Item: Oddworld Soulstorm, PS5
Author: Jurian Ubachs

Oddworld: Soulstorm

Met Oddworld: Soulstorm is het voorjaar van 2021 weer een heel aardige platformgame rijker, al haalt het spel het niet bij andere games in het genre. Soulstorm is een bewerkte, gemoderniseerde versie van Oddworld: Abe's Exoddus, dat in 1998 voor de eerste PlayStation verscheen, maar dan met een aangepast verhaal, nieuwe levels en personages, moderne graphics en heel veel nieuwe elementen in de gameplay. Die zorgen samen voor leuke, steeds lastiger uitdagingen. Op die manier is Oddworld: Soulstorm vaak op een goede manier frustrerend, maar helaas gebeurt dat soms ook onbedoeld. Je volgende Mudokons laten zich maar al te vaak op een domme manier afslachten en de game doet net te vaak niet precies wat de speler wil. Dat drukt het spelplezier op die momenten. Dan nog is Oddworld: Soulstorm best aardig, maar als je ervoor kiest om deze game over te slaan, mis je weinig.

Pluspunten

Minpunten

Getest

Oddworld Soulstorm, PS5

Prijs bij publicatie: € 49,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (6)

Zou het echt waar zijn dat al het goede in drieën komt? Of is het gewoon toeval dat we dit voorjaar niet minder dan drie prima platformgames kunnen toevoegen aan onze collecties? Na eerder al uitstekend te zijn vermaakt door Crash Bandicoot en It Takes Two, zorgt dit keer een andere oude bekende voor de nodige uurtjes platformvermaak. De olijke Mudokon Abe is terug in een niet geheel nieuw avontuur. Oddworld: Soulstorm is namelijk een andere versie van het verhaal dat in Oddworld: Abe’s Exoddus al eens is verteld. De nieuwe versie verloopt iets anders, maar gamers die bekend zijn met het oude spel zullen zeker onderdelen uit de spelwereld en elementen uit de gameplay herkennen. De realiteit is echter ook dat dat spel al meer dan twintig jaar oud is en je kunt je afvragen hoe zinvol het is om gelijkenissen te zoeken tussen een moderne game en een game die in 1998 op de eerste PlayStation verscheen. Oddworld: Soulstorm, dat behalve op de PlayStation 5 ook verkrijgbaar is voor Windows en de PlayStation 4, is daarom vooral een goede, nieuwe game, ook al komt de inspiratie van een eerdere uitgave.

De sidescrolling-platformgames in de Oddworld-reeks spelen zich af op de fictieve planeet Oddworld, die in een andere dimensie bestaat. De wereld wordt door verschillende rassen bewoond, waaronder de mensachtige beestjes ‘Mudokons’. In de Oddworld-games is de speler steevast een Mudokon die over het algemeen de taak krijgt zijn soortgenoten te redden van de kwaadwillende Glukkons en de Sligs die als soldaatachtige wezens voor hen werken. De games bevatten steeds een serie levels waar de speler zo efficiënt en snel mogelijk doorheen moet zien te komen terwijl hij onderweg zoveel mogelijk Mudokons het leven redt.

Oddworld: Soulstorm is een rechtstreeks vervolg op Oddworld: New ‘n Tasty, dat in 2014 verscheen en zelf een remake was van Oddworld: Abe’s Oddysey. In dat verhaal redt Abe een grote hoeveelheid Mudokons van de dood in RuptureFarms. Op die locaties zouden ze tot voedsel worden verwerkt in opdracht van de kwaadaardige CEO Mullock the Glukkon, die flink denkt te kunnen verdienen als hij zijn slaven tot voedsel verwerkt. Abe steekt er een stokje voor en groeit uit tot held van de Mudokons door hen te bevrijden. Dat is echter niet het einde van het verhaal, zo blijkt in Oddworld: Soulstorm. Terwijl de Mudokons zich veilig wanen, zet Mullock een tegenaanval in. Abe en de overige Mudokons slaan op de vlucht. Dan komt Abe een nieuw avontuur op het spoor. Van een stervende Mudokon krijgt hij een briefje waarop hem gevraagd wordt opnieuw een grote groep Mudokons te bevrijden en te redden. Ook moet hij op zoek naar een mysterieus personage genaamd ‘The Keeper’. Die kan hem bij zijn quest helpen.

