49"-superwides behoren tot de grootste en breedste monitoren die je nu kunt kopen, beduidend forser nog dan de 34"- of 35"-ultrawides die je sinds een paar jaar in de winkels vindt. De 49"-schermen hebben een 32:9-beeldverhouding en zijn daarmee meer dan een meter breed. De schermoppervlakte is even groot als die van twee 27"-schermen die naast elkaar staan, maar dan zonder rand ertussen. De resolutie van 5120x1440 beeldpunten, ook wel dual-wqhd of dqhd genoemd, levert je enorm veel werkruimte op, waarbij de ppi-waarde niet zo hoog ligt dat je per se beeldschaling moet gebruiken.
Het aantal verkrijgbare dqhd-monitoren is met negen stuks in de Pricewatch nog steeds beperkt, waarbij er twee opties zijn met een licht gebogen ips-paneel en de rest met een veel krommer VA-paneel is uitgerust. De prijzen liggen (ver) boven de 1000 euro, behalve bij de twee schermen van Philips. Al langer had het merk de 499P9H in de aanbieding voor 949 euro, waar sinds kort de 498P9 is bijgekomen. Die kostte bij het maken van onderstaande video nog 849 euro, maar is nu voor 799 euro verkrijgbaar. Dat is nog steeds niet weinig; is het je puur te doen om het aantal pixels of de werkoppervlakte, dan kun je veel beter twee of drie losse monitoren kopen. In zijn klasse levert Philips echter duidelijk de goedkoopste monitor af, maar is het ook een goede koop? Dat zie je in deze video.
Zakelijke uitstraling, minder extra's
Wie de 499P9H weleens heeft gezien, weet hoe de 498P9 eruitziet, want de behuizing van beide schermen is bijna exact hetzelfde. Beide zijn in principe bedoeld voor de zakelijke gebruiker en hebben een dito uitstraling. Het meer dan een meter brede scherm met een kromming van 1500R staat op een passend forse, hoekig vormgegeven, donkergrijze poot. Door de kromming van het scherm moet je ook in de diepte aardig wat ruimte reserveren op je bureau. Het paneel komt op het verste punt 30 centimeter naar voren vanaf de achterkant. De voet biedt hoogteverstelling, draaien en kantelen, het paneel roteren kan uiteraard niet. De bouwkwaliteit van het geheel voelt prima aan.
De verschillen tussen de 498P9 en 499P9H zitten hem erin dat Philips op de goedkopere versie enkele extraatjes heeft weggelaten die vooral voor zakelijke gebruikers interessant zijn. Zo heeft de 499P9H een USB-C-poort waarmee je je laptop met één kabel kunt aansluiten en opladen. Je kunt dan gelijk ook gebruikmaken van de ingebouwde USB-hub en ethernetpoort voor een bedrade netwerkverbinding. Het duurdere scherm heeft ook een uitklapbare module boven in het scherm, met daarin een normale webcam en een Windows Hello-compatibele infraroodcamera voor inloggen door middel van gezichtsherkenning. De 498P9 heeft al die extra's dus niet, behalve de USB-hub. Opvallend is dat ook de hdr-ondersteuning van het duurdere model ontbreekt. Nu biedt de 499P9H met zijn Vesa DisplayHDR400-certificering ook geen fantastische hdr-weergave. Wil je dit type scherm, maar dan met goede hdr, dan kun je beter de Samsung C49RG90 of de nieuwe Samsung Odyssey G9 overwegen, die beide wel stukken duurder zijn.
Prima beeld, maar niet voor kleurpuristen
Uit de testresultaten van de beeldkwaliteit met onze SpectraCal C6-colorimeter en Calman-software komen weinig grote verrassingen. Het paneel van de 498P9 is immers hetzelfde als dat van de 499P9H. Het gekromde VA-paneel biedt een zoals verwacht hoge contrastwaarde van 2408:1. Met 482cd/m² is de maximale helderheid hoog en ongeveer gelijk aan die van de 499P9H. Ook de minimale helderheid van 113cd/m² is helaas weer hoog. Voor een kantooromgeving is dat geen probleem, maar voor een verduisterde thuisomgeving kan een lagere minimale helderheid prettig zijn. De meeste schermen laten zich verder dimmen.
