Canon
Tijdens de Photokina 2004 in Keulen hebben we een aantal digitale camera's voor consumenten voor het eerst kunnen bewonderen. Deze mochten we uitproberen en daar hebben we dan ook gebruik van gemaakt.
Bij Canon stond de nieuwe lijn voor het najaar van 2004 opgesteld. Dit zijn de onlangs geïntroduceerde PowerShots G6, S70, A95 en A400. Verder waren ook de nieuwe Digital Ixus-modellen tentoongesteld, het drie megapixelmodel Ixus 30, de vier megapixelcamera Ixus 40 en grote kleine broer i5 met vijf megapixel.
Digital Ixus 30 en 40
De specificaties van de drie en de vier megapixel camera's zijn op de Canon-site te vinden en duidelijk is dat de beide camera's nauwelijks van elkaar verschillen. Op het verschil met de megapixels na, is alleen op te merken dat de Ixus 40 digitaal iets verder kan inzoomen, namelijk 3,6x tegen 3,2x voor de Ixus 30. Ook zijn de beide camera's wat de grootte en zwaarte een beetje verschillend. De Ixus 40 is in omvang een kubieke centimeter groter en weegt ook vijftien gram zwaarder dan het drie megapixelmodel.
Beide camera's hebben de beschikking over een 2" lcd-scherm wat tijdens het bekijken van foto's goed van pas komt. Waar we bij de oudere modellen even moeten wachten tijdens het bladeren door de gemaakte foto's, is dit niet meer het geval. Een nieuwe foto verschijnt meteen nadat deze geselecteerd is. Het maken van foto's gaat zonder problemen en het beeld wordt meteen scherpgesteld. Ook het opstarten van de camera verloopt vlot. Binnen een aantal seconden zijn de Ixus 30 en 40 klaar voor gebruik. Verder heeft Canon ook de macrofunctie verbeterd ten opzichte van oudere Ixus-modellen.
Digital Ixus i5
Deze camera werd de afgelopen week geïntroduceerd en heeft niet zoals de bovenstaande camera's de beschikking over een viewfinder. Hierdoor is deze camera een stuk slanker en lichter, terwijl er wel meer megapixels aanwezig zijn. Deze opvolger van de Digital Ixus i is verkrijgbaar in vier verschillende kleuren vier onweerstaanbare uitvoeringen: platinazilver, middernachtblauw, bordeauxrood en stormgrijs.
PowerShot A95 en A400
De Canon PowerShot A95 is de opvolger van de A80 en heeft nu de beschikking over vijf megapixels. Ook zijn er meer scènes toegevoegd aan de foto-instellingen, terwijl de gemaakte foto's op een groter lcd-scherm kunnen worden bekeken. Dit is samen met de nieuwe Print/share-button ook het enige uiterlijke verschil tussen de twee camera's. De PowerShot A95 voelt verder stevig aan door het gebruik van een metalen behuizing en met de vier batterijen ingeplugd heeft de camera ook meteen gewicht waardoor deze stabieler in de hand ligt.
Het opstarten van de camera is snel te noemen in vergelijking met de bovenstaande camera's. Dit geldt ook voor het maken van de foto's, al wordt de data niet supersnel weggeschreven. Dat geldt niet voor de A400, mede omdat deze gebruikmaakt van een SD-kaart. Het opstarten van de camera is echter niet snel te noemen. Het duurt ongeveer vier seconden voordat de camera gebruiksklaar is en een paar tellen nadat er een foto is gemaakt. Een verbetering van de A400 op zijn voorgangers (A300 en A310) is de toevoeging van 2,2x optische zoom.
PowerShot S70 en G6
De PowerShot S70 en G6 zijn respectievelijk de nieuwe topmodellen in hun categorie die door Canon worden aangeboden. Zo hebben beide camera's zeven megapixels ter beschikking en kunnen allerlei instellingen handmatig worden aangepast. De PowerShot S70 heeft dankzij de 28-100mm lens de mogelijkheid om landschapfoto's te maken zonder al te ver naar achter te lopen. Voor de PowerShot G6 geldt dat deze snel gebruiksklaar is wanneer deze wordt opgestart. Ook het gebruik van autofocus levert amper vertraging op. Het opstarten van de S70 is even snel te noemen, alleen het gebruik van de autofocus tijdens het fotograferen lijkt wat langzamer. De beeldkwaliteit van beide camera's lijkt echter meer dan in orde te zijn.