De game begint simpel. De speler leert dat Abe kan rennen, springen en klimmen. Al snel komen daar allerlei andere handelingen bij. Je leert bijvoorbeeld dat flesjes water vlammen kunnen doven, terwijl andere flesjes juist brandbaar spul bevatten waarmee je vuurtjes verder op kunt stoken of verplaatsen. Op die manier kun je brandbare elementen in de spelwereld laten ontploffen, of vijanden, in deze fase voornamelijk in de vorm van bewapende Sligs, uitschakelen. Hier wordt ook meteen duidelijk dat de nadruk zeker niet op confrontatie ligt. Abe is maar een simpele conciërge die tegen wil en dank held is geworden. Krijgen de Sligs hem in de gaten, dan is het snel afgelopen met Abe. Levels ongezien doorlopen en handig gebruikmaken van dekking is dan ook belangrijk. In het ene level betekent dit dat je moet rennen zodat de schietende Sligs je niet kunnen raken, en in andere levels moet je vooral sluipen, zodat slapende Sligs niet wakker worden of in de buurt rondlopende Sligs je niet horen. Helemaal reddeloos is Abe overigens niet. Hij kan Sligs met mind-control overnemen en besturen, waardoor hij ze kan gebruiken om andere Sligs over te nemen. Die functie is krachtig, maar niet altijd beschikbaar, omdat veel stukken beveiligd zijn tegen het gebruik van deze gave. Abe krijgt een elektrische schok als hij het op die locaties toch probeert.

Voelt niet helemaal lekker

De eerste levels zijn vrij eenvoudig, maar Oddworld: Soulstorm wordt na enkele uren spelen snel wat ingewikkelder. Abe krijgt steeds meer mogelijkheden in de vorm van nieuwe gadgets en dus worden er, om de levels goed en wel af te leggen, steeds meer elementen gecombineerd. Ook de platform-uitdagingen worden langzaam maar zeker lastiger. Daarin ligt wel een bron van frustratie. Oddworld: Soulstorm speelt prima, maar heeft de pech dat enkele weken geleden een uitermate soepel werkende platformer is uitgekomen in de vorm van It Takes Two. Die vergelijking kan Oddworld: Soulstorm niet aan. Het springen en goed timen voelt in Oddworld net wat moeizamer en houteriger dan in It Takes Two. Ondanks dat beide titels platformgames zijn, zijn het totaal andere games, maar toch: gevoel is belangrijk, en op dat vlak scoort Oddworld: Soulstorm niet maximaal. Wat dat betreft is het goed dat de levels flink zijn volgestopt met checkpoints. Een handige truc is trouwens om soms even terug te gaan naar een eerder checkpoint en daarna weer naar het checkpoint waar je als laatst was. Zo sla je de handelingen die je in de buurt van dat checkpoint al had verricht handmatig op, wat op sommige lastige punten een hoop frustratie kan schelen.

Oddworld Soulstorm

Frustratie kan voortkomen uit de besturing, maar de kans is groter dat het je mede-Mudokons zijn die je af en toe wanhopig maken. In diverse levels moet Abe een flink aantal Mudokons zien te bevrijden. Heb je ze gevonden - en zo nodig genezen - dan volgen ze Abe tot hij zegt dat ze even moeten blijven wachten. Dat volgen gaat echter niet altijd goed. De Mudokons hebben soms wat meer tijd nodig dan verwacht om hun route te bepalen, waardoor ze gespot worden door vijanden of worden gedood door obstakels. Wil je je spel doorspelen zonder Mudokons te verliezen, dan zul je regelmatig stukken opnieuw moeten doen omdat je oliedomme volgelingen zich weer eens te grazen hebben laten nemen. Die aanpak is trouwens de moeite waard, want Oddworld: Soulstorm heeft meerdere eindes en in hoeverre je erin geslaagd bent alle - of zoveel mogelijk - Mudokons te bevrijden, heeft invloed op hoe het einde van jouw spel verloopt. Sterker nog, lukt het je niet om genoeg Mudokons te redden, dan mis je de laatste twee levels van het spel volledig. Je wordt dus met extra content beloond als je genoeg Mudokons een veilige aftocht biedt.

Meer uitdaging, meer voldoening

Hoewel uitdaging soms omslaat in frustratie willen we wel benadrukken dat de uitdaging een belangrijk onderdeel is dat helpt om Oddworld: Soulstorm een leuke game te maken. Abe goed en wel door de levels leiden wordt moeilijker, maar daarmee wordt het gevoel van voldoening ook groter. Spelen met je gadgets, die je veelal kunt vervaardigen via het craftingsysteem, is leuk. We betrapten ons er vaak op dat een ogenschijnlijk zeer lastig stuk best te doen was geweest als we maar eerder de juiste gadget hadden gebruikt. Zorgen dat je steeds voldoende middelen hebt om gadgets te maken, is daarbij trouwens wel handig. Wij passeerden een verkooppunt - de spelwereld is gevuld met automaten die gadgets of onderdelen voor gadgets verkopen - zonder er iets mee te doen, bedachten daarna pas dat we een batterij hadden moeten kopen om een valstrik te bouwen, maar konden toen niet meer terug. Nu is het niet zo dat je in zo'n situatie het resterende deel van het level niet meer doorkomt, maar we hadden het ons zeker makkelijker kunnen maken.

