zijn uitwisselbaar tussen 3DS en 3DS XL.

Voor een grotere versie moet je natuurlijk ook meer betalen. De 3DS kost tegenwoordig 170 euro, de 3DS XL ligt voor 200 euro in de winkel. Daar krijg je dan misschien een grotere geheugenkaart bij, maar voor dat geld levert Nintendo er geen oplader bij. Laat ik het voorzichtig zeggen; dat is een opvallende keuze. We hebben hier met z'n allen eens nagedacht en konden zo snel geen ander oplaadbaar apparaat bedenken dat zonder lader geleverd wordt. Nintendo wil de prijs van de XL drukken door de lader te schrappen. Het gaat er vanuit dat iedereen die een XL koopt nog wel ergens een DSi of 3DS heeft liggen. Die hebben dezelfde lader. En wie geen oplader heeft, kan die altijd nog los kopen, denkt Nintendo. Een losse lader kost een tientje. Maar goed, zelfs Apple levert steevast een lader bij z'n apparaten.

En dan is er nog een punt. Nintendo bracht een paar maanden geleden de Circle Pad Pro op de markt, een opzetstuk voor de 3DS waar een tweede thumbstick in verwerkt zit. Hij maakt de 3DS wat lomp, die Circle Pad Pro, maar als je het ding uitprobeert, is wel gelijk duidelijk dat het lekker is om met twee thumbsticks te spelen. Eigenlijk net als bij de PS Vita. Dus was de hoop een beetje dat Nintendo de extra ruimte in de behuizing van de 3DS XL zou gebruiken om een tweede thumbstick in te bouwen. Niet dus, volgens een Japanse bobo was er niet genoeg ruimte voor die extra thumbstick, wat betekent dat ze de kast groter hadden moeten maken. Dus verschijnt er een aparte Circle Pad Pro, speciaal voor de 3DS XL. Het grootste nadeel daarvan is dat ontwikkelaars weten dat bijna niemand een losse Circle Pad heeft, zodat ze er dus geen games voor ontwikkelen.

Zo zijn er dus wel wat kanttekeningen te plaatsen bij de 3DS XL. Wel een groter scherm, maar geen hogere resolutie. Wel een grotere behuizing, met daarin wel een grotere batterij, maar geen tweede thumbstick en dan ook nog een de oplader die ontbreekt. Allemaal waar, maar het is desondanks prettig om met de XL te gamen en ook een stuk prettiger dan met de 3DS. Dat komt toch door dat grotere scherm. Dat heeft dan wel dezelfde resolutie en dus eigenlijk alleen grotere pixels, het is toch prettig. Hier en daar zie je inderdaad dat je naar grotere pixels kijkt, maar in de praktijk is dat eigenlijk zelden storend. De grootste winst van de XL is echter dat hij veel prettiger in de hand ligt dan de voorganger. Zeker voor volwassen handen is de 3DS gewoon klein en is het een beetje zoeken hoe je het ding vast moet houden, en bij langere sessies kun je er makkelijk kramp van krijgen. Dat is bij de XL niet meer het geval. De grote versie ligt gewoon veel beter in de hand. Dat komt ook door de vormgeving, want waar de 3DS vooral glad en hoekig is, heeft de XL veel rondere vormen en hij is ook wat minder glad en shiny. Maar goed, ik ben een grote vent, voor kinderen in lagere school-leeftijd is dat vast anders.

Wat dat betreft is het misschien ook maar goed dat Nintendo beide versies blijft verkopen. De 3DS is wat goedkoper en door het kleinere formaat misschien vooral geschikt voor kids op de lagere school. De 3DS XL is vooral prettig voor de wat oudere gamer met volwassen klauwen. Als je handen groot genoeg zijn voor de XL, dan is het opeens ook prettig dat hij grotere schermen heeft en een batterij die langer meegaat, maar vooral dat hij veel beter in de hand ligt. Dat is de meerprijs dan ook meer dan waard, zelfs als hij zonder lader geleverd wordt. Het ontbreken van die tweede thumbstick is misschien jammer, maar er verschijnen toch nauwelijks games die daar gebruik van maken, dus dat mag de pret nauwelijks drukken.