Het is makkelijk om jezelf uren te verliezen in activiteiten die niet direct van invloed zijn op het verloop van het hoofdverhaal, dat is wel duidelijk. Yakuza 6 is dus uitgebreid, al zijn al die mogelijkheden ingebouwd in een op zichzelf best kleine spelwereld. Zowel Kamurocho als Onomichi zijn niet overdreven groot. De locaties zijn vooral volgestopt met plaatsen en personen die een rol van betekenis kunnen spelen. Je kunt op elk moment ineens een sidequest ontdekken of op een knokploegje stuiten.
Hoe veel er ook te doen is, een ding is vrijwel zeker. Vroeg of laat moet er altijd gevochten worden. Kazuma 'The Dragon of Dojima' Kiryu is een uitzonderlijk goede vechter. De basis is vrij simpel. Je hebt een knop voor slaan en voor schoppen, en je kunt blocken. Door die blocks goed te timen, kun je ook een 'parry' uitvoeren, terwijl er ook nog een knop is om mensen vast te pakken. In de regel gebruik je die vaak als je tegen grote groepen vecht. Je kunt vijanden namelijk ronddraaien en wegslingeren, wat een zeer handige methode van 'crowd control' is. Ook flying kicks zijn in die situatie handig, want ze raken vaak meerdere vijanden tegelijk.
Beuken met een fiets of sloophamer
De vrij overzichtelijke basis kan op verschillende manieren flink worden uitgebreid. Ten eerste biedt de omgeving altijd een bepaalde context bij het vechten. Is er een muurtje in de buurt, dan kun je vijanden daar tegenaan beuken. Bovendien dienen objecten in de omgeving als wapens. Sommige lastige tegenstanders zijn een stuk gemakkelijker te verslaan als je op ze in kunt beuken met een fiets of, nog leuker, een sloophamer. De meest heftige moves zijn daarbij pas uit te voeren als Kiryu beschikt over wat vulling in zijn Heat-meter. Die meter bouw je op door gewoon klappen uit te delen, en je kunt hem inzetten als je vijanden extra hard wilt raken.
/i/2001958481.jpeg?f=imagearticlefull)
De mogelijkheden die je hebt, zowel bij die gewone klappen als in wat Kiryu kan met Heat, breid je uit door nieuwe moves te kopen met ervaringspunten. Als Yakuza 6 iets te verwijten valt, is het hoe weinig moeite de game soms neemt om dingen uit te leggen. Sommige schermen zijn wel voorzien van uitleg, maar andere weer niet. Het duurde daardoor lang voordat wij begrepen dat het toevoegen van verschillende 'Essences' je speciale aanvallen flink opleukt. Besteed hier dus zeker aandacht aan, want het maakt het vechten er een stuk spectaculairder op.
Het vechten is in de regel zelden heel erg moeilijk. Van tijd tot tijd word je geconfronteerd met een betere vechter, bijvoorbeeld in de vorm van een baas of tussenbaas. Die gevechten zijn lastiger, omdat die bazen veel van je aanvallen weten te ontwijken en zelf vlak na zo'n ontwijkende beweging toeslaan. Bovendien meppen ze hard, dus het is zeker geen overbodige luxe om wat potions en eten mee te nemen als je gaat vechten. Daarmee kun je je levensbalk op elk moment aanvullen. Na een uur of tien á vijftien spelen hadden we gemiddeld een miljoen yen op zak, wat genoeg was om steeds een flinke hoeveelheid potions en eten in te slaan. Het effect daarvan is dat eigenlijk geen enkel gevecht meer echt moeilijk is, want je kunt je levensbalk steeds blijven vullen. Een echte belemmering is dat echter niet. Het vechten blijft leuk en spectaculair genoeg om je tot het einde geboeid te houden.
Vereenvoudigd
We beseffen trouwens dat we een aspect van het vechten in Yakuza-games onbesproken hebben gelaten. Puristen kunnen zich toeleggen op een bepaalde stijl en volgens die stijl vechten. Alleen was dat onderscheid in vorige Yakuza-games veel groter. Waar je vroeger steeds moves vanuit een stijl als Rush, Beast of Brawler uitvoerde, is het systeem in Yakuza 6 vereenvoudigd. De moves zijn er nog, maar vallen nu allemaal in het standaardarsenaal van Kiryu-san. Dat is zeker voor de nieuwkomer wel zo fijn, maar het kan ertoe leiden dat ervaren Yakuza-spelers afknappen op een gebrek aan diepgang.
:fill(white):strip_exif()/i/2001668003.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2001958463.jpeg?f=fpa)
/i/1260349752.png?f=fpa)