An English translation of this article can be found here.
De Californische stad Folsom, twee uur rijden ten noordoosten van San Francisco, is bij het gewone publiek niet zo bekend. Mensen die er wel heen gaan komen vooral vanwege de ligging vlakbij het prachtige Lake Tahoe en de skigebieden in het Sierra Nevada-gebergte. Wie rondrijdt in het pittoreske, typisch Amerikaanse plaatsje met ongeveer 60.000 inwoners, zou echter nooit vermoeden dat het tevens de thuisbasis is van een van de meest geavanceerde stukjes techniek die de mens ooit voortgebracht heeft.
Als de lokale bevolking zijn verhaal doet zal dat wellicht veranderen, want bijna iedereen in Folsom moet wel iemand kennen die op de enorme campus aan de rand van de stad werkt: zeven gebouwen waar met grote letters 'Intel' op prijkt.
Bijna zevenduizend mannen en vrouwen doen daar allerlei werk voor verschillende afdelingen van het bedrijf, maar zijn op dit moment vooral trots op het feit dat het de plaats is waar 's werelds eerste 45nm-processor is ontworpen, getest en geperfectioneerd. Tweakers.net werd rondgeleid door verschillende laboratoria en sprak met Stephen Fisher, de lead architect achter Penryn.
Fisher heeft al een lange carrière bij Intel achter de rug: hij werkte onder meer aan de 486, de definitie van de mmx- en sse-instructies en de Pentium III. Het vorige product waar hij aan werkte droeg de codenaam 'Tejas'. Dit zou een 65nm-versie van de Pentium 4 worden met een extreem lange pipeline (40 tot 50 stappen) om kloksnelheden van 7GHz of zelfs nog meer te kunnen halen.
Tejas was al in een vrij vergevorderd stadium van ontwikkeling toen Intel begin 2004 inzag dat de Pentium 4-strategie geen toekomst meer had. Het team had net de belangrijke 'tape-out'-mijlpaal gehaald toen het nieuws binnenkwam dat hun project geannuleerd was. De 'tape', die eigenlijk naar de fabriek gestuurd zou worden om de eerste fysieke versie van de chip te laten maken, ligt nu ergens in een kluis stof te verzamelen.
Hoewel dit natuurlijk een teleurstelling was voor Fisher, bleef hij niet lang werkeloos. Direct na het annuleren van Tejas werden twee nieuwe projecten opgestart: Penryn en Nehalem. De twee teams begonnen vanuit dezelfde startpositie: een vroege alfaversie van de Merom-architectuur, die nu bekendstaat als Core 2 Duo. Het Penryn-team moest echter een jaar eerder klaar zijn dan het Nehalem-team.