Links de PowerShot G6. Rechts de PowerShot S70
Zo kan er met de PowerShot G6 vier keer optisch ingezoomd worden en heeft de lens een bereik van 7.2-28.8mm, wat op 35mm overeenkomt met 35-140mm bereik. Wanneer men dit niet voldoende vindt, kan dit zoals gewoonlijk bij de PowerShot Gx-familie met behulp van een lensadapter worden uitgebreid. Dit is dezelfde adapter als bij de G3 en G5. De ergonomie van de camera is prima in orde, de functies van de knoppen stemmen overeen met de plaatsing en verder voelt de camera ook prettig aan tijdens het gebruik. Zo zorgt het gewicht en de handgreep voor een stabiele positie en dankzij het beweegbare lcd-scherm kan er eventueel vanuit alle hoeken en standen foto's geschoten worden.
Samsung en Konica Minolta
Samsung toonde op de Photokina 2004 een aantal nieuwe digitale camera's. De Samsung Digimax-familie is onlangs namelijk uitgebreid met de A5, A6, A400, V6, V70, U-CA 501 en 505. Niet al deze camera's zullen worden besproken. Verder had ook Konica Minolta een paar leuke camera's in de aanbieding, zoals de Dimage A200, X50 en Z10.
Samsung Digimax V70
Van de nieuwe modellen springt de V70 het meest in het oog, aangezien dit het topmodel van Samsung is met zeven megapixel. Samsung heeft deze camera met een Schneider Kreuznach-lens uitgerust voor een betere beeldkwaliteit van de foto's. Het scherpstellen van de autofocus levert een kleine vertraging op en ook het opstarten van de camera behoort niet tot de snelste camera's. Het gebruik van de Digimax-camera's is over het algemeen intuïtief, al is de menutaal niet in het Nederlands beschikbaar. De functies zijn makkelijk te vinden in het menu, ondanks het af en toe tegenwerken van de knoppen. De camera voelt goed aan en de knoppen lijken robuust. Verder is de plaatsing van de knoppen aan de achterzijde voornamelijk rechts georiënteerd, doordat er gebruikgemaakt wordt van een centrale menuknop.
Een paar van de Samsung-modellen die te bewonderen waren
Samsung Digimax U-CA 501 en 505
Enig verschil tussen deze twee camera's is er niet. De 501 zal in het Verre Oosten verschijnen en de 505 maakt zijn intrede in Europa en de Verenigde Staten. Deze compacte digitale camera voelt door het gebruik van plastic goedkoop aan en dat is de camera ook. Ondanks dat zijn er wel vijf megapixel aanwezig om een mooie foto op A3-formaat te kunnen schieten. Het gebruik van de knoppen is door alles rechts te plaatsen een beetje onhandig. Dit is wel te verklaren, omdat er geen viewfinder aanwezig is. Hierdoor is het vasthouden van de camera met twee handen normaal gesproken niet meer nodig. Het toestel ligt redelijk goed in de hand en met behulp van de verschillende scènes kan voor elk moment de gepaste instelling gebruikt worden.
Konica Minolta Dimage A200
Een nieuwtje van Konica Minolta was de Dimage A200. Deze camera brengt het ontwerp van de Dimage 7x / Ax-serie naar het consumentensegment. De acht megapixelsensor van de Dimage A2 en de 28 tot 200mm Minolta GT lens zijn gebleven, maar veel gewaardeerde features zoals de kantelbare elektronische zoeker (EVF) met het hoge resolutie lcd moesten omwille van kostenbesparing verdwijnen. Ook veel bedieningsknoppen moesten om die reden het veld ruimen. Bij de Dimage A200 moeten veel instellingen weer 'ouderwets' via menu's op het lcd-scherm gemaakt worden.
Het verschil in resolutie van de EVF (640x480 vs. 320x240 pixels) is erg groot in vergelijking met de Dimage A2. Het is weliswaar mogelijk een globaal beeld van de compositie en de belichtingen te krijgen, maar voor handmatig scherpstellen is de resolutie te laag. De A200 is een zuivere point & shoot camera, waarmee dankzij de 28 tot 200mm zoom bijna elk moment vastgelegd kan worden. Een opvolger voor de Dimage A2 is hij beslist niet. Verbeteringen ten opzichte van de A2 zijn er overigens ook: zo is het nu mogelijk om filmpjes met een resolutie van 800 bij 600 pixels te maken en kan de lcd zowel in verticale als horizontale richting gedraaid worden. Positief is verder dat de kwaliteit van de afwerking gelijk is gebleven aan die van de Dimage A2.
