Item: Yakuza 6 The Song of Life, PS4
Rating: 8.5
Author: Jurian Ubachs

Yakuza 6: The Song of Life

Yakuza 6: The Song of Life is in alles een Japanse role-playing game, maar toegankelijk genoeg voor westerse gamers. Het vormt, mede door het geboden handige overzicht van wat er allemaal is gebeurd, geen belemmering om voorgaande delen niet te hebben gespeeld. Yakuza 6 sleept de speler mee naar sfeervolle omgevingen in Tokio en Hiroshima, en doet dat aan de hand van Kazuma Kiryu, een van de meest bad-ass gangsters uit de historie van games. Het spel heeft daarbij een goed en bij vlagen verrassend verhaal. Er is daarnaast heel veel te doen en te beleven in de spelwereld van Yakuza 6. De hoofdmoot wordt echter verzorgd door het vechten, wat lekker werkt en vaak spectaculaire beelden oplevert. Ervaren Yakuza-spelers zullen wellicht wat diepgang in dat vechtsysteem missen, maar voor nieuwkomers is het een heerlijk systeem om hun eerste stapjes als Kiryu-san mee te zetten.

Pluspunten

Minpunten

Eindoordeel

Getest

Yakuza 6 The Song of Life, PS4

Prijs bij publicatie: € 49,99

Vanaf € 18,89

Vergelijk prijzen

Japan is de bakermat van de game-industrie, maar toch komen games uit dit land in het Westen soms maar moeilijk van de grond. Grote Japanse role-playing games als Final Fantasy hebben door de jaren heen successen gevierd, maar dat is meer uitzondering dan regel. Zelfs de succesvolste Japanse games blijven in Europa een flink eind achter bij 'Westerse' games als Call of Duty en Grand Theft Auto. Dat is jammer, want zo missen veel gamers spellen die ze wellicht heel leuk hadden gevonden. Hun betrekkelijk lage populariteit zorgt er ook voor dat media als Tweakers deze games niet snel uitlichten. We spelen uiteraard zo veel mogelijk, maar houden vanzelfsprekend rekening met de voorkeur van onze lezers. Pas als het even wat rustiger is, is er meer tijd en ruimte voor games uit het land van de rijzende zon. Gelukkig viel de Europese release van 'jrpg' Yakuza 6: The Song of Life precies in zo'n periode.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Yankuza 6 verscheen al in december 2016 in Japan, maar beleeft pas een kleine anderhalf jaar later zijn westerse vuurdoop. Dat is overigens volstrekt normaal. Japanse games die in aangepaste vorm in Europa verschijnen, laten wel vaker maanden of jaren op zich wachten, áls zo'n game überhaupt al uitkomt. De Yakuza-games zijn wel allemaal in een westerse vorm verschenen, al moesten we op Yakuza Zero wachten tot Sega een PlayStation 4-versie had gemaakt van deze game, die in zijn originele vorm op de PlayStation 3 was verschenen.

Op zoek naar Haruka

Yakuza 6 gaat net als de vorige games in de serie over het wel en wee van Kazuma Kiryu. Wie bekend is met de verhaallijn, weet dat Kiryu zich ooit opwerkte tot topman van de Tojo Clan, dat de baas is in Tokio, of meer precies: de rosse buurt Kamurocho. Bij aanvang van Yakuza 6 is er echter veel veranderd. Kiryu heeft zijn banden met de Tojo Clan doorgesneden en probeert zijn leven als yakuza achter zich te laten. Hij heeft net drie jaar in de cel gezeten voor zijn daden, en staat op het punt met een schone lei te beginnen. Dat loopt echter anders als blijkt dat het meisje waarvan hij de voogd is, Haruka Sawamura, is verdwenen. Bij zijn zoektocht komt hij binnen de kortste keren weer in aanraking met de Japanse onderwereld.