Philips 498P9 - Meetresultaten kleurweergave in standaardmodus
Evenals de 499P9H dekt ook de 498P9 in standaardmodus een groot gedeelte van het DCI-P3 kleurbereik af. We meten een dekking van 89 procent. De grijsweergave van ons testsample neigt naar rood, waarmee de kleurtemperatuur van wit met 6169 kelvin wat warm is. De gemiddelde kleurafwijking, of ΔE2000, komt uit op 2,02, de gemiddelde grijsafwijking bedraagt 3,32, waar een afwijking boven de 3 duidt op een zichtbaar verschil. Beide resultaten kunnen er prima mee door, maar zijn in vergelijking met andere monitoren niet uitmuntend.
Philips 498P9 - Meetresultaten kleurweergave in sRGB-modus
Gebruikers die gebrand zijn op kleurechtheid, kunnen beter verder kijken dan de Philips 498P9. Door het bredere kleurbereik van de monitor zullen kleuren in Windows vaak niet met de juiste verzadiging worden getoond, tenzij je applicaties door middel van een ingesteld kleurprofiel weten wat ze met je scherm aan moeten. Om dit probleem te omzeilen, heeft de 498P9 een speciale sRGB-stand waarin het kleurbereik in het scherm wordt teruggeregeld. Dat heeft de gebruikelijke voor- en nadelen, die we bij monitoren van Philips haast altijd terugzien. De kalibratie in deze stand is werkelijk voortreffelijk, met een gemiddelde kleur- en grijsfout van respectievelijk 0,94 en 1,06 ΔE2000. Het is dan ook enorm zonde dat de modus in de praktijk niet goed bruikbaar is, doordat je dan de helderheid niet meer kunt instellen. De helderheid van wit bedraagt in deze stand liefst 487cd/m² en dat is in veel omstandigheden echt te hoog.
Philips 498P9 - Meetresultaten uniformiteit: zwartuniformiteit, wituniformiteit, contrast en kleurtemperatuur op vijftien meetpunten
De kijkhoeken zijn, zoals je van een VA-paneel zou verwachten, niet het sterke punt van deze monitor, al helpt de curve de beperkingen te verbloemen. Ook scoort ons sample op dit vlak beter dan de duurdere Samsung C49RG90; de Odyssey G9 hebben we helaas nog niet getest. Hoewel de wituniformiteit van ons testsample prima is, is langs de linker- en rechterbovenrand wel wat backlightbleeding te zien. Door het op zich diepere zwart van het VA-paneel zijn die afwijkingen in de praktijk niet storend.
Ook geschikt voor een (trager) spelletje
De Philips 498P9 is zeker niet bedoeld als spellenscherm, al bedraagt de maximale refreshrate 70Hz in plaats van de standaard 60Hz. Dat is nog steeds ver verwijderd van de 120 of zelfs 240Hz die de genoemde Samsung-superwides noteren. De 498P9 beschikt ook over Freesync met een bereik van 48-70Hz. Aangezien het scherm 7,4 miljoen pixels telt, maar net iets minder dan een 4k-monitor, is het te hopen dat je videokaart minstens 48fps weet te produceren. Wie bij het zien van de 498P9 gelijk aan het nieuwe Microsoft Flight Simulator dacht, zoals wij op de redactie, kan dus maar beter ook investeren in een nieuwe videokaart.
Opvallend genoeg scoort de 498P9 een stuk beter dan het duurdere zustermodel in onze standaardtest voor responstijden, waarin we vier transities doormeten. We hebben beide schermen afgesteld op de hoogste overdrive-instelling: Fastest. De 498P9 rondt een dubbele grijs-grijstransitie (20-80-20 procent) binnen 7,8ms af, waar een dubbele wit-wittransitie (0-100-0 procent) na 11,6ms is voltooid. Dat is ongeveer dubbel zo snel als ons sample van de 499P9H en ruim voldoende voor de relatief beperkte verversingsfrequentie, hoewel we niet kunnen uitsluiten dat specifieke transities langer duren. Over- en undershoot blijven met minder dan 2 procent zeer beperkt. De inputlag is met 9,2ms uitstekend laag.
Pluspunten
-
Goedkoopste monitor met dit grote paneel -
Goed contrast, hoge helderheid -
Prima responstijden, weinig overshoot, lage inputlag
Minpunten
-
Hoge minimale helderheid -
Veel te hoge (vaste) helderheid in sRGB-modus -
Geen hdr
De Philips 498P9 is dus niet zonder minpunten, maar aan de andere kant doet het scherm ook weinig echt fout. Zolang je geen hoge eisen stelt aan de kleurechtheid en je de fijne extra's van het duurdere zustermodel kunt missen, haal je voor het laagst mogelijke bedrag een bijzonder breed en groot scherm in huis. Onze Great Value-award is dus op zijn plek.