Konica Minolta Dimage X50
Deze kleine en smalle digitale camera van Konica Minolta heeft een CCD van vijf megapixel aan boord en een 2,8x niet uitspringende optische zoomlens. Het bereik van de lens is 37 tot 105mm op kleinbeeldformaat. Verder is naast het 2" lcd-scherm ook plaats gevonden voor een viewfinder, al zal deze niet al te vaak gebruikt worden. Het maken van foto's levert geen problemen op. De camera is zelfs verassend snel, zo is het opstarten in een zucht gebeurd en kunnen foto's achter elkaar gemaakt worden zonder dat de vertraging echt hinderlijk wordt.
Konica Minolta Dimage Z10
De KM Dimage Z10 is een digitale camera die in het marktsegment tussen de consument en de professional valt. De camera heeft 'slechts' de beschikking over 3,2 megapixel en meet verder 109x82x94mm. Het gewicht is met 408 gram redelijk zwaar te noemen. Ondanks dit, is het wel een camera die je mee kunt nemen op vakantie. Het is een digicam die geschikt is om verre objecten te fotograferen, aangezien de Z10 een lens heeft die gelijkstaat met 36 tot 290mm op kleinbeeldformaat. Dit is mede mogelijk dankzij de achtvoudige zoom. De aperture is wel enigszins beperkt te noemen, omdat deze een bereik heeft van f3.2 tot 3.4.
De camera voelt een beetje goedkoop aan, doordat er overvloedig gebruik is gemaakt van plastic. Dit moet ook wel, anders zou de Dimage Z10 niet zo betaalbaar zijn geweest. Ondanks de relatief lage prijs is er wel ruimte gevonden voor een optische elektronische viewfinder, naast een lcd-scherm. De EVF is goed te gebruiken en kan daarnaast ook eventueel gecorrigeerd worden voor de brildragers onder ons. Het lcd-scherm zelf meet anderhalf inch in diameter en levert verder geen problemen op.
Olympus
Olympus pakte ook uit voor de Photokina 2004 en introduceerde in weken voordat de beurs begon een aantal nieuwe camera's voor de consument. Zo werd de mini ultra-compacte µ-mini Digital gelanceerd en verder ook de C-70, C-370, C-470 en AZ-2 Zoom.
µ-mini Digital
Deze digitale camera kan in zes verschillende kleuren worden geleverd en is verder ook weerbestendig, zoals eerdere µ-modellen. De weerbestendigheid betekent dat de camera bestand is tegen waterspetters. Het onderdompelen van het fototoestel zal onherroepelijk het einde betekenen. Met vier miljoen pixels en een superslank model is het apparaatje ideaal om mee te nemen en te gebruiken voor alledaagse foto's. Het magere 2x-zoombereik kan wellicht roet in het eten gooien.
De µ-mini Digital is daarnaast makkelijk in gebruik, alleen lijkt de autofocus niet echt goed te werken. Dat wil zeggen wanneer de flits wordt uitgeschakeld, lijkt de camera af en toe te ver focussen. De oorzaak hiervan kan liggen aan het feit dat niet het juiste scèneprogramma werd gebruikt, waardoor de autofocus niet goed stond ingesteld. Dit geeft ook meteen aan dat de gebruikte menustructuur niet intuïtief aanvoelde en dit het gebruiksgemak enigszins hinderde.
C-70, C-370 en C-470 Zoom
De C-70 Zoom is Olympus' zeven megapixelcamera met vijf keer optische zoom. Dankzij de metalen behuizing voelt de camera ook stevig aan, al kan de stabiliteit wat tegenvallen met een gewicht van 220 gram. Het is dan ook de kleinste camera die de beschikking heeft over zeven megapixel én vijf keer optische zoom. Het kleinbeeldformaat wat mogelijk is met de lens komt neer op 38 tot 190mm met een aperture van f2,8 tot 4,8.
De C-370 en C-470 Zoom lijken twee nabije familieleden te zijn van de Zoom-familie. Dat de camera's respectievelijk drie en vier megapixels aan boord hebben, lijkt dat beeld te bevestigen. Wanneer men echter de camera's naast elkaar zet, vallen de uiterlijke verschillen al snel op. Zo heeft de C-470 de beschikking over een iets groter lcd-scherm en wordt er gebruikgemaakt van een grote centrale knop. Beide camera's zullen wel deze maand in de winkels gaan verschijnen en de adviesprijs zal voor de C-470 299 dollar zijn en 175 dollar voor de C-370.
