Een lange geschiedenis
Samengevat
One World is beter dan de Harvest Moon-games die uitgever Natsume de afgelopen jaren op de markt bracht. Vooral de Expando-Farm, de boerderij die je in kunt pakken en ergens anders weer neer kunt zetten, is een leuk concept dat ervoor zorgt dat je profijt hebt van de grote spelwereld die voor de game is geschapen. Toch wordt de game al repetitief nadat je twee van de vijf gebieden hebt uitgespeeld. Verder is de bediening niet ideaal, is de kaart niet behulpzaam en zijn de dialogen saai. One World is een kleine stap vooruit, maar de stap is niet groot genoeg.
Harvest Moon kent een lange en niet geheel rimpelloze geschiedenis. De serie bestaat al sinds 1996, maar sinds 2014 is Harvest Moon in handen van uitgever Natsume en dat heeft de reputatie van de serie geen goed gedaan. De vijf games die sindsdien verschenen, waren wat saai en zagen er iets te goedkoop uit. Daar probeert Natsume verandering in te brengen met Harvest Moon: One World, dat is verschenen voor de Nintendo Switch en PlayStation 4 en nog gaat verschijnen voor de Xbox One. Wij speelden de versie voor de Switch.
Met One World breekt Natsume eindelijk een beetje met de traditie en probeert het de serie een nieuwe impuls te geven. Om te beginnen zit er meer verhaal in de game. Dat verhaal is niet al te ingewikkeld, maar het doet de game wel goed. Het draait om de Harvest Goddess. Die is op mysterieuze wijze verdwenen en met haar is ook de kennis over de meeste gewassen weg. De spelwereld staat er dus niet best voor. Mensen en beesten hebben weinig te eten en vooral weinig variatie in hun voedsel.
Red de Harvest Goddess
Gelukkig kun jij helpen. In typisch Japanse stijl ben jij een jonge avonturier (m/v) die de wereld kan redden. Je hebt een kleine magische gave: je kunt als enige de Wisps zien, de kleine zwevende onderdanen die de Harvest Goddess heeft achtergelaten. De Goddess heeft de kennis van de vele verschillende gewassen meegegeven aan deze Wisps. Elke Wisp draagt één zaadje bij zich en omdat alleen jij de wezentjes kunt zien, ben jij ook de enige die de zaden in ontvangst kan nemen.
Zo verzamel je dus zaden, die je vervolgens kunt planten op je boerderij. Want uiteraard is dat deel van de game gebleven: je start in Harvest Moon een boerderij die je draaiende moet zien te houden. Je hebt een huis met een bed waar je 's nachts uit kunt rusten van de werkzaamheden, en een schuur voor je vee. Daarnaast heb je een akker die verdeeld is in keurige, kleine vierkantjes, elk goed voor één gewas. Als je daar een zaadje in plant dat je van een Wisp hebt ontvangen, gaat het betreffende gewas er groeien. Voordat je het kunt planten, moet je het vierkantje eerst nog schoffelen en nadat je het geplant hebt, dien je het water te geven. Een paar dagen lang. Hoeveel dagen? Dat hangt af van het gewas. Als het gewas eenmaal rijp is, kun je het plukken.
Je hebt er een dagtaak aan
Harvest Moon is dus nog steeds een echte boerderij-sim. Je kunt een dagtaak hebben aan het verzamelen van zaden en vooral aan het schoffelen, water geven en oogsten van je gewassen en het onderhouden van je vee en op orde houden van je stal. Als je dat niet allemaal in je dag weet te passen, verleppen je gewassen en raken je beesten van slag.
Wat doe je met al die gewassen en dierlijke producten? Je kunt ze uiteraard eten, om zo je stamina te herstellen als je onderweg bent. Er zijn gewassen die je aan je vee kunt geven, want ook dat heeft eten nodig. Maar je kunt je oogst ook verkopen of weggeven. De gewassen die je teelt zijn regelmatig onderdeel van de vele quests in de game.
