BCC

Uit eigen beweging

zo fijn ik geholpen werd in de winkel, zo traumatisch was de aflevering. Ze kwamen 35 minuten te laat, ze hadden zelf geen mes of kleed bij zich, ik stelde voor om de koelkast via het raam naar binnen te brengen, maar later las ik in de gebruiksaanwijzing dat hij altijd rechtop moet blijven. Ze haalden mijn ouwe koelkast weg en zetten hem op de kamervloer: meteen roestbruine vlekken in het tapijt. Ik wilde de spinnewebben even van de tegels vegen "heehee, we hebben nog meer te doen". Bij het neerzetten smeten ze 2 vazen en een Chinese stenen lepel kapot. Ik vroeg nog "moet hij niet waterpas staan?" "nee, dat moet juist niet" antwoordden ze. deel 2 hieronder.

Toen mijn man thuiskwam zei hij "de koelkast staat helemaal niet waterpas, niet van voor naar achter en ook niet van links naar rechts en er zitten allemaal krasjes op (mijn man is timmerman). Als ik de deur van de koelkast opendoe vliegt hij maximaal naar buiten tegen de spullen die op het aanrecht staan aan. Het plastic zit ook nog op de bovenkant. Aan de achterkant is de koelkast tegen het stopcontact met de wasmachinestekker geduwd. Ik heb nog geprobeerd aan de verstelpootjes te draaien maar het lijkt wel of ze vastgesoldeerd zijn. Na afloop moest ik een uur lang huilen en glasscherven opruimen. Voor hypersensitieve mensen is het ontzettend om mensen van laag allooi in hun huis te laten en daardoor totaal getraumatiseerd te worden.

De man van de klantenservice zei "ja, U moet maar van alles proberen om die vlekken er weer uit te krijgen."