Dat het verhaal vanaf dat beginpunt steeds groter wordt, is een understatement. In enkele tientallen uren ontdek je samen met Kiryu steeds meer hoe de vork in de steel zit. Niet alleen de Tojo Clan, maar ook rivaliserende clans, de Koreanse Jingeweon Mafia en de Chinese Saio Triad, hebben een rol in dat verhaal. Al die criminele organisaties ontdekken op hun beurt steeds weer dat Kiryu, ook wel bekend als de 'Dragon of Dojima' na al die jaren absoluut niets van zijn kracht en vaardigheid heeft ingeleverd. De doorgewinterde yakuza staat zijn mannetje, zowel in gesprekken met andere gangsters als in gevechten.

Geduld gevraagd

Dat vechten vormt het belangrijkste deel van de actieve gameplay in Yakuza 6, maar duidelijk is ook dat de game soms behoorlijk wat van je geduld en zitvlees vraagt. We overdrijven niet als we zeggen dat het eerste uur van de game voor ongeveer driekwart gevuld is met filmpjes. Die balans trekt later wel bij, maar ook dan blijft Yakuza 6 een game waarin af en toe echt ongelooflijk veel wordt gesproken. Als je gebeurtenissen uit het verleden ontdekt, maakt de game er ook een gewoonte van om die te laten zien in de vorm van een soort flashback. Dat verdient een compliment, want er zit flink wat productie in. Al die scènes zijn prima verzorgd en voorzien van stemmen. Het wordt af en toe alleen wat veel. Het helpt dat je veel scènes waarin wordt gepraat een beetje kunt versnellen - je leest de Engelse ondertitelingen vaak sneller dan dat de Japanse stemacteurs praten - maar het blijft een tijdrovend geheel.

Tijdens het verhaal kan het soms trouwens best lastig zijn om alle personages en partijen uit elkaar te houden. De lijntjes lopen af en toe flink door elkaar, en regelmatig wordt er verwezen naar het verleden. Yakuza 6 beschikt handig genoeg over een feature die je van A tot Z kan bijpraten over alle gebeurtenissen in de vorige games. Dat maakt dat je de vorige games dus zeker niet hoeft te hebben gespeeld om met deze game aan de slag te gaan. Je band met Kiryu en Haruka zal allicht anders zijn, maar de samenvatting die de game geeft kan in elk geval helpen de 'wie is wie' in de wereld van Yakuza op orde te krijgen.

In algemeen zin zijn we erg te spreken over het verhaal en alles dat daarmee samenhangt. De manier waarop een en ander wordt gepresenteerd is vanzelfsprekend behoorlijk Japans. Het kan best zo zijn dat dit totaal niet aansluit bij je smaak, maar het werkt wel. Verder schotelt Yakuza 6 spelers enkele plottwists voor die het verhaal behoorlijk memorabel maken.

Als hoofdrolspeler is Kiryu uiteraard betrokken bij vrijwel alle scenes die het verhaal verder helpen, maar Yakuza 6 is gelukkig meer dan een interactieve film. De game geeft spelers veelal de vrijheid om op eigen houtje de wijken Kamurocho (in Tokio) en Onomichi (in Hiroshima) te verkennen. Alleen dat al is een avontuur op zich. Zeker Kamurocho biedt allerlei nevenactiviteiten die Kiryu er op na kan houden. Daar horen de uit vorige Yakuza-games - en uit Japan natuurlijk - bekende host- en hostessenclubs bij, waar je tegen betaling een gesprek kunt voeren met man of vrouw naar keuze. Daar zit een hele minigame aan vast waarbij je jouw 'lustobject' daadwerkelijk voor je kunt winnen door de juiste vragen te stellen en drankjes en snacks te bestellen.

Dat is een goed voorbeeld van kenmerkende elementen uit het straatbeeld in Kamurocho, een zone die gebaseerd is op de werkelijk bestaande wijk Kabukicho. Wie eens wat foto's of beelden bekijkt van die wijk, of er wellicht zelf is geweest, moet concluderen dat Sega puik werk heeft afgeleverd. De gelijkenis is treffend en zelfs de sfeer is hetzelfde. Datzelfde geldt trouwens voor het veel rustiekere, maar voor de game niet minder belangrijke Onomichi. Het plaatsje is dankzij Yakuza 6 zelfs op onze 'bucket list' beland voor wanneer we weer eens het vliegtuig naar Japan pakken.