AZ-2 Zoom
Een andere camera die vanaf deze maand in de winkels te vinden zal zijn is de AZ-2 Zoom. Alleen geldt dit wel voor de Verenigde Staten waar de camera voor 399 dollar van de hand gaat, in Europa is de release een maand later. Met een formaat van 102x61x20mm heeft de AZ-2 Zoom verhoudingsgewijs een groot lcd-scherm ter beschikking. Er is namelijk een 2,5" scherm met een resolutie van 210.000 pixels ingebakken en verder worden de foto's met een vier megapixelsensor geschoten.
De camera doet echter de naam Zoom niet echt eer aan, aangezien de optische zoom-mogelijkheden op 2,8x blijft steken. Hierdoor is het equivalente bereik op kleinbeeldformaat 40 tot 112mm bij een aperture van f2.9 tot 4.8. Opvallend is wel dat de camera beschikt over een stabilisatiesensor wanneer er gefilmd wordt met de AZ-2 Zoom. Deze videoclips kunnen op 320x240 met een framerate van dertig beelden per seconde voor acht tellen worden gemaakt of op dezelfde grootte maar dan met 15fps, waarmee dan de hele xD-flashkaart gevuld kan worden. Dat laatste geldt ook wanneer er op de kleinere resolutie van 160x120 wordt gefilmd. Voor het aantal beelden per seconde kan er gekozen worden uit vijftien of dertig, waarbij de laatste keuze minder opslagcapaciteit biedt.
Sony
Sony pakte als vanouds uit voor een grote beurs en verscheen dan ook met een enorme stand op de Photokina 2004. Naast de ruimte die gereserveerd was voor de professionele en consumenten digitale camera's, hadden ook de professionele videocamera's en de joint-venture SonyEricsson een plek gevonden op de stand. Een ander gedeelte was ingeruimd voor allerlei verschillende accessoires voor onder andere videocamera's. Op het gebied van consumentencamera's had Sony in de weken voor de beurs een aantal persberichten verspreid, waaronder eentje over de Cyber-shot DSC-V3. Ook de Cyber-shot DSC-T3, L1 en P150 werden zo alvast aan het publiek voorgesteld.
Cyber-shot DSC-V3
De zeven megapixel Cyber-shot DSC-V3 kan qua naamgeving worden beschouwd als de opvolger van de DSC-V1 uit begin 2003. Wanneer het design en de specificaties erbij worden gehaald zien we dat deze camera eigenlijk de opvolger is van de DSC-S85 uit 2001. Dit is het duidelijkst wanneer de drie camera's naast elkaar worden gezet, dan valt namelijk de gelijkenis tussen de DSC-V3 en DSC-S85 en het verschil tussen de DSC-V1 en DSC-V3 op.
Een van de positieve verbeteringen van de Cyber-shot DSC-V3 is het rubberen handvat, waardoor de camera stabieler in de hand te houden is. Ook het feit dat de foto's opgeslagen kunnen worden in RAW-formaat, duidt erop dat de camera meer en meer bestemd is voor de veeleisende amateur-fotograaf. Verder is dit de tweede Sony-camera die foto's kan bewaren op een Compact Flash-kaart, naast de standaardopslagmogelijkheid MemoryStick (Pro). De digicam ligt lekker in de hand en voelt verder ook stevig aan dankzij de magnesiumbehuizing.
Het viervoudige zoombereik zorgt voor een beeldoppervlakte van 34 tot 136mm, terwijl de lensopening van de Carl Zeiss Vario-Sonnar-lens f2.8 tot 4.0 bedraagt. Indien dit niet genoeg is, kan er met de meegeleverde adapter een andere lens opgeschroefd worden. Het lcd-scherm is in formaat toegenomen naar 2½", maar de resolutie is niet meegegroeid. Deze is namelijk blijven steken op 210.000 pixels, wat de scherpte niet ten goede komt. Gelukkig is er nog altijd wel een viewfinder aanwezig, al valt de kwaliteit hiervan ietsjes tegen. Een ander minpunt is de vergrote kans op ruis, doordat er nu zeven megapixel op hetzelfde formaat (1/1,8") als van de DSC-V1 wordt gepropt.