:strip_exif()/i/2004215606.jpeg?f=imagenormal)
Een heleboel quests
Dat is het onderscheidende van Harvest Moon ten opzichte van de meeste andere boerderij-sims: er zit niet alleen een verhaal in, maar als gevolg daarvan zijn er ook een heleboel quests. Er is een hoofdverhaallijn die gericht is op de terugkeer van de Harvest Goddess, maar daarnaast zijn er tientallen sidequests waarin je meestal gevraagd wordt de plaatselijke bevolking te helpen.
Het leuke daarbij is dat Harvest Moon: One World een behoorlijk uitgebreide spelwereld heeft. je blijft niet op en rond je boerderij, maar trekt de wijde wereld in. One World is verdeeld in vijf totaal verschillende zones die je al snel hebt vrijgespeeld. Wat niet wil zeggen dat je overal makkelijk kunt aarden, want zowel in de woestijn als in poolgebied heb je bescherming nodig die je haalt uit de hapjes en drankjes die je leert te bereiden.
:strip_exif()/i/2004215594.jpeg?f=imagenormal)
Pak je boerderij op en ga
Omdat de spelwereld zo groot is, zul je flinke afstanden af moeten leggen, wat lastig te combineren valt met de zorg voor je boerderij. Het is de voornaamste uitdaging van One World: je tijd verdelen tussen je akker en vee enerzijds en het verkennen van de wereld anderzijds. Gelukkig heb je hulpmiddelen. Zo kun je een paard kopen, wat je een stuk sneller maakt. Bovendien is er een heel handig systeem van fast travel, naar punten op de kaart die je eerder hebt ontdekt. Het leukste hulpmiddel is dat je je hele boerderij in kunt pakken en ergens anders weer neer kunt zetten. Dat maakt het makkelijk om de belangrijkste quests in die zone af te handelen.
Wat dat betreft is Harvest Moon: One World op een prettige manier verbeterd ten opzichte van zijn voorgangers. Je komt op veel verschillende plekken en spreekt daar allerlei mensen waarvan de meesten wel een quest voor je hebben, wat voor prettige afwisseling zorgt ten opzichte van de zorg voor je boerderij-sim. Het vergt wat time management, maar dat is juist goed voor de spanning in de game.
:strip_exif()/i/2004215602.jpeg?f=imagenormal)
Je bent al snel klaar
Toch ontbreekt het in de game juist aan de nodige spanning. Het is leuk dat je met je hele hebben en houden naar de totaal verschillende zones kunt, maar heel veel meer dan wat grafische variatie levert dat niet op. Tegen de tijd dat je in de tweede zone alles hebt gedaan wat er te doen valt, ben je wel zo'n beetje toegerust.
Tegen die tijd kun je zelf veevoer maken, kun je van je oogst allerlei gerechten en dranken maken en kun je van grondstoffen als hout, steen en metaal allerlei voorwerpen maken. De overige zones bieden dan niet zoveel nieuws meer. Er zijn nog heel veel mensen om te spreken en quests om te doen, maar er zit niet zoveel ontwikkeling meer in je mogelijkheden. De rest van de game biedt daardoor eigenlijk simpelweg meer van hetzelfde. Je blijft met fast travel naar alle zones afreizen omdat bepaalde zaden alleen in andere zones zijn te krijgen en overal wel iets is te vinden dat waarde blijft houden.
:strip_exif()/i/2004215592.jpeg?f=imagenormal)
Het rijke boerenleven
Daar komt bij dat de economie van de game niet helemaal goed lijkt uitgedacht. De beesten in je stal moet je kopen en voor je eerste koe en paard zul je flink moeten sparen. Maar ook hier geldt: tegen de tijd dat je in de tweede zone alles hebt bereikt, verdien je best veel geld waar je niet zoveel mee kunt. Je kunt er meer vee mee kopen en je stal helemaal vol zetten. Maar eigenlijk is dat helemaal niet nodig. Met een koe, een schaap, een kip en een paard produceer je alles wat je nodig hebt. Meer beesten betekent alleen maar meer onderhoud.
