Inleiding
Unreal Tournament is al jaren een van de grootste titels binnen het genre van first person shooters. De game staat bekend om zijn razendsnelle actie, state-of-the-art graphics en uitgebreide multiplay-mogelijkheden. Het vierde deel is door Epic Games tot Unreal Tournament 3 (UT3) gedoopt, een verwijzing naar de nieuwe Unreal Engine 3. We kregen als voorproefje al de demo voorgeschoteld, maar met de release van het volledige spel kunnen we echt aan de slag: fraggen tot op het bot.
Inleiding
Het team van Epic heeft bij de ontwikkeling van UT3 goed gekeken naar en geleerd van zijn titels uit het verleden. Het originele Unreal Tournament uit 1999 wist een ware triomftocht te maken en wordt tot op heden door een kleine schare fans nog steeds kapotgespeeld. De sequel, Unreal Tournament 2003, kon minder gamers overtuigen en was zelfs voor velen een lichte teleurstelling; de gameplay was trager, verschillende speelmodi ontbraken, het leveldesign was ongeïnspireerd en het spel voelde niet aan als 'af'.

Epic revancheerde zich tot vreugde van zijn fans met Unreal Tournament 2004. De fps-speler kreeg met de introductie van Onslaught de beschikking over voertuigen, de spelervaring was weer als vanouds goed en het mapdesign was superieur ten opzichte van zijn voorganger. Ook de mod-community, langzaam volwassen geworden op internet, omarmde de titel en liet een groot aantal modificaties los op Epics product. De kwaliteit van de mods was bij tijd en wijlen zo hoog dat sommige samenwerkende teams zelfs commerciële titels in elkaar wisten te knutselen, mede aangemoedigd door een door Epic uitgeschreven wedstrijd.
Nu komt Epic met het vierde deel in de serie, opgetuigd met een nieuwe engine die het eerder al aan de wereld toonde met het succesvolle Gears of War op de Xbox 360. Maar ondanks de nieuwe grafische motor grijpt UT3 terug naar elementen van de succesnummers uit het verleden. Zo is er de terugkeer van ouderwets goed wapentuig, maar dit keer met dat vleugje extra. Ook is met de Warfare-modus het oorspronkelijke Onslaught verder uitgebouwd en verbeterd. Grote vraag: pakt deze bescheiden vernieuwingsdrang wel goed uit?
Gameplay
In totaal kent UT3 zes modi: Deathmatch, Team Deathmatch, Capture The Flag (CTF), Vehicle Capture The Flag (VCTF), Warfare en Duel. Ten opzichte van UT 2004 is Assault is niet langer van de partij. Terug van weggeweest is de single player-modus, Campaign geheten. We nemen een korte vlucht door de geboden speelstijlen.
Deathmatch, CTF en Duel
Deathmatch vormt een basis voor vrijwel alle fps-games met multiplay-mogelijkheden. In UT3 zal de speler daarom in deze modus, net als in Team Deathmatch, weinig vernieuwingen tegenkomen. De maps bestaan over het algemeen uit relatief gesloten, cirkelvormige levels met nauwe gangen, waardoor de vuurgevechten zich binnen een beperkte ruimte afspelen en voor langere tijd ontsnappen nauwelijks mogelijk is. De vormgeving van de maps is als vanouds goed tot uitstekend, maar UT 2004-spelers zullen misschien even moeten wennen aan de veelal grauwere kleurstellingen. De adrenaline-powerups ontbreken, terwijl de mutators gebleven zijn. Zo kunnen wij de op de Tweakers.net-redactie geliefde instagib-mutator - een raak schot is direct dodelijk - elke lunchpauze weer uit de kast halen.

De Duel-modus is een zoethoudertje waarbij twee spelers het onderling uitvechten. In de klassieke CTF-modus is er ook weinig nieuws onder de zon, en dat is misschien maar goed ook. Aan het beschikbare wapentuig is door de ontwikkelaars wel het nodige geschaafd. De Impact Hammer is als melee-wapen terug van weggeweest en het lichte Enforcer-pistool vervangt de Assault Rifle. Ook de Sniper Rifle met zijn dodelijke precisie heeft zijn thuis weer gevonden en lost de soms onhandige Lightning Gun uit UT 2004 af. De Redeemer, het allesvernietigende tactische atoomwapen en al jaren een publiekslieveling, ontbreekt uiteraard niet. Alle wapens voelen ondanks de diverse finetuning-operaties degelijk aan en doen precies waarvoor ze gemaakt zijn: het op korte of langere afstand ongenadig doden van de tegenstander. Epic heeft op dit gebied niets aan kunde ingeboet.
VCTF en Warfare
De meeste vernieuwingsdrang van het Epic-team is overduidelijk in VCTF en Warfare gaan zitten. De Warfare-modus is een opgepoetste variant van Onslaught. De makers hebben een compleet nieuwe klasse aan voertuigen toegevoegd en de speler heeft de beschikking over een soort van all-terrain-snowboard: de hoverboard.