Cyber-shot DSC-T3
Bij de minicamera's heeft Sony een nieuwe loot aan de familie toegevoegd met de DSC-T3. De T3 beschikt over vijf megapixel en drievoudige zoom, zonder dat de lens hoeft worden uitgeschoven. Aan de achterzijde neemt het 2½ inch grootte lcd-scherm bijna alle ruimte in beslag, wat al aangeeft hoe mini deze mini is. Met een gewicht van 96 gram en afmetingen van 90x60x18mm kan ook deze Sony Cyber-shot DSC van Tx-familie makkelijk in de binnenzak worden meegenomen.
Wat betreft de fotoprestaties, valt op te merken dat de lichtprestaties niet grandioos te noemen zijn met een aperture van f3.5 tot 4.4, maar dat kan worden verbeterd wanneer andere instellingen worden gebruikt. Zo kan de lensopening in wide-stand vergroot worden naar f3.5 tot 5.6 en in tele-stand van f4.4 naar f10. De camera is uiteraard niet bedoeld voor het wat serieuzere fotografeerwerk, maar presteert niet slecht wanneer deze gebruikt wordt voor bijvoorbeeld portretfotografie.
Cyber-shot DSC-L1
De Cyber-shot DSC-L1 is dankzij zijn volledige metalen behuizing een genot voor het oog en kan verder ook nog in vier verschillende kleuren worden geleverd. Zo is de camera beschikbaar in een geborsteld zilveren, mat donkerblauwe, zwarte of piano donkerrode uitvoering. De sensor is 4,1 megapixel groot en daarnaast kan er optisch drievoudig worden ingezoomd. De gemaakte foto's kunnen worden bekeken op een 1,5 inch lcd-scherm, die verder ook nog transreflective is. Net zoals de Vaio-schermen van laptops en lcd-monitoren is er hier sprake van een filter, waardoor er betere beeldprestaties te verwachten zijn in direct zonlicht.
Cyber-shot DSC-P150
Met de Cyber-shot DSC-P150 is Sony ook hier op de zeven megapixeltoer gegaan. Nadeel is echter wel dat ook hier de zeven megapixels op een 1/1,8" CCD-sensor zijn geplaatst, wat de kans op ruis vergroot. Met een drievoudig optisch zoombereik en een lensopening van f2.8 tot 5.2 is het equivalente kleinbeeldformaat 38 tot 114mm. Het verschil met de voorganger DSC-P100 is verder niet zo groot.
Wat betreft het gebruik, valt de DSC-P150 niet tegen. Het gewicht is enigszins aan de lichte kant, maar door het formaat ligt de camera goed in de hand en kan deze redelijk stabiel worden gehouden. Eventueel kan de camera met twee handen worden vastgehouden, alleen moet men wel uitkijken om met de linkerhand niet de lens te bedekken. Tijdens het spelen met de camera viel op dat deze niet gebruikt moet worden in donkere omstandigheden. De lichtopbrengst van de ingebouwde flits valt tegen en ook de autofocus laat het soms afweten. Voor de rest reageert de DSC-P150 zeer snel en is de camera makkelijk te gebruiken.
Nikon
Nikon had voor de consument drie camera's in de aanbieding: de Coolpix 4800, 8400 en 8800. Deze camera's werden afgelopen 16 september geïntroduceerd. Het werd dus de hoogste tijd om deze camera's aan de tand te gaan voelen.
Coolpix 4800
De Nikon Coolpix 4800 is het instapmodel van het Japanse bedrijf met achtvoudige optische zoom. Ook de macromogelijkheden zijn uitstekend met een macrofocus vanaf 1cm. Doordat de camera naast het 1,8" lcd-scherm ook voorzien is van een EVF met een resolutie van 235.000 pixels, kunnen we spreken van een zeer uitgebreid 'instapmodel'. Dat het een instapmodel betreft, komt wel tot uiting in het aantal megapixel dat de camera meetorst, vier. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, omdat met vier megapixel een maximale resolutie van 2288x1712 behaald wordt.
Wat verder opvallend is, is het interne geheugen. Met 13,5MB aan geheugen, kan deze point & shoot camera zonder een SD-card toch enkele full-size foto's opslaan. Het lcd-scherm blijkt na het bekijken van de gemaakte foto's goed te functioneren. In direct licht blijft het scherm nog af te lezen, terwijl de EVF gedetailleerd laat zien waarnaar gekeken wordt. De Coolpix 4800 ligt verder goed in de hand en ook de knoppen op de camera zijn goed bereikbaar.