Karaoke

De typisch Japanse bezigheden houden trouwens niet op bij het bezoeken van de twijfelachtige clubs in Kamurocho. Diverse highlights uit de Japanse cultuur hebben hun weg gevonden naar Yakuza 6, waarvan een deel trouwens ook al aanwezig was in voorgaande games in de serie. De mogelijkheid om karaoke te zingen of je kwaliteiten als honkballer te testen in een batting cage, zijn niet nieuw in de serie, maar zeker wel vermakelijk. Wel nieuw is de mogelijkheid om lid te worden van een fitnessclub. Kiryu moet dan steeds een tweetal trainingen volgen en zich vervolgens houden aan een maaltijdadvies. Goede trainingen en het opvolgen van het voedingsadvies leiden tot optimale resultaten, in de vorm van extra EXP-punten.

Yakuza 6

Ervaringspunten verzamelen

Daarmee is een rode draad in Yakuza 6 genoemd. Vanaf het eerste moment verzamel je met Kiryu ervaringspunten in vijf verschillende categorieën. Die punten heb je nodig om Kiryu's basisvaardigheden op te vijzelen, maar ook om een breed scala aan extra mogelijkheden vrij te spelen. Die extra mogelijkheden zijn onder te verdelen in skills die horen bij het vechten, en vaardigheden die daar buiten vallen. Dat gaat behoorlijk ver. Je kunt Kiryu nieuwe combo's aanleren, maar ook zijn geluk een boost geven, waardoor de hostessen in de clubs hem bijvoorbeeld leuker vinden, of waardoor de kans groter wordt dat verslagen gangsters geld laten vallen.

Geld is, naast ervaringspunten, het tweede element waar je continu naar op zoek bent. Kiryu heeft geld nodig voor die extra activiteiten, maar ook om te kunnen eten en om wat drankjes of hapjes te kopen die zijn levensbalk kunnen aanvullen tijdens gevechten. In de eerste uren kan geld nog wel even een factor zijn, maar al snel kom je groepen vijanden op straat tegen die zomaar 70.000 yen laten vallen. Dat is geen fortuin, maar genoeg om je voorlopig geen zorgen te maken over geld. Vanaf dat moment wordt het verzamelen van geld een bijproduct van de activiteiten die je toch al onderneemt. Tipje: de gangsters van het Saio Triad in Kamurocho lijken gemiddeld over de meeste flappen te beschikken. Zit je krap, dan kan het dus lonen om de in groen gehulde groepjes op te zoeken en te verslaan.

De kans is dan best aanwezig dat Kiryu zelf ook wat tikken krijgt. Dat is grotendeels te voorkomen, want de gevechten tegen de straatvechters zijn over het algemeen niet overdreven moeilijk, maar toch gebeurt het. Dan wordt eten dus belangrijk. Met een goede maaltijd vul je namelijk Kiryu's levensbalk weer aan. Dat kan ook op een traditionelere manier, met potions die luisteren naar inspirerende namen als 'Toughness ZZ', maar waarom zou je. Die potions kun je beter bewaren voor gevechten. Even een restaurantje in dus, en bunkeren maar. Eten levert bovendien ook nog een sloot ervaringspunten op. Zelden werd eten in een game zo treffend beloond als in Yakuza 6.

De ervaringspunten heb je dus nodig om Kiryu te verbeteren, maar ze komen ook elders terug. Yakuza 6 beschikt namelijk over twee vrij uitgebreide minigames en een daarvan is de 'Clan Creator'. Gaandeweg het verhaal vormt Kiryu namelijk zijn eigen clan, waarmee hij het opneemt tegen 'JUSTIS', een groep straatvechters die naar eigen zeggen vecht voor rechtvaardigheid. Yeah, right. De gevechten tussen Kiryu Clan en JUSTIS spelen zich af via een strategieminigame. Je dient steeds verschillende typen vechters het strijdtoneel op te sturen, waarbij elke vechter een bepaald aantal punten kost. De punten vullen steeds langzaam aan, en met elke verslagen vijand verdien je ook een puntenbonus. Het is dus zaak om te zorgen dat je groep steeds groot en sterk genoeg blijft om de volgende groep vijanden te kunnen verslaan. Behalve normale soldaten kun je ook speciale personages inzetten. Dat zijn personages die je op allerlei verschillende manieren aan je clan hebt toegevoegd en daarna een rol hebt gegeven als luitentant, kapitein of soldaat. Je stopt ze daarna in je 'strike team' waarna je de strijd aan kunt gaan met een andere clan.