Oddworld Soulstorm

Onderdelen voor crafting zijn dus her en der te koop, maar vooral ook te vinden. Abe passeert regelmatig vuilnisbakken en kluisjes die hij leeg kan halen en waar vaak bruikbare materialen in zitten. Zeker wat verderop in de game zitten daar wel risico’s aan vast en heb je bijvoorbeeld maar kort de tijd om een vuilnisbak leeg te halen voordat een rondlopende Slig of bewegende camera je in de gaten krijgt. De rookbommen die Abe op een gegeven moment krijgt en de kluisjes waarin hij en de andere Mudokons zich kunnen verstoppen, kunnen op die punten handige hulpmiddelen zijn. Dan nog komt het aan op timing en snel de juiste handelingen verrichten. Daarin treffen we een volgend puntje dat tot irritatie leidt. Op verschillende plekken zijn namelijk meerdere handelingen te verrichten die werken met dezelfde knop. Als Abe een vijand bewusteloos heeft gekregen door hem op een mijn te laten stappen, kan hij deze vijand vastbinden en/of zijn zakken leeghalen. Bij voorkeur doe je het vastbinden eerst en het zakkenrollen daarna, alleen lepelt de game dat soms in omgekeerde volgorde op. Het wordt nog vervelender als er toevallig een object in de buurt is waarmee Abe ook iets kan: terwijl jij de vijand wil vastbinden, staat Abe dan bijvoorbeeld te graaien in een vuilnisbak. Dit soort zaken zorgt onbedoeld voor frustratie. Ze hebben niets met de moeilijkheidsgraad te maken, maar komen gewoon voort uit matig design.

Audiovisueel wisselvallig

Op audiovisueel vlak is Oddworld: Soulstorm wisselvallig. Op sommige momenten oogt de game prachtig. Met name de weidse vergezichten zijn gaaf. Op diverse punten kan Abe met een verrekijker de af te leggen route alvast bekijken, wat een leuk effect is. Daarnaast zoemt de camera soms wat verder uit, zodat je een groter deel van het level kunt zien terwijl je speelt. Op andere momenten maakt de camera de wereld juist kleiner, om meer nadruk te leggen op het sluipwerk dat hoort bij dat level. Dat zorgt voor afwisseling. Op andere plekken oogt Oddworld: Soulstorm wat simpel en zeker de dungeons die je af en toe doorkruist, worden snel repetitief. Toch overheerst hier het positieve, ook omdat de oude games zeker zijn te herkennen in de nieuwe stijl. Dat maakt dat je, wellicht onbewust, toch een beetje gaat vergelijken met de oudere Oddworld-games en die vergelijking wint Soulstorm uiteraard glansrijk.
Het geluid is even wisselvallig als de graphics. De stemmen zijn fantastisch, zowel in de tussenfilmpjes als tijdens de gameplay. Met name de commentaren van de Mudokons die je volgen zijn over het algemeen erg grappig. Daar staat tegenover dat het verdere sound-design niet veel bijzonders doet en dat om de een of andere reden de balans in geluid soms ver te zoeken is, waarbij het volume wat instabiel is. Niet heel erg, maar misschien wat irritant omdat je sommige stemmen niet goed kunt horen, het geluid daarom harder zet en vervolgens weer schrikt van enkele harde geluidseffecten.

Zo is Oddworld: Soulstorm zeker niet vrij van kritiek. Toch openden we dit artikel met de uitspraak dat we ons goed hadden vermaakt met Abe en zijn kornuiten, en dat is en blijft waar. Oddworld: Soulstorm heeft niet de kwaliteit van Crash Bandicoot: It’s About Time en It Takes Two, maar volgt die games op gepaste afstand, wat de titel voor de doorgewinterde platformer nog best het overwegen waard maakt. Het lijkt logisch dat gamers die het origineel hebben gespeeld, deze game uit nostalgisch oogpunt net even interessanter vinden dan gamers die die voorgeschiedenis ontberen, want echt vernieuwend is een game als Oddworld: Soulstorm anno 2021 natuurlijk niet. Dat is eigenlijk best jammer. De setting en de koddige Mudokons lenen zich juist voor een echt nieuwe, moderne game, terwijl Soulstorm dus ook weer gemaakt is op basis van een oudere game. Mede daardoor is Oddworld: Soulstorm geen game die je echt gespeeld moet hebben. Mocht je er toch voor gaan, dan zal de game je best een tijdje zoet houden, ook al zijn frustrerende momenten - zowel de goede als de slechte variant - niet te voorkomen.

Pluspunten

Minpunten

Getest

Oddworld Soulstorm, PS5

Prijs bij publicatie: € 49,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (6)

Oddworld: Soulstorm Review

Gebaseerd op Abe's Exoddus uit 1998