Het maken van de foto's gaat redelijk vlot. Het opstarten van de camera kan weliswaar iets sneller, maar binnen een vijf à zestal seconden is de Coolpix 4800 gebruiksklaar. Het achter elkaar maken van foto's heeft wel een vervelende tussenpauze, iets wat eigenlijk niet voor de hand ligt aangezien er toch 13,5MB intern geheugen aanwezig is. Waarschijnlijk doordat dit het instapmodel is, zijn er geen al te efficiënte technieken gebruikt voor het wegschrijven van data. Verder is de camera gebruiksvriendelijk en is de camera stabiel in de hand te houden. Doordat er verder veel keuzemogelijkheden zijn, is dit wel een goede camera voor de fotograaf die af en toe met de instellingen wil rommelen.
Coolpix 8400
De Nikon Coolpix 8400 heeft in plaats van achtvoudige optische zoom de beschikking over acht megapixel. Vanouds heeft de Nikon-camera wel beschikking over een goede macromogelijkheden. Zo biedt de 24 tot 85mm-lens een macrofocus vanaf drie centimeter, terwijl de camera verder goed in hand ligt. Hierdoor is het mogelijk om goed gebruik te maken van het optische zoombereik, zonder dat de foto snel verpest wordt door bewegingsonscherpte. Dat komt onder meer vanwege de snelle autofocus die de Coolpix 8400 aan boord heeft.
Met behulp van het kantelbare lcd-scherm kan men vanuit alle posities foto's schieten, zonder dat het overzicht op de compositie uit het oog wordt verloren. De instelmogelijkheden komen goed van pas voor de amateur-fotograaf die net iets meer wil. Zo kan de lens van de camera uitgebreid worden met behulp van optionele lensconverters. Daarnaast kunnen er eventueel filmpjes met een resolutie van 640x480 worden gemaakt, die met de ingebouwde tv-out aansluiting meteen kunnen worden bekeken. Verder geeft het ontwerp van de industriële ontwerper Giorgetto Giugiaro de camera ook net iets extra's, omdat het uiterlijk een DSLR-achtige uitstraling heeft.
Coolpix 8800
Het neusje van de zalm op Nikon-consumentencameragebied is natuurlijk de Nikon Coolpix 8800. Deze opvolger van de Coolpix 8700 heeft bijvoorbeeld nu de beschikking over tienvoudige optische zoom en een beter flitsbereik, terwijl de acht megapixel-CCD is gebleven. Verder kan ISO-waarde 400 nu ook worden gebruikt en moet het 'Vibration Reduction system' (VR-system) voor minder bewegingsonscherpte gaan zorgen. De ergonomie van de Coolpix 8800 is nauwelijks veranderd ten opzichte van de 8700. De nieuwe camera is wel een beetje groter en zwaarder geworden.
Er is desondanks niet bezuinigd op het lcd-scherm, dat eventueel dichtgeklapt kan worden wanneer deze niet gebruikt wordt. Dit zal best wel vaak het geval kunnen zijn, omdat de EVF van hoge kwaliteit is. Met 235.000 pixels is het 0,44 inch grote lcd-schermpje goed te bekijken. Minpunt is wel dat niet het gehele blikveld van de camera te zien is. Volgens de specificaties ziet de gebruiker 97 procent van wat de CCD ziet. Dit geldt ook voor het wegklapbare 1,8" lcd-scherm.
Wanneer men gaat fotograferen, komt men erachter dat er nagedacht is over de plaatsing van de verschillende knoppen. Zo kan men met behulp van een jogdial de shutter- en aperture-instllingen eenvoudig aanpassen, terwijl met de quick-knop er snel naar de gemaakte foto kan worden gekeken. Op de bovenzijde is een monochrome lcd geplaatst, zoals gewoonlijk is voor dit soort camera's. Hierdoor is het niet nodig om op het kleuren-lcd na te gaan welke instellingen worden gebruikt.
Tijdens het maken van de foto's kan worden opgemerkt dat het VR-system zijn werk meer dan uitstekend doet. Er kan bijvoorbeeld uit de hand een perfect scherpe foto worden gemaakt, terwijl de lens helemaal is ingezoomd. Ook kan door bereik van de lens solide macrofoto's worden gemaakt, wanneer de macrofocus op drie centimeter afstand wordt gericht. Een leuk extraatje is dat de mogelijkheid om timelapse film te maken is gebleven.
:strip_exif()/u/7361/icon3.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/27447/70.jpg?f=community){kind=small}