Yakuza 6

Doe je dat offline, in missies, dan is je tegenstander steeds een deel van JUSTIS. De clan-game heeft echter ook een online spelcomponent. Je kunt je kracht daar meten met die van andere spelers. Ook kun je een strike-team samenstellen dat automatisch online gevechten voor je uitvoert. Het team verdient dan ervaringspunten en geld voor je, zelfs als je niet aan het spelen bent. Met de ervaringspunten kun je de vechters in je clan sterker maken en zo de macht van je clan uitbouwen. Ook kom je op die manier steeds verder in het losstaande 'JUSTIS-verhaal' dat in Yakuza 6 zit. Het mag dan een minigame heten, maar het is zo uitgebreid dat we ons best kunnen voorstellen dat je hier een heel aparte game omheen zou kunnen bouwen.

Play ball!

Iets minder uitgebreid, maar ook een minigame van formaat, is het honkballen. In Onomichi vraagt een personage je vroeg of laat of je zijn honkbalteam wil komen versterken. Op dat moment is dat team geen knip voor de neus waard. Om dat op te lossen, wordt Kiryu aangesteld als nieuwe captain. Vanaf dat moment is het jouw taak om nieuwe spelers te rekruteren en die spelers vervolgens beter te maken door wedstrijden te winnen. Die nieuwe spelers vind je gewoon in de stad, door met mensen te praten en er dan bijvoorbeeld achter te komen dat ze een uitgebreid honkbalverleden hebben. Wedstrijden worden grotendeels automatisch afgewerkt, waarbij je als speler af en toe een keer zelf mag slaan. Ook ben je verantwoordelijk voor het doorvoeren van wissels, bijvoorbeeld als je pitcher moe wordt. Honkbal is de belangrijkste sport in Japan, het heeft daarom dus ook een aandeel in Yakuza 6.

Yakuza 6

Het is makkelijk om jezelf uren te verliezen in activiteiten die niet direct van invloed zijn op het verloop van het hoofdverhaal, dat is wel duidelijk. Yakuza 6 is dus uitgebreid, al zijn al die mogelijkheden ingebouwd in een op zichzelf best kleine spelwereld. Zowel Kamurocho als Onomichi zijn niet overdreven groot. De locaties zijn vooral volgestopt met plaatsen en personen die een rol van betekenis kunnen spelen. Je kunt op elk moment ineens een sidequest ontdekken of op een knokploegje stuiten.

Hoe veel er ook te doen is, een ding is vrijwel zeker. Vroeg of laat moet er altijd gevochten worden. Kazuma 'The Dragon of Dojima' Kiryu is een uitzonderlijk goede vechter. De basis is vrij simpel. Je hebt een knop voor slaan en voor schoppen, en je kunt blocken. Door die blocks goed te timen, kun je ook een 'parry' uitvoeren, terwijl er ook nog een knop is om mensen vast te pakken. In de regel gebruik je die vaak als je tegen grote groepen vecht. Je kunt vijanden namelijk ronddraaien en wegslingeren, wat een zeer handige methode van 'crowd control' is. Ook flying kicks zijn in die situatie handig, want ze raken vaak meerdere vijanden tegelijk.

