Naast de fxp-borden maakt de warez-scène gebruik van het zogenaamde fserve, dat eveneens gevoed wordt vanaf de minder goede topsites. Fserve staat voor een commando dat gebruikt wordt in irc-programma’s, waarmee een gebruiker een andere gebruiker toestaat om zijn harde schijf te bekijken. De tweede gebruiker kan met behulp van ftp-achtige commando’s over de harde schijf surfen om te zoeken naar iets dat hem interesseert en zal dit vervolgens downloaden. In tegenstelling tot de boards is het systeem van fserve gebaseerd op persoonlijk contact tussen twee gebruikers.
Omvangrijker is het gebruik van xdcc-bots. Ook deze manier van warez uitwisselen maakt gebruik van irc-programma’s. In het kanaal waarop de bestanden te vinden zijn, zijn een aantal van deze bots aanwezig. Deze zijn wederom afkomstig van dezelfde computer als waarop de warez verborgen zijn, maar in dit geval hoeft er geen individuele gebruiker betrokken te zijn bij het toestaan van de downloads. De bot geeft in het kanaal aan welke bestanden hij kan verzenden, automatisch of op aanvraag. De gebruiker geeft de bot een commando, waarna deze het bestand via een dcc-transfer aan de gebruiker verzendt. Wanneer de bot door meerdere mensen tegelijk wordt aangesproken, kan het voorkomen dat een gebruiker in de wachtrij wordt geplaatst. Wanneer de bot beschikbaar is, wordt de download automatisch gestart.
Fserve en xdcc halen net als boards hun bronnen vanaf de mindere topsites, toch worden zij door de scène beschouwd als zijnde van mindere kwaliteit. Zoals gezegd wordt de downloader vaak in de wachtrij geplaatst, terwijl bij het downloaden via de links op het board men direct aan de beurt is. Doordat deze irc-kanalen vaak niet met een key beveiligd zijn, in tegenstelling tot de kanalen van de topsites en de boards, zijn ze bekend bij een groter publiek. Deze grote belangstelling doet de wachttijden oplopen, waardoor mensen met toegang tot boards en sites op het gebruik van irc-bots neerkijken.
Naar peer-to-peer, op naar de menigte
Het is waarschijnlijk dat via de gebruikers van fserve en xdcc de warez hun weg vinden naar de peer-to-peernetwerken zoals eMule en BitTorrent. Wanneer de botgebruikers hun files beschikbaar stellen voor deze peer-to-peernetwerken, vindt er een tweede amplificatie plaats van duizenden mensen die het bestand downloaden en opnieuw beschikbaar stellen aan anderen. Natuurlijk zullen er ook bestanden naar de netwerken gaan via de gebruikers van de boards en de topsites, dit komt echter maar weinig voor in vergelijking met de botgebruikers.
Uiteindelijk komen de bestanden via de peer-to-peernetwerken in huis bij het gros van de thuisgebruikers. Deze heeft vaak geen enkel idee wat er onderweg allemaal met het bestand gebeurd is. Toch is dit redelijk eenvoudig na te gaan: bij elke release die door de scène gelanceerd wordt, wordt een .nfo-bestand bijgevoegd waarin informatie over het bestand, de releasegroep en soms de topsite is te vinden. Dit bestand ontsnapt echter vaak aan de aandacht van de downloader, die alleen geïnteresseerd is in het gebruiken van zijn pas ontvangen bestand.
Ondanks de commotie rondom het openbreken van de geheimhouding waaraan de scéneleden zich meestal houden, moge het duidelijk zijn dat de illegale gemeenschap weinig schade zal ondervinden van een klein inzicht in hun organisatie. Door de anonimiteit en het aantal spelers is het praktisch onmogelijk het systeem neer te brengen en blijft de strijd tegen warez als het vechten tegen een Hydra: hak een kop af en er groeien er twee terug.