Om met het wagenpark te beginnen: naast het al bekende wapentuig uit de Axon-serie zijn er ook geheel nieuwe voertuigen uit de zogenaamde Necris-klasse aan de duistere wereld van Unreal toegevoegd. Meest indrukwekkend is zonder meer de Darkwalker. Met zijn allesvernietigende laserstraal die van grote hoogte neerdaalt waant de speler zich even in War of the Worlds. De Nightshade-tank op zijn beurt beschikt over de listige mogelijkheid om geheel onzichtbaar zijn werk te doen. Ook de Scavenger is een aardige; de speler kan in de bol kruipen en in hoog tempo door een level heenrollen.
Gameplay (vervolg)
Het hoverboard is met name in VCTF-potjes een handige vinding. De speler kan, desnoods in Tony Hawk-stijl, soepel door een level heenglijden en een vlag meenemen. Toch kent het veelvuldig hanteren van het hoverboard de nodige nadelen. Ondanks de behoorlijke snelheidswinst kan de speler tijdens zijn surftocht niet over zijn wapens beschikken; enige zelfverdediging is dus uitgesloten. Nog veel vervelender is dat een snel wegvluchtende speler met een gestolen vlag op zijn schouders al met een enkel schot van zijn bord vliegt, waarbij de vlag meteen wordt losgelaten.

De nieuwe Warfare-modus heeft duidelijk tot doel om de relatief rechttoe-rechtaan Onslaught-modus uit het vorige deel interessanter te maken. Een team kan nog steeds een in serie verbonden reeks nodes veroveren om de core van de tegenstander aan te vallen, maar Epic heeft de gameplay willen verdiepen door de introductie van Orbs en speciale nodes. Een speler die een Orb bij zich draagt kan direct een node van de tegenstander overnemen, ook al beschikt deze over een volledige voorraad energie. De speciale nodes zorgen op hun beurt voor plotse veranderingen in de gameplay. Zo kan een team nieuwe, extra krachtige voertuigen verkrijgen of wordt de core van de tegenstander kwetsbaarder gemaakt.
In de praktijk vallen de aanscherpingen in de Warfare-modus goed uit. De gameplay is hectischer en het tactisch element wordt vergroot. Doordat de kansen sneller keren is ook het slim spelen en communiceren binnen een team een nog grotere noodzaak.
Campaign
Met Campaign proberen de makers voor het eerst sinds het originele Unreal weer een single player-modus aan te bieden. De campagne begint met een fraai introductiefilmpje, maar het bijbehorende verhaal heeft in tegenstelling tot de getoonde karakters weinig om het lijf.

Al met al is de poging om een individuele speler tegemoet te komen slechts half geslaagd. De bots doen hun werk niet altijd even enthousiast; zeker op een lagere moeilijkheidsgraad willen de virtuele huurlingen weleens spontaan staken en stil blijven staan. Gelukkig kan de Campaign ook in co-op gespeeld worden.
Presentatie
Over de graphics in UT3 kunnen we kort zijn: geweldig. De Unreal 3 Engine heeft zijn spierballen al eerder laten zien, maar de soms enorm grote levels vormen een lust voor het oog. De textures zijn, zeker bij de hogere resoluties, van een uitstekende kwaliteit, terwijl de gedetailleerde karakters overduidelijk over een groot aantal polygonen beschikken. De engine blijkt ook prima schaalbaar; op krachtige machines met de nieuwste cpu's en gpu's kan de speler van een visuele kermis genieten, terwijl middelmatige pc's de game op lagere resoluties en met minder detail nog prima kunnen draaien.

Het animatiewerk verdient ook een pluim. Karakters vallen stijlvol van een rots en voertuigen bewegen zoals de speler verwacht. Daarbij maakt de engine - mits beschikbaar - gebruik van multicore-processorkracht. Opvallend genoeg blijkt uit een review van Bit-tech dat de beloofde verbeteringen in de physics door gebruik te maken van een losse Ageia PhysX-kaart in de praktijk bitter tegen te vallen: de framerate stort dramatisch in en de effecten zijn verre van overtuigend. De technologie lijkt er met de haren te zijn bijgesleept en nog niet klaar te zijn voor prime time.
Met de geluidseffecten in UT3 zit het als vanouds goed. De wapens klinken zoals we willen dat ze klinken en de muziek zit nooit in de weg. Natuurlijk heeft Epic de announcers gelaten voor wat ze zijn; we willen immers allemaal een zwoele vrouwelijke stem 'Godike!', 'Rampage!' en 'Unstoppable!' door de speakers horen schallen om zo ons ego voor korte tijd zacht te strelen.
Conclusie
Met Unreal Tournament 3 zet Epic opnieuw een first person shooter op de markt waar de fans van zullen smullen. De razendsnelle actie in combinatie met uiterst fraaie levels en uitgemeten gameplay doen de mens goed. De verbeteringen die de ontwikkelaars hebben aangebracht pakken vrijwel zonder uitzondering goed uit. De enkele minpuntjes die overblijven zullen vermoedelijk voor een groot deel met toekomstige patches worden opgelost. Met de nodige modificaties in het vooruitzicht breken er weer mooie tijden aan voor Unreal-fanaten.
Pluspunten
+ Unreal 3 engine levert fraaie graphics
+ Uitstekende online multiplay
+ Kwalitatief hoogstaand leveldesign
+ Warfare is het meervoud van Onslaught
Minpunten
- Single player-modus eigenlijk overbodig
- Interface voelt aan als een consolemenu
Cijfer: 9
Titel | Unreal Tournament 3 |  |
Platform | PC |
Ontwikkelaar | Epic |
Uitgever | Midway |
Releasedatum | 23 november 2007 |