Daar waar dvd-spelers beperkt waren tot een beeldformaat van 720x480 of 720x576 pixels, ondersteunen zowel hd-dvd als blu-ray een maximumresolutie van 1920x1080 pixels. Dit 1080p-beeldformaat wordt ook wel 'full high-definition' of 'true high-definition' genoemd, aangezien dit de hoogst mogelijke resolutie is met de next-generation spelers. De letter 'p' in het formaat houdt in dat het om 'progressive' beelden gaat, in tegenstelling tot het 1080i-formaat dat met interlacing werkt.
Met 1080p worden de beeldlijnen van boven naar onder achter elkaar geprojecteerd, in tegenstelling tot de interlaced technologie waarbij eerst de oneven lijnnummers weergegeven worden en daarna pas de even lijnnummers. Traditionele dvd's maken gebruik van deze interlaced technologie om beelden naar het scherm te sturen. Lcd-panelen, dlp-toestellen en plasma-tv's werken intern echter progressive, zodat deze apparaten zelf een deinterlacing-vertaalslag moesten uitvoeren, wat de kwaliteit van het beeld niet altijd ten goede kwam.
Niet alle apparaten ondersteunen deze, behoorlijk rekenintensieve, resolutie echter. De interlaced variant van 1080p wordt logischerwijze 1080i genoemd en is oorspronkelijk ontwikkeld om compatibel te zijn met hdtv-toestellen die gebruikmaken van crt-technologie om beelden op het scherm te projecteren. Deze toestellen zijn echter nooit echt doorgebroken en worden tegenwoordig al als 'outdated' beschouwd. Mits het weergaveapparaat uitgerust is met een deïnterlacer, zijn 1080p-toestellen echter ook compatibel met deze standaard. Ruim tien jaar geleden, toen 1080i als standaard voor next-gen video vastgesteld werd, had men de opkomst van progressive lcd's en plasma's nog niet voorzien, waardoor nu in Amerika bijvoorbeeld toch DigiTV op 1080i-resolutie uitgezonden wordt.
Een trapje lager op de ladder staat 720p. Deze resolutie maakt gebruik van 720 verticale beeldlijnen en is, indien gebruikt met een framerate van 60 beelden per seconde, de hoogste resolutie die onder de atsc-standaard mogelijk is. Deze standaard moet op termijn de ntsc-resolutie die onder andere in Amerika gebruikt wordt gaan vervangen. Ook Canada, Mexico, Taiwan en Zuid-Korea hanteren de richtlijnen van het atsc en verschillende andere regio's overwegen hetzelfde te gaan doen. In Europa is echter het Belgische bedrijf 'Euro 1080' actief dat, zoals de naam al aangeeft, zijn twee hdtv-kanalen in 1080i-formaat doorstuurt via de Astra-1H-satelliet. Het Britse BSkyB en het Franse TPS hebben dan weer aangegeven dat hun voorkeur uitgaat naar 720p.
Helemaal onderaan de resolutiehiërarchie staan 576p en 480p. Voor pal- en secam-systemen is er 576p25, dat met een framerate van 25 beelden per seconde werkt. 576p50 wordt onder andere in Australië eveneens als 'high definition' beschouwd en wordt daar door Channel 7 en SBS gebruikt om hd-transmissies uit te voeren. Voor het ntsc-formaat werd ook een high-definition alternatief ontwikkeld, dat de stempel 480p meekreeg vanwege zijn 480 verticale beeldlijnen.
Zoals eerder duidelijk geworden is, ondersteunen beide standaarden mpeg-2, vc-1 en h.264 voor het coderen van videobeelden en kunnen ze overweg met dolby digital ac-3, pcm en dts voor de audiocompressie. Voor bewegenede beelden ondersteunen de concurrenten ook allebei de 24p-framerate, maar terwijl blu-ray deze snelheid native ondersteunt door de timing van de technologie, halen hd-dvd-apparaten een kunstgreep uit door 30p-timings te gebruiken en de ontbrekende frames uit het 24p-bronmateriaal te compenseren met een 'repeat field flag', wat inhoudt dat twee dezelfde frames na elkaar getoond worden om zo aan de vereiste dertig beelden per seconde te komen. Deze kunstgreep heeft echter geen gevolgen voor de beeldkwaliteit.