Beuken met een fiets of sloophamer

De vrij overzichtelijke basis kan op verschillende manieren flink worden uitgebreid. Ten eerste biedt de omgeving altijd een bepaalde context bij het vechten. Is er een muurtje in de buurt, dan kun je vijanden daar tegenaan beuken. Bovendien dienen objecten in de omgeving als wapens. Sommige lastige tegenstanders zijn een stuk gemakkelijker te verslaan als je op ze in kunt beuken met een fiets of, nog leuker, een sloophamer. De meest heftige moves zijn daarbij pas uit te voeren als Kiryu beschikt over wat vulling in zijn Heat-meter. Die meter bouw je op door gewoon klappen uit te delen, en je kunt hem inzetten als je vijanden extra hard wilt raken.

Yakuza 6

De mogelijkheden die je hebt, zowel bij die gewone klappen als in wat Kiryu kan met Heat, breid je uit door nieuwe moves te kopen met ervaringspunten. Als Yakuza 6 iets te verwijten valt, is het hoe weinig moeite de game soms neemt om dingen uit te leggen. Sommige schermen zijn wel voorzien van uitleg, maar andere weer niet. Het duurde daardoor lang voordat wij begrepen dat het toevoegen van verschillende 'Essences' je speciale aanvallen flink opleukt. Besteed hier dus zeker aandacht aan, want het maakt het vechten er een stuk spectaculairder op.

Het vechten is in de regel zelden heel erg moeilijk. Van tijd tot tijd word je geconfronteerd met een betere vechter, bijvoorbeeld in de vorm van een baas of tussenbaas. Die gevechten zijn lastiger, omdat die bazen veel van je aanvallen weten te ontwijken en zelf vlak na zo'n ontwijkende beweging toeslaan. Bovendien meppen ze hard, dus het is zeker geen overbodige luxe om wat potions en eten mee te nemen als je gaat vechten. Daarmee kun je je levensbalk op elk moment aanvullen. Na een uur of tien á vijftien spelen hadden we gemiddeld een miljoen yen op zak, wat genoeg was om steeds een flinke hoeveelheid potions en eten in te slaan. Het effect daarvan is dat eigenlijk geen enkel gevecht meer echt moeilijk is, want je kunt je levensbalk steeds blijven vullen. Een echte belemmering is dat echter niet. Het vechten blijft leuk en spectaculair genoeg om je tot het einde geboeid te houden.

Vereenvoudigd

We beseffen trouwens dat we een aspect van het vechten in Yakuza-games onbesproken hebben gelaten. Puristen kunnen zich toeleggen op een bepaalde stijl en volgens die stijl vechten. Alleen was dat onderscheid in vorige Yakuza-games veel groter. Waar je vroeger steeds moves vanuit een stijl als Rush, Beast of Brawler uitvoerde, is het systeem in Yakuza 6 vereenvoudigd. De moves zijn er nog, maar vallen nu allemaal in het standaardarsenaal van Kiryu-san. Dat is zeker voor de nieuwkomer wel zo fijn, maar het kan ertoe leiden dat ervaren Yakuza-spelers afknappen op een gebrek aan diepgang.

Het is een beetje lullig dat we de vorige pagina afsloten met de woorden 'gebrek aan diepgang', want juist dat is een veroordeling die Yakuza 6 niet verdient. Het vechtsysteem mag dan wat zijn vereenvoudigd, op elk ander aspect gooit de game hoge ogen. Vooral het brede scala aan nevenactiviteiten die je buiten missies om kunt doen, en de manier waarop het plot zich ontwikkelt, maken indruk. De game is daarnaast ook nog voorzien van puike techniek. Er zit ongelooflijk veel tekst in en het klinkt - ervan uitgaande dat jullie net zoveel Japans verstaan als wij - allemaal heel cool. Bovendien zien Kamurocho en Onomichi er herkenbaar en verzorgd uit. Onomichi steekt wat detailniveau betreft wel wat schril af bij Kamurocho, maar veel deert dat niet. Yakuza 6: The Song of Life is een heel fijne 'jrpg', zelfs voor gamers die nooit eerder een Yakuza-game hebben gespeeld.

Pluspunten

Minpunten

Eindoordeel

Getest

Yakuza 6 The Song of Life, PS4

Prijs bij publicatie: € 49,99

Vanaf € 18,89

Vergelijk prijzen

Yakuza 6: The Song of Life Review

Memorabel verhaal