Er zijn meer minpunten. Zo werkt de bediening niet altijd even soepel. Op zich is het erg prettig dat het onderhoud van je akker en vee aan één knop is gekoppeld. Een stukje akker schoffelen, er iets planten en het zaadje vervolgens water geven doe je allemaal met dezelfde knop. Hetzelfde geldt voor het aanhalen, borstelen en melken van je koe.
:strip_exif()/i/2004215614.jpeg?f=imagenormal)
Maar op andere vlakken laat de game steken vallen. Als je rugzak vol is, blijft de groente die je net hebt geplukt op de akker liggen. Als je terugkomt nadat je de rugzak geleegd hebt, is het lastig om de groente op te pakken. Het is sowieso lastig dat je voorwerpen uit je rugzak niet kunt dumpen, of dat je iets dat je op wilt pakken niet kunt ruilen tegen iets uit je rugzak.
Onoverzichtelijke kaart
Verder is de kaart van de spelwereld erg onoverzichtelijk. Dat geldt in ieder geval als je op de Switch in handheld-modus speelt, wat toch de meest geëigende vorm is om de game te spelen. Je kunt helaas niet inzoomen op de kaart. Bij de kaart hoort overigens wel een erg handige zoekfunctie, waarbij je kunt zoeken naar Wisps met het soort zaad dat je nodig hebt. Op het scherm van de Switch is het resultaat van je zoekactie echter erg moeilijk leesbaar. Dat is lastig, want voor de vele quests in de game heb je heel specifieke ingrediënten nodig.
Daarnaast zijn we ook niet zo enthousiast over het uiterlijk en het geluid van de game. De muziek is ronduit saai en omdat de vele personages in de game geen stem hebben, is het geheel wat karig. Het uiterlijk is typisch Japans, maar in zijn soort erg 'dertien in een dozijn'. Dat geldt ook voor de conversaties die je met de vele personages hebt. Naar goed Japans gebruik komt de tekst letter voor letter in beeld en het is een zegen dat de game de optie bevat om de tekst met een druk op een knop direct in zijn geheel in beeld te brengen. Dat neemt echter niet weg dat ook de vele gesprekjes wat aan de saaie kant zijn. Het is allemaal nogal voorspelbaar en uitwisselbaar.
:strip_exif()/i/2004215612.jpeg?f=imagenormal)
Conclusie
Met Harvest Moon: One World zet uitgever Natsume een stap in de goede richting. One World is beter dan de games van de afgelopen jaren, doordat er wat nieuwe ingrediënten aan de formule zijn toegevoegd. De voornaamste toevoeging is de Expando-Farm, de boerderij die je in kunt pakken en ergens anders weer neer kunt zetten. Een leuk concept dat ervoor zorgt dat je profijt hebt van de grote spelwereld die voor de game is geschapen. Het zorgt er ook voor dat je op natuurlijke wijze heel veel verschillende groenten en beesten tegen zult komen, die je allemaal aan je boerderij toe kunt voegen.
De game is nog steeds een boerderij-sim waarin een groot deel van je dagelijkse bezigheden bestaat uit het verzorgen van de gewassen op je akkers en de beesten in je stal. Daar omheen kun je echter de wereld verkennen en heel veel verschillende personages tegenkomen, die vrijwel allemaal quests voor je hebben. De game probeert je langs die weg zelfs wat milieubewustzijn bij te brengen.
Toch is Harvest Moon: One World niet helemaal geslaagd. Met vijf flink wisselende delen van de spelwereld valt er veel te verkennen. Alleen ben je na het tweede deel van de spelwereld wel zo'n beetje uitgeleerd en is de rest eigenlijk net iets te veel een herhaling van zetten. Het helpt daarbij niet dat de conversaties die je hebt wat oppervlakkig en saai zijn en veel quests op hetzelfde uitdraaien: een bepaalde hoeveelheid van een bepaalde groente afleveren. Er zijn ter afwisseling af en toe evenementen zoals een paardrijtoernooi, maar eigenlijk is dat net te weinig om het spannend te houden. Omdat ook het uiterlijk en geluid niet heel aansprekend zijn, kunnen we ondanks de verbeteringen toch niet heel enthousiast worden van Harvest Moon: One World.